Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Religion in the USSR" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Losy świątyń i wspólnot rzymskokatolickich w obwodzie kamieniecko-podolskim (chmielnickim) w latach 1944-1964
The fate of Roman Catholic churches and Communities in the Kamyanets-Podilsky (Khmelnytskyi) region in the years 1944-1964
Autorzy:
Rożkow, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1602085.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Religia w ZSRR
Kościół rzymskokatolicki
Podole
świątynie katolickie
Religion in the USSR
Roman Catholic Church
Podilia
catholic temples
Opis:
Celem artykułu jest przestawienie sowieckiej polityki wyznaniowej wobec Kościoła rzymskokatolickiego w obwodzie kamieniecko-podolskim (chmielnickim) na Ukrainie w latach 1944-1964, ze szczególnym uwzględnieniem przedsięwzięć władz państwowych ukierunkowanych na likwidację katolickich obiektów sakralnych. Akcja masowego zamykania świątyń rozpoczęta przez Sowietów na przełomie lat 1946-1947, mimo że nie była do końca zrealizowana, przeniosła znaczne rezultaty. W 1964 r. z ponad 30 funkcjonujących po wojnie świątyń katolickich, w obwodzie kamieniecko-podolskim (chmielnickim) pozostało jedynie 11: w Gródku Podolskim, Gołuzubińcach, Mińkowcach, Manikowcach, Podleśnym Mukarowie, Derażni, Kitajgrodzie, Latyczowie, Strudze, Greczanach i Połonnem. Pretekstem do zamykania kościołów był brak stałego duszpasterza, niewielka liczba wiernych, zły stan techniczny pomieszczeń czy też zbyt mała odległość świątyni od innych budynków sakralnych. Niekiedy powodem była np. pilna potrzeba założenia domu kultury, szkoły bądź biblioteki. Zgodnie z zarządzeniem pełnomocnika Rady ds. kultów religijnych zamknięte świątynie mogły być przeznaczone wyłącznie dla celów kulturalno-oświatowych. W rze czywistości jednak wiele kościołów, zwłaszcza na wsi, przekształcanych było na magazyny gospodarcze. W zależności od sytuacji w poszczególnych regionach zamknięte kościoły przeznaczane były na cele kulturalno-oświatowe, gospodarcze, nierzadko też ulegały dewastacji. W świątyniach przejętych przez władze państwowe natychmiast zdejmowano krzyże. By zatrzeć sakralny charakter budynków, rozbierano również wieże kościelne i deformowano fasady świątyń.
The aim of the article is to present the Soviet religious policy towards the Roman Catholic Church in the former Kamianets-Podilskyi oblast in Ukraine in the years 1944-1964, with particular emphasis on the actions of the state authorities aimed at the eradication of Catholic sacred buildings. The action of mass shutting down of temples initiated by the Soviets at the turn of 1946-1947, although not fully implemented, brought tangible results. In the year 1964, out of over 30 Catholic churches functioning after the war, only 11 remained in the Kamianets-Podilskyi oblast (Khmelnytskyi Oblast): in Gródek Podolski, Gołuzubińce, Mynkivtsi, Manikowce, Podleśny Mukarów, Derazhnia, Kitajgród, Letychiv, Struha, Greczany and Polonne. The reasons for shutting down churches were various: lack of a permanent priest, a small number of believers, poor technical condition of the building or too small distance of the temple from other churches. Sometimes a pretext was sufficient, e.g. the allegedly urgent need to establish a community centre, school or library. In accordance with the order of the Council Representative for Religious Cults, the rooms of the closed temples could be used only for cultural and educational purposes. In reality, however, many churches, especially in rural areas, were converted into farm warehouses. Depending on the situation in individual regions, closed churches were intended for cultural, educational and economic purposes, and were often also devastated. In temples taken over by state authorities, crosses were immediately removed. In order to obliterate the sacred character of the buildings, church towers were also demolished and the facades were deformed.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 419-446
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Massenmedien als Diskriminierungs – und Propagandamittel am Beispiel von Jehovas Zeugen in der UdSSR
Mass media as a means of discrimination and propaganda – based on the example of Jehovah’s Witnesses in the USSR
Autorzy:
Haas, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650054.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
discrimination
propaganda
Jehova’s Witnesses
religion
politics
totalitarism
Opis:
Jehovah’s Witnesses were banned as a religious community in the USSR. It was only after the collapse of the Soviet Union that the first registrations of the recognized religious communities followed in the territory of the Soviet Republics. In the Soviet Union, the government used media as a propaganda tool to create the image of Jehovah’s Witnesses as an anti-social and harmful group. They were accused of political activities, espionage to the US, and antisocial behavior. The films and press were used. The manipulation of information was based on agitations, false information, halftruths, political agitation and slander. The consequence of this was a wide-ranging discrimination against the witnesses. Their children got poorer grades, and employers refused to accept the money and leave. In order to win Jehovah’s Witnesses for Communist ideology and to break down organizational structures, the security services of the Eastern Bloc were working together, and in particular the Ministry of State Security of the GDR made a great contribution to this area. After 1990, the persecuted Jehovah’s Witnesses were rehabilitated. They received victim cards and compensation money. Both in Russia and other postsovskaya republics there are tendencies to the progressive restriction of freedom of expression and religion. Since March 2015, the importation of literature from Jehovah’s Witnesses to Russia has been banned. In July 2015, their official website was forbidden. The public prosecutor’s office investigates some of Jehovah’s Witnesses because of their religious activities. On July 17, 2017 the Supreme Court of Russia confirmed its earlier ruling that criminalized the activity of Jehovah’s Witnesses in Russia. Jehovah’s Witnesses have submitted 28 applications to the European Court of Human Rights (ECHR) because of the allegations of extremism and related maladministration. In 2015, the US Human Rights Commission reiterated its recommendations to Russia, which had previously been addressed (in 2003 and 2009), „to revise the law to combat extremist activities”.
-
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2017, 41, 3
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Zaszczute wilczęta”, „zagubione owce”, „robactwo” i „jad nienawiści” – zwierzęta w sowieckiej propagandzie walczącej z religią
“Hounded Wolves,” “Lost Sheep,” “Vermin” and “Poison of Hatred” – Animals in the Soviet Union Propaganda Fighting against Religion
«Затравленные волчата», «потерянные овцы», «паразиты» и «яд ненависти» – животные в советской пропаганде, борющейся с религией
Autorzy:
Bugaj, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009794.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Советская пропаганда
религия
стигматизация
СССР
животное
Soviet propaganda
religion
stigmatization
USSR
animal
Opis:
In the scientific study, the images of animals, which function in the texts, were examined. Propaganda created in the Soviet Union. They were targeted at a specific group social – people who share the view into the existence of God. Propaganda in its content referred to the Slavic folklore. Monsters, hyenas, jackals, rodents, hydras and insects serve the creators to introduce “aliens” or “enemies.” Based on the analysis of metaphors, comparisons, compounds phraseological and other means of expression are presented in a way that discredits how people are discredited, and so are the animals. Stereotypical perception of living beings, disdainful attitude towards them and prejudices had an impact on inducing certain attitudes and behaviours (anxiety, disgust, hatred) in the recipients, which in the end strengthened the process of stigmatization, discrediting and marginalisation. Soviet propaganda, using images of animals perceived as beings with much lower statutes. It has contributed to the social exclusion of religious groups and strengthened the power of stigma, that’s already been given to some living organisms.
В научном исследовании использовались изображения животных, которые функционировали в пропагандистских текстах, созданных в Советском Союзе. Они были нацелены на определенную социальную группу – людей, разделяющих взгляды на существование Бога. Пропаганда в своем содержании ссылалась на славянский фольклор. Монстры, гиены, шакалы, грызуны, гидры и насекомые используются пропагандистами для изображения «чужого» или «врага». На основе анализа метафор, сравнений, фразеологических отношений и других средств выражения был представлен способ дискредитации людей, а также животных. Стереотипное восприятие живых существ, презрительное отношение к ним и предрассудки оказывали влияние на формирование у реципиентов специфических установок и моделей поведения (тревога, отвращение, ненависть), что в итоге усиливало процесс стигматизации, дискредитации и маргинализации. Советская пропаганда, используя образы животных, воспринимаемых как существа с гораздо более низким культурным статусом, способствовала социальной изоляции религиозных групп, а также усилила стигматизацию, в томчисле также некоторых живых организмов.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2020, 6; 109-123
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między ołtarzem a gabinetem partyjnym. Kościół rzymskokatolicki w sowieckim Lwowie w latach 1953–1959 w świetle raportów pełnomocnika Rady ds. Kultów Religijnych w obwodzie lwowskim
“Between the altar and the party cabinet”. The Roman Catholic Church in Soviet Lviv in 1953–1959 in the light of the reports of the Religious Cult Plenipotentiary in the Lviv district
Autorzy:
Olechowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/971826.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Lwów
Kościół rzymskokatolicki
ZSRR
ludność polska
Zachodnia Ukraina
religia
represje
Polacy na Wschodzie po 1944 r.
Lviv
Roman Catholic Church
USSR
Polish population
Western Ukraine
religion repressions
Poles in the East after 1944
Opis:
The article presents an outline of the history of the Roman Catholic Church in Lviv in 1953-1959. It discusses the history of individual parishes in that city, as well as all attempts at influencing and exposing those religious communities made by the Soviet authorities, for religious activity was especially interesting to Soviet notables. The text also presents the Church’s situation in the light of Soviet legislation. At the time, the term “Catholic” in former Eastern regions of the Polish Republic almost always referred to a person of Polish nationality. Thus, the article can be considered as a presentation of the life of Poles who remained in Lviv until the “second repatriation”. It was the last moment when that community was relatively numerous. As a large proportion of the believers left in the second half of the 1950s, the Polish element became considerably weaker. It obviously led to a change in the Roman Catholic Church’s situation. Nevertheless, a slow suppression of religious activity began much earlier. It grew stronger during the period delimited in the text. The sources on which the article is based include the documents of Soviet provenance (mostly secret internal documents of the local Religious Cult Plenipotentiary). A large portion of them appear in a scholarly publication for the first time.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2017, 29; 176-200
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies