Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Pitera, Zbigniew" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Synthesis and characterization of one-component, moisture curing polyurethane adhesive based on Rokopol® D2002
Synteza i charakterystyka jednoskładnikowych klejów poliuretanowych na osnowie polieterodiolu Rokopol® D2002
Autorzy:
Wadas, Jadwiga
Oliwa, Rafał
Pilch-Pitera, Barbara
Byczyński, Łukasz
Heneczkowski, Maciej
Florjańczyk, Zbigniew
Plichta, Andrzej
Rokicki, Gabriel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945761.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
PUR
adhesive
moisture-curing
rheometry
DSC
Al/Al bonding
kleje
szczeliwa
utwardzanie wilgocią
reometria
Al/Al
klejenie
Opis:
One-part, moisture curing polyurethane (PUR) adhesives based on poly(oxypropylene)diol Rokopol® and 4,4’-diphenylmethylene diisocyanate (MDI) modified with di-isononyl phthalate and a number of inorganic fillers and additives such as carbon black, thixotropic agent, dispersants and dibutyltin dilaurate as curing catalyst were developed. Adhesive curing was followed using dynamic oscillation rheometry and effect of some components on viscoelastic properties of curing materials was discussed. The cured materials were characterized by means of differential scanning calorimetry (DSC) and water contact angle measurements. The adhesive performance of obtained materials in bonding aluminum was evaluated by tensile shear bond strength tests.
Opracowano jednoskładnikowe kleje na osnowie diizocyjanianu 4,4’-metylenodifenylu (MDI) i polioksypropylenodiolu z środkami pomocniczymi (ftalanem diizononylu jako plastyfikatorem, napełniaczami: talkiem, haloizytem, modyfikowanym bentonitem; dyspergatorami, sadzą pigmentową i katalizatorem utwardzania – dilaurynianem dibutylocyny). Proces sieciowania analizowano za pomocą reometru z dynamiczną oscylacją. Metodą różnicowej kalorymetrii skaningowej wyznaczano temperaturę zeszklenia, ponadto określano kąt zwilżania i właściwości adhezyjne otrzymanych materiałów przeznaczonych do łączenia spoin Al/Al.
Źródło:
Polimery; 2020, 65, 7-8; 568-571
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polycarbonate-based polyurethane – attractive materials for adhesives, binders and sealants production
Poliuretany z segmentami oligowęglanowymi jako atrakcyjne materiały do produkcji klejów, spoiw i uszczelniaczy
Autorzy:
Iuliano, Anna
Dębowski, Maciej
Plichta, Andrzej
Kowalczyk, Sebastian
Florjańczyk, Zbigniew
Rokicki, Gabriel
Parzuchowski, Paweł. G.
Mazurek-Budzyńska, Magdalena
Wołosz, Dominik
Pilch-Pitera, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945769.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
aliphatic oligocarbonate diols
isocyanate
polyurethane
mechanical properties
adhesives
alifatyczne oligowęglanodiole
izocyjaniany
poliuretany
właściwości mechaniczne
kleje
Opis:
In the last few years, a very wide range of oligocarbonate diols, oligomers of carbonic acid esters terminated on both sides with hydroxyl groups, have appeared on the chemical market. They are mainly used for the production of flexible segments in precious grades of polyurethanes used in biomedical engineering. Poly(carbonate-urethane) due to high resistance to oxidizing and hydrolytic agents is also an attractive material for the production of adhesives and coatings with increased resistance to weather conditions. This paper presents the current state of knowledge on the methods of synthesis and main producers of oligomerols with carbonate groups, methods of poly(carbonate-urethane) synthesis and examples of its commercial applications.
W ostatnich latach na rynku chemicznym pojawiła się bardzo bogata gama oligowęglanodioli, czyli oligomerycznych estrów kwasu węglowego, zakończonych z obu stron grupami hydroksylowymi. Są one wykorzystywane głównie do wytwarzania segmentów elastycznych w szlachetnych gatunkach poliuretanów stosowanych w inżynierii biomedycznej. Poli(węglano-uretany), dzięki dużej odporności na czynniki utleniające i hydrolityczne, stanowią także atrakcyjny materiał do produkcji klejów i powłok, trwałych w różnych warunkach atmosferycznych. W niniejszej pracy przedstawiono aktualny stan wiedzy dotyczący metod otrzymywania i głównych producentów oligomeroli z segmentami oligowęglanowymi, metod syntezy poliuretanów zawierających te segmenty oraz przykłady komercyjnych zastosowań poli(węglano-uretanów).
Źródło:
Polimery; 2020, 65, 7-8; 497-508
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies