Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ovarian cancer" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Poly(adP-ribose) polymerase inhibitor olaparib in the treatment of ovarian cancer: a comprehensive review of current literature
Autorzy:
Poboży, Kamil
Domańska, Julia
Domański, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792529.pdf
Data publikacji:
2023-07-02
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
Olaparib
PARP inhibitor
ovarian cancer
targeted therapy
poly(ADP-ribose) polymerase
cancer therapy
Opis:
Purpose of the review: This comprehensive review aims to provide a summary of current research on the utilization of olaparib, a poly(ADP-ribose) polymerase (PArP) inhibitor, in the treatment of ovarian cancer. The review aims to highlight the key findings from recent clinical trials and assess the potential of olaparib as a targeted therapy for improving the prognosis of ovarian cancer patients. recent findings: Ovarian cancer remains a significant global health concern with high mortality rates. While optimal debulking surgery and platinum-based chemotherapy are the standard treatments, the recurrence rates remain substantial. The emergence of PArP inhibitors, particularly olaparib, has intro duced a novel therapeutic approach that targets the genomic instability and DnA repair mechanisms in cancer cells. notable clinical trials, such as SOl O1, SOl O2, and PAOlA-1, have demonstrated the effectiveness of olaparib in significantly improving progression-free survival, particularly in patients with Br CA mutations or homologous recombination deficiency. Additionally, combination therapies involving olaparib, such as those with bevacizumab or entinostat, have shown promising results. Summary: The utilization of olaparib has brought about a paradigm shift in the treatment of ovarian cancer. notably, it has shown significant improvements in progression-free survival and overall survival, particularly in patients with Br CA mutations or homologous recombination deficiency. The exploration of olaparib through various clinical trials and combination therapies continues to provide valuable insights and offer new prospects for ovarian cancer patients. Moreover, the growing understanding of PArP inhibitors holds the potential for further advancements in the prognosis of patients with this formidable condition.
Źródło:
OncoReview; 2023, 13, 2; 39-47
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane zmiany fenotypowe oraz funkcjonalne zachodzące w komórkach raka jajnika poddanych in vitro terapii kombinowanej z zastosowaniem cisplatyny oraz hipertermii
Selected phenotypic and functional changes in ovarian cancer cells treated in vitro with combined therapy using cisplatin and hyperthermia
Autorzy:
Zoń, Aleksandra
Bednarek, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2234036.pdf
Data publikacji:
2023-07-28
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
rak jajnika
hipertermia
apoptoza
cisplatyna
zmiany morfologiczne
test migracji komórek in vitro
ovarian cancer
hyperthermia
apoptosis
cisplatin
morphological changes
wound healing assay
Opis:
WSTĘP: Typową strategią leczenia raka jajnika jest operacja chirurgiczna oraz podawana po niej chemioterapia wykorzystująca leki cytostatyczne, w tym cisplatynę. Niestety u większości pacjentek dochodzi do nawrotu choroby, którego głównym powodem jest wykształcanie przez komórki nowotworowe oporności na cisplatynę. Z tego względu intensywnie poszukuje się nowych rozwiązań terapeutycznych, m.in. terapii skojarzonej, której przykładem jest jednoczesne traktowanie komórek lekiem cytostatycznym oraz hipertermią. Celem pracy była ocena zmian fenotypowych oraz funkcjonalnych w komórkach raka jajnika poddanych działaniu cisplatyny i/lub umiarkowanej hipertermii. MATERIAŁ I METODY: Linie komórek raka jajnika SKOV-3 [ATCC: HTB-77] oraz TOV-21G [ATCC: CRL-11730] stymulowano do apoptozy z wykorzystaniem dichlorku cis-diamino platyny (II). Następnie komórki poddawano działaniu umiarkowanej hipertermii poprzez umieszczenie w temperaturach 39°C i 40°C oraz w temperaturze standardowej 37°C. Zmiany fenotypowe w obrębie badanych komórek weryfikowano z wykorzystaniem barwienia fluorescencyjnego z użyciem oranżu akrydyny, bromku etydyny oraz DAPI (4′,6-diamidyno-2-fenyloindol). Zmiany funkcjonalne odnoszące się do migracji in vitro komórek analizowano testem zarastania rany (wound healing assay). WYNIKI: Wykazano, że działanie na komórki cisplatyną indukowało śmierć komórek o charakterze apoptotycznym, przy czym zauważono efekt potencjalizacji działania cytostatyku na komórki poprzez zastosowanie umiarkowanej hipertermii (39C oraz 40C). Dodatkowo, w przypadku komórek linii SKOV-3 traktowanych wspomnianymi czynnikami, zaobserwowano istotny statystycznie spadek migracji komórek in vitro w odniesieniu do populacji komórek kontrolnych. WNIOSKI: Traktowanie komórek raka jajnika cisplatyną oraz umiarkowaną hipertermią prowadzi do zmian fenotypowych, charakterystycznych dla procesów apoptozy. Dodatkowo zastosowanie obu tych czynników indukuje takie zmiany w komórkach, które zmniejszają migrację komórek, a tym samym wpływają na zmniejszenie potencjału metastatycznego komórek raka jajnika.
INTRODUCTION: The typical treatment strategy used for ovarian cancer is surgery followed by chemotherapy using cytostatic drugs, including cisplatin. Unfortunately, the majority of patients experience a relapse of the disease, the main reason for which is the development of cisplatin resistance. Due to this, new treatment strategies are being sought, including combination therapy, an example of which is the simultaneous treatment of cells with a cytostatic drug and hyperthermia. The aim of the study was to assess the occurrence of phenotypic and functional changes in ovarian cancer cells treated with cisplatin and/or moderate hyperthermia. MATERIAL AND METHODS: Ovarian cancer cell lines SKOV-3 and TOV-21G were stimulated to apoptosis using cis-diammineplatinum(II) dichloride. Subsequently, the cells were subjected to hyperthermia by placing them in temperatures of 39°C, 40°C and a standard temperature of 37°C. Phenotypic changes within the cells were verified by fluorescent staining with acridine orange, ethidium bromide and DAPI (4′,6-diamidino-2-phenylindole). Functional changes related to in vitro cell migration were analyzed with the wound healing assay. RESULTS: It was shown that the effect of cisplatin on the cells led to death by apoptosis, whereby the effect of potentiating the action of the cytostatic agent by the use of moderate hyperthermia was noticed. In addition, in the case of cells of the SKOV-3 line treated with the aforementioned agents, a statistically significant decrease in cell migration was observed in relation to the population of control cells. CONCLUSIONS: The obtained results indicate that the treatment of ovarian cancer cells with cisplatin and moderate hyperthermia leads to the appearance of phenotypic changes in these cells, characteristic of apoptotic processes. In addition, the application of both agents induces such changes in the cells that reduce cell migration, thereby reducing the metastatic potential of ovarian cancer cells.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2023, 77, 1; 115-127
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Multiplexed Immunobead-Based Cytokine Profiling in patients with ovarian cancer
Autorzy:
Wyciszkiewicz, Aleksandra
Lach, Michał
Kalinowska, Alicja
Michalak, Sławomir
Nowakowski, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1890964.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Gdański Uniwersytet Medyczny
Tematy:
ovarian cancer
cytokines
metalloproteinases
inflammation markers
endometriosis
Opis:
Due to late diagnosis, ovarian cancer is the most deadly gynecologic malignancy. Inflammation is one of the risk factors of ovarian cancer and the inflammatory response implicates all stages of tumorigenesis. The purpose of this study was to analyze the concentration of molecules, which can take part in malignant processes. We analyzed patients with ovarian cancer, with endometriosis and healthy controls. Thirty-seven analytes were measured in serum using BioPlex Pro Human Inflammation Panel. We were able to detect 28 of the proteins among the studied groups. We found a significant increase in 22 of the tested molecules (BAFF, Chitinase3-like 1, IFN-alpha2, IFN-beta, IFN-gamma, IFN-lambda2, IFN-lambda1, gp130, IL-2, IL-12 (p40), IL-11, IL-32, IL-35, MMP3, Osteocalcin, Pantraxin-3, sCD163, TNFRSF8, sIL-6Ralpha, STNF-R1, STNF-R2, and TSLP) in the ovarian cancer group in comparison to the healthy controls. Two of them (IL-20, MMP1) did not show significant differences between groups. Moreover, we identified decreased concentrations of APRIL and osteopontin in ovarian cancer vs. healthy controls. While this study is a preliminary report, we hope this will encourage a further use of multiplex analysis in ovarian cancer biomarker research.
Źródło:
European Journal of Translational and Clinical Medicine; 2021, 4, 2; 31-43
2657-3148
2657-3156
Pojawia się w:
European Journal of Translational and Clinical Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmodyfikowana tylna egzenteracja miednicy w zaawansowanym raku jajnika z zajęciem otrzewnej miednicy. Opis techniki operacyjnej
Modified posterior pelvic exenteration in advanced ovarian cancer with peritoneal involvement. A description of the surgical technique
Autorzy:
Jędryka, Marcin
Lepka, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1584036.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
rak jajnika
leczenie chirurgiczne
zmodyfikowana tylna egzenteracja miednicy mniejszej
ovarian cancer
surgery
modified posterior pelvic exenteration
Opis:
Podstawową metodą leczenia chirurgicznego zaawansowanego raka jajnika jest chirurgia cytoredukcyjna, której celem jest pierwotne usunięcie wszystkich makroskopowych ognisk rozsiewu tego nowotworu przed systemowym leczeniem uzupełniającym. Bardzo istotnym elementem optymalnej chirurgii cytoredukcyjnej w zaawansowanym raku jajnika jest miednicza, blokowa resekcja wielonarządowa, zwana zmodyfikowaną tylną egzenteracją, obejmującą usunięcie w jednym bloku nacieczonej nowotworowo otrzewnej ściennej miednicy wraz z zajętym narządem płciowym oraz odbytnicą. W artykule opisano szczegółowo operację zmodyfikowanej tylnej egzenteracji w zaawansowanym raku jajnika. Dla lepszego zrozumienia poszczególnych jej elementów autorzy wyszczególnili etapy tej procedury chirurgicznej, ilustrując je szkicami oraz fotografiami.
In the case of advanced ovarian cancer, primary surgical cytoreduction remains the main management option. The target of such a complex debulking procedure is the removal of all macroscopic tumor masses before adjuvant systematic treatment. En-bloc pelvic resection of all organs involved, including the peritoneum, uterus with adnexa and rectum, known as modified posterior exenteration, is the key element of optimal surgical debulking in advanced ovarian cancer. In this article the modified posterior exenteration procedure in advanced ovarian cancer is described in detail. The authors have divided the whole procedure into several steps for better understanding and illustrated them with some sketches and images.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2021, 1; 99-114
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Can Nidogen-1 and Nidogen-2 improve our preoperative cancer detection rate?
Autorzy:
Kwiatkowska, A.
Krawczyk, D.
Kulak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098287.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
ovarian cancer
biomarker
laminin
collagen IV
heparan sulphate proteoglycan
Nidogen-1
Nidogen-2
Opis:
Introduction and objective. Ovarian cancer (OC) is the third most commonly diagnosed gynecological cancer among women worldwide and the second most common in Poland. Early-stage ovarian cancer is still very difficult to diagnose and concerns only about 20–30% of all ovarian cancers. Most cases (approximately 70%) of ovarian cancer are diagnosed at more advanced stages (III and IV). The aim of the review is to bring closer new potential biological markers – Nidogen-1 and Nidogen-2 in the diagnosis of ovarian cancer. Brief description of the state of knowledge. To date, the best serum marker for ovarian cancer is Ca-125, but its use as a screening marker is limited due to high false positive rates. Ca-125 could be elevated in other benign and malignant conditions. Serum concentrations of Nidogen-1 and Nidogen-2 are higher in the advanced stagegroup (Stage III and IV), in comparison to the early stage group (Stage I and II) in serous ovarian cancer, and can reflect the tumour burden. Analysis showed that Nidogens discriminate against patients with serous ovarian carcinomas from healthy controls. The concentrations of both of them correlate with concentration Ca-125, especially Nidogen-2. The above biomarkers were compared with the results of the preoperative detection of ovarian cancer that are often used in clinical practice – IOTA Simple Rules, Risk of Malignancy Index and Risk of Ovarian Malignancy Algorithm. Conclusions. Nidogen-1 and Nidogen-2 are new promising biomarkers for ovarian cancer, especially for the serous type, although there is still a need for prospective studies proving their good diagnostic value.
Źródło:
Journal of Pre-Clinical and Clinical Research; 2021, 15, 2; 80-86
1898-2395
Pojawia się w:
Journal of Pre-Clinical and Clinical Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Coffee and its Biologically Active Components: Is There a Connection to Breast, Endometrial, and Ovarian Cancer? - a Review
Autorzy:
Witkowska, Anna M.
Mirończuk-Chodakowska, Iwona
Terlikowska, Katarzyna M.
Kulesza, Kamila
Zujko, Małgorzata E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1447277.pdf
Data publikacji:
2020-05-25
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
coffee
caffeine
breast cancer
ovarian cancer
Endometrial Cancer
Opis:
Coffee is an important dietary source of biologically active components, not to mention caffeine, phenolic acids, and diterpenes. It has been suggested that selected coffee secondary metabolites may beneficially modulate several mechanisms of anti-cancer protection. This literature review was intended to present current knowledge related to coffee and its components and hormone-dependent female cancers, such as breast, endometrial and ovarian cancer, and to identify gaps in research that may be exploited in the future. The search for studies was conducted through electronic databases. Publications on coffee composition, coffee preparation and brewing methods, in vitro and in vivo experiments with the use of substances naturally present in coffee, observational studies, and meta-analyses were collected. In population studies, the greatest attention has been paid to the anticancer effect of caffeinated coffee and/or caffeine. In general, most studies and meta-analyses indicated that there was no clear correlation between coffee and breast cancer or ovarian cancer. Some subgroups of women may benefit from coffee consumption. This is the case for post-menopausal women with regard to the risk of breast cancer and obese women with regard to the risk of endometrial cancer. This paper identifies a number of issues for future research, related to a better understanding of the anti-cancer mechanisms of coffee compounds and further research that would focus on specific target groups, taking into account both the different methods of coffee preparation and lifestyle factors that may influence the results.
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 2020, 70, 3; 207-222
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PREPARATION AND CHARACTERIZATION OF SELF-MICROEMUSIFYING DRUG DELIVERY SYSTEM (SMEDDS) OF CISPLATIN FOR ORAL USE IN OVARIAN CANCER TREATMENT
Autorzy:
Akartas, Irfan
Karasulu, Hatice Yeşim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/895344.pdf
Data publikacji:
2020-02-29
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
Tematy:
cytotoxicity
ovarian cancer
cisplatin
SMEDDS
in vitro release
Opis:
Cisplatin is an antineoplastic drug, used for the treatment of ovarian cancer. SMEDDS has many advantages such as enhanced bioavailability, lymphatic targeting and ease of manufacture. The main objective of this study was to prepare and characterize Cisplatin loaded SMEDDS formulation and to evaluate antitumoral activity with cell viability studies. Cisplatin SMEDDS formulation was prepared and characterized physicochemically. In vitro release studies and cell viability studies were performed and evaluated. The mean droplet size of Cisplatin SMEDDS was measured as 25,4±1,9 nm and PDI was 0,241±0,018. Refractive index of the formulation was measured as 1,471±0,001. pH values of Cisplatin SMEDDS (dilution ratio 1:10 w) were measured as 5,84±0,09 and (dilution ratio 1:10 pH 6,8 PBS) 6,51±0,14. Viscosity of formulation was measured as 284 mPa. According to in vitro release studies, %78,17 of Cisplatin were released from Cisplatin SMEDDS. The formulation performed cytotoxic effect to A2780 cells; vitality was found 20,26% at 0,02 µg/mL. It was concluded that, Cisplatin SMEDDS could be beneficial for the treatment of ovarian cancer and it could be promising alternative due to its enhanced bioavailability.
Źródło:
Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research; 2020, 77, 1; 183-193
0001-6837
2353-5288
Pojawia się w:
Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Peroxiredoxin-1 as a prognostic factor in patients with ovarian cancer
Autorzy:
Sieńko, J.
Teliga-Czajkowska, J.
Przytula, E.
Czajkowski, K.
Smolarczyk, R.
Nowis, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085041.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
Peroxiredoxin-1
PRDX-1
ovarian cancer
overall survival
disease free survival
Opis:
Introduction and objective. Peroxiredoxin-1 (PRDX-1) belongs to a family of antioxidant enzymes and has proved to be a versatile molecule regulating cell growth, differentiation and apoptosis. PRDX1-regulated signaling pathways play an important role in the progression and metastasis of human tumours, especially in breast, esophageal and lung cancers. The aim of the study was to evaluate the expression of PRDX-1 in ovarian cancer tissues, and to test the clinical value of PRDX-1 as a prognostic factor in this malignancy. Materials and method. PRDX-1 expression was assessed by automated immunohistochemistry in tumours taken from 55 patients with ovarian cancer during primary surgery. Specimen were formalin-fixed and preserved in paraffin-embedded blocks. The results were correlated with clinicopathological data. Results. A high expression of PRDX-1 was observed in 20% of cases, and was associated with worse compliance to chemotherapy protocol (P<0.002), worse response to chemotherapy (P<0.04), and higher levels of CA 125 after the 1st line treatment (P<0.004). PRDX-1 positive subjects had a significantly lower 5-year disease-free survival (9.1% vs. 42.6%, P<0.01) and a lower 5-year overall survival (9.1% vs. 56.7%; P<0.002). Multivariate analysis showed that a high expression of PRDX-1 is an independent prognostic factor of poor, overall survival (P<0.002) and a disease-free survival (P<0.01). Conclusion. Results of the study show that PRDX-1 expression in tumour tissues can be another biomarker of prognosis in patients with ovarian cancer.
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2019, 26, 3; 415-419
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An unusual manifestation of clear cell carcinoma – case report
Niezwykły objaw raka jasnokomórkowego – opis przypadku
Autorzy:
Buczek-Kutermak, Aleksandra
Szanecki, Wojciech M.
Jabłońska, Anna
Witkowska, Agnieszka M.
Palowski, Michał
Witek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035576.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
ovarian cancer
clear cell carcinoma
atherothrombotic incident
stroke
rak jajnika
rak jasnokomórkowy jajnika
incydent zakrzepowo-zatorowy
udar
Opis:
The metabolism of neoplastic cells is perceived as the cause of atherothrombotic incidents in cancers since the 19th century. Those incidents occur in 1–11% cancer cases. In clear cell carcinoma, accounting for 5% of ovarian cancers, atherothrombotic incidents tend to occur 2.5 times more frequently. Clear cell carcinoma is diagnosed earlier and at a younger age compared to other ovarian cancers. The cancer is also characterized by drug resistance to standard treatment. A 47-year-old patient was admitted to the Department of Gynaecology and Obstetrics of School of Medicine in Katowice to treat a tumor of the right ovary. The tumor was detected a month before during the diagnostics of an ischemic stroke which occurred despite no risk factors being present. A laparotomy was performed and the tumor, left adnexa and uterus were removed, according to ovarian cancer protocol. Histopathological examination confirmed the diagnosis of adenocarcinoma clarocellulare (clear cell carcinoma – CCC). The patient was referred for further oncological treatment on 5th day after surgery. Oncological alertness needs to be maintained in cases of unexplained atherothrombotic incidents. An interdisciplinary approach can improve patients’ prognosis by diagnosing the cancer earlier.
Choroba nowotworowa już od dawna uznawana jest za przyczynę incydentów zakrzepowo-zatorowych. Incydenty te występują w 1–11% przypadków raków. W raku jasnokomórkowym, który stanowi około 5% nowotworów złośliwych jajnika, incydenty zakrzepowo-zatorowe występują 2,5 razy częściej niż w innych typach histologicznych. Rak jasnokomórkowy jest rozpoznawany u młodszych kobiet i we wcześniejszym stadium. Nowotwór cechuje też chemiooporność na standardowe leczenie. Kobieta 47-letnia została przyjęta do Kliniki Ginekologii i Położnictwa Wydziału Lekarskiego w Katowicach w celu leczenia guza (raka) przydatków prawych, którego wykryto miesiąc wcześniej w trakcie diagnostyki udaru niedokrwiennego. Udar wystąpił mimo braku czynników obciążających. Wykonano laparotomię według protokołu raka jajnika. Badanie histopatologiczne potwierdziło rozpoznanie: rak jasnokomórkowy (clear cell carcinoma – CCC). Pacjentkę w 5 dobie po operacji wypisano ze szpitala i skierowano do dalszego leczenia onkologicznego. Interdyscyplinarne podejście zespołu lekarskiego może poprawić rokowanie pacjentek przez wcześniejsze wykrycie nowotworu. Należy zachować czujność onkologiczną w przypadku niewyjaśnionego incydentu zakrzepowo-zatorowego.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 257-260
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of epidemiology of selected female reproductive cancers in Poland against three European countries
Autorzy:
Roszkowska, Anna
Kwolczak, Justyna
Świerszcz, Łukasz
Piecewicz-Szczesna, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162584.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
cervix uteri cancer
corpus uteri cancer
ovarian cancer
Opis:
Female reproductive system cancers are the most common cancers in women. A significant percentage of gynecological malignancies are malignant tumors in which prognosis and treatment outcomes depend on the stage of cancer and early diagnosis. Therefore, the analysis of age-standardized rates of incidence and death among different countries, which provide different healthcare strategies, can be helpful while inventing new strategy for cancer prophylaxis and treatment. In this study we collected newest available data on female reproductive system cancers from official European data base and PubMed data base and confronted it against contemporary facts concerning three analyzed cancers, such as cervix uteri cancer, ovarian cancer, corpus uteri and other unspecified cancer. We made comparative table to clearly show dependence between four European selected countries – Poland, Czech Republic, Denmark and England. We used age-standardized rate of incidence and death as a basic tool to make comparison of given data. According to the constructed all investigated countries present increasing tendency for age-standardized rate of incidence of corpus uteri and unspecified uterine cancer. Moreover, there is visible increasing tendency for age-standardized rate of death due to corpus uteri and unspecified uterine cancer in Poland, England and Denmark. According to the analyzed data age-standardized rate of incidence of ovarian cancer in Poland seems to be slightly increased over investigated period. Furthermore, England manifests the lowest ASR of incidence and death of both uterine cervix and corpus uteri and unspecified uterine cancer, which indicates good quality of healthcare and prophylaxis. The analyzed statistic data provided by four European countries indicates that still some of them manifest significant or slight but stable increase of incidence or/and death of selected types of cancer, while the other carcinoma conditions are dropping over investigated period.
Źródło:
World Scientific News; 2018, 111; 143-150
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary management and novel therapies in ovarian cancer – literature review
Autorzy:
Kotowski, Krzysztof
Przystupski, Dawid
Kwiatkowski, Stanisław
Kolasińska, Karolina
Bartosik, Weronika
Górska, Agata
Saczko, Jolanta
Baczyńska, Dagmara
Kulbacka, Julita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162168.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Anti-VEGF monoclonal IgG1 antibody
Interval Cytoreductive Surgery
Interval Debuking Surgery
bevacizumab
electrochemotherapy
hormone therapy
immunotherapy
ovarian cancer
photodynamic therapy
Opis:
Ovarian cancer is characterized by an extremely poor prognosis in women with an advanced stage of this carcinoma. In United States every year 20,000 women are diagnosed with ovarian cancer. It is the fifth most frequent cause of death from cancer in females and the most common cause of death for 15 years after diagnosis in women with stage III-IV tumors. Among ovarian neoplasms the most frequent are surface epithelial-stromal tumors. Moreover, non-epithelial ovarian tumors are distinguished. This group matters 10% of patients with diagnosed ovarian tumors. Due to a huge variety of ovarian tumors, the following work focuses mainly on the current clinical treatment of the epithelial ovarian cancer. The following paper summarizes current clinical treatment of epithelial ovarian cancer, including surgical procedure, chemo- and immunotherapy including modern therapeutic approaches.
Źródło:
World Scientific News; 2018, 111; 51-63
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy w leczeniu raka jajnika, np. u pacjentek ze wznową lokalną albo w węzłach chłonnych, jest miejsce dla radioterapii?
Is there aplace for radiotherapy in the treatment of ovarian cancer, e.g. in patients with local recurrence or lymph node disease?
Autorzy:
Klimek, Małgorzata
Kojs, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029040.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
nawrót
radioterapia
rak jajnika
Opis:
Of all gynecologic cancers, ovarian cancer is the most lethal. The lack of effective primary prophylaxis and initially noncharacteristic symptoms make ovarian cancer most often diagnosed in high stages. Most patients either have or are at high risk for intraperitoneal dissemination and are therefore not ideal candidates for locoregional treatment, such as irradiation. The 5-year survival rate does not exceed 50%. In the years preceding the introduction of platinum-based chemotherapy, and later taxane-based chemotherapy, radiotherapy was used as an adjuvant treatment. The techniques of irradiation of the entire abdominal cavity used at that time were burdened with significant toxicity. The results of studies comparing tolerance and survival after whole abdominal radiotherapy and chemotherapy did not show the superiority the former. The introduction of new cytostatics ultimately contributed to the fact that chemotherapy became the basic treatment after surgery and in recurrent ovarian cancer. The emergence of new radiotherapy techniques: intensity modulated radiation therapy (IMRT), volumetric modulated arc therapy (VMAT), stereotactic body radiation therapy (SBRT), enabling precise modulation of dose distribution within the tumor or volume of high risk tissues, with simultaneous sparing of critical organs, have contributed to the re-growth of interest in radiotherapy in patients with ovarian cancer. Recent reports indicate usefulness of radiotherapy in patients with localized relapses, especially nodal ones, and as palliative care.
Spośród wszystkich nowotworów złośliwych narządu rodnego najczęstszą przyczynę zgonów stanowi rak jajnika. Brak skutecznej profilaktyki pierwotnej i początkowo niecharakterystyczne objawy powodują, że nowotwór ten rozpoznawany jest najczęściej w wysokich stopniach zaawansowania. U większości chorych można zaobserwować szerzenie się nowotworu wewnątrzotrzewnowo albo istnieje wysokie ryzyko takiego rozsiewu, co sprawia, że pacjentki te nie są idealnymi kandydatkami do lokoregionalnego leczenia, jakim jest napromienianie. Odsetek 5-letnich przeżyć chorych z rakiem jajnika nie przekracza 50%. W latach poprzedzających wprowadzenie chemioterapii opartej na pochodnych platyny, a później na taksanach radioterapię stosowano jako leczenie uzupełniające. Ówczesne techniki napromieniania całej jamy brzusznej obciążone były znaczną toksycznością, a część badań porównujących tolerancję i przeżycia po napromienianiu całej jamy brzusznej i po chemioterapii nie wykazała wyższości radioterapii. Pojawienie się kolejnych cytostatyków sprawiło, że podstawowym leczeniem po zabiegu operacyjnym czy nawrocie raka jajnika stała się chemioterapia. Wprowadzenie nowych technik radioterapii: wiązką intensywnie modulowaną – intensity modulated radiation therapy (IMRT), objętościowo modulowanej łukowej – volumetric modulated arc therapy (VMAT) i stereotaktycznej – stereotactic body radiation therapy (SBRT), umożliwiających precyzyjne modulowanie rozkładu dawki w obrębie nowotworu lub objętości tkanek wysokiego ryzyka z równoczesnym oszczędzeniem narządów krytycznych, przyczyniło się do ponownego wzrostu zainteresowania stosowaniem radioterapii u chorych z rakiem jajnika. Aktualne doniesienia wskazują na przydatność radioterapii w przypadku zlokalizowanych nawrotów, zwłaszcza węzłowych, i w ramach leczenia paliatywnego.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2018, 16, 2; 75-81
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dendrimer-paclitaxel complexes for efficient treatment in ovarian cancer: study on OVCAR-3 and HEK293T cells
Autorzy:
Yao, Hua
Ma, Jinqi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038392.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
Paclitaxel
Biotinylated PAMAM NH2 complex
ovarian cancer
cellular uptake
cytotoxicity
Opis:
The present paper investigates the enhancement of the therapeutic effect of Paclitaxel (a potent anticancer drug) by increasing its cellular uptake in the cancerous cells with subsequent reduction in its cytotoxic effects. To fulfill these goals the Paclitaxel (PTX)-Biotinylated PAMAM dendrimer complexes were prepared using biotinylation method. The primary parameter of Biotinylated PAMAM with a terminal HN2 group - the degree of biotinylation - was evaluated using HABA assay. The basic integrity of the complex was studied using DSC. The Drug Loading (DL) and Drug Release (DR) parameters of Biotinylated PAMAM dendrimer-PTX complexes were also examined. Cellular uptake study was performed in OVCAR-3 and HEK293T cells using fluorescence technique. The statistical analysis was also performed to support the experimental data. The results obtained from HABA assay showed the complete biotinylation of PAMAM dendrimer. DSC study confirmed the integrity of the complex as compared with pure drug, biotinylated complex and their physical mixture. Batch 9 showed the highest DL (12.09%) and DR (70%) for 72 h as compared to different concentrations of drug and biotinylated complex. The OVCAR-3 (cancerous) cells were characterized by more intensive cellular uptake of the complexes than HEK293T (normal) cells. The obtained experimental results were supported by the statistical data. The results obtained from both experimental and statistical evaluation confirmed that the biotinylated PAMAM NH2 dendrimer-PTX complex not only displays increased cellular uptake but has also enhanced release up to 72 h with the reduction in cytotoxicity.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2018, 65, 2; 219-225
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DNA content evaluation for epithelial ovarian cancer identification
Analiza zawartości DNA w rozpoznaniu nabłonkowego raka jajnika
Autorzy:
Tomé, António
Leal, Irene
Palmeiras, Carlos
Matos, Eduarda
Amado, João
Abreu, Miguel
Lopes, Carlos
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029484.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
DNA content
epithelial ovarian cancer
prognosis
Opis:
Objective: To assess the cellular DNA status of epithelial ovarian cancer cells for clinical stage identification and its effect on survival. Methods: Sixty-two patients treated by primary surgery and six courses of platinum-based chemotherapy were enrolled. The surgical stage was analyzed in correlation with DNA ploidy, S-phase fraction and DNA index. DNA analysis was performed via image cytometry. Results: From the 62 cases, 38 were International Federation of Gynecology and Obstetrics (Fédération Internationale de Gynécologie et d’Obstétrique, FIGO) stage I and II, 24 – stage III and IV. In the DNA histograms obtained, the DNA index ranged from 0.85 to 3.02. Sixteen were classified as diploid and 46 as aneuploid (18 multiploid). S-phase fraction ranged from 9.8 to 51%. The aneuploid cells with DNA content above 5C ranged from 0.0 to 77.2%. Patients diagnosed with FIGO III and IV (vs. I and II) were 3.3 times more likely to die. Only in FIGO stage I and II the survival differed significantly for the different groups of ploidy. The risk of death for the multiploid (vs. diploid) group is 6.4 times and for aneuploid (vs. diploid) 2.3 times. Overall survival was better in the group with low DNA index. The low percentage compared with a high percentage of 5C cells ploidy groups showed association with mortality. The death hazard for the S-phase >33 median group is 4.9 times the hazard in relation to the S-phase <33. Conclusions: DNA ploidy, DNA index, S-phase, and 5C cells are important prognosticators for epithelial ovarian cancer mainly in early stages.
Cel: Ocena statusu DNA komórek nabłonkowego raka jajnika w różnych stopniach zaawansowania klinicznego i jego wpływ na przeżycie. Metoda: Do badania zakwalifikowano 62 pacjentki leczone operacyjnie i za pomocą chemioterapii opartej na platynie (6 kursów). Stopień zaawansowania klinicznego nowotworu analizowano w odniesieniu do ploidalności DNA, frakcji fazy S oraz indeksu DNA. Analizę DNA przeprowadzono z zastosowaniem cytometrii obrazowej. Wyniki: Spośród 62 pacjentek 38 zakwalifikowano jako stopień zaawansowania I i II, natomiast 24 – jako stopień III i IV wg FIGO (International Federation of Gynecology and Obstetrics). W otrzymanych histogramach DNA indeks DNA wynosił 0,85–3,02. Szesnaście przypadków raka zaklasyfikowano jako diploidalne, natomiast 46 – jako aneuploidalne (18 multiploidalnych). Frakcja fazy S mieściła się w przedziale 9,8–51%. Odsetek komórek aneuploidalnych z zawartością DNA powyżej poziomu 5C wynosił 0,0–77,2%. Ryzyko śmierci było 3,3-krotnie większe w przypadku pacjentek z chorobą w stopniu zaawansowania FIGO III i IV (w porównaniu z I i II). Jedynie w przypadku stopni zaawansowania FIGO I i II odnotowano istotnie różnice w przeżywalności między poszczególnymi grupami ploidalności. Ryzyko śmierci było 6,4-krotnie większe w przypadku multiploidalności i 2,3-krotnie większe w przypadku aneuploidalności (w porównaniu z diploidalnością). Dłuższe przeżycie ogólne odnotowano w grupie o niskim indeksie DNA. Wykazano związek między niskim odsetkiem komórek 5C, w porównaniu z wysokim odsetkiem tych komórek w grupach poliploidalnych, a śmiertelnością. Ryzyko śmierci było 4,9-krotnie większe w grupie z medianą liczby komórek w fazie S >33 w porównaniu z medianą liczby komórek w fazie S <33. Wnioski: Ploidalność DNA, indeks DNA, faza S oraz obecność komórek 5C to ważne czynniki prognostyczne u pacjentek z nabłonkowym rakiem jajnika, głównie we wczesnym stadium.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2018, 16, 1; 3-10
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jaka jest optymalna terapia pierwszej linii dla chorych na zaawansowanego raka jajnika?
What first-line therapy is optimal for patients with advanced ovarian cancer?
Autorzy:
Moszyński, Rafał
Monies-Nowicka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029129.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chemioterapia
leczenie antyangiogenne
leczenie operacyjne
rak jajnika
Opis:
Ovarian carcinoma remains a serious clinical challenge. Five-year survival rates in patients with ovarian carcinoma reach merely 46%, while the rate of patients diagnosed with advanced ovarian carcinoma (stage III and IV according to the International Federation of Gynecology and Obstetrics) amounts to 70%. It is very important to establish the correct diagnosis, confirm it histopathologically, and plan treatment in patients suspected of having a malignant ovarian tumor. In the diagnostic process, one should assess whether complete cytoreduction is possible, as this is the only optimal therapy for patients. After surgery, patients usually receive chemotherapy, typically paclitaxel and carboplatin in 6 courses every 3 weeks. In certain cases, intravenous chemotherapy can be combined with intraperitoneal therapy. The latest studies have also shown benefits of adding antiangiogenic agents, such as bevacizumab, to chemotherapy. This modification is associated with prolonged recurrence-free survival by approximately 4 months. The most common complications of antiangiogenic therapy are proteinuria and hypertension. When it is not possible to perform primary cytoreductive surgery in advanced ovarian cancer patients, neoadjuvant chemotherapy, usually including paclitaxel and carboplatin, can be applied. Treatment outcomes are similar to those obtained in patients with suboptimal primary resection, whilst perioperative mortality is significantly lower. Debulking surgery can be reconsidered after 3 courses of chemotherapy. In patients using antiangiogenic agents, such as bevacizumab, it is important to maintain a 6-week drug-free interval before and after surgery, as this drug affects operative wound healing.
Rak jajnika wciąż stanowi poważny problem kliniczny. Odsetek 5-letnich przeżyć w grupie pacjentek z rakiem jajnika sięga zaledwie 46%, a odsetek chorych z zaawansowanym rakiem jajnika (w III i IV stopniu według International Federation of Gynecology and Obstetrics) to aż 70%. U pacjentek z podejrzeniem złośliwego guza jajnika bardzo ważne są postawienie prawidłowej diagnozy, potwierdzenie rozpoznania w badaniu histopatologicznym i zaplanowanie leczenia. W procesie diagnostycznym należy ocenić, czy istnieje możliwość wykonania całkowitej cytoredukcji, gdyż jedynie takie leczenie jest optymalne dla pacjentki. Po leczeniu operacyjnym chora najczęściej otrzymuje chemioterapię według schematu paklitaksel i karboplatyna w 6 kursach co 3 tygodnie. W niektórych przypadkach możliwe jest łączenie chemioterapii dożylnej i dootrzewnowej. Najnowsze badania wykazały również korzyści płynące z dodawania leków antyangiogennych, takich jak bewacyzumab, do chemioterapii, co wiąże się z przedłużeniem przeżycia bez nawrotu choroby średnio o 4 miesiące. Najczęstszymi powikłaniami leczenia antyangiogennego okazały się białkomocz i nadciśnienie tętnicze. Gdy przeprowadzenie pierwotnej cytoredukcji u pacjentek z zaawansowanym rakiem jajnika jest niemożliwe, stosuje się chemioterapię neoadiuwantową, zazwyczaj według schematu paklitaksel i karboplatyna. Wyniki leczenia są podobne do tych uzyskiwanych w grupie chorych poddanych pierwotnej nieoptymalnej resekcji, natomiast umieralność okołooperacyjna jest znacząco mniejsza. Po 3 kursach terapii można rozważyć operację cytoredukcjną. W przypadku stosowania leków antyangiogennych ważne jest zachowanie 6-tygodniowego okresu bez podawania bewacyzumabu przed operacją i po niej – lek ma bowiem negatywny wpływ na gojenie się rany pooperacyjnej.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2018, 16, 2; 89-95
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies