Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "St Thomas Aquinas" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 109
Tytuł:
Czy dualizm bytowej struktury człowieka? (Stanowisko św. Tomasza z Akwinu)
Is There Dualism in Man's Ontic Structure? (St. Thomas Aquinas' Standpoint)
Autorzy:
Rydzewska-Friedrich, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016302.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
From the very beginning European philosophical thought seems to be intuitively aware that man consists of two components: a material and a spiritual one. As a consequence of this arises the problem of the „double-ness” of human nature, a question which has lately been lively discussed in philosophical works. On the one hand, man as such seems not to be divided into a material soul and an immaterial body, but on the other hand he transcends the material world and the laws it is ruled by. That is why man is supposed to have something apart from his material body, viz. an immaterial soul. Taking a limited view neither materialists nor spiritualists need to defend the inner unity of man. Thus they think that man is either a material body and nothing more, or a spiritual body and nothing more. Nevertheless, dealing with philosophical works we cannot help observing time and again that conclusions derived from material or spiritual theories are, like it or not, simplifications. − Is dualism the only way to avoid oversimplifying the nature of man? The answer Thomas Aquinas gives us sets out from a view of man reduceable neither to dualism, nor materialism, nor spiritualism. Man is a soul existing in itself as in a subject. The soul is depending on the matter it organizes in its action. Soul and matter constitute a substantial and real unity. Thomas Aquinas' standpoint is not based on prejudices which would make it difficult to create an adequate theory of the real being. Soul and body are not different substances, neither are they mere features. They are realized by one and the same act of existence within essentially one being. To explain man's unity and transcendence of the material world a substructural theory has to be applied. Substructural elements − as e.g. essence, existence, form, matter, act or potence − and their mutual relationships must be taken into account. No other way to successfully explain such a complicated being as man seems to be has yet been discovered.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 1993, 41, 1; 223-235
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Państwo jako społeczność naturalna według św. Tomasza z Akwinu
The State as a Natural Community According to St. Thomas Aquinas
Autorzy:
Piwowarski, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1861283.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
St. Thomas was certainly under the influence of Aristotle when he adopted the view that the State is a natural community, i.e. grounded in social human nature. It does not result from a social contract or class divisions of society, but is anchored in people as substantial subjects of social life. In view of this it has always existed in both an embryonic and developed form. And what is more, it will last as long as people will last. The author presented Thomas’s thesis about the natural character of the State in the following way: he first showed the genesis of the State based on an analysis of human nature; then he pointed out what the essence of the State and its basic functions consist in; eventually, he evaluated the opinions of St. Thomas against the background of the medieval theories of the State. The most important statement being that it is the aim, that is common good of all citizens, that decides about the essence of the State. The content of this good defines the basic functions of the State to which belong the following: ensuring material needs, care about good and virtuous life, and preserving internal order and external security. The thesis of the natural character of the State does not fall under any questioning, and yet some opinions over the centuries have undergone changes. We mean especially economical independence and religious character of the State. Even if the latter is developed to the utmost degree, it is and cannot be autarkic. The more so it cannot serve some supernatural aims, because this belongs to the tasks of religious community. The State’s activity must be reduced to the present day. Having thus corrected Thomas’s opinions, the thesis of the natural character of the State is fully justified. No wonder that it has been approved in the social teaching of the Church initiated by Leo XIII.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 1995, 1; 11-26
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu „prawdziwego” Tomasza. Wstępny zarys współczesnych badan nad etyką św. Tomasza z Akwinu
In Search of the „true” Thomas. An Introductory outline of Studies on the Ethics of St Thomas Aquinas
Autorzy:
Ślipko, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1860753.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The treatise is an attempt at a synthetic characteristic of Thomas Aquinas’ ethics: its doctrinal and methodological assumptions, composite elements and its profile. At the grounds of that ethics we find the following philosophical-anthropological system: metaphysics of being, personalistic anthropology, conception of conscience and happiness, and the idea of finality. The idea of the ultimate goal and happiness plays an essential role here, therefore the ethical thought of the Aquinate should be included within the eudemonistic trend. There are many interpretations of Thomas’ ethics, and many of them are controversial. It is not an ethics of virtues, ethics of values or ethics of law and obligation. It is the ethics of moral good, natural law and cardinal virtues creating together an integrated moral system directed at man’s ultimate goal bound with the absolute and transcendent Good, that is God. The eudaimonism of St Thomas is essentially different from all those trends which explain man’s happiness in terms of immanent naturalism and hedonistic subjectivism. Thomas, however, takes into account those aspects of man’s life and his acts with a turn to the subject, but at the same time he links them, in a harmonious way, with the recognition of the objective moral order. Therefore he recognizes the objective criteria of moral good and evil, the objective rational and moral order, the need for happiness, and above all natural law based on the eternal Divine law. Thomas’ ethics has an absolute character, yet it is not a radical absolutism, for it differentiates in it the universal and stable elements from those which are variable, that is secondary. The former elements are grounded on the unchangeable human nature, the latter takes into account the historical and social conditions. The ethics of the „true” Thomas leaves the gate open for further ethical reflections.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 1997, 25, 1; 63-83
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Realne złożenie a realna różnica. Istota i istnienie w doktrynie św. Tomasza z Akwinu i Idziego Rzymianina
Real Composition and Real Difference. Essence and Existence in Doctrine of St Thomas Aquinas and Giles of Rome
Autorzy:
Kępa, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941458.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
The question about reality of the difference between existence and essence in creatures was one of the main problems of medieval metaphysics. The above text is an attempt to reconstruct two answers to this question: by Thomas Aquinas and Giles of Rome. Thomas Aquinas is a person most often associated with the problem of real difference. It seems, however, that the doctrine of Giles of Rome was also very important for the development of the problem. For example, Giles was the first to call the difference between existence and essence the "real difference". The doctrines of the two authors concerning real difference were often believed to be identical. However, beside some similarities, we can also find important differences between them. Aquinas appears to teach about real composition of existence and essence, while Giles writes about the real difference between the two, and he is so radical as to say that existence and essence are two different "things". In Giles' doctrine, we can also find clear Neo-Platonic influences. Giles puts special stress on accidental character of existence. This way he returns to Avicennian essentialism, discarded by St. Thomas.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2001, 14
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od autentycznego chrześcijaństwa ku autentycznemu humanizmowi. Perspektywa świętego Tomasza z Akwinu
Towards Authentic Humanism Starting from Authentic Christianity. The Approach of St. Thomas Aquinas
Autorzy:
Grocholewski, Zenon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015813.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
tomizm
humanizm integralny
humanizm chrześcijański
prawda
Wcielenie
osoba ludzka
thomism
integral humanism
christian humanism
truth
Incarnation
human person
Opis:
1. The incarnation of Christ is the deep root, the sound foundation and the ultimate apex of Christian humanism. God was made man. In the fact of the Incarnation is the supreme and universal reason for new humanity, for what humanity is, what humanity wants to be in its noblest wishes and what it will be. The single truth about man revealed by Jesus Christ, `the way, the truth and the life' (Jn 14:6), and the `eldest – born among many brethren' (Rm 8:29) – makes the dignity of the human being, created in the image and likeness of God (por. Gen 1:26), shine forth in its fullness.2. The Holy Father John Paul II, often recognised as Defensor hominis, has appreciated and developed in a forceful way the teaching of St. Thomas Aquinas in the spirit of Vatican Council II (OT 16, GE 10). He himself gave the Angelic Doctor the new title of Doctor Humanitatis, a title added to Doctor Divinitatis and Doctor Communis Ecclesiae. As a philosopher of the person, the Pope had already drawn up his philosophical approach which was deeply rooted in Thomistic metaphisics and anthropology, from which arises the need for ethics and aesthetics. In the encyclical letter Fides et Ratio (43-45), the perennial newness of the thought of St. Thomas Aquinas is offered at the dawn of the third millennium as a proven path of Catholic philosophy and theology.3. St. Thomas Aquinas demonstrated humanism to us as a philosopher and even more as a theologian; as a man, as a Christian, and as a religious. The concept of the `person' in Thomistic doctrine reflected one of the fundamental new features of Christian thought. In addition, by specifying the relations that exist between philosophy and teology, St. Thomas also provided the principle for the solution to the problem of Christian humanism. Basing the mystery of man in the actus essendi, and recognising his natural capacity to know truth, he embraced the mystery of integral humanity in its opening to transcendence and the absolute, in its theological being, capax Dei.4. At the dawn of the third millennium the need urgently presents itself for the promotion of genuine Thomism, open to dialogue with the world and able to engage in a discussion with today's various philosophical currents; a Thomism that in its recta ratio is directly nourished by the gospel spirit of the Holy Angelic Doctor. The spirit of Thomistic balance should be promoted, on a pilgrimage amongst the peoples of the earth and participating in the new evangelisation.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2003, 51, 2; 5-19
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naturalna niezniszczalność ciał niebieskich według św. Tomasza z Akwinu
Natural Indestructibility of Heavenly Bodies according to St Thomas Aquinas
Autorzy:
Karas, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013933.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
filozofia średniowieczna
św. Tomasz z Akwinu
tomizm
ciała niebieskie
kosmologia
metafizyka
arystotelizm chrześcijański
medieval philosophy
St Thomas Aquinas
Thomism
heavenly bodies
cosmology
metaphysics
Christian Aristotelianism
Opis:
The subject of the article is the question of the nature of heavenly bodies in St Thomas Aquinas’ approach. The Dominican thinker, using Aristotle’s cosmology, tries to present his understanding of the Stagirite’s theory concerning natural indestructibility of heavenly bodies, which he treats as relatively perfect beings built of ether and indestructible in the world of nature, although they are contingent and created by God. The issue proves the Angelic Doctor’s independence and self-reliance; studying the universe he not only used Aristotle’s cosmology but he verified it with theological knowledge basing his considerations on the ancient and medieval commentators of the Greek philosopher. In St Thomas’ studies his conviction about relative formal and material perfection of metaphysical components of heavenly bodies is of significant importance. The conception of indestructibility of heavenly bodies also presents methodological assumptions of the metaphysics developed by the Dominican thinker who made the rules of Aristotle’s philosophy relative.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2005, 53, 1; 109-128
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo stanowione a wolność człowieka (z perspektywy filozofii nowożytnej i św. Tomasza z Akwinu)
Positive Law and Man’s Freedom (from the Perspective of Modern Philosophy and St Thomas Aquinas’ Philosophy)
Autorzy:
Skrzydlewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013906.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawo stanowione
wolność
św. Tomasz z Akwinu
positive law
freedom
St Thomas Aquinas
Opis:
Modern and contemporary times have brought a juxtaposition and a peculiar rivalry between the positive law and man’s freedom that have not been known earlier. This is accompanied not only by a tendency to give law and freedom autonomy, but also to separate them from man’s nature, from real order of social life and from the moral dimension of human activities. The article undertakes an attempt at revealing the ostensible character of the antagonism between positive law formulated by man and freedom. In the author’s opinion, this antagonism, so distinct in modern conceptions referring to liberalism, anarchism, as well as to totalitarianism and collectivism and other trends — can be solved not by engaging in a discussion with participants of the dispute, but by showing the truth of reality itself, or by understanding the nature of human freedom itself and the nature of law itself. Thus the author of the present article claims that basic explanation of the relation of human freedom to positive law needs studying reality of law itself and reality of human freedom itself. Non-antagonistic character of the relation between positive law and human freedom was best shown and explained by St Thomas Aquinas (STh I-II, q. 90-97).
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2005, 53, 2; 189-216
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka w kontekście myśli teologicznej św. Tomasza z Akwinu
Music in the context of theological thought of St. Thomas Aquinas
Autorzy:
Bramorski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559331.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
estetyka
muzyka
muzyka liturgiczna
piękno
św. Tomasz z Akwinu
aesthetics
beauty
liturgical music
music
St. Thomas Aquinas
Opis:
W szerokiej problematyce, którą podejmował w swych dziełach św. Tomasz z Akwinu odnaleźć można także odniesienia do muzyki, chociaż zagadnienie to nie zostało przez niego opracowane w sposób całościowy. Tomaszową koncepcję muzyki należy rozpatrywać w kontekście jego myśli teologicznej i estetycznej. Dlatego konieczne jest ukazanie najpierw koncepcji piękna, które Akwinata pojmuje jako drogę do spotkania z Bogiem. Na tle jego teorii estetyki, muzyka jawi się jako element cnoty religijności, który realizuje się w liturgii. Wyrazem tego są skomponowane przez św. Tomasza hymny ku czci Najświętszego Sakramentu, które do dnia dzisiejszego obecne są w praktyce liturgicznej Kościoła.
St. Thomas Aquinas integrated into Christian thought the rigours of Aristotle’s philosophy. His aesthetics, although connected with his theology and ethics, has not always received sufficient attention. Certain passages of his Summa Theologiae are devoted to beauty. Aquinas defines beauty in Aristotelian terms as that which pleases solely in the contemplation of it and recognizes three prerequisites of beauty: perfection, appropriate proportion and clarity. His basic ideas, drawn from the classical world, are modified in the light of Christian theology and developments in metaphysics and optics during 13th century. Music is touched upon in his writings. He looks at the concrete applications of the conception of transcendental beauty in his theory of music. Author considers Thomas’s idea of music in the following ways: beauty as a way of meeting God; church music as a religious virtue; liturgical music; St. Thomas as a “cantor of the Eucharistic Christ”. Thomas considers objective value and goodness of music, addressing its physical nature and metaphysical properties, such as in the hymns of the office of Corpus Christi attributed to Thomas’s faith and theological wisdom.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2010, 27; 91-110
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Via Christi est Virgo Beata. Elementy mariologii św. Tomasza z Akwinu
Via Christi est Virgo Beata. St. Thomas Aquinas’s Elements of Mariology
Autorzy:
Mróz, Mirosław
Roszak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233961.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
mariologia św. Tomasza z Akwinu
Boże macierzyństwo Maryi
pośrednictwo miłosierdzia
pośrednictwo macierzyńskie
świętość Maryi
St. Thomas Aquinas's Mariology
Mary's Divine motherhood
holiness of Mary
mediation of mercy
Maternal mediation
Opis:
St. Thomas Aquinas's mariology is art of the considerations on Christ and His salvific mission. It constitutes, as it were, a natural introduction into the explanation of the mystery how the Son of God entered the world. Aquinas sees the mystery of the Mother of God in the context of Jesus Christ's mission. Thus St. Thomas Aquinas's Mariology is, as it were, a part of Christology. The relationship between Mary and Jesus is a key to understand His role in the history of salvation. In the teaching on Mary and Her role in the history of salvation, Aquinas emphasises several important elements. They are the following: 1. The true nature of Mary's divine motherhood (Theotokos). Mary is the true Mother of God because She is the Mother of the Person of the Son of God; 2. The special dimension of Her vocation that She carries out by Her priviege to be the „Mediatrix of graces”, and that in turn determines Her special role in the history of salvation; 3. The Trinitary dimension of Mary's mission. Mary collaborates (conducts a dialogue) with the Holy Trinity as it is best shown in the scene of the Annunciation, Cana of Galilee, Pentecost; 4. the holiness of Mary is understood by Aquinas as Her special (subjective) freedom from sin; 5. Mary's mediation which – according to St. Thomas – is a mediation of mercy, for it expresses Her concern and care for the good of others. This does not collide with the redemptive mediation of Jesus Christ, but accompanies it.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2011, 3; 201-225
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cnota cierpliwości w kontekście aretologii św. Tomasza z Akwinu
The virtue of patience in the context of St Thomas Aquinas’ aretology
Autorzy:
Lisica, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559160.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
aretologia
cnota
cierpliwość
długomyślność
hypomone
męstwo
Suma Teologiczna
św. Tomasz z Akwinu
wytrwałość
aretology
fortitude
long-thinking
patience
perseverance
St Thomas Aquinas
Summa Theologiae
virtue
Opis:
Św. Tomasz z Akwinu w systemie aretologicznym ujmuje naturę cnoty cierpliwości oraz jej odniesienia do kardynalnej cnoty męstwa, której jest częścią potencjalną. W pełnym zrozumieniu cierpliwości pomaga analiza założeń Akwinaty. Doktryna aretologiczna św. Tomasza ukazuje, że cnota w sensie ogólnym jest czymś niezbędnym w codziennym życiu, gdyż ułatwia człowiekowi rozpoznanie i czynienie dobra, a unikanie zła. Celem cnoty, czyli sprawności, jest rozwijanie i chronienie ludzkiego dobra oraz udoskonalanie człowieka. Przeciwieństwem cnoty jest wada, która powoduje zagrożenie ludzkiego dobra. Św. Tomasz stwierdza, że cierpliwość jest częścią potencjalną męstwa, której głównym przedmiotem jest znoszenie zła szczególnie trudnego. Z cierpliwością łączy się cnota długomyślności i wytrwałości, których przedmiotem są wyłącznie doświadczenia i cierpienia. Bóg udziela człowiekowi hypomone wraz z łaską cnót teologalnych, aby mógł on przebywać we wspólnocie z Ojcem na wieki.
St Thomas Aquinas in his aterological system says about the nature of virtue of patience, and its reference to cardinal virtue of fortitude, which the virtue of patience is the part of. To fully understand patience one should analyse the assumptions of St Thomas Aquinas. Aretological doctrine of St Thomas Aquinas says that the virtue is something which is indispensable to everyday life, because the virtue can help to identify and to do the right, and to avoid doing the wrong. The aim of the virtue is to develop and protect what is worthy in human nature and to make one better than they are now. The opposite of virtue is vice. Vice endangers human righteousness. St Thomas Aquinas says that patience is the part of fortitude. The main pursuit of fortitude is to withstand evil when it is particularly hard to bear. The virtue of long-thinking and the virtue of perseverance which encloses experience and suffering are connected with patience. God gives hypomone to a man, with the grace of theological virtues. The hypomone is given to a man so they are able to remain in the state of everlasting communion with God.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2011, 29; 45-61
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niemetafizyczne argumenty na istnienie Boga u św. Tomasza z Akwinu
Non-Metaphysical Arguments for the Existence of God in the Doctrine of St. Thomas Aquinas
Autorzy:
Pałubicki, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512418.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
philosophy
Thomas Aquinas
God
Opis:
In his article the Author deliberates on non-metaphysical arguments for the existence of God in the doctrine of Saint Thomas Aquinas. The author presents problems of pre-philosophical cognition of the existence of Good, such as the cognition through religious faith and through religious experience. The basic purpose of the text is to give an answer to the question: do the non-metaphysical arguments for the existence of God confirm theistic theses? In the light of Saint Thomas’ doctrine the answer to such a question must be negative.
Źródło:
Studia Ełckie; 2011, 13; 31-50
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Rec.] M. Mróz, "Tajemnica ludzkiej nieprawości. Aktualność nauki św. Tomasza z Akwinu o złu moralnym i wadach głównych", Toruń 2010, Wydawnictwo Naukowe UMK, ss. 627.
[Rev.] - M. Mróz, "Tajemnica ludzkiej nieprawości. Aktualność nauki św. Tomasza z Akwinu o złu moralnym i wadach głównych (The Mystery of Human Iniquity. The Topicality of St. Thomas Aquinas’ Teachings on Moral Evil and Capital Vices)", Toruń 2010, Wydawnictwo Naukowe UMK, pp. 627.
Autorzy:
Zembrzuski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452720.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2012, 1; 261-265
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intelekt bierny a intelekt możnościowy w ujęciu św. Tomasza z Akwinu
Passive intellect and potential intellect according to St. Thomas Aquinas
Autorzy:
Zembrzuski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452457.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
intelekt bierny
intelekt możnościowy
perypatetycka tradycja epistemologiczna
Tomasz z Akwinu
passive intellect
potential intellect
peripatetic epistemological tradition
Thomas Aquinas
Opis:
The article is an attempt to respond the following questions: is there a difference between operations of potential and passive intellect? Could one call the potential intellect passive intellect? Are there any questions, statements or opinions in the history of philosophy which separate potential from passive intellect? The passivity of potential intellect is not a problem here, because its nature and its act is to be in the state of potency towards ist object. The subject of analysis tends to define teechnical terms "intellectus passivus" and to reach philosophical implications resulting from it.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2012, 1; 65-84
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Milosť v teológii Wincenta Granata v kontexte filozofie Tomáša Akvinského
Gracein Vincent Granats theology in the context of the philosophy os St. Thomas
Łaska w teologii Wincentego Granata w kontekście filozofii Tomasza z Akwinu
Autorzy:
Adam, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452615.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Tomáš Akvinsky
Wincent Granat
Boža milosť
Boža láska
Krist Vykupiteľ
charitológia
dary Ducha Svätého
Thomas Aquinas
Vincent Granat
God’s grace
God’s love
Christ the Redeemer
„charytology“ (theological doctrine of grace)
the gifts of the Holy Spirit
Tomasz z Akwinu
Wincenty Granat
łaska Boża
Boża miłość
Chrystus Odkupiciel
charytologia (teologiczna nauka o łasce)
dary Ducha Świętego
Opis:
Since the Middle Ages after Vatican II theological doctrine of grace is essentially built on the teachings of Thomas Aquinas, who has distinguished between the natural (innate) human life ends and supernatural ends. A man realises the first one with natural forces of nature, while the second end, which is not only superior to the natural target, but also achieved more than our natural strength and capabilities, is achieved through the special help of God, which is called grace. In this regard, the doctrine of the grace of the Second Vatican Council is not significantly different from the teaching of Aquinas. Wincenty Granat performs traditional scholastic, division of grace. From the point of view of the wide distribution he discusses the relationship of nature and grace in man. Also he notes that even God respects and protects human free will. God’s grace does not destroy any of the possibilities of human nature, but supports and promotes it. Both nature and grace come from God, and so it is clear that between grace and nature there is can not be a conflict. What is more, the grace builds on nature as a foundation. This scholastic thesis in terms of W. Granat does not interfere with the truth that human nature is weakened by original sin, but it is not destroyed by it and, therefore, can be the foundation grace. Grace – in turn – coming reinforces the same nature preserves in man a foundation. In this way, a man living by God’s grace perfects his humanity, is expanding his personal individuality and personal integrity.
Od czasów średniowiecza po Sobór Watykański II teologiczna doktryna łaski budowała się zasadniczo na nauczaniu Tomasza z Akwinu, który odróżnia naturalne (przyrodzone) cele życia człowieka i cele nadprzyrodzone. Pierwsze realizuje człowiek przyrodzonymi siłami natury, natomiast cel drugi, który nie tylko przewyższa cel naturalny, ale również jego osiągnięcie przekracza ludzkie naturalne siły i możliwości, osiągany jest dzięki specjalnej pomocy Boga, którą nazywa się łaską. W tym zakresie również doktryna o łasce ostatniego Soboru nie różni się istotnie od nauczania Akwinaty. Wincenty Granat dokonuje tradycyjnego, scholastycznego, podziału łaski: 1) łaska Boga i łaska Chrystusa Odkupiciela, 2) łaska stworzona i łaska niestworzona, 3) łaska zewnętrzna i wewnętrzna, 4) łaska jako dar i łaska przetwarzająca, 5) łaska habitualna i łaska uczynkowa, 6) łaska działająca i współdziałająca, 7) łaska pobudzająca i wspomagająca, 8) łaska uprzedzająca, towarzysząca i następcza, 9) łaska lecznicza i podnosząca, 10) łaska skuteczna i dostateczna. Z punktu widzenia tego podziału omawia szeroko relację natury i łaski w człowieku. Zauważa, że Bóg szanuje i nawet chroni wolną wolę człowieka. Łaska Boża nie niszczy żadnej z możliwości natury ludzkiej, ale je wspiera i wspomaga. Od Boga pochodzi zarówno natura, jak i łaska, a więc oczywiste jest, że między łaską a naturą nie może być konfliktu. Co więcej: to łaska buduje się na naturze jako fundamencie. Ta scholastyczna teza w ujęciu W. Granata nie koliduje z prawdą, że natura ludzka jest osłabiona przez grzech pierworodny, lecz nie jest przezeń zniszczona i wobec tego może stanowić fundament łaski. Łaska – z kolei – przychodząc wzmacnia samą naturę, utrwala więc swój w człowieku fundament. W ten sposób człowiek żyjąc łaską Bożą udoskonala swoje człowieczeństwo, rozwija swoją osobistą indywidualność i osobową integralność.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2012, 1; 49-63
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 109

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies