Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Supreme Court decision" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
A courier service as a postal universal service – can a court asses the correctness of a legal qualification of a service of a courier company that was not contested by the company in an earlier decision taken by the postal regulator? Case comment to the judgment of the Supreme Court of 25 April 2007 – Courier services (Ref. No. III SK 2/07)
Autorzy:
Jurkowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530330.pdf
Data publikacji:
2008-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Źródło:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies; 2008, 1(1); 260-265
1689-9024
2545-0115
Pojawia się w:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Definicja depozytu w świetle opinii Trybunału EFTA oraz orzeczenia Sądu Najwyższego Islandii w sprawie Aresbank S.A. przeciwko NBI hf., Fjármálaeftirlitid i rządowi Islandii
The Definition of Deposits in the Light of the Opinion of the EFTA Court and the Ruling of the Supreme Court of Iceland in the Case Aresbank SA Vs. NBI Hf., Fjármálaeftirlitid and the Government of Iceland
Autorzy:
Frątczak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/485254.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Bankowy Fundusz Gwarancyjny
Tematy:
Kryzys finansowy
Depozyt bankowy
Regulacje prawne
Europejski Obszar Gospodarczy
Orzecznictwo sądu
Orzecznictwo Sądu Najwyższego
Financial crisis
Bank deposit
Legal regulations
European Economic Area
Judicial decision
Supreme Court jurisdiction
Opis:
W 2008 r. Islandia stała się jedną z pierwszych ofiar rozwijającego się kryzysu finansowego. Dodatkowo w jej przypadku kryzys miał wyjątkowo gwałtowny przebieg i niósł ze sobą szereg negatywnych skutków nie tylko o charakterze ekonomicznym, ale także społecznym i politycznym. [...] Na bazie tych doświadczeń doszło również do sporu dotyczącego wydawałoby się kwestii wcześniej niebudzącej większych wątpliwości i emocji, a mianowicie zakresu definicji depozytu w prawie islandzkim. W wyniku specyfiki rozwiązań prawnych Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz wskutek obowiązywania dyrektywy 94/19/WE, a także sposobu jej implementacji do prawa islandzkiego kwestia ta została przeniesiona na grunt prawa europejskiego w drodze pytania prejudycjalnego skierowanego do Trybunału Europejskiego Stowarzyszenia o Wolnym Handlu.
The definition of a deposit under Directive 94/19/EC has been perceived as a non-controversial issue. Also during the ongoing work on the revision of the aforementioned directive much more focus has been put on issues concerning the target level of the DGS fund or the reimbursement period. However, under the stressed conditions of the Icelandic crisis, this matter sparked a dispute of significant economic importance. Court proceedings in the case Aresbank S.A. vs. NBI hf., Fjármálaeftirlitid and Iceland have become a major test for both the Icelandic judiciary and the legal system of the European Economic Area. It is also one of the few cases of judicial review of provisions of Directive 94/19/EC. The case of Iceland indicates that bank restructuring is inevitably related to substantial legal uncertainty arising from the discretion of the national authorities, which are susceptible to political and social influence.
Źródło:
Bezpieczny Bank; 2013, 1(50); 29-53
1429-2939
Pojawia się w:
Bezpieczny Bank
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z 29 października 2012 r., I KZP 11/12 (dotyczy rozumienia pojęcia kradzieży z włamaniem oraz związanych z nim sposobów przełamywania zabezpieczeń)
A gloss to the decision of the Supreme Court of 29 October 2012, I KZP 11/12 (Re: Interpretation of the term ”burglary”)
Autorzy:
Skoczeń, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/476453.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2014, 1(14); 187-190
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 18 października 2012 r., V CSK 405/11 (dotyczy spisu inwentarza w postępowaniu upadłościowym)
A gloss to the decision of the Supreme Court of 18 October 2012, V CSK 405/11 (Re: Census Inventory in bankruptcy proceedings)
Autorzy:
Adamus, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/476860.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2014, 1(14); 145-153
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss to the Decision of the Supreme Court from 5th March 2014, IV KK 316/13, OS-NKW 2014, No. 11, Item 82
Autorzy:
Budyn-Kulik, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618939.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
criminal law
deliberate intent
domestic violence
suicide attempt
death
subjective side
prawo karne
zamiar
znęcanie się
targnięcie się na własne życie
śmierć
strona podmiotowa
Opis:
The commentary deals with the deliberate intent a victim of an art. 207 § 3 C.C. crime, who attempts to commit suicide. Such victim’s decision as a consequence of domestic violence (art. 207 § 3 C.C.) suggests at least consciousness of a death possibility as a result of victim’s own behavior and acceptance of the death. Supreme Court thesis, that the art. 207 § 3 C.C. claims, that victim’s subjective side has a form of deliberate intent, is a very strict one. In many cases a victim’s behavior, that objectively is “a suicide attempt” with death result, victim’s consent cannot be positively proved. Better solution would be to proclaim a specific presumption, that there is always a connection between a suicide attempt and violence.
Glosa dotyczy ustalenia zamiaru pokrzywdzonego przestępstwem z art. 207 § 3 k.k., który dokonuje targnięcia się na własne życie. Decyzja samobójcza pokrzywdzonego, której wyrazem jest targnięcie się na własne życie jako następstwo znęcania się (art. 207 § 3 k.k.), oznacza co najmniej świadomość możliwości odebrania sobie życia wskutek określonego zachowania i godzenie się na własną śmierć. Przyjęcie przez Sąd Najwyższy, że w art. 207 § 3 k.k. chodzi wyłącznie o nastawienie pokrzywdzonego odpowiadające wyłącznie umyślności, jest niezwykle restrykcyjne i wydaje się, że w wielu przypadkach, gdy mielibyśmy do czynienia z zachowaniem obiektywnie odpowiadającym „targnięciu się” na własne życie przez pokrzywdzonego, w wyniku którego poniósł on śmierć, ustalenie istnienia tej zgody w sposób pewny byłoby niemożliwe. Właściwsze w takiej sytuacji jest zastosowanie swego rodzaju domniemania istnienia związku targnięcia się z uprzednim znoszeniem znęcania oraz intencjonalności owego targnięcia się (opartego na obiektywnym przypisaniu z uprzedniego zachowania sprawcy).
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2015, 24, 4
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego, prawa karnego skarbowego i prawa wykroczeń za 2014 r.
Autorzy:
Stefański, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393909.pdf
Data publikacji:
2015-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
decision
question of law
Supreme Court
appeal court
resolution
legal
matter/issue
postanowienie
pytanie prawne
Sąd Najwyższy
sąd odwoławczy
uchwała
zagadnienie prawne
Opis:
Przedmiotem artykułu są uchwały i postanowienia Izby Karnej Sądu Najwyższego zapadłe w wyniku rozstrzygnięcia zagadnień prawnych z prawa karnego materialnego i prawa wykroczeń w 2014 r. Przedmiotem analizy są: zakres przedmiotowy zakazu prowadzenia pojazdów (art. 42 k.k.), zarządzenie wykonania kary, której wykonanie było warunkowo zawieszone (art. 75 § 1 k.k.), odwołanie warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia kary pozbawienia wolności (art.82 § 1 k.k.), kara w wyroku łącznym przy ciągu przestępstw (art. 91 § 3 k.k.), pojęcie groźby bezprawnej w art. 245 § 1 k.k., pokrzywdzony przestępstwem paserstwa (art. 291 § 1 k.k.), idealny zbieg przestępstwa z art. 177 § 1 lub 2 k.k. i wykroczenia z art. 86 Przegląd uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego... – 187 – 3/2015 I US NOVUM § 1 k.w., zamiana kary orzeczonej za przestępstwo prowadzenia pojazdu innego niż mechaniczny w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego po przekwalifikowaniu go w wykroczenie (art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, Dz.U. z 2013 r., poz. 1247). Powyższe problemy zostały przedstawione na szerokim tle teoretycznym i praktycznym.
The article discusses the resolutions and decisions of the Criminal Chamber of the Supreme Court resulting from the adjudication of legal matters of criminal substantive law and law on petty offences in 2014. The analysis covers the subjective scope of the ban on driving vehicles (Article 42 of the CC), an order to execute penalty that was conditionally suspended (Article 75 § 1 of the CC), revocation of parole (Article 82 § 1 of the CC), penalty in a sentence for a series of crimes (Article 91 § 3 0f the CC), a concept of illegal threat in Article 245 § 1 of the CC, a victim of the crime of receiving of stolen property (Article 291 § 1 of the CC), concurrence of a crime under Article 177 § 1 or 2 of the CC and an offence under Article 86 § 1 of the Petty Offences Code, the change of a penalty for a crime of driving a nonmotor vehicle in a state of insobriety or under the influence of another intoxicating substance after its re-classification into an offence (Article 50 item 2 of the Act of 27 September 2013 amending the Act – Criminal Procedure Code and some other acts, Journal of Laws of 2013, item 1247). The above-mentioned issues are presented from a broad theoretical and practical perspective.
Źródło:
Ius Novum; 2015, 9, 3; 153-189
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spółka cywilna jako płatnik składek na ubezpieczenie społeczne – uwagi na marginesie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 czerwca 2014 r., sygn. akt II UZ 34/14
A Private Partnership as a Payer of Social Insurance – Remarks on the Fringe of the Supreme Court Decision of 17 June 2014, File Ref. No. II UZ 34/14
Autorzy:
Szyjewska-Bagińska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596545.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
payer of contributions
private partnership
social insurance law
płatnik składek
prawo ubezpieczeń społecznych
spółka cywilna
Opis:
Artykuł poświęcono problemowi, czy spółka cywilna może być płatnikiem składek na ubezpieczenie społeczne. Na gruncie prawa prywatnego spółka cywilna jest uznawana za stosunek cywilnoprawny wykreowany umową spółki i nieposiadający żadnej podmiotowości prawnej. Przepisy należące do prawa publicznego nie są jednak w tej kwestii tak jednoznaczne i w pewnym zakresie przyznają spółce cywilnej zdolność występowania w obrocie. Co więcej, przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ordynacji podatkowej zrównują status spółki cywilnej ze spółkami osobowymi prawa handlowego. Problematyka zdolności spółki cywilnej występowania w roli płatnika składek na ubezpieczenie społeczne, a tym samym istnienia zdolności sądowej tej spółki w postępowaniu odrębnym z zakresu ubezpieczeń społecznych, w orzecznictwie Sądu Najwyższego nie jest rozstrzygana jednolicie. Argumentacja zawarta w uzasadnieniu postanowienia Sądu Najwyższego oparta została na przepisach Kodeksu cywilnego, Kodeksu pracy oraz definicjach przedsiębiorcy zawartych w aktualnej i wcześniejszych ustawach. W opracowaniu poddano natomiast analizie przepisy prawa ubezpieczeń społecznych, które stanowią regulację szczególną i dają podstawy ku temu, aby za płatnika podatków i składek uznać spółkę cywilną, a nie jej wspólników.
The paper addresses the problem of whether a private partnership can be a payer of social security contributions. On the basis of private law, a private partnership is considered a relationship under civil law created by the partnership contract and not having any legal personality. Regulations belonging to public law are not so clear on this issue and to some extent confer upon a private partnership the capacity to take part in trading. Moreover, the provisions of the Law on Social Insurance System and the Tax Ordinance Act equate the status of a private partnership with commercial law partnerships. The issue of the capacity of a private partnership to act as a payer of social security contributions, and thus the existence of the capacity of this partnership to be a party in separate proceedings relating to social security, is not resolved uniformly in the jurisprudence of the Supreme Court. The arguments contained in the reasoning of the Supreme Court decision was based on the provisions of the Civil Code, the Labour Code and definitions of a trader contained in the current and previous laws. The study carries out an analysis of the social insurance law provisions, which are a special regulation and provide a basis for considering the private partnership, not its partners, as the payer of taxes and contributions.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2015, 11, 3; 59-80
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss to the Decision of the Supreme Administrative Court of 16 October 2013, Case No. I OZ 805/13, Lex No. 1397205 (Relating to the Overlap Request for Relief about Restoration of the Date with Legal Remedy in Administrative Court Proceedings)
Autorzy:
Lebowa, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619319.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
restoration of the date
legal remedy
overlap
the beginning of the date
przywrócenie terminu
środek odwoławczy
kolizja
początek terminu
Opis:
So far, the case law of the Supreme Administrative Court considered that when the party lodged a cassation complaint against the decision to reject the complaint, the beginning of the period to file an application for relief with the date of receipt of the final ruling conclusive on the cassation appeal, while at the same time requested for restoration of term it is premature and must be dismissed as inadmissible. The issue of failure and restore the term regulated by art. 85–89 of the Act of 30th August 2002 Law on proceedings before administrative courts (l.p.a.c.). From the above provisions it does not imply that the request for relief filed simultaneously with the appeal should be rejected as inadmissible. The notion of mutual exclusion of these institutions to process only means that both of these procedural measures can not be both justified and thus not included. If both procedural actions satisfy the conditions for them to formal requirements, it is necessary to give them the proper gear. Provincial Administrative Court must first give a running complaint, and in the case of dismissal proceed to examine the application for relief. You can not agree with the reasoning presented in voting ruling views concerning the beginning of the period to file an application for relief. The Supreme Administrative Court pointed out that the limitation period can be counted from the date of receipt of copy of the order dismissing the complaint only exceptionally. The seven-day deadline to submit an application for restoration of the term of art. 87 § 1 l.p.a.c. begins to run from the date of termination of the term causes of the failure. So this is a circumstance exists objectively, however, subject to modification in the event of a remedy. The constitutional principle of the right to a court and court proceedings indicate that the party disagreeing with the assessment of the court, that fulfill the term, may lodge an appeal against that decision. Only the court of appeal may assess whether in fact there has been prejudice to the period. It was not until the final resolution of this matter will start the period for submission of the application for relief.
Dotychczas w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego uznawano, że w sytuacji, gdy strona złożyła skargę kasacyjną od postanowienia o odrzuceniu skargi, początek biegu terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu wyznacza data doręczenia ostatecznego orzeczenia rozstrzygającego w przedmiocie skargi kasacyjnej, zaś jednocześnie złożony wniosek o przywrócenie terminu jest przedwczesny i podlega odrzuceniu jako niedopuszczalny. Zagadnienie uchybienia i przywrócenia terminu regulują art. 85–89 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej jako: p.p.s.a.). Z powyższych przepisów nie wynika, że wniosek o przywrócenie terminu, złożony jednocześnie ze środkiem odwoławczym, powinien podlegać odrzuceniu jako niedopuszczalny. Pogląd o wzajemnym wykluczaniu się omawianych instytucji procesowych oznacza tylko tyle, że oba środki procesowe nie mogą być jednocześnie uzasadnione i tym samym uwzględnione. Jeżeli obie czynności procesowe spełniają przewidziane dla nich wymagania formalne, konieczne jest nadanie im właściwego biegu. Wojewódzki Sąd Administracyjny w pierwszej kolejności powinien nadać bieg zażaleniu, a w przypadku jego oddalenia przystąpić do rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu. Nie można natomiast zgodzić się z zaprezentowanym w uzasadnieniu glosowanego orzeczenia poglądem dotyczącym początku biegu terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że bieg tego terminu można liczyć od dnia doręczenia odpisu postanowienia oddalającego zażalenie tylko wyjątkowo. 7-dniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu z art. 87 § 1 p.p.s.a. rozpoczyna bieg od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Jest to więc okoliczność obiektywnie istniejąca, podlegająca jednak modyfikacji w przypadku złożenia środka odwoławczego. Konstytucyjne zasady prawa do sądu oraz instancyjności postępowania sądowego wskazują, że strona, nie zgadzając się z oceną sądu, że uchybiła terminowi, może wnieść środek odwoławczy od tego rozstrzygnięcia. Tylko sąd w postępowaniu odwoławczym może ocenić, czy faktycznie doszło do uchybienia terminowi. Dopiero od prawomocnego rozstrzygnięcia tej kwestii rozpocznie bieg terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 4
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss to the Decision of the Supreme Court of 30 March 2016, I KZP 23/15 (OSNKW 2016, No. 5, Item 29)
Autorzy:
Daniluk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619097.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
similar offences
generic identity of crimes
przestępstwa podobne
tożsamość rodzajowa przestępstw
Opis:
The paper contains critical commentary on the Supreme Court decision of 30 March 2016 (I KZP 23/15). The author proves that determining the generic identity of crimes with the method in concreto, i.e. through comparing legal interests violated or endangered as a result of concrete offensive deeds, should take place in certain cases, where we have to do with the crimes protecting two or more legal interests in an alternative or mixed way. In the remaining situations, the assessment of the objective similarity of crimes should be performed in abstracto, i.e. through comparing legal interests protected in particular types of crimes. Results of this method, important for the generic identity of crimes, will be identical with the method in concreto, but the former is more conducive to the judgment of the case without undue delay.
W glosie krytycznej wobec postanowienia SN z dnia 30 marca 2016 r. (I KZP 23/15) wykazano, że ustalanie tożsamości rodzajowej przestępstw metodą in concreto, a więc przez porównanie dóbr prawnych, które zostały naruszone lub zagrożone w wyniku konkretnych czynów przestępnych, powinno mieć miejsce w pewnych wypadkach, gdy mamy do czynienia z przestępstwami chroniącymi dwa lub więcej dobra prawne w sposób alternatywny lub mieszany. W pozostałych sytuacjach oceny tożsamości rodzajowej przestępstw należy dokonywać in abstracto, czyli przez porównanie dóbr prawnych chronionych w danych typach przestępstw. Rezultaty tej metody, istotne dla badania tożsamości rodzajowej przestępstw, będą bowiem identyczne, jak metody in concreto, jednakże ta pierwsza bardziej sprzyja rozpoznaniu sprawy bez zbędnej zwłoki.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 4
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd Uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego materialnego za 2014 r.
Autorzy:
A. Stefański, Ryszard A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392476.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
decision
fraud
intercession with the authorities in the settling of a matter in exchange
for a material or personal benefit
money laundering
legal questions
Supreme Court
appellate
court
resolution
mistreatment
felony
postanowienie
oszustwo
płatna protekcja
pranie pieniędzy
pytanie prawne
Sąd Najwyższy
sąd odwoławczy
uchwała
znęcanie się
zbrodnia
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza uchwał i postanowień Izby Karnej Sądu Najwyższego, podejmowanych w ramach rozstrzygania zagadnień prawnych z zakresu prawa karnego materialnego w 2015 r. Zostały omówione: obowiązek naprawienia szkody (art. 46 § 1 k.k.), zbrodnia przeciwko ludzkości w kontekście przedawnienia karalności (art. 105 § 1 k.k.), znęcanie się nad członkami rodziny (art. 207 k.k.), przedmiot ochrony płatnej protekcji (art. 230 § 1 k.k.), znaczenie znamiona przestępstwa oszustwa „niekorzystne rozporządzenie mieniem” (art. 286 § 1 k.k.), zaniechanie pobrania podatku należnego w kontekście oszustwa oraz znamiona „które mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia lub miejsca umieszczenia, ich wykrycie, zajęcie oraz orzeczenie przepadku” przestępstwa prania pieniędzy (art. 299 § 1 k.k.).
The article presents an analysis of resolutions and decisions of the Supreme Court Criminal Chamber made in the course of solving legal issues within the scope of substantive criminal law in 2015. It discusses: obligation to redress damage (Article 46 § 1 CC), homicide in the context of limitation (Article 105 § 1 CC), mistreatment of family members (Article 207 CC), the issue of intercession with the authorities in the settling of a matter in exchange for a material or personal benefit (Article 230 § 1 CC), the importance of the features of the crime of fraud consisting in “disadvantageously disposing of someone else’s property” (Article 286 § 1 CC), tax waiver in the context of fraud and features “that can prevent or make significantly more difficult determination of the criminal origin or place of deposition, detection or forfeiture” of profits from money laundering (Article 299 § 1 CC).
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 3; 357-378
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakter skierowania kontrolera na badania lekarskie - Glosa aprobująca do postanowienia NSA
The Nature of Referring an Auditor for Medical Examination – Approving Gloss to the Decision by the Supreme Administrative Court
Autorzy:
Jarzęcka-Siwik, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/416859.pdf
Data publikacji:
2017-08
Wydawca:
Najwyższa Izba Kontroli
Tematy:
referring an employee for medical examination
health of an auditor
termination of employment
official relationship
Opis:
The article is a commentary on the decision of the Supreme Administrative Court (NSA) related to the scope of administrative courts’ control related to the decisions by the President of the Supreme Audit Office in relation to NIK nominated employees. The NSA examined referring an employee for medical examination by a certifying doctor of the Social Insurance Institution (ZUS), on the basis of Article 92 (3) of the Act on NIK. The author presents the actual and legal situation, the doctrine and the interpretation made by the court, and she elaborates on the arguments given. At the same time, she observes that the decision will change the current practice by making staff-related cases more efficient.
Źródło:
Kontrola Państwowa; 2017, 62, 4 (375); 23-32
0452-5027
Pojawia się w:
Kontrola Państwowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa częściowo aprobująca do uchwały Najwyższego Sądu Administracyjnego z 17 listopada 2014 r., II FPS 3/14
Commentary to the decision of the Supreme Administrative Court from 17 November 2014, II FSP 3/14
Autorzy:
Mariański, Adam
Michalak, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617768.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
glosa
wydatki na nabycie
koszty uzyskania przychodów
spadkobierca
spadkodawca
gloss
tax expenditures
involving units
heir
bequeather
Opis:
The article analyzes and evaluates the judgment issued by the Supreme AdministrativeCourt on November 17 2014, which referred to the possibility of including tax costs by the heirof expenses for the acquisition of units incurred by the testator. Although the beneficial ruling fortaxpayers deserves approval, it can not be accepted that the general principles of tax succession wereomitted, as the court focused only on the material provision.
W artykule dokonano analizy i oceny wydanego przez NSA 17 listopada 2014 r. wyroku, który odnosił się do możliwości zaliczania do kosztów podatkowych przez spadkobiercę wydatków na nabycie jednostek uczestnictwa poniesionych przez spadkodawcę. Choć na aprobatę zasługuje korzystne dla podatników rozstrzygnięcie, to nie można zgodzić się z zasadnością całkowitego pominięcia odwołania się do ogólnych zasad sukcesji podatkowej skupiając się jedynie na przepisie materialnym.
Źródło:
Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2017, 1; 9-19
1509-877X
Pojawia się w:
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 3 października 2011 r., sygn. V KK 151/11
A gloss to the decision of the Supreme Court of 3 October 2011, Ref. V KK 151/11
Autorzy:
Kościelniak-Marszał, Miłosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/697402.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Opis:
No abstract
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2017, 15, 1; 127-130
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyczna analiza postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 marca 2016 r., I CSK 64/15
Critical appraisal of the decision of the Supreme Court of 11 March 2016 in the case I CSK 64/15
Autorzy:
Czubik, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/485571.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Instytut Europeistyki
Tematy:
jurysdykcja w sprawie spadkowej rozporządzenie 650/2012
wybór prawa
jurisdiction to rule on the succession Regulation 650/2012
choice of law
Opis:
After the judgment of 11 March 2016 no. I CSK 64/15 given by the Polish Supreme Court it seems to be impossible to define in Polish legal space the proper law applicable to the succession case. In a very short succession judgment (in which the deceased Polish citizen died in Sweden in 2008) Supreme Court has done at least three fundamental mistakes concerning the intertemporal application of legal rules. The Supreme Court has not recognized that Regulation (EU) No 650/2012 (of the European Parliament and of the Council of 4 July 2012 on jurisdiction, applicable law, recognition and enforcement of decisions and acceptance and enforcement of authentic instruments in matters of succession and on the creation of a European Certificate of Succession) is applied only to the succession of persons who die on or after 17 August 2015. It mistook also the rules of 1965 Polish statute on private international law with a new one (2011). Conclusions drawn from this particular case by court are too broad and can be applied also to cases much more different that case on which the judgment was based. Court decision analyzed in this article is an example of the comic solution of the problems arising in the Polish succession law. This is why the criticism on this order seems to be important because of its possible influence on future Polish court's practice.
Źródło:
Problemy Współczesnego Prawa Międzynarodowego, Europejskiego i Porównawczego; 2017, 15; 168-175
1730-4504
Pojawia się w:
Problemy Współczesnego Prawa Międzynarodowego, Europejskiego i Porównawczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies