Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polityka zagraniczna Egiptu" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Polityka zagraniczna Egiptu pod rządami Partii Wolności i Sprawiedliwości
Foreign Policy of Egypt under the Rule of Freedom and Justice Party
Autorzy:
Tumulec, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506296.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Freedom and Justice Party
Egypt
foreign policy
Muslim Brotherhood
Arab Spring
Opis:
The article presents the most important aspects of the new foreign policy of Egypt after the fall of President Hosni Mubarak and the impact of the Arab Spring on the attitude of Egypt in the region after coming to power Freedom and Justice Party (associated with the Muslim Brotherhood). The author stresses the importance of several factors, primarily the permanent impact of the army on the current policies and problems associated with social transformation, which also affected the creation of new foreign policy of the Egyptian state. A short period of rule of the Freedom and Justice Party was characterized in foreign policy area by a profound dissonance between the officially declared objectives and reality. A striking example of this policy was Egyptian approach to the Palestinian issue. Lack of strong leadership and domestic policy mistakes quickly began to adversely affect the activity of Egypt in the international arena. For the United States, the current most important ally of Egypt, key issue was the fulfillment by the new authorities provisions of Camp David Accords and maintain alliance, especially in matters of military cooperation. Therefore, the Egyptian-Iranian rapprochement soon after coming to power President Morsy was regarded as a dangerous precedent, and to some extent a threat to the existing status quo in the Middle East. Egypt also changed alliances with Arab Gulf states – the choice of new partners was dictated by ideological closeness and willingness to break with Mubarak allies. The paper shows also the greatest failures in the international arena of “new Egypt,” among them: 1) the severance of diplomatic relations with Syria and the self-exclusion as a mediator in the Syrian conflict; 2) an unsuccessful attempt to join the BRICS group; 3) failure in Ethiopian-Egyptian dispute overaccessto the Nile resources. The author states that within two years period of Freedom and Justice Party rule the international position of Egypt has been further eroded, which was mainly caused by fatal economic situation of the state and the need to seek new sources of funding in the world.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2013, 3; 129-148
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zagraniczna Egiptu w okresie prezydentury Abd al-Fattaha as-Sisiego
Egypts Foreign Policy under President Abd al-Fattah as-Sisi
Autorzy:
Sierańska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092084.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Foreign policy
Islam
Political and economic situation
Government policy
Economic crisis
International economic cooperation
Financial support
Polityka zagraniczna
Sytuacja polityczno-ekonomiczna
Polityka rządu
Kryzys gospodarczy
Międzynarodowa współpraca gospodarcza
Wsparcie finansowe
Opis:
Celem artykułu jest analiza polityki zagranicznej Egiptu w okresie ponad trzyletniej prezydentury Abd al-Fattaha as-Sisiego, jej strategicznych celów i głównych kierunków, a także jej najważniejszego instrumentu, czyli zawierania sojuszy międzynarodowych. Analizie poddano również wysiłki czynione przez prezydenta as-Sisiego i jego ekipę w celu pełnego powrotu do roli lidera świata arabskiego i wpływania nie tylko na bliskowschodni układ sił, lecz także na sytuację w stosunkach międzynarodowych w Afryce Północnej. Ze względu na poważny kryzys gospodarczy w Egipcie duże znaczenie ma utrzymywanie silnych więzi i współpraca z państwami Zatoki Perskiej (Gulf Cooperation Council, GCC), a przede wszystkim z Arabią Saudyjską, Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi, Kuwejtem i Bahrajnem. Ich wsparcie finansowe jest Egiptowi szczególnie potrzebne w związku z przyjętym przez władze egipskie w listopadzie 2016 r. ambitnym programem reformatorskim, realizowanym przy wsparciu Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Zwrócono uwagę na powrót do sojuszniczej współpracy ze Stanami Zjednoczonymi, ale również poszukiwanie nowych opcji, czyli nawiązanie bliższych relacji z Rosją, kontynuowanie bardzo dobrej, czy nawet strategicznej współpracy z Izraelem, pogłębienie współpracy z Francją oraz potrzebę intensyfikacji relacji ekonomicznych z Włochami. Istotne znaczenie ma nawiązanie prestiżowej współpracy ze względów geoekonomicznych i geopolitycznych z Grecją i Cyprem. Wskazano na brak normalizacji stosunków z Katarem, Turcją i Iranem. Przedstawiony został bilans sukcesów i słabości egipskich wysiłków dyplomatycznych oraz wpływ wewnętrznej destabilizacji ekonomiczno-politycznej po "arabskiej wiośnie" i sytuacji w dysfunkcyjnych państwach regionu Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej na bardziej efektywne realizowanie priorytetów w polityce zagranicznej Egiptu. Podkreślono wyzwania i zagrożenia wewnętrzne i zewnętrze, w tym zmagania Egiptu z islamskim ekstremizmem (dżihadyzmem) na półwyspie Synaj. (abstrakt oryginalny)
The article defines and analyses Egypt's foreign policy over the three-year period of Abd al-Fattah as-Sisi's presidency, its strategic goals and main directions, as well as its most significant instrument, which is entering into international alliances. President as-Sisi and his team take efforts to restore Egypt as the leader of the Arab world and to influence the balance of power in the Middle East and beyond, including in North Africa. Due to a serious economic crisis in Egypt, cooperation and maintaining strong ties with the Gulf Cooperation Council (GCC) countries, especially Saudi Arabia, the United Arab Emirates, Kuwait and Bahrain, is of great importance. Egypt needs their financial support because of an ambitious reform programme adopted in November 2016 by the Egyptian authorities which is being implemented with the support of the International Monetary Fund. The return to allied cooperation with the US, the search for new cooperation options, i.a. establishing closer ties with Russia, the continuation of very good or even strategic cooperation with Israel, broadening cooperation with France in the field of archaeology, science, research and technology, as well as the need to intensify economic ties with Italy are all examined. The article presents the outcome of Egyptian diplomatic successes and weaknes-ses, as well as the impact of internal economic-political destabilisation after the Arab Spring and the situation in the dysfunctional countries of the Middle East and North Africa for a more effective accomplishment of the priorities in Egypt's foreign policy. The internal and external challenges and threats, including Egypt's struggle with Islamic extremism (jihadism) in the Sinai Peninsula have been emphasized. (original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 4; 169-191
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egipt wobec głównych osi rywalizacji międzynarodowej na Bliskim Wschodzie po Arabskiej Wiośnie
Egypt Towards the Main Axes of International Rivalry After the Arab Spring
Autorzy:
Lipa, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505373.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Foreign policy of Egypt
United States
Russian Federation
Saudi Arabia
Middle East
international relations
Polityka zagraniczna Egiptu
Stany Zjednoczone
Federacja Rosyjska
Arabia Saudyjska
Bliski Wschód
stosunki międzynarodowe
Opis:
This article aims to analyse Egypt’s foreign policy toward the principal axes of rivalry in the Middle East after the Arab Spring. One of them is a global rivalry; the other is a regional one. In the first case, attention should be paid to both – the United States, seeking to preserve the status of a global superpower, and the Russian Federation, trying to transform its status from being a regional power into a global power. The second type is the Saudi-Iranian rivalry for hegemony in the Middle Eastern region. In this context, Egypt seeks to diversify its allied relations, which results from the strong sense of subjectivity of the Egyptian state.
Celem artykułu jest analiza polityki zagranicznej Egiptu wobec głównych osi rywalizacji na Bliskim Wschodzie po Arabskiej Wiośnie. Jedna z nich ma charakter rywalizacji globalnej, a druga regionalnej. W przypadku rywalizacji pierwszego typu należy zwrócić uwagę na Stany Zjednoczone, dążące do zachowania statusu światowego supermocarstwa, jak również na Federację Rosyjską, która dąży do tego, aby ze statusu mocarstwa regionalnego przekształcić się w mocarstwo globalne. Druga to rywalizacja saudyjsko-irańska o hegemonię w regionie Bliskiego Wschodu. W tym kontekście egipskie władze dążą do dywersyfikacji relacji sojuszniczych, co wynika z silnego poczucia podmiotowości egipskiego państwa.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2018, 3; 51-66
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies