Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "PERFORMANCE ART" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 115
Tytuł:
ПСИХОФИЗИОЛОГИЧЕСКИЕ ОСОБЕННОСТИ РЕАЛИЗАЦИИ ИСПОЛНИТЕЛЬСКИХ ФУНКЦИЙ МУЗЫКАНТОМ САКСОФОНИСТОМ В УСЛОВИЯХ ПЕРЕДАЧИ ОРИГИНАЛЬНОЙ АВТОРСКОЙ ИДЕИ
PSYCHOPHYSIOLOGICAL FEATURES OF PERFORMING FUNCTIONS REALIZATION BY THE MUSICIAN SAXOPHONIST IN THE CONDITIONS OF THE ORIGINAL AUTHOR’S IDEA TRANSFER
Autorzy:
Зотов, Денис Игоревич
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/566520.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
музыкальное искусство
саксофоновое исполнительство
интерпретационная деятельность
психология саксофониста
психофизиология музыканта
musical art
saxophone performance
interpretive activity
psychology of
saxophonist
psychophysiology of a musician
Opis:
The specificity of the study is to reveal the properties of the solo saxophonist psychophysiological activity, which is a symbiosis of many factors, from the stamina of the organism to the thoughtful lability, aimed at solving executive issues. It manifests first and foremost in solving problems of performing practice, aimed at expanding the possibilities of the instrument in the field of evolution of expressive capabilities, techniques of performance and acoustic qualities. This direction of artistic and psychological science sets the theoretical basis for understanding the deep physiological mechanisms aimed at the implementation of the mental processes of the development of performing arts. The conducted research is based on the analytical comparative and cognitive method of the artistic direction aimed at revealing the specifics of the creative process, which is a complex combination of physiognomic and psychic functions of the human body representing a unique symbiotic system aimed at fulfilling the set artistic tasks. The performance of the musical work as one of the most complex forms of manifestation of creative thought puts musicians with multistage tasks of creative interpretively, the quality of which depends on the degree of transmission of the artistic design of the author of the work, and the limit of perception by his audience. The scientific novelty of this work consists in an attempt to adapt existing theoretical postulates concerning psychophysiological activity of the musician to the conditions of practically-performing development of a professional saxophonist aimed at revealing the original author’s idea. Setting the task for revealing a certain work, the saxophonist raises several guidance goals in front of him and adheres to the process of artistic analysis, in particular: reopening the author's context of the work by filling it with new emotions and even changing partly or completely the general concept of the composition; Transferring to the content of the work his/her life-professional experience and personal experiences; If necessary, changes the technical and expressive composition plan. The result of this activity is the phenomenon of interpretation, which is one of the options for interpreting the author’s content of a musical work, based on the subjective relation of the performer to the artistic material.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2017, 6; 155-166
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powtórzenie i krytyczny dyskurs o sztuce performance
Repetition and the Critical Discourse on Performance Art
Autorzy:
Zaluski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424749.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
performance art
repetition
critical discourse
postmodernizm
appropriation
remiks,
re-enactment
krytyczny dyskurs
dokumentacja
documentation
Opis:
In the heroic decades of the sixties and seventies of twentieth century, performance art was defined as a form of anti-repetition art. Later, in the eighties and nineties, there was a move away from this anti-repetition ideology towards an ever-growing interest in documentation, re-performances and re-enactments. A configuration of factors: historical, cultural, artistic, technological, institutional, economical, socio-political and educational played a decisive part in this process. Together with it came a change in the theory and historical narration of performance art: since the late nineties there has been developing what the author of the article terms „the critical discourse on performance art”. Its aim is to re-examine the conditions, the possibility of existence and the functioning of performance in cultural and social spaces. The key is to rethink the relationship between performance art and repetition, most importantly in the form of documentation and re-enactment. The article presents some major themes that appear in the texts of various proponents of this discourse. It analyses, at times also in a critical fashion, the new approaches to performance art offered, indicates their possible applications but also their internal tensions and limitations. It is an attempt to focus on the shape of the arising discourse on performance art and repetition as well as to find among its concepts, the ones that seem to carry the greatest potential for research and critical interpretation.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2013, 9; 49-60
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Avant-Garde-ness & Experimentation: Renegades as Outliers
Autorzy:
Yoon, Jin Sup
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011634.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
performance art
rhizome
rhizomatous map
art and democracy
art collectives
avant-garde
Opis:
The article was written from the point of view of a witness, participant in civilization and social changes in South Korea. Rapid modernization has transformed the social structure of Korean society. The territory of contemporary art, contemporary forms, such as happenings and performances, has become a way of expressing a critical approach to the ongoing civilization changes, and at the same time a way of pro-democratic demands addressed to the military regime ruling the country at that time. The connection of the history of avant-garde art and the anticipation of the development of art functioning in the social context of the time, led to the creation of an intellectual project entitled 'Rhizomatous Map of Performance Art' (see the diagram). It was based on the author's personal experiences as an artist, art critic and art historian. The conclusion of the project is to establish in research and personal experience the belief that performance art plays a central role in the development of modern society and its creative culture. Art and its creators, who once seemed renegade, are now seen as pioneers of the modern Korean state.
Artykuł został napisany z punktu widzenia świadka, uczestnika przemian cywilizacyjnych i społecznych w Korei Południowej. Raptowna modernizacja spowodowała przeobrażenia w strukturze społecznej społeczeństwa Koreańskiego. Terytorium sztuki współczesnej, współczesnych form, takich jak happening i performance, stało się sposobem dania wyrazu dla krytycznego podejścia do dokonujących się zmian cywilizacyjnych, a zarazem sposobem żądań pro-demokratycznych adresowanych do militarnego regime rządzącego w tym czasie w państwie. Powiązanie historii sztuki awangard i przewidywania co do rozwoju sztuki funkcjonującej w ówczesnym kontekście społecznym, doprowadziły do powstania projektu intelektualnego zatytułowanego 'Rhizomatous Map of Performance Art' (zobacz diagram). Jego podstawą były personalne doświadczenia autora jako artysty i krytyka sztuki i historyka sztuki. Konkluzją projektu jest ugruntowanie w badaniach i doświadczeniu personalnym przeświadczenia o centralnej roli performance art w rozwoju nowoczesnego społeczeństwa i jego kreatywnej kultury. Sztuka i jej twórcy, którzy wydawali się kiedyś renegatami, są dziś postrzegani jako pionierzy nowoczesnego państwa Koreańskiego.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2020, 22; 79-87
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Re-enactment, czyli niekonserwatywna konserwacja sztuki performance
Re-Enactment, Or A Non-Conservative Conservation Of Performance Art
Autorzy:
Wysocka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424532.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONSERVATION
CONTEMPORARY ART
DOCUMENTATION
PERFORMANCE ART
PRESERVATION
RE-ENACTMENT
Opis:
The conservation of performance art sounds like an oxymoron. How can we conserve works whose base of existence is being ephemeral, unique and an unrepeatable dialogue with the spectator? The generally accepted method of preservation is obviously documentation which witnesses the occurrence of the act of art. However, what is to be done if the documentation seems insufficient or inadequate in the process of passing on the piece of work to next generations? One of the ways to revive an ephemeral act of art is the re-enactment. Re-enactment as a method of conservation of performance art is part of a broader strategy for the preservation of ephemeral art and other genres generally referred to as 'time-based art'. Many examples of contemporary art employ performative elements and are often based on interaction. Before, (apart from 'live art') they used to be referred to as kinetic art, installation, and more recently computer and video installations or net art. None of them is conservable in the traditional meaning of the word, which pushes the conservators to look for new ways : a re-interpretation, re-creation, migration or emulation. This article is an attempt to outline and evaluate the effectiveness of such activities based on a case of re-enactment of the performance 'Change. My problem is the Problem of a Woman' by Ewa Partum from 1974. Thirty-six years after the performance took place, a conservator repeated this performance with the help of new make-up artists, as a conservator's experiment. The re-enactment strategy used in this piece was meant to enable the experiencing of it anew. A conservator's workshop has always had the task to preserve and maintain a piece of art but in the context of a piece of a performative artwork the task seems to be unusual. Here the conservation strategy becomes a reconstruction, taking on a new, extreme form acting out the artist's role in order to reproduce the work. The conservator of performance art here uses the tools that come from the performance artist's toolkit and moves around within a framework, of not so much in the matter of the piece, but rather in the sphere of ideas, its verbalized and hidden meanings.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2010, 3; 17-24
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy dzieła sztuki mogą kształtować postawę szacunku do przyrody - sztuka ekologiczna w Polsce
Can works of art shape respectful attitude towards nature? - Ecological art in Poland
Autorzy:
Worłowska, M.
Marko-Worłowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126173.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
sztuka ekologiczna
edukacja ekologiczna
relacje natura-kultura
eco-art
ecological education
performance
nature-culture relation
Opis:
Ochronę środowiska przyrodniczego można skutecznie realizować tylko w uwrażliwionym na przyrodę i przyrodniczo wyedukowanym społeczeństwie. Edukacja prośrodowiskowa musi łączyć w sobie wszystkie elementy związane z egzystencją człowieka na Ziemi. Sztuka jako forma edukacji ekologicznej spełnia wiele ról. Oddziaływanie przez sztukę stwarza możliwości dostarczania informacji na temat problemów środowiskowych i kształtowania postawy szacunku do przyrody. Celem pracy jest zbadanie relacji, zależności i punktów styku dwóch przeciwstawnych z pozoru pojęć, jakimi są natura (przyroda) i sztuka, oraz omówienie wynikających z tych relacji zjawisk artystycznych, wpisujących się w nurt sztuki ekologicznej na gruncie polskim. Praca próbuje udowodnić, że, pomimo iż same słowa natura i kultura raczej podkreślają różnice niewspółdziałających ze sobą pojęć, a nie wzajemne zależności, to te dwie dziedziny informują się nawzajem i wpływają na siebie. Artykuł skupia się też na analizie wybranych działań artystycznych polskich artystów, którzy tworzą dzieła o charakterze ekologicznym. Praca przedstawia takich twórców sztuki ekologicznej w Polsce, jak: Jarosław Kozakiewicz, Teresa Murak i Jerzy Dmitruk. Mimo że termin sztuka ekologiczna nie jest precyzyjny i ma charakter umowny, to wyżej wymienionych artystów i dzieła sztuki ekologicznej łączy to, że wypływają one z autentycznej potrzeby ludzi i tragicznej sytuacji Ziemi. Ich celem jest głęboko ekologiczny przekaz, będący wezwaniem do działań w obronie Ziemi oraz refleksja dążącą ku zmianie stylu życia odbiorcy.
The protection of the environment is possible only in society that is aware of the problems concerning nature and properly educated. Ecological education has to include all elements related to existence of human on the Earth. The art plays an important role in ecological education. Artistic performances can provide information concerning environmental problems and can shape respectful attitude towards nature. The aim of the paper is to investigate the relations of two apparently contradictory notions that are nature and culture and to present, derived from discussed relations, artistic activities representing ecological art (eco-art) in Poland. The paper attempts to prove that in spite of the fact that the very phrase nature and culture emphasises rather the difference of incompatible things and not the common aspects of two, natural and cultural domains interpenetrate, influence, and inform each other. Their interdisciplinary studies, owing to interdisciplinary research each domain gains in depth and interest. It concentrates as well on the analysis of the particular works of art of Polish artist creating ecological art who are Jarosław Kozakiewicz, Teresa Murak, and Jerzy Dmitruk. Despite of the fact that the term ecological art is not precise and therefore its status is not self-evident and self-apparent, the unifying factor of all activities of discussed artists and ecological artistic activities is their common inspiration. Their origin is derived from authentic need of people to prevent tragic condition of our Planet. The aim of all ecological artistic activities is the call for environmental protection and reflection that causes change of lifestyle of the recipients.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2010, 4, 2; 507-514
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Re-praktyki sztuki performance – dokumentacja, remediacja, dystrybucja sieciowa
Re-practices in Performance Art – Documentation, Remediation and Networked Distribution
Autorzy:
Wójtowicz, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424736.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
performance i powtórzenie
re-praktyki
sztuka performance
dokumentacja
remediacja
dystrybucja sieciowa
Opis:
Performance art does not operate in isolation from the broader circulation of the networked culture. Just like any other media, the documentation of performance can be dispersed throughout the network: to be remixed or recontextualised or become the component of a mashup. The documentation of performance events in the reality of the contemporary network culture does not play a subordinate role to the event as such, since the distributive network not only disseminates information about the event, but also generates a discourse. Analysed examples include the forms of creative activity such as re-enactment, looping online video performance or intervention in the real-time documentation. There are also the new possibilities of artistic expression that come with the persona of a “code performer”. The examples of artists’ approaches include: Constant Dullaart, Ryan Trecartin, and Gazira Babeli and duos, as Eva and Franco Mattes or MTAA. The theoretical framework is based on the theory remix by Eduardo Navas, and the notion of “culture as a screenplay” introduced by Nicolas Bourriaud. It is important to apply it not only to a remediated performance understood as a work of art. Also, the continuous creation of an online identity – both in the world of the Second Life, as well as through social networking platforms – is an ongoing performance in front of potentially global audience. Re-practices within contemporary art rely on the appropriation of historical events and their continuation, which allows for the creation of a third reality of some sort. This third reality becomes a common one, within which – paradoxically – constant change is a sign of the need for preservation. As a result, the documentation material is open, being part of a game with an ever-changing system of references.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2013, 9; 61-68
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antynomia czy synkretyzm relacyjny? Współdziałanie w logice kontradyktoryjności w kulturze i sztuce
Antinomy or relational syncretism? Cooperation in the logic of contradictoriness in culture and art
Autorzy:
Wójcik, Dagmara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147770.pdf
Data publikacji:
2024-04-24
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Zarządzania i Finansów
Tematy:
coopetition
inter-organizational cooperation
theatres
quantitative studies
institutions of culture and art
performance arts
badania jakościowe
instytucje kultury i sztuki
koopetycja
współpraca międzyorganizacyjna
sztuki performatywne
teatry
Opis:
W turbulentnym otoczeniu, gdzie „stawką” jest przetrwanie, rozwój czy zdobycie przewagi konkurencyjnej, połączenie sił i współpraca z konkurentami może stanowić słuszne rozwiązanie. Koopetycja coraz częściej jawi się jako odpowiedź organizacji na konieczność działania w warunkach niepewności, ograniczonych zasobów i rosnącej konkurencji. Choć znaczenie i zainteresowanie badaczy koopetycją stale rośnie, to w odniesieniu do instytucji kultury i sztuki wiele pytań pozostaje wciąż bez odpowiedzi. Synkretyzm relacyjny stanowi immanentną, dystynktywną cechę koopetycji, przyczyniając się do rozwoju wszystkich koopetytorów. W obliczu zachodzących współcześnie zmian wyzwaniem dla instytucji kultury i sztuki staje się gotowość oraz umiejętność adaptowania zasad wyznaczanych przez logikę kontradyktoryjności – wykorzystania zasobów w zmieniających się warunkach, realizowania nowych zadań, wchodzenia w nowe role oraz rekonfigurowania dynamiki relacji międzyorganizacyjnych. Celem artykułu jest przedstawienie zjawiska koopetycji wśród instytucji kultury i sztuki na przykładzie teatrów, które coraz częściej poszukują przewagi konkurencyjnej także we współpracy z konkurentami.
In a turbulent environment, when survival is at stake, development or gaining competitive advantage, joining forces, and cooperation with competitors can be a reasonable solution. Coopetition is more and more often perceived as an organization’s response to its need of operating under uncertainty, limited resources, and growing competition. Although the importance of coopetition and the scientific interest in this concept is growing steadily, in terms of culture and art institutions many questions still remain unanswered. Relational syncretism is an immanent, distinctive characteristic of coopetition, contributing to the development of all the coopetitors. In light of the ongoing changes, what is a contemporary challenge for culture and art institutions is the readiness and ability to adapt the rules of contradictoriness logic: utilizing resources in new conditions, taking on new roles, and reconfiguring the dynamic of inter-organizational relations. The aim of the article is to present the phenomenon of coopetition among culture and art institutions on the example of theatres, which more and more often are searching for competitive advantage also in cooperating with their competitors.
Źródło:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów; 2023, 194; 205-227
1234-8872
2657-5620
Pojawia się w:
Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dis/Connection: Multisensuality and Shame’s Touch in the Work of Gabrielle Goliath
(Roz)łączność: wielozmysłowość i element wstydu w twórczości Gabrielle Goliath
Autorzy:
Wiese, Abigail
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233967.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
performance art
Gabrielle Goliath
multisensuality
affect
shame
embodied meaning-making
sztuka performansu
wielozmysłowość
afekt
wstyd
nadawanie fizycznego znaczenia
Opis:
This article opens a consideration around what the embodied, immersive and live exchange of live performance might make us feel and in turn how this multisensual engagement awakens the feeling body, specifically around notions of touch and shame. The discussion centralises the work of South African visual artist and performance artist, Gabrielle Goliath with a critical reading of Stumbling Block (2011/2017). In Goliath’s durational piece the body both of the performer and the audience member are carefully centralised in the production and engagement of the performance. The centralisation of the body in Goliath’s works points towards and facilitates an empathetic engagement during the performance as live event. Some points of departure in the article are how the performance curates relationality between bodies which offer potential affective spaces of touch. Furthermore, this multisensual “unspoken” engagement between bodies reminds us how the body is a communicative instrument. This contemplation therefore critically positions modes of multisensual “felt-seeing” which often fall into the “gaps” of academic spaces and thinking as central bridges in opening humans to new ways of consciously “seeing”.  I consider the encounter outside of text, the multisensual encounter, and ask what this might possibility necessitate.
Autorka artykułu snuje rozważania na temat uczuć wywoływanych u odbiorcy w kontakcie z fizycznym, absorbującym i żywym performansem, a także doznań fizycznych wywoływanych przez takie wielozmysłowe zaangażowanie, szczególnie w odniesieniu do sfery dotyku i uczucia wstydu. Dyskusja koncentruje się na twórczości południowoafrykańskiej artystki i performerki, Gabrielle Goliath, poddając krytycznej analizie pracę Stumbling Block (2011/2017), która ma charakter nietrwały, a ciało zarówno performera i widza stanowią centrum performansu w zakresie wywoływanego efektu i zaangażowania patrzącego. Takie umiejscowienie ludzkiego ciała w pracach artystki wywołuje u odbiorcy empatię sprawiającą, że angażuje się w pokaz na żywo. Artykuł pokazuje także, jak performans kształtuje relacje pomiędzy ciałami, które stanowią potencjalnie dotykalną przestrzeń. Dodatkowo taka „niewypowiedziana” interakcja między ciałami przypomina nam, że nasze ciało to narzędzie komunikacji, a w takim ujęciu „widzenie-czucie” wielozmysłowe odgrywa znaczącą rolę, ponieważ często rekompensuje niedoskonałą wiedzę naukową i braki w naszym myśleniu, otwierając nas na nowe sposoby świadomego „widzenia”. Autorka analizuje taki rodzaj postrzegania pozatekstowego i wielozmysłowego, a także pyta, co możemy dzięki niemu zyskać.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2024, 15, 1; 107-125
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Research on the Creative Application of Origami Performance Techniques in Clothing
Autorzy:
Wang, Chenlu
Yang, Chen
Li, Junlan
Zhu, Mingxuan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171965.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
origami art
origami technique
clothing modelling
creative design
Opis:
Origami has various manifestations and rich production techniques, and it is regarded as one of the indispensable contemporary art forms. In order to enrich the creative expressions of fashion design, this paper summarises the creative application forms of origami art in fashion design from the external and moulding characteristics of origami, studies the fabric characteristics through experimental verification, and summarises the applicable techniques of expression. The results show that the folding application forms of origami art and clothing modelling can be realised by using the expression methods of ironing and crimping, stitching texture moulding and repeated combination moulding, that is, pattern deformation folding application, fabric transformation folding application and modular combination folding application. The application of the folding form in clothing three-dimensional modeling and surface texture can give full play to the unique modelling beauty and artistic style of origami art and provide a reference for creative ideas in clothing design.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2022, 4 (151); 43--53
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Galeria Remont. Nieznana awangarda lat siedemdziesiątych
Remont Gallery. The Unknown Avant-Garde Of The Seventies
Autorzy:
Urbańska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424716.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
CONCEPTUALISM
CONCEPTUAL ART
HENRYK GAJEWSKI
REMONT GALLERY
PHOTO-CONCEPTUALISM
PERFORMANCE ART
Opis:
The attempts to describe a history of Polish conceptualism in a systematic way, have been until now undertaken in a very similar way. The studies have concentrated mainly on outlining a few artistic centres with connections to the trend. These studies were discussed both in publications from the eighties and nineties and in more recent ones. Only Bożena Kowalska in her book Artystyczno-spoleczna problematyka zrzeszen plastykow w Polsce w latach 1946-1976 (Artistic and social problems of artistic groups in Poland in 1946-1976) (1981) presented a broader panorama of artistic trends that emerged in the seventies. The history of Polish conceptualism mostly covers a narrow circle of galleries: the Foksal Gallery in Warsaw, Pod Mona Lisa and Permafo in Wrocław, and Akumulatory2 in Poznań; a separate place is taken by film and photographic activities. The Remont Gallery in Warsaw, which was active around the same time, was not historically analysed. Its activity has always been treated as marginal. Undoubtedly this was caused by the specific atmosphere of those times, personal relationships and (often wrong) opinions which influenced the works of critics later on. What I refer to is the stance taken by the Foksal Gallery towards more and more frequent activities of the neo avant-garde, which meant that the gallery was often accused of non-uniformity, ambiguity of motives, but also aggression and mockery of the avant-garde. The creator and founder of the Remont Gallery was Henryk Gajewski. The official date when the Gallery was opened was 1.04.1972, and the date it closed was 06.11.1979. For almost seven years it hosted prominent Polish and foreign artists; it published numerous but modest publications, organised international conferences, exhibitions and activities that crossed the official boundaries of art. The gallery, from the very beginning, had little in common with the traditional concept of an art gallery. Its programme was filled with meetings with known publicists, political, social and cultural discussions and exhibitions with modern photography. Thanks to its open formula, the projects were realised by artists coming from various milieux. In the programme it was underlined, that it was not a gallery of one group or trend. What is worth noting is the fact that it showed the works of artists recognised as the leading representatives of neo avant-garde and now often linked with different art centers. The activities of the Remont Gallery can be compared to the activities of such places as Pod Mona Lisą and Permafo, where the gallery space was used for 'new media' or actions from the border of audiovisual art. The Remont Gallery in the beginning, similarly to Permafo, showed experimental photography and photo-conceptualism (Lucjan Demindowski, Krzysztof Wojciechowski, Elzbieta Tejchman, Andrzej Jorczak, Andrzej Lachowicz, Antoni Mikolajczyk, Zygmunt Rytka and Henryk Gajewski). No other gallery in Warsaw was more dynamic and with such a diversified programme, which allows us to analyse its activity from the perspective of a variety of discourses situated on the border of conceptual, contextual art, performance, mail-art, photography, installation, body art, audio-art or happenings.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2012, 6; 133-139
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraza w sztuce: Analiza spektaklu Golgota Pienie
Offence in Art: Analysis of the Golgotha Picnic Spectacle
Autorzy:
Tryka, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807055.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sztuka
performance
Rodrigo García
Golgotha Picnic
ikonoklazm
obraza
uczucia religijne
obraza uczuć religijnych
deprecjonowanie religii
art
iconoclasm
injury
religious feelings
offence of religious feeling
depreciating religion
Opis:
Artykuł przedstawia analizę Golgota Picnic Rodrigo Garcíi jako przedstawienia obrazoburczego. Autorka odwołuje się do słowiańskiej etymologii słowa „obraza” (urażenie) i pokazuje, że zranienie jako kształtowanie jest bezpośrednio związane z pracą artystyczną i tworzeniem obrazów. W sensie pozytywnym obraza jawi się jako formacja, w sensie negatywnym — deformacja. U Garcíi akt obrazy polega na dekonstrukcji obrazu Chrystusa. Kiedy artysta wykonuje swoją pracę, może obrazić bezpośrednio tylko obraz Chrystusa, a nie ludzi religijnych. Ale ten rodzaj deformacji wywołuje głęboką opozycję chrześcijan, tak zwaną obrazę uczuć religijnych. Powinniśmy wprowadzić rozróżnienie między przestępstwem wizerunkowym jako obiektywnym a przestępczym jako subiektywną (emocjonalną) reakcją jednostek na ten fakt. Ludzie mogą czuć się prowokowani, by oskarżyć artystę o obrazę uczuć religijnych, chociaż nie było to jego intencją urażania ich. Jednak nawet jeśli nie było to jego intencją urażania kogokolwiek, jego praca mogłaby deprecjonować religię i zmienić jej znaczenie w społeczeństwie. García używał w swojej strategii wywrotowej, która może mieć rewolucyjny potencjał.
The article presents analysis of Rodrigo García’s Golgotha Picnic as an iconoclastic performance. The author refers to Slavic etymology of word obraza (injury) and shows that injuring as shaping is directly connected with artistic work and creating images. In the positive sense obraza implies a formation, in the negative sense — a deformation. In Garcíia’s performance act of injuring consists in deconstruction of Christ’s image. When an artist is doing his work he might offend directly only image of Christ not religious people. But this kind of deformation arouses profound opposition of Christians what is called offence of religious feelings. We should introduce a distinction between an offence of image as something objective and offence as subjective (emotional) reaction of individuals to this fact. People can feel provoke to accuse artist of offence of religious feeling even though it wasn’t his intention to offend them. However even if it wasn’t his intention to offend anyone his work might depreciate religion and change its importance in society. García used in his performance subversive strategies which can have a revolutionary potential.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2018, 9, 3; 25-50
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomiędzy Prywatnym a Publicznym. Na Granicy Teatru, Performance i Sztuki (dla) Miejsca
Between Public and Private. On the Border of Theatre, Performance and Art (for) the Specific Place
Autorzy:
Terciak, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424629.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
nurt dokumentalny w polskim teatrze
historia mówiona
verbatim
eksperci codzienności
performance
sztuka (dla) miejsca
archiwalia
szwalniaDOK
documentary trend in Polish theatre
oral history
daily experts
art for places
archievs
Opis:
Tekst dotyczy metod pracy z dokumentem, archiwami i historią mówioną w obszarze teatru współczesnego, który ze względu na swą wielotworzywowość sytuuje się na granicy działań znamiennych także dla sztuki performance i sztuki (dla) miejsca. Autorka (teatrolożka i kuratorka ogólnopolskiego przeglądu sztuki dokumentu, verbatim i non-fiction szwalnia.DOK) na wybranych przykładach chce zaprezentować, jak w indywidualny sposób dla danego artysty (i zespołu) przebiega proces przygotowawczy do realizacji zdarzenia; jak kształtuje się język wypowiedzi wizualnej i co determinuje podejmowane przez twórców decyzje dotyczące przedstawianej formy i treści. Analiza strategii pracy z dokumentem przeprowadzona zostanie wobec poniższych działań: Import/ Export, reż. Michał Stankiewicz (eksperci codzienności); Jesteśmy przynętą, kochanie!, reż. Agnieszka Wąsikowska (metoda verbatim); Życie i śmierć Janiny Węgrzynowskiej, koncepcja i realizacja: Ludomir Franczak (performance w przestrzeni teatralnej); Pobyt tolerowany, koncepcja i realizacja: Weronika Fibich i Ewa Łukasiewicz (performance w przestrzeni prywatnej); Rysunek z pamięci, kreacja zespołowa: Teatr Kana/ Teatr Szwalnia (sztuka dla miejsca).
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2018, 18; 217-239
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Federalny program ratunkowy” Centrum Politycznego Piękna jako przykład performansu pamięci wielokierunkowej
“Federal Emergency Programme” by the Centre for Political Beauty as an Example of the Performance of Multidirectional Memory
Autorzy:
Tabak, Wiktoria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1830738.pdf
Data publikacji:
2021-10
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
Centre for Political Beauty
Kindertransport
Holocaust
refugee crisis
war in Syria
Michael Rothberg
multidirectional memory
political art
Opis:
The article highlights the activities of the Centre for Political Beauty), a Berlin-based collective operating on the border of art and activism. The author maps the artistic strategies of the creators, discusses their inspirations and general assumptions of the collective. A significant part of the text is devoted to an extensive analysis of Federal Emergency Programme (2014), a public intervention whose starting point was an attempt to rewrite the historical Kindertransport rescue operation to the socio-political realities shaped by the conflict in Syria. Using the theory of reconstruction and the Michael Rothberg’s theory of multidirectional memory, the author refers to this project – and other similarly structured actions – as “performances of multidirectional memory”, which allows her to point out how the highly polarizing the public, artistic-activist campaigns of Centre for Political Beauty create scenarios of political alternatives in which different experiences of extreme violence are not prioritized.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2021, 165; 8-34
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Performatywne alter ego
Autorzy:
Szuba, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487840.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
PERFORMER
PERFORMANCE ART
INSTAGRAM
INTERNET ART
ALTER EGO
INFLUENCER
Opis:
Performative alter ego The dynamic development of the Internet and the constant search for new ways of reaching the user bring about the availability of materials that were previously unattainable. Performance art, thanks to its special openness to new methods of expression, reaches the mass media, while showing the individual’s psyche and character of the author’s work. The set of gestures, their sequence and narration are the basis for creating performance art, understood not only as a clear alternative to conven- tional art, but also characterized by unpredictability, in which the viewer is not prepared for the way messages are received. Undoubtedly, social platforms create an illusion. “The influencer” can reach thousands of viewers and gain fame without leaving home. Without a doubt, social media have created a new entry point to the global art scene, opening way to a wide spectrum of diverse artistic activities. The method of re- cording, the non-cutaneous nature of the phenomenon makes it possible to own performative actions. The context of a performance is particularly important. It affects what can be universally recognized as art. The ques- tion arises (since we distinguish two values of the performative action: in the art gallery and on the street), what frames on the social media allow the audience to interpret it as art, and assuming that it is an art, does it change the perception of a given phenomenon?
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2018, 26; 108-133
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How Does Performance Affect the Understanding of ‘Art’?
Jak performans wpływa na pojmowanie „sztuki”?
Autorzy:
Sztabińska-Kałowska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593865.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
performans
medializacja
rola publiczności
porównywanie sztuk
performance
medialization
role of the audience
comparing arts
Opis:
W artykule podjęta jest próba omówienia niektórych aspektów wpływu performansu na roz¬różnienia pojęciowe dotyczące sztuki. Zagadnienie to jest szerokie, dlatego punktem wyjścia są dokonania performerów z lat siedemdziesiątych XX wieku, gdy uwrażliwienie na kontekst teore¬tyczny było szczególnie widoczne. Na początku analizie poddane zostały poglądy uczestników zorganizowanej w 1978 roku w Warszawie międzynarodowej konferencji I am, a później nawiązu¬jące do różnych działań Vito Acconciego teksty Rosalind Krauss oraz Anne M. Wagner. Artykuł kończy próba konfrontacji teoretycznych konsekwencji rzeźb i performansów Roberta Morrisa. Współczesne próby konfrontacji dziedzin artystycznych mogą wywoływać skojarzenia z rene¬sansową koncepcją współzawodnictwa sztuk (paragone), ale mają inny cel. Aktualna sytuację sztuki cechuje nieokreśloność. Nie poddaje się ona generalizującym ujęciom. Uważam jednak, że analiza częściowych analogii i różnic może okazać się istotnym uzasadnieniem utrzymywania pojęcia „sztuka”.
The article attempts to discuss some aspects of the impact of performance on the con¬ceptual distinctions concerning art. This issue is very broad, which is why the starting point is the achievements of performers from the 1970s, when the concern with the theoretical context was particularly visible. At the beginning, the views of the participants of the international conference I am organized in Warsaw in 1978 are analyzed, and later texts by Rosalind Krauss and Anne M. Wagner, referring to various activities of Vito Acconci. The article concludes with an attempt to confront the theoretical consequences of sculptures and performances by Robert Morris. Contemporary attempts at confronting artistic fields may evoke associations with the Renaissan¬ce concept of art competition (paragon), but they have a different purpose. The current situation of art is characterized by its indeterminacy. It escapes generalized approaches. However, I belie¬ve that an analysis of partial analogies and differences may prove to be an important justification for maintaining the concept of ‘art’.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 111-127
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 115

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies