Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polish history of medicine" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-49 z 49
Tytuł:
Służba zdrowia Okręgu Poznańskiego Armii Krajowej
Healthcare in Poznań Division of Polish Home Army (AK)
Autorzy:
Jezierski, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530484.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
medycyna wojskowa
historia medycyny wojskowej
medycyna w czasie II wojny światowej
historia medycyny polskiej
military medicine
history of military medicine
medicine of the second world war
Polish history of medicine
Opis:
We wrześniu 1939 roku władze hitlerowskich Niemiec anektowały województwo poznańskie do obszaru III Rzeszy jako Reichsgau Wartheland. Dążyły do całkowitego usunięcia stamtąd Polaków. Cel ten realizowały za pomocą eksterminacji oraz wysiedleń do Generalnego Gubernatorstwa. Represje te powodowały rozwój organizacji, które podejmowały obronę społeczeństwa polskiego. Największą z nich była Armia Krajowa. Jednym z ważniejszych kierunków jej działalności była ochrona zdrowia i życia Polaków. Dlatego też ogromną rolę pełnili w niej lekarze, farmaceuci, pielęgniarki oraz działacze towarzystw opiekuńczych i społecznych.
In September of 1939, the Poznan Province was annexed by the state authorities of Nazi Germany to the territory of the Third Reich, and called Wartheland. The Nazi authorities aimed at expelling all Polish citizens from the area. They pursued this goal by exterminating and displacing the inhabitants to the General Government. These repressive measures sparked off the development of organizations which tried to defend Polish society. The largest of them was the Polish Home Army {Armia Krajowa). One o f its most important goals was to protect the health and life of Poles. Therefore, doctors, pharmacists, nurses and activists of various welfare and social organizations played a very important role in The Home Army.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2010, 73; 65-73
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chronologia medica Bartłomieja Dylągowskiego — pierwsza polska historia medycyny i bibliografia medyczna z XVII wieku wraz z tekstem łacińskiego oryginału i przekładem na język polski
Chronologia medica by Bartłomiej Dylągowski — the First Polish History of Medicine and 17th-century Medical Bibliography Including the Original Latin Text and Polish Translation
Autorzy:
Wróblewski, Adam
Bieganowski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530725.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Dylągowski
wiek XVII
Chronologia medica
historia medycyny
historia bibliografii medycznej
oryginał łaciński
polski przekład
XVIIth century
history of medicine
history of medical bibliography
latin text
polish translation
Opis:
Zaprezentowana została sylwetka Bartłomieja Dylągowskiego działającego w Krakowie w XVII w. Był on absolwentem Akademii Krakowskiej, gdzie z tytułem magistra ukończył Fakultet Filozoficzny. Posiadał także tytuł bakałarza medycyny. Miał również niższe święcenia kapłańskie. Był autorem trzech prac wydanych drukiem: Questio physica. De natura motus (wyd. 1634), Chronologia medica (wyd. 1635) oraz Syncretismus peripateticus (wyd. 1648). Jego praca Chronologia medica uznana jest za pierwszą historię medycyny oraz bibliografię medyczną w Polsce. W opracowaniach poświęconych Dylągowskiemu, poza informacjami biograficznymi dotyczącymi jego osoby, znaleźć można opisy wyglądu drukowanego wydania Chronologia medica oraz przegląd treści tego opracowania. Postanowiono zatem uzupełnić te wiadomości, umieszczając w aneksie tekst oryginalny (łaciński) oraz jego przekład na język polski.
The article presents Bartłomiej Dylągowski, who lived and worked in Kraków in the 17th century. He graduated from the Faculty of Philosophy of the University of Kraków with a master’s degree. He also obtained the title of bachelor of medicine and received minor holy orders. He was the author of three printed works, namely Questio physica. De natura motu (published in 1634), Chronologia medica (published in 1635) and Syncretismus peripateticus (published in 1648). His work Chronologia medica is considered the first history of medicine and medical bibliography in Poland. The literary sources devoted to Dylągowski include both information on his biography and descriptions of his printed work, Chronologia medica, with an outline of its content. Therefore, it was decided to supplement the above information with the original Latin text and a Polish translation of Chronologia medica in the annex to the article.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2014, 77; 80-100
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie sekretarza z działalności Oddziału Łódzkiego Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny i Farmacji w okresie od 23 stycznia 2008 roku do 24 listopada 2010 roku
Secretary’s Report of Lodz’s Section of Polish Society of History of Medicine and Pharmacy in the Period between January 23rd, 2008 and November 24th, 2010
Autorzy:
Biegańska-Płonka, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530682.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2011, 74; 97-99
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chlubne karty w dziejach polskiej medycyny sportowej XX wieku
Creditable events in the history of Polish sports medicine in the XX century
Autorzy:
Kuński, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036857.pdf
Data publikacji:
2018-01-11
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Opis:
Celem opracowania było ożywienie znaczących zdarzeń w dziejach polskiej medycyny sportowej na przestrzeni XX wieku, szczególnie tych, które wywarły trwałe piętno w jej postępach, określonych jako chlubne karty umacniające jej pozycję wśród innych dyscyplin medycznych. Z analizy zdarzeń można dojść do przekonania, że na przestrzeni XX wieku, poza latami wojennymi, polska medycyna sportowa miała względnie sprzyjające warunki rozwoju. Poradnictwo sportowo-lekarskie na terenie całego kraju miało ustawowo określone struktury organizacyjne z zapewnionym finansowaniem jego działalności. W okresie powojennym lekarze sportowi, w zakresie swoich podstawowych obowiązków, mogli uczestniczyć w zgrupowaniach sportowych w kraju i zagranicą. Medycyna sportowa od 1958 roku stała się uznaną specjalnością lekarską, w kolejnych latach z aktualizowanym programem kształcenia lekarzy sportowych. W ramach wojewódzkich struktur organizacyjnych istniała możliwość prowadzenia badań naukowych samodzielnych lub we współpracy z ośrodkami akademickimi. Liczne sympozja i 24. odbywane cyklicznie w XX wieku Zjazdy Naukowe Polskich Towarzystw Medycyny Sportowej, od Worochty w 1937 roku do Poznania w 1999 roku, były naturalnym forum przedstawiania wyników badań naukowych i dyskusji problemowych. Reprezentujący medycynę sportową polscy lekarze byli wybierani do Zarządu Międzynarodowej Federacji Medycyny Sportu (AIMS/FIMS) od początku jej powołania w 1928 roku. Szereg polskich lekarzy sportowych było członkami Komisji Lekarskich Europejskich i Światowych Związków Sportowych. Zainteresowanie medycyną sportową u szeregu wybitnych higienistów, fizjologów i klinicystów umocniło pozycję polskiej medycyny sportowej wśród innych dyscyplin lekarskich
Źródło:
Polish Journal of Sports Medicine; 2017, 33(4); 281-286
1232-406X
2084-431X
Pojawia się w:
Polish Journal of Sports Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprawozdanie z XXII Krajowego Zjazdu Polskiego Towarzystwa Historii Medycyny i Farmacji w Łodzi w dniach 15 i 16 czerwca 2010 roku
A Report from the 22nd National Conference of the Polish Society of the History of Medicine and Pharmacy in Łódź on 15th and 16th June 2010
Autorzy:
Supady, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530521.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2010, 73; 126-128
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia Polskiego Wydziału Lekarskiego przy Uniwersytecie w Edynburgu, 1941-1949. Nowa perspektywa badawcza
History of the Polish School of Medicine at the University of Edinburgh, 1941-1949. A New Research Perspective.
Autorzy:
Palacz, Michał Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085412.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Polski Wydział Lekarski
Uniwersytet
w Edynburgu
studia medyczne
lekarze-uchodźcy
emigracja przymusowa
II wojna światowa
Polish School of Medicine
University of
Edinburgh
medical studies
medical refugees
forced
migration
Second World War
Opis:
Artykuł przedstawia wyniki wieloletnich badań nad historią Polskiego Wydziału Lekarskiego (PWL) przy Uniwersytecie w Edynburgu. W odniesieniu do istniejącej literatury przedmiotu, w której ta założona w czasie II wojny światowej uczelnia prezentowana jest zarówno jako instytucja bez precedensu w historii świata jak i kontynuacja przedwojennych polskich uniwersytetów, niniejsza praca proponuje spojrzenie na ten temat z perspektywy historii emigracji przymusowej z kontynentalnej Europy w pierwszej połowie XX w. Nieznane wcześniej fakty na temat powstania i likwidacji PWL przedstawiono w szerszym kontekście zmieniających się postaw wobec lekarzy-uchodźców w Wielkiej Brytanii. Ponadto podkreślono transnarodowy charakter PWL i kluczową rolę, jaką w jej powstaniu odegrały kompetencje transkulturowe naukowców, takich jak Francis Crew i Antoni Jurasz. Wreszcie zasugerowano, że kreatywne połączenie polskich i szkockich programów i metod nauczania w czasie studiów medycznych na PWL ułatwiło po wojnie integrację polskich lekarzy- -uchodźców nie tylko w Wielkiej Brytanii, lecz również w innych krajach osiedlenia, takich jak USA, Kanada, Australia czy Nowa Zelandia.
This article presents the results of many years of research on the history of the Polish School of Medicine (PSM) at the University of Edinburgh. With reference to the existing literature in which this wartime faculty is portrayed both as an institution that was unprecedented in the history of the world and as a continuation of pre-war Polish universities, this paper looks at the topic from the perspective of the history of forced migration from continental Europe in the first half of the 20th century. Previously unknown facts on the origins and liquidation of the PSM are discussed in the broader context of the changing attitudes towards medical refugees in Great Britain. The transnational character of the PSM and the essential role played in its creation by the transcultural competence of academics, such as Francis Crew and Antoni Jurasz, has also been emphasised. Finally, it is suggested that a creative combination of Polish and Scottish programmes and methods of teaching during medical studies at the PSM facilitated the postwar integration of Polish medical refugees not only in Great Britain but also in other countries of settlement, such as USA, Canada, Australia and New Zealand.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2020, 83; 91-105
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Warsaw doctors – creators of the polish otorhinolaryngology
Autorzy:
Kierzek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033572.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Zakład Opieki Zdrowotnej Ośrodek Umea Shinoda-Kuracejo
Tematy:
history of medicine in Warsaw
history of otorhinolaryngology
Opis:
The achievements of 19th-century Warsaw physicians and the first decades of the twentieth century who created the Polish otorhinolaryngology are presented briefly. The most famous of them are Teodor Heryng, Alfred Sokolowski and the surgeons Franciszek Jawdyński and Julian Kosiński. Other well-known doctors in Warsaw, whose merit were significant, are also analyzed.
Źródło:
Medicina Internacia Revuo; 2017, 28, 109; 288-291
0465-5435
Pojawia się w:
Medicina Internacia Revuo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przybory higieniczne używane na ziemiach polskich w pradziejach
Polish Prehistorie Toiletries
Autorzy:
Cybulska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530744.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
historia medycyny
medycyna w pradawna
historia higieny
history of medicine
ancient medicine
history of hygiene
Opis:
Zabytki znajdowane przez archeologów podczas prac wykopaliskowych pozwalają rzucić trochę światła na zabiegi higieniczne w pradziejach, w epoce brązu i żelaza. Do przyborów higieny osobistej należą: grzebienie, brzytwy, pęsetki, nożyce, zwierciadła. Są one świadectwem, że ludność terenów Polski stosowała wiele zabiegów higienicznych, zapewne z chęci osiągnięcia lepszego wyglądu i ze względów zdrowotnych. Z monografii, materiałów i sprawozdań archeologicznych dowiadujemy się o chronologii, typologii i funkcji tych przedmiotów. Przyjmuje się, że przybory toaletowe znajdowane w grobach na cmentarzyskach wczesno dziej owych odzwierciedlają status zmarłego w danej społeczności i jego stan posiadania. Przybory higieniczne obok funkcji użytkowej były wykorzystywane w obrzędach i praktykach magicznych, służyły także za amulety.
Relics found by archaeologists during excavations shed some light on hygienic procedures in prehistoric times, in the Bronze and Iron Age. Personal hygiene accessories include: combs, razors, tweezers, scissors and mirrors. It can be concluded that the people inhabiting the Polish territory used a number of hygienic procedures with the view to improve health and appearance. Monographs, archaeological materials and reports reveal chronology, typology and functions o f such toiletries. The objects found in graves in cemeteries from early historical period may reflect the status of the deceased in a given community and their wealth. Hygienic accessories, besides their practical function, were also used during various ceremonies, magical practices and served as amulets.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2010, 73; 13-18
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Polish School of Medicine at the University of Edinburgh
Polska Szkoła Medyczna na Uniwersytecie w Edynburgu
Autorzy:
Macintyre, Iain
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623507.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Polish School of Medicine in Edinburgh
history of medicine
Polska Szkoła Medyczna na Uniwersytecie w Edynburgu
historia medycyny
Opis:
The Polish School of Medicine in Edinburgh, 1941–1949, was a unique academic establishment. Although located in Scotland it was governed by Polish academic regulations, conferred Polish degrees and most of the teaching was by Polish academic staff. In this article the author presents the historical background of the School, its activities and its impact on Scottish and Polish medicine.
Polska Szkoła Medyczna w Edynburgu w latach 1941–1949 była wyjątkowym ośrodkiem akademickim. Chociaż znajdował się on w Szkocji, podlegał polskim przepisom akademickim, nadawał polskie stopnie naukowe, a większość nauczania prowadzili polscy nauczyciele akademiccy. W artykule autor przedstawia tło historyczne szkoły, jej działalność oraz wpływ na szkocką i polską medycynę.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2020, 4; 18-26
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Roman Nałęcz-Brudzewski (1868-1935): znaczący polski okulista i utalentowany rzeźbiarz
Karol Roman Nałęcz-Brudzewski (1868-1935): Polish important ophthamologist and talented sculptur
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Nawrocki, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972552.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Karol Roman Nałęcz-Brudzewski
medycyna
krakowska
polska okulistyka
historia okulistyki
historia medycyny
historia sztuki
historia rzeźbiarstwa
Cracovian medicine
Polish ophthalmology
history of ophthalmology
history of medicine
history of art
history of statuary
Opis:
Artykuł przedstawia życiorys, dorobek naukowy oraz artystyczny polskiego okulisty Karola Romana Nałęcz-Brudzewskiego (1868-1935). Studiował on na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego, w 1893 roku uzyskał stopień doktora wszech nauk lekarskich (łac. doctoris medicinae universae), a następnie w latach 1893-1897 był asystentem na klinice okulistycznej UJ. Po otrzymaniu stypendium studiował w Paryżu. Od 1907 do 1919 był okulistą Miejskiej Kasy Chorych w Krakowie, a od 1923 roku do śmierci pracował jako prymariusz oddziału ocznego w Państwowym Szpitalu św. Łazarza w Krakowie. W sierpniu 1917 roku habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim. Za najważniejsze jego dzieło przez współczesnych uznawano „Podręcznik perymetrji klinicznej: dla użytku studentów i lekarzy” wydany w 1925 roku. Brudzewski był ponadto utalentowanym artystą i rzeźbiarzem; szczególne zamiłowanie żywił do rzeźbienia zwierząt.
The article contains a memoir as well as academic and artistic achievements of an Polish ophthalmologist Karol Roman Nałęcz-Brudzewski (1868-1935). He studied at the Medical Faculty of Jagiellonian University, in 1893 he got the doctor of all medical sciences degree (lat. doctoris medicinae universae). Then between 1893 and 1897 he was an assistant at the Ophthalmological Clinic of the JU. After being granted with a scholarship he went to Paris to study. From 1907 till 1919 he was an ophthalmologist at the Urban Healthcare Fund in Cracow and since 1923 till death he worked as a department head of the Ophthalmic Ward at the Public Hospital of Saint Lazarus in Cracow. In August 1917 he habilitated at the Jagiellonian University. His most important piece of work was „Textbook of the clinical perimetry: for the use of students and doctors”, which was published in 1925. Brudzewski was also a talented artist and sculptor; he was especially passionate about sculpting animals.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2018, 81; 100-112
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stanisław Lubicz-Kośmiński (1837-1883): pionier okulistyki dziecięcej i wybitny historyk medycyny.
Stanisław Lubicz-Kośmiński (1837-1883): pioneer of pediatric ophthalmology and prominent of historian of medicine
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Kordys, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530431.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Stanisław Lubicz-Kośmiński
medycyna
okulistyka
historia medycyny
historia okulistyki polskiej
medicine
ophthalmology
history of medicine
history of Polish ophthalmology
Opis:
Celem pracy było opracowanie biografii i dorobku naukowego Stanisława Lubicza-Kośmińskiego, okulisty i historyka medycyny. Jego życiorys i wkład naukowy nie został dotychczas poddany dokładnej analizie naukowej. Stanisław Kośmiński ukończył Wydział Lekarski Uniwersytetu w Moskwie w 1861 roku. Po studiach rozpoczął praktykę lekarską oraz poszerzał zdobytą wiedzę będąc asystentem w Klinice Chorób Ocznych i Usznych profesora Szokalskiego w Warszawie. Kształcił się również u profesora Albrechta von Graefego w Berlinie. Napisał prace naukowe w dziedzinie okulistyki i historii medycyny. Był bibliotekarzem Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego od 1872 roku. Ponadto często bezinteresownie udzielał pomocy lekarskiej ubogiej ludności.
The aim of the work was to develop biography and scientific achievements of Stanisław Lubicz-Kośmiński, an ophthalmologist and an historian of medicine. His curriculum vitae have not yet been subjected to thorough scientific analysis. Kośmiński graduated from the Faculty of Medicine of the University of Moscow in 1861. After graduation he started his medical practice and expanded his knowledge as an assistant at the Department of Ophthalmology headed by Professor Szokalski in Warsaw. He also studied under Professor Albrecht von Graefe in Berlin. He wrote scientific papers in the field of ophthalmology and history of medicine. He was a librarian of the Warsaw Medical Society since 1872. In addition, he often selflessly provided medical care to poor people.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2018, 81; 113-120
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poznańscy lekarze wojskowi w dwudziestoleciu międzywojennym
Poznań Military Doctors in the Interwar
Autorzy:
Janicki, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530404.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
historia medycyny wojskowej
polska medycyna wojskowa
medycyna wojskowa w Poznaniu
history of military medicine
Polish military medicine
Poznan military medicine
Opis:
Niniejsza analiza krytyczna prezentuje struktury organizacyjne wojskowej służby zdrowia, która działała w okresie od Powstania Wielkopolskiego do roku 1939, poczynając od tworzonych spontanicznie w 1918 roku jednostek medycznych zwanych „pospolitym ruszeniem” (personel medyczny rekrutowany spośród wolontariuszy), przez — często modyfikowane i tworzone ponownie — organizacje medyczne, takie jak oddziały sanitarne, punkty pomocy medycznej, szpitale oraz inne struktury medyczne. Celem prezentacji jest ocalenie od zapomnienia wiciu zaangażowanych lekarzy wojskowych oraz cywilnych. Omówione zostały takie zagadnienia, jak dotkliwe braki personelu medycznego związane z wielką demobilizacją w latach 20. XX wieku, często zmieniające się modele ochrony medycznej w armii, brak jednolitej doktryny medycznej wojska jasno określającej pozycję lekarzy wojskowych w medycznym krajobrazie stolicy Wielkopolski. Porównanie dwóch modeli wykształcenia podyplomowego, lekarzy cywilnych oraz lekarzy wojskowych, ujawniło istnienie usystematyzowanego i scentralizowanego systemu edukacji skoncentrowanego na kształceniu specjalistów mających działać na potrzeby wojskowej służby zdrowia. Jeśli chodzi o rzeczywistość w Polsce w dwudziestoleciu po odzyskaniu niepodległości i zasady służby medycznej w armii, zaprezentowano działania z dziedziny opieki zdrowotnej, a także ze sfery społecznej i naukowej, jak również postacie wybitnych lekarzy w szeregach armii, spośród których wymienić można dowódcę Wielkopolskiego Szpitala Rejonowego, pułkownika Teofila Kucharskiego oraz dowódcę Rezerw Personelu Medycznego, pułkownika Leona Strehla. Ze względu na objętość publikacji oraz na fakt, że lekarze wojskowi służący w oddziałach liniowych stanowią główny przedmiot zainteresowania innej krytycznej analizy, ta grupa zawodowa nie została omówiona w przedstawianej pracy.
This critical analysis presents the organizational structures of the military health service that had existed since Great Poland Uprising until 1939, starting from spontaneously formed medical units recruited from volunteers in the year 1918 Lhrough — often changed and reformed — medical establishments including sanitary departments, treatment areas, hospitals and other medical units. The purpose of such presentation is to save numerous dedicated army physicians, civilian physicians from being irreversibly forgotten. Such issues have been discussed as the 1920s great demobilization period deficiency in medical personnel, often changing models of the military health service, the lack of a homogeneous army medical doctrine, including the location of army physicians in the medical landscape of the capital of Great Poland. The comparison of the two models of post-graduate education for civilian and army physicians has revealed the existence of a syslemized and centralized education aimed at specialists’ Iraining to fulfill the army health care needs. In terms of Poland’s twenty years of independence reality and the army medical service rules, activities have been presented concerning health treatment and service, the social and scientific sphere as well as the distinguished corps physicians, among whom we can mention the commander of the Great Poland Regional Hospital — Colonel Teofil Kucharski and the commander of the Reserve Medical Personnel — Colonel Leon Strehl. With regard to the volume of the publication and the fact that army physicians serving in line troops are the focus of interest of another critical analysis, this particular professional group has not been mentioned in the analysis discussed.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2010, 73; 30-45
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zygmunt Kramsztyk – patriota, działacz społeczny, fi lozof medycyny i lekarz
Zygmunt Kramsztyk - patriot, social activist, philosopher of medicine and physician.
Autorzy:
Polak, Agnieszka
Grzybowski, Andrzej
Sak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530408.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Zygmunt Kramsztyk
medycyna warszawska
okulistyka żydowska
okulistyka polska
historia
okulistyki
historia medycyny
Warsaw medicine
Jewish ophthalmology
Polish ophthalmology
history
of ophthalmology
history of medicine
Opis:
Artykuł przedstawia drogę życiową, w tym dokonania zawodowe, lekarza i fi lozofa medycyny pochodzenia żydowskiego Zygmunta Kramsztyka na tle stosunków polsko-żydowskich na ziemiach polskich w XIX wieku. W pracy omówiono sytuację społeczno-polityczną ludności żydowskiej w dziewiętnastowiecznej Warszawie. Przedstawienie życiorysu Kramsztyka zostało pogłębione o prezentację Jego przodków i osób z bliskiej rodziny. Zygmunt Kramsztyk angażował się w niesienie pomocy medycznej ubogiej ludności Warszawy. Był dobrym organizatorem: sprawował funkcje naczelnego lekarza i ordynatora oddziału ocznego Szpitala Starozakonnych w Warszawie. Jako lekarz-okulista rozwijał również pasje humanistyczne. Dotyczyły one przede wszystkim badań nad kulturą i językiem polskim oraz refl eksji fi lozofi cznej nad medycyną. Stworzył „Krytykę Lekarską“ – czasopismo naukowe na łamach którego toczono spory w zakresie rozważań fi lozofi czno-medycznych. Jednym z najbardziej istotnych zagadnień w tym zakresie którymi fascynował się Kramsztyk była kwestia statusu metodologicznego medycyny – jej relacji do nauki i sztuki.
Th e article presents the life and professional achievements of a Jewish physician and philosopher of medicine - Zygmunt Kramsztyk. Th e article is set against the background of Polish-Jewish relations on the Polish territories of the XIX century and discusses the sociopolitical situation of the Jews in nineteenth-century Warsaw. Presented biography of Kramsztyk was deepened by the presentation of his ancestors and his closest relatives. Zygmunt Kramsztyk was involved in providing medical aid to the poor of Warsaw. He was a good organizer; he held the function of head consultant and the Head of the Opthtalmological Department of the Jewish Hospital in Warsaw. As a physician - ophthalmologist he also developed a passion for humanities. Th ese passions focused mainly on the culture and Polish language and philosophical refl ection on medicine. He created the „Krytyka Lekarska“ – a scientifi c journal where disputes of philosophical and medical considerations were published. One of the most important matters that fascinated Kramsztyk was the methodological status of medicine – its relations to science and art.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2015, 78; 96-108
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Vilnius Section of the Polish Otorhinolaryngological Society in 1924–1939
Autorzy:
Bruzgielewicz, Antoni
Bartoszewicz, Robert
Niemczyk, Kazimierz
Krupowies, Walentyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398943.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
history of medicine
otorhinolaryngology
Vilnius
Opis:
The medical society associating doctors dealing with diseases of the ear, nose, larynx and pharynx in the territory of the Republic of Poland was registered in 1921 as the Polish Otorhinolaryngological Society. The Society’s Vilnius Section was established in 1924. We know the most about the Vilnius Section of the Polish Otorhinolaryngological Society because the protocols of the section meetings have been preserved. According to the protocols, 58 sessions were held during the 16 years of the Vilnius Section’s existence. During the entire period of the Section’s activity, over 250 different clinical cases were demonstrated, and more than 30 papers, inventions, new therapeutic and surgical methods were discussed and presented. Colleagues shared their experience gained abroad, internships held in foreign centers; participation in congresses in Poland and abroad were discussed. On September 26–29, 1929 as part of the 13th Congress of Polish Doctors and Naturalists in Vilnius, the Vilnius Section organized the VIII National Congress of the Society and a Section meeting.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 1; 36-41
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rudolf Kimla: profesor lékařské fakulty Univerzity Karlovy v Praze a člen PAU v Krakově : k dějinám česko-polských vědeckých styků v medicíně
Rudolf Kimla: Professor of the Faculty of Medicine at Charles University in Prague and a member of PAU in Kraków. On the history of Czech-Polish relations in the field of medicine
Autorzy:
Svobodný, Petr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164659.pdf
Data publikacji:
2015-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Rudolf Kimla
medicine
Czech-Polish relations
medycyna
kontakty czesko-polskie
Opis:
The intensity of scientifi c contacts between the countries is evidenced, inter alia, in the make-up of the foreign members of the academy of sciences of a given country. In the case of the Academy of Learning in Kraków, later the Polish Academy of Learning (PAU) and the Czech Academy of Sciences and Arts (ČAVU), the relations have been thoroughly investigated by a Czech historian M. Ďurčanský. As regards the relationships in the fi eld of medicine, a mutual membership of a group of foreign members of PAU and ČAVU was uncommon, a notable example being Rudolf Kimla, the professor of the Faculty of Medicine at Charles University in Prague. Kimla was renowned for his work for the development of cooperation within the Slavic medical milieu, which was fostered by Slavic doctor conventions. Kimla’s appointment as a foreign member of PAU (1935) followed his participation in a congress of Slavic doctors held in Poznań in 1933.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2015, 1(8); 192-211
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okulistyczny epizod biografii Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego
Ophthalmology episode in the biography of Bolesław Wieniawa-Długoszowski
Autorzy:
Witczak, Włodzimierz
Grzybowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530514.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
historia okulistyki
Bolesław Wieniawa-
Długoszowski
historia polskiej okulistyki
historia
medycyny
history of ophthalmology
history of Polish ophthalmology
history of medicine
Opis:
W pracy przedstawiono fragment biografii generała Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego (1881-1942), dotyczący jego zawodowych zainteresowań okulistyką. Prostuje ona nieścisłości związane ze specjalizacją w tej dziedzinie wielokrotnie powielane przez dawnych znajomych i korzystających z nich bezkrytycznie współczesnych biografów lekarza.
In the article the part of biography of general Bolesław Wieniawa-Długoszowski (1881-1942) related to ophthalmology was presented. It verifies some inaccuracies delivered by his acquaintances, present in the literature and often repeated by his biographers.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2019, 82; 87-89
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Women in Polish otorhinolaryngology
Kobiety w otorynolaryngologii polskiej
Autorzy:
Bruzgielewicz, Antoni
Bartoszewicz, Robert
Kaczmarczyk, Dariusz
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399028.pdf
Data publikacji:
2021-04-29
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
history of medicine
otorhinolaryngology
women in medicine
women in otorhinolaryngology
Historia medycyny
Otorynolaryngologia
Kobiety w medycynie
Opis:
The first woman with a doctor's degree to practice in Poland was Anna Tomaszewicz-Dobrska (1854-1918). In Polish literature it is difficult to establish which of the women was the first to deal with diseases in the field of otorhinolaryngology. Pioneers in the specialty of otorhinolaryngology could be women who graduated from medical studies and completed "specialization" in clinics outside Poland or in Krakow, where the first department was established in Poland, and women were the first to have the opportunity to study medicine. In Poland, in 1925, out of 738 female doctors, only 4 of them dealt with diseases in the area of the head and neck, in 1938 21 women out of 2018 female doctors, and in 2020 out of 90,435 women, 1991 out of 3,378 doctors practicing the otorhinolaryngology. In Poland, Aleksandra Salomea Mitrinowicz-Modrzejewska was probably the first female otorhinolaryngologist who obtained her habilitation in 1947 and riched the title of associate professor in 1954. Until now, it has been established that only 28 women in Poland associated with otorhinolaryngology who have obtained the full profesor title.
Pierwszą kobietą z dyplomem lekarza, która praktykowała na ziemiach polskich, była Anna Tomaszewicz-Dobrska (1854–1918). Na podstawie zachowanego piśmiennictwa polskiego trudno ustalić nazwisko kobiety lekarki, która jako pierwsza zajmowała się chorobami z zakresu otorynolaryngologii. Pionierkami w specjalności otorynolaryngologii mogły być kobiety, które ukończyły studia medyczne i odbyły „specjalizację” w klinikach poza Polską lub w Krakowie, gdzie powstała pierwsza katedra otolaryngologii na ziemiach polskich i kobiety po raz pierwszy uzyskały możliwość studiowania medycyny. W Polsce, w 1925 roku na 738 kobiet-lekarzy chorobami obejmującymi zakres otorynolaryngologii zajmowały się 4; w 1938 roku na 2018 kobiet – 21; w 2020 roku na 90 435 kobiet-lekarzy było 1991 otolaryngologów. Stanowiło to większość wśród 3378 wszystkich lekarzy tej specjalności. W Polsce najprawdopodobniej pierwszą kobietą otorynolaryngologiem, która uzyskała habilitację w 1947 roku i tytuł profesora nadzwyczajnego w 1954 roku, była Aleksandra Salomea Mitrinowicz-Modrzejewska. Udało się ustalić, że 28 kobiet w Polsce związanych z otorynolaryngologią uzyskało tytuł profesora.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 2; 59-64
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Włodzimierz Kulczycki (1862–1936) – przedstawiciel elity naukowej Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie
Włodzimierz Kulczycki (1862–1936) – a representative of the scientific elite of the Academy of Veterinary Medicine in Lwow
Autorzy:
Sikorski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343149.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Włodzimierz Kulczycki (1862–1936)
historia medycyny
Akademia Medycyny Weterynaryjnej
historia nauki
biografwistyka
Lwów
Vladimir Kulchytsky (1862–1936)
history of medicine
Academy of Veterinary Medicine
history of science
biography
Lviv
Opis:
Vladimir Kulchytsky (1852–1936), was one of the leading representatives of the scientific elite of the city of Lviv. He was a veterinarian, zoologist, an outstanding mammalian anatomist, professor, pro-rector and rector of the Academy of Veterinary Medicine in Lviv. He did his studies in natural sciences in Vienna, then in Lviv. He also received a diploma in veterinary medicine. From 1882 to 1934 he worked at the Lviv Academy of Veterinary Medicine, first as an assistant, then as a lecturer, and from 1906 as a professor, head of the Department (Department) of Descriptive Anatomy, Topography, Histology and Embryology (later, after changes, the Department of Comparative Anatomy). He also worked as a veterinarian at the Lviv Horse Tram Society, as a city veterinarian and as a veterinarian for the control of cattle and meat on the Lviv railroads. Prof. Kulchytsky’s scientific output includes about 60 publications (compact works, studies and scientific articles, discussions, reviews, etc.). The area of research and scientific interests of V. Kulchytsky was extremely wide and at the same time diverse. He became famous as an outstanding mammalian anatomist and zoologist, creator of anatomical preparations (continuing the work of Prof. Henryk Kadye). He conducted research work on avian anatomy and physiology, the anatomy and etiology of cattle and horse diseases. He was also involved in parasitology, hippiatry, conducted interdisciplinary studies on the borderline between ethnography and ethnology, was interested in climatology and demography of the countries of the Orient and Central Asia, Indian studies and deep-sea fauna of the oceans. He skillfully combined his collecting passion for carpentry (1906–1936) with orientalist research, becoming an undisputed authority in this field, while amassing the largest collection of old oriental textiles on Polish soil. In 1934, he received an honorary doctorate from the Academy of Veterinary Medicine in Lviv for his outstanding achievements in the field of science and his attitude during the occupation of Lviv by Russia (1914–1915).
Włodzimierz Kulczycki (1852–1936), należał do czołowych przedstawicieli elity naukowej miasta Lwowa. Był lekarzem weterynarii, zoologiem, wybitnym anatomem ssaków, profesorem, prorektorem i rektorem Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie. Odbył studia zakresie nauk przyrodniczych w Wiedniu, następnie we Lwowie. Otrzymał również dyplom lekarza weterynarii. W latach 1882–1934 pracował w lwowskiej Akademii Medycyny Weterynaryjnej, najpierw jako asystent, następnie wykładowca, od 1906 r. jako profesor, kierownik Katedry (Zakładu) Anatomii Opisowej, Topograficznej, Histologii i Embriologii (następnie po zmianach Zakładem Anatomii Porównawczej). Pracował również na stanowisku lekarza weterynarii w Lwowskim Towarzystwie Tramwajów Konnych, jako miejski lekarz weterynarii i weterynarz kontroli bydła i mięsa na lwowskich kolejach. Dorobek naukowy prof. Kulczyckiego obejmuje około 60 publikacji (prac zwartych, studiów i artykułów naukowych, omówień, recenzji etc.). Obszar badań i zainteresowań naukowych W. Kulczyckiego był niezwykle szeroki, a zarazem różnorodny. Zasłynął jako wybitny anatom ssaków i zoolog, twórca preparatów anatomicznych (kontynuator prac prof. Henryka Kadyego). Prowadził prace badawcze nad anatomią i fizjologią ptaków, anatomią i etiologią chorób bydła i koni. Zajmował się również parazytologią, hipiatrią, prowadził interdyscyplinarne studia z pogranicza etnografii i etnologii, interesowała go klimatologia i demografia krajów Orientu i Azji Środkowej, indianistyka oraz fauna głębinowa oceanów. Kolekcjonerską pasję kobierniczą (1906–1936) umiejętnie łączył z badaniami orientalistycznymi, stając się niekwestionowanych autorytetem w tej dziedzinie, jednocześnie gromadząc największą na ziemiach polskich kolekcję starych tkanin orientalnych. W 1934 r. za wybitne osiągnięcia na polu nauki i postawę podczas okupacji Lwowa przez Rosję (1914–1915) otrzymał doktorat honoris causa Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie.
Źródło:
Polish Biographical Studies; 2023, 11; 7-41
2353-9291
Pojawia się w:
Polish Biographical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między medycyną a literaturą. Parateksty łacińskich traktatów o kołtunie jako przejaw renesansowej erudycji
Between medicine and literature: Paratexts of Latin treatises on the Polish plait as a sign of Renaissance erudition
Autorzy:
Milewska-Waźbińska, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397851.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
Tematy:
historia medycyny
kołtun polski
paratekst
kultura renesansowa
history of medicine
Polish plait
paratext
Renaissance culture
Opis:
The article deals with issues related to the cultural phenomenon of an ailment called a Polish plait (plica Polonica). The article is devoted to the first stage of interest in this disease in Europe in the 17th century. The main subject of interest is the extensive treatise “De plica quam Poloni gwozdziec, Roxolani kołtunum vocant liber”, whose author was a well-known professor of medicine from Padua, Ercole Sassonia (Hercules Saxonia). Literary texts written in Latin also indicate that medical treatises were addressed to recipients who represented similar interests and education.
Źródło:
Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki; 2020, 29, 2; 115-126
1509-0957
Pojawia się w:
Analecta. Studia i Materiały z Dziejów Nauki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oddział Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego w Zielonej Górze w latach 1953-2019
Branch of the Polish Dental Society in Zielona Góra within 1953-2019
Autorzy:
Kotuła, Jacek
Kierzek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085428.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Polskie Towarzystwo Lekarskie
historia medycyny
historia stomatologii
stomatologia
Polskie Towarzystwo Stomatologiczne
history of medicine
history of stomatology
stomatology
Polish Dental Society
Polish Medical Society
Opis:
W artykule przedstawiono szkic działalności oddziału Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego w Zielonej Górze (dalej PTS) od jego powstania w 1953 r. do 2019 r. Na wstępie omówiono kulisy powstania oddziału stomatologicznego w obrębie Polskiego Towarzystwa Lekarskiego (dalej PTL) i utworzenie samodzielnych struktur PTS. Uwzględniono kierunki rozwoju oddziału, kadry zarządzające towarzystwem i sposoby realizacji zadań statutowych. Podkreślono wkład PTS w podnoszenie wiedzy i umiejętności lekarzy stomatologów poprzez realizację kursów zaliczanych do specjalizacji i wykładów zaliczanych jako dopełnienie obowiązku kształcenia ustawicznego.
The article presents a sketch of the activities of the Zielona Góra branch of the Polish Dental Society (hereinafter PTS) from its inception in 1953 to 2019. At the beginning, the background of the creation of the dental department within the Polish Medical Society (hereinafter PTL) and the creation of independent PTS structures was discussed. The directions of the branch development, management staff of the society and methods of implementing statutory tasks were taken into account. The contribution of the PTS to improving the knowledge and skills of dentists through the implementation of courses classified as specializations, and lectures counted as a supplement to the obligation of lifelong learning.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2020, 83; 17-29
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wokół pierwszej polskiej systematyki zamówień. O zapomnianej propozycji Józefa Obrębskiego
The First Polish Systematics of Spells against Illness. On the Forgotten Proposal of Józef Obrębski
Autorzy:
Engelking, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635992.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
spells
folk medicine
systematic
literary genetics
the history of folklore
the history of ethnology
Opis:
The author discusses the first Polish systematics of magic spells against illness, which was proposed by Józef Obrębski in a brochure Index for „Treating the Polish people” by Henryk Biegeleisen in 1931. Obrębski introduced a division of spells into 9 groups, separated on the basis  of their  content,  form and  function.  It  was  not  an  autonomous  development.  It  have been created for the needs of someone else’s work and on the margin of a broader classification of material in the field of folk medicine as a whole. However, the proposal of Obrębski  can  be  regarded  as  a  serious  outline covering  all  material  concerning  the  systematics  of spells against illness. In the following parts of the article the author sets the discussed work in  a  due  context,  locating  it  in  the  history  of Polish research  on  the  genre  of  spells.  She recalls the first nineteenth-century works and analyses a possible impact of the Obrębski’s systematics on the subsequent approaches to the subject.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2012, 3
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bronisław Ziemiński (1860-1915) ‒ współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Okulistycznego
Bronisław Ziemiński (1860-1915) – co-founder of the Polish Ophthalmological Society
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Pactwa, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085495.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Bronisław Ziemiński, polska okulistyka,
historia okulistyki, historia medycyny, Polskie
Towarzystwo Okulistyczne, Instytut Oftalmiczny
w Warszawie
Bronisław Ziemiński, Polish ophthalmology,
history of ophthalmology, history of medicine,
Polish Medical Society, Warsaw Ophthalmic Institute
Opis:
Artykuł przedstawia biografię oraz dorobek naukowy polskiego okulisty Bronisława Ziemińskiego (1860- 1915), współzałożyciela Polskiego Towarzystwa Okulistycznego. Studiował na Uniwersytecie w Dorpacie. W latach 1884 i 1885 pracował w klinice prof. Raehlmanna. W 1884 roku uzyskał stopień doktora. W 1892 roku został ordynatorem etatowym Instytutu Oftalmicznego w Warszawie. W 1908 roku został prezesem i współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Okulistycznego dla Królestwa Polskiego. W 1909 roku wydał podręcznik pt. Zarys okulistyki.
The article presents the biography and scientific achievements of the Polish ophthalmologist Bronisław Ziemiński (1860-1915). He studied at the University of Dorpat. He became the head of the Ophthalmic Institute in Warsaw in 1892. He became the president and co-founder of the Polish Ophthalmological Society for the Kingdom of Poland in 1908. He published a textbook Zarys okulistyki in 1909.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2021, 84; 47-60
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Laryngologiczne dokonania Hilarego Schramma (1857-1940), lwowskiego chirurga, pioniera chirurgii dziecięcej
Laryngological achievements of Hilary Schramm (1857-1940), Lviv surgeon, pioneer of pediatric surgery
Autorzy:
Kierzek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972536.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
historia polskiej otorynolaryngologii
historia medycyny kresów południowo-wschodnich
Drugiej Rzeczypospolitej Polskiej
history of Polish otorhinolaryngology
history
of medicine of the south-eastern borderland of the
Second Polish Republic
Opis:
Na wstępie przedstawiono drogi życiową, zawodową i naukową Hilarego Schramma (1857-1940), wychowanka m.in. Theodora Billrotha, ordynatora oddziałów chirurgicznych, m.in. w Szpitalu św. Zofii i Powszechnego Szpitala Krajowego we Lwowie, szczególnie zasłużonego w ortopedii i chirurgii dziecięcej, twórcę „szkoły chirurgicznej”. Przedstawiono jego dokonania w leczeniu takich chorób rynolaryngologicznych, jak włókniaka młodzieńczego, nowotworu złośliwego jamy ustnej, wymagającej operacji metodą Gussenbauera, nowotworu złośliwego przełyku, usuwania ciał obcych krtani i przełyku. Szeroko stosował w chirurgii elektrolizę. Krytycznie podchodził do leczenia gruźlicy limfą Kocha.
The life, professional and scientific ways of Hilary Schramm (1857-1940), pupil of Theodor Billroth, head of surgical wards, among others at the St. Zofia and the General National Hospital in Lvow, especially deserved in orthopedics an pediatric surgery, the creator of the “surgical school” are presented at the beginning. His achievements in the treatment of such diseases such as juvenile fibroma, oral cancer, requiring surgery by Gussenbauer, malignant esophageal cancer, foreign body of larynx and esophagus are analyzed in details. He widely used electrolysis in surgery. He treated critically to the treatment of tuberculosis by Koch᾿s lymph.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2019, 82; 27-34
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola społeczna aptek jezuickich w dawnej Rzeczypospolitej
The social role of Jesuit pharmacies in the former Republic of Poland
Autorzy:
Mariani, Andrea
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408508.pdf
Data publikacji:
2021-11-03
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
history of pharmacy
Polish-Lithuanian Commonwealth
Society of Jesus
medical matter
history of surgery
history of medicine
Opis:
The article presents the social role of Jesuit pharmacies in the Polish-Lithuanian Commonwealth based on the sources of religious provenance and inventories of Jesuit colleges drawn up as a result of the dissolution of the Society of Jesus in 1773. In the first part, the author analyzes the ecclesiastical and secular legislation and its impact on the activities of Jesuit pharmacies. Canon law did not forbid clergymen to deal with medicine, but only limited the possibility of obtaining academic education in this field and conducting surgical procedures. By adopting these rules, Jesuit legislation placed the main emphasis on superiors’ control over the finances of pharmacies and limited the sale of drugs to protect the order from being accused of unfair competition by the townspeople. In the context of state pharmaceutical law, the privilege of June 30, 1662, which allowed for the liberation of journeymen by Jesuit pharmacists, was of great importance. In this way, a path of professional education in the field of pharmacy under the management of the Society, an alternative to the guild system, was created. The second part of the article discusses the social factors that favoured the establishment of monastic pharmacies. Particularly noteworthy is the uneven distribution of Jesuit pharmacies in the former Polish-Lithuanian Commonwealth. While in Royal Prussia the Jesuits did not run pharmacies to avoid conflicts with the Protestant bourgeoisie, in the eastern borderlands of the Polish-Lithuanian state, Jesuit pharmacies were often the only institutions of this type. The third part of the work presents the financial situation of Jesuit pharmacies. They had significant income, but also required considerable investments related to the purchase of raw materials and equipment in the Baltic ports. The fourth part of the article concerns the social scope of the activity of Jesuit pharmacists, who not only provided medicines to the poor, but also treated nobles, magnates and high church dignitaries. Not being obliged by guild regulations, apart from preparing medicines, they also diagnosed them, performed minor surgical procedures and assisted women during childbirth. The last part of the article discusses drugs and raw materials in terms of their availability to the broadly understood clientele. The offer of Jesuit pharmacies included both cheap products derived from the local flora, intended for the treatment of the poor, and expensive raw materials from abroad. Moreover, among the medical matter there were preparations for women and infants, as well as for people suffering from syphilis. In the end, the author emphasizes the centrality of pharmacies in the Jesuit pastoral strategy. Thanks to their high level, pharmacies not only corresponded to the ideal of mercy, but also contributed to gaining the favour and trust of representatives of social elites. In this context, the dissolution of the Society is an important turning point not only in cultural and religious life, but also in the history of medicine and pharmacy in the former Polish-Lithuanian Commonwealth.
Źródło:
Wiek Oświecenia; 2021, 37; 42-83
0137-6942
Pojawia się w:
Wiek Oświecenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiktor Feliks Reis (1875-1943): profesor okulistyki we Lwowie
Wiktor Feliks Reis (1875-1943): professor of ophthalmology in Lviv
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Nawrocki, Mateusz
Kitselyuk, Volodymir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530533.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Wiktor Feliks Reis
medycyna lwowska
okulistyka polska
historia okulistyki
historia sztuki
medicine of Lviv
polish
ophthalmology
history of ophthalmology
history
of art
Opis:
Artykuł przedstawia życiorys oraz analizę dorobku naukowego Wiktora Feliksa Reisa (1875-1943). Studia medyczne odbył on na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, a tytuł doktora wszech nauk lekarskich otrzymał w 1898 roku. Następnie specjalizował się w zakresie okulistyki w Paryżu oraz Berlinie. Po powrocie do Lwowa został wolontariuszem a od 1906 roku asystentem kliniki okulistycznej prof. Emanuela Macheka (1852-1930). Habilitował się w roku akademickim 1910/11 na Uniwersytecie Lwowskim, po czym w 1911 r. został docentem prywatnym kliniki okulistycznej, którym pozostał do 1930 roku. W czasie I wojny światowej, a później wojny polsko-bolszewickiej prowadził jako kierownik oddziały oczne w szpitalach wojskowych. W 1930 roku otrzymał tytuł profesora. Po agresji sowieckiej na Polskę w 1939 i okupacji Lwowa wykładał na Uniwersytecie Lwowskim. Po zajęciu miasta przez Niemców, musiał przenieść się do Warszawy razem z żoną, ze względu na swoje żydowskie pochodzenie. Zmarli obydwoje w getcie warszawskim w 1943 roku. Artykuły naukowe Reisa obejmowały zagadnienia chorób zakaźnych, urazów, nowotworów oczu oraz badania refrakcji. Wiele ze swoich doniesień publikował zarówno w języku polskim oraz w języku obcym, zwykle niemieckim lub francuskim. Publikował również prace dotyczące historii okulistyki oraz historii sztuki.
The article contains a memoir and analysis of academic achievements of Wiktor Feliks Reis (1875-1943). He studied medicine at the Jagellonian University in Cracow and in 1898 he got the doctor of all medical sciences degree. Then he specialized in the field of ophthalmology in Paris and Berlin. After coming back to Lviv he became a volunteer and since 1906 an assistant at the Ophthalmological Department headed by prof. Emanuel Machek (1852-1930). He habilitated in the academic year of 1910/11 at the University of Lviv, then in 1911 he became a private docent at the Ophthalmologic Department till 1930. During I World War and afterwards in the Polish-Soviet War he was a head of ophthalmic wards in military hospitals. In 1930 he received the title of a professor of ophthalmology. After soviet aggression in 1939 and occupation of Lviv he was teaching at the University of Lviv. After German invasion he was forced to move to Warsaw, together with his wife, due to his Jewish background. They both died in the Warsaw Ghetto in 1943. Scientific articles of Wiktor Reis comprised of infectious diseases, traumas, tumors and refraction of the eye. Many of his reports he published in Polish as well as in foreign languages, usually German and French. Reis also published his works concerning the history of ophthalmology and history of art.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2019, 82; 90-105
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparative studies of medical specialization in Orthodox and Catholic monasteries. Preliminary remarks
Autorzy:
Krainia, Olha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/7021956.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Hospital
history of medicine
Catholic and Orthodox monasteries
monks
Kyiv Pechersk monastery
Rus
Ukraine
Polish–Lithuanian Commonwealth
the Tsardom of Moscow
Opis:
Comparative studies of medical specialization in Orthodox and Catholic monasteries. Preliminary remarks. The article is dedicated to the problem of the genesis of hospitals and specialization of some Catholic and Orthodox monasteries in the provision of medical care and other charitable activities. The relevance of the topic is dictated by the difficulty in explaining the phenomenon of the Orthodox Trinity Hospital Monastery in Kyiv outside the context of the history of Rus as a part of the Polish-Lithuanian Commonwealth. Orthodox monasteries are not characterized by the reflection in their name of the monastery’s implied charitable function. The problems of historiography relating to the monastery as a medical institution are discussed in the article. It focuses how the imperial concept of historical development prevails in post-Soviet countries, also either West European connections or regional features is taken little into account. Despite the meager available source base, posing the question makes it possible to identify promising areas of research, such as a comparison of the charters of Orthodox and Catholic monasteries with regard to the care of patients, dependence of specialized church institutions on public health policy, dynamics of the evolution of hospitals in Catholic and Orthodox monasteries, an architectural and spatial structure of medical units there, monastic view of disease and medical practice, which highlight the issues of the monasteries’ social role and their functioning during epidemics.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2019, 11; 63-76
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otorynolaryngologiczny zawodowy i naukowy dorobek lwowskiego lekarza Kazimierza Szumowskiego (1901–1941)
Professional and scientific otorhinolaryngological achievements of the Lvov doctor Kazimierz Szumowski (1901-1941)
Autorzy:
Kierzek, Andrzej
Kotuła, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930298.pdf
Data publikacji:
2021-05-27
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
historia medycyny Kresów Południowo-Wschodnich Drugiej Rzeczypospolitej Polskiej
historia polskiej otorynolaryngologii
history of Polish otorhinolaryngology
history of medicine in the South-Eastern Borderlands of the Second Polish Republic
Opis:
Na wstępie przedstawiono drogi: życiową, zawodową i naukową doktora Kazimierza Szumowskiego (1901–1941), specjalisty otolaryngologa w Klinice Oto-laryngologii Uniwersytetu Jana Kazimierza oraz Szpitalu Ubezpieczalni Społecznej we Lwowie, uczestnika walk w obronie Lwowa, bestialsko zamordowanego przez sowietów w 1941 r. Zanalizowano dokładnie jego dokonania otorynolaryngologiczne w radiologii otiatrycznej oraz badania nad przewodnictwem ciepła w wyrostku sutkowym. Analizie poddano także m.in. problem usuwania ciał obcych z narządów otorynolaryngologicznych i leczenia twardzieli środkami chemicznymi.
The introduction presents the life, professional and scientific paths of dr. Kazimierz Szumowski (1901-1941), an otolaryngologist specialist at the Otolaryngology Clinic of the Jan Kazimierz University and the Social Insurance Hospital in Lvov, a participant in the fights in defense of Lvov, brutally murdered by the Soviets in 1941. His otorhinolaryngological achievements in otiatric radiology and studies on heat conduction in the mastoid process were thoroughly analyzed. The problem of removing foreign bodies from otorhinolaryngological organs and treating scleroma with chemical agents were among other things also analyzed.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 3; 1-5
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
40th anniversary (1980–2020) of the establishment of the Oncological Section of the Polish Society of Otorhinolaryngologists of Head and Neck Surgeons
Autorzy:
Bruzgielewicz, Antoni
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Kaczmarczyk, Dariusz
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399275.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
history of medicine
oncological section
otorhinolaryngology
Opis:
The Oncology Section of the Polish Society of Otorhinolaryngologists of Head and Neck Surgeons is one of the oldest sections of the PSOHNS. It was established by a resolution of the General Meeting of the PSOHNS in Poznań on September 22, 1980 upon request of prof. Stanisław Iwankiewicz, who became its Chairman. On December 12, 1981, the 1st Conference of the Section was held in Wrocław. The overarching theme of the conference was laryngeal cancer. During its 40 years of existence, the Oncology Section organized 3 conferences and 17 symposia, bringing pride to the entire Society, and promoted the latest scientific trends in the approach to head and neck cancer. With the development of basic sciences, genetic and molecular tests as well as new diagnostic and therapeutic methods, the topics of meetings gradually expanded to include new sections and issues in ENT oncology.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 4; 17-22
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genesis and stages of formation of the Polish Society for Rehabilitation of the Disabled
Geneza i etapy powstania Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem
Autorzy:
Jandziś, Sławomir
Puszczałowska-Lizis, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437861.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
history of medicine
disability
rehabilitation
historia medycyny niepełnosprawność
rehabilitacja
Opis:
The authors based on the analysis of archival materials and articles in medical journals presented the activities of individuals and organizations for the establishment of a national association for rehabilitation of the disabled. In the mid-war period, the biggest role in promoting the idea of rehabilitation of the disabled persons falls on the orthopedic environment. The founder of Polish orthopedics, professor I. Wierzejewski, in 1928, was elected to the Senate in order to enter the „Law on the care of the maimed and crippled”. At the IV Congress of the Polish Orthopaedic Association in Lviv, in 1933, one of the sessions was devoted to the care for the crippled. The resolutions of the Congress addressed to the Polish authorities argued for opening the facilities and providing education for young cripples, keeping the statistics of crippled people and the creation of associations cooperating with the International Association of Crippled Child Care. In 1937, the Ministry of Social Welfare made a draft statute of the Society for Combating Disability and Care for the Crippled. Despite many efforts, the society was not founded before the war. At the first post-World War II conference of the members of the Polish Society of Orthopaedics and Traumatology, held in Warsaw in 1946, prof. W. Dega presented a plan for organization of orthopedic treatment and care for the infirm. It assumed, among others, creating a nationwide association to combat disability and care for the infirm. In 1956, he founded the Committee for Cooperation with the International Society for Rehabilitation of the Disabled, which in 1957 was transformed into the Polish Committee for the Rehabilitation of the Disabled. Members of the Committee (W. Dega, Gruca A., A. Hulek, S. Rudnicki, M. Weiss, H. Dworakowska and others) sought to create a socioscientific organization for fighting disability. On March 9, 1960 they organized the meeting claiming to life one of the largest NGOs in the People’s Republic of Poland, the Polish Association for Rehabilitation of the Disabled. The establishment of the Society crowned many years of efforts of individuals and organizations working for the good of people with disabilities in Poland.
Autorzy na podstawie analizy materiałów archiwalnych oraz artykułów zamieszczonych w czasopismach medycznych przedstawili działalność poszczególnych osób i organizacji na rzecz powołania ogólnopolskiego stowarzyszenia mającego na celu zwalczanie kalectwa. W okresie międzywojennym największa rola w promowaniu idei walki z kalectwem przypada środowisku ortopedów. Twórca polskiej ortopedii prof. I. Wierzejewski w roku 1928 został wybrany do Senatu, aby wprowadzić „Ustawę o opiece nad kalekami i ułomnymi”. Na IV Zjeździe Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego we Lwowie w 1933 r. jedna z sesji programowych poświęcona była opiece nad kalekami. Uchwały Zjazdu kierowane do władz RP postulowały otwarcie zakładów leczniczo-wychowawczych dla młodocianych kalek, prowadzenie statystyki osób kalekich oraz utworzenie stowarzyszenia współpracującego z Międzynarodowym Towarzystwem Opieki nad Dzieckiem Kalekim. W roku 1937 w Ministerstwie Opieki Społecznej powstał nawet projekt statutu Towarzystwa Walki z Kalectwem i Opieki nad Kalekami. Mimo wielu starań przed wybuchem wojny nie udało się utworzyć towarzystwa. Na pierwszej po II wojnie światowej konferencji członków Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego, która odbyła się w Warszawie w 1946 r. prof. W. Dega przedstawił projekt organizacji lecznictwa ortopedycznego i opieki nad kalekami. Zakładał on m.in. powołanie ogólnopolskiego towarzystwa do zwalczania kalectwa i opieki nad kalekami. W 1956 r. powstał Komitet do Spraw Współpracy z Międzynarodowym Towarzystwem Rehabilitacji Inwalidów, który przekształcił się w 1957 r. w Polski Komitet Rehabilitacji Inwalidów. Członkowie Komitetu (W. Dega, A. Gruca, A. Hulek, S. Rudnicki, M. Weiss, H. Dworakowska i inni) dążyli do utworzenia organizacji społeczno- naukowej prowadzącej różne formy walki z kalectwem. 9 marca 1960 r. zorganizowali zebranie powołujące do życia jedną z największych organizacji pozarządowych w PRL, Polskie Towarzystwo Walki z Kalectwem. Powstanie Towarzystwa uwieńczyło wieloletnie starania osób i organizacji działających na rzecz dobra osoby niepełnosprawnej w Polsce.
Źródło:
Medical Review; 2016, 3; 331-339
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Feliks Rymowicz (1870-1905) ‒ docent okulistyki w Kazaniu
Feliks Rymowicz (1870-1905) – associate professor of ophthalmology in Kazan
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Pactwa, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085526.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Feliks Rymowicz, polska okulistyka,
historia okulistyki, historia medycyny, Warszawskie
Towarzystwo Lekarskie
Feliks Rymowicz, Polish ophthalmology,
history of ophthalmology, history of medicine, Warsaw
Medical Society
Opis:
Artykuł w całości poświęcony został biografii i analizie dorobku naukowego Feliksa Rymowicza (1870-1905), który był wybitnym lekarzem okulistą. W 1893 roku ukończył Akademię Medyko-Chirurgiczną w Petersburgu jako laureat. W 1896 roku otrzymał stopień doktora medycyny. W latach 1897-1903 kierował oddziałem ocznym w Szpitalu Wojskowym w Kazaniu. W latach 1898‒1903 był asystentem przy katedrze patologii ogólnej na Uniwersytecie Kazańskim. W 1905 roku został czynnym członkiem Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego oraz został powołany do służby wojskowo-lekarskiej na Dalekim Wschodzie.
The article presents the biography and analysis of the scientific achievements of Feliks Rymowicz (1870- 1905). In 1893 he graduated from the Medical-Surgical Academy in St. Petersburg as a laureate. He obtained a doctoral degree in 1896. In the years 1897-1903 he was the head of the ophthalmic department at the Military Hospital in Kazan. He was an assistant at the chair of general pathology at the Kazan University between 1898 and 1903. In 1905 he became an active member of the Warsaw Medical Society and was called up for military-medical service in the Far East.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2021, 84; 69-74
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wydział Lekarski Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie 1919–1939
Autorzy:
Przeniosło, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603140.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
dzieje szkolnictwa wyższego w II Rzeczypospolitej
nauki medyczne
profesorowie
studenci medycyny
history of higher education in the Second Polish Republic
medical sciences
professors
students of medicine
Opis:
W artykule ustalono wielkość Wydziału Lekarskiego na tle pozostałych wydziałów Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie i wydziałów medycznych innych uczelni. Przeanalizowano zasady wyłaniania i funkcjonowanie władz Wydziału oraz przedstawiono dane dotyczące dziekanów i prodziekanów w kolejnych latach, omówiono także pracę przedstawicieli Wydziału we władzach uczelni. Przybliżono też zasady zatrudniania pracowników naukowo-dydaktycznych, wymagania w stosunku do nich oraz ich zaangażowanie w pracę naukową i dydaktyczną. Ustalono liczbę katedr profesorskich oraz ich kierowników w poszczególnych latach, liczbę docentów i pomocniczych pracowników naukowych. Omówiono również zasady studiowania na wydziałach lekarskich i stosunek do nauki słuchaczy WL USB. The Faculty of Medicine of Stefan Batory University in Vilnius 1919–1939The article reconstructs the size of the Faculty of Medicine as compared to other faculties of Stefan Batory University (SBU) in Vilnius and medical faculties of other universities. There is a presentation of rules of election and functioning of the Faculty authorities and a presentation of deans and vice-deans in successive years; this is supplemented by an analysis of work done by representatives of the Faculty of Medicine within the University authorities. Apart from that, rules regulating the employment of research and teaching staff, requirements they had to meet, and their commitment to work. A number of professorial chairs and their heads has been established, a number of post-doctoral employees and of auxiliary research staff. There is also a presentation of rules regulating studies at medical faculties and of the attitudes of the Faculty of Medicine SBU students towards their studies.
Źródło:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2017, 78
0080-3634
Pojawia się w:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konrad Mikołaj Rumszewicz (1850-1927) – docent okulistyki z Kijowa
Konrad Mikołaj Rumszewicz (1850-1927) – associate professor of ophthalmology from Kiev
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Pactwa, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085528.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Konrad Mikołaj Rumszewicz, polska
okulistyka, historia okulistyki, historia medycyny, Warszawskie
Towarzystwo Lekarskie, Towarzystwo Oftalmologiczne
w Kijowie, Polskie Towarzystwo Lekarskie
w Kijowie
Konrad Mikołaj Rumszewicz, Polish ophthalmology,
history of ophthalmology, history of medicine,
Warsaw Medical Society, Kiev Ophthalmological
Society, Polish Medical Society in Kiev
Opis:
Artykuł opisuje biografię oraz dorobek naukowy polskiego okulisty Konrada Mikołaja Rumszewicza (1850‒1927). W 1874 roku ukończył studia na Uniwersytecie św. Włodzimierza w Kijowie. W latach 1877‒1879 był kierownikiem oddziału ocznego Szpitala Wojskowego w Kijowie. W 1880 roku uzyskał stopień doktora medycyny. W 1904 roku został wiceprezesem Towarzystwa Lekarskiego Oftalmologicznego w Kijowie. W 1907 roku został prezesem Polskiego Towarzystwa Lekarskiego w Kijowie.
The article describes the biography and scientific achievements of the Polish ophthalmologist Konrad Mikołaj Rumszewicz (1850-1927). He graduated from the University of St. Vladimir in Kiev in 1874. He was the head of the ophthalmic department at the Military Hospital in Kiev between 1877 and 1879. He obtained the degree of Doctor of Medicine in 1880. He became vice-president of the Medical Society of Ophthalmology in Kiev in 1904, and became president of the Polish Medical Association in Kiev in 1907.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2021, 84; 61-68
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bolesław Ryszard Gepner (1863-1923) – okulista i współzałożyciel Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi
Bolesław Ryszard Gepner (1863-1923) – ophthalmologist and co-founder of the Society for the Care of the Blind in Warsaw
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Pactwa, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085492.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Bolesław Ryszard Gepner, polska
okulistyka, historia okulistyki, historia medycyny, Towarzystwo
Opieki nad Ociemniałymi, Towarzystwo
Lekarskie Warszawskie
Bolesław Ryszard Gepner, Polish ophthalmology,
history of ophthalmology, history of medicine,
Polish Society for Blind, Warsaw Medical Society
Opis:
Poniższa praca przedstawia postać polskiego okulisty Bolesława Ryszarda Gepnera (1863-1923) wraz z jego dorobkiem naukowym. W 1888 roku ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W 1889 wyjechał zagranicę i pracował jako okulista w Heidelbergu, Frankfurcie nad Menem i Berlinie. Od 1891 roku pracował w Instytucie Oftalmicznym w Warszawie, a w 1900 roku został tam ordynatorem nadetatowym. W 1908 roku powstało w Warszawie Towarzystwo Okulistyczne, a Gepner został jego wiceprzewodniczącym. W latach 1921-1923 pełnił funkcję prezesa Polskiego Towarzystwa Okulistycznego. W 1911 roku został współzałożycielem Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi w Warszawie. Był synem Bolesława Gepnera (1835-1913) wybitnego polskiego okulisty, prezesa i członka honorowego Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego.
The following work presents the biography and scientific achievements of the Polish ophthalmologist Bolesław Ryszard Gepner (1863-1923). In 1888 he graduated the Faculty of Medicine at the University of Warsaw. In 1889 he went abroad and worked as an ophthalmologist in Heidelberg, Frankfurt am Main and Berlin. From 1891 he worked at the Ophthalmic Institute in Warsaw, and in 1900 he became chief physician there. In 1908, the Ophthalmology Society was established in Warsaw, and Gepner became its vice-president. He was the president of the Polish Ophthalmology Society between 1921 and 1923. He co-founded the Society for the Care of the Blind in Warsaw in 1911. He was the son of Bolesław Gepner (1835-1913), the prominent Polish ophthalmologist, president and honorary member of the Warsaw Medical Society.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2021, 84; 39-46
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doktor Adolf Tochterman (1892-1955) – radomski lekarz, żołnierz wrześniowy i społecznik
Doctor Adolf Tochterman (1892-1955) – medical doctor from Radom, officer of Polish Army and social activist
Autorzy:
Batycki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085490.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Adolf Tochterman, biografia, historia
medycyny, historia Radomia, historia pierwszej wojny
światowej, historia wojny polsko-bolszewickiej, historia
drugiej wojny światowej, Uniwersytet Jagielloński,
Imperatorski Uniwersytet św. Włodzimierza w Kijowie,
Szpital Ewangelicki w Łodzi, Szpital im. św. Kazimierza
w Radomiu
Adolf Tochterman, biography, history of
medicine, history of Radom, history of the first world
war, history of Polish-Bolshevik war, history of the second
world war, Jagiellonian University, Saint Vladimir
Royal University of Kiev, Evangelical Hospital in Łódź,
Hospital of Saint Casimir in Radom
Opis:
W artykule przedstawiono życie i działalność Adolfa Tochtermana – polskiego lekarza, uważanego za jednego z najbardziej zasłużonych lekarzy dla społeczeństwa miasta Radomia. Autor dotarł do wszystkich dostępnych źródeł informacji, o których istnieniu wiedział. Oprócz materiałów typowo archiwalnych, szeroko wykorzystał wspomnienia żyjących pacjentów Adolfa Tochtermana oraz członków jego rodziny. Ponadto zebrał liczne lokalne publikacje dotyczące osoby Adolfa Tochtermana (zwłaszcza w lokalnej prasie), wyjaśniając wiele wątpliwości i nieścisłości dotyczących jego życiorysu (w szczególności przynależności narodowej, działalności naukowej, relacji z niemieckimi władzami okupacyjnymi w latach 1939-1945). Wyniki prac autora pozwoliły na całościowe przedstawienie sylwetki Adolfa Tochtermana jako lekarza, organizatora lokalnej służby zdrowia, oficera Wojska Polskiego, osoby prywatnej, człowieka, który przeżył trzy wielkie wojny, w których niósł pomoc rannym i chorym.
This article presents the life and activity of Adolf Tochterman – Polish medical doctor, considered as one of the most prominent and supportive medical doctor for the society of the Radom city. Author of the article used all the available sources of information known to him. Except of the typically archival materials, the author used memories of still living patients of Adolf Tochterman and memories of his family members. Moreover, the author collected numerous, local publications related to Adolf Tochterman (particularly those obtained from local newspapers), explaining numerous doubts and inaccuracies related to his CV (in particular – his nationality, scientifical activity, relations to the German authorities on Polish territory during years 1939-1945). Result of author’s work allowed to present the wholistic silhouette of Adolfa Tochterman as medical doctor, organizer of local medical services, officer of Polish Army, private person and as human being who survived three great wars where he cured wounded and sick people.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2021, 84; 75-92
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody terapeutyczne stosowane w medycynie nowożytnej na terenach Rzeczypospolitej w XVII i XVIII w. w kontekście charakterystyki wykorzystanych źródeł
Therapeutic Methods Used in Modern Medicine in the Polish-Lithuanian Commonwealth in the 17th and 18th Centuries. The Characteristics and Context of the Source Material.
Autorzy:
Węglorz, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081041.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
early modern medicine
history of medicine
17th century
18th century
medycyna nowożytna
historia lecznictwa
historia medycyny
XVII w.
XVIII w.
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Opis:
Early modern medicine knew thousands of medicines and possible treatments that could be found in guidebooks, medical dissertations, herbaria, and dispensaries. The article presents the characteristics of the basic sources of the history of medicine, as well as their specificity and the range of information they provide. The aim is to show possible source selection method in an attempt to describe a real picture of the therapeutic methods most commonly used by the official medicine in Polish-Lithuanian Commonwealth.
Źródło:
Historyka studia metodologiczne; 2018, 48; 95-109
0073-277X
Pojawia się w:
Historyka studia metodologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoretyczny rozdział kompetencji pomiędzy dawnymi medykami i chirurgami a codzienna praktyka lecznicza opisana w egodokumentach staropolskich
Theoretical division of competences between physicians and surgeons, and the daily medical practice described in old-Polish egodocuments
Autorzy:
Węglorz, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089493.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
history of medicine
Old-Polish memoirs
egodocuments
16th-17th centuries
historia medycyny
pamiętniki staropolskie
egodokumenty
XVI-XVII wiek
Opis:
It is predominantly accepted in the historiography of European medicine that, apart from the differences in education, there was a division of competences between physicians educated at universities and barber-surgeons trained in the guild system in terms of their theoretical background. Regardless of the former stereotypes - dating back to the 19th century - relating to the Church-imposed restrictions in teaching surgery at universities, it is believed that the actual differences in terms of competences must have infl uenced the scope of the undertaken therapeutic activities. A different education model and the predominance of either theoretical or practical knowledge among representatives of these groups resulted in different treatment methods and a different perception of the causes of the disease. Physicians with mainly theoretical knowledge are often put in opposition to practising barber-surgeons. While it seems that the reluctance to bloody operations (sometimes articulated by the surgeons themselves) was a reason for the limited involvement of physicians in the barber-surgeon practice, it is diffi cult to clearly indicate the factors that would prevent surgeons from dealing with “non-operational” treatment. The article attempts to answer the question to what extent the then-existing differences in education and legal restrictions infl uenced the actual division of therapeutic tasks and the functioning of various medical professions as viewed from the patient’s perspective.
Źródło:
Kwartalnik Historii Nauki i Techniki; 2021, 66, 2; 87--102
0023-589X
2657-4020
Pojawia się w:
Kwartalnik Historii Nauki i Techniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bolesław Gepner (1835-1913) ‒ uczeń Albrechta von Graefego oraz ordynator Instytutu Oftalmicznego w Warszawie
Bolesław Gepner (1835-1913) – pupil of Albrecht von Graefe and head of the Ophthalmic Institute in Warsaw
Autorzy:
Grzybowski, Andrzej
Pactwa, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085484.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Bolesław Gepner, polska okulistyka,
historia okulistyki, historia medycyny, Towarzystwo
Lekarskie Warszawskie, Instytut Oftalmiczny
w Warszawie
Bolesław Gepner, Polish ophthalmology,
history of ophthalmology, history of medicine, Warsaw
Medical Society, Warsaw Ophthalmic Institute
Opis:
Artykuł przedstawia biografię oraz dorobek naukowy polskiego okulisty Bolesława Gepnera (1835-1913). W 1858 roku ukończył Akademię Medyko-Chirurgiczną w Petersburgu. W latach 1865-1867 pracował w Berlinie w klinice okulistycznej Albrechta von Graefego. W latach 1891-1913 był lekarzem naczelnym Instytutu Oftalmicznego w Warszawie. Był prezesem Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego w latach 1885-1888 i 1897-1899. Od 1883 roku był współwłaścicielem „Gazety Lekarskiej”. Opublikował razem z Witoldem Jodko- Narkiewiczem tłumaczenie i streszczenie podręcznika okulistyki Louisa de Weckera. Był również ojcem wybitnego polskiego okulisty Bolesława Ryszarda Gepnera (1863-1923).
The article presents the biography and scientific achievements of the Polish ophthalmologist Bolesław Gepner (1835-1913). In 1858 he graduated from the Medical-Surgical Academy in St. Petersburg. In the years 1865-1867 he worked in Berlin at the Albrecht von Graefe ophthalmology clinic. He was the chief doctor of the Ophthalmic Institute in Warsaw between 1891 and 1913. He was the president of the Warsaw Medical Society in 1885-1888 and 1897-1899. From 1883 he was a co-owner of "Gazeta Lekarska". Bolesław Gepner and Witold Jodko-Narkiewicz published a translation and summary of Louis de Wecker's ophthalmology textbook. He was also the father of the outstanding Polish ophthalmologist Bolesław Ryszard Gepner (1863-1923).
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2021, 84; 32-38
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prof. dr hab. n. med. Adam Wawrzyniec Bochenek (1875–1913) — wybitny polski anatom. Setna rocznica śmierci
Prof. dr Adam Wawrzyniec Bochenek (1875–1913) — Eminent Polish Anatomist — 100th Anniversary of His Death
Autorzy:
Musiał, Agata
Kempa, Maria
Bogacz, Mateusz
Mateja, katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530810.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
Bochenek
anatomia
historia medycyny
anatomy
history of medicine
Opis:
Nazwisko Adama Bochenka znane jest wszystkim polskim lekarzom i studentom medycyny od ponad 100 lat. Dzieło, które stworzył, pomaga budować fundamenty wiedzy kolejnych pokoleń medyków aż do dnia dzisiejszego. Anatomia człowieka Bochenka jest książką niezwykłą. Liczne ilustracje oraz charakterystyczny dla autora lekki styl pisania sprawiają, że wiedza z pozoru tak nieprzystępna i rozległa staje się przejrzysta i łatwiejsza do zrozumienia. Pozycja ta jest przykładem klasycznego, obszernego podręcznika anatomii, na jakiego napisanie niewielu tylko autorów na świecie potrafiło się zdobyć. Przez ostatnie 100 lat publikacja ta wprowadzała kolejne pokolenia lekarzy nie tylko w tajniki anatomii, ale i całej medycyny. Mimo upływu czasu, dzieło Bochenka wciąż jest uważane za podręcznik wiodący na wszystkich uczelniach medycznych w Polsce, czego niezbitym dowodem są ukazujące się regularnie nowe jego wydania. Z okazji setnej rocznicy śmierci wybitnego polskiego anatoma pragniemy przypomnieć pokrótce jego życiorys, a także przybliżyć historię powstawania największego z jego dzieł.
The name of Adam Bochenek have been familiar to every physican and medical student in Poland for a hundred years. For all those years, the book he have written, has been introducing new generations of future doctors not only to anatomy but to the medicine in general. Bochenek’s The Human Anatomy is an extraordinary book. Typical for the author, descriptive way of writing as well as numerous drawings make all this vast and inaccessible knowledge more clear, lucid and sometimes even addictive. It is an example of a classical, extensive handbook of anatomy. Despite the passage of time, The Human Anatomy is still the leading textbook for all medical universities in Poland, and its new editions coming out every few years are the best way to prove it.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2013, 76/2; 81-85
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wokół sprzedaży gdańskiego muzeum doktorów Gottwaldów: Johann Philipp Breyne i jego korespondenci
About the Sale of the Museum of the Gottwalds: Johann Philipp Breyne and His Correspondents
Autorzy:
Pękacka-Falkowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1194313.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
Christoph(orus) Gottwald (1636 –1700)
Johann Christoph Gottwald (1670 – 1713)
Musaeum Gottwaldianum
the history of medicine – Royal Prussia, the 17th century, the 18th century
the history of natural collections – Royal Prussia, the 18th century
the history Natural Science – the Polish-Lithuanian Commonwealth, the 17th century, the 18th century
Opis:
The article discusses the correspondence between Johann Philipp Breyne and scholars from the German-speaking territories of Europe and England interested in purchasing the exhibits from the Museum of the Gottwalds in Gdansk after the death of its second owner Johann Christoph Gottwald (1670–1713). The Museum of the Gottwalds was set up in the second half of the 17th century by Christoph Gottwald (1636–1700), a medical doctor and a doctor of philosophy; after his death, it was inherited by his son, who was also a medical doctor. It constituted one of the biggest collections of natural exhibits in the Polish-Lithuanian Commonwealth in the early modern period and one of the most outstanding collections in Gdansk. In 1716, part of the collection was moved to Petersburg, where it gave rise to a collection of minerals which was part of the royal cabinet of curiosities. At present it is kept in the Fersman Mineralogical Museum.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2017, 82, 3; 33-50
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozprawa doktorska Jana Błażeja Bobrzyńskiego z 1837 roku „De asphyxia in genere” — pierwsza polska praca naukowa o śmierci z powodu uduszenia. Przekład pracy i komentarz
The First Polish Research Paper on Death by Asphyxia. A Doctoral Dissertation by Jan Błażej Bobrzyński “De asphyxia in genere”, 1837
Autorzy:
Skalski, Janusz H.
Turczyński, Bolesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530634.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
historia medycyny
historia anestezjologii
historia resuscytacji
śmierć z powodu uduszenia
history o f medicine
history o f anesthesiology
history of resuscitation
death by asphyxia
Opis:
Praca zawiera tłumaczenie z języka łacińskiego XIX-wiecznej dysertacji doktorskiej Jana Błażeja Bobrzyńskiego na temat śmierci z powodu uduszenia, pod znamiennym tytułem De asphyxia in genere. Dysertacja powstała w Krakowie, a jej promotorem był profesor Maciej Józef Brodowicz, pełniący wówczas urząd dziekana Wydziału Lekarskiego Akademii Krakowskiej. Promocja doktorska odbyła się 26 czerwca 1837 roku. Poza tłumaczeniem tekstu we wstępie omówiono okoliczności powstania pracy oraz podano podstawowe informacje biograficzne dotyczące autora rozprawy. W komentarzu, zamieszczonym w końcowej części pracy, podano kilka krytycznych uwag na temat rozprawy, jak również pozytywną ocenę zaleceń klinicznych Bobrzyńskiego i rzetelności wykorzystania piśmiennictwa. Rozprawę oceniono jako encyklopedyczny przegląd ówczesnej wiedzy lekarskiej w omawianym zakresie wiedzy, wzbogaconej anegdotami, opisami zabobonów i popularnych w XIX wieku poglądów na temat stanów śmierci klinicznej oraz w ogólności procesu umierania: czy to w gwałtownych okolicznościach, czy też w aurze niezbyt zrozumiałych wówczas patofizjologicznych zjawisk towarzyszących procesowi umierania organizmu. Dysertację doktorską Bobrzyńskiego uznano za niezwykły i bardzo wartościowy dokument przybliżający nam realia wiedzy lekarskiej I połowy XIX wieku na temat asfiksji i możliwości ratowania życia chorego zagrożonego skrajną niewydolnością oddechową.
The paper presents a translation from Latin of the 19thcentury doctoral dissertation by Jan Błażej Bobrzyński on death by asphyxia, which was tellingly entitled “De asphyxia in genere” The dissertation was prepared in Cracow and was supervised by Professor Maciej Józef Brodowicz, the then Dean o f the Faculty of Medicine, Medical Academy of Krakow. The title o f Doctor of Medical Sciences was conferred upon the candidate on June 26, 1837. In addition to the translated text, in the introduction, the paper discusses circumstances o f the report preparation and provides basic biographical information on the author of the dissertation. The discussion in the final part of the paper gives several critical comments on the dissertation, as well as reflects high appreciation o f Bobrzyński’s clinical recommendations and his reliable use o f literature. The dissertation is recognized as an encyclopedic review of contemporary medical knowledge enriched with anecdotes, superstitions and popular 19th-century views on clinical death and the process o f dying in general: be it death surrounded by violent circumstances or suffused with an aura of at the time not quite understood phenomena accompanying the process of dying. The doctoral dissertation by Bobrzyński is presented as a unique and extremely valuable document bringing us closer to the real medical knowledge of the mid-19th century on asphyxia and possibilities o f saving the life of a patient endangered by extreme respiratory failure.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2012, 75/1; 90-107
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy higieny i opieki zdrowotnej na wsi na łamach polskiej prasy ludowej z przełomu XIX i XX wieku
The issues of hygiene and healthcare in the country in Polish peasant papers at the turn of the 19th and 20th century
Autorzy:
Wnęk, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530474.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
prasa ludowa
zdrowie
medycyna
higiena
historia lecznictwa
peasant papers
health
medicine
hygiene
history of healthcare
Opis:
Artykuł ukazuje zagadnienia higieny i zdrowia poruszane na łamach polskiej prasy ludowej z przełomu XIX i XX w. Badaniami objęto takie gazety jak m.in.: „Przyjaciel Ludu”, „Zaranie”, „Związek Chłopski”. Autorami przeważającej części artykułów były osoby nie posiadające wiedzy medycznej. Były one jednak bystrymi obserwatora sytuacji zdrowotnej na wsi i wyrazicielami lokalnej opinii publicznej na temat higieny oraz lecznictwa. Artykuły i krótkie listy do redakcji ukazują na jakie choroby najczęściej zapadała ludność, jaka była skala zachorowań i metody leczenia schorzeń. Treść tych publikacji nie pozostawia wątpliwości, że na ówczesnej wsi polskiej występowały liczne zachorowania na gruźlicę, tyfus, szkarlatynę. Skuteczność leczenia tych chorób była niewielka, brakowało lekarstw i należycie funkcjonującej służby zdrowia. Wśród włościan był duży sceptycyzm wobec pomocy ze strony lekarzy, których piętnowano za pobieranie wysokiego wynagrodzenia za swą pracę.
The article presents the issues of hygiene and health discussed in Polish peasant papers at the turn of the 19th and 20th century. Th e research covered newspapers such as “Przyjaciel Ludu”, “Zaranie” and “Związek Chłopski”. The authors of the majority of articles did not have medical knowledge. However, they were bright observers of the health situation in the country and expressed the opinion of the local communities on hygiene and healthcare. The articles and short letters to the editors show the diseases the population suff ered from most frequently, the incidence rate and methods of treating diseases. Th e content of these publications leaves no doubt that there were numerous cases of tuberculosis, typhus and scarlet fever in the Polish country of that time. Th e eff ectiveness of treating these diseases was low, there were no medicines or properly operating healthcare. Peasants were highly sceptical of seeking help from doctors who were stigmatized because of the high salaries for their job.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2015, 78; 8-15
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Profesor dr hab. med Władysław Dobrzaniecki (1897-1941) – prekursor chirurgii plastycznej i estetycznej w Polsce i jego pacjent, Bogusław Schaeffer (1929-2019)
Professor Wladyslaw Dobrzaniecki (1897-1941) – precursor of plastic and aesthetic surgery in Poland and his patient, Bogusław Schaeffer (1929-2019)
Autorzy:
Bruziewicz-Mikłaszewska, Barbara
Rupocińska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085414.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
historia medycyny kresów południowo-
wschodnich Drugiej Rzeczypospolitej Polskiej,
i podniebienia, biografia profesor Uniwersytetu Jana
Kazimierza we Lwowie
historia polskiej chirurgii plastycznej
rozszczep warg
history of medicine of the south-eastern
borderland of the Second Polish Republic, history of
Polish plastic surgery, cleft palate, cleft lip, Biography
professor of the Jan Kazimierz University in Lwów
Opis:
Autorki przedstawiają sylwetkę prekursora chirurgii plastycznej w Polsce w aspekcie chirurgiidziecięcej oraz pionierskiej operacji rozszczepu warg i podniebienia. Prof. dr hab. med. Władysław Dobrzaniecki (1897-1941) był jednym z najmłodszych profesorów lwowskiego Uniwersytetu Jana Kazimierza, uczniem prof. Hilarego Schramma (1857-1940), zamordowanym przed osiemdziesięciu laty, 4 lipca 1941 roku przez Niemców. Pozostawił trwały ślad w historii medycyny i polskiej chirurgii plastycznej.
Authors presents the life and professional and scientific ways of dr Wladyslaw Dobrzaniecki (1897-1941), pupil of prof. Hilary Schramm (1857-1940). He was one of the youngest professors of Jan Kazimierz University in Lwów, murdered eighty years ago, on 4th of July 1941 by Germans.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2020, 83; 85-90
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Helena Radlińska i środowisko medyczne w kręgu Wolnej Wszechnicy Polskiej. Wybrane portrety lekarzy-społeczników
Helena Radlińska and the Medical Community of the Free Polish University. Selected Portraits of Medical Doctors and Social Activists
Autorzy:
Szczepańska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2136030.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
medycyna społeczna
pedagogika społeczna
Polska
historia
XIX i XX wiek
medicine
social pedagogy
Polska
history
19th and 20th centuries
Opis:
W artykule podjęto problem wzajemnego oddziaływania dorobku w dziedzinie nauki i praktyki w obszarze dwóch dyscyplin – pedagogiki i medycyny – na przykładzie ich reprezentantów skupionych wokół Heleny Radlińskiej w ramach Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie i łódzkiego oddziału tej uczelni. Skoncentrowano się głównie na okresie II Rzeczypospolitej. Odniesiono się do wspólnych doświadczeń pokoleniowych twórczyni pedagogiki społecznej – Heleny Radlińskiej oraz wybranych dwóch przedstawicieli profesji lekarskiej – Stefana Kopcińskiego i Seweryna Sterlinga. Jeszcze w okresie zaborowym wiązali oni swoją działalność z tajnymi lub jawnymi organizacjami oświatowymi i patriotycznymi, tworząc łącznik pomiędzy czasami niewoli i niepodległej Polski.
The article discusses the problem of the interactions between the fields of science and practice in the area of two disciplines – pedagogy and medicine, on the example of their representatives gathered around Helena Radlińska within the Free Polish University in Warsaw and Lodz. The focus was mainly on the period of the Second Polish Republic. The article refers to the shared generational experiences of three people: the founder of social pedagogy – Helena Radlińska, and representatives of the medical profession – Stefan Kopcinski and Seweryn Sterling. In each case, they associated their activities with secret or open educational and patriotic organizations, creating a link between the period of partitioning and the independence of Poland.
Źródło:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2022, 15, 2; 186-201
2450-4491
Pojawia się w:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rośliny lecznicze w osiemnastowiecznym polskim poradniku medycznym Compendium medicum auctum. Część 1
Medicinal plants in an 18th-century Polish medical guide Compendium medicum auctum. Part 1
Autorzy:
Bacler, Barbara
Drobnik, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039730.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
rośliny lecznicze
grzyby lecznicze
historia leku naturalnego
xviii wiek
polska
medicinal plants
medicinal fungi
history of herbal medicine
18th century
poland
Opis:
The study is devoted to the identification of medicinal plants and fungi species which are enlisted in an 18th-century Polish medical help-book entitled Compendium medicum auctum. This 1st part of the study contains entries from A to K, the second part (to be released) will entail the remaining entries L–Z, the discussion and conclusions. MATERIALS AND METHODS The subject of the critical study is the list of medicinal plants and fungi names from the 7th edition issued 1752 in Częstochowa. The authorship of the work is still uncertain (frater Apolinary Wieczorkowicz or a physician Maciej Daniłkowicz). Species of medicinal plants and fungi (with lichens) are listed in one of the initial captions (pages 19 to 29). The plants were indentified on the grounds of their 18th-century Polish and pre-Linnaean Latin names. We used 18th- and 19thcentury monographs and dictionaries on materia medica and vernacular names of plants. RESULTS AND CONCLUSIONS. The list of medicinal plants and fungi in the Compendium contains 288 entries together with 8 cross-references and those entries which concern the same repeated species. Some names can hardly be appended to an individual plant species. The studied work enumerates both local (native) i.e. wild growing plants (they prevail in the list), species cultivated in fields and in gardens (including ornamentals), as well as some exotic, imported plants. Compendium medicum enlists a relatively great deal of exotic species; most of them are south-European, Mediterranean ones, a few species originate from the West Europe. The number of errors and obscurities in the list is really large. These mistakes reveal that the author (or compiler) had no sufficient botanical education nor knowledge.
Praca poświęcona jest identyfikacji gatunków roślin leczniczych wymienionych w polskim poradniku medycznym pt. Compendium medicum auctum. W części I zestawiono hasła A–K, w części drugiej – pozostałe hasła (L–Z), dyskusję i wnioski. MATERIAŁ I METODY Krytycznie opracowano wykaz roślin i grzybów leczniczych na podstawie egzemplarza Compendium medicum auctum wydanego w Częstochowie w 1752 r. (wydanie 7.). Autorstwo dzieła jest wciąż wątpliwe (brat Apolinary Wieczorkowicz lub lekarz Maciej Daniłkowicz). Gatunki roślin i grzybów (w tym porostów) leczniczych są zestawione w jednym z początkowych rozdziałów (strony 19 do 29). Rozpoznano je na podstawie ich XVIIIwiecznych przedlinneuszowskich nazw łacińskich i polskich posługując się opracowaniami z zakresu XVIII- i XIX-wiecznej farmakognozji oraz słownikami nazw roślin z podobnego okresu. WYNIKI I WNIOSKI Lista roślin i grzybów leczniczych w Compendium liczy 288 pozycji wraz z 8 odsyłaczami oraz hasłami dotyczącymi powtarzających się gatunków. Nie wszystkie nazwy pozwalają w sposób pewny zidentyfikować gatunek rośliny. Dzieło zawiera zarówno krajowe rośliny dziko rosnące (stanowią większość w spisie), gatunki uprawne lub hodowane w ogrodach, w tym ozdobne, a także rośliny bądź surowce obce, importowane. Compendium medicum wymienia stosunkowo dużo roślin egzotycznych. Większość roślin egzotycznych to gatunki południowoeuropejskie, śródziemnomorskie; kilka pochodzi z zachodniej Europy. Znaczna liczba błędów i niejasności w spisie roślin świadczy, że zestawienie wykonał autor (kompilator) nieposiadający wymaganej wiedzy botanicznej.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2009, 63, 1; 35-50
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O niebezpieczeństwach podczas ciąży, porodu i połogu w polskich poradnikach medycznych z drugiej połowy XVIII wieku
The dangers occurrimg during pregnancy, labour and childbirth, as discussed in Polish medical handbooks from second half of the eighteenth century
Autorzy:
Kocela, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970034.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
kobieta
położnictwo
historia medycyny
poradniki medyczne
druga połowa XVIII w.
woman
obstetrics
history of medicine
medical guidebooks
second half of the eighteenth century
Opis:
Macierzyństwo od wieków uznawane było za prawdziwe powołanie kobiety. Opieka nad dzieckiem i troska o jego zdrowie należały do jej najważniejszych obowiązków. Niemniej jednak historia pokazuje, że przyjście dzieci na świat oznaczało nie tylko radość i szczęście, ale także niepokój o życie i zdrowie ich matek. Okres ciąży, porodu i połogu wiązał się bowiem z występowaniem licznych dolegliwości i chorób, prowadzących do śmierci rodzących. Nic więc dziwnego, że stały się one przedmiotem zainteresowania autorów poradników medycznych. Godne uwagi są zwłaszcza dzieła wydawane w Polsce w drugiej połowie XVIII w., a więc w czasie szczególnego rozwoju medycyny i położnictwa.
For centuries, motherhood was recognised as the true vocation of women. Nursing and health care about his health belonged to their most important duties. Nevertheless, history shows, that the birth of a child meant not only joy and happines, but anxieties for the life and health of their mothers, because the period of pregnancy, labour and childbirth was associated with many afflictions and illnesses leating to death during this period. Little wonder, then, that they were a subject of interests for the authors of medical handbooks. Especially interesting are the books published in Poland during the second half of the eighteenth century, at the time of significant developments in medicine and obstetrics.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2015, 5; 141-145
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Cultural Importance of Water from the Perspective of 16th Century Polish Medical Guides
Kulturowe znaczenie wody z perspektywy XVI-wiecznych polskich przewodników medycznych
Autorzy:
Odrzywolska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340754.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
woda
przewodniki medyczne
historia medycyny
water
medical guides
history of medicine
Opis:
Water had a special cultural significance in human life. Water was a cheap and widely available resource for everyone. Water has fulfilled a wide variety of functions over the centuries. People even believed in the magical properties of water. The water also had a symbolic effect - it cleansed the body from sins. However, it was during this period in Western Europe that drinking water was considered harmful to health. In spite of this, in the 16th century the poorest peasants and monks who lived the harsh monastery life were drinking water in Poland, also the monarchs from the Jagiellonian dynasty, who were afraid of poison, drank water. However, the richer social strata drank beer or, more rarely, wine. It was believed that stagnant water (in reservoirs) was spreading epidemics. The authors of medical guides claimed that drinking such water could cause infertility, dysentery and other diseases. Only boiling the water was a way to improve its properties. To eliminate the smell they were adding garlic, salt, and vinegar, the Tartars brought from Asia the custom of adding so-called Tatar herb, later called calamus, and other herbs (eg. mint, sage) were also added to the water.
Woda od najdawniejszych czasów miała szczególne znaczenie kulturowe w życiu człowieka. Była tanim i dostępnym dla każdego dobrem. Przez wieki spełniała wiele funkcji. Ludzie wierzyli nawet w jej magiczne działanie. Miała też efekt symboliczny – oczyszczała ciało z grzechów. Jednak w omawianym okresie w zachodniej Europie zaczęto uważać, że picie wody jest szkodliwe dla zdrowia. Mimo takiej opinii w XVI w. wodę pitną w Polsce pili najbiedniejsi chłopi i mnisi żyjący w ciężkim rygorze klasztornym, ale też monarchowie z dynastii Jagiellonów, którzy obawiali się trucizny. Jednak bogatsze warstwy społeczne piły piwo lub rzadziej wino. Wierzono, że stojąca woda (w zbiornikach) rozprzestrzenia epidemie. Autorzy poradników medycznych twierdzili, że picie takiej wody może powodować bezpłodność, czerwonkę i inne choroby. Dopiero gotowanie wody było sposobem na poprawę jej właściwości. Aby wyeliminować nieprzyjemny zapach, dodawano czosnek, sól i ocet. Z Azji od Tatarów przybył zwyczaj dodawania tzw. zioła tatarskiego, zwanego później tatarakiem. Do wody dodawano również inne zioła (np. miętę, szałwię). Bardziej ceniona była woda płynąca („woda żywa”), gdyż uważano, że picie takiej wody jest zdrowsze.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2022, 23, 2; 5-20
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie zainteresowania organizacją kształcenia medycznego i funkcjonowania służby zdrowia w Austrii w II połowie XIX wieku
Polish Interest in the Organization of Medical Education and Functioning of Medical Care in Austria in the Second Half of the 19 th Century
Autorzy:
Wnęk, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/530468.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
Tematy:
medycyna
edukacja
austriacka wiedza medyczna
szpitale w Wiedniu
historia nauki
konferencje lekarzy
opieka zdrowotna
Medicine
education
Austrian medical knowledge
hospitals in Vienna
history of science
physicians’
conferences
health care
Opis:
Druga połowa XIX wieku zaznaczyła się wzrostem zainteresowania ze strony Polaków osiągnięciami austriackiej medycyny. Wówczas to na kartach specjalistycznych czasopism ukazało się kilkadziesiąt artykułów przedstawiających, jak w monarchii austriackiej rozwija się edukacja przyszłych lekarzy, funkcjonuje szpitalnictwo. Osobne publikacje poświęcono farmacji, konferencjom, wystawom, weterynarii. Dowodziły one, że austriaccy przedstawiciele świata nauki rozumieją potrzebę pogłębiania wiedzy medycznej, roztaczania opieki zdrowotnej nad potrzebującymi. Znaczna część autorów mogła przekonać się naocznie, jak funkcjonuje austriacka służba zdrowia. Studiowali oni bowiem w Wiedniu lub brali udział w konferencjach urządzanych w tym mieście.
The second half of the 19th century manifested itself with the increase of Poles’ interest in the achievements of the Austrian medicine. It was then that a few dozens of specialist articles described how the future doctors’ education developed and how the hospitals functioned in the Austrian monarchy. Several separate publications were devoted to pharmacy, conferences, fairs and veterinary medicine. All publications demonstrated that Austrian representatives o f the scientific world understood the need for deepening medical knowledge or providing health care for those in need. A considerable number of authors could see with their own eyes how the Austrian health care worked because they either studied in Vienna or participated in the conferences organized in this city.
Źródło:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2012, 75/1; 44-53
0860-1844
Pojawia się w:
Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroba od kuchni. Dieta a zdrowie w społeczeństwie polskim końca XVII w. na podstawie analizy wybranych porad i receptur kulinarnych dzieła Jakuba Kazimierza Haura
Disease Behind the Scenes. Diet and Health of Polish Society at the End of the 17th Century on the Basis of an Analysis of Selected Pieces of Advice and Recipes Included in the Work of Jakub Kazimierz Haur
Autorzy:
Madej, Julita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33764728.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Old Polish society
diseases
health
history of dietetics
Old Polish cuisine
early-modern medicine
społeczeństwo staropolskie
choroby
zdrowie
historia dietetyki
staropolska kuchnia
medycyna wczesno-nowożytna
Opis:
Brak możliwości dokładnego zbadania wpływu produktów spożywczych na organizm ludzki w końcu XVII w. starano się rekompensować poszukiwaniem źródeł złego samopoczucia w szeregu teorii z pogranicza astrologii, metafizyki i medycyny. Ograniczony dostęp do profesjonalnych usług medycznych czynił niekiedy domowe sposoby leczenia jedynym ratunkiem w wielu schorzeniach.Szczególne miejsce zajmowały w tym wypadku lecznicze receptury kulinarne. Dlatego przedmiotem niniejszych rozważań są siedemnastowieczne poglądy na temat diety, przekonania dotyczące właściwości poszczególnych artykułów spożywczych oraz zasięg i znaczenie przepisów kulinarnych w procesie leczenia różnych schorzeń.Analiza i zestawienie ze sobą teorii, zaleceń, zależności i praktyk z zakresu dietetyki zarysowują ogólny obraz stanu ówczesnej dietetyki, czyniąc lepiej zrozumiałym jeden z wielu elementów składających się na skomplikowany system mentalnościowy społeczeństwa polskiego końca XVII w.
Due to the lack of possibility to precisely analyse the influence of food products on the human body at the end of the seventeenth century, people started searching for causes of their malaise in a number of theories at the intersection of astrology, metaphysics and medicine. The frequent inaccessibility of professional medical services made sometimes home remedies the only help in dealing with many diseases. Healing recipes played a key role in home treatment. That is why the subject of this analysis is the seventeenth-century views on diet, beliefs regarding properties of certain food products and the extent and importance of recipes in the process of treatment of different diseases. An analysis and comparison of theories, advice, correlations and practices from the field of dietetics show the general condition of dietetics at the time and make one of many elements of the complex mentality system of the end of the seventeenth-century Polish society easier to understand.
Źródło:
Res Historica; 2022, 53; 113-143
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Praktyka leczenia korespondencyjnego w połowie XVI wieku (na podstawie listów medyków włoskich do polskich pacjentów)
The Practice of Correspondence Treatment in the Mid-Sixteenth Century (on the Basis of Letters by Italian Medics to Their Polish Patients)
Autorzy:
Odrzywolska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31017003.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
historia medycyny
listy medyków
choroby w XVI w.
metody leczenia
history of medicine
correspondence of medics
diseases of the 16th century
treatment methods
Opis:
Przedmiotem badań w artykule jest zjawisko stawiania diagnozy i podejmowania leczenia na podstawie odczuwanych objawów chorobowych zgłaszanych przez chorego korespondencyjnie. Diagnozowanie i leczenie pacjenta na odległość – bez uprzedniego badania i naocznej obserwacji objawów chorobowych – było praktykowane w czasach renesansu. Z takiej formy terapii korzystali chorzy niemający bezpośredniego dostępu do lekarzy cieszących się w środowisku medycznym, ale też i dworskim, największą sławą.
The subject of the studies is the phenomenon of making the diagnosis and undertaking treatment based on the patient’s perceived symptoms reported by correspondence. Diagnosing and treating a patient from a distance – without prior examination and visual observation of symptoms – was practised during the Renaissance. Patients used this form of therapy when they had no direct access to those doctors who enjoyed the most fame in the medical community and at courts.
Źródło:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce; 2023, 66; 7-33
0029-8514
Pojawia się w:
Odrodzenie i Reformacja w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-49 z 49

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies