Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Roman curia" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 31
Tytuł:
Wpływ subrepcji na ważność reskryptów wydawanych przez dykasterie Kurii Rzymskiej (kan. 64 KPK)
Influence of Subreption on the Validity of Rescripts Issued by Dicasteries of the Roman Curia (Can. 64 of the Code)
Autorzy:
Dzierżon, Ginter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551688.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
subreption
rescript
dicastery of the Roman Curia
Opis:
W zaprezentowanym opracowaniu Autor dokonał szczegółowej analizy kan. 64 KPK, w którym ujęto kwestię wpływu subrepcji na ważność reskryptów wydawanych przez dykasterie Kurii Rzymskiej (kan. 64 KPK). Wykazał po pierwsze, że zawarta w kanonie zasada jest implementacją zasady interpretacyjnej ujętej w kan. 63 § 1 KPK, dotyczącej wpływu subrepcji na nieważność reskryptu; po drugie, kan. 64 KPK posiada charakter ustawy uniezdalniającej (kan. 10 KPK). Dowiódł też, iż mimo że kan. 64 KPK posiada charakter ustawy uniezdalniającej, to jednak określona w nim regulacja nie ma charakteru bezwarunkowego. Odstępstwa od niej z jednej strony wiążą się ze szczególnymi pozycjami papieża oraz Penitencjarii Apostolskiej w kanonicznym porządku prawnym, z drugiej zaś niemożność poinformowania może wynikać z natury rzeczy (ex natura rei). Według Autora mogłoby to mieć miejsce, gdy wierny powtórnie wniósłby prośbę o reskrypt do tej samej dykasterii, a także, gdy po wniesieniu prośby równocześnie skierowałby tę samą prośbę do innej dykasterii.
In the presented study, the Author made a detailed analysis of can. 64 CCL, which codifies the issue of the influence of subreption on the validity of rescripts issued by dicasteries of the Roman Curia (can. 64 CCL). He showed, firstly, that the principle contained in the canon is an implementation of the interpretative principle contained in can. 63 § 1 CCL concerning the influence of subreption on the validity of a rescript; secondly, can. 64 CCL has the character of an disqualifying law (can. 10 CCL). He has also proved that, even though can. 64 CCL has the character of an disqualifying law, the regulation it lays down is not unconditional; exceptions to it, on the one hand, are connected with the special positions of the Pope and the Apostolic Penitentiary in the canonical legal order, while on the other hand, the impossibility to inform may be due to the nature of things (ex natura rei). According to the Author, this could happen when the faithful repeatedly brought a request for a rescript to the same dicastery, and also when, having brought the request in the meantime, he referred the same request to another dicastery.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 1; 83-94
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Watykańskie instytucje finansowe
Financial Institutions of the Vatican
Autorzy:
Romanko, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22858247.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
Kuria Rzymska
Stolica Apostolska
Państwo-Miasto Watykan
Administracja Dóbr Stolicy Apostolskiej
dobra doczesne Kościoła
Roman Curia
Holy See
Vatican City State
Administration of the Patrimony of the Apostolic See
temporal goods of the Church
Opis:
Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi: „Kościół katolicki na podstawie prawa wrodzonego, niezależnie od władzy świeckiej, może dobra doczesne nabywać, posiadać, zarządzać i alienować, dla osiągnięcia właściwych sobie celów” (kan. 1254 § 1). Autor w artykule analizuje instytucje finansowe Stolicy Apostolskiej i Państwa-Miasta Watykan, tj. Instytut Dzieł Religijnych, Administrację Dóbr Stolicy Apostolskiej, Radę ds. Ekonomicznych, Sekretariat ds. Ekonomicznych, Audytora Generalnego, Prefekturę Spraw Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej i Kamerę Apostolską.
The legislator in the Code of Canon Law of 1983 states: “To pursue its proper purposes, the Catholic Church by innate right is able to acquire, retain, administer, and alienate temporal goods independently from civil power” (can. 1254 § 1). 82 The author in the article analyzes the financial institutions of the Holy See and the Vatican City State, i.e. the Institute of Religious Works, the Administration of the Patrimony of the Apostolic See, the Council for the Economy, the Secretariat for the Economy, the Auditor General, the Prefecture for the Economic Affairs of the Holy See, and the Apostolic Camera.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2017, 12, 14 (1); 67-82
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Watykańska Dykasteria ds. Integralnego Rozwoju Człowieka w służbie migrantów
Vatican Dicastery for Integral Human Development in service of migrants
Autorzy:
NECEL, WOJCIECH
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662022.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
migrant; Stolica Apostolska; Dykasterie Kurii Rzymskiej; sprawiedliwość; pokój, uciekinierzy; wypędzeni; godność człowieka
migrant; the Holy See; Roman Curia Dicastery; justice; peace; refugee; expelled; human dignity
Opis:
Church history is also the history of a specific pastoral care for migrants. A great witness of concern for the people on road is the Apostolic Constitution "Exsul Familia" of Pius XII, which in essence, with its solutions, initiated the discussion on migrants during the Second Vatican Council and, consequently, forced many new indications and solutions described in details in conciliar and post-conciliar documents. While maintaining the right to religious freedom, each migrant poses a challenge to the Church to share with them the goods of the Church. A newcomer often requires an integral care and multifaceted support. A dicastery for. Integral Human Development, appointed on 08.17.2013. is tasked to indicate that migration is a structural phenomenon of the contemporary world. The migrants reflect all the problems of contemporary injustices, wars and hatred, shortcomings of medical services and non-compliance with fundamental human rights. Liquidation of the four Pontifical Councils taking up contemporary social problems and the appointment of the Dicastery is supposed to meet the problems people are facing today, regardless of their creed and religion, skin color, political view and language.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 1; 15-32
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Watykańska „rewolucja” papieża Franciszka a „rewolucja” Jana Pawła II
The Vatican ‘Revolution’ of Pope Francis and the ‘Revolution’ of John Paul II
Autorzy:
SUCHOCKA, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047454.pdf
Data publikacji:
2020-01-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Paweł II, Franciszek, rewolucja w Watykanie, rewolucyjność papieży, reforma kurii rzymskiej, teologia wyzwolenia, rodzina
John Paul II, Francis, Vatican revolution, revolutionary Popes, reform of the Roman Curia, theology of liberation, family
Opis:
Celem artykułu jest dokonanie analizy pierwszych lat pontyfikatów dwóch papieży: Jana Pawła II i Franciszka, z punktu widzenia cechy jaką obu im się przypisuje, a mianowicie „rewolucyjności”. Z chwilą wyboru w roku 2013 kard. Jorgego M. Bergoglio na Stolicę Piotrową w mediach zaczęło się pojawiać wiązane z tym wydarzeniem słowo „rewolucja”. Używano wręcz określenia „pierwsza tego rodzaju rewolucja w historii”. Zasadnicze pytanie artykułu brzmi więc: Czy rzeczywiście jest to pierwsza taka rewolucja. Podjęto zatem próbę dokonania porównań pierwszych lat pontyfikatu Franciszka z pierwszym okresem pontyfikatu Jana Pawła II, którego wybór także wybór określano jako „Wojtyła shock”. Celem analizy jest wskazanie na oczekiwania wiązane z wyborem obu papieży w kontekście sytuacji politycznej i społecznej, tak we Włoszech, jak i w całym Kościele, odpowiednio w roku 1978 i 2013. Ważnym elementem analizy było wskazanie na inspiracje, jakich rodzinny region dostarczył każdemu z papieży, oraz na wpływ tych inspiracji na priorytety ich pontyfikatów, w tym na stosunek Jana Pawła II i Franciszka do tak istotnego i kontrowersyjnego zagadnienia, jakim jest teologia wyzwolenia. Inne poruszone problemy łączą się z porównaniem nauczania obu papieży w kwestiach rodziny, rodzajów podejmowanych przez nich kontaktów z wiernymi oraz sposobów przełamywania przez nich istniejących stereotypów. Podjęto też tak ważne zagadnienie, jak jest reforma Kurii Rzymskiej. Przeprowadzona analiza, siłą rzeczy mająca charakter skrótowy, prowadzi do wniosku, że oba pontyfikaty w istocie mają wyraźną cechę rewolucyjności. Jest to jednak rewolucyjność kreatywna, nie zaś destrukcyjna. Różnice w ich ocenie są natomiast rezultatem dystansu czasowego i kulturowego.
The goal of the article is an analysis of the opening years of the pontificates of Popes John Paul II and Francis in the aspect of their alleged ‘revolutionary’ character. When Card. Jorge M. Bergoglio was elected Pope in 2013, the media began to speak abut “the first such revolution in history.” The main question addressed in the article is of whether Pope Francis’s pontificate is indeed the first revolution of this kind. Thus an attempt was made to compare the opening years of the two pontificates in question in view of the fact that the election of John Paul II was described as the “Wojtyła shock.” The analysis points to the expectations that accompanied the election of John Paul II and the election of Francis in the context of the social and political situation in Italy, as well as in the entire Church, in 1978 and 2013 respectively. An important element of the analysis is the observation that the pontificates of John Paul II and Francis bear marks of inspiration coming from their native regions and that the inspiration in question has determined the priorities of their pontificates, among others the attitude of each of the Popes to the controversial issue of the theology of liberation. Other elements of the analysis involve a comparison of the teachings of the two Popes on the family, of their ways of approaching the faithful and breaking stereotypes. The reform of the Roman Curia was also discussed. The analysis, brief by necessity, leads to the conclusion that indeed both these pontificates may be described as revolutionary, in a creative rather than destructive way though. The differences in their evaluation result from the temporal and cultural distance. Translated by Dorota Chabrajska
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 3 (115); 301-318
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The General Procurators of the Teutonic Order Towards the Polish-Teutonic Conflict
Autorzy:
Bar, Přemysl
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28697006.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
General Procurators
Teutonic Order
Polish-Teutonic Order conflict
dispatches
Roman curia
Council of Constance and Basel
Opis:
The article deals with the activities of the General Procurators of the Teutonic Order regarding the Polish-Teutonic dispute in the first thirty years of the fifteenth century. Based on their dispatches sent to Marienburg, it can be assumed that the Procurators were not passive executors of the Grand Master’s orders. Their frequently occurring disagreements resulted not only from their distinctive personal qualities but also from their different perspectives on assessing what was in the best interest of the Teutonic Order. The Grand Masters lacked professional knowledge not only of law (especially canon law) but also of how the Roman curia functioned.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2023, 126; 181-205
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Archbishop of Białystok Romuald Jałbrzykowski and His Curia’s Efforts to Release Priests Arrested in the USSR After the Second World War
Autorzy:
Szot, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149992.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Archdiocese of Vilnius
Białystok
Archbishop Romuald Jałbrzykowski
Roman Catholic priest
persecution
exile
Soviet Union
Siberia
World War II
Opis:
After World War II had ended, the Soviet authorities expelled the Metropolitan Archbishop of Vilnius Romuald Jałbrzykowski from Vilnius. He ended up in Białystok, where he established the structures of the local Church known today as the Archdiocese of Białystok. Persecuted and imprisoned by the NKVD, Archbishop Romuald Jałbrzykowski did not forget the priests of the Archdiocese of Vilnius, who were detained, imprisoned, and/or sent to labor camps in the summer of 1945. He made efforts to work with the Polish People’s Republic to release those who were being detained. The leaders of the Communist Party in Poland considered the archbishop an enemy of the socialist regime that prevailed in Poland after World War II had ended.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2020, 19; 227-238
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura i kompetencje Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji
Structure and Competences of the Pontifical Council for Promoting the New Evangelization
La structure et les compétences du Conseil Pontifical pour la Promotion de la Nouvelle Evangélisation
Autorzy:
Romanko, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1795845.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
the Roman Curia
Benedict XVI
dicastery
papal Magisterium
Kuria Rzymska
Benedykt XVI
dykasteria
papieskie magisterium
Opis:
The Pontifical Council for Promoting the New Evangelization was established by Pope Benedict XVI in motu proprio Ubicumąue et semper (21 September 2010). The mission of evangelization is a continuation of the work of Jesus Christ – the first and supreme evangelizer. The duty of the Church to proclaim always and everywhere the Gospel of Christ cannot be overlooked. The Council, as a new dicastery of the Roman Curia, “pursues its own ends both by encouraging reflection on topics of the new evangelization, and by identifying and promoting suitable ways and means to accomplish it” (art. 2). The purpose of this article is to show the genesis, structure and competences of the Pontifical Council for Promoting the New Evangelization. The Council is directed by an archbishop president, assisted by a secretary, by an under-secretary and by an appropriate number of officials. The dicastery will have its own members and may avail itself of its own consultors. The competences of the Council – indicated in Ubicumąue et semper – are: l) to examine the meaning of the new evangelization, 2) to promote and to foster of the papal Magisterium related to the new evangelization, 3) to make known and to support initiatives linked to the new evangelization, 4) to study and to encourage the use of modern forms of communication, 5) to promote the use of the Catechism of the Catholic Church (art. 3). Furthermore, Pope Benedict XVI in motu proprio Fides per Doctrinam (16 January 2013) transferred the competence for catechesis from the Congregation for the Clergy to the Pontifical Council for Promoting the New Evangelization.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2013, 2 (15) nr 2; 165-183
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Struktura i kompetencje Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka
The structure and jurisdiction of the Dicastery for promoting Integral Human Development
Autorzy:
Wojciechowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046899.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dykasteria
prawa człowieka
Biskup Rzymu
kuria rzymska
dicastery
human rights
Roman Curia
Bishop of Rome
Opis:
Dykasteria ds. promowania integralnego rozwoju człowieka będzie szczególnie kompetentna w kwestiach dotyczących migracji, potrzebujących, chorych i wyłączonych, zmarginalizowanych i ofiar konfliktów zbrojnych oraz katastrof naturalnych, więźniów, bezrobotnych i ofiar jakiejkolwiek formy niewolnictwa i tortury. Niniejszy artykuł ma celu ukazanie struktury i kompetencji nowopowstałej dykasterii, która wpisuje się w szeroki plan papieża zreformowania Kurii Rzymskiej w taki sposób, aby odpowiadając na potrzeby czasu i miejsca mogła ona lepiej realizować swoje główne zadanie, jakim jest niesienie pomocy Biskupowi Rzymu w załatwianiu spraw Kościoła powszechnego (kan. 360). Głównym zadaniem Dykasterii jest integrowanie różnych narodów ziemi.
Dicastery for Promoting Integral Human Development will be particularly competent in matters concerning migration, the necessitous, the ill and the excluded, the marginalized and the victims of armed conflicts and natural catastrophes, the prisoners, the unemployed and victims of any form of slavery and torture. The goal of this article is to show the structure and jurisdiction of the newly created Dicastery, which is a part of the pope’s wide plan to reform the Roman Curia in a way that, by answering the needs of the times and the place, allows it to accomplish its main goal of helping the bishop of Rome in dealing with the matters of the universal Church (can. 360). The main goal of the Dicastery is to integrate different nations of the Earth.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2017, 4; 205-218
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rezygnacja z urzędu kościelnego – wybrane aspekty ascetyczne i prawne w oparciu o motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarybrane aspekty ascetyczne i prawne w oparciu o motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarsi z 12 lutego 2018 roku
Autorzy:
Majer, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554807.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Imparare a congedarsi
Roman Curia
bishop
retirement bishop
Church office
loss of office
resignation
retirement age
diocese vacancy
stability of office
temporary in office
Imparare a congedarsi
Kuria Rzymska
biskup
biskup emeryt
urząd kościelny
utrata urzędu
rezygnacja
wiek emerytalny
wakans diecezji
stabilność urzędu
tymczasowość na urzędzie
Opis:
The article is a commentary on the motu proprio of Pope Francis Imparare a congedarsi of February 12, 2018, concerning the resignation from some of the higher church offices to which nomination is given by the pope. The ascetic motivation that should accompany the clergyman in his retirement are at first presented. Next, the new provisions of the new legislation are discussed. The first is the change of the way in which high office holders in the Roman Curia lose their office – instead of leaving office at a certain age, they are obliged to resign to the Pope. The possibility that the resignation of the Roman Bishop may be considered for an indefinite period of time is criticised. During this time, which may be freely prolonged, because the bishop of the diocese is able to suspend and leave his office at any time, which is not conducive to the good performance of his pastoral mission and undermines the stability of the bishop’s office. The Bishop, successor to the apostles, is of systemic importance in the Church and requires adequate stability. Therefore, it can never be treated as an office ad tempus.
Artykuł stanowi komentarz do motu proprio papieża Franciszka Imparare a congedarsi z 12 lutego 2018 roku, dotyczącego ustąpienia z niektórych wyższych urzędów kościelnych z nominacji papieskiej. Przedstawia się najpierw motywację ascetyczną, jaka winna towarzyszyć duchownemu przy przechodzeniu na emeryturę. W dalszej kolejności omówione są nowości, jakie wnosi nowe ustawodawstwo. Pierwszą z nich jest zmiana sposobu utraty urzędu przez pełniących wysokie urzędy w Kurii Rzymskiej – zamiast odejścia z urzędu po osiągnięciu ustalonego wieku, są zobowiązani do składania rezygnacji na ręce papieża. Krytycznie ocenia się możliwość bezterminowego rozpatrywania rezygnacji przez biskupa rzymskiego. W tym czasie, który może dowolnie się przedłużać, biskup diecezji jest bowiem w stanie zawieszenia i może w każdej chwili opuścić swoją funkcję, co nie sprzyja dobremu wykonywaniu jego pasterskiej misji i podważa stabilność urzędu biskupa. Urząd biskupa, następcy apostołów, ma w Kościele ustrojowe znaczenie i wymaga odpowiedniej stabilności. Dlatego nigdy nie może być traktowany jako urząd ad tempus.
Źródło:
Annales Canonici; 2018, 14, 1
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rekurs hierarchiczny do dykasterii Kurii Rzymskiej
The hierarchical recourse to the congregation of Roman Curia
Autorzy:
Leszczyński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685639.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
rekurs
Kuria Rzymska
dekret
akt administracyjny
procedura
recurs
Roman Curia
decree
administrative act
procedure
Opis:
The Code of Canon Law of 1983 referring to hierarchical recourse, does not limit it merely to the appeal to the Congregation of Roman Curia, but it refers to each recourse sought in a higher executive administration organ. The subject of interest of the author is the hierarchical recourse sought in the Roman Curia after exhausting the hierarchical path of lower grades. According to can. 1737 § 1 of the Code of Canon Law, anyone who considers himself injured with the decree can seek recourse to the hierarchic superior of the one who delivered the decree. Therefore the author is speaking about the subject of the recourse, the motive as well as the procedure to be undertaken in order to obtain the desired goal, appeal or change of the harmful act.
Kodeks prawa kanonicznego z 1983 r., normując przepisy dotyczące rekursu hierarchicznego, nie odnosi ich wyłącznie do Kongregacji Kurii Rzymskiej, ale każdego wyższego hierarchicznie organu administracji. Przedmiotem zainteresowania autora jest rekurs do Kurii Rzymskiej, następujący po wyczerpaniu niższej drogi hierarchicznej. Zgodnie z kan. 1737 § 1 Kodeksu prawa kanonicznego każdy, kto czuje się poszkodowany jakimś aktem administracyjnym, ma prawo złożenia rekursu do przełożonego hierarchicznego autora aktu administracyjnego. Dlatego też w artykule poruszane są kwestie motywu, przedmiotu, podmiotu rekursu, jak i samej procedury rozpatrzenia rekursu do Kurii Rzymskiej.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2017, 80
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rekurs hierarchiczny do dykasterii Kurii Rzymskiej
The Hierarchical Recourse to the Congregation of Roman Curia
Autorzy:
Leszczyński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956203.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
recurs
Kuria Rzymska
Opis:
The Code of Canon Law of 1983 referring to hierarchical recourse, does not limit it merely to appeal to the Congregation of Roman Curia, but it refers to each recourse placed to higher executive administration organ. The subject of our interest, however, is the hierarchical recourse placed in front of the Roman Curia after exhausting the hierarchical path of lower grades. Because according to can. 1737 § 1 Code of Canon Law, anyone who considers himself injured with the decree can place recourse to hierarchic superior of the one who delivered the decree. Therefore we are speaking about the subject of the recourse, the motive, as well as, the procedure to be undertaken in order to obtain the desired goal, appeal or change of harmful act.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2008, 17; 257-269
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reforma struktur Kongregacji Ewangelizacji Narodów według papieża Franciszka
Reform of the Structures of the Congregation for the Evangelization of Peoples According to Pope Francis
Autorzy:
Kacprzyk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52158731.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
misyjna działalność Kościoła
nowa ewangelizacja
Kuria Rzymska
Dykasteria Ewangelizacji Narodów
misje ad gentes
Church missionary activity
new evangelisation
Roman Curia
Dicastery for the Evangelisation of Peoples
missions ad gentes
Opis:
Rok 2022 to rocznica 400-lecia istnienia takiej komórki Kurii Rzymskiej, jaką jest Dykasteria Ewangelizacji Narodów. Koordynując bowiem działalność misyjną Kościoła na całym świecie, swą szczególną troską otacza młode wspólnoty eklezjalne tworzące kościoły partykularne na terytoriach misyjnych. Dokonując kolejnych reform, czy to całej Kurii Rzymskiej, czy to poszczególnych jej dykasterii, kolejni papieże podkreślali znaczenie tejże komórki w dziele misyjnym. Szczególnie dostrzec to można było podczas pontyfikatów Pawła VI czy Jana Pawła II, co zaowocowało reorganizacją struktur Kongregacji Propaganda Fide, a także całościową reformą Kurii na podstawie konstytucji apostolskiej Pastor bonus. Również i ojciec święty Franciszek, pragnąc dostosować pracę Kurii do czasów obecnych dokonał pewnych całościowych zmian, które dotknęły także Kongregację Ewangelizacji Narodów, zwaną odtąd Dykasterią Ewangelizacji Narodów.
The year 2022 marks the 400th anniversary of such a unit of the Roman Curia as the Dicastery for the Evangelisation of Peoples. The Dicastery coordinates the Church’s missionary activity throughout the world and it is particularly concerned with the young ecclesial communities that form the particular churches in mission territories. In the course of successive reforms of either the Roman Curia or its individual dicasteries, next popes underlined the importance of this unit in missionary work. This was particularly evident during the pontificates of Paul VI and John Paul II, which resulted in the reorganisation of the structures of the Congregation for Propaganda Fide, as well as the overall reform of the Curia on the basis of the apostolic constitution Pastor Bonus. Also, Pope Francis wishing to adapt the work of the Curia to the present times made some comprehensive changes that also affected the Congregation for the Evangelization of Peoples, henceforth known as the Dicastery for the Evangelization of Peoples.
Źródło:
Nurt SVD; 2023, 1; 124-131
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reform of the Vatican media, a difficult search for a new path
Autorzy:
Gęsiak, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668553.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Church
communication
dicastery
Dario Edoardo Viganò
media
Pope Francis
reform
Roman Curia
technological development
Vatican
Vatican Radio
Opis:
Rapid technological changes, which are mainly the result of the progress in computer technology, in the last decades of the twentieth century, have touched every area of life and have enforced numerous innovations. Modern ways of communication and exchange of information, especially the development of social media, have led to a significant and complex transformation of the traditional media. Practically all media companies around the world, in order to maintain their position on the market, have had to make decisive modifications of their ways of working. On one hand they remained available to the users of traditional media, but on the other hand, they look for effective ways of reaching all those who are using only new ways. Similarly, the Vatican media could not remain indifferent to the issues mentioned above. For several years the Vatican has initiated a process of preparation for a general reform of its media institutions. However, these works have accelerated at a great rate during the pontificate of Pope Francis.The reform of the Vatican media is not an easy task. It concerns several independent institutions. Each one of them has their own history and way of announcing the Gospel. The widespread computerization, especially the development of the internet and social media, has also forced the Vatican to reflect on new ways of communicating. Among many questions, the most important were about the effectiveness of evangelization through the media, the ways of spreading the Pope’s message around the world to as many faithful as possible, and about the costs of necessary investments that would allow further, dynamic development and effective functioning of the Vatican media.After the resignation of Pope Benedict XVI, the problems of the reform of the Roman Curia and the necessary savings were raised again during the discussions of the cardinals on the congregations preceding conclave. It became clear that the structural changes in the Vatican would be one of the challenges which would face the next successor of St. Peter. As from the very start of his pontificate, Pope Francis emphasized the necessity of the deep reform of the Roman Curia. The evaluation of the entire media structure of the Vatican was one of the first reforms to be tackled.The reform of the Vatican media has already begun. In the Apostolic Letter as a Motu Proprio, published on June 27, 2015, Francis set up the new Vatican dicastery: The Secretariat for Communication. The plan of changes in the Vatican media prepares for the possibility of any difficulties and turbulences. A four‑year restructuring process was planned. The year 2015 was dedicated to the creation, elaboration and consolidation of the new Vatican media structure. And it really happened. During the next year, 2016, a common administration for the two major institutions which depended on the new dicastery: the Vatican Radio and the Vatican Television Center, was established. During the year 2017 a similar restructuring process is expected in the next four Vatican media institutions: the Vatican Printing Press, the Photo Service, “L’Osservatore Romano” and the Vatican Publishing House. The process of restructuring of the Vatican media is expected to be completed by the end of 2018. Many details of these changes are raising many questions and concerns, especially among the employees of existing media entities. However, the real questions concern the effectiveness of the new system.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2017, 7, 2
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczny wymiar dialogu Kościoła katolickiego z judaizmem w wybranych dokumentach Kurii Rzymskiej
The Political Dimension of the Dialogue of the Catholic Church with Judaism in some Documents of the Roman Curia
Autorzy:
Górzna, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595131.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
the Second Vatican Council; interreligious dialogue; Judaism; documents of the Roman Curia; the Holy See Commission for Religious Relations with the Jews
Sobór Watykański II; dialog międzyreligijny; judaizm; dokumenty Kurii Rzymskiej; Komisja Stolicy Apostolskiej do Spraw Stosunków Religijnych z Judaizmem
Opis:
The starting point for discussion were the documents of the Roman Curia, especially the Holy See Commission for Religious Relations with the Jews, acting within the Pontifical Council for Promoting Christian Unity, one of the dicasteries of the Roman Curia, which take up the issue of interreligious dialogue, primarily Catholic-Jewish dialogue. The article presents the political aspects, which can include, inter alia, forms of interreligious dialogue, cooperation of followers of the two religions for justice and peace, opposition to anti-Semitism and all forms of discrimination. The article refers to the documents of Vatican II (1962–1965), in particular the Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions Nostra Aetate, which was an important turning point in the history of Catholic-Jewish relations.
Punktem wyjścia do rozważań były dokumenty Kurii Rzymskiej, zwłaszcza Komisji Stolicy Apostolskiej do Spraw Stosunków Religijnych z Judaizmem, działającej w ramach Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, które podejmują problematykę dialogu międzyreligijnego, przede wszystkim dialogu katolicko-żydowskiego. W niniejszym artykule zaprezentowano ich polityczne aspekty, do których możemy zaliczyć m.in.: formy dialogu międzyreligijnego, współpraca wyznawców obu religii na rzecz sprawiedliwości i pokoju, przeciwstawianie się antysemityzmowi i wszelkim formom dyskryminacji. Nawiązano do dokumentów Soboru Watykańskiego II (1962–1965), zwłaszcza do Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate, która stanowiła istotny zwrot w historii stosunków katolicko-żydowskich.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2015, 15; 291-312
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pobyt Mikołaja Kopernika w Rzymie w 1500 roku
Nicolaus Copernicus’ stay in Rome in 1500
Autorzy:
Żak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407844.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Mikołaj Kopernik
historia Rzymu
Jubileusz 1500 roku
renesans
Kuria Rzymska
Nicolaus Copernicus
history of Rome
Jubilee of 1500
Roman Curia
Renaissance
Opis:
Celem artykułu jest omówienie powodów, dla jakich Mikołaj Kopernik odbywający studia prawnicze w Bolonii udał się do Rzymu w 1500 roku wraz ze swoim bratem Andrzejem. W pierwszej części zostały przedstawione i poddane krytyce źródła mówiące bezpośrednio o pobycie braci Koperników w Wiecznym Mieście; w drugiej zaś autor omawia różne motywacje, które mogły skłonić toruńskich scholarów do podróży nad Tyber (chęć zobaczenia zabytków i zapoznania się z intelektualną atmosferą miasta; pragnienie zarobienia pieniędzy i zdobycia doświadczenia w zawodzie prawniczym; chęć uzyskania odpustu jubileuszowego i odwiedzenia miejsc świętych).
The aim of the article is to discuss the reasons why Nicolaus Copernicus, who was studying law in Bologna, in 1500 went to Rome with his brother Andrzej. In the first part, sources relating directly to the stay of the Copernicus brothers in the Eternal City were presented and analysed. In the second part, the author discusses various motivations that could have prompted the scholars of Toruń to visit Rome (the desire to see monuments and become acquainted with the intellectual atmosphere of the city; to earn money and gain experience in the legal profession; to obtain jubilee indulgences and visit holy sites).
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2023, 30, 2; 116-130
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 31

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies