Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Padre" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 24
Tytuł:
Evviva L’italia Con Il Santo Padre: Il Mito Patriottico Di Pio Ix (1846-1848)
Evviva L’italia Con Il Santo Padre: Patriotyczny Mit Piusa Ix (1846-1848)
Autorzy:
Podemski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/952512.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Opis:
The paper accounts for one of the crucial cultural phenomena of the Risorgimento – the myth of Pius IX as a liberal and patriotic pope, as portrayed by Italian poets in the years 1846-1848. It was his very coming to the papal throne that triggered a wave of national enthusiasm among Italian masses throughout the peninsula, whose traces we can encounter in a number of sources e.g. solemn hymns and poems as well as Mazzini’s Young Italy membersʼ correspondence. However, the pope proved unable to remain the spiritual leader of his nation since as the Holy Father of all Catholics he was unwilling to take part in an inevitable Italian war against Austria. As soon as made public, his stance resulted in a dramatic transformation of his public image, from that of the nation’s greatest hero to an archenemy of the national liberation movement, which was also reflected in Italian poetry.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2012, 2
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La figura del padre en el teatro de Carlos Arniches
Autorzy:
Falska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/700583.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Carlos Arniches
theatre
dramatic structure
father
Opis:
This paper aims at examining the figure of the father in the dramas of Carlos Arniches, an author highly valued by directors, whose plays were frequently staged in Spain and Spanish America in the first half of the 20th century. Family relationships, and, above all, the figure of the father as a recurring element and an important dramatic motif in selected texts, are studied in detail. Among the father figures of Carlos Arniches there are: a despot father or a father-tyrant, an overindulgent father abused by his spendthrift family members, a father who sacrifices himself for the family, and a benevolent and spiritual father. In this article, these father figures are examined and classified according to their characteristic features, as well as the way in which they are introduced and how they function within the dramatic structure of the selected plays. This paper also offers an explanation of the ideological function of the author’s message conveyed by the analysed dramas.
Źródło:
Romanica Silesiana; 2017, 12
1898-2433
2353-9887
Pojawia się w:
Romanica Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il fenomeno della sofferenza di padre Pio da Pietrelcina descritto nelle lettere al direttore spirituale padre Benedetto
Autorzy:
Strzechmiński, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571473.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
suffering
illness
spiritual director
correspondence
the dark night
temptation
stigmas
transverberation
diabolic visions
health
cierpienie
choroba
kierownik duchowy
korespondencja
noc ciemna
pokusa
stygmaty
transwerberacja
wizje diaboliczne
zdrowie fizyczne
Opis:
Padre Pio’s letters to his spiritual adviser Padre Benedetto from San Marco in Lamis provide a unique window into the spiritual life and struggle of the Saint. Into the spiritual life and struggle. Padre Pio suffered both body and spirit. In the Epistolario I he described his physical pains of different kind. He felt the natural pains caused by illness or supernatural i.e. demonic torments and of the Divine origin (transverbation, stigmata). Describing his sufferings during the “Dark Night of the Soul” he pointed out some reasons of his anxieties and temptations. In this paper, I didn`t give any theological or philosophical explanation of the nature of sufferings. I d’like only to sketch a specific itinerary of Father Pio`s spiritual life. All those sufferings allowed him to purify his soul and to reach God. 
Autor artykułu próbuje przedstawić zjawisko cierpienia, opisane przez o. Pio w jego korespondencji skierowanej do o. Benedetto z San Marco in Lamis. Analizuje je z dwóch perspektyw: jako ból fizyczny i jako cierpienie duchowe lub moralne. Wychodząc od na- kreślenia bazy literackiej Epistolario I, przechodzi do opisu bólu fizycznego, klasyfikując go ze względu na przyczynę jego powstania, albo jako ból naturalny (choroby), albo ból „nadprzyrodzony”, czyli taki, którego pochodzenie jest bądź diaboliczne (dręczenie demoniczne), bądź Boże (transwerberacja boku lub serca czy stygmaty). Na koniec opisuje cierpienie duchowego i moralne, które występują podczas tzw. „nocy ciemnej” i wskazuje na niektóre z przyczyn jego powstawania (bojaźń, pokusy). Artykuł nie daje filozoficznych czy teologicznych odpowiedzi dotyczących natury cierpienia, ale analizuje fenomen cierpienia przez pryzmat efektów, jakie ono wywołuje. Jest próbą nakreślenia swoistego itinerarium duchowego o. Pio, które kształtowało się w szkole niezwykle bole- snego cierpienia, którym posłużył się Bóg dla oczyszczenia, upodobnienia i zjednoczenia go z Jego własnym Synem, Jezusem Chrystusem. 
Źródło:
Polonia Sacra; 2014, 18, 1
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How the spirituality of the Resurrectionists transformed the cultural environment. The Lord’s Prayer of Father Piotr Semenenko and Feliks Count Sobański
Jak duchowość zmartwychstańców przekształcała środowisko kulturowe. Modlitwa Pańska o. Piotra Semenenki i Feliksa hr. Sobańskiego
Come la spiritualità dei Resurrezionisti trasformò l’ambiente culturale. Il Padre Nostro di Padre Piotr Semenenko e Conte Feliks Sobański
Autorzy:
Jamski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850599.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Piotr Semenenko
Count Feliks Sobański
Countess Emilia Sobańska
Lord’s Prayer
Resurrectionists
Guzów
hrabia Feliks Sobański
hrabina Emilia Sobańska
Modlitwa Pańska
zmartwychwstańcy
Conte Feliks Sobański
Contessa Emilia Sobańska
Padre Nostro
Resurrezionisti
Opis:
Tekst jest próbą ukazania wpływu duchowości i idei głoszonych przez księży zmartwychwstańców na kulturę i sztukę, w tym na architekturę i środowisko kulturowe ziem polskich w drugiej połowie XIX i początku XX wieku. Dla zgromadzenia szczególnie ważne były postulaty dotyczące potrzeby zmiany funkcjonowania społeczeństwa (w kierunku społeczeństwa obywatelskiego), pracy nad wzrostem znaczenia struktur parafialnych oraz wspólnot działających w obrębie lokalnych społeczności, a także starannego wykształcenia księży i odnowy życia liturgicznego. Zmiana myślenia w kierunku bliskim ideom zmartwychwstańców uwidoczniła się m.in. w tendencji szczególnie widocznej we wznoszeniu tzw. wiejskich katedr, czyli neogotyckich kościołów, które stawały się centrami odradzania się społeczności i podnosiły rangę okolicy poprzez dodanie odpowiedniej przestrzeni dla odnowy splendoru wspólnej liturgii i miejsca dla prac edukacyjnych oraz dzieł miłosierdzia. Przykładem osób, które świadomie podjęły idee zaangażowania świeckich w rozwój religijny Polaków, wzrostu obecności chrześcijańskich zasad w polityce, gospodarce, filantropii, edukacji, nauce i sztuce, a przez to ‒ w dalszej perspektywie ‒ odrodzenia państwowości polskiej, byli Feliks i Emilia Sobańscy, wywodzący się z Obodówki na Ukrainie, od 1865 roku osiadli w Guzowie na Mazowszu. Feliks Sobański szczególnie głęboko przeżywał swą wiarę w kontekście słów Modlitwy Pańskiej, która towarzyszyła mu przez całe życie i którą wprowadzał w czyn m.in. poprzez fundowane przez siebie dzieła miłosierdzia ‒ ochronki, przytułki, szpitale, a także obiekty kultu ‒ wpisujące się w krajobraz architektoniczny ziem polskich. Jego postawa wynikała z osobistych kontaktów z ojcami z zakonu zmartwychwstańców i czerpania z wykładów o. Piotra Semenenki poświęconych modlitwie Ojcze nasz. Poszczególne wezwania Modlitwy Pańskiej pojawiały się na fundowanych przez Sobańskiego obiektach kultu i miłosierdzia m.in.: kaplicy przy pałacu w Guzowie, na kapliczce przy Ochronce w Guzowie, nad wejściem do Sal Zajęć dla Chłopców w Warszawie, na budynku oficyny pałacu Sobańskich w Alejach Ujazdowskich w Warszawie. Stałe posługiwanie się fragmentami Modlitwy Pańskiej w celu oznaczania fundowanych przez siebie budynków było niezwykle świadomą manifestacją pobożności, prostoty i miłosierdzia. Feliks Sobański, umieszczając komunikat w przestrzeni publicznej, zapewne zakładał, że będzie on mógł być dekodowany przez wielu odbiorców, niemniej trudno wskazać konkretnych adresatów. Trwała (przynajmniej w założeniach) inskrypcja na budowli jest, a właściwie staje się, trwałym elementem przestrzeni, której powierzono zadanie przeniesienia wartości zawartych w inskrypcji i oddziaływania nimi na innych. Użycie fragmentów Modlitwy Pańskiej, tekstu podstawowego dla chrześcijaństwa i znanego (w czasie nadawania komunikatu) powszechnie, jest ciekawym użyciem pars pro toto, kiedy to „część” pobudza myślenie o „całości” oraz swoistym, wynikającym ze świadomego wcielenia postawy chrześcijanina według nauk ojców zmartwychwstańców, publicznym wyznaniem wiary Sobańskiego. Wydaje się, że koncept opatrywania budowli wezwaniami z Modlitwy Pańskiej, zastosowany przez Feliksa i Emilię Sobańskich, nie ma odpowiednika na ziemiach polskich, jak również nie udało się dotychczas wskazać podobnych semantycznie realizacji europejskich.  
Il testo è un tentativo di presentare l‘influenza della spiritualità e delle idee predicate dai Padri Resurrezionisti sulla cultura e sull’arte, compresa l’architettura, e sull’ambiente culturale dei territori polacchi nella seconda metà del XIX e all’inizio del XX secolo. I presupposti relativi alla necessità di cambiare il modo in cui funziona la società (verso una società civile), di lavorare su un incremento delle strutture parrocchiali e delle comunità che operano all’interno delle società locali, così come sulla formazione approfondita dei sacerdoti e sul rinnovamento della vita liturgica, erano di particolare importanza per la congregazione. Il mutamento di pensiero a favore di idee vicine a quelle dei Resurrezionisti si manifestò, tra l’altro, in una tendenza particolarmente evidente nell’erezione delle cosiddette Cattedrali di Villaggio, o chiese neogotiche, che divennero centri di rinascita delle comunità e elevarono lo status del quartiere, fornendo uno spazio appropriato per il ripristino dello splendore della liturgia collettiva e uno spazio per le opere educative e caritatevoli. Feliks ed Emilia Sobański, originari di Obodówka in Ucraina, stabilitisi a Guzów in Mazovia dal 1865, abbracciarono consapevolmente l’idea di un coinvolgimento laico nello sviluppo religioso dei polacchi, dell’aumento della presenza dei principi cristiani nella politica, nell’economia, nella filantropia, nell’istruzione, nella scienza e nell’arte, e quindi – a lungo termine – della rinascita dello Stato polacco. Feliks Sobański sperimentò in modo particolarmente profondo la sua fede nel contesto delle parole del Padre Nostro, che lo accompagnarono per tutta la vita e che mise in pratica attraverso opere di carità – fondò orfanotrofi, case di accoglienza, ospedali, oltre a luoghi di culto – che entrarono a far parte del paesaggio architettonico delle terre polacche. Il suo atteggiamento derivò dai contatti personali con i Padri dell’ordine dei Resurrezionisti e beneficiò delle lezioni di Padre Piotr Semenenko sulla preghiera del Padre Nostro. Le invocazioni individuali del Padre Nostro apparvero nei luoghi di culto e di carità fondati da Sobański, tra cui: la cappella del palazzo di Guzów, la cappella dell’orfanotrofio di Guzów, sopra l’ingresso delle aule per ragazzi a Varsavia e sull’edificio degli uffici del palazzo Sobański ad Aleje Ujazdowskie a Varsavia. L’uso costante di frammenti del Padre Nostro per contrassegnare gli edifici da lui fondati fu una manifestazione estremamente consapevole di pietà, semplicità e carità. Feliks Sobański, collocando il messaggio nello spazio pubblico, presumibilmente supponeva che potesse essere interpretato da molti, anche se è difficile identificare gli specifici destinatari. L’iscrizione indelebile (almeno nell’ipotesi) sull’edificio è, o meglio diventa, un elemento permanente dello spazio, incaricato di portare i valori contenuti nell’iscrizione e di influenzare altri con essi. L’uso di passaggi del Padre Nostro, un testo fondamentale per il Cristianesimo e ampiamente conosciuto (all’epoca della trasmissione del messaggio), è un uso interessante della pars pro toto, quando una ‘parte’ stimola il pensiero sul ‘tutto’ e una peculiare confessione pubblica di fede da parte di Feliks Sobański, risultante da un’incarnazione intenzionale dell’atteggiamento cristiano secondo gli insegnamenti dei Padri Resurrezionisti. Sembrerebbe che il concetto di contrassegnare gli edifici con invocazioni del Padre Nostro, applicato da Feliks Sobański ed Emilia Sobańska, non trovi una controparte nei territori polacchi, così come non è stato ancora possibile individuare realizzazioni europee semanticamente simili.
The text is an attempt’ to present the influence of the spirituality and ideas preached by the Resurrectionist fathers on the culture and art, including architecture and the cultural environment of the Polish territories in the second half of the 19th and early 20th centuries. The postulates concerning the need to change the way society functions (towards a civil society), to work on an increase of parish structures and communities operating within local societies, as well as the thorough education of priests and the renewal of liturgical life, were of particular importance to the congregation. The change in thinking towards ideas close to those of the Resurrectionists became evident, among other things, in a tendency particularly prominent in the erection of so-called village cathedrals, or neo-Gothic churches, which became centers of community revival and raised the status of the neighborhood by providing appropriate space for the renewal of the splendor of the collective liturgy and space for educational and charitable works. Feliks and Emilia Sobański, originally from Obodówka in Ukraine, settled in Guzów in Mazovia since 1865, would consciously embraced the idea of secular involvement in the religious development of Poles, the growth of the presence of Christian principles in politics, economy, philanthropy, education, science and art, and thus – in the long run – the rebirth of Polish statehood. Feliks Sobański particularly profoundly experienced his faith in the context of the Lord’s Prayer words, which accompanied him throughout his life and which he put into action through charitable works – he founded orphanages, shelters, hospitals, as well as places of worship – that were part of the architectural landscape of the Polish lands. His attitude derived from personal contacts with the fathers of the Resurrectionist order and benefited from Father Piotr Semenenko’s lectures on the Our Father prayer. Individual invocations of the Lord’s Prayer appeared on places of worship and charity founded by Sobański, including: the chapel at the Guzów palace, the chapel at the Ophanage in Guzów, above the entrance to the Classrooms for Boys in Warsaw, and on the office building of the Sobański palace in Aleje Ujazdowskie in Warsaw. The constant use of fragments of the Lord’s Prayer in order to mark the buildings he founded was an extremely conscious manifestation of piety, simplicity and charity. Feliks Sobański, by placing the message in public space, would probably have assumed that it could be decoded by many, nevertheless it is difficult to identify specific recipients. The permanent (at least in assumption) inscription on the building is, or rather becomes, a permanent element of the space, assigned to carry the values contained in the inscription and influence others with them. The use of passages from the Lord’s Prayer, a text fundamental to Christianity and widely known (at the time of the message’s transmission), is an interesting use of pars pro toto, when a “part” stimulates thinking about the “whole” and a peculiar public confession of faith by Feliks Sobański, resulting from a deliberate embodiment of the Christian attitude following the teachings of the Resurrectionist fathers. It seems that the concept of marking buildings with invocations from the Lord’s Prayer, applied by Feliks Sobański and Emilia Sobańska, has no counterpart in the Polish territories, as well as it has not yet been possible to point out semantically similar European realizations.
Źródło:
Facta Simonidis; 2023, 16, 3; 243-269 (eng); 61-87 (pol)
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Figura tradicional y figura disruptiva del padre en dos textos literarios latinoamericanos contemporáneos
Autorzy:
López Badano, Cecilia
Acuña Murillo, Monserrat
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/700519.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
traditional and new paternity
patriarchy
gender equity
Opis:
The figure of the father is presented in a variety of ways in contemporary Latin American literature; one of the popular images, for instance, is that of a despotic patriarchal “macho”in the drug trafficking literature. However, there is also a new image of paternity linked to “new masculinity,” presented as gender utopia in the short story “Alumbramiento” (“Birth”) by Andrés Neuman (2006). Here, a male narrator gives birth to a new man who is, at the same time, himself and his own son. In this article, I aim to explore the change from traditional images of paternity to the new, disruptive, utopian ones, inscribed within new ideas about gender equality.
Źródło:
Romanica Silesiana; 2017, 12
1898-2433
2353-9887
Pojawia się w:
Romanica Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W komunii z Ojcem, Synem i Duchem Świętym – trynitarna odnowa teologii kapłaństwa
Nella comunione con il Padre, il Figlio e lo Spirito Santo - il rinnovamento trinitario della teologia del sacerdozio
Autorzy:
Kowalik, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495116.pdf
Data publikacji:
1999-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 1999, 15; 93-101
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Padre Dehon e gli esercizi spirituali di sant’Ignazio
Father Dehon and the Spiritual Exercises of St. Ignatius of Loyola
Autorzy:
Pisarek, Gabriel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553806.pdf
Data publikacji:
2011-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
ćwiczenia duchowe
rekolekcje
św. Ignacy z Loyoli
Ignacy z Loyoli
Opis:
Spirituality of St. Ignatius of Loyola has inspired many saints and founders of religious congregations. Among them there was also Fr. Leon Dehon, the founder of the Congregation of the Priests of the Sacred Heart of Jesus. He touched on the way of the Spiritual Exercises of St. Ignatius thanks to his numerous contacts with Jesuit Fathers. Among them Fr. Dehon had professors, collaborators, friends, as well as spiritual directors. Fr. Dehon was fascinated by the personality and spirituality of St. Ignatius. He undertook the Spiritual Exercises in the most important moments of his religious and priestly life: when he began his study in the college in Hazebrouck and when he entered the French Seminary of Saint Claire in Rome, when he was searching his religious vocation as a diocesan priest and in the first years after he had founded the Congregation, before the first General Chapter and before his perpetual vows. As a mature priest and religious, Fr. Dehon undertook the Spiritual Exercises when he was celebrating the 25th anniversary of his priesthood and before he left the cradle of the Congregation – the College of St. John. The exercises were not without influence on the spirituality of Fr. Dehon and on his spiritual life. We can find an echo of several meditations or contemplations offered by St. Ignatius in the spirituality of Fr. Dehon and in the spirituality of his Congregation. The traces of the Exercises can be also found in both his decisions and his teaching directed to his brothers in religious life and to the laity.
Źródło:
Sympozjum; 2011, 2(21); 97-114
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
100-lecie stygmatyzacji św. Ojca Pio z Pietrelciny – nowe spojrzenie
Centenary of Saint Padre Pio of Pietrelcina Stigmatisation – a New Perspective
Autorzy:
Rachwalik, Walter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077202.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
50-letnia ekspiacja
świętość kapłańska
fifty-year reparation
priestly holiness
Opis:
Św. Ojciec Pio jest jedynym kapłanem katolickim, któremu Bóg udzielił przywileju stygmatyzacji widzialnej. Przez pół wieku (1918-1968) wierni z całego świata przybywali do San Giovanni Rotondo, aby mogli osobiście zobaczyć Rany Zbawiciela, gdy odprawiał on Ofiarę Mszy Świętej. W 2006 r. w udostępnionych badaczom archiwach watykańskich odkryto akta z tajnej wizytacji, którą w imieniu Świętego Oficjum w 1921 roku przeprowadził w klasztorze kapucyńskim bp R.C. Rossi. On też jako pierwszy poznał nieznaną do 2006 r. przyczynę stygmatyzacji Świętego.
Padre Pio is the only Catholic priest endowed by God with the privilege of visible stigmatisation. During half a century (1918–1968) faithful from all over the world were coming to San Giovanni Rotondo in order to see personally the Saviour’s wounds at holy mass celebrated by this saint. In 2006 researchers were given access to Vatican archive files of a secret visitation which was carried out in 1921 at the mandate of the Holy Office by a Capuchin friar R.C. Rossi. He was the one who discovered the cause of the Padre Pio’s stigmatisation that remained unknown until 2006. 
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2020, 54; 277-287
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
El Nuevo Mundo en “Nuevas Atenas”: Padre Benedykt Chmielowski sobre América
The New World in “The New Athens”: Father Benedykt Chmielowski about America
Autorzy:
ELBANOWSKI, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/485961.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Ilustración
Nuevo Mundo
descubrimientos
Enlightenment
New World
discoveries
Opis:
“Nowe Ateny” (The New Athens), written by a Polish priest Be-nedykt Joachim Chmielowski (1700-1763), was the first Polish-language encyclope-dia. It was published in 1745-1746, and the second edition was supplemented between 1754 and 1764. Benedykt Chmielowski, on the basis of the available sources of the time, gathered information from various domains of knowledge. My article intends to shine a light on the extensive image of America presented by Father Chmielowski, whose book served to arouse the interest and curiosity of the Polish readers in the 18th century, for whom “Nowe Ateny” constituted, till the Enlightenment, the unique source of knowledge about the New World.
La intención del artículo es presentar la imagen del Nuevo Mundo en la edición príncipe de “Nuevas Atenas” (1745-1746). El punto clave será la pre-gunta ¿qué opina del Nuevo Mundo, especialmente, de la región que se llamará un si-glo después América Latina, el cura polaco? No cabe duda, de que “Nuevas Atenas” pertenece a una de las obras enciclopédicas más divulgadas y leídas en la Polonia de la época de Sajonia; es un verdadero pozo de sabiduría para la nobleza provinciana polaca, que reemplazaba o complementaba el saber escolar. Por consiguiente, “Nue-vas Atenas” llena una laguna en la conciencia de amplios sectores de los lectores po-lacos, para quienes América constituía hasta entonces una terra incognita.
Źródło:
Revista del CESLA. International Latin American Studies Review; 2010, 2, 13; 369-392
1641-4713
Pojawia się w:
Revista del CESLA. International Latin American Studies Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elementos del psicoanálisis freudiano en algunas obras de Jorge Díaz: Fanfarria para marionetas (2001), Padre nuestro que estás en la cama (2002), Pasión de las marionetas (2003)
Autorzy:
Werman, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2079602.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
Jorge Díaz
teatro
Sigmund Freud
psicoanálisis
complejo de Edipo
Opis:
El presente artículo investiga la influencia de la teoría psicoanalítica de Sigmund Freud en tres obras teatrales de Jorge Díaz: Fanfarria para marionetas (2001), Padre nuestro que estás en la cama (2002) y Pasión de las marionetas (2003). Las tres obras exponen y desarrollan el motivo del complejo de Edipo de una forma diferente. El estudio de las categorías del tiempo y de la acción nos permite llegar a la conclusión de que Padre nuestro que estás en la cama presenta una interiorización subjetiva de este conflicto. A pesar de que Pasión de las marionetas carece de referencias terminológicas que apunten directamente al psicoanálisis freudiano, el análisis del discurso así como la aplicación del modelo actancial de Anne Ubersfeld sirven para descubrir la naturaleza edípica de uno de sus protagonistas masculinos. Finalmente, Fanfarria para marionetas saca el concepto del complejo de Edipo de un entorno íntimo y familiar para trasladarlo al nivel político. Asimismo, la temática psicoanalítica favorece la aparición de la estética de lo grotesco que provoca la deformación y la degradación de los personajes, reducidos a la categoría de fantoche.
Źródło:
Itinerarios; 2019, 30; 55-70
1507-7241
Pojawia się w:
Itinerarios
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ontologia ed epistemologia nell’itinerario scientifico e spirituale di Padre Pavel. A. Florenskij
Ontology and epistemology in the scientific and spiritual itinerary of Father Pavel A. Florenskij
Autorzy:
Del Mastro, Diana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011183.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Florenskij
Cantor
Maths
epistemology
ontology
matematica
epistemologia
ontologia
Fłorienski
matematyka
Opis:
Pawieł A. Fłorienski był autentycznym gigantem zarówno kultury naukowej, jak i teologicznej, wyraźnie uznanym za jednego z wielkich mistrzów wiary w encyklice Fides et ratio przez papieża Jana Pawła II w 1998 r.; myśliciela, który był w stanie przekroczyć wszystkie pola wiedzą, autentycznie transdyscyplinarny, określany przez wielu jako Leonardo da Vinci z Rosji. Integralna wizja wiedzy popycha go do próby zgłębienia „żywych włókien nauki” i dostrzeżenia możliwości wzajemnego powiązania wiedzy i ich różnych języków za pomocą klucza tego symbolu.
Pavel A. Florenskij was an authentic giant of both scientific and theological culture, explicitly recognized as one of the great masters of religious thought in the Encyclical Fides et ratio by Pope John Paul II in 1998, a thinker who has been able to cross all fields of the knowledge, authentically transdisciplinary, defined by many as the Leonardo da Vinci of Russia. An inte¬gral vision of knowledge pushes him to try to penetrate the “living fibers of science”, and to glimpse the possibility of an interrelation of knowledge and their different languages through the key of the symbol.
Pavel A. Florenskij è stato un autentico gigante della cultura sia scientifica, che teologica, esplicitamente riconosciuto come uno dei grandi maestri del pensiero credente nell’Enciclica Fides et ratio da papa Giovanni Paolo II nel 1998, pensatore che ha saputo attraversare tutti i campi del sapere, autenticamente transdisciplinare, da molti definito come il Leonardo da Vinci della Russia. Una visione integrale della conoscenza lo spinge a tentare di penetrare nelle “fibre vive della scienza”, e ad intravvedere la possibilità di un’interrelazione dei saperi e dei loro differenti linguaggi attraverso la chiave del simbolo.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 349-358
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recupero della figura del padre ai margini del medioevo francescano
Recovery of the Father Figure at the Margins of the Franciscan Middle Ages
Odzyskanie obrazu ojca na marginesie średniowiecza franciszkańskiego
Autorzy:
Todisco, Orlando
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040471.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ojciec
wolność
kultura
Franciszek z Asyżu
ofiara
father
freedom
culture
Francis of Assisi
sacrifice
Opis:
Tre le tesi che si è cercato di argomentare sullo sfondo dell’assunto generale, secondo cui l’età moderna prende le distanze dall’età medievale in genere e francescana in particolare non perché autoritaria – il figlio che si ribella al padre secondo l’abituale cliché storiografico – ma perché vuole impiantare la lettura dell’essere non più sulla volontà di Dio e dell’uomo, ma su parametri ispirati al primato della ragione, autonoma e autosufficiente, tribunale inappellabile della verità. Sullo sfondo di quest’assunto, la prima tesi che si cerca di argomentare è che il “padre”, in quanto cifra di volontà creativa, sembra che sia la figura più rappresentativa del “pensare francescano”; la seconda è che il padre traduce tale volontà non prendendo, ma dando, non dominando ma servendo; la terza è che il padre incarna in maniera singolare la responsabilità, non circoscritta alla propria individualità, ma aperta all’altro – famiglia, gruppo, nazione, mondo. In breve, il francescano pare che guardi al padre come all’espressione più compiuta della sua prospettiva filosofico-teologica, in quanto rappresenta colui che dona tutto ciò che è e che ha, con responsabilità, in linea con quel volontarismo per il quale le creature sono non perché avessero un qualche diritto a essere, ma perché volute in radicale gratuità.
Staraliśmy się omówić trzy argumenty odnoszące się do tezy, że epoka współczesna dystansuje się od epoki średniowiecznej posiadającej charakter franciszkański nie dlatego, że jest autorytarna (według stereotypu historiograficznego przedstawiającego syna, który buntuje się przeciwko ojcu), ale ponieważ chce zaszczepić odczytywanie bycia nie w woli Boga i człowieka, ale w parametrach inspirowanych prymatem autonomicznego i samowystarczalnego rozumu, będącego bezapelacyjnym trybunałem prawdy. W tezie pierwszej argumentujemy, że “ojciec”, będący w jakiejś mierze wolą kreatywną jest obrazem reprezentatywnym dla myśli franciszkańskiej. W tezie drugiej sugerujemy, że “ojciec” przekłada powyższą wolę nie biorąc, ale dając, nie dominując, ale służąc. W trzeciej tezie pokazujemy, że “ojciec” w wyjątkowy sposób wciela odpowiedzialność przypisaną do własnej indywidualności, ale jednocześnie otwartą na drugiego – na rodzinę, grupę, naród, świat. Wydaje się, że franciszkanin patrzy na ojca jako na wyrażenie odnajdującej swoje spełnienie w jego własnej perspektywie filozoficzno-teologicznej, w której reprezentuje on kogoś, kto z pełną odpowiedzialnością daje wszystko, czym jest i co posiada. W perspektywie tej odpowiedzialności woluntaryzm jawi się jako postawa, dzięki której stworzenia istnieją nie dlatego, że posiadają prawo do istnienia, ale dlatego, że są chciane i to z radykalną bezinteresownością.
There are three arguments that we have tried to discuss with respect to the general assumption that the modern age distances itself from the medieval age in general and the Franciscan age in particular, not because it is authoritarian (according to the typical historiographic cliche, which depicts a son who rebels against his father) but because it wants to embed the interpretation of being no longer in the will of God and man, but in parameters inspired by the primacy of reason, autonomous and self-sufficient – the irrefutable tribunal of truth. It is argumented in the first thesis that the “father”, as a figure of creative will to some extent, seems to be the most representative figure of “Franciscan thinking”. The second thesis is that the father fulfils this will not by taking, but by giving, not by dominating but by serving. The third thesis is that the father incarnates in an extraordinary way the responsibility, ascribed to his own individuality, but at the same time open to others: family, group, nation, world. In short, the Franciscan seems to look at the father as the most complete expression of his philosophical-theological perspective, in that he represents the one who gives all that he is and has, with full responsibility. Given that responsibility, voluntarism appears as an attitude in which creatures exist not because they have a right to be, but because they are wanted with radical disinterestedness.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2021, 12, 4; 57-96
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La sofferenza di padre Pio come partecipazione alla passione di Cristo
Autorzy:
Strzechmiński, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571476.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
pain
suffering
the cross
the passion of Christ
the night was dark
redemption
sacrifice
temptation
calling
stigmata
Satan
transverberation
compassion
co-redemption
ból
cierpienie
krzyż
męka Chrystusa
noc ciemna
odkupienie
ofiara
pokusa
powołanie
stygmaty
szatan
transwerberacja
współcierpienie
współodkupienie
Opis:
The phenomenon of Padre Pio’s active participation in the suffering of Christ shows us its two complementary levels. Even though the exceptional Grace appears in his soul and body in a visible way, it remains for him an inscrutable mystery. In this paper the author focused on the Padre Pio’s sufferings from Christological perspective. Suffering is valuable only if it is offered up in union with the Passion of Jesus. His Redemptive Suffering bestows a new meaning and value on human suffering. P. Pio didn’t comprehend his suffering as a rejection by God but as an invitation to the participation in the Redemptive Mystery accomplished by Passion of Jesus Christ. The author tried to show the P. Pio’s vocation to participation in the Suffering of Jesus and how he fulfilled it by willingly offering himself up and taking upon himself the burden of his cross.
Analizując fenomen cierpienia ojca Pio jako jego aktywnego uczestnictwa w cierpieniach Chrystusa, odkrywamy jego komplementarną dwubiegunowość: z jednej strony mamy do czynienia z rodzajem szczególnej łaski, która manifestuje się poprzez zjawiska fizyczne i duchowe na ciele i duszy zakonnika, a z drugiej strony pozostaje dla niego samego niepojętą tajemnicą. Autor w swym artykule rozważa zagadnienie cierpienia ojca Pio z perspektywy chrystologicznej, to znaczy takiej, która w cierpieniu widzi rzeczywistą wartość o zbawczym znaczeniu, pod warunkiem że ma ona swe odniesienie do Chrystusa, który nadał cierpieniu taki właśni sens i walor. Cierpienie nie jest tu przejawem odrzucenia przez Boga, ale zaproszeniem do uczestnictwa w wielkim misterium odkupienia dokonanym przez Chrystusa. Autor prezentuje dwa poziomy współuczestnictwa ojca Pio w cierpieniach Chrystusa: pierwszy nakreśla ramy jego powołania do tej misji, a drugi ukazuje jej realizację jako programu życiowego, który wypełnia się poprzez dobrowolną ofiarę z samego siebie i przyjęcie krzyża.
Źródło:
Polonia Sacra; 2014, 18, 2
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara w procesie autokreacji człowieka w rozważaniach duszpasterskich o. prof. Bernarda Reya OP
The faith in the process of the autocreation of a man in the pastorals reflections of Padre prof. Bernard Rey OP
Autorzy:
Neumann, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147361.pdf
Data publikacji:
2020-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Bernard Rey OP
życie
wiara
Bóg
człowiek
objawienie
zbawienie
life
faith
God
man
revelation
salvation
Opis:
O. prof. Bernard Rey OP (ur. w 1933 roku w Billy-Montigny we Francji, dominikanin i profesor teologii), od wielu dziesięcioleci zaangażowany w formację duchowo-intelektualną środowisk kościelnych we Francji, bardzo zdominowanej przez sekularyzację i laicyzację, zwraca uwagę, że wiara nie jest „dostępem do prawdy”, ale „sposobem egzystencji ludzkiej” w relacji do Jezusa jako źródła prawdy, życia i świętości. Dostrzega on konieczność powrotu człowieka do korzeni chrześcijańskiej wiary, która poprzez odnowione zaufanie Bogu dokona w nim potrzebnej przemiany i nawrócenia. Poprzez zawierzenie Bogu ze względu na istniejącą w Bogu miłość i dobro, otwierają się człowiekowi perspektywy „odzyskania” tego, co pod wpływem zła i grzechu utracił. Zwracając uwagę na znaczącą wartość wiary w procesie autokreacji człowieka, O. Rey próbuje wskazać poszukującemu racjonalne uzasadnienia i motywy do otwarcia się na działanie Boga i poddania się Jego zbawczej mocy. Zasłuchanie się w to, co Bóg ma do powiedzenia człowiekowi, jest uchyleniem „drzwi serca” i zaproszeniem Boga w swoje życie.
Padre prof. Bernard Rey OP (born in 1933 in Billy-Montigny, France, Dominican and professor of theology) is involved for many decades in the spiritual and intellectual formation of Church environments in France which is very dominated by secular. He points out that faith is not “access to truth” but “way of human existence” in relation to Jesus as the source of truth, life and holiness. He recognizes the necessity of returning man to the roots of the Christian faith through a renewed trust in God that will transform and convert him. Man has a chance to “regain” what he has lost under the influence of evil and sin by entrusting himself to God for the sake of God’s love and goodness. P. Rey tries to show the seeker rational justifications and motives to open up to God’s action and surrender to His saving power, payingattention to the significant value of faith in the process of human self-creation. Listening to what God has to say to man is opening “door of the heart” and inviting God into your life
Źródło:
Studia Elbląskie; 2020, 21; 233-246
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 24

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies