Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish penal code" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 59
Tytuł:
Kara śmierci w polskim prawie wojskowym 1944–1969
Capital Punishment in Polish Military Law 1944–1969
Autorzy:
Arndt, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621627.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
prawo karne, prawo wojskowe, kara śmierci, Kodeks Karny Wojska Polskiego 1944
penal law, military law, capital punishment, Polish Army Penal Code 1944
Opis:
Capital punishment is an exceptional type of penal sanction for the most serious crimes in penal legislation of countries which permit such penalty. In the period of the Second Polish Republic a capital punishment judgement in military penal law was permitted for crimes committed at the time of war, often having negative impact on the combat capacity and morale of a given military unit. Following the example of legislation of the Second Polish Republic, authors of the Polish Army’s Penal Code from 1944 assumed that a capital punishment judgement should apply to extremely serious crimes committed by soldiers, usually “in the field”, in the course of war operations. Inclusion of a chapter concerning political crimes punishable with serious penal sanc- tions (including capital punishment) into the military code of 1944, as well as moving civil cases of people accused of such acts under the jurisdiction of military courts, led to a situation where this code (in judiciary practice since the beginnings of the Polish People’s Republic) became one of the most repressive legal acts, taking into account the number of death penalties adjudged under its provisions.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2015, 14, 1; 15-25
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NAZEWNICTWO KAR W KODEKSIE KARNYM REPUBLIKI KOREI W ASPEKCIE TŁUMACZENIOWYM KOREAŃSKO-POLSKIM
NAMES OF PENALTIES IN REPUBLIC OF KOREA’S PENAL CODE IN KOREAN-POLISH TRANSLATION
Autorzy:
BAŁAZY, Bernadetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920622.pdf
Data publikacji:
2016-11-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
nazewnictwo kar kryminalnych w tłumaczeniu
koreański kodeks karny
prawo karne
tłumaczenie prawnicze
tłumaczenie koreańsko-polskie
kodeks karny
penal law
criminal penalties
Korean-Polish translation
legal translation
Republic of Korea's Penal Code
Opis:
W niniejszym artykule podjęto się próby tłumaczenia prawniczego w odniesieniu do koreańsko-polskiej pary językowej w zakresie prawa karnego materialnego, a dokładniej mówiąc – w zakresie nazewnictwa kar kryminalnych. Posłużono się tekstem obecnie obowiązującego koreańskiego kodeksu karnego, a tłumaczenie polegało na porównaniu tekstów paralelnych, czyli takich, które istnieją niezależnie od siebie nawzajem (jeden nie jest tłumaczeniem drugiego), ale pełnią te same funkcje, z tym że służą użytkownikom różnych języków (Neubert i Shreve 1992, 89). Kodeks Karny Republiki Korei i polska ustawa Kodeks Karny to teksty paralelne, gdyż pełnią tę samą rolę w swojej kulturze prawnej i nie są jednocześnie tłumaczeniami. Przy pracy nad tłumaczeniem okazało się przydatne także posiłkowanie się innymi polskimi ustawami – Kodeksem Wykroczeń, a także nieobowiązującym już Kodeksem Karnym z 1969 roku. Celem artykułu nie było jedynie dokonanie tłumaczenia, ale także przedstawienie chociażby w małym stopniu informacji na temat współczesnego prawa karnego w Korei Południowej. Uznano tę kwestię za istotną ze względu na fakt, że na próżno szukać polskich opracowań dotyczących tej tematyki. W artykule, w całości napisanym w języku polskim, koniecznym było jednak posługiwanie się oryginalnymi terminami koreańskimi, które zostały przedstawione zarówno w pisowni oryginalnej (hangul), jak i za pomocą transkrypcji, ze względu na czytelnika nie znającego języka koreańskiego. Zastosowana transkrypcja to transkrypcja McCune'a – Reischauera (Ogarek – Czoj, 2007, 30). Artykuł jest de facto streszczeniem mojej pracy licencjackiej o tym samym tytule, obronionej w 2013 roku na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
The article was written with the aim of translating the names of criminal penalties in the Republic of Korea’s Penal Code to the Polish language. The text of the current Korean Penal Code has been compared with the pararell text of the Polish Penal Code. Although both Penal Codes have similar functions, the scope of application is slightly different, so the Polish Code of Petty Crimes and the previous Polish Penal Code (from the year 1969) were used subsidiary. However, the article was written not only for translatory purposes, but also to initially present an image of South Korean penal law to the Polish readers since Poland is deficient in such papers. Even though the article is written in Polish, it was essential to use original Korean names of criminal penalties. Due to Koreans using a different alphabet, the names had to be transcripted according to the rules of McCune-Reischauer (Ogarek-Czoj, 2007, 30), to make the Korean words legible for non-Korean readers. The paper is, de facto, a shortened version of my BA paper of the same title.
Źródło:
Comparative Legilinguistics; 2015, 22, 1; 43-64
2080-5926
2391-4491
Pojawia się w:
Comparative Legilinguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Propozycje zmian w polskim kodeksie karnym w kontekście współczesnej roli własności prywatnej i znaczenia konstytucyjnej zasady ochrony prawa własności
Suggestions for Changes in the Polish Penal Code in the Context of Current Role of Private Property (Ownership) and Meaning of the Constitutional Principle of Protection of Property Rights
Autorzy:
Banaszkiewicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596318.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
ownership
the constitutional principle of protection of property
the Penal Code
forfeiture of things
prawo własności
konstytucyjna zasada ochrony własności
kodeks karny
przepadek rzeczy
Opis:
Artykuł ma za zadanie przypomnienie o szczególnym znaczeniu gospodarczym i społecznym własności oraz prawa własności. Punktem odniesienia są zmiany, jakie przewidziano do wprowadzenia w polskim kodeksie karnym oraz innych powiązanych z nim ustawach nowelizacją z dnia 23 maja 2016 r. (w chwili publikacji artykułu już wprowadzone w życie – w zmodyfikowanej postaci). Ma ona otwierać drogę do orzekania przepadku mienia podmiotów niebędących sprawcami przestępstwa i nieskazanych za jego popełnienie, jak również mienia niepowiązanego z działalnością przestępczą sprawcy i niestanowiącego korzyści z takiej działalności. W pierwszej kolejności przypomniano względy, z uwagi na które własność, w szczególności zaś własność prywatna, powinna zostać objęta specjalną ochroną, następnie zaś przedstawiono konkretne zapisy polskiej Konstytucji z dnia 2 kwietnia 1997 r. mające zapewnić tę ochronę i umożliwić własności odgrywanie przewidzianej dla niej i oczekiwanej od niej roli. Na koniec nawiązano do zmian w polskim ustawodawstwie karnym, komentując je w kontekście omówionych wcześniej kwestii.
The article is to remind you of a particular economic and social importance of ownership and property rights. The main point are the changes, which provided for the introduction of the Polish Penal Code and other associated laws amendment dated May 23, 2016 year (at the time of publication of the article already implemented - in modified form). It has opened the way for the confiscation of property companies that are not perpetrators of the crime and sentenced for the commission of, as well as the property is not associated with criminal activities and perpetrators did not constitute benefits from such activities. The first were reminded reasons, due to which ownership and especially private property should be covered by special protection, then the presented specific provisions of the Polish Constitution of 2 April 1997, which are to ensure that the ownership fulfills its role. At the end refers to the changes in the Polish criminal legislation, commenting on them in the context of the issues discussed earlier.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2017, 20, 4; 31-53
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyskurs polityczny i prawny o ustawie z dnia 27 kwietnia 1956 r. o warunkach dopuszczalności przerywania ciąży
Political and legal discourse concerning the Act of 27 April 1956 on the conditions for the admissibility of the termination of pregnancy
Autorzy:
Baranowska, Marta
Fiktus, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14969810.pdf
Data publikacji:
2022-07-10
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Act of 27 April 1956 on the Admissibility of the Termination of Pregnancy
pregnancy termination
legal discourse
Penal Code of 1932
first term of the Sejm of the Polish People’s Republic
ustawa z dnia 27 kwietnia 1956 r. o warunkach dopuszczalności przerywania ciąży
przerywanie ciąży
dyskurs prawny
kodeks karny z 1932 r.
Sejm Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej I kadencji
Opis:
Przedmiotem badawczym artykułu są argumenty przedstawione przez posłów na forum Sejmu Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej I kadencji podczas prac legislacyjnych nad ustawą z dnia 27 kwietnia 1956 r. o warunkach dopuszczalności przerywania ciąży oraz debata prawników komentujących aspekty prawne tych nowych regulacji. W debacie parlamentarnej dominowały głosy popierające ustawę, zgodne z linią partii rządzącej, ale pojawiły się też pojedyncze wypowiedzi krytyczne wobec proponowanych rozwiązań. Wśród prawników komentujących nowo uchwalone prawo pojawiły się również głosy popierające i krytyczne. Prawnicy koncentrowali się na wykładni nowego prawa, wskazując na trudności interpretacyjne czy brak regulacji części istotnych kwestii związanych z przerywaniem ciąży. Poznanie argumentów, które przedstawiali zarówno politycy, jak i prawnicy komentujący ustawę z 1956 r. o przerywaniu ciąży ma wartość historyczną, a ukazany w artykule dyskurs polityczny i prawniczy może być również interesującym materiałem, który można porównać ze współczesną debatą.
The aim of the article is to portray the arguments presented by the deputies to the first term of the Sejm of the Polish People’s Republic during the legislative work on the Act of 27 April 1956 on the admissibility of the termination of pregnancy as well as the debates of lawyers who commented on the legal aspects of these new regulations. The parliamentary debate was dominated by voices which supported the law in accordance with the ruling party’s stance. However, there were also individual criticisms of the proposed solutions. Among the lawyers commenting on the newly enacted law, there were both supportive and critical voices. They lawyers focused on the interpretation of the new law and pointed to the difficulties with their interpretation or the lack of regulation of some vital issues related to the termination of pregnancy. Learning about the arguments presented by both the politicians and lawyers who commented on the 1956 Act on the termination of pregnancy has its own historical value. The political and legal discourse presented in the present article may also be an interesting source that can be compared with the contemporary debate on the subject.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2022, 74, 1; 253-278
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Środek karny z art. 39 pkt 2b k.k. a prawo ofiary i sprawcy do samostanowienia
The penal measure of Article 39 item 2b of the Polish Penal Code and the victim’s and the perpetrator’s individual right to self-determination
Autorzy:
Bek, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035772.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
victim
perpetrator
a prohibition on being in certain communities and location
a prohibition on contacting certain individuals
a prohibition on approaching certain inviduals
a prohibition on leaving a specific place of residence without the court’s consent
Opis:
The penal measure of a prohibition on being in certain communities and locations, on contacting certain individuals or on approaching certain individuals or on leaving a specific place of residence without the court’s consent, evidently restricts the liberty of a person sentenced. The said restriction most of all serves to implement the preventative function of penal law, particularly the protection of the victim against the repeat victimisation. At the same time, however, implementing this measure interferes with the victim’s life. Insofar as the restriction of the perpetrator’s liberty is in this case fully justified, ignoring the opinion of the victim in decision-making process pertaining to implementation of the discussed legal measure does not meet the constitutional criterion of proportionality.
Źródło:
Problemy Prawa Karnego; 2019, 29, 3; 11-22
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:
Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wolność religijna Kościołów i związków wyznaniowych według regulacji polskiego prawa karnego
Churches and Denominational Groups and Their Freedom of Religion in Polish Penal Code
Autorzy:
Bielecki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1202468.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
prawo karne wykonawcze
duszpasterstwo więzienne
Kościoły i związki wyznaniowe
penal code enforcement
prison chaplaincy
churches and denominational groups
Opis:
Przedmiotem niniejszego opracowania jest analiza rozwiązań prawnych w zakresie organizowania posługi duszpasterskiej w polskich zakładach karnych. Tematyka prezentowana jest przez pryzmat analizy regulacji zawartych w standardach prawa międzynarodowego oraz prawie krajowym. Duszpasterstwo więzienne stanowi wspólnotowy wymiar wolności religijnej, a Kościoły i związki wyznaniowe mają w tym zakresie podmiotowość usankcjonowaną przez Konstytucję. Cennym uzupełnieniem prezentowanych treści są dane otrzymane z Biura Dyrektora Generalnego Służby Więziennej dotyczące aktualnej sytuacji panującej w polskich więzieniach i aresztach śledczych.
The article describes legal solutions in the organization of pastoral care in Polish prisons. The theme is presented in the context of analysis of regulations included in international and domestic law standards. Pastoral care to prisoners consists a community dimension of religious freedom, and churches as well as religious associations have in this respect the subjectivity sanctioned by the Constitution. Statistics on the present situation in Polish prisons and temporary detention places in this regard, obtained at the Bureau of Prisons, provide valuable evidence for the actual picture on the ground.
Źródło:
Nurt SVD; 2018, 2; 215-231
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie kodeksy karne okresu międzywojnia
Autorzy:
Bradliński, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617314.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the Second Polish Republic
Military Penal Code
Penal Code
unification of criminal law
II Rzeczpospolita
kodeks karny wojskowy
kodeks karny
kodyfikacja prawa karnego
Opis:
The lawyers of the Second Polish Republic succeeded in the codification and the unification of criminal law. The most prominent codifiers of this period were J. Makarewicz, A. Mogilnicki, and E. Krzymuski. The Penal Code of 1932, created by those prominent lawyers, is considered to be very polished and detailed to this day. Even the Military Penal Codes of 1919, 1928 and 1932 laid the foundations for the subsequent regulation of this branch of law.
Prawnicy II Rzeczypospolitej odnieśli sukces w zakresie kodyfikacji prawa karnego, unifikując przepisy na terenie całego kraju. Wybitnymi kodyfikatorami tego okresu byli m.in. J. Makarewicz, W. Makowski, E.S. Rappaport, A. Mogilnicki czy E. Krzymuski. Stworzony przez nich kodeks karny z 1932 r. do dzisiaj jest stawiany za wzór sztuki prawotwórczej. Również kodeksy karne wojskowe (1919, 1928, 1932) położyły podwaliny pod późniejsze uregulowanie tej gałęzi prawa.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2018, 21, 38
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kierowanie wykonaniem samobójstwa i polecenie jego wykonania w polskim prawie karnym
Directing the act of suicide and ordering its execution in Polish criminal law
Autorzy:
Burdziak, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692772.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
suicide
directing the act of suicide
ordering the act of suicide
Article 151 Penal Code
samobójstwo
kierowanie wykonaniem samobójstwa
polecenie wykonania samobójstwa
art. 151 k.k.
Opis:
Under Article 151 of the Penal Code (PC), whoever using persuasion or offering assistance causes a person to take their own life, shall be punished. This extremely general depiction of said regulation leads many interpretative problems. One is proper legal classification of directing the act of suicide and ordering its execution. There are two interpretations that can be proposed. One qualifies the directing of the act of suicide as causing a person to take their own life by helping them, and by ordering them to commit suicide as causing a person to take their own life by persuasion. The other  interpretation suggests that directing the act of suicide and ordering it should be classified, just like most of doctrine does, as an act of homicide. Either of the two concepts may be challenged, while creating a new concept might be perceived as factitious. The author believes that, ultimately, it should be interpreted that directing an act of suicide and ordering its execution are acts that exceed the sanctioning standards of Article 151 PC. This belief results from a conviction that if one must choose one of bad solutions, he should opt for the ‘lesser evil.’
Zgodnie z art. 151 k.k. podlega karze, kto namową lub przez udzielenie pomocy doprowadza człowieka do targnięcia się na własne życie. Niezwykle syntetyczne ujęcie rzeczonego przepisu skutkuje występowaniem na jego gruncie wielu problemów interpretacyjnych. Jednym z nich jest zagadnienie właściwej kwalifikacji prawnej kierowania wykonaniem samobójstwa oraz polecenia jego wykonania. Wskazać można w tym zakresie dwie możliwe propozycje interpretacyjne. W myśl pierwszej z nich kierowanie wykonaniem samobójstwa należałoby zakwalifikować jako doprowadzenie człowieka do targnięcia się na własne życie w drodze udzielenia mu pomocy, polecenie wykonania samobójstwa zaś –jako doprowadzenie człowieka do targnięcia się na własne życie w drodze namowy. Druga z propozycji przewiduje z kolei, że kierowanie wykonaniem samobójstwa oraz polecenie jego wykonania należałoby zakwalifikować tak, jak to czyni zdecydowana większość doktryny, a więc jako wykonanie zabójstwa człowieka. Każda z ww. koncepcji może budzić wątpliwości. Utworzenie koncepcji nowej natomiast najprawdopodobniej raziłoby sztucznością. W przekonaniu autora niniejszej publikacji ostatecznie należy się opowiedzieć za rozwiązaniem, że kierowanie wykonaniem samobójstwa oraz polecenie jego wykonania są zachowaniami, którymi przekracza się normę sankcjonowaną zawartą w art. 151 k.k. Pogląd ten wynika z przeświadczenia, że jeżeli stoi się przed koniecznością wyboru jednego spośród złych rozwiązań, należy wybrać to z nich, które jawi się jako mniejsze zło.  
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2014, 76, 4; 175-187
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walka z terroryzmem jako zadanie prawa karnego – uwagi na marginesie wprowadzenia do Kodeksu karnego art. 259a
Fighting terrorism as an objective of criminal law – remarks concerning the introduction of Article 259(a) to the Polish Penal Code
Autorzy:
Byczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694084.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
amendment of the criminal law
terrorist offences
unconstitutionality
nowelizacja prawa karnego
przestępstwa terrorystyczne
niekonstytucyjność
Opis:
By virtue of the Anti-Terrorist Act of 10 June 2016, the provisions of the Additional Protocol to the Council of Europe Convention on the Prevention of terrorism have been incorporated into to the Polish legal system. As the result, a new Article 259a has been added to the Polish Penal Code. A short analysis of this new regulation conducted within this paper has revealed a number of profound doubts about its wording and its possible interpretations. The legislator appears to be clearly violating the basic principles of good criminal law by valuing twice the same the intent of a perpetrator: primarily as the very ratio legis of criminalization and secondly as the basis for theobligatorily increased severity of punishment. Consequently, the perpetrator is being punished for a normally legal act yet committed with a special intent and because of this special intent is being punished more severely (sic!). Those doubts constitute the starting point for more general considerations about the choice of a proper method of criminal reaction to prohibited acts committed by the perpetrators, whose the motifs are considered to have been especially noxious, like in the case of the terrorists. The analysis has led to a conclusion that the current shape of the regulations in Poland aimed at combating the growing phenomena of terrorism gives rise to seriousdoubts about their inner coherence and congruence with the constitutional norms. It is to be hoped that as soon as the full democratic procedures in Poland are restored they will be verified by a competent and independent constitutional court.
Mocą ustawy z dnia ustawa z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych do polskiego porządku prawnego implementowane zostały postanowienia Protokołu dodatkowego Konwencji Rady Europy o Zapobieganiu Terroryzmowi, w wyniku czego do Kodeksu karnego dodano m.in. art. 259a. Analiza tej regulacji wywołuje szereg wątpliwości o charakterze dogmatycznym, chociażby z powodu dwukrotnego wartościowania szczególnego zamiaru sprawcy, po pierwsze - jako ratio legis kryminalizacji, po drugie - jako podstawa do obligatoryjnego zaostrzenia kary. Wątpliwości te stanowią punkt wyjścia rozważań o charakterze bardziej ogólnym, tj. wyboru właściwego sposobu prawnokarnej reakcji na czynu zabronione sprawców działających z pobudek zasługujących na szczególne potępienie. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że obecny kształt regulacji ukierunkowanych na zwalczanie coraz bardziej rozpowszechnionego w Europie niebezpiecznego zjawiska terroryzmu budzi poważne zastrzeżenia co do ich wewnętrznej spójności oraz zgodności z normami konstytucyjnymi.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2017, 79, 1; 73-84
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraza uczuć religijnych, czyli kontrowersje wokół artykułu 196 kodeksu karnego
Insulting Religious Feelings – Controversy over Article 196 of the Polish Penal Code
Autorzy:
Cebula, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641043.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
insulting religious feelings
subject of religious veneration
article 196 of the Polish penal code
religious laws and freedoms
Opis:
Article 196 of the Polish Penal Code regulating questions of insulting religious feelings is still a matter under discussion and the cause of differences in interpretation. There are several reasons for this. First, the sphere of religious feelings is very diverse and depends on the subjective sensitivity of each believer. This is the basis of the postulate of the research on the predominant social assessment of decisions concerning infringement of the law. Secondly, defi ning what the subject of religious veneration is requires references to specifi c religious groups, which in turn may indicate the different categories of the objects (material, personal, dogmatic, ritual), and this may then cause the problem of distinguishing “the object of religious veneration” and “the objects intended for religious veneration” not specified in the Penal Code. Thirdly, the limits of conflicting freedoms, as a result of their evolution and cultural changes, still arouse new controversies, as the restrictions on freedoms under the law are not suffi cient to resolve all doubts.
Źródło:
Studia Religiologica; 2012, 45, 4; 293-300
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:
Studia Religiologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Korupcja w ujęciu historycznym i współczesnym. Pojęcie zachowania korupcyjnego na tle art. 229 k.k.
Corruption in historical and contemporary terms. The concept of corrupt behavior against the background of Article 229 of the Polish Penal Code
Autorzy:
Dominiuk, Ryszard Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945333.pdf
Data publikacji:
2021-04-01
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
przestępczość
korupcja
sprzedajność
przekupstwo
zachowanie człowieka
crime
corruption
venality
bribe
human behavior
Opis:
Problematyka zachowań korupcyjnych stanowi wyzwanie naszych czasów. Społeczeństwo jest świadome, że walka z korupcją jest niezwykle trudna, a próba eliminacji tego zjawiska wydaje się niemożliwa do realizacji. Korupcja zyskuje swoich zwolenników poprzez nieprawidłowe postrzeganie realiów otaczającego nas świata. Ograniczenie korupcji to skomplikowany proces sięgający do psychologicznych motywacji i pobudek uczestniczących w tym procederze. Wydaje się, że samo podnoszenie świadomości na temat korupcji to połowa sukcesu, do pełnego sukcesu konieczna jest zmiana postawy człowieka, szczególnie młodego, wobec tego patologicznego zjawiska. Jak wskazują badania istotnym elementem ograniczania korupcji jest podejmowanie działań o charakterze edukacyjnym. Prewencja związana jest także z psychologią zachowań jednostek ludzkich, tym bardziej, iż ten rodzaj przestępstw może być popełniony w układzie bezpośrednim, jak i pośrednim. Człowiek zawsze dąży do odnoszenia sukcesów, korupcja jest tym elementem, który pozornie wydaje się sprzyjającym. Korupcja zaczyna się od przyjmowania drobnych upominków. Uczestnicząc w takim obdarowaniu przestajemy być bezstronnym i obiektywnym. W świetle art. 229 k.k. zachowanie korupcyjne dotyczy podmiotu, który aktywnie przejmuje rolę strony aktywnej. W tym zakresie nieprawidłowo postrzegany jest jako osoba przedsiębiorcza. Mając na uwadze trudności w ustaleniu poszkodowanego w tym układzie podmiot przejmujący aktywną inicjatywę korupcyjną nie przewiduje skutków swojego działania. Swoje działanie uznaje za prawidłowe. Racjonalnie wydaje się, iż sukcesem w walce z korupcją jest powiązanie aspektu prawnego z psychologicznym. Doskonałość w regulacji prawnej winna być uzupełniana stałą analizą psychologiczną zachowań korupcyjnych.
The problematic aspects of corruptive behaviors has proven to be quite a challenge for modern times. Society is mostly aware that the fight against corruption is difficult, and elimination of this phenomenon seems impossible. Corruption spreads its influence due to incorrect perception of surrounding reality. Limiting corruption is complicated process reaching for psychological incentives and motives of people participating in this operation. It is said that just raising awareness about corruption is half of the success, but to achieve full “victory” it is necessary to change the attitude of people, especially youth, on the subject of this pathological phenomenon. As studies show, the essential element on limiting the corruption is to partake the educative actions. Prevention is also connected to psychology of human behavior, all the more, that this type of criminal activity can be commited directly and indirectly. Human always tries to achieve success, and corruption is this element, which on the surface seems beneficial. It starts from receiving small souvenirs. By taking part in such activity people become less neutral and objective. In the light of art. 229 k.k. corruptive behavior affects the subject, which actively takes the role of active party. In this manner such person is perceived as entrepreneurial. Considering the difficulties in determination of victim in such agreement, subject willing to take the active corruptive initiative, does not foresee the consequences of its behavior. It is considered as correct. Rationally speaking realizing the connection between legal and psychological aspect is considered a milestone in the fight against corruption. The perfection in legal regulation should be constantly supplemented with psychological analysis of corruptive behaviors.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2020, 19, 2; 183-198
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artykuł 55a ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w relacji do art. 55 tej ustawy oraz art. 133 Kodeksu karnego
Article 55a of the Act on The Institute of National Remembrance – Commission for the Prosecution of Crimes against the Polish Nation in relation to Article 55 of this act and Article 133 of the Penal Code
Autorzy:
Grześkowiak, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2211882.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Kancelaria Sejmu. Biuro Analiz Sejmowych
Tematy:
Institute of National Remembrance
Penal Code
criminal law protection of dignity of the Polish Nation and the Republic of Poland
Opis:
The purpose of this opinion is to determine the relation between Article 133 of the Penal Code and Article 55 of the Act on The Institute of National Remembrance. The statutory features of these punishable acts have been analysed. Article 133 of the Penal Code penalizes a public insult of the Polish Nation (in a broad, constitutional sense of that term). According to Article 55 of the Act on The Institute of National Remembrance it is prohibited to deny, publicly and contrary to the facts, Nazi crimes, communist crimes or other crimes against peace, humanity or war crimes, perpetrated on persons of Polish nationality or Polish citizens of other nationalities. Article 55a of the mentioned Act protects good reputation as a part of dignity of the Polish Nation and the Polish State. Different legal norms of behavior are described in each of these provisions – the scope of criminalisation is different. Neither Article 133 of the Penal Code, nor Article 55 of the Act on The Institute of National Remembrance match all punishable features provided by Article 55a of the Act on The Institute of National Remembrance.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze BAS; 2018, 2(58); 148-172
1896-9852
2082-064X
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze BAS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The practice of applying the provision of Article 297 of the Polish Penal Code
Autorzy:
Gutbier, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788439.pdf
Data publikacji:
2021-06-24
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
oszustwo kredytowe
polski kodeks karny
wyroki
orzecznictwo
case law
credit fraud
Polish Penal Code
judgements
Opis:
The aim of the publication is to present the results of research on the issue of the application of the provision of Article 297 of Polish Penal Code in practice and an attempt to evaluate them and an attempt to formulate conclusions. The features characterizing the offense under Article 297 § 1 of Polish Penal Code, which reads as follows: who, in order to obtain for himself or someone else, from a bank or organizational unit conducting similar economic activity under the Act or from an authority or institution with public funds - credit, monetary loan, surety, guarantee, letter of credit, subsidy, subsidy, confirmation by the bank of a liability arising from a surety or a guarantee or similar cash payment for  a  specific  business  purpose,  payment  instrument  or  public  contract,  submit  counterfeit, converted, attesting untruth or unreliable document or unreliable written statement regarding circumstances  of  significant  importance  in  order  to  obtain  the  mentioned  financial  support, payment instrument or order, it is punishable by imprisonment up from 3 months to 5 years. Discussed are also the indications of committing an act consisting in abandoning the notification in Article 297 § 2 of Polish Penal Code, worded as follows: who, in breach of a binding obligation, does not notify the relevant entity of the situation that may affect the cessation or limitation of the financial support referred to in § 1 or the public order or the possibility of further use of the electronic payment instrument. Next,  the  methodology  of  the  research  was  described  in  detail.  The  research  was  of  an  files nature  and  concerned  final  judgments  issued  by  courts  of  second  instance.  The  time  period of  researches was from 2012 to 2016. A purposeful selection was also made due to the legal qualification of the deed on the basis of which the conviction was handed down in the first instance, i.e. the offenses under Article 297 of Polish Penal Code. Then the results of the research were presented and an attempt was made to comment on the results obtained. The conclusions from the research indicated, among others, the cases of lack of correct understanding of the provision, confusion of concepts, unnecessary automatic cumulative classification of the deed, narrowing the use of the instruments mentioned in the provision to credits, loans and subsidies, and many more cases.
Celem publikacji jest przedstawienie wyników badań dotyczących problematyki zastosowania przepisu art. 297 k.k. w praktyce oraz podjęcie próby ich oceny i sformułowania wniosków. Opisano znamiona charakteryzujące przestępstwo z art. 297 § 1 k.k., który brzmi następująco: kto, w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi – kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia fnansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Omówiono także znamiona popełnienia czynu polegającego na zaniechaniu powiadomienia z art. 297 § 2 k.k., o następującym brzmieniu: kto wbrew ciążącemu obowiązkowi, nie powiadamia właściwego podmiotu o powstaniu sytuacji mogącej mieć wpływ na wstrzymanie albo ograniczenie wysokości udzielonego wsparcia fnansowego, określonego w § 1, lub zamówienia publicznego albo na możliwość dalszego korzystania z instrumentu płatniczego. Następnie została dokładnie opisana metodologia przeprowadzonych badań. Badania miały charakter aktowy i dotyczyły prawomocnych orzeczeń wydanych przez sądy drugiej instancji. Cezurą czasową objęto okres od 2012 do 2016. Dokonano także wyboru celowego ze względu na kwalifkacje prawną czynu na podstawie, którego dokonano skazania w pierwszej instancji, tj. przestępstwa z art. 297 k.k. Następnie przedstawiono wyniki badań oraz podjęto próbę skomentowania otrzymanych rezultatów. Wnioski z badań wskazały, między innymi, na przypadki występowania braku prawidłowego zrozumienia przepisu, mylenie pojęć, niepotrzebnej automatycznej kumulatywnej kwalifkacji czynu, zawężenie stosowania instrumentów wymienionych w przepisie do kredytu, pożyczki oraz dotacji oraz a wiele innych.
Źródło:
Biuletyn Kryminologiczny; 2018, 25; 197-222
2084-5375
Pojawia się w:
Biuletyn Kryminologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawnokarna ochrona pracownika na podstawie przepisów art. 220 Kodeksu Karnego
Legal Protection of Employee in Criminal Law in Poland (Art. 220 of the Polish Criminal Code)
Autorzy:
Izydorczyk, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/4244236.pdf
Data publikacji:
2022-12-29
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
przestępstwa przeciwko osobom wykonującym pracę zarobkową
ochrona osób pracujących
pojęcie „pracownika”
Kodeks karny
proces karny
judykatura
Sąd Najwyższy
criminal offenses against employee
protection of employee
„employee” conception
the Polish Penal Code
criminal trial
judicature
the Polish Supreme Court
Opis:
Artykuł przedstawia aktualny stan ochrony przewidzianej (zapewnianej) w Kodeksie karnym pracownikom w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, stanowisko judykatury (na czele z Sądem Najwyższym) w tym przedmiocie oraz koncentruje się na pojęciu „pracownika”, warunkującym odpowiedzialność sprawcy przestępstwa na podstawie przepisów art. 220 k.k. W podsumowaniu autor przypomina, że prawo karne materialne jest prawem tzw. zamkniętym i jakiekolwiek „interpretacje rozszerzające” – w tym przede wszystkich wobec podejrzanych lub oskarżonych w procesach karnych – są w sposób oczywisty niedopuszczalne. Dotyczy to także kwalifikacji prawnej czynu (tutaj w tzw. typach podstawowych przestępstw z art. 160 i 220 k.k., penalizowanych jednak identycznie, tj. karą pozbawienia wolności do lat trzech).
The text presents the current status of protection provided for employee in the criminal code (Art. 220 of the Polish Criminal Code of 1997) and some verdicts of the Polish Supreme Court in this matter; the author concludes that Polish criminal law is so-called a “closed law” and any “wide interpretations” – including such against suspects or accused persons in criminal trials are clearly unacceptable; and whenever a problem arises in a criminal trial, whether or not we are dealing with a victim of a crime who is or was an “employee” – this specific human exposure to the immediate danger of loss of life or serious damage to his/her health should be qualified under Art. 160 of the Polish Penal Code – and not under Art. 220 of the Polish Penal Code.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2022, 101; 205-213
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność dyscyplinarna sędziów Trybunału Konstytucyjnego w polskim porządku prawnym – część I
Disciplinary Liability of Judges of the Constitutional Tribunal in the Polish Legal Order – Part I
Autorzy:
Kil, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200721.pdf
Data publikacji:
2023-04-12
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
Trybunał Konstytucyjny
odpowiedzialność dyscyplinarna
przewinienie
dyscyplinarne
ustawa
Kodeks karny
odpowiednie stosowanie przepisów
Constitutional Tribunal
disciplinary liability
disciplinary offence
statutory law
Penal Code
appropriate application of legislation
Opis:
Artykuł poświęcono problematyce odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów Trybunału Konstytucyjnego w polskim porządku prawnym. W pierwszej części opracowania wskazano na znaczenie odpowiedzialności dyscyplinarnej dla zagwarantowania należytego etosu zawodowo-etycznego osób pełniących funkcje judykacyjne w Trybunale Konstytucyjnym, jak również poddano analizie źródła normatywne regulujące odpowiedzialność dyscyplinarną sędziów Trybunału. W tym ostatnim zakresie w artykule rozważono w szczególności możliwość odpowiedniego stosowania na gruncie odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów TK przepisów Kodeksu karnego oraz przyjrzano się kwestii zakresu odpowiedniego stosowania przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (tekst jedn. Dz.U. 2020, poz. 2072) w trakcie rozstrzygania o odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów Trybunału.
This article is devoted to the problems of disciplinary liability of judges of the Constitutional Tribunal in the Polish legal order. The first part of the study indicates the significance of disciplinary liability from the point of view of guaranteeing due professional ethics for persons holding judicial positions in the Constitutional Tribunal, and analyses the normative sources governing disciplinary liability of the Tribunal’s judges. With regard to the latter, the possibility was considered of appropriate application, in the context of disciplinary liability of judges of the Constitutional Tribunal, of the Penal Code as well as the scope of appropriate application of the Act of 27 July 2001 – Law on the ordinary courts (consolidated text: Dz. U. 2020, poz. 2072) when resolving matters of disciplinary liability of the Tribunal’s judges.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2023, 1(XXIII); 159-171
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 59

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies