Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sowa, Marcin" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Exciter fractional model and its susceptibility on parameter changes
Autorzy:
Majka, Łukasz
Sowa, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/376922.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Poznańska. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej
Tematy:
exciter
measurements
fractional derivative
parameter estimation
numerical solver
Opis:
The paper concerns the application of fractional calculus in the modeling of a selected part of a power system generating unit, which is the high frequency AC exciter. The model’s fractional derivative-based generalization is recalled. The basis of the estimation process for the model consists of two sets of measurement waveforms. In order to solve the fractional and nonlinear problem – a numerical solver is applied. The solver and the estimation procedure have been both implemented in GNU Octave. The model parameter susceptibility is examined. The changes of each model parameter value is studied in a way that the influence on the model output is observed.
Źródło:
Poznan University of Technology Academic Journals. Electrical Engineering; 2020, 104; 87-98
1897-0737
Pojawia się w:
Poznan University of Technology Academic Journals. Electrical Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The impact of the coronavirus pandemic on the dividend target payout ratio. The evidence from Hydrotor SA
Wpływ pandemii koronawirusa na docelową stopę wypłaty dywidendy. Przykład Hydrotor SA
Autorzy:
Kowerski, Mieczysław
Sowa, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1837398.pdf
Data publikacji:
2021-09-30
Wydawca:
Małopolska Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Tarnowie
Opis:
Lintner’s (1956) partial adjustment model identifies the company’s long-term dividend policy by setting a dividend target payout ratio and the speed of adjustment. And although the model has undergone various modifications and methods of estimation over more than 60 years, it is still a good tool for analyzing dividend decisions made by companies. The aim of the article is to show the usefulness of the Lintner model for analyzing changes in the company’s dividend policy during the pandemic turmoil. For the illustration, Hydrotor SA was chosen, which, the longest time at the Warsaw Stock Exchange, continuously pays dividends. The calculations showed that the situation in 2020 resulted in a revision of the company’s long-term dividend strategy, which resulted in a lowering of the dividend target payout ratio and a greater attention to the current situation (current net profits)—an increase in the speed of adjustment.  
Zaproponowany przez Lintnera (1956) model częściowych dopasowań pozwala zidentyfikować długoterminową politykę dywidendową spółki poprzez określenie docelowej stopy wypłaty dywidendy i szybkości dopasowania się do niej wypłat. I chociaż w ciągu ponad 60 lat model przeszedł różne modyfikacje i zmieniały się metody jego estymacji, to jest on nadal dobrym narzędziem analizy decyzji dywidendowych podejmowanych przez spółki. Celem artykułu jest pokazanie przydatności modelu Lintnera do analizy zmian polityki dywidendowej spółki w okresie zawirowań związanych z pandemią koronawirusa. Do ilustracji wybrano spółkę Hydrotor SA, która najdłużej na GPW w Warszawie nieprzerwanie wypłaca dywidendę. Przeprowadzone obliczenia pokazały, że sytuacja, która nastąpiła w 2020 roku, spowodowała zrewidowanie długoterminowej strategii dywidendowej spółki, której konsekwencją było obniżenie docelowej stopy wypłaty dywidendy i większe uzależnienie wypłat od bieżącej sytuacji (bieżących zysków netto) – wzrost szybkości dopasowania.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie; 2021, 51, 3; 15-28
1506-2635
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DAQ-based measurements and study of supercapacitor frequency characteristics
Autorzy:
Sowa, Marcin
Jakubowska-Ciszek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/376459.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Poznańska. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej
Tematy:
supercapacitor
frequency characteristics
data acquisition device
measurement card
fractional derivative
Opis:
The paper concerns the beginning of a modeling study for supercapacitors. A data acquisition (DAQ) based system is presented, where an automated procedure has been implemented for the measurement of frequency characteristics. For a typical range of the supply voltage the characteristics are obtained. A model basing on fractional calculus is recalled and parameters for the model are obtained. The frequency characteristics of the model are compared with those obtained from measurements. Later the tested supercapacitor has its characteristics taken for various amplitudes and offsets of the source voltage. A few remarks are given for a possible expansion of the model when nonlinearity should be considered.
Źródło:
Poznan University of Technology Academic Journals. Electrical Engineering; 2019, 97; 203-213
1897-0737
Pojawia się w:
Poznan University of Technology Academic Journals. Electrical Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marynarka wojenna Austro-Węgier : w I wojnie światowej 1914-1918 : monografia
Autorzy:
Csonkaréti, Károly.
Współwytwórcy:
Sowa, Marcin. Tłumaczenie
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Kraków : Arkadiusz Wingert : "Przedsięwzięcie Galicja"
Tematy:
Marynarka wojenna działania bojowe Austria 1914-1918 r.
I wojna światowa (1914-1918)
Działania morskie
Opis:
Oryg.: "As Osztrák-Magyar Monarchia haditengerészete".
Bibliogr. s. [351]-353.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Bitwa na Puszcie : Węgry - październik 1944
Az alföldi páncélosata : harcok a tiszántúlon : 1944. október
Autorzy:
Számvéber, Norbert (1975- ).
Współwytwórcy:
Sowa, Marcin. Tłumaczenie
Wydawnictwo Tetragon. pbl
Instytut Wydawniczy Erica. pbl
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Warszawa : Wydawnictwo Tetragon : Instytut Wydawniczy Erica
Tematy:
II wojna światowa (1939-1945)
Wojsko
Źródła historyczne
Opis:
Bibliogr. s. 492-498. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Passenger Safety in the Warsaw Metro. Research Report
Bezpieczeństwo pasażerów w metrze warszawskim. Raport z badań
Autorzy:
Piec, Robert
Cisek, Marcin
Wróbel, Rafał
Sowa, Michał
Wiechetek, Marcin
Gawroński, Wiktor
Szykuła-Piec, Barbara
Michalak, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060783.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
safety
subway
evacuation
evacuation time
bezpieczeństwo
ewakuacja
czas ewakuacji
metro
Opis:
Purpose: The article presents the results of research on the evacuation times of passengers of three different trains used by the Warsaw metro. In emergency situations on metro trains, fast and safe evacuation is crucial for saving passengers’ health and lives. Evacuation from the tunnels of the Warsaw metro can only take place properly on underground platforms. The key parameter determining passenger safety is required safe evacuation time. Subject and methods: Four evacuation experiments were carried out. In the first experiment, people on the train left the train into the tunnel, walked towards the station and climbed the stairs to the platform level. The experiment ended when all people entered the platform level. In the second experiment, the passengers went to the end of the train. After a fixed sound signal, the persons moved along the train and went out onto the platform. The study ended when all the people entered the platform. Experiment 3 investigated the times when a certain number of people passed through one or more doors of the train. In experiment 4, the aim was to investigate the time of people walking along the platform and up the stairs to the mezzanine level. Results: The longest recorded average time of passage through the whole train is 133.5 s during longitudinal evacuation. The shortest recorded exit time is 9 seconds, evacuees were deployed throughout the car without restrictions. In the train of type 81, for technical reasons, no experiment was carried out consisting of moving along the entire train, and it should be noted that this train has separate, closed carriages and to walk through the whole train it would be necessary to open each door between the train. Conclusions: The data from experiments II and IV were combined and extrapolated taking into account the evacuation time for the maximum number of passengers who can occupy the trains, i.e. 1,500 people on the Inspiro train, 1,454 people on the Alstom train and 1,200 people on Type 81 train. The results of the experiment indicate that the longest passage time in very unfavourable conditions, when passengers have to pass the whole train and then exit the platform registered for type 81 train and is almost 433 seconds. For Inspiro and Alstom trains, the time is almost 25% shorter. Such a large difference in time is related to the way of connecting individual carriages – to move from car to car in type 81 train, it is necessary to open two doors each time (from the abandoned car and the car to which you are passing), while this activity is not performed on Inspiro and Alstom trains.
Cel: W artykule przedstawiono wyniki badań czasów ewakuacji pasażerów trzech różnych pociągów wykorzystywanych przez Metro Warszawskie. Ewakuacja z tuneli metra warszawskiego może odbywać się właściwie tylko poprzez perony podziemne. W sytuacjach awaryjnych w pociągach metra szybka i bezpieczna ewakuacja ma kluczowe znaczenie dla ratowania zdrowia i życia pasażerom. Kluczowym parametrem determinującym bezpieczeństwo pasażerów jest bezpieczny, przewidywany czas ewakuacji. Projekt i metody: Przeprowadzono cztery eksperymenty ewakuacyjne. W pierwszym osoby wychodziły z pociągu do tunelu, szły w kierunku stacji i wchodziły po schodach na poziom peronu. Badanie kończyło się po wejściu wszystkich osób na poziom peronu. Podczas drugiego testu pasażerowie przechodzili na koniec pociągu. Po sygnale pozoranci wracali w kierunku peronu wewnątrz pociągu i wychodzili na peron. Badanie kończyło się po wejściu wszystkich osób na peron. Trzeci eksperyment miał na celu zbadanie czasów przejścia określonej liczby osób przez jedne lub więcej drzwi pociągu. W ostatnim badanie miało na celu sprawdzenie czasów przejścia ludzi znajdujących się na peronie na trasie: peron-schody-antresola. Wyniki: Najdłuższy średni zarejestrowany czas przejścia przez cały skład podczas ewakuacji wzdłużnej to 133,5 s. Najkrótszy odnotowany czas wyjścia z pociągu wynosi 9 s, ewakuujący byli rozmieszczeni bez narzuconych ograniczeń – w całym wagonie. Zauważono, że pociąg typu 81 posiada oddzielne, zamknięte wagony i aby przejść przez cały wagon maszynista musi przejść pomiędzy pasażerami i otworzyć drzwi. Wnioski: Interpretując wyniki, zespół badawczy ekstrapolował dane przy uwzględnieniu czasu ewakuacji dla maksymalnej liczby pasażerów mogących przebywać w pociągach, czyli 1500 osób w pociągu Inspiro, 1454 osób dla pociągu Alstom oraz dla 1200 osób w pociągu typu 81. Do celów analizy założono, że osoby ewakuowane podzielą się na trzy równe grupy, które następnie wyjdą przez trzy dostępne wyjścia ewakuacyjne ze stacji. Czas przejścia oszacowano, przyjmując najbardziej niekorzystne warianty. Wyniki eksperymentu wskazują, że najdłuższy czas przejścia przy bardzo niekorzystnych warunkach, gdy pasażerowie muszą przejść przez cały pociąg, a następnie wyjść z peronu wynosi prawie 433 sekundy. Został on zaobserwowany w pociągu typu 81. Dla pociągów Inspiro i Alstom czas jest krótszy o prawie 25%. Tak duża różnica pomiaru jest związana ze sposobem łączenia poszczególnych wagonów – do przejścia z wagonu do wagonu w pociągu Typu 81 każdorazowo konieczne jest otwarcie dwojga drzwi (z opuszczanego wagonu oraz wagonu, do którego się przechodzi), podczas gdy w pociągach Inspiro i Alstom nie ma takiej potrzeby.
Źródło:
Safety and Fire Technology; 2020, 56, 2; 40--60
2657-8808
2658-0810
Pojawia się w:
Safety and Fire Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarządzanie wiedzą klientów w przedsiębiorstwie w opinii menedżerów i pracowników
Customer Knowledge Management in the Opinion of Managers and Employees
Autorzy:
Komańda, Marcin
Sowa, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/589741.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
Menedżer
Opinia pracowników
Relacje przedsiębiorstwo-konsument
Relacje z klientami
Zarządzanie wiedzą
Employees' opinion
Enterprise-customer relationship
Knowledge management
Manager
Relationships with customers
Opis:
Among managers and employees is increasing awareness of the benefits for the development of the company born of computer tools use and the role of knowledge and information obtained from the customer. This article presents the results of research on solutions for CKM in the opinion of these two groups.
Źródło:
Studia Ekonomiczne; 2014, 202; 78-89
2083-8611
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczynki do działalności i twórczości muzyków związanych z dworem królewskim Rzeczpospolitej w drugiej połowie XVI wieku
A Contribution to the Study of the Work and Output of Musicians Active at the Royal Court of the Polish-Lithuanian Commonwealth in the Second Half of the Sixteenth Century
Autorzy:
Szelest, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806615.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Marcin Leopolita
Francesco Maffon
Jakub Sowa
tabulatura łowicka
tabultura zamkowa
kapela Zygmunta Augusta
kapela Stefana Batorego
Łowicz Tablature
‘Castle’ Tablature
King Sigismund II Augustus’ ensemble
King Stephen Báthory’s ensemble
Opis:
W artykule przedstawione są nowe ustalenia dotyczące działalności i twórczości trzech muzyków związanych z dworem królewskim Rzeczpospolitej w drugiej połowie XVI w.: Marcina Leopolity, Francesca Maffona i Jakuba Sowy. Według biogramu autorstwa Szymona Starowolskiego (Scriptorum Polonicorum Hekatontas, 1625) głównym osiągnięciem kompozytorskim Leopolity był zbiór polifonicznych utworów liturgicznych opartych na chorale gregoriańskim i przeznaczonych na cały rok kościelny. Rękopis tego zbioru przechowywany był w Bibliotece Załuskich do jej konfiskaty w roku 1794, a jego tytuł zamieścił Jan Daniel Janocki w opublikowanym w roku 1752 katalogu wybranych manuskryptów książnicy. Tytuł ów zawiera informację, iż zbiór powstał z polecenia króla Zygmunta Augusta (prawdopodobnie w l. 1560–61, kiedy Leopolita zatrudniony był na dworze jako compositor cantus), a jego autor był nadwornym organistą. Brak dokładniejszego opisu rękopisu i możliwości ustalenia jego proweniencji nie pozwala stwierdzić, czy był to egzemplarz pochodzący z biblioteki Zygmunta Augusta, czy też późniejsza kopia, a w konsekwencji, czy wzmianka o pełnieniu przez Leopolitę funkcji organisty, której nie potwierdza zachowana dokumentacja dworu królewskiego, jest w pełni wiarygodna. Rękopis zawierający introity na cały rok kościelny autorstwa Leopolity, Blasiusa Amona i innych kompozytorów został również wyszczególniony w inwentarzu muzykaliów krakowskich franciszkanów (1596–98). Reliktami zbioru Leopolity są zapewne jego trzy pięciogłosowe motety zachowane w postaci intawolacji organowych w tabulaturze łowickiej i tzw. tabulaturze „zamkowej” (Polińskiego). W tabulaturze organowej pochodzącej z kościoła św. Elżbiety we Wrocławiu i sporządzonej przez Georga Gottharta, organistę tej świątyni w latach 1568–85, znajduje się natomiast niezauważony dotychczas utwór instrumentalny Marcina Leopolity, Paduana Leopolithanowa (Staatsbibliothek zu Berlin – Preußischer Kulturbesitz, Slg Bohn Ms. mus. 357, k. 66v–67r). Najwcześniejsza wzmianka potwierdzająca obecność Francesca Maffona w Rzeczpospolitej znajduje się w księdze ordynacji dworu Stefana Batorego, w której pod datą 13 V 1576 r. wyszczególniono członków nowo uformowanego zespołu królewskiego. Obydwa znane dotychczas utwory instrumentalne tego twórcy – kompozycja utrwalona w księgach głosowych przechowywanych w Oksfordzie (Christ Church Library, Mus. 372–376) i fantasia na lutnię wydrukowana w zbiorze Jeana-Baptiste’a Bésarda (Thesaurus harmonicus, 1603) – zachowały się również w wersjach przeznaczonych na instrument klawiszowy. Zapisano je bez podania atrybucji w rękopisie pochodzącym prawdopodobnie z kręgu dworu habsburskiego i powstałym na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych XVII w. (Wiedeń, Zentralbibliothek der österreichischen Minoritenprovinz, XIV.714), który zawiera również szereg innych, częściowo dotychczas nierozpoznanych kompozycji związanych z Rzeczpospolitą. Jakub Sowa, podobnie jak Maffon, został po raz pierwszy wymieniony w dokumentach dworu królewskiego w związku z założeniem kapeli Stefana Batorego. Mimo iż nie zawierają one informacji na ten temat, Jerzy Gołos wysunął hipotezę, iż Sowa był prawdopodobnie organistą, autorem utworów sygnowanych monogramem „JS” w tabulaturze łowickiej i skryptorem tego rękopisu. Ogłoszona następnie przez Gołosa wzmianka o „Jakubie Organiście” w rejestrze przychodów i rozchodów związanych z budową okrętu zleconą przez Zygmunta Augusta, pochodząca z roku 1571, nie może jednak, wbrew opinii badacza, odnosić się do Sowy. Kwestia identyfikacji monogramisty „JS” i związków tabulatury łowickiej ze środowiskiem kapeli Batorego pozostaje zatem otwarta i wymaga ponownego rozpatrzenia.
This article presents new findings concerning the work and output of three musicians active at the Polish-Lithuanian royal court in the second half of the sixteenth century: Marcin Leopolita, Francesco Maffon and Jakub Sowa. According to a biographical note by Szymon Starowolski (‘Scriptorum Polonicorum Hekatontas’, 1625), Leopolita’s main achievement as a composer was a set of polyphonic liturgical works based on Gregorian chant, for performance throughout the liturgical year. The manuscript of this collection was kept at the Załuski Library until its confiscation in 1794; its title was listed by Jan Daniel Janocki in a catalogue of selected library cimelia published in 1752. The title informs us that the collection was produced at the behest of King Sigismund II Augustus (most likely in 1560–61, when Leopolita was employed at the court as ‘compositor cantus’) and that its composer was the court organist. Since no detailed description of the manuscript is available and its provenance cannot be established, we cannot say whether it came from that king’s library or was a later copy and consequently whether the note concerning Leopolita’s position as organist, not confirmed in the royal court records, is fully credible. A manuscript comprising introits for the entire liturgical year written by Leopolita, Blasius Amon and other composers is also listed in an inventory of music prints and manuscripts belonging to the Kraków Franciscans (1596–98). The three five-part motets by Leopolita found in the Łowicz Tablature and the so-called ‘Castle’ (Poliński) Tablature were most likely part of the collection in question. Meanwhile, an organ tablature from St Elisabeth’s church in Wrocław, compiled by Georg Gotthart, organist of that church in 1568–85, includes a previously unnoticed instrumental piece by Leopolita titled ‘Paduana Leopolithanowa’ (Staatsbibliothek zu Berlin – Preußischer Kulturbesitz, Slg Bohn Ms. mus. 357, fols. 66v–67r). The earliest mention of Francesco Maffon’s presence in the Polish-Lithuanian Commonwealth can be found in the book of entail of the court of King Stephen Báthory, where an entry for 13 May 1576 lists the members of a newly formed royal ensemble. Both of the in strumental works by this composer known to date – a composition preserved in the form of part-books kept at Oxford’s Christ Church Library (Mus. 372–376) and a lute fantasia printed in Jean-Baptiste Bésard’s collection ‘Thesaurus harmonicus’ (1603) – also survive in versions for keyboard instrument, written without attribution in a manuscript produced probably in the Habsburg court circle in the 1620s/30s (Vienna, Zentralbibliothek der österreichischen Minoritenprovinz, XIV.714). The same source also includes a number of other compositions linked to the Polish-Lithuanian music culture, some of them yet to be researched. Like Maffon, Jakub Sowa is first mentioned in the royal court records in connection with the founding of Báthory’s ensemble. Jerzy Gołos hypothesised (despite a lack of information in those records) that Jakub Sowa was probably an organist, the composer of works signed with the monogram ‘JS’ in the Łowicz Tablature, and also that manuscript’s scribe. Gołos quoted a note from 1571, found in the revenue and expense ledger for the construction of a ship commissioned by King Sigismund II Augustus, concerning one ‘Jakub the Organist’. Contrary to Gołos’s opinion, however, this cannot refer to Sowa. The identity of ‘JS’ and the relations between the Łowicz Tablature and Báthory’s ensemble thus remain an open question requiring further research.
Źródło:
Muzyka; 2022, 67, 4; 81-115
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies