Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Polish–Lithuanian cooperation" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Współpraca transgraniczna służb celnych Polski i Litwy przy użyciu technologii informacyjno-komunikacyjnych – obecnie stosowane systemy i kierunki rozwoju
    Cross-border cooperation Customs Polish and Lithuanian using information and communication technology – currently used systems and trends
    Autorzy:
    Wójcik, Grażyna Paulina
    Rybicka, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/549491.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    współpraca transgraniczna
    nowoczesne technologie
    rozwój
    integracja
    cross-border cooperation
    modern technologies
    development
    integration
    Opis:
    Społeczeństwo informacyjne w dobie XXI wieku stawia przed urzędami administracji pań-stwowej nowe wyzwania. Globalizacja, stworzenie Unii Europejskiej spowodowało, że współpra-ca transgraniczna pomiędzy dwoma państwami, takimi jak Polska i Litwa oparta jest na innowa-cyjnych systemach zintegrowanych w jedną całość, określoną dyrektywami unijnymi. Przepływ informacji, szybkość, stosowanie nowinek technologicznych w Służbie Celnej to codzienność pracy wewnątrz kraju, a także ciągła komunikacja z administracjami celnymi w Unii Europejskiej.
    Information society in the era of the twenty-first century, poses in front of government offices with new challenges. Globalization, the creation of the European Union has led to cross-border cooperation between the two countries such as Poland and Lithuania is based on innovative systems integrated into one specific EU directives. The flow of information, the speed, the use of technological innovations in the Customs Service is working every day in the country, but also a constant communication with the customs administrations in the European Union.
    Źródło:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2013, 36; 267-279
    1898-5084
    2658-0780
    Pojawia się w:
    Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współpraca polsko-litewska w kontekście utworzenia wspólnego europejskiego rynku energii w latach 2004–2015
    Polish-Lithuanian Cooperation in the Context of the Common European Energy Market Formation in 2004–2015
    Autorzy:
    Pilżys, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/646202.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    współpraca polsko-litewska
    sektor energii elektrycznej
    polityka energetyczna
    Polish-Lithuanian cooperation
    electric power sector
    energy policy
    Opis:
    The purpose of this article is to present Lithuanian and Polish cooperation on joint energy projects in 2004–2015 in line with the European Union’s initiative to build the Common European Energy Market. Polish-Lithuanian cooperation has intensified after both countries’ accession to the EU, and the most important areas of cooperation of the analyzed countries include the construction of a power bridge, construction of a pipeline, cooperation in the construction of the Visaginas Nuclear Power Plant and cooperation within the framework of BEMIP.Despite the declarations, none of the joint projects is being developed in accordance with agreed plans. This article tries to clarify the cause of cooperation, how it developed, the main barriers and difficulties, and the possible consequences that arise after the implementation of the analyzed projects.
    Celem artykułu jest przedstawienie współpracy Litwy i Polski na przykładzie wspólnych projektów energetycznych w latach 2004–2015. Współpraca polsko-litewska została zintensyfikowana po wstąpieniu przez oba państwa do Unii Europejskiej dążącej do budowy wspólnego rynku energii. Do najważniejszych obszarów współpracy wymienionych państw można zaliczyć budowę mostu energetycznego i gazociągu, współpracę na rzecz budowy elektrowni jądrowej w Wisagini oraz inne przedsięwzięcia podejmowane w ramach BEMIP. Wszystkie wspólne projekty, mimo deklaracji zainteresowanych, nie są rozwijane zgodnie z wcześniejszymi planami. Autor artykułu próbuje przybliżyć przyczyny współpracy, jej przebieg, główne trudności oraz możliwe skutki analizowanych projektów.
    Źródło:
    Ekonomia Międzynarodowa; 2016, 15; 182-198
    2082-4440
    2300-6005
    Pojawia się w:
    Ekonomia Międzynarodowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie teatry amatorskie w Wilnie w drugiej połowie XX wieku – powstanie i działalność
    Polish Amateur Theatres in Vilnius in the Second Half of the 20th Century – Their Creation and Activity
    Autorzy:
    Stukus-Haník, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1634215.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Polska mniejszość na Litwie
    teatry amatorskie
    zmiany ustrojowe
    współpraca polsko-litewska
    Polish minority in Lithuania
    amateur theatres
    system changes
    Polish–Lithuanian cooperation
    Opis:
    Początki polskiego ruchu teatralnego w Wilnie związane są z zakonem jezuitów. Zapoczątkowany przez zakon ruch, rozwijał się na dworach. Za ojca polskiego teatru uważany był Wojciech Bogusławski, który stworzył w Wilnie pierwszy prawdziwy teatr. W takiej formie istniał on niespełna 100 lat, by następnie odrodzić się w 1905 r. za sprawą hrabiego Władysława Tyszkiewicza. Kolejne lata to wybudowanie teatru stałego oraz dalszy rozwój wileńskiej sceny, którego nie przerwały wydarzenia II wojny światowej i pierwsze lata powojenne, a jedynie go nieco osłabiły. Głównym tematem niniejszego opracowania jest powstanie i działalność dwóch polskich teatrów amatorskich w Wilnie. Pierwszym z nich było Polskie Studio Teatralne (wcześniej Polski Zespół Dramatyczny), założone na początku lat 60. XX wieku przez lekarkę Janinę Strużanowską. Natomiast drugim powstały w tym samym czasie Polski Zespół Teatralny przy Pałacu Kultury Kolejarzy w Wilnie, później znany jako Polski Teatr w Wilnie. Zespół założyła zawodowa aktorka Irena Rymowicz. Funkcjonowanie tych zespołów teatralnych miało szczególne znaczenie w czasach, kiedy Litwa znajdowała się pod rządami radzieckimi. Władza ta w znacznym stopniu ograniczała litewskim Polakom kontakty z Ojczyzną. W związku z tym Polacy spragnieni polskiego słowa chętnie przychodzili na wystawiane przez grupy przedstawienia. Ich popularność nie zmalała po przemianach ustrojowych w 1991 r., a wręcz przybrała na sile. Pojawiły się bowiem nowe możliwości rozwoju, które starano się wykorzystać. Z myślą o podtrzymywaniu rozwijającego się polskiego ruchu teatralnego, zaczęły się tworzyć teatrzyki szkolne. W latach 90. XX wieku działały one niemal w każdej polskiej szkole na terenie Wilna, ciesząc się zainteresowaniem uczniów. Za datę końcową przedstawianej tematyki przyjęto umownie rok 2004, kiedy to Polska i Litwa wraz z innymi państwami weszły do Unii Europejskiej. W tym samym czasie zmieniły się pewne prawa i standardy, wymagające dodatkowej analizy.
    The beginnings of Polish theatre activity in Vilnius were connected with the Jesuit Order. Initiated by the order, the theatre activity developed in the estates of the nobility. Wojciech Bogusławski was credited with being the father of the Polish theatre as he established the first real theatre in Vilnus. It had existed in such a form for less than 100 years to be revived in 1905 by Władysław Tyszkiewicz. The following years saw the building a permanent theatre as well as the further developement of the Vilnus stage which was continued despite the World War II and the first years of post-war times which only weakened it a bit. The main topic of the article is the establishment and activity of two Polish amateur theatres in Vilnus. The first of them was the Polish Theatre Studio (the former Polish Dramatic Ensemble) set up at the beginnning of the 1960s by a physician, Janina Strużanowska. While the second one established at the same time was the Polish Theatrical Ensemble on the premises of the Railway Culture Palace, later known as the Polish Theatre in Vilnius. It was set up by a professional actress, Irena Rymowicz. The existance and work of the theatre ensembles was especially important in the times when Lithuania was under the Soviet rule. The authorities greatly limited contacts between Lithuanian Poles and the mother country. As a result the Poles longing for Polish language eagerly came to see the performances presented by the ensembles. Their popularity did not decrease after the political changes in 1991; on the contrary, it even grew. New opportunities for development. With a view to supporting the developing Polish theatre movement, school theatres started to appear. In the 1990s, they were in almost every Polish school in Vilnius being of great interest for the students. The final date of the presented subject matter was assumed to be 2004 when Poland and Lithuania together with other countries joined the European Union. Some laws and standards changed, and this requires further research.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2020, 41; 267-286
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Lithuanian-Polish-Ukrainian Brigades development potential in the context of regional security
    Potencjał rozwojowy Brygady litewsko-polsko-ukraińskiej w kontekście bezpieczeństwa regionalnego
    Autorzy:
    Fryc, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30145399.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
    Tematy:
    Lithuanian-Polish-Ukrainian Brigade
    military cooperation
    military potential
    NATO
    peacekeeping mission
    regional security
    Brygada litewsko-polsko-ukraińska
    współpraca wojskowa
    potencjał militarny
    operacja pokojowa
    bezpieczeństwo regionalne
    Opis:
    Since January 2017 the Lithuanian-Polish-Ukrainian brigade (LITPOLUKRBRIG) is fully operational to influence and shape not only regional security but also international peace out of Europe. Its development potential can contribute to support Ukraine in its current military reform as well as in an accession process to NATO. It can positively impact military competencies, capabilities, and capacities of all founding nations and contribute to a stronger regional identity based on common values, interests, experiences and threats perceptions either. Now is the time for the founding nations to decide whether to keep a status quo of the brigade or to further build its "trademark" upon its strengths and competencies. If they choose the second option, the Brigade has to become more visible and active in the security sphere which leads to the necessity to demonstrate its effectiveness and utility in practice. The purpose of this article is to answer the questions: where is the development potential of the Lithuanian-Polish-Ukrainian Brigade and how it can be used in the context of strengthening both tripartite cooperation and security in the region. In the introduction, the author collides different perspectives on the future of LITPOLUKRBRIG. In the first part, he argues that the brigade can help Ukraine to join the Euro-Atlantic family. In the second part, he justifies that the brigade can have a positive impact on military capabilities development and the interoperability of the armed forces of all founding states. In the third part, he justifies that the brigade has the potential to shape regional security. In the fourth part, he argues that LITPOLUKRBRIG can contribute to building a stronger regional identity and tripartite cooperation based on common values, interests, experiences and common threat’s perception.
    Od stycznia 2017 r. Brygada litewsko-polsko-ukraińska (LITPOLUKRBRIG) jest w pełni operacyjna, aby wpływać i kształtować nie tylko bezpieczeństwo regionalne, ale także międzynarodowy pokój poza Europą. Jej potencjał rozwojowy może przyczynić się do wsparcia Ukrainy w bieżącej reformie wojskowej, a także w procesie przystąpienia do NATO. Może pozytywnie wpłynąć na kompetencje wojskowe, zdolności i potencjał wszystkich państw założycielskich i przyczynić się do wzmocnienia regionalnej tożsamości opartej na wspólnych wartościach, interesach, doświadczeniach i postrzeganych zagrożeniach. Nadszedł czas, aby państwa założycielskie zdecydowały czy zachować status quo brygady, czy też budować jej „znak towarowy” na podstawie swoich mocnych stron i kompetencji. Jeśli wybiorą drugą opcję, Brygada musi stać się bardziej widoczna i aktywna w sferze bezpieczeństwa, co prowadzi do konieczności wykazania jej skuteczności i użyteczności w praktyce. Celem tego artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytania: gdzie leży potencjał rozwojowy Brygady litewsko-polsko-ukraińskiej i jak można go wykorzystać w kontekście wzmocnienia zarówno trójstronnej współpracy, jak i bezpieczeństwa w regionie. We wstępie autor zderza ze sobą różne perspektywy dotyczące przyszłości LITPOLUKRBRIG. W pierwszej części przekonuje, że brygada może pomóc Ukrainie w przystąpieniu do rodziny euroatlantyckiej. W drugiej części uzasadnia, że brygada może pozytywnie wpłynąć na zdolności wojskowe i stopień interoperacyjności sił zbrojnych wszystkich państw założycielskich. W części trzeciej uzasadnia, że brygada dysponuje potencjałem do kształtowania regionalnego bezpieczeństwa. W części czwartej przekonuje, że LITPOLUKRBRIG może przyczynić się do budowania silniejszej tożsamości regionalnej i trójstronnej współpracy opartej na wspólnych wartościach, interesach, doświadczeniach i wspólnym postrzeganiu zagrożeń.
    Źródło:
    Scientific Journal of the Military University of Land Forces; 2020, 52, 1(195); 5-11
    2544-7122
    2545-0719
    Pojawia się w:
    Scientific Journal of the Military University of Land Forces
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cross-Border Functional Area as an Organisational and Legal Instrument of Polish-Lithuanian Cross-Border Cooperation
    Transgraniczny Obszar Funkcjonalny jako instrument organizacyjno-prawny polsko-litewskiej współpracy transgranicznej
    Autorzy:
    Studzieniecki, Tomasz
    Jakubowski, Andrzej
    Kurowska-Pysz, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31344049.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    cross-border cooperation
    functional area
    European Union
    Polska
    Lithuania
    współpraca transgraniczna
    obszar funkcjonalny
    Unia Europejska
    Polska
    Litwa
    Opis:
    The development of cross-border cooperation in the European Union requires the refinement of organisational and legal instruments which support the cooperation of the local and regional authorities in neighbouring border regions. One such instrument may be the Cross-Border Functional Area (CFA). The authors of the article were in charge of the implementation of a pioneering project commissioned by Directorate-General for Regional and Urban Policy (European Commission) to establish the first CFA in Europe in the Polish-Lithuanian border region. It was formed by nine cities and communes (Pol. gmina) from Sejny and Suwałki counties and three Lithuanian local authorities: Lazdijai, Vilkaviškis and Kalvarija. The main objective of the article is to identify the qualities of a CFA as an organisational and legal instrument supporting the development of cross-border cooperation. An additional objective is to identify the key organisational and legal determinants of the development of the CFA in the Polish-Lithuanian border region. The article has a scientific and research character. It characterises CFAs in relation to other forms of institutional cross-border cooperation, discusses the legal basis for the establishment of a CFA, presents the organisational structure and identifies the key stakeholders. The lack of a legal definition of a CFA makes its use difficult, but not impossible. The importance of functional connections in cross-border cooperation in the EU is sufficiently significant to warrant further research on the institutionalisation of cooperation within cross-border functional areas.
    Rozwój współpracy transgranicznej w Unii Europejskiej wymaga doskonalenia instrumentów organizacyjno-prawnych wspierających współpracę władz lokalnych i regionalnych sąsiadujących obszarów przygranicznych. Jednym z takich instrumentów może być Transgraniczny Obszar Funkcjonalny (TOF). Autorzy artykułu byli realizatorami pionierskiego projektu zleconego przez Komisję Europejską, którego celem było powołanie na pograniczu polsko-litewskim pierwszego w Europie TOF. Obszar ten obejmował dziewięć miast i gmin z powiatów sejneńskiego i suwalskiego w Polsce oraz trzy samorządy litewskie: Łoździeje (lit. Lazdijai), Wyłkowyszki (lit. Vilkaviškis) i Kalwarię (lit. Kalvarija). Celem głównym artykułu jest identyfikacja atrybutów TOF jako instrumentu organizacyjno-prawnego wspierającego rozwój współpracy transgranicznej. Celem dodatkowym jest wskazanie i omówienie kluczowych determinant organizacyjno-prawnych rozwoju TOF na pograniczu polsko-litewskim. Artykuł ma charakter naukowo-badawczy. Scharakteryzowano w nim TOF na tle innych instytucjonalnych form współpracy transgranicznej, omówiono podstawy prawne utworzenia TOF, przedstawiono strukturę organizacyjną i zidentyfikowano kluczowych interesariuszy. Brak definicji prawnej TOF utrudnia, ale nie uniemożliwia stosowania tego instrumentu we współpracy transgranicznej. Znaczenie powiązań funkcjonalnych w relacjach transgranicznych w Unii jest na tyle istotne, że wskazana jest realizacja dalszych badań dotyczących instytucjonalizacji współpracy w ramach transgranicznych obszarów funkcjonalnych.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2024, 33, 1; 279-299
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies