Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Pius X" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Św. Pius X
    Autorzy:
    Długosz, Teofil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/660900.pdf
    Data publikacji:
    1962
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 1962, 5, 1-2; 197-209
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bractwo Kapłańskie św. Piusa X w Polsce. Rozwój i działalność
    The Society of Saint Pius X in Poland. Development and activity
    Autorzy:
    Tobiasz, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40434706.pdf
    Data publikacji:
    2024-06-05
    Wydawca:
    Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
    Tematy:
    Tradycja katolicka
    kapłaństwo katolickie
    bractwo
    FSSPX
    Msza Święta Trydencka
    kapłan
    catholic Tradition
    SSPX
    Society of priests
    holy Tridentine Mass
    priest
    Opis:
    The article presents briefly the history of the Society of Saint Pius X (SSPX), its goals, ideas and fruits of its activities and also informations about its canonical status. There is also shown the silhouette of the founder archbishop Marcel Lefebvre and his great commitment to protect the catholic Tradition. Next there are informations about the activity of the Society of Saint Pius X, which is connected first of all with the education of catholic priests to protect the catholic Tradition. The Society started its apostolate in Poland in 1993 and it is growing steadily.
    Artykuł przedstawia krótką historię powstania Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, cele według jego statutów, idee i owoce jego działalności oraz informacje o statucie kanonicznym Bractwa. Krótko nakreślona jest również sylwetka założyciela Bractwa arcybiskupa Marcelego Lefebvre`a oraz jego ogromne zaangażowanie w obronie Tradycji katolickiej. W dalszej części tekstu zawarte są informacje o działalności Bractwa, która obejmuje przede wszystkim wszystkie dzieła kształcenia kapłanów oraz przekazywanie nieskażonej Tradycji katolickiej. Ostatnia część artykułu opisuje działalność oraz dzieła FSSPX w Polsce, które rozwija się od roku 1993 coraz dynamiczniej.
    Źródło:
    Język. Religia. Tożsamość; 2024, 1 (29); 161-172
    2083-8964
    2544-1701
    Pojawia się w:
    Język. Religia. Tożsamość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nostra aetate – stages of creation, with a particular focus on paragraph no. 2 and the people involved in its development
    Autorzy:
    Dupuche, John
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571457.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Nostra aetate
    interreligious relations
    ‘true and holy’
    Society of St Pius X
    Opis:
    Nostra aetate began as an important statement concerning the relations of the Church with the Jews but soon developed into a highly significant text on the relationship of the Church to all the religions of the world. While there been many works on the theology of Nostra aetate, there are few studies that present in detail the major personages and stages, the crucial issues and opposing forces surrounding this prophetic document. This article seeks to address this lacuna.The article also gives special attention to key phrases from paragraph 2 that show an extraordinary shift from millennial attitudes, among which “the Church does not reject what is truly and holy in these religions”.Finally it goes on to show how the wholesale rejection of Nostra aetate by the Society of St Pius X has led to schism.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2014, 18, 4
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odnowa śpiewu i muzyki kościelnej – aktualność przesłania św. Piusa X w Inter sollicitudines pastoralis officii z 22 listopada 1903 roku
    Autorzy:
    Janicki, Jan Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668847.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    St. Pius X
    singing in liturgy
    sacred music
    Gregorian chant
    singing and secular music in liturgy
    improper sacred music
    Św. Pius X
    śpiew w liturgii
    muzyka kościelna
    śpiew gregoriański
    śpiew i muzyka świecka w liturgii
    niewłaściwa muzyka kościelna
    Opis:
    Amongst many activities aimed at the revival of Christian life, undertaken by the Church in 19th and at the beginning of the 20th centuries, it was the revival of liturgy which started to enrich her religious life. The very essence of Christian life was re-seen in liturgy and it was in liturgy that the means of the revival were sought; “not only  by new means of influence’, but also through giving the Church life “a sense of so desirable respectability and dignity”.The first and most authoritative person, indicating the liturgy as a font of spiritual life for every Christian, not only for „chosen” few groups of the faithful, was Pope Pius X, “the Shepherd of the souls” who made his motto:  Instaurare omnia in Christo the programme of his service. So as to realize this programme of “restoring all things in Christ” in the realm of liturgy he focused all his efforts first of all on the revival of singing and liturgical music (motu proprio Inter sollicitudines pastoralis officii – Tra le sollicitudini). This document was published on 22 November 1903 on liturgical feast of St. Cecilia, the virgin and the martyr, and the patroness of sacred music. The Saint Congregation of Rites, by their decree of 8 January 1904, promulgated the above pontifical document as “a juridical code of sacred music”In his motu proprio of 22 November 1903, published in the form of instructions on sacred music ((Instructio de musica sacra),  Pope Pius X successfully restored the Gregorian chant, according to the ancient books, re-introducing it to their primary use in churches, and collecting all prescripts into a whole. Their aim was to build up or restore the sanctity and solemnity of church singing, and by the power of the authority of the Holy See, making this collection a juridical, lawfully abiding code.Ojciec święty Pius X zaraz na początku swego pontyfikatu skierował do całego Kościoła powszechnego stosunkowo obszerną i poniekąd surową instrukcję o śpiewie i muzyce kościelnej. Był bowiem przekonany, że wymaga tego zaistniała sytuacja nadużyć w tej dziedzinie życia Kościoła.//Only at the beginning of his service did Pope Pius X issue a comprehensive and, in some ways, strict instruction on singing and sacred music. He was convinced that the occurences of the abuse called for actions.
    Pośród różnych działań mających na celu odnowę życia chrześcijańskiego podejmowanych przez Kościół w XIX i na początku wieku XX odnowa liturgii zaczęła najbardziej wzbogacać jego życie religijne. W liturgii zaczęto na nowo dostrzegać istotę życia chrześcijańskiego i w niej szukano jego odnowy; „nie tylko nowymi środkami oddziaływania”, ale nadając życiu Kościoła „wyraz tak potrzebnej powagi i dostojeństwa”.Pierwszą i najbardziej autorytatywną osobą pokazującą liturgię jako źródło życia duchowego dla każdego chrześcijanina, a nie tylko dla niewielkich „wybranych” grup wiernych, stał się papież Pius X, „pasterz dusz”, który programem swojej posługi apostolskiej uczynił hasło: Instaurare omnia in Christo. Papież Pius X, podejmując się realizacji swego programu „odnowienia wszystkiego w Chrystusie” w dziedzinie liturgii, skoncentrował swe działania przede wszystkim na odnowie śpiewu i muzyki liturgicznej (motu proprio Inter sollicitudines pastoralis officii – Tra le sollicitudini). Dokument ten został opublikowany 22 listopada 1903 w liturgiczne wspomnienie św. Cecylii, dziewicy i męczennicy, patronki muzyki kościelnej. Święta Kongregacja Obrzędów dekretem z dnia 8 stycznia 1904 roku ogłosiła ten papieski dokument „prawomocną ustawą o muzyce kościelnej”.Ojciec święty Pius X w motu proprio z dnia 22 listopada 1903 roku wydanym w formie instrukcji o muzyce kościelnej (Instructio de musica sacra), przywrócił szczęśliwie czcigodny śpiew gregoriański, według ksiąg starożytnych, do pierwotnego użycia w kościołach i zarazem w jedną całość zebrał główne przepisy, mające na celu pomnożenie lub przywrócenie w świątyniach świętości i godności śpiewów, rozkazując z mocy pełności Apostolskiej swej Władzy, aby ten zbiór jako kodeks prawomocny muzyki kościelnej miał obowiązującą siłę prawa.Ojciec święty Pius X zaraz na początku swego pontyfikatu skierował do całego Kościoła powszechnego stosunkowo obszerną i poniekąd surową instrukcję o śpiewie i muzyce kościelnej. Był bowiem przekonany, że wymaga tego zaistniała sytuacja nadużyć w tej dziedzinie życia Kościoła.
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2014, 12
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il consilium fabricae ecclesiae nel Codex Iuris Canonici del 1917
    RADA FABRYKI KOŚCIOŁA W KODEKSIE PRAWA KANONICZNEGO Z 1917
    Autorzy:
    Story, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/490036.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    board factory church
    Pope Pius X
    The Code of Canon Law of 1917
    the role of the laity in the life of the Church
    rada fabryki kościoła
    papież Pius X
    Kodeks prawa kanonicznego z 1917
    rola świeckich w życiu Kościoła
    Opis:
    Jednym z ważniejszych punktów programu pontyfikatu papieża Piusa X była reforma prawa kanonicznego, dlatego 19 marca 1904 wydał on mottu proprio Arduum sane munus, w którym powołał do życia Komisję Kodyfikacyjną oraz kolegium konsultorów w celu odnowienia dyscypliny koś- cielnej. Prace nad reformą prawa kanonicznego zostały ukończone przez papieża Benedykta XV, który bullą Providentissima Mater Ecclesia, wydaną 27 maja 1917 r., promulgował Codex Iuris Canonici.Według Kodeksu prawa kanonicznego z 1917 r., rada fabryki kościoła była organem, w skład której wchodził proboszcz, jako przewodniczący, oraz duchowni, jak i osoby świeckie nominowane przez ordynariusza lub swojego delegata. Rada nie posiadała osobowości prawnej. Jej zadaniem było admi- nistrowanie dobrami należącymi do kościoła. Należy podkreślić, że Kodeks jednoznacznie wykluczał możliwość ingerencji przez radę w sprawy dotyczące sprawowania kultu Bożego w kościele. W aktualnym Kodeksie prawa ka- nonicznego nie występuje żadne odniesienie do rady fabryki kościoła. Obecne prawo powierza administrowanie dóbr kościoła proboszczowi, wspieranemu przez parafialną radę ekonomiczną (kanon 537). Istnienie rada fabryki koś- cioła jest bez wątpienia jednym z ważnych etapów w procesie kształtowania odpowiedzialności osób świeckich za własną świątynię i parafię.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2014, 21; 413-426
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kodyfikacja prawa kanonicznego za Benedykta XV
    CODIFICATION OF THE CANON LAW DURING THE PONTIFICATE OF POPE BENEDICT XV
    Autorzy:
    Story, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/489998.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
    Tematy:
    papież Benedykt XV
    papież Pius X
    Kodeks prawa kanonicznego z 1917
    kardynał P. Gasparri
    Codex Iuris Canonici Pii X Ponti cis Maximi iussu digestus Arduum sane munus Providentissima Mater Ecclesia Alfons Parczewski
    Pope Benedict XV
    Pope Pius X
    Code of canon law from 1917 cardinal P. Gasparri
    Opis:
    One of the most import ant achievements of Pope Benedict XV’s pontificate was the promulgation of the Code of Canon Law on 19 May 1918. The code was an authentic collection, therefore, all orders included in it became the common law. It also became an exclusive collection in the sense that it excluded collections used up to that date. This happened for the first time in the history of the Church.The code was exclusive only in regard to the law of the Latin Church. All common and particular articles existing before that date which were against the rules of the Code were cancelled, unless it was decided otherwise regarding some of the particular articles. In the Code, Benedict advocated the doctrinal continuity and traditional Cath-olic teaching expressed through the law orders. He perceived the code as an aid to reg-ulating the church life and a way of looking for common grounds between it and the civil communities. Undoubtedly, the code contributed to the further development of the study of law in the Church.
    Źródło:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2016, 23; 281-290
    1234-8880
    Pojawia się w:
    Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Integrism towards contemporary Christian religious education and teaching of the Second Vatican Council
    Autorzy:
    FIGIEL, DOMINIK
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/628711.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Fundacja Pro Scientia Publica
    Tematy:
    religious education, Second Vatican Council, integrism, intercultural educa-tion, ecumenism, modernism, religious freedom, dialogue, Fraternity of Saint Pius X, pluralism
    Opis:
    Intercultural education as a result of social changes has allowed expansion of dialogue boundaries. As a result, a new approach to religious education has been formed. First of all, it was the emergence of streams and processes affecting the perception, meaning and place of Christian religion in the contemporary world. This was connected with the Second Vatican Council and the effects of the decisions concerning religion. The new slogans propagated by a modernist environment such as religious freedom or ecumenism, led to the opposition in traditionalist circles. The most radical attitude was presented by The Saint Pius X Fraternity and its founder Marcel Lefebvre. All views, attitudes and actions directed towards the objec-tion to modernist changes are called integrism, and its representatives are integrists.
    Źródło:
    Journal of Education Culture and Society; 2013, 4, 2; 16-28
    2081-1640
    Pojawia się w:
    Journal of Education Culture and Society
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Status kanoniczny małżeństw zawieranych przy asystowaniu kapłanów Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X (FSSPX) po wydaniu listu Papieskiej Komisji Ecclesia Dei z 27 marca 2017 r.
    The canonical status of marriages in assisting the priests of the Priestly Fraternity of Saint Pius X (FSSPX) after the issuance of the letter of the Pontifical Commission Ecclesia Dei of March 27, 2017
    Autorzy:
    Pietras, Dawid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21151023.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X
    FSSPX
    forma kanoniczna
    delegacja
    świadek kwalifikowany
    Priestly Fraternity of Saint Pius X
    canonical form
    delegation
    qualified witness
    Opis:
    Z inicjatywy papieża Franciszka listem Papieskiej Komisji Ecclesia Dei z 27 marca 2017 r. wprowadzono normy udzielania delegacji kapłanom, przed którymi wierni przywiązani do Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X (FSSPX) pragną zawrzeć małżeństwo. Kapłani tej wspólnoty, będącej częścią Kościoła katolickiego, trwają bowiem w nieregularności kanonicznej i nie posiadają statusu ordynariusza bądź proboszcza. Potrzebują więc wymaganej delegacji ad validitatem do asystowania przy zawarciu małżeństwa. W świetle omawianego dokumentu taką delegację wydaje ordynariusz miejsca. Wspólnota korzystając z wydanych regulacji, podtrzymuje jednak tezę o ważności małżeństw zawartych przed kapłanem z FSSPX bez delegacji, powołując się – z powodu sytuacji Kościoła po II Soborze Watykańskim – na nadzwyczajną formę kanoniczną zawarcia małżeństwa oraz na błąd powszechny, a także wątpliwość pozytywną i prawdopodobną w świetle kan. 144 KPK/83. Stolica Apostolska w dokumentach wydanych przez Papieską Komisję Ecclesia Dei oraz dekretach i wyrokach Trybunału Roty Rzymskiej utrzymuje stanowisko, iż małżeństwa te są zawierane nieważnie z powodu braku formy kanonicznej.
    On the initiative of pope Francis, by the letter of the Pontifical Commission Ecclesia Dei of March 27, 2017, norms were introduced for granting delegation to priests, before whom the faithful attached to the Priestly Fraternity of Saint Pius X wish to marry. The priests of this community, which is part of the Catholic Church, are canonically irregular and do not have the status of ordinary or parish priest. So they need the required delegation ad validitatem to assist in getting married. In the light of the document under discussion, such a delegation is issued by the local ordinary. The community, using the issued regulations, maintains the thesis that marriages contracted before a priest of the FSSPX without delegation, referring – due to the situation of the Church after the Second Vatican Council – to the extraordinary canonical form of marriage and to a common error, as well as a positive and probable doubt in the light of can. 144 of the Code of the Canon Law of 1983. The Holy See, in the documents issued by the Pontifical Commission Ecclesia Dei and the decrees and sentences of the Tribunal of the Roman Rota, maintains the position that these marriages are contracted invalid due to the lack of a canonical form.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2022, 33, 1; 79-116
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Participatio actuosa fidelium we Mszy św. od Piusa X do Konstytucji Sacrosanctum Concilium
    <i>Participatio actuosa fidelium</i> in the Holy Mass from the time of Pope Pius X until the Constitution </i>Sacrosanctum Concilium</i>
    Autorzy:
    Krakowiak, Czesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29432110.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    actuosa participatio
    Pius X
    Pius XI
    Pius XII
    ruch liturgiczny
    liturgia
    śpiew gregoriański
    musica sacra
    Missa solemnis
    Liturgical Movement
    Liturgy
    Gregorian Chant
    Musica Sacra
    Missa Solemnis
    Opis:
    Już w XIX wieku ruch liturgiczny, najpierw na Zachodzie (Francja, Belgia, Niemcy) a następnie w innych krajach miał wielki wpływ na bardziej świadome i czynne uczestnictwo wiernych w liturgii Mszy św. Dużą rolę w tym procesie włączania wiernych w liturgię Mszy św. pełniły mszaliki zawierające tłumaczenie tekstów Ordo Missae. Następnie papieże Pius X, Pius XI a zwłaszcza Pius XII w wydawanych dokumentach kierowanych do całego Kościoła podawali teologicznie uzasadnienie czynnego uczestnictwa w liturgii Mszy (kapłaństwo chrzcielne). Powinno to być najpierw uczestnictwo wewnętrzne (ofiarowanie siebie przez ręce kapłana) a następnie uczestnictwo zewnętrzne, głównie przez śpiew gregoriański, gesty i postawy ciała. Różne stopnie participatio actuosa, w różnych formach celebracji Mszy określiła Kongregacja Obrzędów w instrukcji De musica sacra et liturgia. Dopiero jednak soborowa Konstytucja Sacrosanctum Concilium stwierdziła, że sama natura liturgii wymaga actuosa participatio w niej wiernych i Kościół bardzo pragnie takiego „pełnego, świadomego i czynnego udziału wiernych w obrzędach liturgicznych” (KL 14). Autor na podstawie analizy dokumentów Kościoła od Piusa X do Piusa XII przedstawił rozwój rozumienia czynnego udziału wiernych w liturgii Mszy św. oraz jego różne formy (stopnie).  
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2022, 60, 2; 149-161
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problematyka ważności i godziwości sakramentu pokuty sprawowanego w Bractwie Kapłańskim Świętego Piusa X (FSSPX) według regulacji wydanych z okazji Nadzwyczajnego Jubileuszu Roku Miłosierdzia 2015/2016
    Validity and licity: a discussion of the Society of Saint Pius X’s celebration of the Sacrament of Penance following the regulations issued during the Extraordinary Jubilee of the Year of Mercy 2015/2016
    Autorzy:
    Pietras, Dawid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339451.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Society of Saint Pius X
    SSPX
    validity and licity of penance
    Year of Mercy
    Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X
    FSSPX
    ważność i godziwość spowiedzi
    Rok Miłosierdzia
    Opis:
    Analizy zawarte w artykule dotyczą sprawowania sakramentu pokuty przez kapłanów Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X (FSSPX). Celem opracowania jest scharakteryzowanie papieskich regulacji, ukazanie ich relacji do norm zawartych w aktualnym Kodeksie prawa kanonicznego oraz stanowiska wspólnoty wobec udzielonych upoważnień. W opracowaniu zastosowano metodę dogmatyczno-prawną, polegającą na analizie istniejących uregulowań prawnych. Przeprowadzone badania obejmują okres od 2015 roku, kiedy papież Franciszek wyposażył kapłanów Bractwa w upoważnienie do ważnego i godziwego celebrowania spowiedzi z okazji Nadzwyczajnego Jubileuszu Roku Miłosierdzia. Upoważnienie to wciąż obowiązuje. Analizy wykazują, że wydane upoważnienia dotyczą miejsc kultu FSSPX i zostały wydane w celu ułatwienia uzyskania przez tę wspólnotę pełnej jedności eklezjalnej oraz by uzyskać pewność co do ważności i godziwości tego sakramentu. Ponadto zostały udzielone habitualnie kapłanom nieregularnym kanonicznie, nieinkardynowanym i trwającym w suspensie, co należy rozumieć jako „rozluźnienie” tejże cenzury w kwestii sakramentu pokuty. Stolica Apostolska nie postawiła przy tym żadnych dodatkowych wymagań wobec tych duchownych. Po wydaniu upoważnień Bractwo podtrzymało tezę, że sakrament ten był i jest ważny ze względu na „jurysdykcję nadzwyczajną” spowodowaną stanem kryzysu Kościoła.
    The analyzes contained in this article concern the Society of Saint Pius X (SSPX), with an emphasis on the community’s celebration of the Sacrament of Penance. The study uses the dogmatic-legal method, which consists in the analyzes of existing legal regulations. The conducted research covers the period from 2015 until now, beginning with Pope Francis’s granting of the faculty to validly and licitly hear confessions to the Society’s priests on the occasion of the Extraordinary Jubilee of the Year of Mercy. This faculty is still in force. The aim of the study is to characterize the papal regulations, indicate their relationship to the rules contained in the current Code of Canon Law, and indicate the attitude of the community towards the granted faculty. The analyzes show that the regulations concern the SSPX’s places of worship and were issued in order to facilitate the community’s attainment of full ecclesial unity. It was also intended to establish certainty regarding the validity and legitimacy of the SSPX’s celebration of this sacrament. In addition, the faculty was given habitually to canonically irregular priests who were not incardinated and suspended. It should be understood as a relaxation of the SSPX’s canonical censure. The Apostolic See did not impose any additional requirements on these clergy members. After issuance the faculty, the Society upheld the thesis that this sacrament was and still is valid due to the extraordinary jurisdiction caused by the state of the Church’s crisis.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2023, 18, 1(33); 137-152
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problematyka ważności i godziwości sakramentu pokuty sprawowanego w Bractwie Kapłańskim Świętego Piusa X (FSSPX) w latach 1970-2015
    The issue of the Sacrament of Penance’s validity and licity in the Society of Saint Pius X (SSPX) in 1970-2015
    Autorzy:
    Pietras, Dawid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339447.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Society of Saint Pius X
    SSPX
    validity and licity of penance
    Ecclesia supplet
    common error
    positive and probable doubt
    FSSPX
    ważność i godziwość spowiedzi
    błąd powszechny
    wątpliwość pozytywna i prawdopodobna
    Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X
    Opis:
    Celem artykułu jest wyjaśnienie kwestii ważności i godziwości sakramentu pokuty celebrowanego przez kapłanów Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X (FSSPX) w latach 1970-2015. Zastosowano w nim metodę dogmatyczno-prawną, polegającą na analizie istniejących uregulowań prawnych. Ukazano status kapłanów, którzy szafowali sakramentem pokuty bez wymaganej ad validitatem jurysdykcji/upoważnienia, w rezultacie czego sakrament ten był nieważny. Założyć jednak należy, że mógł być w niektórych przypadkach ważny i godziwy z powodu błędu powszechnego lub wątpliwości pozytywnej i prawdopodobnej, kiedy Kościół uzupełnia potrzebną jurysdykcję/upoważnienie (CIC/17, kan. 209; CIC/83, kan. 144). Mógł być ważny także, kiedy wierni ze słusznej przyczyny prosili o ten sakrament, gdyż suspensa tych kapłanów nie została zadeklarowana (CIC/17, kan. 2261 § 2, 2284; CIC/83, kan. 1335 § 2).
    The analyzes concern the Society of Saint Pius X (SSPX) in the context of the validity and licity of their celebration of the Sacrament of Penance during the years 1970-2015. The study utilizes the dogmatic-legal method and consists of the analyzes of existing legal regulations. The status of the priests of the Society who administered the Sacrament of Penance without the required ad validitatem jurisdiction/faculty is detailed. In consequence, this sacrament was invalid. However, it has to be assumed that this sacrament may have been valid and legitimate in some cases, due to common error or positive and probable doubt, in which case the Church provides the necessary jurisdiction/faculty (CIC/17, can. 209; CIC/83, can. 144). It could also have been valid when the faithful requested this Sacrament for a just cause, as the suspension of these priests was not declared (CIC/17, can. 2261 §2, 2284; CIC/83, can. 1335 §2).
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2023, 18, 1(33); 119-136
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Udział wiernych we Mszy św. sprawowanej przez kapłanów Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X (FSSPX) w świetle aktualnych wytycznych Stolicy Apostolskiej
    Participation of the Faithful in the Mass Celebrated by the Priests of the Society of Saint Pius X (SSPX) in the Light of the Current Guidelines of the Apostolic See
    Autorzy:
    Pietras, Dawid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30145209.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Society of Saint Pius X
    SSPX
    participation in the Mass
    alidity and licity of celebration of the Mass
    feast of obligation
    Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X
    udział we Mszy
    ważność i godziwość celebracji Mszy
    święto nakazane
    FSSPX
    Opis:
    The Society of Saint Pius X (SSPX) is a community of the Catholic Church suspended in 1975. The priests of the community are not incardinated and do not perform priestly ministry iuxta legem in the Church. Moreover, when they are ordained without the required dimissories, they are completely suspended. Despite this canonical irregularity, SSPX priests celebrate Masses validly. In addition, by the decision of Pope Francis they have validly and licitly administered the Sacrament of Penance since 2015. They can also celebrate Mass on the occasion of marriage. Apart from these situations, the Apostolic See cannot recommend attending SSPX Masses because of the lack of the full ecclesial communion in this Society. In the opinion of most canonists, despite the canonical irregularity of the priests of the Fraternity, it is possible to formally fulfill the duty of attending Mass on the feast of obligation.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2022, 41; 95-118
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    MODERNISM AND THE GROWING CATHOLIC IDENTITY PROBLEM: THOMISTIC REFLECTIONS AND SOLUTIONS
    Autorzy:
    Erb, Heather M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507482.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-30
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    Catholic Modernism
    Catholic identity
    Aquinas
    Gilson
    Garrigou-Lagrange
    Blondel
    perennial philosophy
    worship
    pluralism
    speculative truth
    pragmatism
    Leo XIII
    Pius X
    Pius XII
    John Paul II
    Aeterni Patris
    Dei Filius
    Humani Generis
    Fides et Ratio
    manualists
    gradualism
    Scholasticism
    contemplation
    dogma
    mystical theology
    Vatican Synod on the Family
    Opis:
    Philosophical forces gathered in late nineteenth and early twentieth century Catholic Modernism have crystallized into theological views which permeate the antinomian atmosphere in the Church today, resulting in an ongoing Catholic identity problem, both within the Church and in relation to the world. In place of the perennial philosophy and its contemplative ideal, many now welcome the incoherence of broad philosophical and theological pluralism, while pastoral practice is infused with the fruits of pragmatism and the rhetoric of false dichotomies (justice/mercy, intellectual/pastoral, tradition/living faith, speculative truth/charity, for example). To reverse this anti-intellectual course, rehabilitation of Aquinas’s positions on the primacy of the speculative order and contemplative charism, his integration of natural, revealed and mystical wisdoms, and his sense of objective worship, is needed. A brief account of the robust role of philosophy in the Church’s mission and of Gilson’s nuanced position on the encounter of Thomism and Modernism supports this assertion.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2015, 4, 3; 251-283
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odnowione pojmowanie roli chórów w liturgii
    Autorzy:
    Linnenborn, Marius
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668939.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    liturgical movement
    cecilian movement – cecilianism
    music and singing in liturgy
    schola
    church choir
    liturgical choir
    men’s choir
    boys’ choir
    capella musica
    Cappella Sistina
    Pius X
    Pius XI
    Pius XII
    Pius Parsch
    Paul VI
    John Paul II
    ruch liturgiczny
    ruch cecyliański – cecylianizm
    muzyka i śpiew w liturgii
    chór kościelny
    chór liturgiczny
    chór męski
    chór chłopięcy
    Paweł VI
    Jan Paweł II
    Opis:
    The author indicates a few crucially significant issues arisen after the Second Vatican Council, namely the revival of music and singing in liturgy, particularly the role of a choir, and the questions of a repertoire, choir composition and voice arrangement during liturgy entailing the problem of women’s inclusion into the choir. Through his most exhaustive, against the paper limitations, historical analysis, the author demonstrates how the role of the choir in liturgy was understood at the beginning and how this understanding has evolved over the years.According to the reformatory movement of sacred music and liturgy, the so called cecilianism, it is singing itself which is part of liturgy and not merely the music decoration of the latter, that is why “choir dignity” derives from the unity with a celebrant occurring while singing the antiphony through which the choir represents the faithful. The advocates of the cecilian movement claimed that the choir could consist solely of boys and men, which was later confirmed by the decisions of diocesan synods. Motu proprio Tra le sollecitudini issued by Pope Pius X in 1903, the 1928 Apostolic Constitution Divini cultus of Pope Pius XI or the encyclical Musicae sacrae disciplina of Pius XII from 1955, all addressing the issue of liturgical singing, even proposed the exclusive men’s choir composition. The Instruction on Sacred Music and Sacred Liturgy published in 1958 by the Congregation for Rites provided as well a precise definition of a singing choir: although the baptized laity take an active part in liturgy: “the direct, albeit symbolic service” may be delivered only by the laity of the male sex – boys, young men or adults. In its Constitution on Sacred Liturgy Sacrosanctum concilium of 4 December 1963, in the chapter devoted to church music, Vatican Council II postulated, on the one hand the promotion of boy’s choirs (“particularly in cathedral churches”), on the other hand it imposed upon the bishops and other ecclesiastical executives the obligation of guaranteeing that „whenever the sacred action is to be celebrated with song, the whole body of the faithful may be able to contribute that active participation which is rightly theirs“. The Instruction Musicam sacram of 5 March 1967 specified the role of a choir naming it capella musica or schola cantorum which is “to ensure the proper performance of the parts which belong to it, according to the different kinds of music sung, and to encourage the active participation of the faithful in the singing”. Although article 22 stipulates that a choir should consist of men, yet there is no quality differentiation with regard to liturgical service between boy’s and men-women’s or even solely women’s choirs. In this way the process of clericalisation of a singing choir finally reached its end.The author emphasizes as well a vital role of children choirs in liturgy, advocated by the liturgical movement which originally assumed children’s singing in a schola or a choir as a “pioneering function for singing of the faithful”. One of the main propagator of the above pioneering function of children’s singing was Pius Parsch, founder of the Volksliturgiche Bewegung. Pope Paul VI used beautiful words to describe the role of singing children when addressing Pueri Cantores: “We trust that you will become co-participants or even the pioneers of a concrete and practical liturgy revival of our liturgical assembly. Wherever children sing, the faithful pray and wherever children are silent, the faithful reluctantly open their mouths to sing”. Just like sacred music plays a servicing role in liturgy (cf. CL 112) “the primary and the most essential function of a choir or of a cantor is to serve the faithful in their singing during liturgy, not to replace them. The secondary function is to perform by the choir the singing parts which the faithful are not capable of performing on their own and on a high artistic level” (the Austrian liturgist Philipp Harnoncourt). In his letter celebrating the 100th anniversary of publishing motu proprio by Pius X on 22 November 1903, Pope John Paul II highlighted the double role of a choir: “The task of the schola has not decreased: it indeed develops in the assembly the role of guide and support and, at certain moments of the Liturgy, has its own specific role“. Pope Benedict XVI defied the exclusive singing of the faithful and of liturgical music, ascribing to the choir singing an equivalent value: „there are a good number of people who can sing better  «with their heart»  than  «with their mouths», but their hearts are really stimulated to sing through the singing of those who have the gift of singing «with their mouths». It is as if they themsleves actually sing in the others; thankful listening is united with the voices oft he singers in the one worship of God”.To conclude his study the author ensures that the responsibilities of the choir were not, despite the concerns voiced by some of church musicians, limited after the Second Vatican Council, rather they have become more ambitious. The role of a choir is not only to sing on behalf of a congregation, but also to sing together with it as part of a celebrating unity – and this involves, functionally and substantively, the choir in liturgy.
    Autor artykułu stwierdza, że od czasu Soboru Watykańskiego II w życiu Kościoła bardzo ważne miejsce zajmuje sprawa odnowy muzyki i śpiewu w liturgii, zwłaszcza rola chóru i kwestia jego repertuaru, skład chóru śpiewającego podczas liturgii, w tym problem, czy kobiety mogą współtworzyć chór kościelny. Autor, dokonując wyczerpującej jak na ramy tego studium, analizy historycznej, pokazuje, jak pojmowano rolę chóru w liturgii i jakim przemianom owo pojmowanie podlegało.Reformatorski ruch muzyki sakralnej i liturgii, tzw. cecylianizm, uważał, że śpiew sam w sobie jest częścią liturgii, a nie tylko muzyczną ozdobą, i dlatego „godność chóru” bierze się z jedności z celebransem w śpiewaniu antyfony, przez co chór reprezentuje Lud. W pojęciu przedstawicieli cecylianizmu chór mógł się składać wyłącznie z chłopców i mężczyzn, co znalazło swoje potwierdzenie w postanowieniach synodów diecezjalnych. Motu proprio Tra le sollecitudini papieża Piusa X z roku 1903, konstytucja apostolska Divini cultus papieża Piusa XI z roku 1928 czy encyklika Musicae sacrae disciplina Piusa XII z roku 1955, poruszając kwestię śpiewu liturgicznego, zakładały jeszcze wyłącznie męski skład chóru. Wydana w roku 1958 przez Kongregację Kultu Bożego Instrukcja o muzyce sakralnej i liturgii Musicam sacram po raz kolejny precyzuje rozumienie chóru śpiewaczego: wprawdzie świeccy, będąc ochrzczonymi, biorą czynny udział w liturgii, ale „bezpośrednią, choć symboliczną służbę” mogą pełnić jedynie świeccy płci męskiej – a więc chłopcy, młodzieńcy i mężczyźni. Sobór Watykański II w konstytucji liturgicznej Sacrosanctum concilium z 4 grudnia 1963 roku w rozdziale poświęconym muzyce kościelnej postuluje z jednej strony propagowanie chórów męskich („zwłaszcza przy kościołach katedralnych”), z drugiej zaś nakłada na biskupów i pozostałych włodarzy kościelnych zadanie, aby „gorliwie dbali o to, żeby w każdej śpiewanej czynności liturgicznej wszyscy wierni umieli czynnie uczestniczyć w sposób im właściwy”. Instrukcja Musicam sacram z 5 marca 1967 roku określa rolę chóru, nazywanego capella musica, schola cantorum, która polega na „poprawnym, zgodnym z różnymi rodzajami śpiewu, wykonywaniu właściwych im części liturgii, oraz wspomaganiu wiernych, gdy ci śpiewem uczestniczą w liturgii”. W artykule 22. wprawdzie mówi się na pierwszym miejscu o męskim składzie chóru, ale nie ma już jakościowej różnicy w pełnieniu służby liturgicznej między chórami męskimi a żeńsko-męskimi czy wręcz tylko żeńskimi. W ten sposób zakończył się proces klerykalizacji chóru śpiewaczego.Autor zwraca w swym artykule uwagę także na ważną rolę w liturgii, jaką spełniają chóry dziecięce, promowane w sposób szczególny już przez ruch liturgiczny, który widział śpiew dzieci w scholi czy w chórze w aspekcie „pionierskiej funkcji dla śpiewu wiernych”. Ważnym propagatorem owej funkcji pionierskiej śpiewu dzieci był Pius Parsch, założyciel Ruchu Liturgii Ludu Bożego. Papież Paweł VI określił pięknie rolę śpiewających dzieci, zwracając się do chórów Pueri Cantores: „Ufamy, że staniecie się współuczestnikami, a może nawet pionierami konkretnej i praktycznej liturgicznej odnowy naszego zgromadzenia liturgicznego. Tam, gdzie śpiewają dzieci, modli się Lud, a kiedy dzieci milczą, Lud niechętnie otwiera swoje usta do śpiewu”. Tak jak muzyka sakralna spełnia w liturgii zadanie służebne (zob. KL 112), tak „pierwsza i najważniejsza funkcja chóru czy też kantora to służba w śpiewie wiernych podczas liturgii, a nie zastępowanie śpiewu Ludu. Wtórnym zadaniem zaś jest wykonywanie przez chór pewnych śpiewów, których Lud nie może wykonać, w pełni samodzielnie i na wysokim poziomie artystycznym (austriacki liturgista Philipp Harnoncourt)”. Papież Jan Paweł II w swoim liście napisanym z okazji setnej rocznicy opublikowania motu proprio Piusa X z 22 listopada 1903 roku opisuje bardzo wyraźnie tę podwójną rolę chóru: „Zadanie scholi niewiele zmniejszyło się: schola przewodzi i wspiera (w śpiewie) i przejmuje w określonych momentach liturgii swoją własną rolę”. Papież Benedykt XVI przeciwstawił się wyłączności śpiewu Ludu i muzyki liturgicznej i przypisuje śpiewowi chóru równoważną wartość: „Niemało jest ludzi, którzy lepiej potrafią śpiewać sercem niż ustami, ale którym śpiew tych, którzy umieją śpiewać ustami, zaprawdę pozwoli rozśpiewać serce, tak iż niejako w nich sami będą śpiewać, a wdzięczne słuchanie i śpiew śpiewaków stopią się w jedno nabożeństwo”.Autor na zakończenie swojego studium zapewnia, że zadania chóru nie zostały, wbrew obawom żywionym przez niektórych muzyków kościelnych po Soborze Watykańskim II, ograniczone, lecz stały się raczej jeszcze ambitniejsze. Chór ma już nie tylko za zadanie śpiewać w imieniu wspólnoty, lecz śpiewać wraz z nią jako część celebrującej wspólnoty – a to włącza go funkcjonalnie i merytorycznie w liturgię.
    Źródło:
    Pro Musica Sacra; 2018, 16
    2083-4039
    Pojawia się w:
    Pro Musica Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies