Wszystkie pola: Sylur - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Late Caradoc and early Ludlow Radiolaria from Baltic erratic boulders
Autorzy:: Gorka, H
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/20279.pdf
Data publikacji:: 1994
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: karadok
sylur
Baltyk
ordowik
skamienialosci
ludlow
glazy narzutowe
wapien baltycki
szkielet
paleontologia
Radiolaria
mikroorganizmy kopalne
Opis:: Glacial erratic boulders of the Ostseekalk type, late Caradoc in age, contain spumellarian radiolarians with their skeleton substituted by iron minerals secondarily oxidized to goethite. Species of both the Inaniguttidae, characterized by the presence of a small spherical central shell, and Entactiniidae, with a transverse central bar, have been identified. A similar radiolarian assemblage, but with original siliceous skeletons preserved, has been identified in a graptolitic lirnestone boulder, early Ludlow in age.
Opracowano Radiolaria (Polycystina) z ordowickich i sylurskich głazów narzutowych regionu bałtyckiego. Ordowickie głazy narzutowe, to tak zwany "wapień bałtycki", którego wiek określa się na późny karadok. Zawarte w nich szkielety Radiolaria są zlimonityzowane lub spirytyzowane, co jest częstym zjawiskiem w przypadku tej grupy mikroorganizmów kopalnych. Przedstawiono historię badań nad skamieniałościami zawartymi w wapieniu bałtyckim ze szczególnym uwzględnieniem prac polskich autorów oraz nad Radiolariami z ordowickich i sylurskich osadów.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1994, 39, 2; 169-179
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Adaptive radiation of monograptids after the Late Wenlock crisis
Autorzy:: Koren, T N
Urbanek, A
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22957.pdf
Data publikacji:: 1994
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: sylur
fauna graptoloidowa
Pristiograptus dubius
ewolucja
wymieranie gatunkow
skamienialosci
monograptidy
ludlow
paleontologia
wenlok
Opis:: Succession of late Wenlock graptolites in the Kursala Formation, Tien Shan (Kirghizia), documents of the early recovery phase after the global C. lundgreni Event. Pristiograptus dubius was the only survivor among monograptids. After displaying a mass occurrence and an increased variation, the P. dubius stem lineage splits into two main trends: line A, represented by Pristiograptus idoneus and line B, represented by Colonograptus? praedeubeli. The former leads to Lobograptus? sherrardae, a generalized forerunner of such diverse trends as linograptids, cucullograptids and possibly also neocucullograptids (via Bohemograptus). The latter initiates the Colonograptus-Saetograptus line. The P. idoneus - L.? sherrardae lineage shows distinct gracilization, an apomorphic feature, while the other one preserves ancestral robustness, a plesiomorphic character. Hence, the bulk of the later monograptids of Gorstian and Ludfordian age may be derived from the P. dubius stem lineage. In respect of this conservative lineage a non-cladistic approach is prefered, because its morphological spectrum and evolutionary potential, and as we believe its specific identity, were preserved, in spite of numerous speciation events, until the early Pridoli.
Współczesne badania nad kryzysem biotycznym jaki dotknął monograptidy w późnym wenloku (tzw. zdarzenie C. lundgreni), pozwalają ocenić zarówno skalę masowego wymierania (przeżywa tylko jeden gatunek, Pristiograptus dubius), jak i przebieg procesów składających się na wczesny etap odradzania fauny graptoloidowej. Duże znaczenie dla poznania tych ostatnich miało zbadanie obfitej fauny z formacji Kursala, w górach Tien Szań (Kyrgystan). Różnicowanie się szczepu Pristiograptus dubius było poprzedzone jego masowym występowaniem i zwiększoną zmiennoscią. Następnie doszło do oddzielenia się dwu głównych linii ewolucyjnych: linii A, reprezentowanej przez P. idoneus oraz linii B, którą wyznacza pojawienie się Colonograptus? praedeubeli. Pierwszy gatunek dał początek Lobograptus? sherrardae, stanowiącemu wspólnego przodka tak rozbieżnych trendów ewolucyjnych jak linograptidy (Neodiversograptus nilssoni), kukullograptidy (Lobograptus progenitor), a prawdopodobnie także neokukullograptidy (za pośrednictwem Bohemograptus). Natomiast C.? praedeubeli, przedstawiciel lini B, zapoczątkowuje rozwój charakterystycznych dla wczesnego ludlowu monograptidów "kolczastych" (Colonograptus, Saetograptus). Rozejście się wspomnianych linii ewolucyjnych określone jak "wczesna schizma", wyznacza zarazem główne kierunki ewolucji monograptidów ludlowu.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1994, 39, 2; 137-167
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Earliest Silurian articulate brachiopods from central Kazakhstan
Autorzy:: Modzalevskaya, T L
Popov, L E
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/23084.pdf
Data publikacji:: 1995
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: Stricklandia lens mullochensis
sylur
Kazachstan
fauna
skamienialosci
Akidograptus acuminatus
paleogeografia
ramienionogi
paleobiologia
Monograptus cyphus
Opis:: An abundant early Silurian brachiopod assemblage of 14 species, with strong affinities to the early Rhuddanian faunas of Britain and Baltoscandia, was recovered from the Akkerme Peninsula, on the western side of Lake Balkhash, southern Central Kazakstan. The occurrence of Stricklandia lens mullochensis, which is ttre earliest member of the Stricklandia-Costistricklandia lineage, dates this brachiopod assemblage as early Rhuddanian, within a stratigraphic interval from the Akidograptus acuminatus to the lower part of the Monagraptus cyphus graptolite biozones. This is the first well documented record of early Rhuddanian brachiopods in Kazakhstan. The assemblage also includes Meifodia tulkulensis sp. nov. and Eospirifer cinghizicus with well preserved spiralia. The co-occurrence of Stricklandia lens mullochensis and Eospirifer cinghizicus has not been recorded previously and is regarded here as the most signiffcant difference between the early Rhuddanan brachiopod faunas of the Baltic (East-European) Plate and Britain; in contrast Eospirifer first appears in the two latter areas in the late Llandovery.
Opisano obfitą faunę ramienionogową pochodzącą z wczesno-sylurskich warstw odsłoniętych wzdłuż północno-wschodniego wybrzeża półwyspu Akkerme (jez. Bałkasz, Kazachstan). Obecność w zespole Stricklandia lens mullochensis, która jest najwcześniejszym przedstawicielem linii Stricklandia-Costistricklandia, pozwala datować badany zespół na wczesny ruddanian, tj. interwał obejmujący poziomy od Akidograptus acuminatus do Monograptus cyphus. Jest to pierwsze tak dobrze udokumentowane występowanie ramienionogów tego wieku w Kazachstanie. Po raz pierwszy stwierdzono współwystępowanie Stricklandia lens mullochensis i Eospirifer cinghizicus, które zdaniem autorów, stanowi najistotniejszą różnicę między opisywaną fauną a zespołami tego wieku z Platformy Wschodnio-Europejskiej i Wielkiej Brytanii.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1995, 40, 4; 399-426
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Regulation of astogeny in halysitid tabulates
Kontrola astogenezy u halysitidow
Autorzy:: Hammer, O
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22521.pdf
Data publikacji:: 1998
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: fauna kopalna
gabki kopalne
sylur
Tabulata
taksonomia
Halysitidae
halysitidy
ordowik
tabulaty
kolonie zwierzece
korale
paleontologia
ostogeneza
Opis:: The question of whether branching and budding in halysitid tabulate corals was regulated by the availability of nutrients or exposure to waste products is important for taxonomy. Moreover, such regulation could have implications for paleoenvironmental interpretation. Although the statistical and morphological evidence presented here is not unequivocal, it is suggested as a working hypothesis that halysitid astogeny was indeed regulated. This would be in accordance with current theories on the growth of Recent corals and sponges. The simulation results are used to reevaluate functional advantages of the regulation of the halysitid colony.
Jednym z ważniejszych problemów w badaniach taksonomicznych tabulatów, w tym rozważanych w niniejszej pracy halysitidów, jest stwierdzenie, czy na wzrost ich kolonii (astogenezę), a w szczególności rozgałęzianie i pączkowanie koralitów, miały wpływ czynniki zewnętrzne, takie jak dostępność pokarmu, czy przebywaniew strefie oddziaływania własnych produktów przemiany materii. Potwierdzenie takiego wpływu mogłoby mieć także znaczenie dla interpretacji paleośrodowiskowych. Przedstawione w pracy dane statystyczne i morfologiczne nie zezwalają na jednonaczne rozstrzygnięcie problemu, jednak sugerują, że astogeneza halysitidów była rzeczywiście kontrolowana przez jakieś czynniki zewnętrzne. Pozostaje to w zgodzie z obecnymi hipotezami na temat wzrostu współczesnych korali i gąbek. W pracy przedyskutowano również potencjalne korzyści funkcjonalne, jakie dla halysitidów miała kontrola kształtu ich kolonii przez czynniki zewnętrzne.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 4; 635-651
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Early Silurian nonmarine animal remains and the nature of the early continental ecosystem
Autorzy:: Gray, J
Boucot, A.J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22661.pdf
Data publikacji:: 1993
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: sylur
Apallachy
ewolucja
tchawki
szczecinki
stawonogi ladowe
skamienialosci
ekosystemy ladowe
morfologia
paleontologia
Opis:: An assemblage of animal remains, the oldest from undoubted nonmarine beds, with structures attributable to at least one possible terrestrial animal, has been recovered in deposits of Early Silurian, Rhuddanian age, from the Central Appalachians. Other elements of a terrestrial ecosystem are plants at a nonvascular, possible liverwort-like, level of organization, and ascomycetes, predominantly terrestrial saprophytic and parasitic fungi (the oldest known). Together they provide evidence that pre-tracheophytic land plants and fungi, in association with invertebrates, occupied continental habitats by at least the earliest Silurian. While no evidence suggests that these organisms existed in a single community, they provide the earliest fossil record for the coexistence of varied organisms in the nonmarine ecosystem. Terrestrial invertebrates may have co-occurred with the earliest mid-Ordovician embryophytes although no fossil evidence for invertebrates exists before the Late Ordovician/Early Silurian. In view of the limited embryophytic dependence of many soil invertebrates, a preembryophytic evolution for them is consistent with the postulated significance of the soil habitat in terrestrialization and the evolution of feeding strategies among nonpredatory terrestrial invertebrates from microphytophagy to detritivory to herbivory as some emerged from within soils to soil litter to the soil surface. Detritivory can be regarded as a derivative extension of microphytophagy, since detritivores only consume detritus ‘processed’ by microorganisms and may be selecting microorganisms from detrital substrates as the basis of their nutrition.
W kontynentalnych osadach wczesnego syluru z Tuscarora w Apallachach, wraz z zarodnikami przypuszczalnych roślin lądowych, występują mikroskopijne organiczne skamieniałości interpretowane przez autorów jako szczecinki i tchawki lądowych stawonogów. W nawiązaniu do tych nowych stanowisk autorzy dokonują przeglądu najstarszych znanych zespołów lądowych zwierząt i szeroko dyskutują prawdopodobne warunki życia w najpierwotniejszych ekosystemach lądowych.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1993, 38, 3-4; 303-328
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Phanerozoic paleoenvironment and paleolithofacies maps : Early Paleozoic
Mapy paleośrodowiska i paleolitofacji fanerozoiku : wczesny paleozoik
Autorzy:: Golonka, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/183797.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:: paleogeografia
kambr
ordowik
sylur
tektonika płyt litosfery
Cambrian
Ordovician
Silurian
plate tectonics
paleogeography
Opis:: The paper presents the detailed plate tectonic, paleogeographic, paleoenvironment and plaeolithofacies maps for eight Early Paleozoic time intervals. Forty maps, generated using PLATES and PALEOMAP programs, contain information about plate tectonics, paleoenvironment, and plaeolithofacies during Cambrian, Ordovician and Silurian. Disintegration of supercontinent Pannotia and origin of Gondwana, Laurentia and Baltica occur during Early Cambrian. Oceans spreading continued during Late Cambrian and Early Ordovician; vast platform flooded by shallow seas existed on the continents. The plate tectonic reorganization happened during Middle Ordovician. Silurian was a time of Caledonian orogeny, closing of Early Paleozoic oceans and origin of supercontinent Laurussia as a result of Laurentia and Baltica collision. Information contained within global and regional papers were posted on the maps and the detailed paleoenvironment and plaeolithofacies zones were distinguished within the platforms, basins and ridges.
Artykuł przedstawia szczegółowe mapy paleogeograficzne dla ośmiu przedziałów czasowych w obrębie wczesnego paleozoiku. Czterdzieści map, skonstruowanych przy użyciu programów PLATES i PALEOMAP, zawiera informacje dotyczące tektoniki płyt, paleośrodowiska i paleolitofacji w czasie kambru, ordowiku i syluru. We wczesnym kambrze nastąpił rozpad superkontynentu Pannotia i utworzyły się kontynenty: Gondwana, Laurencja, Bałtyka i Syberia. W późnym kambrze i wczesnym ordowiku w dalszym ciągu ma miejsce spreding oceanów, istnieją też w tym czasie rozległe platformy zalane przez płytkie morza na kontynentach. Reorganizacja płyt litosfery nastąpiła w środkowym ordowiku. Sylur był okresem orogenezy kaledońskiej, zamknięciem wczesno- paleozoicznych oceanów i powstania superkontynentu Laurosji z połączenia Laurencji i Bałtyki. Informacje zawarte w szeregu globalnych i regionalnych prac zostały naniesione na mapy, a w obrębie platform, basenów i grzbietów wydzielono poszczególne strefy paleośrodowiskowe i paleolitofacjalne
Źródło:: Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2009, 35, 4; 589-654
0138-0974
Pojawia się w:: Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Silurian stratigraphy of Central Iran - an update
Autorzy:: Hairapetian, V.
Ghobadi Pour, M.
Popov, L. E.
Männik, P.
Miller, C. G.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/139183.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Iran
Silurian
biostratigraphy
lithostratigraphy
sedimentology
correlation
sylur
biostratygrafia
litostratygrafia
sedymentologia
korelacja
Opis:: The Silurian biostratigraphy, lithostratigraphy, and facies of Central Iran including the Kashmar (Boghu Mountains), Tabas (Derenjal Mountains, Ozbak-Kuh), Anarak (Pol-e Khavand) and Kerman regions is reviewed and updated. The current state of knowledge of the Silurian in the Zagros Basin, Alborz, Kopet-Dagh and Talysh regions, as well as in a few areas scattered across the Sabzevar Zone, and the Sanandaj-Sirjan terranes is also reviewed. Silurian volcanism in various parts of Iran is briefly discussed. The end of the Ordovician coincided with a widespread regression across Iran synchronous with the Hirnantian glaciation, and only in the Zagros Basin is there a continuous Ordovician–Silurian transition represented by graptolitic black shales of the Sarchahan Formation. In the Central-East Iranian Platform marine sedimentation re-commenced in the early to mid Aeronian. By the Sheinwoodian, carbonate platform depositional environments were established along its north-eastern margin. In other parts of Iran (e.g., Kopet-Dagh and the Sabzevar Zone), siliciclastic sedimentation continued probably into the late Silurian. The Silurian conodont and brachiopod biostratigraphy of Central Iran is significantly updated facilitating a precise correlation with the Standard Global Chronostratigraphic Scale, as well as with key Silurian sections in other parts of Iran. The Silurian lithostratigraphy is considerably revised and two new lithostratigraphical units, namely the Boghu and Dahaneh-Kalut formations, are introduced.
Źródło:: Acta Geologica Polonica; 2017, 67, 2; 201-233
0001-5709
Pojawia się w:: Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Upper Homerian (Silurian) high-resolution correlation using cyclostratigraphy: an example from western Lithuania
Autorzy:: Radzevičius, S.
Tumakovaitė, B.
Spiridonov, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/139177.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Lithuania
Silurian
upper Homerian
cyclostratigraphy
graptolite biozones
Litwa
sylur
górny Homerian
cyklostratygrafia
Opis:: The Gėluva regional stage stratigraphically corresponds to the late Wenlock. This time interval witnessed significant graptolite extinctions and turnovers of conodont faunas, as well as a large positive Mulde carbon isotopic excursion. Thus, the development of a detailed stratigraphy is a necessary step in understanding the complex patterns of regional and global variations in the sediments accumulating during the time interval studied. Therefore, in this contribution we present a cyclostratigraphic analysis of gamma ray (GR) logs from four wells, which are located in the deep water facies belt of the Lithuanian part of the Silurian Baltic Basin of the Gėluva regional stage. The analysis was performed using REDFIT spectral estimation, continuous wavelet transform and signal filtering techniques. As a result two 4th order and five 5th order cycles were distinguished and named in all sections. The correlation of cycles between sections was calibrated with the graptolite biozones. The comparative analysis revealed that intra-basinal cyclostratigraphic correlation could achieve resolution of the order of several tens of thousands of years.
Źródło:: Acta Geologica Polonica; 2017, 67, 2; 307-322
0001-5709
Pojawia się w:: Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Recent studies on the Silurian of the western part of Ukraine
Autorzy:: Łuczyński, P.
Skompski, S.
Kozłowski, W.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/138934.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Upper Silurian
Podolia
facies
stromatoporoid beds
sedimentary environments
górny sylur
Podole
facja
warstwy stromatoporoidowe
środowiska sedymentacyjne
Opis:: The paper summarises the effects of recent studies carried out by a team from the Department of Historical and Regional Geology of the Faculty of Geology, University of Warsaw on the upper Silurian of Podolia (western part of Ukraine). The sedimentary history of the Silurian succession of Podolia is characterised by its cyclic pattern, with shallowing-upward cyclothems. In the traditional interpretation, the occurrence of stromatoporoid beds within each cyclothem marks the deepest (or most open-marine) sedimentary environment within the cycle. According to the results of recent studies, their occurrence is connected rather with a relatively shallow-water environment and with high energy phenomena. A substantial reinterpretation of the main sedimentary processes governing the deposition and facies distribution on the shelf is presented. Particularly, there are recognised and described high-energy sedimentary events repeatedly punctuating the generally calm sedimentation that prevailed in the lagoonal settings, some of which are interpreted as tsunami induced. Further perspectives for studies on the Silurian successions of Podolia are also discussed. The main problem is the precise correlation of particular sections that are scattered over vast distances and developed in similar facies associations.
Źródło:: Acta Geologica Polonica; 2016, 66, 3; 281-297
0001-5709
Pojawia się w:: Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Structure and blastogeny of Palaeofavosipora clausa (Lindstrom, 1865), Tabulata, Silurian
Budowa i blastogeneza Palaeofavosipora clausa (Lindstrom, 1865), Tabulata, Sylur
Stroenie i blastogenez silurijjskin Tavuljat Palaeofavosipora clausa (Lindstrom, 1865), Tabulata, Silur
Autorzy:: Stasinska, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/21973.pdf
Data publikacji:: 1976
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1976, 21, 4
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Problem tsunamitów. Dlaczego tak mało jest kopalnych osadów tsunami?
The tsunamites problem. Why are fossil tsunamites so rare?
Autorzy:: Łuczyński, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2074917.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:: tsunami
tsunamites
palaeotsunamites
stromatoporoid beds
Upper Silurian
Podolia
tsunamity
warstwy stromatoporoidowe
górny sylur
Podole
Opis:: Tsunami is a common phenomenon and one of the most dangerous natural hazards of the modern world. Taking into account the relative high frequency of tsunamis in historical times, we can expect accordingly rich geological records of similar events from fossil formations. However, palaeotsunami deposits are surprisingly rare, mainly because of the difficulty of discerning them from sediments formed by other processes, e.g. storms. Part of the problem lies in the definition of tsunamite, which refers only to the triggering process, and in a different approach while discerning modern and fossil tsunamites. Modern tsunamites are identified by connecting the deposits to a particular historical tsunami event, even if they contain no diagnostic sedimentological features - an approach, which cannot be applied to fossil formations. This can lead to an impression that modern tsunami deposits are much more common than their fossil counterparts, which in turn suggest great intensification of tsunami events in historical times. Lately, a great number ofpapers have been published on sedimentary effects of modern tsunamis. The studies concentrated on land and near-shore areas. Many authors point out that the sedimentary record left by tsunami is commonly surprisingly mean and with a very low preservation potential. When interpreting fossil successions, the most important features that might indicate their tsunamite genesis are: mixing of material derivedfrom various facial zones, evidence of deep erosion and long transport, and association with other symptoms of seismic activity. The stromatoporoid biostromal accumulations in the Upper Silurian ofPodolia are presented here as possible palaeotsunamite deposits. Thick layers of redeposited stromatoporoids within fine-grained peritidal deposits are interpreted as an effect of onshore transport of this relatively light material during high-energy sedimentary events, such as tsunami. In many ways, the stromatoporoid beds resemble modern accumulations oftsunami-derived boulders.
Źródło:: Przegląd Geologiczny; 2012, 60, 11; 598--604
0033-2151
Pojawia się w:: Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Evolution of 'small shelly fossils' assemblages of the Early Paleozoic
Autorzy:: Dzik, J
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22998.pdf
Data publikacji:: 1994
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: fauna kopalna
sylur
kambr
taksonomia
Alpy Karnijskie
paleozoik
hyolity
Chiny
Jakucja
Gory Swietokrzyskie
skamienialosci skorupkowe
ordowik
slimaki
skaly wapienne
paleontologia
mieczaki
malze
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1994, 39, 3; 247-313
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Stromatoporoid beds and flat-pebble conglomerates interpreted as tsunami deposits in the Upper Silurian of Podolia, Ukraine
Autorzy:: Łuczyński, P.
Skompski, S.
Kozłowski, W.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/138749.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:: Palaeotsunami
Silurian
Podolia
Stromatoporoid beds
Flat-pebble conglomerates
sylur
Podole
warstwy stromatoporoidowe
prefabrykaty płaskie
Opis:: Tsunami deposits are currently a subject of intensive studies. Tsunamis must have occurred in the geological past in the same frequency as nowadays, yet their identified depositional record is surprisingly scarce. Here we describe a hitherto unrecognized example of probable palaeotsunamites. The Upper Silurian (Pridoli) carbonate succession of Podolia (southwestern Ukraine) contains variously developed event beds forming intercalations within peritidal deposits (shallow water limestones, nodular marls and dolomites). The event beds are represented by stromatoporoid and fine-grained bioclastic limestones, in some places accompanied by flat-pebble conglomerates. The interval with event beds can be traced along the Zbruch River in separate outcrops over a distance of more than 20 km along a transect oblique to the palaeoshoreline. The stromatoporoid beds have erosional bottom surfaces and are composed of overturned and often fragmented massive skeletons. The material has been transported landward from their offshore habitats and deposited in lagoonal settings. The flat-pebble conglomerates are composed of sub-angular micritic clasts that are lithologically identical to the sediments forming the underlying beds. Large-scale landward transport of the biogenic material has to be attributed to phenomena with very high energy levels, such as tropical hurricanes or tsunamis. This paper presents a tsunamigenic interpretation. Morphometric features of redeposited stromatoporoids point to a calm original growth environment at depths well below storm wave base. Tsunami waves are the most probable factor that could cause their redeposition from such a setting. The vastness of the area covered by parabiostromal stromatoporoid beds resembles the distribution of modern tsunami deposits in offshore settings. The stromatoporoid beds with unsorted stromatoporoids of various dimensions evenly distributed throughout the thickness of the beds and with clast-supported textures most probably represent deposition by traction. In some sections, the stromatoporoids are restricted to the lowermost parts of the beds, which pass upwards into bioclastic limestones. In this case, the finer material was deposited from suspension. The coexistence of stromatoporoid beds and flat-pebble conglomerates also allows presenting a tsunami interpretation of the latter. The propagating tsunami waves, led to erosion of partly lithified thin-layered mudstones, their fragmentation into flat clasts and redeposition as flat-pebble conglomerates.
Źródło:: Acta Geologica Polonica; 2014, 64, 3; 261-280
0001-5709
Pojawia się w:: Acta Geologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: A lingulate brachiopod Acrotretella: new data from Ordovician of Poland
Ramienionog Acrotretella: nowe dane z ordowiku Polski
Autorzy:: Biernat, G
Harper, D A T
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/21699.pdf
Data publikacji:: 1999
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: fauna kopalna
sylur
Acrotretella
ordowik
Acrotretella goldapiensis
Polska
paleontologia
osady gornosylurskie
ramienionogi
lanwirn
Opis:: A new record of the phosphate microbrachiopod genus Acrotretella Ireland, 1961 from the Lower Ordovician of the Baltic syneclise, in north-east Poland is the oldest known species of the genus. Acrotretella goldapiensis sp. n. co-occurs with conodonts in shallow-water facies of Late Llanvirn age. The new data from Poland extend the statigraphical range of the genus from the Llanvirn to the middle Silurian (Ludlow); during the later Ordovician and Early Silurian Acrotretella apparently migrated westwards to sequentially occupy shallow-water facies on the palaeocontinents of Baltoscandia (Poland and Sweden), Avalonia (England), Laurentia (North America) and Australasia (Australia) with relatively little morphological change.
Ramienionóg Acrotretella heland, 1961 nie jest, jak to przez długi okres przypuszczano monospecyficznym rodzajem ograniczonym do późnego syluru Ameryki Północnej, i ewentualnie Europy (Wielka Brytania: Ireland 1961; Satterfield & Thomas 1969; Rowell 1965). Ma on znacznie szerszy zasięg paleogeograficzno-stratygraficzny. Rodzaj ten został znaleziony również w górnosylurskich osadach Zachodniej Australii (Dean-Jones 1975) oraz w ordowickich osadach Szwecji (Holmer 1986, 1989) i Polski (obecna praca). Jak dotąd, rodzaj ten obejmuje cztery udokumentowane gatunki, w tym trzy ordowickie. Nowy gatunek Acrotretella goldapiensis z ordowiku Polski (Synekliza Bałtycka - wiercenie Gołdap-IG, opisany w niniejszej pracy jest, jak dotąd, najstarszym przedstawicielem rodzaju Acrotretella. Współwystępujące konodonty określają wiek gatunku na późny lanwirn.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 1; 83-92
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Oligophyly and evolutionary parallelism: A case study of Silurian graptolites
Oligofilia i paralelizm ewolucyjny: przyklad graptolitow sylurskich
Autorzy:: Urbanek, A
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/21919.pdf
Data publikacji:: 1998
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:: fauna kopalna
sylur
wymieranie gatunkow
grupy monofiletyczne
graptolity sylurskie
taksony
domeny genealogiczne
ewolucja zwierzat
fauna monograptidowa
paleontologia
oligofilia
paralelizm ewolucyjny
potencjal ewolucyjny
Opis:: Oligophyly may be defined as a restrictive factor in evolution leading to minimization of the number of phyletic lines owing to an occasional reduction by means of mass extinction as well as to their recovery from scanty survivors. The monophyletic origin of the vast majority of taxa finds its explanation in this succession of events, namely in the diversity reduction (DR) - rediversification (RD) sequence. In turn, the recovery from a few or a single ancestral species (near-monophyly or monophyly) causes a number of consequences for the evolution of emerging new taxa. They produce a particular class of systematic groups called genealogical domains. Such groups display an exceptionally close affinity and a similar evolutionary potential exhibited i-.e. an abundant parallelism. In other words, the paucity of ancestry (oligophyly) explains why both the monophyletic origin and evolutionary parallelism are such common features of the phylogeny in most fossil groups. Parallelism is caused by the similarity of apomorphic tendencies (known as 'underlying synapomorphy' in phylogenetic systematics), which are among the most characteristic features of evolution within a genealogical domain. It is now evidenced that the vast majority of Late Silurian monograptid faunas are descendants of only two species - survivors from the severe lundgreni Event. Numerous cases of heterochronic parallelism and evolutionary repetitions observed within the repertoire of the Late -Silurian monograptid faunas may be explained as a far reaching effect of oligophyly. Each ancestral species established its own genealogical domain displaying certain apomorphic tendencies. The same is true for the monophyletic origin and early radiation of Llandovery monograptids. Whilst graptolites provide numerous graphic examples substantiating the oligophyly concept, it is clear that the phenomena discussed are of a much more general nafure.
Jednym ze skutków wymierania masowego było zmniejszanie się liczby przeżywających linii ewolucyjnych, z reguły reprezentowanych także przez nieliczne gatunki. Odradzanie się faun następowało więc od nielicznych przedstawicieli danej linii ewolucyjnej i w konsekwencji tworzące się nowe grupy taksonomiczne miały monofiletyczne lub prawie monofiletyczne pochodzenie. Ten czynnik systematycznię ograniczający ilość równolegle rozwijających się linii filogenetycznych otrzymał nazwę "oligofilii'' (od gr. oligos - skąpy, nieliczny i phylon - ród, plemię, Urbanek 1997). W wyniku działania oligofilii odtadzające się taksony stanowią szczególnie blisko spokrewnione grupy monofiletyczną określane we współczesnej systematyce filogenetycznej jako domeny genealogiczne. Znamiennym rysem ewolucji takich grup jest powszechny paralelizm ewolucyjny, świadczący o istnieniu określonych tendencji apomorficznych. Znajduje to wyraz w mozaikowym pojawianiu się danej cechy apomorficznej w różnych kladach należących do tej samej domeny genealogicznej (zjawisko "ukrytej synapomorfii'', ang. "underlying synapomorphy'' Saether 1979, 1983). Historia odradzania się faun monograptidowych późnego syluru po zdarzeniu lundgreni, daje się dobrze zinterpretować w świetle koncepcji oligofilii i domen genealogicznych. Chociaż graptolity dostarczają szczególnie interesujących faktów na poparcie koncepcji oligofilii, nie ulega wątpliwosci, że zasada ta ma ogólne znaczenie. Wskutek działania oligofilii odradzające się fauny złożone są z grup monofiletycznych, z których każda składa sie z blisko spokrewnionych gatunków obdarzonych podobnym potencjałem ewolucyjnym. Warunkuje to częsty paralelizm ewolucyjny, stanowiący charakterystyczny rys zapisu paleontologicznego, odnoszącego się do historii różnych grup. Jednakże dalsze działanie oligofilii zapobiega polifiletycznemu powstawaniu potomnych taksonów, bowiem większość równoległych linii ulega eliminacji w wyniku wymierania masowego, Zasada oligofilii pozwala zrozumieć paradoksalny związek między monofiletycznym pochodzeniem większości taksonów szczebla ponadgatunkowego, ich w znacznym stopniu równoległą ewolucją oraz również monofiletycznym pochodzeniem powstających z nich grup potomnych.
Źródło:: Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 4; 549-572
0567-7920
Pojawia się w:: Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Sylur" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język