Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Siwek, Kamil" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Jeszcze o aspekcie formalnym kontratypu obrony koniecznej
    More on the formal aspect of the counter-type of necessary defence
    Autorzy:
    Siwek, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2137593.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    justification
    sanctioned norm
    sanctioning norm
    unlawfulness
    self-defence
    kontratyp
    norma sankcjonowana
    norma sankcjonująca
    bezprawnosć
    obrona konieczna
    Opis:
    Niniejsze opracowanie dotyczy charakteru prawnego tzw. kontratypów i jest odpowiedzią na uwagi polemiczne autorstwa Mikołaja Iwańskiego, Mikołaja Małeckiego, Szymona Tarapaty oraz Witolda Zontka. Rozważania prowadzone są zgodnie z regułami derywacyjnej koncepcji wykładni prawa, zasady techniki prawodawczej oraz zagadnienia podstawowych modalności prawnych. Na tej podstawie ustalono, że przepisy statuujące kontratypy są modyfikatorami treściowymi przepisów centralnych niepełnych i zmieniają zakres zastosowania norm sankcjonowanych w prawie karnym oraz nie modyfikują norm sankcjonujących. Zachowanie zrealizowane w warunkach kontratypu nie wiąże się z przekroczeniem normy sankcjonowanej i jest czynem indyferentnym prawnie, ale nie jest nieobojętnym prawnie. Proponowane ujęcie nie może być utożsamiane z teorią negatywnych znamion czynu zabronionego. 
    This study concerns the legal nature of the so-called counter-types and is a response to polemical remarks by Mikołaj Iwanski, Mikołaj Małecki, Szymon Tarapata and Witold Zontek. The considerations are conducted on the basis of the rules of the derivational theory of legal interpretation, the concept of the interpretation of law, and the principles of legislative technique, and in the light of the issues associated with basic legal modalities. On this basis, it is established that the provisions establishing countertypes are modifiers of the content of incomplete central provisions, and that they change the scope of application of norms sanctioned in criminal law, but do not modify sanctioning norms. Conduct performed under the conditions of the countertype does not involve exceeding the sanctioned norm and is an act that is legally indifferent, but not legally neutral. The proposed approach cannot be equated with the theory of negative elements of a prohibited act.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2022, 84, 3; 241-253
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag o stosunku pomiędzy podstawowym typem czynu zabronionego a jego odmianami oraz o regule specjalności jako mechanizmie redukcyjnym wielość ocen w prawie karnym
    Autorzy:
    Siwek, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083125.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    prawo karne
    środki probacyjne
    dyrektywy wymiaru kary
    warunkowe przed-terminowe zwolnienie
    interpretation of the law
    modified types of prohibited acts
    sanctioned norm
    sanctioning norm
    norm-shaping expression
    Opis:
    W artykule podjęto próbę ustalenie stosunku zasadniczego typu czynu zabronionego a jego odmianami oraz trafności sięgania do reguły specjalności jako mechanizmie redukcyjnym wie-lość ocen w prawie karnym. Rozważania oparto na bazie wiedzy o strukturze tak zwanych norm sprzężonych, wyznacznikach reguł derywacyjnej koncepcji wykładni prawa w powiaza-niu z poziomową interpretacją tekstu prawnego, techniką redagowania tekstów aktów praw-nych oraz w duchu poznańsko-szczecińskiej szkoły w teorii prawa i wypracowanej przez nią aparatury pojęciowej. Na tym tle ustalono, że każdy przepis typizujący części szczególnej Kodeksu karnego wysłowia własną normę sankcjonowaną i sankcjonującą jako przepis zrę-bowy centralny. W tym sensie typy zmodyfikowane są modyfikatorami przepisów centralnych statuujących podstawowe typy czynów zabronionych. Modyfikatory te są niezbędnymi skład-nikami normy sankcjonowanej odtworzonej w przepisu typizującego typ zasadniczy, co nastę-puje w rekonstrukcyjnej fazie wykładni prawa. W rezultacie typy zmodyfikowane niczego nie modyfikują na płaszczyźnie norm sankcjonujących i pozostają w stosunku wykluczania z przepisami określającymi podstawowym typ czynu zabronionego. Pomiędzy normami sank-cjonującymi rekonstruowanymi z typu zasadniczego a jego odmianami, nie zachodzi kolizja. W sferze ustalania stosunku pomiędzy typami zasadniczymi a jego odmianami, nie jest wła-ściwe sięganie do reguły specjalności. Reguła specjalności w ogóle nie jest regułą wyłączania wielości ocen w prawie karnym.
    The article attempts to establish the basic relationship between the type of prohibited act and its varieties and the appropriateness of using the speciality rule as a mechanism to reduce the multiplicity of assessments in criminal law. The deliberations were based on the knowledge of the structure of the so-called conjugated norms, determinants of the rules of the derivational concept of interpretation of the law in connection with the horizontal interpretation of the legal text, the technique of editing the texts of legal acts and in the spirit of the Poznań–Szczecin school in the theory of law and the conceptual apparatus developed by it. Against this background, it was established that each typifying provision of the specific part of the penal code expresses its own sanctioned and sanctioning norm, as a central framework provision. In this sense, the types are modified by the central regulations that define the basic types of prohibited acts. These modifiers are essential components of the sanctioned norm reproduced in the provision typifying the basic type, which occurs at the reconstructive phase of interpretation of the law. As a result, modified types do not modify anything at the level of the sanctioning norms and remain in a relationship of exclusion with the provisions defining the basic type of a prohibited act. There is no collision between the sanctioning norms reconstructed from the basic type and its varieties. In determining the relationship between the basic type and its varieties, it is not appropriate to resort to the speciality rule. The speciality rule is not at all a rule excluding multiple assessments in criminal law.
    Źródło:
    Ius Novum; 2021, 15, 3; 27-46
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O wykorzystaniu derywacyjnej koncepcji wykładni prawa w rozwiązywaniu problemów prawa karnego
    Autorzy:
    Siwek, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083115.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    wykładnia prawa
    norma sankcjonowana
    bezprawność
    kontratypy
    okre-śloność czynu zabronionego
    interpretation of the law
    sanctioned norm
    unlawfulness
    justification in law
    definiteness of a prohibited act
    Opis:
    Zasadniczym celem opracowania jest przedstawienie możliwości wykorzystania derywacyjnej koncepcji wykładni prawa w rozwiązywaniu kilku wybranych istotnych problemów prawa karnego – na bazie przyjmowanych przez rzeczoną koncepcję dwupoziomowości tekstu praw-nego oraz rozczłonkowaniu treściowym norm w przepisach prawnych. Na tym tle ustalono, że każdy przepis typizujący części szczególnej Kodeksu karnego zawsze wysłowia zręby normy sankcjonowanej i sankcjonującej, co oznacza, że prawo karne jest regulatorem życia społecz-nego i samoistnym źródłem norm sankcjonowanych (zakazujących). Nadto ustalono, że prze-pisy statuujące kontratypy w rzeczywistości są przepisami modyfikującymi i nie są podstawą rekonstrukcji określonej normy prawnej. Stanowią niezbędny składnik norm sankcjonowanych i modyfikują ich zakres zastosowania. W konsekwencji w obszarze prawa karnego ustalenie bezprawności czynu ma zawsze charakter definitywny, bo przekroczenie określonej normy sankcjonowanej implikuje bezprawność. Tym samym nie jest tak, że ustawowa określoność czynu i bezprawność to dwa różne elementy struktury przestępstwa, znajdujące się na róż-nych piętrach tej struktury.
    The principal aim of the study is to present the possibility of using the derivational concept of interpretation of the law to solve several selected significant problems of criminal law – on the basis of the two levels of legal text adopted according to the concept in question and the substantive fragmentation of norms in legal regulations. Against this background, it has been established that every provision typifying the specific section of the Penal Code always expresses out the foundations of a sanctioned and sanctioning norm, which means that criminal law is a regulator of social life and an inherent source of sanctioned (forbidding) norms. Moreover, it has been established that the provisions defining justification in law are, in fact, modifying provisions and are not the basis for reconstructing a specific legal norm. They constitute an indispensable component of sanctioned norms and modify their scope of application. As a result, in the area of criminal law, the determination of the unlawfulness of an act is always of a definitive nature, because overstepping a specific sanctioned norm implies unlawfulness. Thus, it is not the case that the statutory definiteness of an act and its unlawfulness are two different elements of the structure of an offence, located on different levels of that structure.
    Źródło:
    Ius Novum; 2021, 15, 4; 73-104
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O zawartości normatywnej przepisów art. 18 § 1–3 k.k.
    Autorzy:
    Siwek, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1336574.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-25
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    norma sankcjonowana
    zjawiskowe formy popełnienia czynu zabronionego
    znamię czynności wykonawczej
    przepis zrębowy
    przepis modyfikujący
    sanctioned  norm
    forms  of  accessorial  liability
    trait  of  an  executive  action
    peripheral regulation
    modifying regulation
    Opis:
    W  opracowaniu  podjęto  zagadnienie  dotyczące  charakteru  normatywnego  przepisów  art.  18  § 1–3 k.k. Z perspektywy wyznaczników derywacyjnej koncepcji wykładni prawa oraz teorii legislacji  i  zasad  techniki  prawodawczej,  podjęto  próbę  rozstrzygnięcia  istniejącego  w  nauce o prawie  karnym  sporu  dotyczącego  tego,  czy  w  odniesieniu  do  sprawstwa  kierowniczego  i sprawstwa polecającego przepisy art. 18 § 1 k.k. są przepisami uzupełniającymi przepis typizujący  części  szczególnej  k.k.,  czy  też  wysławiają  zrębowo  normę  sankcjonującą  zabraniająca  sprawstwa kierowniczego i sprawstwa polecającego. Opowiedziano się za pierwszy wariantem interpretacyjnym. W opracowaniu przyjęto również, że przepisy art. 18 § 2 i 3 k.k. nie są przepisami zrębowymi, lecz modyfikatorami przepisów określających rodzajowy typ czynu zabronionego. W konsekwencji podżeganie i pomocnictwo nie są odrębnymi typami popełnienia czynu zabronionego charakteryzującymi się własnym zestawem ustawowych znamion i nie uzupełniają opisu rodzajowego typu czynu zabronionego o dodatkowe znamię czynnościowe. Tym samym w każdej postaci przestępnego współdziałania może dojść do realizacji przedmiotowych znamion rodzajowego typu czynu zabronionego, w tym znamienia czynności wykonawczej.
    The  paper  addresses  the  issue  of  normative  character  of  the  provisions  of Article  18  §  1–3  of  the Penal Code. An attempt has been made - from the standpoint of the determinants of the derivational concept of interpretation of the law and the theory of legislation and rules of legislative technique  –  to  resolve  a  dispute  existing  in  the  science  of  criminal  law  concerning  whether,  in  respect of directing the commission of an offence and solicitation of the commission of an offence the  provisions  of Article  18  §  1  of  the  Penal  Code  are  provisions  supplementing  the  provision  typifying the detailed part of the Penal Code, or whether they express a norm which prohibits directing the commission of an offence or solicitation of the commission of an offence. The first variant of interpretation has been favoured. It was also assumed in the paper that the provisions of Article  18  §  2  and  3  of  the  Penal  Code  are  not  peripheral  regulations,  but  modifiers  of  the  regulations defining the generic type of a prohibited act. Consequently, incitement and aiding and abetting are not separate types of commission of a prohibited act characterised by their own set of statutory traits and they do not supplement the generic description of the type of prohibited act with an additional functional trait. Thus, in any form of criminal complicity, the subjective traits of a generic type of a prohibited act may be identified, including the traits of an executive action.
    Źródło:
    Ius Novum; 2021, 15, 1; 85-106
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Legal Aspects of Production and Operation of Autonomous Combat Robots
    Aspekty prawne wytwarzania i eksploatacji autonomicznych pojazdów bojowych
    Autorzy:
    Siwek, Michał
    Wacławik, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/403628.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
    Tematy:
    combat mobile robot
    robot on the battlefield
    robot with a weapon module
    military robots
    bojowy robot mobilny
    roboty na polu walki
    roboty z modułem uzbrojenia
    roboty wojskowe
    Opis:
    Mobile robots are increasingly replacing people in particularly dangerous situations and those at risk of losing their lives or health. One of such applications are military and preventive activities, where mobile robots are not only used for reconnaissance and patrol operations and the development trend is focused on the increasing use of mobile robots on the battlefield. Therefore, this type of equipment must meet the requirements and standards guaranteeing safety for the user and the environment. The paper presents a set of requirements for the production and use of autonomous combat vehicles put up by organizations such as the Defence Department, the European Union and NATO.
    Roboty mobilne coraz częściej zastępują człowieka w sytuacjach szczególnie niebezpiecznych i zagrożonych utratą życia lub zdrowia. Jednym z takich zastosowań są działania militarne i prewencyjne, gdzie roboty mobilne nie są wykorzystywane już tylko do prowadzenia działań zwiadowczo-patrolowych. Trend rozwojowy ukierunkowany jest na coraz częstsze zastosowanie robotów mobilnych na polu walki. W związku z tym wytwarzanie i późniejsze użytkowanie tego typu sprzętu musi spełniać szereg wymagań i norm gwarantujących bezpieczeństwo dla użytkownika i środowiska. W artykule przedstawiono zbiór wymagań jakie dla wytwarzania i eksploatacji autonomicznych pojazdów bojowych jakie stawiają organizacje takie jak Ministerstwo Obrony Narodowej, Unia Europejska i NATO.
    Źródło:
    Problemy Mechatroniki : uzbrojenie, lotnictwo, inżynieria bezpieczeństwa; 2020, 11, 2 (40); 81-94
    2081-5891
    Pojawia się w:
    Problemy Mechatroniki : uzbrojenie, lotnictwo, inżynieria bezpieczeństwa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z problematyki odpowiedzialności karnej intraneusa za niewykonawcze formy współdziałania przestępnego (uwagi na tle przestępstwa dzieciobójstwa)
    Intraneus’ criminal liability for non-executive forms of criminal co-operation (remarks in the context of the crime of infanticide)
    Autorzy:
    Siwek, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1036923.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    phenomenal forms of committing a crime
    nfanticide
    legal classification
    individual crime;
    interpretation of law
    zjawiskowe formy popełnienia przestępstwa
    dzieciobójstwo
    kwalifikacja prawna
    przestępstwo indywidualne
    wykładnia prawa
    Opis:
    Przedmiotem opracowania jest wysoce sporne w literaturze z zakresu prawa karnego zagadnienie związane z karnoprawną oceną czynu intraneusa za niewykonawcze formy współdziałania przestępnego. Rozważania prowadzone są w kontekście przestępstwa dzieciobójstwa określonego w art. 149 k.k. W wyniku poprowadzonych rozważań autor ustala, iż w języku prawnym Kodeksu karnego dany typ czynu zabronionego określony w części szczególnej k.k. bądź ustawy karnej pozakodeksowej, swoje odniesienie ma zawsze do wszystkich form popełnienia czyn zabronionego w ujęciu rozdziału II k.k., a więc form wykonawczych, niewykonawczych, a także form stadialnych.
    The subject of the study is a highly controversial issue related to the criminal law assessment of an intraneus act for non-executive forms of criminal cooperation, which is discussed in the literature on criminal law. Deliberations are conducted in the context of the crime of infanticide specified in Article 149 of the Penal Code. As a result of the deliberations, the author determines that in the legal language of the Penal Code a given type of prohibited act specified in the special part of the Penal Code or the Non-Codex Criminal Act, it always refers to all forms of committing a prohibited act in terms of Chapter II of the Penal Code: executive, non-executive forms, as well as stadium forms.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2020, 82, 4; 273-284
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Commentary (gloss) to the resolution of the panel of seven judges of the Supreme Court of 20 March 2019, I KZP 15/18
    Autorzy:
    Siwek, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596016.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    extraordinary leniency
    cumulative fine
    extraordinary punishment
    counteracting drug addiction
    crime
    Opis:
    The paper addresses the issue of an extraordinarily lenient penalty for crimes threatened with mandatory cumulative penalties of deprivation of liberty and fines. It was established that Article 60 § 6, point 2 of the Criminal Code clearly resolves this issue in a positive way and provides for imposing only the penalty of deprivation of liberty as an exceptionally lenient penalty. Thus, the author questioned the assertion that the extraordinary leniency in respect of the cumulative sanctions of imprisonment consists in the meting out of a sentence of imprisonment not less than one third of the lower limit of the statutory penalty and a fine pursuant to general principles.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2019, 28, 4; 207-220
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ponownie o artykule 25 § 2a Kodeksu karnego. Kilka uwag do artykułu Jana Kluzy „Nowe granice obrony koniecznej? Uwagi na tle nowelizacji Kodeksu karnego z 8 grudnia 2017 r.”
    Once more on Article 25 § 2a of the Penal Code: a few remarks on Jan Kluza’s article ‘The new limitations on criminal liability for self-defence’
    Autorzy:
    Siwek, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693959.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    legal justification
    self-defence
    breach of the inviolability of the home
    interpretation of the law
    legal language directive
    kontratyp
    obrona konieczna
    przestępstwo naruszenia miru domowego
    wykładnia prawa
    dyrektywa języka prawniczego
    Opis:
    The polemic indicates that the interpretation of the criminal-law terms ‘dwelling’, ‘premises’ and ‘home’ in the context of Article 25 § 2a of the Penal Code should first of all be carried out not in the context of everyday (general) language, but in the context of legal language (the legal language directive): legal literature concerning the crime of the so-called breach of the inviolability of the home specified in Article 193 of the Penal Code. It is also pointed out that it is not justified to search for meanings for these terms in legal definitions found in non-penal branches of law (civil and administrative). The author’s assertion that the new Article 25 § 2a of the Penal Code may contribute to more frequent use of the legal justification of self-defence or other grounds for exclusion of criminal liability is also questioned.
    W polemice wskazano, że wykładnia karnoprawnych określeń „mieszkanie”, „lokal” i „dom” na tle art. 25 § 2a k.k. w pierwszej kolejności powinna być realizowana nie w kontekście języka potocznego (ogólnego), lecz w kontekście języka prawniczego (dyrektywy języka prawniczego), to jest literatury prawniczej dotyczącej przestępstwa tzw. naruszenia miru domowego określonego w art. 193 k.k. Wskazano również, że nie jest zasadne poszukiwanie znaczeń dla tych określeń w definicjach legalnych pochodzących z pozakarnych gałęzi prawa, a wiec prawa cywilnego i administracyjnego. Podano w wątpliwość również twierdzenie autora, że nowy art. 25 § 2a k.k. może przyczynić się do częstszego sięgania do kontratypu obrony koniecznej tudzież pozostałych podstaw wyłączenia odpowiedzialności karnej.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 2; 207-215
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komunikatywność tekstu prawnego a derywacyjna koncepcja wykładni prawa (aspekt rozumienia normy sankcjonowanej)
    Communicativity of legal texts vs. the derivate concept of the interpretation of law (the aspect of understanding the norms sanctioned)
    Autorzy:
    Siwek, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693590.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    comprehensibility of legal text
    legal clarity
    legal certainty
    interpretation of the law
    knowledge of the law
    criminal law
    komunikatywność tekstu prawnego
    jasność prawa
    pewność prawa
    wykładnia prawa
    znajomość prawa
    prawo karne
    Opis:
    The aim of the article is to confront the postulate of the comprehensibility of legal texts with the derivative concept of the interpretation of law by Maciej Zieliński. The point of reference are provisions of penal legislation (norms or criminal law and their understanding) and how they are understood by persons with vocational, secondary and post-secondary education, who constitute the majority of the Polish population. Using the protective function of the penal law, an attempt has been made to question the thesis that provisions of criminal law are comprehensible and understood by their interpreters who are the above individuals. The assumptions of the derivative concept of interpretation require that the interpreter has an extraordinary legal knowledge. Therefore the area where the traditional formula of ignorantia legis non excusat is used should be considerably limited.
    Przedmiotem artykułu jest konfrontacja postulatu komunikatywności tekstu prawnego z derywacyjną koncepcją wykładni prawa Macieja Zielińskiego. Przedmiotem odniesienia uczyniono normę sankcjonowaną z perspektywy osoby o wykształceniu zawodowym, średnim i policealnym, a więc dominującym wśród polskiej populacji. Wykorzystując ochronną funkcję prawa karnego, autor podjął próbę zakwestionowania tezy, że przepisy karnoprawne są komunikatywne dla tak określonego interpretatora. Zastosowanie założeń derywacyjnej koncepcji wykładni uświadamia, że zarówno zjawisko rozczłonkowania (na poziomie syntaktycznym oraz treściowym) oraz wykorzystanie dyrektywy języka prawniczego (literatury i orzecznictwa), które – ponieważ stanowią powszechnie obowiązujący materiał interpretacyjny na równi z wykładnią autentyczną i mają w działaniu interpretacyjnym pierwszeństwo przed językiem ogólnym – wymagają od interpretatora nieprzeciętnej wiedzy prawniczej oraz prowadzenia żmudnych poszukiwań, co czyni prawo karne niezrozumiałym. W konsekwencji istotnemu praktycznemu ograniczeniu powinna podlegać sfera stosowania tradycyjnej formuły ignorantia legis non excusat.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 4; 69-79
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies