Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Rus’" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Commonwealth of Interest in the Rus’ian-Byzantine Treaty (ca. 944)
Autorzy:
Siwko, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2027703.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Rus’ian-Byzantine treaties
Rurik dynasty
medieval Rus’
Rus’ian-Byzantine relations
Primary Chronicle
Igor
Yotvingians
Opis:
The preamble to the Rus’ian-Byzantine treaty, which was concluded around 944, contains dozens of anthroponyms – the names of members of the Kyivian elite, their envoys as well as merchants. Several of them can be identified as Slavonic. The author attempted to answer the question about the identity of these Slavs and their status within the “decision-making collective” of the early Rus’ian state. He has compared the information contained in the treaty with material consisting of other Rus’ian and Byzantine sources. Additionally the author compared the system of governance in the state of the first Rurikids with the model present among the Yotvingians and other medieval Baltic societies, which have also came under the influence of the Scandinavians. 
Źródło:
Studia Ceranea; 2021, 11; 405-426
2084-140X
2449-8378
Pojawia się w:
Studia Ceranea
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Martyrdom in early Christian Rus’
Autorzy:
Wood, Ian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878214.pdf
Data publikacji:
2018-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
kult świętych
Ruś Kijowska
Brunon z Kwerfurtu
Włodzimierz Wielki
cult of saints
Kievan Rus’
Bruno of Querfurt
Vladimir the Great
Opis:
The author hypothesizes that the corpses of Bruno of Querfurt (+1009) and his companions were buried among the Rus‘, possibly in Svyatopolk’s city of Turov. Such burial and cult could have influenced both the placing of the tomb of Vladimir and decorations of the St. Sophia church.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2018, 3 (18); 11-26
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Język staro-cerkiewno-słowiański w Kościele i kulturze narodów słowiańskich
Church Slavonic language in Church and culture of Slavic peoplesJ
Autorzy:
Mielkow, Andriej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070434.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
język staro-cerkiewno-słowiański
tradycja cyrylo-metodiańska
język sakralny
nabożeństwo
dwujęzyczność
kultura
dziedzictwo
Morawy
Bułgaria
Polska
Czechy
Ruś Kijowska
Ruś Moskiewska
Ruś Południowo-Zachodnia
Church Slavonic language
Cyril-Methodius tradition
sacred language
liturgy
bilingualism
culture
heritage
Moravia
Bulgaria
Polska
Czech
Kievan Rus
Moscow Rus
South-Western Rus
Opis:
The paper comprehensively describes the history of saints Cyril and Methodius, Moravian mission and the creation of the Slavic alphabet, as well as outlines the main milestones of the Slavic written language formation in Bulgaria, Poland, Czech and Kievan Rus. The author puts forward the thesis that the sacred language created by the Solun brothers became the language of liturgy and homilies from the very beginning, as well as the language of theology, philosophy and hagiography. The history of the Cyril-Methodius tradition, spreading among the Western, Southern and Eastern Slavs, is presented in relation to the analysis of the ancient legends of the Holy brothers, as well as Bulgarian, Polish, Czech and Old Russian manuscripts and medieval chroniclers. The history of the Russian version of the Church Slavonic language is separately considered. The language role in Ancient Rus is analysed, taking into account the point of correlation between the Old Russian and Church Slavonic languages. The problem of the Church Slavonic evolution and functioning in South-Western and Moscow Rus is studied in detail, as well as the formation of a common all-Russian version of this language in the second half of the 17th century
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2020, 1; 119-132
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ród ruski”, „ród wareski” i narodowość staroruska
Autorzy:
Musin, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686367.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Rus
Varangians
Novogrod
nationality
Ruś
Waregowie
Nowogród
narodowość
Opis:
Studies over the history of former Russia are at present characterized by the regard of individual varieties of its regions, what makes a certain approach to the assumption formed in the second half of the XIX century concerning „the uniform nationality of old Russian”. The approach stated the existence of the common ancestor of today’s Russians, Ukrainians and Byelorussians. New settlements on the subject of factors bearing upon the consolidation of the old Russian society, demand from an explorer – to achieve a convincing decision of the problem of the collective self-identification in the Middle Ages – reaching for the ancient monuments of the literature in which historic explicite bases could come to light based on which human communities of former Russia identified their own members or opposed each other. The specific structure of the old Russian state consisting of Kiev and of Novogrod “estates” as well as appearing in ancient literary monuments definitions such as the Ruthenian “tribe”, the Varangian “tribe” make us wonder over the meaning and connotations, which designed “old Russian nationality” carries with itself.
Studia nad dziejami dawnej Rusi charakteryzują się obecnie uwzględnianiem różnorodności poszczególnych jej regionów, co stanowi pewne odejście od ukształtowanego w drugiej połowie XIX wieku założenia o „jednolitej narodowości staroruskiej”. Zakładało one istnienie wspólnego przodka dzisiejszych Rosjan, Ukraińców oraz Białorusinów. Nowe ustalenia na temat czynników wpływających na konsolidację staroruskiego społeczeństwa wymagają od badacza – w celu dokonania przekonującego rozstrzygnięcia problemu zbiorowej samoidentyfikacji w średniowieczu – sięgnięcia po te zabytki piśmiennictwa, w których ujawnić się mogły explicite historyczne podstawy dokonywania przez zbiorowości ludzkie dawnej Rusi identyfikacji swoich członków lub wzajemnego przeciwstawiania się sobie. Specyficzna struktura państwa staroruskiego składającego się z „włości” kijowskiej i nowogrodzkiej oraz pojawiające się w zabytkach piśmienniczych określenia typu „ród ruski”, „ród wareski” każą zastanowić się nad znaczeniem i konotacjami, jakie niesie ze sobą projektowana „narodowość staroruska”.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2012, 4
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruś polska – synopsis
Autorzy:
Jan, Koźbiał,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/902344.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Polish Rus’
Principality of Galicia-Volhynia
Ukraine
the second Commonwealth of Poland
Red Ruthenia
Opis:
The article is aimed at introducing the brief recapitulation of the history of Polish Rus’. This history begins from Mieszko I of Poland (Red Ruthenia or Red Rus’ – that was as a matter of fact the residence of the Polish tribes). Gradually the Polish dominion (The Crown of the Kingdom of Poland) was stretched out on the Principality of Galicia-Volhynia (during the reign of Casimir the Great), and after the Union of Lublin – on the Volhynia and the rest of territories that nowadays belong to Ukraine. During the second Rzeczpospolita (The second Commonwealth of Poland) Polish Rus’ encompassed the Volhynia and the Principality of Galicia-Volhynia (Galicia – Eastern Małopolska, e.g. Lesser Poland). After 1945 the Polish Rus’ got separated from Poland (except Red Ruthenia or Red Rus’).
Źródło:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej; 2016, 9; 37-59
1898-4215
Pojawia się w:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Biała Ruś”– przyszła partia władzy?
Autorzy:
Czwołek, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568588.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Opis:
The article analyses the development stages of the regional social organisation, Belaya Rus, created in 2004 in Grodno. During the past couple of years, attempts to convert it into the party of power – similar to the United Russia – have been noted. Currently the Belaya Rus numbers around 130 thousand members and has complex structures all around the country. Since 2004 the Belaya Rus has been gaining more and more influence in both parliament and local government. Its transformation into a political party is only a matter of time.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2013, 1(4); 116-135
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruś Kijowska między Eurazją a Europą Środko-Wowschodnią. Rosyjskie narracje tożsamościowe z zachodniego punktu widzenia
Kievan Rus’ Between Eurasia and East-Central Europe. Russian Identity Narratives from West Viewpoint
Autorzy:
van Nieukerken, Arent
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179519.pdf
Data publikacji:
2015-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ruś Kijowska
Rosja
Eurazja
Gumilow
Dugin
Opis:
Po przyłączeniu Krymu przez Rosję Vladimira Putina nowego znaczenia nabrały próby ideologicznego uzasad-nienia roli Wielkiej Rosji jako dominującej potęgi w Europie Wschodniej. Z tego punktu widze-nia, jako istotne zagadnienie, jawi się relacja między Rusią Kijowską, tradycyjnie uważaną za kolebkę (słowiańskiej) rosyjskiej cywilizacji, a Wielkim Księstwem Moskiewskim, które zastąpiło Ruś Kijowską po inwazjach mongolskich. Rosyjskie narracje tożsamościowe zazwyczaj margina-lizują obecny status Ukrainy i podkreślają jej peryferyjność w „świecie rosyjskim”. Aby to osiągnąć używają one zarówno teologicznych, kulturowych, jak i geopolitycznych argumentów, które czasami wydają się wzajemnie sprzeczne. Moskwa jest jednocześnie centrum prawdziwej (orto-doksyjnej) chrześcijańskiej wiary i cywilizacji w geopolitycznej przestrzeni Eurazji. W tym dru-gim przypadku rosyjska stolica sprawuje władzę nad multireligijnym imperium. (Neo)eurazja-tyccy ideolodzy, tacy jak L.N. Gumiliov, a zwłaszcza Alexander Dugin odrzucają alternatywną, „zachodnią” wersję rosyjskiej (i ukraińskiej) historii, podkreślają bowiem, że istnieje nieprzekra-czalna bariera między zachodnią a rosyjską (eurazjatycką) cywilizacją. Według nich zachodni naukowcy nigdy nie zrozumieją fenomenu historycznego rosyjskiego (eurazjatyckiego) rozwoju. Można dowodzić, że argument za relatywizacją zgodną z linią podziałów cywilizacyjnych zmniejsza uniwersalne oddziaływanie chrześcijaństwa, które w rosyjskim kontekście traci wiele ze swych transcendentnych sensów i zamiast tego staje się wyłącznie cechą kulturową. Chociaż z drugiej strony, (nie do końca świadome) rozpatrywanie ortodoksyjnego chrześcijaństwa jako fenomenu kulturowego zwiększa moc argumentów geopolitycznych, zgodnie z którymi Mo-skwa jest centrum rosyjskiego świata (a sama Rosja centrum Eurazji). Jednakże, nie oznacza to, że kluczowa rola Moskwy, jako siedziby Patriarchatu dla wszystkich Rosjan, „prawomocnego” następcy dawnej metropolii kijowskiej, nie będzie wykorzystywana w zgodzie z tendencją, by podważać ukraińskie ambicje stworzenia całkowicie niezależnego państwa.
After the annexation of the Crimea by Vladimir Putin’s Russia attempts at an ideological justification of Greater Russia’s role as a dominating power in Eastern Europe have acquired a new relevance. An important issue from this point of view is the relationship between Kievan Rus’ – traditionally considered the cradle of the [Rus-sian civilization – and the Grand Principality of Moscow that replaced it after the Mongol incur-sions. Russian identity narratives usually marginalize the current status of (the) Ukraine and stress its peripherality in the “Russian world”. In order to achieve this they employ both theo-logical, cultural and geopolitical arguments that sometimes appear to be at odds with each other. Moscow is both the center of the true (orthodox) Christian faith and the civilization of the Eura-sian geopolitical space. In the latter case the Russian capital rules a multi-religious empire. Eurasian ideologues like L.N. Gumiliov and particularly Alexander Dugin reject alternative, “Western” interpretation of Russian (and Ukrainian) history by pointing out that there exists an unbridgeable gap between the Western and the Russian (or Eurasian) civilization. According to them, Western scholars can never grasp the specificity of the Russian (Eurasian) historical devel-opment. It could be argued that this argument for a relativism along civilizational lines dimin-ishes the universal impact of Christianity which (that) in the Russian context loses much of its transcendent sense and becomes – instead – a cultural feature. On the other hand, though, the (half-conscious) culturalization of orthodox Christianity gives more weight to geopolitical arguments in favor of Moscow as the center of the Russian World (and Russia as the center of Eurasia). However, this does not mean that the pivotal role of Moscow as the residence of the All Russian Patriarchate, the “legitimate” successor to the ancient metropolis of Kievan Rus’, is not exploited, in order to discredit Ukraine’s ambitions of becoming an independent state.
Źródło:
Porównania; 2015, 16; 19-30
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Death and burial in Kyivan Rus’ according to written sources
Autorzy:
LUTSYK, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142428.pdf
Data publikacji:
2021-09-04
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Middle Ages
Christianity
Kyivan Rus’
Byzantium
funeral rites
princely burials
Opis:
The spread of Christianity in the lands of Kyivan Rus caused radical, but not rapid, changes in the religious, philosophical, and mental worldviews of contemporary society. Funeral rites were a significant factor in which the feature of the spiritual transformation of local societies was reflected. The proposed study is devoted to the peculiarities of the Christian funeral rite and ceremony in the lands of Kyivan Rus’ and the Galician-Volhynian state, which are covered in written sources of the time. Therefore, the upper chronological date of the study is the XIV century. Their elaboration and systematization led to the construction of the article in a linear way – starting with pre-death, and then post-mortem preparations, directly funeral and memorial service. The analysis and generalization of the funeral rite, characteristic for the Christian Orthodox tradition as a whole, is carried out. At the same time, their separate local elements are highlighted. Some comparisons and parallelsbetween the Rus’ and Byzantine funeral traditions were made.
Źródło:
Historia i Świat; 2021, 10; 209-238
2299-2464
Pojawia się w:
Historia i Świat
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieło misyjne Cyryla i Metodego na Rusi-Ukrainie
Autorzy:
Kozak, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789214.pdf
Data publikacji:
2019-11-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
chrzest Rusi
Cyryl
Metody
Ruś Kijowska
Baptism of the Ruthenians
Cyril
Methodius
Kievan Rus
Opis:
In 988, prince Volodymyr took up the great epochal challenges of faith and grace, making the salvifi c secret of the Baptism of the Ruthenians and other Slav peoples inhabiting the vast lands of Kievan Rus. This is the most important breakthrough moment of the act of conversion and the process of Christianization, opening the Christian epoch throughout Russia and including Kievan Rus in the civilization of countries of the early Middle Ages. It is hard to overestimate the importance of these „plural” monasteries, council schools and libraries for the further development of Kievan Rus. After all, they were the driving force of the missionary work of Cyril and Methodius, they promoted and disseminated the religion and Christian principles of life and co-existence, created works conducive to the formation of Rusin’s personality of „new times” and at the same time satisfying the whole of his religious, social and cultural needs. The missionary work of Cyril and Methodius in Rus – Ukraine gave Kyiv Christianity the hallmarks of universality, thus opening up the possibility of bringing together and playing the role of a bridge between Christian East and West and drawing a full hand on the heritage of civilization and culture. Literature, art and science of both the East and the West. It is no coincidence, therefore, that Kiev fulfi lled an honorable role of „the mother of Ruthenian cities,” and at the same time as Constantinople was perceived as the „New Jerusalem”. It is the fruit of the idea of the apostolicity of Kiev realized by the rulers of Rus-Ukraine for over two centuries, which experienced its „Golden Age” of development.
Źródło:
Studia Ucrainica Varsoviensia; 2019, 7; 77-84
2299-7237
Pojawia się w:
Studia Ucrainica Varsoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na początku był Kijów
In the beginning there was Kiev
Autorzy:
Wieczorek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108108.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
Ukraina
Ruś Kijowska
terytorium
granice
operacja specjalna
Ukraine
Kievan Rus’
territory
borders
special operation
Opis:
W dniu 24 lutego 2022 r. Federacja Rosyjska rozpoczęła na terytorium Republiki Ukrainy „operację specjalną”. Przytłaczająca większość państw nazwała to wojną, niesprowokowaną przez Ukrainę i jak dotychczas niewypowiedzianą przez Rosję. Żeby próbować zrozumieć skomplikowane relacje Rosji i Ukrainy trzeba prześledzić ich dzieje. Zarówno Federacja Rosyjska, jak i Ukraina odwołują się do wspólnych korzeni, którymi była Ruś Kijowska, potężny organizm państwowy w okresie od IX do połowy XII w. Obydwa państwa są następcami prawnymi ZSRR i uważają, że to im należą się Krym i tereny nad Morzem Azowskim. Celem artykułu jest pokazanie zmian w przynależności państwowej terytorium Republiki Ukrainy oraz przedstawienie procesów, w wyniku których doszło do ukształtowania jej granic.
On February 24, 2022, the Russian Federation launched a ‘special operation’ on the territory of the Republic of Ukraine. The overwhelming majority of states called it a war, unprovoked by Ukraine and so far unspoken by Russia. To understand the complicated relations between Russia and Ukraine, it is necessary to trace their history. Both the Russian Federation and Ukraine refer to their common roots of Kievan Rus', a powerful state organism between the 9th and mid-12th century. Both states are the legal successors to the USSR. Both states believe they are entitled to Crimea and territories by the Sea of Azov. The purpose of this article is to show the changes in the state affiliation of the territory of the Republic of Ukraine and to present the processes by which its borders were formed.
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2022, 41; 47-66
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies