Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Supreme Court decision" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 71
Tytuł:
A courier service as a postal universal service – can a court asses the correctness of a legal qualification of a service of a courier company that was not contested by the company in an earlier decision taken by the postal regulator? Case comment to the judgment of the Supreme Court of 25 April 2007 – Courier services (Ref. No. III SK 2/07)
Autorzy:
Jurkowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530330.pdf
Data publikacji:
2008-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Źródło:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies; 2008, 1(1); 260-265
1689-9024
2545-0115
Pojawia się w:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Gloss to the Decision of the Supreme Court of 16 October 2014, File Ref. No. III Csk 301/13
Autorzy:
Wolak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1803120.pdf
Data publikacji:
2019-10-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
last will and testament
witness
legal entity
governing body of a legal person
member (shareholder) of a corporate legal person
Opis:
The gloss addresses the decision of 16 October 2014, III CSK 301/13, in which the Supreme Court adopted the position that a member of the governing body of a legal entity may, in principle, be a witness to making a testament in which a benefit is provided for that legal person. Similarly, in the Supreme Court’s opinion, a witness to the making of a will may, in principle, be a member of a corporate legal person for which a benefit is provided in that will. The author offers a critical assessment of that position. He considers as appropriate the view according to which a last will in which a benefit is envisaged for a legal person cannot, in principle, be witnessed by either an officer of such a legal entity, or by any member (shareholder) of a corporate legal person.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2019, 28, 2; 135-154
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Administracyjnoprawne zatwierdzenie wzorca umownego a dopuszczalność kontroli abuzywności jego treści — uwagi na tle wyroku Sądu Najwyższego z 9.08.2018 r. (V CSK 413/17)
The public approval of the "term of use" and the admissibility of checking the abusiveness of its content — remarks on the judgment of the Supreme Court of 9 August 2018 (V CSK 413/17)
Autorzy:
Słotwiński, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835967.pdf
Data publikacji:
2019-10-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
decyzja administracyjna
wzorce umowne
regulamin
klauzule niedozwolone
unlawful clauses
model form of a contract
term of use
administrative decision
Opis:
W glosie poruszono problematykę wpływu zatwierdzenia regulaminu gry hazardowej przez właściwy organ administracji publicznej na możliwość kontroli abuzywności treści tego regulaminu. Rozważania rozpoczęto od kwestii kluczowej dla podjętego zagadnienia, a zatem przedstawiono definicję wzorca umownego oraz jego kwalifikacji prawnej. Na tej podstawie uznano regulamin gry hazardowej za szczególny typ wzorca umownego, który nadaje aktualności — pomijanemu obecnie — podziałowi na wzorce normatywne oraz nienormatywne, w tym na wzorce kwalifikowane i niekwalifikowane. Ponadto w prowadzonych rozważaniach posłużono się porównaniem regulacji o grach hazardowych z rozwiązaniami przyjętymi w prawie energetycznym i prawie telekomunikacyjnym w zakresie kontroli wstępnej treści stosowanych na tych rynkach wzorców umownych dla wykazania niedoskonałego stanu normatywnego przy grach hazardowych. Ostatecznie prowadzone analizy pozwoliły wykluczyć uznanie przepisów o grach hazardowych za lex specialis względem regulacji art. 384–385 4 k.c.
The article approaches the issue of the impact of the approval of gambling terms of use by a competent public administration body for the ability to control the content of this terms against unlawful clauses. The considerations began with a key issue for proper research on this issue, and hence a definition of the model form of a contract and its legal qualification. On this basis, the gambling terms of use were considered as the standard contract, which gives the news of the currently neglected division into normative and non-normative model forms, including qualified and non-qualified ones. Finally, a comparative analysis of the regulation of gambling games with solutions adopted in the energy and telecommunications law was used in the scope of approval of contract models used on both markets was made in order to demonstrate imperfect regulation of the gambling law, which excludes the recognition of it as a lex specialis to the regulation of art. 384–385 4 polish Civil Code.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2019, 10; 33-38
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakter skierowania kontrolera na badania lekarskie - Glosa aprobująca do postanowienia NSA
The Nature of Referring an Auditor for Medical Examination – Approving Gloss to the Decision by the Supreme Administrative Court
Autorzy:
Jarzęcka-Siwik, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/416859.pdf
Data publikacji:
2017-08
Wydawca:
Najwyższa Izba Kontroli
Tematy:
referring an employee for medical examination
health of an auditor
termination of employment
official relationship
Opis:
The article is a commentary on the decision of the Supreme Administrative Court (NSA) related to the scope of administrative courts’ control related to the decisions by the President of the Supreme Audit Office in relation to NIK nominated employees. The NSA examined referring an employee for medical examination by a certifying doctor of the Social Insurance Institution (ZUS), on the basis of Article 92 (3) of the Act on NIK. The author presents the actual and legal situation, the doctrine and the interpretation made by the court, and she elaborates on the arguments given. At the same time, she observes that the decision will change the current practice by making staff-related cases more efficient.
Źródło:
Kontrola Państwowa; 2017, 62, 4 (375); 23-32
0452-5027
Pojawia się w:
Kontrola Państwowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Commentary on the Decision of the Supreme Court of January 11, 2017 (III KK 196/16, OSNKW 2017, No. 5, Item 25)
Autorzy:
Klonowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619125.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
interpretation of statutory features of crime
linguistic interpretation
many people
wykładnia znamion przestępstw
wykładnia językowa
wiele osób
Opis:
The paper contains a critical commentary on the Supreme Court’s decision of January 11, 2017 (III KK 196/16). The author states that the meaning of statutory feature “many people”, according to the Criminal Code, should be interpreted in the same way in common language. Furthermore, in common language there are no situations, where words like “many” and “few” should be treated as synonyms. In the paper, the author criticizes systemic and teleological interpretation included in the Supreme Court’s decision.
W niniejszej glosie krytycznej do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 stycznia 2017 r. wskazano, iż znaczenie znamienia „wielu osób”, występującego na gruncie art. 163 § 1 k.k., powinno być rozumiane tożsamo do znaczenia tego pojęcia używanego na gruncie języka powszechnego. W języku powszechnym brak jest takich desygnatów, które odpowiadałyby równocześnie znaczeniu pojęcia „kilka” oraz „wiele”. W opracowaniu podważono również prawidłowość przeprowadzonej przez SN wykładni systemowej oraz funkcjonalnej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2018, 27, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Compensation Payable to the Co-owner for the Exclusive Use of the Co-owned Property by Another Co-owner and Member of His Household. Gloss to the Decision of the Supreme Court of 11 January 2018 (III CSK 349/16)
Autorzy:
Deneka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618985.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
fractional ownership
exclusion by the co-owner of other co-owners from holding and using the co-owned property
compensation for unauthorised use of the co-owned property
household member
współwłasność ułamkowa
wyłączenie przez współwłaściciela pozostałych współwłaścicieli od posiadania i używania rzeczy wspólnej
wynagrodzenie z tytułu nieuprawnionego korzystania z rzeczy wspólnej
domownik
Opis:
The findings presented in the commentary aim at assessing the legitimacy of the Supreme Court’s view expressed in the decision of 11 January 2018 (III CSK 349/16), according to which the co-owner is obliged towards other co-owners excluded from holding and using the item being the object of fractional ownership to pay the compensation for the use of this item by his household member. The discussion covers the concept and civil-law status of the household member and the admissibility of accepting the household member by the co-owner of a property owned as a fractional ownership. The problems of the co-owner’s liability for the behaviour of the household member and the liability of the household member for his/her own behaviour towards the co-owners deprived of the use of the joint property were also discussed.
Ustalenia zawarte w glosie zmierzają do oceny zasadności poglądu Sądu Najwyższego wyrażonego w postanowieniu z dnia 11 stycznia 2018 r. (III CSK 349/16), zgodnie z którym współwłaściciel jest zobowiązany wobec współwłaścicieli wyłączonych od posiadania i używania rzeczy będącej przedmiotem współwłasności ułamkowej do zapłaty wynagrodzenia za korzystanie z tej rzeczy przez jego domownika. W ramach rozważań omówiono pojęcie i status cywilnoprawny domownika oraz dopuszczalność przyjęcia domownika przez współwłaściciela nieruchomości objętej współwłasnością ułamkową. Poruszony został także problem odpowiedzialności współwłaściciela za zachowanie domownika oraz odpowiedzialności domownika za własne zachowanie w stosunku do współwłaścicieli odsuniętych od korzystania z rzeczy wspólnej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Critical gloss (annotation) to the judgment of the Polish Supreme Court of 25 June 2020, I KZP 4/20
Autorzy:
Palka-Stolorz, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45439408.pdf
Data publikacji:
2022-11-08
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
gloss
Supreme Court decision
non-alimony
guardianship of a minor
Article 209 of the Penal Code
Opis:
This article is a critical gloss to the order of the Supreme Court of 25 June 2020, by which the Court in question refused to decide on the following legal question: “Can the victim, who is a minor, be represented by one of the parents in cases where the offence of non-alimony takes place and the accused is the other parent, or should a guardian be appointed for such a minor?”. The text examines the above issue on several levels. The first part of the article presents the factual and legal background of the present case, namely the proceedings before the court of first instance, the legal question posed and the decision of the Supreme Court resulting from the said legal question. The second part contains the author’s own substantive comments on what a legal act is within the meaning of family law, the regulation of Articles 98 and 99 of the Family and Guardianship Code and Article 51 Section 2 of the Code of Penal Procedure. The last part of the article contains a summary of the considerations
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2022, 146(2); 359-368
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Definicja depozytu w świetle opinii Trybunału EFTA oraz orzeczenia Sądu Najwyższego Islandii w sprawie Aresbank S.A. przeciwko NBI hf., Fjármálaeftirlitid i rządowi Islandii
The Definition of Deposits in the Light of the Opinion of the EFTA Court and the Ruling of the Supreme Court of Iceland in the Case Aresbank SA Vs. NBI Hf., Fjármálaeftirlitid and the Government of Iceland
Autorzy:
Frątczak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/485254.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Bankowy Fundusz Gwarancyjny
Tematy:
Kryzys finansowy
Depozyt bankowy
Regulacje prawne
Europejski Obszar Gospodarczy
Orzecznictwo sądu
Orzecznictwo Sądu Najwyższego
Financial crisis
Bank deposit
Legal regulations
European Economic Area
Judicial decision
Supreme Court jurisdiction
Opis:
W 2008 r. Islandia stała się jedną z pierwszych ofiar rozwijającego się kryzysu finansowego. Dodatkowo w jej przypadku kryzys miał wyjątkowo gwałtowny przebieg i niósł ze sobą szereg negatywnych skutków nie tylko o charakterze ekonomicznym, ale także społecznym i politycznym. [...] Na bazie tych doświadczeń doszło również do sporu dotyczącego wydawałoby się kwestii wcześniej niebudzącej większych wątpliwości i emocji, a mianowicie zakresu definicji depozytu w prawie islandzkim. W wyniku specyfiki rozwiązań prawnych Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz wskutek obowiązywania dyrektywy 94/19/WE, a także sposobu jej implementacji do prawa islandzkiego kwestia ta została przeniesiona na grunt prawa europejskiego w drodze pytania prejudycjalnego skierowanego do Trybunału Europejskiego Stowarzyszenia o Wolnym Handlu.
The definition of a deposit under Directive 94/19/EC has been perceived as a non-controversial issue. Also during the ongoing work on the revision of the aforementioned directive much more focus has been put on issues concerning the target level of the DGS fund or the reimbursement period. However, under the stressed conditions of the Icelandic crisis, this matter sparked a dispute of significant economic importance. Court proceedings in the case Aresbank S.A. vs. NBI hf., Fjármálaeftirlitid and Iceland have become a major test for both the Icelandic judiciary and the legal system of the European Economic Area. It is also one of the few cases of judicial review of provisions of Directive 94/19/EC. The case of Iceland indicates that bank restructuring is inevitably related to substantial legal uncertainty arising from the discretion of the national authorities, which are susceptible to political and social influence.
Źródło:
Bezpieczny Bank; 2013, 1(50); 29-53
1429-2939
Pojawia się w:
Bezpieczny Bank
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokumenty potwierdzające reprezentację kościelnej osoby prawnej w postępowaniu sądowym. Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 20 lipca 2021 roku (II CSK 383/20)
Documents confirming the representation of a church legal entity in legal proceedings: A gloss to the Supreme Court decision of 20 July 2021 (II CSK 383/20)
Autorzy:
Mielnik-Kurek, Monika
Walencik, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050764.pdf
Data publikacji:
2023-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ecclesiastical legal persons
church legal entity
representation of church legal entities
register of church legal entities
certificates of public administrative bodies
reprezentacja kościelnych osób prawnych
rejestr kościelnych osób prawnych
zaświadczenie organu administracji publicznej
kościelna osoba prawna
Opis:
Glosa ma charakter aprobujący, a jej przedmiotem jest postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 lipca 2021 r., wydane w sprawie o sygn. akt II CSK 383/20. Dotyczy ono zaświadczenia organu administracji publicznej jako zastępującego właściwe dokumenty wykazujące prawidłowość reprezentacji strony (kościelnej osoby prawnej) w postępowaniu sądowym. W omawianym postanowieniu Sąd Najwyższy orzekł o zwróceniu skargi kasacyjnej wraz z aktami sprawy sądowi II instancji w celu usunięcia braku odpowiedzi na skargę kasacyjną w postaci niewykazania umocowania przełożonej domu zakonnego do reprezentacji pozwanego domu zakonnego. Przyczyną takiego rozstrzygnięcia była wątpliwość co do aktualności zaświadczenia wydanego przez wojewodę oraz faktycznej reprezentacji kościelnej osoby prawnej przez wskazany organ. Zakwestionowano tym samym fakt udokumentowania, że pełnomocnictwo dla profesjonalnego pełnomocnika zostało udzielone przez osobę uprawnioną do reprezentacji strony pozwanej.
This commentary provides an approving analysis of the Polish Supreme Court decision of 20 July 2021 issued in case II CSK 383/20. This decision pertained to a certificate issued by a public administrative body as a substitute for the proper documents demonstrating the correctness of representation of a party (a church legal entity) in court proceedings. The Supreme Court decided to return the cassation complaint, along with the case file, to the court of second instance with an instruction to regard the lack of a response to the cassation complaint consisting in the failure to demonstrate the power of the superior of the religious house to represent the defendant religious house. The Supreme Court expressed doubt about both the validity of the certificate issued by the provincial governor and the actual representation of the church legal entity by the indicated authority. Therefore, the Court questioned whether it had been adequately documented that power of attorney as a professional representative had been granted by the person authorised to represent the defendant.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2023, 26; 443-459
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa częściowo aprobująca do uchwały Najwyższego Sądu Administracyjnego z 17 listopada 2014 r., II FPS 3/14
Commentary to the decision of the Supreme Administrative Court from 17 November 2014, II FSP 3/14
Autorzy:
Mariański, Adam
Michalak, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617768.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
glosa
wydatki na nabycie
koszty uzyskania przychodów
spadkobierca
spadkodawca
gloss
tax expenditures
involving units
heir
bequeather
Opis:
The article analyzes and evaluates the judgment issued by the Supreme AdministrativeCourt on November 17 2014, which referred to the possibility of including tax costs by the heirof expenses for the acquisition of units incurred by the testator. Although the beneficial ruling fortaxpayers deserves approval, it can not be accepted that the general principles of tax succession wereomitted, as the court focused only on the material provision.
W artykule dokonano analizy i oceny wydanego przez NSA 17 listopada 2014 r. wyroku, który odnosił się do możliwości zaliczania do kosztów podatkowych przez spadkobiercę wydatków na nabycie jednostek uczestnictwa poniesionych przez spadkodawcę. Choć na aprobatę zasługuje korzystne dla podatników rozstrzygnięcie, to nie można zgodzić się z zasadnością całkowitego pominięcia odwołania się do ogólnych zasad sukcesji podatkowej skupiając się jedynie na przepisie materialnym.
Źródło:
Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2017, 1; 9-19
1509-877X
Pojawia się w:
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 listopada 2013 r., II OZ 974/13 (LEX nr 1398284)
Commentary on the Decision of the Supreme Administrative Court of 13 November 2013, II OZ 974/13 (LEX no. 1398284)
Autorzy:
Lebowa, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014421.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja Inicjatyw Akademickich
Tematy:
request for reinstatement
formal condition
beginning of the term
administrative court proceedings
wniosek o przywrócenie terminu
warunki formalne
początek biegu terminu
postępowanie sądowoadministracyjne
Opis:
Teza glosowanego orzeczenia dotyczy zagadnień istotnych z punktu widzenia praktyki rozpoznawania w toku postępowania sądowoadministracyjnego wniosku o przywrócenie terminu. Pierwszym z nich jest konieczność ustalenia początku biegu terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, drugim – sposób rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu w przypadku braku możliwości ustalenia, czy został zachowany termin do jego wniesienia. W orzecznictwie jednolicie przyjmuje się, że warunkiem formalnym wniosku o przywrócenie terminu jest uprawdopodobnienie okoliczności uzasadniających dopuszczalność tego wniosku ze względu na zachowanie tygodniowego terminu do jego złożenia od daty ustania przyczyny uchybienia terminowi. Zgodnie z art. 49 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (p.p.s.a.) jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania. Naczelny Sąd Administracyjny zasadnie uznał, że jeżeli z treści wniosku nie można wywnioskować konkretnego momentu, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu, to powinien on jednak zostać rozpoznany merytorycznie. Jednocześnie nie ma podstaw do odrzucenia wniosku jako spóźnionego na podstawie art. 88 p.p.s.a., ponieważ faktu złożenia wniosku po terminie nie można domniemywać.
The thesis of the commented judgement concerns issues which are significant in the practice of examining an application in the course of administrative court proceedings regarding a request for reinstatement of the deadline. The first is a need to settle the beginning of the term for submitting such a request, the second – the method of examining the application for reinstatement of the deadline in the event of the impossibility to determine whether the deadline for its submission has been met. In the jurisprudence, it is consonantly assumed that the formal condition of an application for the reinstatement of the deadline is that the circumstances justifying the admissibility of the application are plausible due to the observance of the one-week deadline for its submission from the date of expiration of the cause of the deadline failure. According to Art. 49 § 1 of the Act of 30 August 2002 – Law on proceedings before administrative courts, if the letter of a party cannot receive the correct course due to failure to observe formal conditions, the chairman shall request the party to supplement or correct it within seven days under pain of leaving the letter unprocessed. The Supreme Administrative Court reasonably decided that if the content of the application cannot infer an exact moment in which the cause of the deadline failure ceased to exist, it should be examined on the merits. Equally, there are no grounds for rejecting the application as belated, based on Art. 88 of the Law on proceedings before administrative courts, because the fact of submitting the application after the deadline cannot be presumed.
Źródło:
Przegląd Prawa Administracyjnego; 2020, 3; 223-230
2545-2525
2657-8832
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Administracyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 listopada 2017 r., sygn. akt II FSK 2864/17
Gloss to the decision of the Supreme Administrative Court of 8 November 2017, file ref. no. II FSK 2864/17
Autorzy:
Babiarz, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147086.pdf
Data publikacji:
2022-11-29
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
podatek od czynności cywilnoprawnych
ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego
podział wpływów z podatku od czynności cywilnoprawnych między gminy
czynności materialno-techniczne
skarga do sądu administracyjnego na czynność materialno-techniczną
uprawnienie
obowiązek
civil-law transaction tax
Act on income of local government units
distribution of proceeds from tax on civil-law transactions between municipalities
substantive technical actions
complaint to administrative court on substantive technical action
right
obligation
Opis:
Z art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. h i art. 16 pkt 4 ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego wynika, że wpływy z podatku od czynności cywilnoprawnych są przekazywane na rachunek budżetu gminy, na której obszarze znajduje się siedziba przedsiębiorstwa albo jego zorganizowanej części. Zgodnie z art. 11 tej ustawy środki te organ podatkowy przekazuje na rachunek budżetu właściwej jednostki samorządu terytorialnego w terminie 14 dni od dnia, w którym wpłynęły one na rachunek urzędu skarbowego. Podziału środków z tytułu tego podatku dokonuje notariusz jako płatnik (art. 8 Ordynacji podatkowej), sporządzając deklarację o wysokości pobranego i wpłaconego podatku przez płatnika, w tym także informację (będącą deklaracją podatkową w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej) o kwocie podatku należnego poszczególnym gminom. Z powyższych regulacji wynika, że informacja – jako deklaracja – podlega czynnościom sprawdzającym z art. 272 i następnych Ordynacji podatkowej. Jest ona poza tym czynnością materialno-techniczną (art. 3 § 2 pkt 4 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), przez co gmina, która otrzymała mniej środków pieniężnych z podatku od czynności cywilnoprawnych, a chce skorzystać z uprawnienia do zakwestionowania tego podziału, może jako strona (art. 133 § 1 o.p.) tego postępowania o przekazaniu złożyć skargę do sądu administracyjnego zgodnie z art. 3 § 2 pkt 4 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Pogląd sądu o braku drogi sądowoadministracyjnej w tej kwestii i odsyłający gminę na drogę postępowania przed sądem powszechnym jest błędny, nie uwzględnia bowiem powyższych regulacji prawnych i nie dostrzega, że nie są one tożsame z procedurą podziału środków należnych gminom z tytułu podatków dochodowych.
Article 4(1)(1)(h) and Article 16(4) of the Act on income of local government units state that proceeds from the tax on civil-law transactions are transferred to the account of the budget of the municipality (gmina) in the area where the seat of the enterprise or its organized part is located. According to Article 11 of this Act, the tax authority transfers these funds to the budget account of the relevant local government unit within 14 days from the day they are credited to the account of the tax office. The distribution of funds on account of this tax is made by a notary as the withholding agent (Article 8 of the Tax Ordinance Act) by preparing a declaration on the amount of tax collected and paid by the withholding agent, including information (constituting a tax declaration within the meaning of Article 3(5) of the TOA) on the amount of tax due to individual municipalities. It follows from the aforementioned regulations that this information, as a tax declaration, is subject to verification pursuant to Article 272 et seq. of the TOA. Furthermore, it is a substantive technical action (Article 3, § 2(4) of the Act: Law on Proceedings before Administrative Courts) thanks to which a municipality that has received less money from the tax on civil-law transactions and wishes to exercise the right to challenge this distribution (Article 133, § 1 of the TOA), as a party to these transfer proceedings, may file a complaint with an administrative court in accordance with Article 3, § 2(4) of the LPAC. The Court’s view that there is no administrative court route in this matter, forcing the municipality to commence proceedings before a common court, is wrong because it does not take into account the aforementioned legal regulations and fails to recognize that they are different from the procedure for distributing funds due to municipalities from income taxes.
Źródło:
Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2022, 4; 239-256
1509-877X
Pojawia się w:
Kwartalnik Prawa Podatkowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego, sygn. akt I CSK 138/08
Commentary on the decision of the Supreme Court, file No. I CSK 138/08
Autorzy:
Lisowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685730.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
choroba psychiczna
zaburzenie psychiczne
zagrożenie dla zdrowia i życia
przyjęcie do szpitala psychiatrycznego bez zgody pacjenta
mental illness
mental disturbance
threat to health and life
admission to a psychiatric hospital without patient’s consent
Opis:
This article is a commentary on the court decisions made in connection with the factual situation regarding the admission of a patient to a psychiatric hospital without their consent. In relation to the circumstances found in the case, conditions determining the acceptability of admission to a psychiatric hospital with no consent were discussed under legal regulations contained in art. 23 and 24 of the mental health act. The publication presented arguments for the rightness of providing people with healthcare services, in some circumstances without their consent.
Niniejsza glosa stanowi komentarz do orzeczeń sądowych zapadłych w związku ze stanem faktycznym dotyczącym przyjęcia pacjentki do szpitala psychiatrycznego bez jej zgody. W odniesieniu do zaistniałych w sprawie okoliczności omówiono przesłanki warunkujące dopuszczalność przyjęcia osoby do szpitala psychiatrycznego bez jej przyzwolenia na to, opierając się na regulacjach prawnych zawartych w art. 23 i 24 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. W publikacji przedstawiono argumenty przemawiające za słusznością udzielania niekiedy świadczeń opieki zdrowotnej jednostkom społecznym bez uzyskania ich zgody.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2018, 82; 115-124
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z 20 kwietnia 2017 r., II KK 116/171
Commentary to the Decision of the Supreme Court of 20 April 2017, II KK 116/17
Autorzy:
Kulik, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/519103.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Fundacja Utriusque Iuris
Tematy:
limitation
continous offence
offence prosecuted on private accusation
Opis:
The commentary concerns determining the statute of limitation of the criminal offense of a private prosecution committed under the conditions specified in art. 12 of the Criminal Code. The author shares the view expressed by the Supreme Court, that the limitation period runs from the date of ending the last behavior included in the act. Otherwise than the Supreme Court, he thinks, that what the victim finds out only after the end of the act is not the perpetrator, but the final form of the act. Only using functional interpretation one can justify the accuracy of the final result of the interpretation adopted by the Supreme Court, according to which the limitation period starts with the end of the act. Therefore, for correct interpretation, it is not enough to use only language and methods of logic, but it is necessary to take into account the axiological directive of the purpose of the provision. The author fully shares the computatio civilis method of calculating the limitations adopted by the Supreme Court. However, the author supplements the Supreme Court’s argumentation with the linguistic argument resulting from the fact that the regulation refers to “time” and not “day”.
Źródło:
Forum Prawnicze; 2018, 1 (45); 86-95
2081-688X
Pojawia się w:
Forum Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 71

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies