Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ST" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Троице-Сергиев монастырь: вклады русских государей
The Trinity Lavra of St. Sergius: the contributions of the Russian Sovereigns
Ławra Świętej Trójcy i Sergiusza: wkład rosyjskich władców
Autorzy:
Ярема, Ростислав
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1914001.pdf
Data publikacji:
2020-11-12
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
związek między Kościołem rosyjskim a państwem
Ławra Trójcy Świętej św. Sergiusza
historyczne darowizny na
rzecz kościoła
zasługi władców rosyjskich
rosyjska sztuka użytkowa
the relationship between the Russian Church and state
the Trinity Lavra of St. Sergius
historical donations to the church
the contributions of Russian sovereigns
Russian Applied Arts
взаимоотношения Русской Церкви и государства
Троице-Сергиева Лавра
исторические пожертвования
церкви
вклады русских государей
русское прикладное искусство
Opis:
Эта статья раскрывает сквозь призму личных отношений между Православной Церковью и высшими государственными властями вклад Царства в Свято-Троицкую Сергиеву Лавру и тем самым раскрывает роль Императоров и Церкви в истории русского художественного искусства, культуры, а также в деле сохранения русской национальной культуры и самобытности. Паломничество и вклад русских государей в монастырь преподобного Сергия Радонежского оцениваются как важный фактор укрепления связей между Русской Православной Церковью и Монархией, а также всего российского общества, поддерживая его национальную идею. Анализ даров и вкладов, а также их художественной ценности, учитывая тот факт, что русское искусство сформировалось в духовной парадигме христианства, сразу после принятия единой веры (едино-верия) и вплоть до семнадцатого века, позволяет делать вывод о том, что вклады суверенов составляют саммит достижений современной русской художественной культуры. С этой точки зрения Церковь, в частности Свято-Троицкая Сергиева Лавра, на фоне известных политических потрясений в стране в ХХ веке стала хранителем бесценной культурно-художественной сокровищницы и духовного ядра Великой Руси, показывая не только образец служения идеалам православия, своему народу и стране, но и спасительную для Государства Российского перспективу исторического выживания в новую эпоху.
This article reveals the contribution of the Kingdom to the Holy Trinity Sergius Lavra through the prism of personal relations between the Orthodox Church and the highest state authorities, and thus reveals the role of the Emperors and the Church in the history of Russian art, as well as in the preservation of Russian national culture and identity. Russian monarchs’ pilgrimage and contribution to the monastery of St. Sergius of Radonezh is considered an important factor in strengthening ties between the Russian Orthodox Church and the Monarchy, as well as the entire Russian society, supporting its national idea. Russian art was formed in the spiritual paradigm of Christianity, immediately after the adoption of the unified faith (unity of faith) up to the seventeenth century. The analysis of gifts and contributions, as well as their artistic value, allows to conclude that the contributions of the sovereigns constitute the summit of achievements of modern Russian art culture. From this point of view, the Church, in particular the Holy Trinity St. Sergius Lavra, against the background of known political upheavals in the country in the twentieth century, became the keeper of an invaluable cultural and artistic treasury and spiritual core of Great Russia, showing not only a model of serving the Orthodoxy, its people and country, but also a saving perspective for the Russian State of historical survival in the new epoch.
Artykuł pokazuje wkład carów w rozwój Ławry Troicko-Siergijewskiej poprzez osobiste relacje między Kościołem Prawosławnym, a najwyższą władzą państwową. Tym samym ujawnia wkład Imperatorów i Kościoła w historię sztuki i kultury oraz w zachowanie rosyjskiej kultury i tożsamości narodowej. Pielgrzymki i dary rosyjskich władców dla monasteru św. Sergiusza z Radoneża są oceniane jako ważny czynnik wzmacniający więzi między Rosyjską Cerkwią Prawosławną a Monarchią, a także całością rosyjskiego społeczeństwa, wspierającego jej ideę narodową. Biorąc pod uwagę fakt, że sztuka rosyjska kształtowała się w duchowym paradygmacie chrześcijaństwa, od momentu przyjęcia jedynej wiary (ros. edinoverie), aż do XVII wieku, analiza darów oraz ich wartości artystycznej pozwala wnioskować, że stanowią one szczyt dorobku współczesnej sztuki rosyjskiej. Z tej perspektywy Kościół, a w szczególności Ławra Troicko-Siergijewska, w czasach przewrotów politycznych XX wieku w Rosji stała się opiekunem bezcennego skarbca kultury i sztuki oraz duchowego jądra Wielkiej Rosji, będąc nie tylko wzorem służenia ideałom Prawosławia, swemu narodowi i państwu, ale także zbawczą dla Państwa Rosyjskiego perspektywą rosyjskiego historycznego przetrwania w nowej epoce.
Źródło:
ELPIS; 2020, 22; 79-86
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Откровение св. Иоанна Богослова среди православных славян и в южнославянской письменности
The Revelation of St. John the Theologian among Orthodox Slavs and in South-Slavonic Literature
Autorzy:
Трифонова, Ива
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682457.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Apocalypse St. John the Theologian
the history of the text in the Middle Ages
the version of the text
South Slavonic copies
Opis:
The article focuses on the history of the Book of Revelation of St. John the Theologian among Orthodox Slavs in the Middle Ages. The aim is to present its place among the other biblical books, related to Cyril and Methodius’ literary tradition and follow its origin, its way of life and spreading in the Slavia Orthodoxa. The two main versions of the distribution of the book are presented – without interpretations and with the interpretations of St. Andrew of Caesarea, while the specifics of the basic versions of the book are also presented (East Slavonic and South Slavic versions with commentaries, Bosnian Cyrillic version, the earliest Serbian transcript, Croatian Glagolitic fragments, Bulgarian calendar version). An opinion has been expressed that a common initial translation is at the root of all these versions of the book, which was accompanied by interpretations, and probably made in Bulgaria at the end of 9th–10th C. Subsequently, it has been edited at different Times and in different locations, placed in the composition of different collections, or as a separate book.
-
Źródło:
Studia Ceranea; 2016, 6; 177-204
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Полонізми в російсько-українських перекладних словниках початку ХХ століття: історія і сучасний стан
Polonisms in Russian-Ukrainian Translation Dictionaries of the 20st Century: History and Modern State
Autorzy:
Томіленко, Людмила
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031486.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
polonisms
loanwords
dictionary
Russian-Ukrainian translation dictionaries
Źródło:
Slavia Orientalis; 2020, LXIX, 1; 131-142
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mihanović Homiliarium in the Monastery of St Prohor of Pčinja: an Overlooked Fragment of a Cognate Serbian Parchment Manuscript Copy of the 14th Century
Гомилиарий Михановича в монастыре св. Прохора Пшинского: неучтенный фрагмент родственного сербского пергаменного списка XIV века
Autorzy:
Темчин, Сергей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635877.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Old Church Slavonic
Serbian manuscripts
Mihanović Homiliarium
monastery of St Prohor of Pčinja
Opis:
The article presents an analysis of a Cyrillic parchment fragment of Serbian provenance once kept in the monastery of St Prohor of Pčinja and published by J. Hadži-Vasiljević in 1900. The fragment is now identified as belonged to a manuscript copy which had been made from the famous Mihanović Homiliarium. This identification leads to the conclusion that the Mihanović Homiliarium must have been kept in the same monastery of St Prohor of Pčinja already in late 14th c.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2018, 14
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Св. Алексей, человек Божий, и пророк Елисей, человек Божий: как безымянный сирийский святой «римского» происхождения получил греческое имя
St. Alexius, the Man of God, and prophet Elisha, the Man of God: how an anonymous Syrian saint of ‘Roman’ origin received his Greek name
Autorzy:
Темчин, Сергей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171279.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Christian hagiography
St. Alexius of Rome
cult adaptation
onomastics
Opis:
It is a well known fact that for several centuries the Syrian cult of St. Alexius of Rome († ca 411) remained anonymous, and for the first time his name was attested in a Greek liturgical hymn composed by Joseph the Hymnographer († 886). The reason why he was given this name remains obscure. The author argues that this was due to the transformation of the originally Syrian cult into a new (Byzantine) linguistic and cultural environment and the process went through two subsequent stages. First, since in Byzantium, unlike Syria, anonymous cults were not usual, an attempt was made to deduce his name from the Bible, where the same expression Man of God (iš elohim in Hebrew) is regularly used for prophets: not only anonymous, but also Moses, Samuel, Shemaiah, Elijah, and Elisha. Most frequently this epithet is applied to the prophet Elisha, hence this name must have been initially chosen by Byzantine bookmen to be given to the anonymous Syrian saint. Second, since the name Elisha, although well known in Byzantium, remained basically alien to the Greek speaking public and used to be perceived as exclusively Hebrew (not merely in origin, but also functionally), it was spontaneously Hellenized by its substitution with the Greek name ’Αλέξιος which sounded quite similarly to ’Ελι(σ) σαĩος (Elisha) as the originally Syrian cult spread more widely in a Greek speaking milieu. This kind of substitution of personal names based on their phonetic similarity is by no means unparalleled and can be typologically verified. Somewhere outside Byzantium, the same Syrian cult was onomastically adapted using the same algorithm as in the first Byzantine stage. However, from the same list of the Hebrew prophets another name was chosen, and the same anonymous Syrian saint was called Moses (attested in Arabic and Georgian sources). This time his name was chosen not because of the frequency with which a Hebrew prophet was characterized as a Man of God in the Bible (as in the case of Elisha), but taking into consideration the significance of personality among the same five Hebrew prophets.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2019, Вѣнецъ хваленїѧ. Studia ofiarowane profesorowi Aleksandrowi Naumowowi na jubileusz 70-lecia, 10; 53-63
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Несколько замечаний о необычной славянской редакции "Видения апостола Павла" из рукописных cобраний в Польше
Remarks concerning untypical variant of Slavic “Apocalypse of St. Paul the Apostle” in the collection of Cyrillic manuscripts in Poland
Autorzy:
Страдомский, Ян
Иванова, Мария
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682162.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Apocryphal apocalypses
Old-Church-Slavonic translations from Greek
textology of Medieval literary monuments
Opis:
The apocryphal Apocalypse of St. Paul the Apostlebelongs to the group of early-Christian texts which exerted significant impact on people’s perceptionof the nether world and the Last Judgment. In the Middle Ages, the text was known in the area ofwestern and eastern Christian literary tradition. Numerous translations also include the renditionof the Apocalypse of St. Paul the Apostle into Church Slavonic, made in Bulgaria between the 10thand the 11th century, whose presence and distribution in the area of southern Slavdom and Rutheniais confirmed by copies of manuscripts. The article is devoted to a manuscript of the Apocalypse ofSt. Paul the Apostle hitherto overlooked in studies, whose unique form supplements and makes theSlavic textual tradition of the manuscript more comprehensible. The unique feature of the discussedcopy is supplementation of the text with an ending, present only in the ancient Syrian and Coptictranslations of the apocryphal text.
Źródło:
Studia Ceranea; 2014, 4; 193-207
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
За възможните източници на апокрифния мотив „Сатанаил отказва да се поклони на Адам“ в едно раннохристиянско мъчение
Autorzy:
Стойкова [Stoĭkova], Ана [Ana]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677904.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Old Testament apocrypha
Satanael
Adam
Slavonic Passion of St. George
Opis:
On the possible sources of the apocryphal motif “Satanael refuses to bow to Adam” in one early Christian passionThe article discusses the medieval literary works containing one of the variants of the apocryphal motif “the fall of the Rebel Angel from Heaven,” where Satanael calls himself “a fire flame” and refuses to bow to Adam, who was created “from mud.” A variant of this motif is found in the Slavonic version of an early anonymous Passion of St. George, while its Latin, Coptic and Ethiopian versions contain a more simplified variant – the reason for the refusal of the angel is his superior position in comparison to man. It seems possible that the Slavonic version preserved the original variant of the motif, known in the same form in only two more works – the Greek-Slavonic Apocalypse of Baruch (3 Baruch) and the Syriac Cave of Treasures, both of which preserved archaic features, whereas the Latin and the Oriental versions show traces of later changes. If this is indeed the case, the replacement of the earlier version occurred at a very early stage of the development of the text, probably already during the circulation of the Passion in Palestine or in Sinai. O możliwych źródłach apokryficznego motywu „Satanael odmawia złożenia hołdu Adamowi” w pewnej wczesnochrześcijańskiej pasjiW artykule przedstawiono średniowieczne dzieła literackie, zawierające jeden z wariantów motywu apokryficznego – upadek z nieba zbuntowanego anioła, w którym Satanael nazywa siebie samego „płomieniem ognia” i odmawia złożenia hołdu stworzonemu z błota Adamowi. Wariant tego motywu został odkryty w słowiańskiej wersji wczesnochrześcijańskiej Pasji św. Jerzego (anonimowego autora), podczas gdy wersje łacińska, koptyjska i etiopska przedstawiają ten wątek w sposób dalece uproszczony – powodem odmowy anioła jest jego wyższa pozycja w stosunku do człowieka. Wydaje się prawdopodobne, że słowiańska wersja zachowała oryginalny wariant motywu, występujący w tej samej formie tylko w dwóch jeszcze pracach – grecko-słowiańskiej Apokalipsie Barucha (3 Baruch) i syryjskiej Grocie Skarbów, obu mających cechy archaiczne, podczas gdy w wersji łacińskiej i orientalnych widoczne są już zmiany. Jeśli faktycznie tak jest, to zastąpienie wcześniejszej wersji musiało nastąpić na wczesnym stadium rozwoju tekstu, prawdopodobnie już w czasie cyrkulowania Pasji w Palestynie lub na Synaju.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2016, 16
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Духовно-нравственное воспитание молодежи в педагогике русского зарубежья (1 пол. ХХ в.)
The Spiritual and Moral Upbringing of Youth in the Philosophical and Pedagogical Legacy of the Russian Emigration (1st half of the XX century)
Duchowe i moralne wychowanie młodzieży w pedagogice emigracji rosyjskiej (1 poł. XX w.)
Autorzy:
Сахаров, Василий
Сахарова, Людмила
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420261.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
духовно-нравственное воспитание
нравственные чувства
молодежь
педагогика Русского Зарубежья
spiritual and moral upbringing
moral feelings
youth
pedagogy of Russian emigration
duchowo-moralne wychowanie
moralne uczucia
młodzież
pedagogika emigracji rosyjskiej
Opis:
Цель данной статьи - проанализировать концептуальные идеи организации духовно-нравственного воспитания детей в философско-педагогическом наследии Русского зарубежья 1 пол. ХХ в. На основании анализа архивных данных, первоисточников и литературы по проблеме статьи, авторы раскрывают понятие духовно-нравственного воспитания и его эмоционально-ценностные аспекты. Исследование проблем образования и развития педагогической теории и практики Российского зарубежья позволит включить в исторический контекст культуры и педагогики России незаслуженно забытые пути решения проблем духовно-нравственного и патриотического воспитания молодежи, сделать достоянием педагогики целый пласт идей и концепций, отражавших как общечеловеческие, так и духовные, и национальные ценности.
The aim of this article is to analyse the conceptual ideas concerned with the organization of spiritual and moral upbringing of children in the philosophical and pedagogical legacy of Russian emigration (1st half of the 20th century). Based on the analysis of archival data, primary sources and literature on the topic of the article, the authors shows the concept of spiritual and moral upbringing and its emotional and value aspects. The research of problems of education, the development of pedagogical theory and practice of the Russian emigration will add to the historical context of culture and pedagogy of Russia, unjustly forgotten ways of solving problems of spiritual and moral education, and patriotic upbringing of youth. It will also make public pedagogical ideas and concepts, which reflect spiritual and national values.
Celem tego artykułu jest analiza koncepcyjnych pomysłów organizacji duchowego i moralnego wychowania dzieci w filozoficzno-pedagogicznym dziedzictwie emigracji rosyjskiej (1 poł. XX w.) Na podstawie analizy danych archiwalnych i literatury w sprawie artykułu, autorzy ujawniają pojęcie duchowego i moralnego wychowania i jego emocjonalnie-wartość aspekty. Badanie problemów edukacji i rozwoju pedagogicznej teorii i praktyki emigracji rosyjskiej pozwoli włączyć się w historyczny kontekst kultury i pedagogiki Rosji niezasłużenie zapomniane sposoby rozwiązania problemów duchowo-moralnego wychowania młodzieży, zrobić publiczną pedagogiki cały rezerwuar idei i koncepcji, zawierający duchowe i narodowe wartości.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 107-111
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Белорусская акустическая поэзия второй половины ХХ – начала ХХI вв.
Akustyczna poezja białoruska drugiej połowy XX – początku XXI wieku
Belarusian acoustic poetry in the second half of the 20th century and the beginning of the 21st century
Autorzy:
Садко, Людмила
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106248.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
światowy kontekst artystyczny
poezja dźwiękowa
teksty-eksperymenty
konkretyzm
neoawangarda
worldwide art context
sound poetry
text-experiment
neo-avantgarde
Opis:
W artykule „Akustyczna poezja białoruska drugiej połowy XX – początku XXI wieku” omówiono wyniki badań eksperymentalnych z akustyczną realizacją tekstu, kiedy znak nie jest rozpatrywany jako zwykły nosiciel znaczenia. Wiersze współczesnych poetów białoruskich D. Wiszniowa, S. Minskiewicza, D. Płaksa, W. Sacharczuka są tworzone z maksymalną uwagą na wrażenia akustyczno-estetyczne (sam głos i intonacja).
In the article “Belarusian acoustic poetry in the second half of the 20th century and the beginning of the 21st century” the results of experimental analysis of the acoustic realization of the text are presented. In the texts a symbol is not considered as a simple carrier of meaning. Poems of modern Belarusian poets such as D. Vishnev, S. Minskevich, D. Plax, V. Sakharchuk are written with maximum attention directed to acoustic and aesthetic experience (voice and intonation) as well as to anthropological component.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2014; 233-243
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Белорусская акустическая поэзия второй половины ХХ – начала ХХI вв.
Akustyczna poezja białoruska drugiej połowy XX – początku XXI wieku
Belarusian acoustic poetry in the second half of the 20th century and the beginning of the 21st century
Autorzy:
Садко, Людмила
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944717.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
neoawangarda
worldwide art context
sound poetry
text-experiment
neo-avantgarde
światowy kontekst artystyczny
poezja dźwiękowa
teksty-eksperymenty
konkretyzm
Opis:
W artykule „Akustyczna poezja białoruska drugiej połowy XX – początku XXI wieku” omówiono wyniki badań eksperymentalnych z akustyczną realizacją tekstu, kiedy znak nie jest rozpatrywany jako zwykły nosiciel znaczenia. Wiersze współczesnych poetów białoruskich D. Wiszniowa, S. Minskiewicza, D. Płaksa, W. Sacharczuka są tworzone z maksymalną uwagą na wrażenia akustyczno-estetyczne (sam głos i intonacja).
In the article “Belarusian acoustic poetry in the second half of the 20th century and the beginning of the 21st century” the results of experimental analysis of the acoustic realization of the text are presented. In the texts a symbol is not considered as a simple carrier of meaning. Poems of modern Belarusian poets such as D. Vishnev, S. Minskevich, D. Plax, V. Sakharchuk are written with maximum attention directed to acoustic and aesthetic experience (voice and intonation) as well as to anthropological component.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2014, 6; 233-243
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ІНТЕРТЕКСТУАЛЬНА МОДАЛЬНІСТЬ МОЛОДОЇ УКРАЇНСЬКОЇ ПОЕЗІЇ ПОЧАТКУ ХХІ СТОЛІТТЯ
INTERTEXTUAL MODALITY OF YOUNG UKRAINIAN POETRY OF THE BEGINNING OF THE 21ST CENTURY
Autorzy:
Пухонська, Оксана
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043067.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
W artykule została poddana analizie intertekstualność ukraińskiej poezji najmłodszej generacji, której literacka kariera przypada na początek XXI wieku. Kluczowe aspekty intertekstualności zostały rozpatrzone w najbardziej typowych dla współczesnej poezji środkach, takich jak cytaty, aluzje, reminiscencje oraz na przykładzie analizy motywów domu, wędrówki, poczucia zagubienia itp.
In this article the author examines intertextual peculiarities in the poetry of young Ukrainian writers, whose works were created at the beginning of the 21st century. The main aspects of intertextuality investigated through the prism of the most typical forms of this phenomenon (quotation, allusion, reminiscence) on the basis of selected motives.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2014, 2; 309-319
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Роман про примарність щастя , Софія Андрухович. Фелікс Австрія: роман. – Львів: Видавництво Старого Лева, 2015, 288 с. (Roman pro primarnіst shhastja , Sofіja Andrukhovich. Felіks Avstrіja: roman. – Lvіv: Vidavnictvo Starogo Leva, 2015, 288 s.)
Autorzy:
Поліщук (Polіshhuk), Ярослав (Jaroslav)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178710.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2016, 2; 213-222
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Богословско-экзегетический разбор воскресного догматика Великой вечерни 1-го гласа
Teologiczno-egzegetyczna analiza niedzielnych dogmatyków wielkiej wieczerni 1-go tonu
Theological exegetical analysis of the Great Vespers Sunday dogmatic of the 1st tone
Autorzy:
Петручик, Владимир
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912256.pdf
Data publikacji:
2021-09-23
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
богословие
догматик
Боговоплощение
Богородица
theology
dogmatic
the Incarnation of God
Theotokos
teologia
dogmatyk
Wcielenie Boga
Bogurodzica
Opis:
Догматик (от греч. δογματικὸν) - это краткое песнопение догматического содержания, посвященное Пресвятой Богородице. Согласно православной традиции автором догматиков считают преподобного Иоанна Дамаскина (VIII век). Благодаря своему поэтическому стилю и форме, особенности построения и содержанию, догматики служат лучшим подтверждением того, что наша церковная гимнография - это храмовое исповедание наших догматов, нашего вероучения и нравоучения. Таким образом, при внимательном слушании этих поучительных песнопений христианин за богослужением посвящается в таинственные глубины нашей веры.
A dogmatic is a short chant of dogmatic content devoted to the Holy Virgin. According to the orthodox tradition, the author of dogmatics is considered reverend John Damaskin (VII cent.). Due to their poetic style and form, structural specificity and contents dogmatics are the best proof that our church hymn writing is a church confession of our dogmata, our teaching of faith and morality. Listening to these enlightening chants dur-ing church service plunges Christians into the impenetrable depth of our faith.
Dogmatyk (gr. δογματικὸν) – to krótka pieśń o tematyce dogmatycznej, poświęcona Przenajświętszej Bogurodzicy. Według prawosławnej tradycji za ich autora uważany jest święty Jan z Damaszku (VIII wiek). Dzięki swojemu poetycznemu stylowi, formie, budowie oraz treści dogmatyki są najlepszym dowodem na to, że nasza cerkiewna hymnografia jest świątynnym wyznaniem naszych dogmatów, nauki wiary oraz nauki moralności. W taki sposób podczas uważnego wsłuchiwania się w te pouczające pieśni, chrześcijanin w trakcie nabożeństwa wnika w mistyczne głębiny naszej wiary.
Źródło:
ELPIS; 2021, 23; 29-39
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Діяльність польських та українських cокільських товариств у Східній Галичині наприкінці XIX – на початку XX ст. (Dіjalnіst polskikh ta ukraїnskikh cokіlskikh tovaristv u Skhіdnіjj Galichinі naprikіncі XIX – na pochatku XX st.)
Activity of Polish and Ukrainian Sokil societies in Eastern Galicia at the end of XIX – at the beginning of XX centuries
Деятельность польских и украинских сокольских обществ в Восточной Галиции в конце XIX – начале ХХ века
Autorzy:
Папенко (Papenko), Євген (Evgen)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2178653.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Sokil movement
youth society
Eastern Galicia
the national liberation struggle
government formation process
сокольское движение
молодежные общества
Восточная Галиция
национально-освободительная борьба
государственность
Opis:
The article analyses different activities of Polish and Ukrainian Sokil societies in Eastern Galicia at the end of XIX – at the beginning of XX centuries. In the article it is discovered the influence of socio-political process, which happened on West Ukrainian lands at the end of XIX century, upon the birth and development of Sokil movement. The main expansion ways of Sokil gymnastic and sport activity are determined. It is insisted that Ukrainian Sokil, being created ad exemplum of Czech and Polish ones, adopted only neighbors’ names and organizational structure. It is underlined that the new stage of combat for the statehood, being waged by the dependent nations, had begun thanks to activities of Sokil youth organizations of Austrian Hungarian Empire at the end of XIX – at the beginning of XX centuries. In was important that particularly this gymnastic and sport Sokil societies became the heart of Polish and Ukrainian army at the beginning of XX century.
В статье анализируется деятельность польских и украинских сокольских обществ в Восточной Галиции в конце XIX – начале ХХ в. Раскрыто влияние социально-политических процессов, которые возникли на западноукраинских землях в конце XIX в., на зарождение и развитие сокольства. Определены основные пути распространения сокольского гимнастическо-спортивного движения. Отмечается, что украинские „Соколы”, возникая по чешскому и польскому образцу, от соседних народов позаимствовали только название и организационную структуру. Подчеркивается, что благодаря деятельности сокольских молодежных организаций Австро-Венгерской империи, в конце XIX – начале ХХ в. начался новый этап борьбы народов за государственность. Важным было то, что именно эти гимнастическо-спортивные сокольское общества составляли ядро польского и украинского войска начала ХХ века.
Źródło:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2016, 2; 143-156
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Предисловие блаженного Феофилакта Болгарского к Евангелиям в Киевских Евангелиях тетр 1697 и 1712 гг.
Introductions to the Gospels by St. Theophylact, Archbishop of Bulgaria, in Kiev tetraevangelions from 1697 and 1712
Autorzy:
Остапчук, Ежи
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171261.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
St. Theophylact Archbishop of Bulgaria
cyrillic early
printed book
tetraevangelion
Kiev
1697
1712
Introduction
Opis:
The article is devoted to the textology of the Introductions to every Gospel written by St. Theophylact, Archbishop of Bulgaria, in two early printed Cyrillic tetraevangelions issued in Kiev in 1697 and 1712. All textological variants characteristic only to these two earliest kievian editions that are presented in this publication prove that these four texts, that precede every Gospel book, undergone redaction (especially the first and the fourth).
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2019, Вѣнецъ хваленїѧ. Studia ofiarowane profesorowi Aleksandrowi Naumowowi na jubileusz 70-lecia, 10; 115-126
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies