Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Talarczyk-Gubała, Monika" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Polskie kameronki
Polish “Camerons”
Autorzy:
Talarczyk-Gubała, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341271.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Małgorzata Radkiewicz
okres międzywojenny
modernizm
kino kobiet
interwar period
modernism
women's cinema
Opis:
Talarczyk-Gubała recenzuje książkę Małgorzaty Radkiewicz Modernistki o kinie. Kobiety w polskiej krytyce i publicystyce filmowej 1918-1939 (2016). Na wstępie zauważa, że badaczka od lat konsekwentnie wzbogaca polską literaturą filmoznawczą o pozycje poświęcone sztuce i kinu kobiet, teorii i praktyce filmowego feminizmu oraz płci kulturowej. W omówieniu książki recenzentka szczegółowo przedstawia jej konstrukcję i najważniejsze tezy. Wskazuje, że tytułowe modernistki to kobiety nowoczesne, intelektualistki i miłośniczki kina, które zajmowały się działalnością naukową i krytycznofilmową, ale też wchodziły w amatorskie relacje z filmem, co przejawiało się w ich aktywności kinofilskiej. Talarczyk-Gubała zwraca uwagę, że najbardziej zajmujące są te fragmenty książki, w których czytamy o wzajemnych relacjach modernistek. Małgorzacie Radkiewicz udaje się w gąszczu informacji prasowych oraz innych archiwalnych dokumentów znaleźć dowody kontaktów towarzyskich między pisarkami, krytyczkami i kobietami kina, na przykład między Stefanią Zahorską, Franciszką Themerson i Marią Kuncewiczową. W zakończeniu recenzentka stwierdza, że otwierając najnowszą książkę Małgorzaty Radkiewicz, otwieramy kobiece archiwum polskiego dwudziestolecia międzywojennego.
Talarczyk-Gubała reviews the book by Małgorzata Radkiewicz Modernistki o kinie. Kobiety w polskiej krytyce i publicystyce filmowej 1918-1939 [Modernists on Cinema: Women in Polish Film Criticism and Journalism 1918-1939] (2016). At the outset, she notes that the researcher has for years consistently enriched Polish film studies with publication dealing with the women’s arts and cinema, the theory and practice of film feminism and gender studies. The reviewer details the structure of the book and presents its key thesis. She points out that the title modernist women are modern intellectuals and cinema aficionados engaged in academia and film studies, but that they also entered amateur relationships with film, which was manifested in their cinematic activity. Talarczyk-Gubała points out that the most interesting fragments of the book deal with the relations between the modernists. Małgorzata Radkiewicz was able to find among press releases and other archival documents evidence of social contacts between writers, critics and women in cinema, for example between Stefania Zahorska, Franciszka Themerson and Maria Kuncewicz. In conclusion, the reviewer states that in opening the latest book by Małgorzata Radkiewicz, we open the Polish archive on the interwar period.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 99; 217-222
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Barbara Hammer’s History Lessons as a documentary utopia
Autorzy:
Talarczyk-Gubała, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923093.pdf
Data publikacji:
2018-04-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
found footage
lesbian film
women’s cinema
mock-documentary
Barbara Hammer
Opis:
This article is devoted to the third part of Barbara Hammer’s documentary trilogy, History Lessons. The author analyzes and interprets the form and message of this post-queer essay, with the aim of describing its formula in relation to the mockumentary and found-footage film conventions. She goes back to the pioneer of found footage in the history of world cinema, Esfir Shub, and the position of women in production culture. She refers to Hammer’s debut film, Dyketactics (1974), to describe Hammer’s artistic and political tactic, consisting of intercepting images of women, rooted in visual history, and the subversive quotation of these images against the idea and context of the original. Dyketactics in History Lessons is about quoting archival materials from the genres of documentary, popular science and pornography with the aim of writing the history of the lives of lesbians in the US from the period before the Stonewall riots, where there is very little coverage of the story. The falsifying of archival materials through the editing manipulation of imagery and sound paradoxically uncovers not so much the truth about the lives of lesbians, as what seems to be hidden in images created with a completely different aim than telling the herstory of American women of various orientations and races.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 21, 30
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Więźniarki i polityka. „Ostatni etap” Wandy Jakubowskiej i inne filmy obozowe w perspektywie studiów kobiecych w badaniach Holokaustu
Women Prisoners and Politics: Wanda Jakubowska’s “The Last Stage” and Other Labor Camp Films in the Perspective of Gender Studies on the Holocaust
Autorzy:
Talarczyk-Gubała, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342067.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
gender studies
Wanda Jakubowska
Holokaust
Holocaust
Opis:
Artykuł sytuuje Ostatni etap pośród tych filmowych świadectw i reprezentacji, których rewizjonistyczna reinterpretacja daje poznawcze rezultaty w dziedzinie gender studies. Autorka analizuje dwa filmy, w których dzieło Jakubowskiej służyło jako wzorzec ikonograficzny: Trzy kobiety (1956) Stanisława Różewicza oraz Pasażerkę (1963) Andrzeja Munka. Talarczyk-Gubała postrzega Trzy kobiety jako polemikę z filmem Jakubowskiej i jej przekonaniem o nierozerwalności więzi łączącej byłych więźniów. Autorka podkreśla też światopoglądową wspólnotę reżyserów o przekonaniach lewicowych, zakorzenionych w tradycjach polskiego socjalizmu oraz ambiwalencję wpisaną w wizerunek nadzorczyni SS w kreacji Aleksandry Śląskiej. Z analizy intertekstualnych relacji między pierwszym fabularnym filmem o obozie koncentracyjnym a filmami do niego nawiązującymi wynika, że zarówno u progu, jak i w okresie zamknięcia polskiej szkoły filmowej dzieło Jakubowskiej stanowiło niezbywalny punkt wyjścia dla polskich filmów obozowych.
The article places The Last Stage in the midst of these film testimonies and representations of which revisionist reinterpretation produces interesting outcomes in the area of gender studies. The author analyses two films for which Jakubowska’s work served as an iconographic model: Stanisław Różewicz’s Three Women (1956) and Andrzej Munk’s The Passenger (1963). Talarczyk-Gubała considers the Three Women to be a polemic with Jakubowska’s film and her views on the indestructible bond between former prisoners. The author points to the left wing views shared by the directors, grounded in Polish socialist tradition and the ambivalence inscribed in the image of the SS overseer in the creation of Aleksandra Śląska. The analysis of the intertextual relationship between the first feature film about concentration camps and the films that refer to it indicates that both in the beginning and towards the end of the Polish film school, Jakubowska’s work was a non-negotiable starting point for Polish films on labour camps.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 92; 142-158
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kobieta, komunistka, filmowiec
Woman, Communist, Filmmaker
Autorzy:
Zwierzchowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342090.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Monika Talarczyk-Gubała
Wanda Jakubowska
kino kobiet
women's cinema
Opis:
Monika Talarczyk-Gubała zrobiła kolejny krok w kierunku zapełnienia ciągle zbyt licznych białych plam w historii polskiego kina. Bohaterką swojej nowej książki Wanda Jakubowska. Od nowa (2015) uczyniła reżyserkę jednocześnie znaną i nieznaną, stale przypominaną i prawie całkowicie zapomnianą, której filmy są nieustannie oglądane, a zarazem pokrywają się kurzem, ponieważ nikt do nich nie sięga. Książka stanowi esej najwyższej próby. Podejmuje rzadko poruszany temat, proponuje jego oryginalne, autorskie ujęcie, zwłaszcza w perspektywie badań nad polskim kinem – jako przykład kina kobiet ze wszystkimi konsekwencjami tego określenia. Książka jest znakomicie, wręcz błyskotliwie napisana.
Monika Talarczyk-Gubała took another step toward filling still too many gaps in the history of Polish cinema. The protagonist of her new book Wanda Jakubowska. Od nowa [Wanda Jakubowska. Afresh] (2015) is the eponymous film director. Through her book, Talarczyk-Gubała made the film director both familiar and enigmatic, almost completely forgotten, and yet one of which we are constantly reminded. Her films are constantly watched, and yet the film reels are covered in dust, as nobody reaches for them. The book is an essay of the highest order. It takes up a rarely discussed topic, it adopts an original approach in its analysis, especially in view of research on Polish cinema, that is it considers Jakubowska’s work as an example of women’s cinematography, with all the consequences of this label. The book is wonderfully written and reads very well.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 91; 208-215
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ginokrytyka filmowa – mocne wejście
Film Gynocriticism – an Impressive Entrance
Autorzy:
Lubelski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409023.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Monika Talarczyk-Gubała
kino kobiet
Barbara Sass
ginokrytyka
Wanda Jakubowska
women's cinema
gynocriticism
Opis:
Recenzja dwóch książek autorstwa Moniki Talarczyk-Gubały: Biały mazur. Kino kobiet w polskiej kinematografii (2013) oraz Wszystko o Ewie. Filmy Barbary Sass a kino kobiet w drugiej połowie XX wieku (2013). Obydwie publikacje Lubelski uznaje za wyrazistą manifestację postawy w dziedzinie pisania o filmie, docenia ich wysoką klasę pisarską, a zarazem podkreśla, że są one wyrazem konsekwentnej specjalizacji metodologicznej, tzw. ginokrytyki, do której autorka świadomie się przypisuje. Recenzent przywołuje słowa autorki, która w Białym mazurze zdecydowała się tak przepisać, skorygować, uzupełnić historię polskiego kina, by odzyskać dla niej emancypacyjny potencjał minionej epoki. Tę taktykę Talarczyk-Gubała realizuje w analizie kina kobiet od progu lat 30. do początku lat 90. Wszystko o Ewie jest natomiast analizą filmowej twórczości Barbary Sass przeprowadzoną w perspektywie krytyki feministycznej. W konkluzji Tadeusz Lubelski wyraża nadzieję, że kolejnym zadaniem autorki tak dobrze orientującej się w tematyce kina kobiet będzie przygotowanie monografii Wandy Jakubowskiej.
A review of two books by Monika Talarczyk-Gubała: Biały mazur. Kino kobiet w polskiej kinematografii [White Mazurka: Women’s Cinema in Polish Cinematography] (2013) and Wszystko o Ewie. Filmy Barbary Sass a kino kobiet w drugiej połowie XX wieku [All About Eve: Films by Barbara Sass and Women’s Cinema in the Second Half of the 20th Century] (2013). Lubelski considers both publications as manifesting a definite stance within the field of film criticism, he appreciates their high literary value, and highlights that the books are a result of a methodological specialisation - so called gynocriticism, to which Monika Talarczyk-Gubała subscribes. The reviewer quotes the author, who in the White Mazurka decided to rewrite and correct the history of the Polish cinema, in a way that would allow her to regain the emancipatory potential of a bygone era. Talarczyk-Gubała adopts this tactic in her analysis of women’s cinema from the threshold of 1930s until the beginning of the 1990s. All About Eve is a feminist analysis of films by Barbara Sass. Tadeusz Lubelski concludes by expressing his hope that the next work from the author so knowledgeable about women’s cinema will be a monography on Wanda Jakubowska.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2014, 86; 217-221
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies