Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Parzymies, Stanisław" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-25 z 47
Tytuł:
Thomas Gomart i refleksje nad kondycją współczesnego świata w przeddzień pandemii COVID-19
Autorzy:
Parzymies, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2092250.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Opis:
Artykuł zawiera zainspirowane lekturą książki Thomasa Gomart, L'affolement du monde. 10 enjeux géopolitiques (Editions Tallandier, Paris 2019) rozważania na temat obecnej kondycji Unii Europejskiej. Autor zarówno przedstawia w nim obszernie główne tezy i zagadnienia książki Gomarta, jak i podejmuje z nimi dyskusję, na kanwie omawianej pozycji rozwijając też własne spostrzeżenia dotyczące sytuacji wewnętrznej oraz pozycji międzynarodowej UE w kontekście współczesnych zmian w globalnym układzie sił. Zastanawia się zarówno nad czynnikami decydującymi o sile Unii, jak i nad źródłami jej słabości, podejmując tematy analizowane przez Gomarta, takie m.in. jak możliwa reakcja UE na wzrost potęgi Chin, kryzys klimatyczny, osłabienie pozycji USA i próby odbudowy statusu przez Rosję, narastanie ruchów migracyjnych, rozwój zagrożeń nietradycyjnych (np. terroryzm) czy zmiany układu sił na świecie w wymiarze ekonomicznym Thomas Gomart, profesor na paryskiej Sorbonie, dyrektor we Francuskim Instytucie Stosunków Międzynarodowych (IFRI), opublikował w 2019 r. esej, którego tytuł w tłumaczeniu na język polski brzmi Zaniepokojenie świata. 10 stawek geopolitycznych. Kluczowe słowo w tytule l'affolement w tłumaczeniu na język polski, podobnie zresztą jak w języku francuskim, ma szeroką gamę znaczeniową. Można je rozumieć jako oszołomienie, wzburzenie, poruszenie, przerażenie i zaniepokojenie. Coś z każdego z tych znaczeń jest we francuskim tytule, ale chyba najbliższe intencji autora jest jego przełożenie na język polski jako zaniepokojenie. Zaniepokojenie świata stanem globalnej geopolityki analizowanej w eseju w jej dziesięciu odsłonach. Książka warta jest uwagi, nawet jeśli ukazuje świat w kształcie, jaki pod wpływem pandemii koronawirusa, która dotknęła wszystkie kraje, w tym głównych aktorów geopolitycznych,
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2019, 55, 4; 105-122
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unia Zachodnioeuropejska wobec przemian w Europie
Autorzy:
Parzymies, Stanisław.
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Warszawa : Polski Instytut Spraw Międzynarodowych
Tematy:
Unia Zachodnioeuropejska a Europa polityka 1990 r.
Bezpieczeństwo międzynarodowe polityka Europa 1990 r.
Organizacje międzynarodowe
Opis:
U góry okł. i s. tyt. : Centralny Program Badań Podstawowych 11.05. Węzłowe problemy polskiej polityki zagranicznej.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Francja w stosunkach międzynarodowych. Mocarstwo europejskie czy globalne?
France in International Relations. A European or Global Power?
Autorzy:
Parzymies, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091815.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
International relations
Superpower
Foreign policy
Stosunki międzynarodowe
Wielkie mocarstwa
Polityka zagraniczna
Opis:
Mocarstwowość jako kategoria w teorii stosunków międzynarodowych była przedmiotem analizy wielu badaczy, również we Francji. Do gry o potęgę, rzucając wyzwanie państwom, włączyli się liczni niepaństwowi aktorzy stosunków międzynarodowych. Francja wyszła z II wojny światowej z poczuciem upokorzenia. De Gaulle uważał odbudowę wizerunku kraju jako mocarstwa za swoją misję. Lata jego prezydentury (1958-1969) to apogeum mocarstwowej polityki Francji. Poza członkostwem w Radzie Bezpieczeństwa ONZ jego podstawę stanowiły: potencjał jądrowy, kontestowanie przywódczej roli USA w świecie, traktat elizejski z RFN, polityka wschodnia oraz wycofanie Francji z wojskowej struktury Sojuszu w 1966 r. z jednoczesnym pozostaniem w samym NATO. Upadek ZSRR zasadniczo zmienił sytuację Francji jako mocarstwa. Paryż nie mógł dalej stwarzać pozorów, że prowadzi politykę równego dystansu między blokami. Elity francuskie uważały jednak, że Francja jest ciągle mocarstwem. Swoje cele realizowała w strukturach wielostronnych. Próbowała też odgrywać rolę pośrednika między Zachodem i światem islamu. Wraz z Rosją i Chinami opowiada się za światem wielobiegunowym. Jest piątym mocarstwem pod względem globalnego PKB, piątym światowym importerem i szóstym światowym eksporterem. Należy do krajów najbardziej otwartych na inwestycje zagraniczne. Armia francuska jest pod względem liczbowym trzecia w NATO. Często podejmuje interwencje za granicą. W latach 2008-2012 Francja była czwartym światowym eksporterem broni. W swojej polityce wpływu wykorzystuje także swoją kulturę i język. Ma drugą w świecie sieć misji dyplomatycznych. Obszarem szczególnego zainteresowania Francji jest region Morza Śródziemnego i Afryka. Francuzi pogodzili się z tym, że nie odgrywają w stosunkach międzynarodowych takiej roli jak USA, Chiny, Rosja czy nawet Niemcy, ale dysponują atutami, które pozwalają im być mocarstwem europejskim o ambicjach globalnych.(abstrakt oryginalny)
Power status as a category in the theory of international relations has been the subject of analyses conducted by many researchers, including in France. Putting out a challenge to states, numerous non-state actors of international relations joined the game for power. The experience of World War II left France with a deep sense of humiliation. De Gaulle considered it his mission to restore France's image as a world power. The decade of his presidency (1958-1969) was the apogee of France world power politics. Next to the seat in the UN Security Council, its basis included nuclear potential, contesting the United States' leading role in the world, the Élysée Treaty with West Germany, the eastern policy, and France's withdrawal from the military side of NATO in 1966 while still remaining a member of the alliance. The fall of the Soviet Union essentially changed France's situation as a world power. France could no longer pretend to be conducting a policy of equal distance between the blocs. French elites, however, believed that the country still was a world power. It pursued its goals in multilateral structures. And it also attempted to play the role of the intermediary between the West and the Islamic world. Together with Russia and China, it advocates a multipolar world. France is the fifth world power in terms of share in global GDP, the fifth largest importer and sixth exporter in the world. It is among the countries that are the most open to foreign investments. The French military is the third largest in NATO. It often conducts foreign interventions. Between 2008 and 2012 France was the fourth exporter of arms in the world. In its policies it takes advantage of its culture and language as well. It has the second largest network of diplomatic missions in the world. It is particularly interested in the affairs of the Mediterranean Region and Africa. The French have come to terms with the fact that they are not playing as great a role in international relations as the United States, China, Russia or even Germany, but they also know that they have assets allowing them to be a European power with global aspirations.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 1; 51-73
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wielka Brytania na kolanach wchodziła do Wspólnot Europejskich. Z Unii Europejskiej wychodzi w nieznane
Autorzy:
Parzymies, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053777.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
wielka brytania
brexit
unia europejska
wspólnoty europejskie
covid-19
margaret thatcher
theresa may
boris johnson
Opis:
Przez 47 lat członkostwa we Wspólnotach Europejskich, a potem w Unii Europejskiej Wielka Brytania dbała o to, aby było to członkostwo na specjalnych zasadach. Od początku wiązało się z wieloma trudnościami. Po latach żmudnych negocjacji Zjednoczone Królestwo ostatecznie w 1973 r. wraz z Danią i Irlandią stało się członkiem Wspólnot. Związki Wielkiej Brytanii ze Wspólnotami były zawsze podporządkowane specyficznym interesom brytyjskim, a w mniejszym stopniu interesom całej Europy. Po decyzji Brytyjczyków w referendum o brexicie w 2016 roku Zjednoczone Królestwo stało się pierwszym państwem, które postanowiło wystąpić z Unii Europejskiej. Trudno w tej chwili jednoznacznie ocenić, jakie będą ostateczne tego skutki dla gospodarki Wielkiej Brytanii i Unii Europejskiej. Analitycy nie są w tej kwestii zgodni, tym bardziej że ogromny wpływ na sytuację ekonomiczną krajów europejskich wywiera także pandemia COVID-19.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2020, 56, 1; 7-23
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-25 z 47

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies