Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Przedmiot [metafizyki]" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Przedmiot metafizyki Mieczysława A. Krąpca a przedmiot metafizyki Petera F. Strawsona
Der Gegenstand von Mieczysław A. Krąpiecmetaphysik und der Gegenstand von Peter F. Strawsonmetaphysik
Autorzy:
Besler, Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106970.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Ich versuche zwei verschiedene Traditionen der Metaphysikanschaungen zu vergleichen. Meiner Meinung nach, die Krąpiecmetaphysik und die Strawsonmetaphysik sind vergleichbar. Ich habe gefragt, was füer einen Gegenstand der Metaphysik die beiden Metaphysiker angenomen haben. Ich habe zwei verschiedene mögliche Gegenstände der Metaphysik beschrieben: 1) die Sphäre der Einzelsubstanzen als Gegenstand der Metaphysik; 2) die Sphäre der Allgemeinsubstanzen als Gegenstand der Metaphysik. In thomistischer Tradition werden der Materialgegenstand und der Formalgegenstand unterschieden. Der Materialgegenstand des Existentialthomismus und der Strawsonphilosophie sind gleichen: Alles, was real existiert. Weder Krąpiec noch Strawson beschaeftigen sich nicht mit den Ideen, der reinen Möglichkeiten. Verschieden dagegen betrachtet der Existentialthomismus und die Strawsonphilosophie den Formalgegenstand. Das, was real existiert, Krąpiec untersucht mit der Rücksicht auf Existenz des Seins. Er fragt sich, welche metaphysische Elemente jede Einzelsubstanz definitiv erklären. Alles, was real existiert, erforscht Strawson in Hinsicht auf das Begriffsystem. Er unterstreocht, daß darin menschliches Erkennen besteht.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 1999, 46-47, 1; 185-220
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specyfika metody separacji w koncepcji metafizyki realistycznej Andrzeja Maryniarczyka
Specifics of the method of separation in Andrzej Maryniarczyk’s conception of realistic metaphysics
Autorzy:
Gondek, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057888.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
separacja
sąd egzystencjalny
struktura bytu
przedmiot metafizyki
A. Maryniarczyk
metafizyka realistyczna
separation
existential judgement
structure of being
object of metaphysics
realistic metaphysics
Opis:
The article presents the specificity of the method of metaphysical separation in philosophical thought of Andrzej Maryniarczyk. The method of separa¬tion is a fundamental way of investigat¬ing ontic foundations of the existence of reality, thanks to which at the same time the proper object of metaphysics is for-mulated. Therefore, the first part of the article presents the characteristics of the method of metaphysical separation, em¬phasising the essential role of the exis¬tential judgement, which is the basis for separative cognition. In the second part metaphysical separation has been char¬acterized as a fundamental method thanks to which one reaches the reading and intellectual separation of being as an object of metaphysical cognition. In the last part the application of the meth¬od of separation to metaphysical research of the structure of being was made. It allowed to show the specificity of the method of metaphysical separation as a cognitively adequate answer to the dis¬covery of the existence of complexity and diversity in reality.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2021, 10; 79-93
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gilson - voudrait-il deconstruire la metaphysique?
Czy Gilson chciał dekonstruować metafizykę?
Autorzy:
Moscicki, Nicolas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075875.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
(De)konstrukcja [metafizyki]
Historyczność [metafizyki]
Historialność [bytu - ens/esse]
Poznanie [bytu - ens/esse]
Przedmiot [metafizyki]
Zapomnienie [bytu - esse]
Connaissance-événement [de l’étant-être]
(De)construction [de la métaphysique]
Historicité [de la métaphysique]
Historialité [de l’étant-être]
Objet [de la métaphysique]
Oubli-retrait [de l’être]
Opis:
This presentation - following, as closely as possible, the book of Pierre Aubenque “Do we have/need to deconstruct the metaphysics? / Faut’il déconstruire la métaphysique?” (PUF Paris 2009) - will be focused just on Gilson’s doctrine: on some, « in a sense, deconstructing approaches » which, according to Aubenque, Gilson (as a metaphysician and as an historian of metaphysics, knowingly or not…) put in fact in practice… The « sense of deconstructing approaches » in question (let us say: the « what-why-when-which way… in singular or in plural, of the practiced deconstruction ») will not be fixed-made explicit at the beginning, but, step by step, will become more and more clear all along the study… Inevitably, the screening of deconstruction practiced here, will put in evidence « its reverse side » - namely, what, within metaphysics, is - can (must?) be - a matter for « construction »… During his screening, Aubenque approaches Gilson on the background of continuous confrontation with Heidegger, punctual confrontation with Bergson; and, in some proximity with Descartes and Kant (tacit-unspoken and what’s more, a bit undecided between them both)… The presentation will finish-culminate with/in a series of global-essential conclusions: Aubenque’s conclusions, related to Gilson, to Heidegger, to convergences-divergences between them; and mines, related to his (especially, to the limitations-confusions-discrepancies… in his own approach) …
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2018, 7; 79-104
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola negacji w opisie świata według arystotelesowskiej Metafizyki
Autorzy:
Bigaj, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437501.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Arystoteles
Parmenides
byt
niebyt
bycie
predykat
przedmiot
zmiana
możność
prawda
fałsz
asercja.
Aristotle
being
non-being
predicate
object
change
possibility
truth
falsity
assertion
Opis:
Pojęcia „byt” i „niebyt” weszły do języka filozoficznego, dając podstawę ontologii i meontologii, jako odpowiedniki greckich wyrażeń to on i to me on (urzeczownikowionych form, pozytywnej i negatywnej, imiesłowu czasownika einai. Wyrażenia te w oryginale nie oznaczały jednak pierwotnie nic przedmiotowego, lecz pełniły funkcję nazw metajęzykowych, reprezentujących spójkę zdaniową ‚einai’ we wszystkich jej formach, a najogólniej – jej formę twierdzącą i przeczącą. Sama zaś spójka ta, w której późniejsza filozofia dopatrzyła się znaczenia egzystencjalnego „istnieć”, pełniła tylko funkcję pustego znaczeniowo łącznika predykatów. Z czasem imiesłów o]n zaczął być stosowany jako uniwersalna nazwa wszelkich predykatów. Wymienione wyrażenia stały się centralnymi w greckiej terminologii filozoficznej dzięki zainicjowanym przez Parmenidesa sporom na temat roli negacji w opisie świata. Sam Parmenides zaproponował zupełne wykluczenie zdań negatywnych jako opisujących przez eliminację, i stworzył system pozytywno monistyczny, zarzucający wielość, podzielność i zmienność. Późniejsi filozofowie wystąpili w obronie negacji, zwalczając związane z nią paradoksy, jakie wysuwali eleaci, a potem sofiści. Platon zauważył, że nie da się bez zastosowania negacji opisać wielości rzeczy, wyróżnił też negację względną, która nie każe niczego eliminować, a pozwala tylko na konfrontację jednych rzeczy z innymi. Według atomistów podzielność rzeczy fizycznych zmusza do przyjęcia ich złożoności z elementu pozytywnego w postaci nieprzenikliwego ciała oraz czynnika, któremu trzeba odmówić wszelkich cech, tj. pustki. Wreszcie Arystoteles, analizując proces zmiany, uzasadniał niesprzeczność twierdzenia, że coś powstaje z „nie będącego” i „będącego”, przy założeniu, że pierwsze rozumie się jako bycie aktualne, drugie – potencjalne. We wszystkich tych koncepcjach nie ma teorii czegoś nieistniejącego, są tylko propozycje wskazania takich aspektów rzeczywistości, w których wyjaśnianiu uzasadnione jest stosowanie negacji. Forma twierdząca i przecząca powyższych wyrażeń prowokowała także refleksję nad zagadnieniem prawdy i fałszu. Zauważono, że służą one w języku potocznym nie tylko do stwierdzania zgodności lub niezgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, ale także jako formuły asercji i odrzucania.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2012, 2, 2; 265-291
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies