Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish-Norwegian relations" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Działalność Poselstwa RP w Oslo w latach 1946–1947
    The activity of the Polish Legation in Oslo, 1946–1947
    Autorzy:
    Denkiewicz-Szczepaniak, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373809.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
    Tematy:
    Poselstwo RP
    Oslo
    stosunki polsko-norweskie
    Mieczysław Rogalski
    1946–1947
    Legation of Poland
    Polish-Norwegian relations
    Opis:
    The activity of the Polish Legation in Oslo in the years 1946–1947 is one of the most important and, at the same time, one of the most difficult periods in the history of Polish-Norwegian relations. The introduction explains the reasons for such a late sending of a Polish representative, Mieczysław Rogalski, to Norway. Section I presents the biography of Rogalski as well as the experience he gained while working for the Ministry of Foreign Affairs. The next section describes the negative attitude that the Polish diplomat had during his contacts with the Norwegian Ministry of Foreign Affairs (Utenriksdepartementet), especially in relation to further repatriation of Poles, which was started in autumn 1945 by the liaison officers of the Polish government in exile. Section III presents the diplomatic successes Rogalski had in his relations with Norwegian politicians and also indicates how good his orientation in Norway’s foreign policy was. Finally, the last section contains a description of Legation problems regarding mutual exchange of decorations and orders between Poland and Norway, including in particular political activities connected with the organization of celebrations commemorating the victory at Narvik.
    Źródło:
    Studia Scandinavica; 2020, 4, 24; 11-130
    2657-6740
    Pojawia się w:
    Studia Scandinavica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Norwegian shipowners in the ports of the Polish customs area in the years 1919–1939 (main problems)
    Autorzy:
    Siemianowski, Jordan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592365.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Polish-Norwegian relations in the years 1919–1939
    Norwegian merchant fleet
    Norwegian shipowners
    economy of Gdańsk in the years 1919–1939
    economy of Gdynia in the years 1919–1939
    stosunki polsko-norweskie w latach 1919–1939
    norweska flota handlowa
    norwescy armatorzy
    gospodarka Gdańska w latach 1919–1939
    gospodarka Gdyni w latach 1919–1939
    Opis:
    W okresie dwudziestolecia międzywojennego norweska flota handlowa pod względem wielkości plasowała się na 4–6 miejscu na świecie. Z tych względów Norwegia była atrakcyjnym partnerem gospodarczym dla Polski, która w 1919 roku nie miała floty handlowej. W tym samym roku norweski rząd wysłał do Polski misję gospodarczą pod kierownictwem Samuela Eydego, a także z udziałem m.in. norweskiego armatora i reprezentanta Norweskiego Związku Armatorów – Thora Thoresena. Niestety na początku lat dwudziestych ubiegłego wieku problemy finansowe Polski spowodowały brak większego zainteresowania norweskich armatorów obsługą portu gdańskiego. W 1921 roku jeden z największych norweskich armatorów, Det Bergenske Dampskibsselskab (BDS), zaangażował się w transporty śledzi do Gdańska zakupionych w ramach tzw. drugiej polsko-norweskiej umowy śledziowej. W tym samym roku BDS utworzyło filię w Gdańsku, a w 1928 roku w Gdyni – Bergenske Baltic Trasnport Ltd. („Bergenske” lub BBT). W 1921 roku BDS założył linię żeglugową do portów bałtyckich i Londynu, zaś w 1931 roku wraz ze Det Stavangerske Dampskibsselskab – linię do portów zachodnio-norweskich. BDS współtworzył również mniejsze przedsiębiorstwa żeglugowe (Nord Ost-See Reederei A.-G., Standard Line Reederei A.-G., Bellmore Reederei A.-G., Norna Reederei-Gesellschaft m.b.H.). Statki BDS uczestniczyły także w linii południowo-amerykańskiej linii żeglugowej – Den Norske Syd-Amerikalinjen (SAL). Spośród norweskich armatorów największą linię żeglugową do Gdańska i Gdyni utrzymywał Wilhelm Wilhelmsen (Gulf-Gdynia Line – GGL), dzięki której dostarczano do portów polskiego obszaru celnego duże ilości amerykańskiej bawełny. Linie żeglugowe utrzymywali również Fred Olsen & CO. (linia do wschodnich portów norweskich) oraz Gunstein Stray & Sønn (Vore-Line do Antwerpii). Norwescy armatorzy w wielu przypadkach korzystali z żeglugi trampowej (nieregularnej), która dominowała w Gdańsku, natomiast w Gdyni przeważała z wyjątkiem lat 1934–1936. Istotnym aspektem aktywności BBT była działalność maklerska oraz spedycyjna. BBT było jednym z największych maklerów w Gdańsku i Gdyni. Ponadto dzięki posiadaniu „Bergford” Holz-Speditions und Lager G.m.b.H. oraz „Berghof” Lager und Warrant G.m.b.H. eksportowało duże ilości drewna z Gdańska. „Bergenske” współpracowało także z polskimi firmami spedycyjnymi – Polski Lloyd SA i C. Hartwig SA. Wszystkie te firmy miały filie w Polsce i zagranicą, co pozwoliło BBT prowadzić transport komplementarny, a więc z użyciem transportu morskiego i lądowego.
    SummaryIn the interwar period the Norwegian merchant fleet was ranked fourth-sixth in the world. That is why Norway was an attractive economic partner for Poland, which in 1919 did not possess any merchant fleet. In the same year the Norwegian government sent to Poland an economic mission headed by Samuel Eyde, the Norwegian shipowners and their Union were represented by Thor Thoresen. Regrettably, at the beginning of the 1920s financial problems of Poland resulted in the lack of interest in operating the port of Gdańsk on the part of the Norwegian shipowners.In 1921 one of the biggest Norwegian shipowners, Det Bergenske Dampskibsselskab (BDS), took up transporting herring to Gdańsk purchased within the so called second Polish-Norwegian Herring Contract. In the same year BDS set up a branch in Gdańsk, and in 1928 – in Gdynia, Bergenske Baltic Transport plc (‘Bergenske’ or BBT). In 1921 BDS set up a navigational line to the Baltic ports and London, and in 1931 – together with Det Stavangerske Dampskibsselskab – another line to the ports of western Norway. BDS participated in the creation of smaller shipping companies (Nord Ost-See Reederei A-G, Standard Line Reederei A-G, Bellmore Reederei A-G, Norna Reederei-Gesellschaft mbH). The BDS ships also sailed in the South-American line, Den Norske Syd-Amerikalinjen (SAL). Among the Norwegian shipowners the biggest line to Gdańsk and Gdynia was operated by Wilhelm Wilhelmsen (Gulf-Gdynia Line, GGL). Thanks to that line a huge quantities of American cotton were delivered to the ports of the Polish customs area. Navigational lines were operated also by Fred Olsen & CO. (a line to the ports of eastern Norway) and Gunstein Stray & Sønn (Vore-Line to Antwerp). The Norwegian shipowners in many cases used tramps, which dominated in Gdańsk, and so were they in Gdynia with the exception of the years 1934–1936. An essential element of the activity of BBT was broking and forwarding. BBT was one of the biggest brokers in Gdańsk and Gdynia. In addition, thanks to the fact that ‘Bergford’ Holz-Speditions und Lager GmbH and ‘Berghof’ Lager und Warrant GmbH remained in the same hands, BBT exported a large quantity of wood from Gdańsk. ‘Bergenske’ cooperated also with Polish forwarding companies, the Polish Lloyd and C. Hartwig. All those companies had branches in Poland and abroad, which enabled BBT to run complementary transport, i.e. using sea and land transport.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2018, 31; 155-186
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Establishing diplomatic relations between Poland and Norway in the years 1945–1946
    Autorzy:
    Denkiewicz-Szczepanik, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1591686.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Polish-Norwegian relations
    establishing diplomatic relations in the years 1945–1946
    activity of diplomatic representatives of the Polish Government in Exile in Norway
    taking over Polish Mission in Oslo by Poland’s Provisional Government of National Unity
    envoy Mieczysław Rogalski (April 1946)
    Rolf Andvord’s mission in Poland (August-September 1945)
    coal contract and establishing diplomatic relations with Poland
    envoy Alfred Danielsen in Warsaw (November 1945).
    stosunki polsko-norweskie
    nawiązanie stosunków dyplomatycznych 1945–1946
    działania przedstawicieli polskiego rządu emigracyjnego z Londynu w Norwegii
    objęcie poselstwa polskiego w Oslo przez Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej
    poseł Mieczysław Rogalski – kwiecień 1946 rok
    misja Rolfa Andvorda – sierpień–wrzesień 1945 rok
    umowa węglowa i nawiązanie stosunków dyplomatycznych z Polską
    poseł Alfred Danielsen – listopad 1945 roku
    Opis:
    W artykule zaprezentowano proces nawiązywania stosunków dyplomatycznych między Polską a Norwegią po zakończeniu II wojny światowej, co trwało od sierpnia 1945 roku do kwietnia 1946 roku. Artykuł składa się z dwóch zasadniczych części. W pierwszej części przedstawiono wysiłki polskiego rządu emigracyjnego w Londynie zmierzające do utrzymania polskiej placówki dyplomatycznej w swych rękach. Następnie omówiono rozległe działania płk. Tadeusza Tokarza, attaché ds. militarnych Poselstwa RP, akredytowanego przy rządzie norweskim na emigracji w Londynie, związane z różnorodną pomocą dla kilku tysięcy Polaków zgromadzonych w obozach repatriacyjnych na terenie Norwegii, głównie w Moss i Mysen. Na zakończenie tej części wyjaśniono w jaki sposób i dlaczego polskie poselstwo w Oslo zostało przejęte 6 kwietnia 1946 roku przez komunistycznego przedstawiciela Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej w Warszawie – Mieczysława Rogalskiego. Opisano także jego pierwsze kontakty dyplomatyczne z władzami norweskimi. W drugiej części szczególną wagę przywiązano do pokazania działań rządu norweskiego, którego zadaniem było, możliwie jak najszybciej, utworzenie własnego przedstawicielstwa dyplomatycznego w Warszawie. Sedno tej części artykułu stanowi centralna rola, jaką odegrał norweski ambasador w Moskwie Rolf Otto Andvord, podczas swej dwumiesięcznej misji w Polsce związanej ze sprawami handlowymi i dyplomatycznymi (08.–09.1945 r.). Jego zadanie związane było z dwoma konkretnymi kwestiami – podpisaniem umowy z polskimi władzami na szybką dostawę węgla do Norwegii oraz nawiązaniem szybkich i dobrych stosunków dyplomatycznych z Polską. Podkreślono też znaczenie tego, że udało mu się zapewnić 3-pokojowe lokum dla Poselstwa Norwegii w Hotelu Polonia. W końcowej części artykułu zaprezentowano krótki biogram norweskiego posła Alfreda Danielsena, który przybył do Warszawy 12 listopada 1945 roku oraz opisano jego pierwsze dyplomatyczne działania i kontakty z polskimi władzami.
    The article depicts the process of establishing diplomatic relations between Poland and Norway after the end of the Second World War, which started in August 1945 and ended in April 1946. The article is composed of two basic parts. The first part describes the efforts of the Polish Government in Exile to maintain the Polish diplomatic mission. Next it presents the activities of Colonel Tadeusz Tokarz, military attaché of the Mission of the Republic of Poland, accredited to the Norwegian Government in Exile in London, concerning the varied assistance for several thousand Poles gathered in repatriation camps, mainly in Moss and Mysen. At the end of the first part the author explains how and why the Polish Mission in Oslo was taken over on April 6, 1946 by Mieczysław Rogalski, the Communist representative of the Temporary Government of National Unity in Warsaw. He describes the first diplomatic contacts with the Norwegian authorities. In the second part a special attention was paid to the presentation of the endeavours of the Norwegian Government aimed at establishing – as soon as possible – their own diplomatic mission in Warsaw. The description concentrates on the central role played by Rolf Otto Andvord, the Norwegian Ambassador in Moscow, during his two-month mission in Poland concerning commercial and diplomatic matters. The mission took place in August and September 1945. Andvord was charged with two tasks: to sign a contract with the Polish authorities for a fast delivery of coal to Norway and to establish fast and good diplomatic relations with Poland. It has been emphasised that Andvord was provided with a threeroomed accommodation for the Norwegian Mission at the ‘Polonia’ Hotel. At the end of the article there is a short life history of Envoy Alfred Danielsen, who arrived in Warsaw on November 12, 1945, and a description of his first diplomatic activities and contacts with the Polish authorities.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2018, 31; 205-241
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Outline of political relations between the Polish government and the Norwegian government in ex ile in London in the years 1940-1945
    Autorzy:
    Gawinecka, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1177530.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Opis:
    This article presents some aspects of political relations between the Polish government and the Norwegian government in years 1940-45 when both governments were in exile in London. The author emphasizes that Polish-Norwegian relations in the period of war were quite tough, full of tensions, misunderstandings and journalistic incidents. While remaining in London, both governments rejected to recognize one another as the significant partners. They encountered different political problems, so the close cooperation between them was doomed from the start. In the conclusions the author underlines that relations with the Soviet Union appeared to be fundamental for Norwegian foreign policy. The Norwegian government was unwilling to cooperate with Poland, as it could have threatened the good relations Norway had with the Soviet Union. Besides Norway felt closer to Great Britain and the United States, whereas Polish plans referred to the cooperation of small countries. That is why their diplomatic relations had rather formal than real character.
    Źródło:
    Folia Scandinavica Posnaniensia; 2006, 9; 263-269
    1230-4786
    2299-6885
    Pojawia się w:
    Folia Scandinavica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polscy migranci i norweska służba zdrowia: badanie pilotażowe
    Polish Migrants and the Norwegian Healthcare System: A Pilot Study
    Autorzy:
    Anczyk, Adam
    Grzymała-Moszczyńska, Halina
    Krzysztof-Świderska, Agnieszka
    Prusak, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/579855.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    POLACY W NORWEGII
    ZDROWIE MIGRANTÓW
    RELACJE Z PACJENTEM
    SYSTEM OPIEKI ZDROWOTNEJ W NORWEGII
    POLES IN NORWAY
    MIGRANTS’ HEALTH
    PATIENT RELATIONS
    HEALTH CARE SYSTEM IN NORWAY
    Opis:
    Niniejszy artykuł prezentuje rezultaty badania pilotażowego na temat relacji polskich migrantów z norweską służbą zdrowia. Badanie miało charakter jakościowy – przeprowadzono 20 częściowo ustrukturyzowanych wywiadów z Polakami mieszkającymi w Norwegii dłużej niż dwa lata, którzy mieli kontakt z norweskim systemem ochrony zdrowia. Celem badania była identyfikacja potencjalnych problemów pojawiających się w kontakcie polskich migrantów z norweskim świadczeniodawcą. Kwestionariusz wywiadu, zbudowany w oparciu o Wywiad Ukształtowania Kulturowego (DSM V) zorientowany został na pozyskanie możliwie bogatych danych, w celu identyfikacji innych czynników utrudniających korzystanie ze służby zdrowia, niż obustronny deficyt kompetencji językowych, na co wskazywano głównie w poprzednich badaniach. Norweska służba zdrowia w świetle odpowiedzi respondentów otrzymała mieszane recenzje, mniej więcej tyle samo osób było zadowolonych z jej funkcjonowania, co przeciwnie. W niniejszym badaniu kwestia zaufania wysunęła się na pierwszy plan interpretacyjny – polscy pacjenci ufają lekarzowi, o ile ten spełni ich kulturowe oczekiwania (np. przepisze antybiotyk lub inny silny środek, czego oczekiwaliby od lekarzy w Polsce), co nazwaliśmy „warunkowym zaufaniem”. Badani wspominali również o problemach w dostępie do lekarzy specjalistów w Norwegii w porównaniu do Polski, co może być odzwierciedleniem różnic w systemie organizacji opieki zdrowotnej – w Norwegii lekarz pierwszego kontaktu (GP) ma więcej obowiązków, które wymagają kompetencji, niż w Polsce, gdzie GP jest osobą kierującą na badania do specjalisty jeżeli pojawi się problem medyczny, którego nie potrafi rozwiązać. Artykuł stanowi zatem studium relacji polskich migrantów z zagranicznymi systemami opieki zdrowotnej – które w przyszłości powinny być ponawiane – a zastosowana w nim metoda jakościowa umożliwiła prezentację zróżnicowanych postaw osób najbardziej zainteresowanych praktycznymi aplikacjami płynących zeń wniosków – Polaków stale przebywających w Norwegii.
    This article presents the results of a pilot study on Polish migrants’ relations with the Norwegian health services. The study was qualitative in nature – 20 partially structured interviews were conducted with Poles living in Norway for more than two years who had contact with the Norwegian healthcare system. The aim of the study was to identify potential problems arising in the contact of Polish migrants with the Norwegian healthcare provider. The interview questionnaire, built on the basis of the Interview of Cultural Formation (DSM V), was focused on obtaining as rich data as possible in order to identify other factors hindering the use of healthcare than the bilateral deficit of language competence, which was indicated mainly in previous studies. In light of the respondents’ answers, the Norwegian health service received mixed reviews: about as many people were satisfied with its functioning as those who were not. In this study, the issue of trust came to the fore of the interpretation – Polish patients trust a doctor if they meet their cultural expectations (e.g. prescribe an antibiotic or other strong agent, what they would expect from doctors in Poland), a phenomenon we name “conditional trust”. Respondents also mentioned problems in obtaining a referral/accessing specialist doctors in Norway as compared to Poland, which may reflect differences in the system of organization of healthcare. In Norway, GPs have more responsibilities that require competences than in Poland, where a GP is a person referring patients for tests to a specialist if a medical problem arises that s/he cannot solve. Therefore the article is an introduction to research that should be conducted in the future on the relations of Polish migrants with foreign health care systems. The qualitative method used has enabled the presentation of the diverse attitudes of people most interested in the practical applications of conclusions, namely Poles permanently residing in Norway.
    Źródło:
    Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny; 2020, 46, 2 (176); 127-151
    2081-4488
    2544-4972
    Pojawia się w:
    Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    KAPITAŁ RODZINY I RODZINNOŚCI W PRZESTRZENI TRANSNARODOWEJ. NA PRZYKŁADZIE BADAŃ POLSKICH RODZIN W NORWEGII
    Mass foreign mobility of Poles is a complex socio-economic phenomenon, permanently inscribed into modern Polish history. With the intensification of the processes of globalization and migration, more and more people are experiencing family life which transcends geographical boundaries, for a shorter or longer period of life. The article is based on research carried out in the framework of the international Transfam project entitled Doing family in transnational context. Demographic choices, Adaptations welfare, school integration and every-day life of Polish families living in Polish-Norwegian transnationality. The aim of the article is to analyze emotional capital as a component of social capital which builds transnational family bonds in the separation and family reunification phases from the perspective of parents and children. We assume that in the situation of migration the emotional capital is neither resource-specific to a given gender, nor is assigned to the role of the family. In transnational families both parents and children are the entities carrying emotional capital. Moreover, we claim that in the transnational space there occurs an increase in the mobilization and exchange of personal emotional capital, which translates into an increase in the supply of family and familistic capital, and consequently may contribute to the development of bridging capital. The transmission of the meaning of family, familism, relations, and migration-related emotions not only builds bridges across borders but also increases the chances for experiencing happiness and for its persistence due to gaining a sense of family closeness.
    Autorzy:
    Slany, Krystyna
    Strzemecka, Stella
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/961230.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    MIGRACJA
    RODZINA TRANSNARODOWA
    KAPITAŁ SPOŁECZNY
    TRANSNARODOWY ŁUK MIĘDZYGENERACYJNY
    EMOCJE
    PERSPEKTYWA RODZICÓW I DZIECI
    POLACY W NORWEGII
    MIGRATION
    TRANSNATIONAL FAMILY
    SOCIAL CAPITAL
    TRANSNATIONAL INTERGENERATIONAL ARC
    EMOTIONS
    PARENTS’ AND CHILDREN’S PERSPECTIVE
    POLES IN NORWAY
    Opis:
    Masowa mobilność zagraniczna Polaków jest złożonym zjawiskiem społecznoekonomicznym, trwale wpisanym we współczesną historię Polski. Wraz z intensyfikacją procesów globalizacyjnych i przepływów migracyjnych coraz więcej osób doświadcza życia rodzinnego ponad granicami geograficznymi, na krótszy lub dłuższy okres życia. Prezentowany artykuł opiera się na badaniach przeprowadzonych w ramach międzynarodowego projektu Transfam zatytułowanego Doing family in transnational context. Demographic choices, welfare adaptations, school integration and every-day life of Polish families living in Polish-Norwegian transnationality. Celem artykułu jest analiza kapitału emocjonalnego, wchodzącego w skład kapitału społecznego budującego więzi transnarodowe w fazie separacji i reunifikacji rodziny z perspektywy rodziców i dzieci. Przyjmujemy, że w sytuacji migracji kapitał emocjonalny nie jest ani zasobem konkretnej płci, ani też nie jest przypisany do danej roli rodzinnej. Podmiotami niosącymi kapitał emocjonalny w rodzinie transnarodowej są zarówno rodzice, jak i dzieci oraz inni członkowie konstytuujący rodzinę ponad granicami. Ponadto stoimy na stanowisku, iż w przestrzeni transnarodowej następuje zwiększenie mobilizacji i wymiany indywidualnego kapitału emocjonalnego, który przekłada się na zwiększenie puli kapitału rodziny i rodzinności, a w konsekwencji może przyczynić się do rozwoju kapitału pomostowego. Transmisja znaczenia rodziny, rodzinności, siły więzi oraz emocji migracyjnych nie tylko buduje mosty ponad granicami, ale i wzmacnia szanse trwania oraz odczuwania szczęścia z poczucia bliskości rodzin.
    Mass foreign mobility of Poles is a complex socio-economic phenomenon, permanently inscribed into modern Polish history. With the intensification of the processes of globalization and migration, more and more people are experiencing family life which transcends geographical boundaries, for a shorter or longer period of life. The article is based on research carried out in the framework of the international Transfam project entitled Doing family in transnational context. Demographic choices, Adaptations welfare, school integration and every-day life of Polish families living in Polish-Norwegian transnationality. The aim of the article is to analyze emotional capital as a component of social capital which builds transnational family bonds in the separation and family reunification phases from the perspective of parents and children. We assume that in the situation of migration the emotional capital is neither resource-specific to a given gender, nor is assigned to the role of the family. In transnational families both parents and children are the entities carrying emotional capital. Moreover, we claim that in the transnational space there occurs an increase in the mobilization and exchange of personal emotional capital, which translates into an increase in the supply of family and familistic capital, and consequently may contribute to the development of bridging capital. The transmission of the meaning of family, familism, relations, and migration-related emotions not only builds bridges across borders but also increases the chances for experiencing happiness and for its persistence due to gaining a sense of family closeness.
    Źródło:
    Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny; 2016, 42, 3 (161); 255-282
    2081-4488
    2544-4972
    Pojawia się w:
    Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies