Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Staszic, Stanisław" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 29
Tytuł:
Przestrogi dla Polski
Autorzy:
Staszic, Stanisław
Współwytwórcy:
Kowalska, Dorota
Niedziałkowska, Marta
Topolska, Magdalena
Data publikacji:
2011-03-22
Wydawca:
Fundacja Nowoczesna Polska
Tematy:
Rozprawa polityczna
Epika
Oświecenie
Opis:
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Źródło:
Stanisław Staszic, Przestrogi dla Polski, Nakładem Krakowskiej Spółki Wydawniczej, Kraków [1926]
Dostawca treści:
Wolne Lektury
Książka
Audiobook
Tytuł:
Stanisław Staszic. Między Bogiem a naturą
Stanislaw Staszic. Between God and Nature
Autorzy:
Skodlarski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/965085.pdf
Data publikacji:
2015-05-10
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Stanisław Staszic
Catholic church
God
nature
Opis:
From a very young age till the last days of his life, Stanisław Staszic was occupied by the question of the relationship between God and Nature. In particular, the Polish thinker was interested in the vision of the world in which human life and Nature were seen in unison, in accordance with laws of reason and the outcomes of scientific investigations. His deliberations on Nature validated his monistic worldview, encompassed within a deistic general framework. Staszic pointed out many times that natural order is the creation of God, however, earthly issues are in the hands of humans. In the last years of his life he withdrew from God. He did not accept the Church’s hierarchy, while his approach to the Creator was ambivalent.
Źródło:
Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym; 2015, 18, 2
1899-2226
2353-4869
Pojawia się w:
Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologiczno-społeczna geneza wojny w "Rodzie ludzkim" Stanisława Staszica
Autorzy:
Łysiak-Łątkowska, Anna.
Powiązania:
Studia i Materiały do Historii Wojskowości Ośrodek Badań Historii Wojskowej Muzeum Wojska w Białymstoku, 2004, t. 41, s. 119-126
Data publikacji:
2004
Tematy:
Staszic, Stanisław (1755-1826)
Staszic Stanisław (1755-1826). Ród ludzki
Wojna geneza historiozofia
Historiozofia Polska 18-19 w.
Poemat polski tematyka 18-19 w.
Opis:
Sum.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Stanisław Staszic - a Sympathizer of Łódź (1755–1862)
Autorzy:
Domański, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/657886.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
-
Opis:
-
Stanisław Staszic was born on 6 November, 1755 in Piła a to a wealthy middle class family. Staszic played an important role in the development of Polish industry, working at the same time as a geologist and studying nature (in 1825 he published information about the Izerskie and Karkonosze Mountains). In the years 1816–1824 he held the post of the director general of Department of Industry and Crafts of the Congress Kingdom. At that time he devised a plan for redevelopment of the  Industrial Region of Old Poland and, after he had founded in 1816 the Hrubieszow Agricultural Society, he became one of the pioneers of the peasant cooperative movement. He resumed exploitation of coal from the Reden deposit located in the present day Dąbrowa Górnicza. On his initiative a lot of industrial buildings were erected e.g. the first tin smelting works in the Kingdom of Poland (4 smelting works under one name of  "Konstanty" – 1816–1822) and iron ore metallurgy centres. He also wrote a poem entitled “The Human Race 1919–1920”.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica; 2016, 3, 322
0208-6018
2353-7663
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nagrobek Stanisława Staszica a polityka wizerunkowa Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk
Stanisław Staszic’s tombstone and the image-building policy of the Warsaw Society of Friends of Sciences
Autorzy:
Getka-Kenig, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089444.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Staszic Stanisław
Warsaw
memorial
tombstone
commemoration
elite
learned society
Warszawa
pomnik
nagrobek
upamiętnienie
elita
towarzystwa naukowe
Opis:
The article is devoted to the artistic setting of Stanisław Staszic’s (1755-1826) burial place, for which his main heir, the Warsaw Royal Society of the Friends of Sciences (TKWPN), was responsible. The inspiration to raise this topic was the discovery of two previously unknown Jakub Tatarkiewicz’s designs of Staszic’s unrealized neoclassical tombstone in the collections of the Central Archives of Historical Records in Warsaw (AGAD). However, the projects were never commissioned by TKWPN but were the sculptor’s proposal. By analysing the relationship between these artistic projects and the initiatives concerning Staszic’s tomb which stemmed directly from the Society (a big raw stone as memorial), the article highlights the problem of TKWPN’s participation in creating the posthumous cult of its long-time president and most important benefactor. The TKWPN’s seemingly paradoxical reluctance to glorify Staszic by means of traditional (artistic) forms of commemoration can be interpreter as a logical action calculated to benefit the Society’s image. Therefore, focusing on this single aspect of the posthumous cult of Staszic, directly related to the TKWPN, this article refers to the image-building policy of this institution, and thus to the ways of building its social status. At the same time, it tackles the issue of the prestige of science and scientific patronage as a new (from the early 19th-century perspective) form of public merit.
Źródło:
Kwartalnik Historii Nauki i Techniki; 2021, 66, 3; 31--49
0023-589X
2657-4020
Pojawia się w:
Kwartalnik Historii Nauki i Techniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trwałe wartości poglądów pedagogicznych Stanisława Staszica
The Lasting Values of Stanisław Staszic’s Educational Views
Autorzy:
Bakalarska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956146.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Stanisław Staszic
pedagogical views
poglądy pedagogiczne
Źródło:
Biuletyn Historii Wychowania; 1999, 9/10; 12-18
1233-2224
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
OŚWIATOWE I GOSPODARCZE KONCEPCJE STANISŁAWA STASZICA A EWOLUCJA SZKOLNICTWA GÓRNICZO-HUTNICZEGO NA ZIEMIACH POLSKICH DO POCZĄTKU XX WIEKU
Autorzy:
Szczepański, Jerzy
Wójcik, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646790.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Tematy:
Stanisław Staszic, szkolnictwo górniczo-hutnicze, ziemie polskie, XIX wiek
Opis:
Stanisław Staszic był autorytetem w dziedzinie oświaty, którą uważał za najważniejsze narzędzie przebudowy gospodarczej i społecznej. Tworzył albo współtworzył wszystkie szkoły wyższe w okresie Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego. Był twórcą Szkoły Akademiczno-Górniczej (Akademii Górniczej) w Kielcach, której powstanie zapoczątkowało długie i skomplikowane dzieje szkolnictwa górniczo-hutniczego na ziemiach polskich. Jego trudny rozwój w warunkach braku własnego państwa zwieńczony został powstaniem Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Źródło:
Studia Humanistyczne AGH; 2012, 11, 3
2084-3364
Pojawia się w:
Studia Humanistyczne AGH
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Program słowiański Stanisława Staszica po postanowieniach kongresu wiedeńskiego
Autorzy:
Matlęgiewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689816.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Stanisław Staszic
program słowiański
Królestwo Polskie po 1815 r.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2011, 10, 1
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Portret Stanisława Staszica w opowiadaniu Mary Hoare pt. Nie sądź
A portrait of Stanisław Staszic in Mary Hoare’s short story Judge not!
Autorzy:
Laskowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519644.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Stanisław Staszic
Mary Hoare
judge not
Charles Dickens
household words
Opis:
The subsequent study expands upon the connections between Stanisław Staszic and English literature. Specifically, the paper portrays the Polish Enlightenment thinker as an inspiration of Mary Anne Hoare’s short story entitled Judge not! (Polish Nie sądź) with Staszic as its main protagonist. The ensuing presentation appears very important to many readers, including scholars who (falsely) attribute the story’s authorship to Charles Dickens. The research aims to verify if the idiosyncrasies conveyed by Hoare in her narrative were actually the Pole’s characteristics. At this point, the paper examines the specifics attributed by the Irish authoress to Staszic specifically, making him the focal point of her work. In order to accomplish the set goals, the behind the scenes and the essence of Hoare’s work have been illustrated. Finally, I hope that the article will help to promote the story which has nearly slipped into oblivion and to underline Staszic’s multifaceted activity and life. It has earned him a place in English literature through the pen of a female writer from Ireland.
Źródło:
Biuletyn Historii Wychowania; 2021, 44; 121-140
1233-2224
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kameduli a uroczystości patriotyczno-religijne na warszawskich Bielanach w XVIII i XIX wieku
The Camaldolese monks and patriotic and religious celebrations in Warsaw Bielany during eighteenth and nineteenth century
Autorzy:
Jankowski, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469535.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Bielany
Drozdowicz Wojciech ks.
Eremici
Ermitorium kamedulskie
Góra Polkowa
Jan Kazimierz – król
Jan III Sobieski
Kameduli
Kościół kamedulski
Kościół warszawski
Las Bielański
odpust na Bielanach
Palloni Michalangelo
Stanisław August Poniatowski – król
Staszic Stanisław ks.
św. Romuald
Stanisław August Poniatowski
Władysław IV – król
Hermits
Camaldoli Hermitage
Polkowa Mountain
Jan Kazimierz – the king
Camaldolese
Camaldoles Priory
Warsaw Church
indulgence in Bielany
Stanislaw August Poniatowski – the king
Staszic Stanislaw ks.
saint. Romuald
Stanislaw August Poniatowski
Wladyslaw IV – the king
Opis:
Kim byli kameduli – tak ściśle związani z Kościołem i narodem polskim. Jaka jest ich rola w kształtowaniu patriotyzmu i religijności. Czemu zaborcy Polski tak intensywnie walczyli z zakonem eremitów, który na pozór przez swoje zamknięcie wydawał się niegroźny. W końcu czemu przy tak ścisłej obserwacji i oderwania od świata to właśnie przy ermitorium na warszawskich Bielanach odbywały się huczne zabawy i imprezy gromadzące całą niemal Warszawę. Na te pytania stara się odpowiedzieć niniejsza praca. Choć z konieczności krótka, przedstawia najpierw rys zakonu Ojców Kamedułów. To bracia założeni przez św. Romualda w X wieku. Mimo bardzo ścisłej Reguły, wymagającej stałej rezydencji w klasztorze, milczenia, ubogich posiłków, ilościowo zakon bardzo szybko się rozrastał. Jednym z licznie powstających klasztorów było założenie na Górze Polkowej na warszawskich Bielanach. Tu zakonnicy zaproszeni i uposażeni przez króla Władysława IV osiedli w XVII wieku. Praca nad budową i wykończeniem eremów i kościoła trwały przez cały wiek XVII i XVIII. Mieli jednak zakonnicy licznych darczyńców i możnych protektorów. Należeli do nich m.in. polscy królowie – wspomniany Władysław IV, Jan Kazimierz, Michał Korybut Wiśniowiecki czy Jan III Sobieski. W XIX wieku w ermitorium warszawskim rezyduje wikariusz generalny zakonu, któremu jurysdykcyjnie podlegają wszystkie domy kamedulskie w Polsce. Niestety sytuacja wspólnoty ściśle jest powiązana z trudną, a właściwie tragiczną historią całej Polski, która to od świetności i wiktorii wiedeńskiej bardzo szyb-ko popada w coraz większe uzależnienie od sąsiadów, by w końcu zostać po-dzielona między Rosję, Prusy i Austrię. Czas zmagań o niepodległość, insurekcja kościuszkowska i powstania nie omijają warszawskich Bielan. Mimo, że oddalone od miasta, przez walczących o niepodległość są traktowane jako miejsce pewnego odpoczynku, a także gdy potrzeba, ukrycia się przed ścigającymi. Z tego powodu zaborcy, szczególnie po III rozbiorze Polski, jako priorytet postawili sobie zniszczenie tego miejsca o którym wiedzieli, że pomagało powstańcom. Zakazano, by funkcjonował nowicjat, a część ojców wywieziono na Syberię. Dzieje klasztoru Ojców Kamedułów w założeniu na Górze Polkowej skończyły się w 1904 roku kiedy to ostatni trzej ojcowie zostali przewiezieni do Nowego Miasta. Może więc dziwić, że Ojcowie Kameduli tak ochoczo przyjmowali w okolice swego ermitorium huczne zabawy związane najpierw z odpustem, a w późniejszych latach częste piknikowanie i świętowanie różnych patriotycznych rocznic. Tradycja religijno-kulturalnych uroczystości narodziła się już w XVII wieku. Król Władysław IV wystarał się u papieża o odpust na Zesłanie Ducha Świętego. W 1673 r – 19 czerwca z udziałem króla i szlachty z kolegiaty św. Jana Chrzciciela przeniesiono obraz św. Brunona Bonifacego. Od tego czasu odpusty na Bielanach nabierają charakteru religijno-patriotycznego. Szczególnie podczas zaborów warszawiacy niemal za obowiązek poczytywali sobie przybyć i brać udział w kamedulskich uroczystościach mimo, że były niemile widziane przez władze zaborcze. Stara tradycja świętowania w dzień Zielonych Świątek trwa po dziś dzień. Również teraz corocznie odbywa się procesja z obrazem św. Brunona Bonifacego i w dzień Zesłania Ducha Świętego las rozbrzmiewa zabawami i śpiewem, a wielu warszawiaków z ochotą przyjeżdża na to szczególne bielańskie święto.
Who were the Camaldolese monks – so closely associated with the Church and the Polish nation? What is their role in the development of patriotism and religion? Why have the Polish invaders so vigorously fought against the order of hermits who by their apparent closure seemed harmless. Finally, why at such close observation and detachment from the outside world, did the ermitorium in Bielany held boisterous dances and festivities bringing together many people of Warsaw. These questions are to be answered by this paper. Although short by necessity, it will at first present the characteristics of the Camaldolese order. They are brothers founded by St. Romuald in the tenth century. Despite of the very strict Rule, requiring permanent residence in the monastery, strict silence and poor food the quantity of the brothers in the order very quickly grew. At the time of rapid establishment of many new monasteries, the Polkowa Gora monastery in Bielany was also founded. Here in the seventeenth century the monks settled being previously invited and equipped by King Wladyslaw IV. The process of building and finishing of the hermitages and the church continued throughout the seventeenth and eighteenth century. However, they had numerous religious donors and powerful protectors. These include, among others, Polish kings – already mentioned Wladyslaw IV, John Casimir, Michael Korybut Wisniowiecki and John III Sobieski. In the nineteenth century in the Warsaw ermitorium the Vicar General of the Order resides being in charge of all the order houses in Poland. Unfortunately, the situation of the community is closely linked to the difficult and in fact tragic history of Poland, which was the glory and the victory of Vienna resulting in falling into a growing dependence of the neighbor countries and finally being divided between Russia, Prussia and Austria. The time of struggle for independence, Kosciuszko Insurrection and uprisings do not avoid Bielany. Although located far from the city, for the struggling for independence Bielany were regarded as a place of rest, and a hideout from pursuers. For this reason, the invaders, especially after the third partition of Poland, as a priority decided to destroy the place that they knew helped the uprisers. The existence of novitiate was forbidden and some of the fathers were deported to Siberia. The history of Camaldolese monastery on Polkowa Gora has come to an end in 1904 when the last three fathers were transported to the New Town. It can, therefore, surprise that the fathers of Camaldolese monks so readily accepted by their ermitorium boisterous fun events, firstly associated with indulgence, and in later years with frequent picnics and celebration of various patriotic anniversaries. The tradition of religious and cultural celebrations originated as early as the seventeenth century. King Wladysław IV managed to obtain from the Pope the Pentecost indulgence. In June 19, 1673 with the involvement of the king and the nobility of the St. John the Baptist Collegiate Church the image of St. Bruno Boniface was relocated. Since that time indulgences in Bielany contain religious and patriotic character. Especially during the partitions period in the history, people of Warsaw thought as their obligation to come and take part in the Camaldolese celebrations, even though they were not welcomed by the partitioning powers. The old tradition of celebrating the Pentecost continues to this day. That is why every year there is a procession with the image of St. Bruno Boniface. During the celebration of Pentecost the surrounding forest is always filled with sounds of joyful games and songs bringing together people of Warsaw.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 59-72
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postrzeganie przyrody rodzimej i obcej w dziennikach podróży Stanisława Staszica (1789-1795)
Perception of Nature in Stanisław Staszic’s Travel Journal (1789-1795)
Autorzy:
Kucharski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053601.pdf
Data publikacji:
2022-04-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Stanisław Staszic
przyroda
podróże
dziennik podróży
percepcja
nature
travels
travel journal
perception
Opis:
Stanisław Staszic (1755-1826) był wybitnym myślicielem oświeceniowym, zwolennikiem reform społecznych i ojcem polskiej geologii. W swoim dzienniku podróży opisał m.in. jego trzy podróże odbyte w latach 1789-1795. Znajdują się tam opisy wyprawy krajoznawczej w okolice Krakowa oraz podróży zagranicznych do Austrii i Włoch. W trakcie tych podróży Staszic poświęcał wiele czasu i energii na prowadzenie w terenie obserwacji przyrody. Spostrzeżenia i przemyślenia zapisywał w swoim dzienniku podróży. Staszic był w tych latach guwernerem młodych magnatów z rodziny Zamoyskich. Jednak jego uwagę zaprzątały głównie kwestie geologiczne, ekonomiczne, przyrodnicze i społeczne, a nie edukacyjne. Spostrzeżenia poczynione i spisane w czasie tych wojaży wykorzystał później w swojej pracy naukowej i zawodowej.
Stanisław Staszic (1755-1826) was an eminent enlightenment thinker, adherent of social reforms and the father of Polish geology. In his travel journal, he described, among other things, three journeys he made in the years 1789-1795. There are descriptions of a sightseeing trip to the vicinity of Krakow and foreign trips to Austria and Italy. During these trips, Staszic devoted a lot of time and energy to conducting nature observations in the field. He wrote down his observations and thoughts in his travel journal. In those years, Staszic was a tutor of young magnates from the Zamoyski family. However, his attention was mainly focused on geological, economic, natural and social issues, but not on educational problems. He used later observations made and written down during these journeys in his scientific and professional work
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 2; 117-141
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag krytycznych dotyczących poglądów i działalności publicznej Stanisława Staszica
Some Critical Remarks concerning the Views and Public Activity of Stanisław Staszic
Einige kritische Bemerkungen über die Ansichten und die öffentliche Tätigkeit von Stanisław Staszic
Quelques remarques critiques sur l’activité public de Stanislas Staszic
Autorzy:
Skodlarski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22873758.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2006, 5, 2; 187-194
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieśmiertelny i dobroczynny. Historyczne badanie genezy i charakteru sławy Stanisława Staszica
Autorzy:
Wesołowski, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/601849.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Stanisław Staszic
filantrop
sława
bohater
tożsamość zbiorowa
philanthropist
fame
hero
collective identity
Opis:
Artykuł zadaje pytania o niezwykłą popularność Stanisława Staszica (1755–1826), której kulminacją był jego pogrzeb - spontaniczna manifestacja uczuć patriotycznych tysięcy mieszkańców Warszawy. Autor twierdzi, że postać Staszica była postrzegana przez pryzmat działalności filantropijnej, opisuje ewolucję jego wizerunku jako filantropa oraz prezentuje pogłębioną kontekstualizację źródeł tej popularności. The article asks questions about the unusual popularity of Stanisław Staszic (1755–1826), that culminated during his funeral - a spontaneous manifestation of patriotic feelings of thousands Varsovians. The author maintains that the figure of Staszic was perceived by a prism of his philanthropic activity and describes the evolution of his image as philanthropist, offering at the same time a broadened contextualization of the reasons for such popularity.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2018, 125, 1
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies