Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Pomorzanie" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Polacy i Pomorzanie w świetle przekazu Augustyna ze Stargardu
Poles and Pomeranians in the Accounts of Augustine of Stargard
Autorzy:
Rusakiewicz, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591101.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Pomerania
historiography
14th century
Augustine of Stargard
Pomorze Zachodnie
średniowieczna historiografia
XIV wiek
Augustyn ze Stargardu
Opis:
Przedmiotem artykułu jest odtworzenie początku konfliktu między Polakami a Pomorzanami, opisanego w Protocollum Augustyna ze Stargardu w połowie XIV wieku. Głównym powodem stworzenia Protocollum był konflikt między archidiecezją gnieźnieńską w Polsce a diecezją kamieńską na Pomorzu. Dzieło napisano, by podkreślić niezależność od Polski diecezji i całego Księstwa Pomorskiego. Augustyn opisał, między innymi, historię mieszkańców Pomorza, ich korzenie i zmiany imion, początki Księstwa Pomorskiego i powody konfliktów z Polakami.
The subject of this paper is the depiction of the beginning of the conflict between Poles and Pomeranians, described in the work called Protocollum, written by Augustine of Stargard in the middle of the 14th century. The main reason for the creation of the Protocollum was the conflict between the Archdiocese of Gniezno in Poland and the Diocese of Kammin in Pomerania. It was written to prove the independence of the diocese and the whole Duchy of Pomerania from Poland. Augustine described, among other things, the history of inhabitants of Pomerania, their roots and the changes of theirs names, the origins of the Duchy of Pomerania and the causes of conflicts with the Poles. This article shows how Augustine’s presentation of the long-lasting hostility between Poles and the Pomeranians was an implementation of his historiographical conception, which showed the conflict between Pomerania and Poland since the ancient times and had to prove independence from Poland.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2017, 2; 169-179
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomorzanie w walce o powrót Pomorza Gdańskiego do Polski (1918-1920)
Autorzy:
Ostapowicz, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1202868.pdf
Data publikacji:
2020-11-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Pomorze Gdańskie
konferencja paryska
powstanie wielkopolskie
Organizacja Wojskowa Pomorza
Wolne Miasto Gdańsk
zaślubiny Polski z morzem
Pomerania-Gdansk
the Peace Conference in Paris
Greater Poland Uprising
the Pomerania Military Organization
the Free City of Gdansk
“marriage” of Poland with the Baltic Sea
Opis:
„Długi” wiek XIX (1772-1920) upłynął na Pomorzu Gdańskim pod władzą zaborcy pruskiego. Na przekór bismarckowskiej germanizacji kształtowała się nowoczesna świadomość narodowa polska, oparta o tradycje walki o niepodległość (1807, 1830, 1848, 1863) i hasła pozytywistyczne, co wpłynęło na postawy Polaków w latach 1918-1920. O połączeniu Pomorza Gdańskiego – Nadwiślańskiego – Prus Zachodnich (niem. Provinz Westpreussen) z odzyskującą niepodległość Polską zadecydowały silne powiązania z powstaniem wielkopolskim i decyzje konferencji pokojowej w Paryżu (1919). Mimo zakazu podejmowania walki na Pomorzu wydanego przez Naczelną Radę Ludową, działały tu różne grupy konspiracyjne na czele z Organizacją Wojskową Pomorza, toczące utarczki z niemieckim Grenzschutzem-Ost, przygotowujące powstanie w Gdańsku na wypadek pojawienia się „Błękitnej Armii” gen. Józefa Hallera, tworzące partyzantkę w Borach Tucholskich. Konspiratorzy wzięli udział w wojnie z Rosją Sowiecką w 1920 r., a symbolem ich zwycięstwa stały się zaślubiny Polski z morzem 10 lutego 1920 r.
The “long” 19th century (1772-1920) passed in Pomerania-Gdansk under the Prussian-German invaders. In spite of Bismarck’s germanization, modern polish national bassed on the traditions of the struggle for independence (for example Napoleonic Free City of Gdańsk, Springtide of Nations 1848 and polish Uprisings 1830, 1863) and positivist slogans which influenced the attitudes of Poles in the years 1918-1920. On the merger of Pomerania-Gdansk – Pomerania-on the Vistula – Western Prussia (germ. ‘Westpreussen’) with Poland regaining independence was determined by strongties with the Greater Poland Uprising and the decisions of the peace conference in Paris (1919). Despite the ban of fighting against Pomerania issued by the Supreme People’s Council (Naczelna Rada Ludowa), various underground groups led here, including the Pomeranian Military Organization (Organizacja Wojskowa Pomorza), fighting with the German Grenzschutz-Ost (germ. ‘border paramilitary units’), preparing the uprising in Gdansk in the event of the appearance of the “Blue Army” (Polish Army in France) gen. Joseph Haller’s, forming a guerilla in Bory Tucholskie (pol. Forrest of Tuchola). The conspirators took part in the war with Soviet Russia in 1920 and the symbol of their victory became the “marriage” of Poland with the Baltic Sea on February 10, 1920.
Źródło:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2020, 2(17); 79-101
2658-1175
2719-3144
Pojawia się w:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Who Were the Slavs who Destroyed the Fortress on the River Trave in 1181? The Origins of the Imperial-Pomeranian Alliance in the Early 80s of the 12th Century
Autorzy:
Smoliński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146509.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Polabian Slavs
Pomeranians
Bogislaw I Duke of Pomerania
Henry the Lion
Frederick I Barbarossa
siege of Lübeck in 1181
Słowianie Połabscy
Pomorzanie
Bogusław I książę pomorski
Henryk Lew
Fryderyk I Barbarossa
oblężenie Lubeki w 1181 r.
Opis:
Analiza relacji Arnolda z Lubeki, Saxo Gramatyka i roczników niemieckich, zwłaszcza pegawskich pozwala na sformułowanie hipotezy dotyczącej udziału Słowian w walkach między księciem sasko-bawarskim Henrykiem Lwem i cesarzem Fryderykiem I Barbarossą w latach 1178–1181. Początkowo, ze względu na swa zależność polityczną, Słowianie, w tym też Pomorzanie, bili się po stronie Henryka Lwa. Ich poparciem zachwiała sytuacja polityczna księcia, w której Henryk znalazł się w drugiej połowie 1180 r. Słowianie (połabscy, zamieszkujący dawne tereny wieleckie i część Pomorzan) opuścili Henryka Lwa po śmierci Kazimierz I pomorskiego jesienią 1180 r. Po jego zgonie książę pomorski Bogusław I, który dziedziczył w ziemiach swego brata, rozpoczął negocjacje ze stronnictwem cesarskim. Stawką było uznanie pozycji politycznej księcia pomorskiego, który miał być wyłącznie cesarskim lennikiem. Saxo Gramatyk twierdził, że Bogusław uzyskał od cesarza tytuł księcia Słowian. Tytulatura ta godziła w pretensje duńskie i brandenburskie do panowania nad ziemiami słowiańskimi. Nie uważam przy tym, że rację mają historycy negujący uznanie Bogusława I za księcia Rzeszy przez cesarza Fryderyka I. Uznanie tego tytułu przez sąsiadów pomorskiego władcy z terenów Rzeszy książę musiał jednak sobie wywalczyć. Wiadomo jednak, że mu się to nie udało. Za świadectwo osiągniętego porozumienia uznać można atak wojsk słowiańskich na twierdzę na rzece Trawnie latem 1181 r. Największa szansę by tego dokonać mieli Słowianie połabscy (wagryjscy). Wbrew milczeniu historyków, zajmujących się dziejami Słowian na Połabiu, należy uwzględnić udział tych Słowian w wydarzeniach roku 1181. Być może więc ogólnie przyjęta data 1168 r. (upadek Rugii), jako termin kładący kres politycznemu znaczeniu Słowian Połabskich musi ulec zrewidowaniu. Zniszczenie zamku na Trave umożliwiło wejście na nią floty duńskiej, która skierowała się do obozu pod Lubekę. Upadek tej twierdzy umożliwił zamknięcie Lubeki pierścieniem oblężenia latem 118 r. W obozie lubeckim Bogusław I pomorski złożył cesarzowi hołd. Książę nie był zapewne jedynym władcą słowiańskim, który znalazł się obozie lubeckim. Niektórzy badacze twierdzili, że oprócz niego przez cesarzem pojawił się princeps Niklot. Niewykluczone jednak, że obok Bogusława I pomorskiego przed cesarzem pojawił się też jego najstarszy żyjący, dorosły już syn, Racibor.
An analysis of the accounts of Arnold of Lübeck, Saxo Gramatik and German Annales, especially those of Pegavian, allows us to formulate a hypothesis regarding the participation of Slavs in the battles between the Saxon-Bavarian prince Henry the Lion and Emperor Frederick I Barbarossa in 1178–1181. Initially, due to their political dependence, Slavs, in- cluding Pomeranians, fought on the side of Henry the Lion. Their support was shaken by the political situation of the prince, in which Henry found himself in the second half of 1180. The Slavs (the Polabians, living in the former Wieleck territories and part of the Pomeranians) left Welf after the death of Casimir I of Pomerania in the autumn of 1180. After his death, the Pomeranian duke Boguslaw I, who inherited his brother’s lands, began negotiations with the imperial party. At stake was the recognition of the political position of the Pomeranian duke, who was to be exclusively an imperial fief. Saxo Gramatik claimed that Boguslav ob- tained the title of Duke of the Slavs from the Emperor. This titulature reconciled Danish and Brandenburg claims to rule over Slavic lands. The attack of the Slavic army on Travemünde in the summer of 1181 can be considered a testimony to the agreement reached. The greatest opportunity to do this was the Polabian (Vagrian) Slavs. The destruction of this castle made it possible for the Danish fleet to enter Trave, which headed for a camp near Lübeck. The fall of Travemünde made it possible to close Lübeck with a siege ring in the summer of 1181. At the Lübeck camp, Boguslaw I of Pomerania paid tribute to the emperor. In the Lübeck camp, Boguslaw I of Pomerania paid tribute to the emperor. The prince was probably not the only Slavic ruler who found himself in the Lübeck camp. Some researchers claimed that in addition to him, princeps Niklot appeared before the emperor. It is possible, however, that in addition to Boguslaw I of Pomerania, his eldest surviving adult son, Racibor, also appeared before the emperor.
Źródło:
Studia Maritima; 2023, 36; 5-25
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wends/Slavs/Pomeranians as Allies of the Margraves of Brandenburg in 1229. Voice in the Discussion on Political Alliances of the Rulers of West Pomerania in the 1220’s
Autorzy:
Smoliński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146196.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Wends
Slavs
Pomeranians
Brandenburg
West Pomerania
Margraves of Brandenburg John I and Otto III
Archbishop of Magdeburg Albert II von Käfernburg
Dukes of Pomerania Wartislaw III and Barnim I
Duke Otto the Child of Brunswick-Lüneburg
Wendowie
Słowianie
Pomorzanie
Brandenburgia
Pomorze Zachodnie
arcybiskupa magdeburski Albrecht II von Käfernburg
książęta Pomorza Warcisław III i Barnim I
książę Brunszwiku i Lüneburga Otton Dziecię
margrabiowie brandenburscy Jan I i Otton III
Opis:
W 1229 r. doszło do bitwy nad rzeką Plane koło Brandneburga. Wzięły w niej udział odziały margrabiów brandenburskich Jana I i Ottona III oraz wojska ministeriałów arcybiskupstwa magdeburskiego na czele z samym arcybiskupem Albrechtem II von Käfernburg. Margrabiów wspomagał przy tym silny odział Słowian/Wendów pochodząc z krajów słowiańskich. Analiza przekazów źródeł narracyjnych, głównie Saskiej kroniki świata i Czynów arcybiskupów magdeburskich pozwala z dużą pewnością utożsamić wspomnianych Słowian/Wendów z poddanymi książąt pomorskich. Wspomogli oni margrabiów brandenburskich i przez to księcia brunszwisko-lüneburskiego Ottona Dziecięcia. Tym samym w opisywanym okresie Pomorzanie raczej nie zerwali jeszcze z Danią. Do wojny z Waldemarem II doszło dopiero w latach 30 XIII w., gdy król duńskich otwarcie wsparł Rugię, a margrabiowie brandenburscy i książę brunszwicko-lüneburski zmienili swą politykę zmierzając do ugody z Hohenstaufami.
In 1229, a battle took place on the River Plane near Brandenburg. In the battle, troops of the Margraves of Brandenburg John I and Otto III met the army of the ministeriales of the Magdeburg Archbishopric, led by Archbishop Albert II von Käfernburg himself. The margraves were supported by a strong detachment of Slavs / Wends coming from Slavic countries. An analysis of narrative sources, mainly the Saxon World Chronicle and the Deeds of the Archbishops of Magdeburg, makes it possible to identify the Slavs / Wends with the subjects of Pomeranian dukes. They supported the margraves of Brandenburg and thus the Duke of Brunswick-Lüneburg, Otto the Child. Hence, in the described period, the Pomeranians have not broken with Denmark yet. The war with Valdemar II occurred only in the 1230’s, when the king of Denmark openly supported Rügen, while the margraves of Brandenburg and the duke of Brunswick-Lüneburg altered their policies aiming at an agreement with the Hohenstaufen.
Źródło:
Studia Maritima; 2022, 35; 5-39
0137-3587
2353-303X
Pojawia się w:
Studia Maritima
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies