Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Rousseau" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Podziemny nurt materializmu spotkania
The Underground Current of the Materialism of the Encounter
Autorzy:
Althusser, Louis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012405.pdf
Data publikacji:
2016-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
atomism
clinamen
contingency
materialism
Marx
Heidegger
Machiavelli
Spinoza
Hobbes
Rousseau
atomizm
materializm
przygodność
Marks
Opis:
W prezentowanym poniżej fragmencie Podziemnego nurtu materializmu spotkania Louis Althusser kreśli zarysy filozoficznej trajektorii określanej mianem „materializmu spotkania”. Charakterystyczną cechą proponowanego tutaj ujęcia jest nacisk na przygodność konstelacji organizującej warunki możliwości wydarzenia i jego trwania. Tekst stawia sobie za cel krytykę tradycji filozoficznej ujmującej materializm jako negatyw idealizmu, powielający jego strukturę i logikę myślenia; zaczyna się od analizy filozoficznych implikacji epikurejskiego atomizmu, by następnie przejść do omówienia motywu próżni i przygodności powtarzającego się u autorów takich jak Machiavelli, Spinoza, Rousseau, Marks czy Heidegger. Podziemny nurt materializmu spotkania został opublikowany pośmiertnie, w oparciu o materiały mające stać się podstawą nieukończonej książki. Tłumaczenie ukazało się dzięki uprzejmości l'Institut Mémoires de l'édition contemporaine (IMEC).
The fragment of The Underground Current of the Materialism of the Encounter presented below offers a draft of philosophical trajectory named „Materialism of encounter” or „aleatory materialism”. Its characteristic feature is the focus on contingency of preliminary constellation that organizes the very possibility of an event and its duration. he text takes as its goal the critique of the philosophical tradition that sees in materialism merely a negative of idealism that duplicates its structure and logic. The text starts with an analysis of philosophical consequences of Epicurean atomism and moves towards the discussion of a recurrent theme of void and contingency of the origin appearing in the works of such authors as Machiavelli, Spinoza, Rousseau, Marx or Heidegger. The Underground Current of the Materialism of the Encounter was published posthumously, and is based on materials that were supposed to become a basis of an unfinished book by Louis Althusser. The translation was possible thanks to courtesy of l’Institut Mémoires de l’édition contemporaine (IMEC).
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2016, 19, 1; 37-62
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wola powszechna i jej stabilność według koncepcji J.J. Rousseau
Autorzy:
Bacławski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706158.pdf
Data publikacji:
2012-03-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
umowa społeczna
wola powszechna
wola wszystkich
wolność,równość
sprawiedliwość
interes społeczny
stabilność
Opis:
Wola powszechna jest głównym zagadnieniem w koncepcji umowy społecznej J.J. Rousseau. Interpretowana jest jednak w różny sposób. Rousseau pisząc o woli powszechnej ma przeważnie na myśli jej ujęcie racjonalistyczne, jako „woli rozumnej” wyrażającej interes danej społeczności. Czasami jednak stosuje ujęcie empiryczne, traktując ją jako faktyczną wolę wyrażaną przez daną wspólnotę w głosowaniu. Wola ta nie zawsze musi być tożsama z uświadomionym dobrem wspólnoty. Zdaniem Rousseau, w społeczeństwie umowy społecznej ludzie nie mają interesów odrębnych od interesów obywateli. Zasadniczy warunek istnienia takiego społeczeństwa stanowi właśnie to, by jego członkowie wykazywali wolę powszechną. Jest ona przejawiana przez wszystkich obywateli jako uczestników politycznego społeczeństwa umowy społecznej. Wola powszechna pragnie dobra wspólnego, rozumianego jako warunki społeczne, które umożliwiają obywatelom realizowanie ich interesu społecznego. Tym, co czyni możliwym nasz wspólny interes, są wspólne dla nas wszystkich fundamentalne interesy określone przez naturę. Sprawiedliwość, którą wytwarza wola powszechna, wywodzi się z natury ludzkiej. Obywatele są wolni, ponieważ stosują się do prawa, które sami ustanowili.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 4; 183-192
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rousseau : la nature et le sublime
Autorzy:
Bala, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/638211.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Rousseau, nature, the sublime, the soul, aesthetics of landscape, ethics
Opis:
The metaphysical idea of “nature” is one of these tuning ideas of the philosopher of the Enlightenment, Rousseau. On one side, we see the romantic and wild picture of nature, like “the ocean, the mountains, the rocks, the waterfalls”, on the other side there is nature tamed by the humans. The mountain’s soul looked like phenomenon of unexpected (something which surpasses the expectations and reveal the dramatized, restless nature), is something which escapes its being (in the metaphysical sense) and which confronts this soul in a kind of terror. Also we underline that the sublime of the mountain provokes some sort of terror. The push of Rousseau’s thought shows nature as an association with the state of the soul within an internal experience. We can conclude that the “polarity of the subjective – (emotional) inner and of the objective external (the natural world)” opens the possibility to question this dispute.
Źródło:
Romanica Cracoviensia; 2014, 14, 4
2084-3917
Pojawia się w:
Romanica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marzenie o szczęściu, czyli idea prawa natury w filozofi i Jana Jakuba Rousseau
Autorzy:
Baranowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916553.pdf
Data publikacji:
2018-10-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
In “Reveries of the Solitary Walker” Jean Jacques Rousseau described his idea of universal happiness as living a life in compliance with nature. However, as Rousseau noted, achieving that state of happiness was not at all easy, and fi rst the human nature needed to be understood. Looking at one’s life from the introspective point of view could be a useful tool, as well as looking a human person as the creation of God. According to Rousseau, the laws of nature derive from the human nature and should therefore govern the interpersonal relations among people. Consequently, since freedom and equality are the fundamental laws and each human being, people should always, by nature, treat each other as free and equal. This positive perception of a human being made Rousseau postulate that rather than follow authorities, individuals should have more confi dence and belief in themselves.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2013, 65, 2; 55-72
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O wadze nauki historii. Refleksja Jana Jakuba Rousseau.
Autorzy:
Baranowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/915151.pdf
Data publikacji:
2018-10-08
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
Nadal popularne i dla wielu prawdziwe jest powiedzenie, że historia uczy jednego – tego, że nikogo jeszcze niczego nie nauczyła. Z pewnością historykom, ale nie tylko, trudno zgodzić się z takim poglądem, więc zadaniem wykładowców jest wskazywanie na wagę, jak również użyteczność historii. Warto zdawać sobie sprawę, że same rozważania na temat niechęci młodzieży do nauki historii nie jest wcale czymś nowym.Właśnie u Jana Jakuba Rousseau odnajdujemy rozważania dotyczące poruszanego w niniejszym artykule zagadnienia. Zdaniem, pochodzącego z Genewy, myśliciela fundamentalną kwestią, zarówno dla jednostki, jak i społeczeństwa, jest wychowanie
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2015, 67, 2; 127-142
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rousseau w refleksji autorów polskich
Autorzy:
Bednarz, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706117.pdf
Data publikacji:
2012-03-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 4; 83-107
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoretyczne i społeczne ukonstytuowanie własnej logiki nowoczesnego wychowania. Rozważania w nawiązaniu do Jana Amosa Komeńskiego i Jana Jakuba Rousseau
The theoretical and social constitution of the internal logic of modern education. Reflections following to Jan Amos Comenius and Jean-Jacques Rousseau
Autorzy:
Benner, Dietrich
Stępkowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544182.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Opis:
Autorzy artykułu poddają analizie teoretyczne i społeczne ukonstytuowanie własnej logiki wychowania przez rozważenie napięcia powstającego wskutek zestawienia idei pansofii Jana Amosa Komeńskiego i przedstawionego przez niego ugruntowania nowożytnego wychowania oraz teorii woli powszechnej Jana Jakuba Rousseau i opracowanej przez niego teorii wychowania negatywnego. W oparciu o to napięcie wyjaśniają następnie, dlaczego współczesne studia poświęcone rekonstrukcji własnej struktury działania pedagogicznego muszą co prawda odwoływać się do refleksji obu myślicieli, jednak nie mogą przyjmować za swoją podstawę tych samych przekonań co oni.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2012, 2; 9-21
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projekt wiecznego pokoju: de Saint-Pierre, Rousseau, Kant
Проект вечного мира: Сан-Пьер, Руссо, Кант
The Project of Perpetual Peace: de Saint-Pierre, Rousseau, Kant
Autorzy:
Blaszke, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497909.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
мир
республика
союз государств
политика
моральность
peace
republic
a union of states
politics
morality
Opis:
В статье сравниваются взгляды Сен-Пьера, Руссо и Канта о вечном мире. Де Сен-Пьер в идее объединенной Европы рассчитывает, прежде всего, на договор между христианскими правителями, на образование Союза, общего Парламента и Арбитражного Суда. Руссо не разделяет оптимизма такого взгляда, в котором не предусмотрено господство частных интересов над общим благом. Он больше рассчитывает на союз народов с республиканским строем. Для Канта условием сохранения вечного мира является верховенство моральности над правом в республиканском строе и создание союза государств, в котором сохраняется культурное разнообразие, и который можно считать федерацией родин.
The article compares the views of de Saint-Pierre, Rousseau and Kant concerning the establishment of long-lasting peace presented in their works. De Saint-Pierre in his vision of united Europe, without wars, hopes, first of all, there will be an agreement among Christian rulers, establishment of Union, common Parliament and Arbitration Court. Rousseau does not share his optimism which does not take into consideration dominance of private interests over common good. He rather counts on alliance of nations with republican form of government. For Kant preserving long-lasting peace is subject to establishing the primacy of morality over politics in republican system and forming a union of nations with cultural differences which may be understood as a vision of federation of homelands.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2013, 13; 93-108
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rousseau i demokracja
Руcсо и демократия
Autorzy:
Bourgeois, Bernard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941486.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Автор обсуждает и анализирует основные парадоксы политичес- кой доктрины ж. Ш. Руссо, свидетельствующие о том, что его мысли наследуют проблематику старой эпохи и одновременно предсказыва- ют новую историческую эпоху. Пессимистический взгляд на проблемы общественной жизни, а в оссобенности убеждение, что политическим учреждениям угрожает, ра- стущий в ходе истории, эгоизм, способствует тому, что Руссо за- думывается чад средствами противодействующими распаду обществен- ного тела. Видя в народе суверена, который только может антом своей во- ли сформировать легальное политическбе сообщество, Руссо одно- временно полон неверия в возможность политических действий наро- да. И, поэтому, по существу, ограничивает политическую роль на- рода не только в сфере исполнительного органа — постулируя власть избираемой аристократии - но и в сфере законодательства, дове- ряя функцию создания законов на народу, а учреждению "мудреца". Желая упрочить политические учреждения, которые сохранили бы по- стоянность, вопреки проявляющейся в игтории тенденции их распа- да, Руссо допжен выйти за сферы истории и политики, обратиться к заключённой а человеке вечной натуре, а также счастливому слу- чаю, каким является появление среди народа, создающего государ- ство, мудреца, подобного богам. Республика Руссо не могла бы быть народной республикой или же республииой демократической, утверждает в заключении автор.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 1981, 01
0208-6107
2353-9631
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczne źródła poczucia winy w ujęciu Rousseau
Autorzy:
Brykajło, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706068.pdf
Data publikacji:
2012-03-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
poczucie winy
wstyd
stan natury
stan społeczny
superego,J.J. Rousseau
S. Freud
Opis:
U Rousseau człowiek uspołeczniony nieustannie się porównuje, żyje dla opinii innych, pozostaje „wciąż jakby na zewnątrz siebie”. Do opisu jego kondycji posłużono się psychoanalitycznie rozumianym pojęciem poczucia winy. Artykuł bada jego genezę oraz opisuje skutki w oparciu o pisma Rousseau. Poczucie winy ma źródła społeczne. Jest stanem emocjonalnym istotnym, wpływającym na kondycję jednostki, jej funkcjonowanie w relacjach i jej wizję rzeczywistości. Samo pojęcie zaś staje się narzędziem użytecznym do opisu tychże zagadnień oraz psychiki człowieka społecznego. Artykuł kończą rozważania, na ile poczucie winy nękające jednostkę w stanie uspołecznienia można uznać za uzasadnione. A jeżeli można - w czym tkwiłaby jej wina?
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 4; 173-182
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeszłość i przyszłość antropologii kulturowej
The Past and Future of Cultural Anthropology
Autorzy:
Bytniewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343626.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
kultura
historia antropologii kulturowej
J. J. Rousseau
C. Lévi-Strauss
A. Barnard
culture
history of cultural anthropology
J.J. Rousseau
Opis:
Kultury rozpoznajemy w różnicach, istoty ludzkie postrzegamy poprzez podobieństwa między nimi. Oto paradoks, który czyni antropologię kulturową trudną dla nas, ponieważ jej etos i metody zmuszają do zmiany sposobu percypowania własnego otoczenia społecznego. W rezultacie antropologia kulturowa wytwarza i rozwija całkiem szczególne doświadczenie siebie samego, które Jean-Jacques Rousseau nazwał sentiment d’existence. Jak sądził Claude Lévi-Strauss, Rousseau właśnie dlatego jest ojcem etnologii. Był on pierwszym europejskim intelektualistą, który zrozumiał, że wyobcowanie wobec Tego Samego jest ceną, jaką płacimy za możliwość poznania Innego. Jakie znaczenie dla zrozumienia Zachodu ma znikanie etnoświatów? W jaki sposób zacieranie zróżnicowania etno-świata ukształtowało nie tylko przeszłość i przyszłość antropologii kulturowej, ale także rozumienie przeszłości i przyszłości kultury, z jakiej się ona wywodzi? Antropologię kulturową albo antropologię społeczną, jak nazywa się ją w Wielkiej Brytanii, przenika pewien rodzaj niepewności co do jej statusu poznawczego. Antropologia kulturowa nie jest pewna, czy jej zainteresowanie światem egzotycznym jest na czasie. Dobrze tą współczesną kondycję antropologii kulturowej odzwierciedla książka Alana Barnarda zatytułowana Antropologia. Zarys teorii i historii. W rzeczywistości książka ta jest akademicką dyskusją na temat historii dyscypliny z dodaniem ekskursu na temat nowych zainteresowań antropologii kulturowej motywowanych wciąż aktywną percepcją różnicy. Oznacza to powrót w praktykach badawczych i pisarskich do spojrzenia z oddali na świat społeczny, który jest całkiem blisko. Artykuł dyskutuje problemy i opinie wyrażone we wspomnianej książce.
We recognize cultures in differences, while we perceive human beings through the similarities between them. It is a paradox that makes cultural anthropology difficult for us, because its ethos and methods make pressure for us to change the way of perception our own social environment. Thus, as a result, cultural anthropology produces and develops quite peculiar experience of itself, which J. J. Rousseau named sentiment d’existence. According to C. Lévi-Strauss, Rousseau is the father of ethnology, because he was the first European intellectual who understood that alienation in relation to the Same is the price at we have to pay for getting to know the Other. What, for the understanding of the West, is the meaning of the disappearance of ethno-worlds? How blurring of ethno-diversity of the world shaped not only the past and the future of cultural anthropology, but an understanding of the past and the future of culture, from which it is derived? Cultural anthropology, or as it is called in Britain, social anthropology, pervades a kind of anxiety about its cognitive status. Cultural anthropology is not sure whether its interest in exotic cultures is not already late, still suspects that its research is not on time. Well reflects this contemporary condition of cultural anthropology the book by Alan Barnard entitled History and Theory in Anthropology. In fact, the book is a combination of an academic discussion of the history of the discipline with the excursus towards new areas of exploration of anthropological instigated by perception of differences, still active. This means the return in the practices of research and writing practices of anthropologists to looking from a distance on the social worlds that are pretty close. The paper discusses problems and opinion entered upon in mentioned book.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2017, 5; 159-168
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etos i gra w "Ogólnym wychowaniu muzycznym" Eberharda Preussnera na tle niektórych nurtów filozoficznych i pedagogicznych
ETHOS AND PLAY IN EBERHARD PRESUSSNER’S “GENERAL MUSIC EDUCATION” ON THE BACKGROUND OF SOME PHILOSOPHICAL AND PEDAGOGICAL TRENDS
Autorzy:
Chaciński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579448.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy
Tematy:
etos
gra
J.J. Rousseau
naturalizm
Jugendbewegung
Wandervogel
śpiew
wychowanie muzyczne
historia pedagogiki muzyki
muzyka współczesna
T.W. Adorno
słuchanie muzyki
Nowe wychowanie
ethos
play
naturalism
singing
music education
history of music education
contemporary music
T.W. Adorno listening to music
progressive education
Opis:
Niemiecki pedagog Eberhard Preussner eksponuje pojęcia „etosu“ i „gry” w muzyce, uznając je za jedne z najważniejszych określeń służących do interpretacji cech konstytutywnych dzieła muzycznego i jego wykonywania. Pojęcia te mają także wielkie znaczenie w wyznaczaniu kierunków edukacji muzycznej i jednocześnie integralnego kształtowania osobowości człowieka przez muzykę. Dla Preussnera „etos” odgrywa podstawową rolę w reflektowaniu duchowych wartości muzyki, nadaje im trwałe znaczenie dla rozumienia egzystencji człowieka wyrażonej symbolicznie w znaczących w europejskiej kulturze kanonicznych dziełach artystycznych. Przeciwstawieniem „etosu” jest „gra”, która wyzwala się z potrzeby kontekstowego, poważnego rozumienia muzyki, zaś jej podstawowym zadaniem jest dawać radość muzykowania, tworzyć walory komunikacji wewnątrzgrupowej, aktywizować młodzież w stronę działań zmierzających do spontanicznego tworzenia muzyki i improwizowania. W rozprawie omówiono więc kilka muzyczno-pedagogicznych nurtów odnoszących się do szeroko rozumianego wychowania i kształcenia. Te historyczne już kierunki edukacji muzycznej: kształcenie w duchu naturalizmu J.J. Rousseau, tworzenie muzykujących grup wędrujących jako przykład wychowania przez pieśń i poczucie przynależności grupowej oraz refleksyjna, eksponująca słuchanie muzyki współczesnej metoda kształtowania człowieka wywarły wielki wpływ na aktualne rozumienie tej dziedziny w wielu krajach Europy oraz w USA. Dzisiejsze systemy edukacji muzycznej są swoistym kompromisem zaprezentowanych przyczynków, ponieważ dominuje w nich świadomość, że żadne z nich nie może funkcjonować samodzielnie, a jest zobligowane do łączenia w mniej lub bardziej zintegrowanych konceptach różne, często wykluczające się elementy, ale wnoszące w kształtowanie człowieka w oparciu o sztukę muzyczną ważny wkład.
Eberhard Preussner, a German educationalist, emphasizes the “ethos” and “play” concepts in music, regarding them as one of the most important definitions used to interpret constitutive features of a music work and its performance. The definitions are also of great significance in determining the music education trends and, at the same time, integral shaping of a human personality through the music. For Preussner “ethos” plays the basic role in reflecting spiritual values of music, gives them permanent significance in understanding human existence symbolically expressed in canonical artistic works meaningful in the European culture. The opposition of “ethos” is “play” triggering from the need of a contextual, serious understanding of music, while its main role is to give happiness from performing the music, create inter-group communication virtues, stimulate teenagers towards activities meant for spontaneous music creation and improvising. Thus several music and pedagogic trends referring to widely understood education and development have been discussed in the study. These already historical music education trends: education in the atmosphere of J.J. Rousseau’s naturalism, forming music performing travelling groups, as an example of education through song and group affinity, as well as reflective method of human shaping, exposing listening to the contemporary music, have had a great impact on the current perception of this discipline in many European countries and the USA Contemporary music education systems are a peculiar compromise of the presented contributions since the prevailing feeling is the awareness that none of them may function separately, but is obliged to combine, in more or less integrated concepts, elements that are quite often contradicting yet having a great contribution to human shaping based on the art of music.
Źródło:
Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji; 2016, 11; 409-432
1896-5903
Pojawia się w:
Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emilu rozwijaj się, albo… Poza edukacyjną dyscyplinę
Emile, develop yourself, or else…! Beyond the educational discipline
Autorzy:
Chutorański, Maksymilian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1388578.pdf
Data publikacji:
2015-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
postdisciplinary society
development
educational dispositif
J.J. Rousseau critical psychology
critical pedagogy
Opis:
In my paper I will argue that the development and the need of support of development (also in Rousseau sense) takes a strategic position in the contemporary power relations. The pedagogical thinking built on the need/demand of support of development can justify the mechanisms of power in a legal scheme, and consequently, to justify them in terms of natural human right. My paper assumes the following order: Firstly, pay attention to the specifics of contemporary power relations. Secondly, problematize the need of support the development and show how educational dispositif works. Thirdly, I ask about the emancipatory potential of Rousseau’s pedagogical ideas.
Źródło:
Problemy Wczesnej Edukacji; 2015, 30, 3; 29-38
1734-1582
2451-2230
Pojawia się w:
Problemy Wczesnej Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbieractwo jako krytyka kultury. Przypadek Rousseau
Autorzy:
Czerzniewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706034.pdf
Data publikacji:
2012-03-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Oświecenie
kolekcjonerstwo
kultura gabinetowa
filozofia
teoriasztuki
kultura wizualna
teoria państwa
natura
wyobraźnia
antykwaryzm,przyrodoznawstwo
Opis:
Postawa człowieka wobec dóbr materialnych i metody posługiwania się nimi w dyskursie kulturowym od zawsze warunkowały przynależność do wspólnoty i społeczny awans. Kolekcjonerstwo w Oświeceniu było faktem społecznym. Utworzyło teatr dyskusji nad normami kultury. Dobrami materialnymi w gabinetach, z uwagi na ich wartość materialną i funkcje poznawcze, posługiwano się jako konstrukcjami filozoficznymi legitymizującymi porządek społeczny i ideał ładu świata istniejący w wyobrażeniach społecznych. Jean-Jacques Rousseau posłużył się rolami i warsztatem kolekcjonerów, filozofów, podróżników - do podważenia ładu zawartego w mikrokosmosie gabinetu. Skostniały model kultury gabinetowej, przechowującej filozofię poznania, wypełnił ruchomą konstrukcją intelektualną utkaną z paradoksu, groteski, karykatury. Krytyka kultury Rousseau polegała na obnażaniu trwałości reguł kolekcjonowania za pomocą zabiegów służących animacji. W zasady kultury gabinetowej włożył mechanizmy ich przełamywania i rozbijania: eksploatując doświadczenie estetyczne podbudowane teorią poznania empirycznego, podważał reguły arystotelesowskiej mimesis w kulturze estetyczno-literackiej. Kultura gabinetowa jest dla Rousseau tylko zewnętrzną ramą, bywa kostiumem i maską, a innym razem karykaturalnym odbiciem samej siebie. Rousseau napędzał monolityczną konstrukcję wyobraźni i czynił z niej przestrzenną zabawkę oraz łamigłówkę inspirującą umysł do niezależnego myślenia. To służyło odsłonięciu metod posługiwania się schematami kulturowymi w nowym wydaniu. Mechanizm groteskowo-karykaturalny, wpleciony w skarykaturyzowaną uprzednio formę zbieractwa i takąż osobowość zbieracza, sprzyjał wyzyskaniu i wywróceniu ich istoty. Pobudzanie, poruszenie, zdejmowanie i demaskowanie było podyktowane wiarą, że burzenie reguł gabinetowych ma właściwości scalania uprzednio rozczłonkowanej jedności - że jest sposobem na powrót do źródeł.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 4; 241-257
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies