Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Olkowski, Roman" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Forgotten hero: Jan Morawiński (1907–1949). Part two
Autorzy:
Olkowski, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27784252.pdf
Data publikacji:
2022-08-04
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Jan Morawiński
National Museum in Warsaw
restitution
Polish Military Mission
Wilanów Museum
Opis:
Having been discharged from hospital in January 1945, Jan Morawiński became a curator at a new Branch of the National Museum in Warsaw. His main task was guardianship of the collection and Palace’s preservation. On 13 January 1946, Morawiński left for Berlin’s Polish Military Mission as a specialist in restituting Polish cultural assets from Germany. Morawiński’s scope of activities covered first of all the issues of the restitution of Polish cultural assets, acquisition of Polonica from German collections, and purchase of art works. In the course of his mission he operated mainly within the British occupation zone in Germany. The Polish claims submitted by Morawiński to the British were related mainly to the Grasleben depository and the bells amassed in Hamburg. After months-long efforts, he succeeded in leaving for Hamburg in order to ascertain the presence of about a thousand bells of Polish provenance there. Furthermore, Morawiński operated within the Soviet occupation zone. In Saxony’s Nossen he discovered nine paintings which had come from Cracow. One of his greatest successes was to win the permission of the English to recover the archival resources originally from Gdansk, Elbląg, Szczecin, and Toruń. With the financing provided by the Ministry of Culture and Art he purchased, among others, the painting by Teodor Lubieniecki Family in the Park Background, a cup of Augustus II (1698), and two etchings featuring John III Sobieski. Having finished his Berlin assignment, he became head of the Polish Military Mission in the French occupation zone in Germany. In May 1949, he returned to Poland to become a Cultural Counselor at Poland’s Embassy in Rome. Morawiński died suddenly in Warsaw on 13 December 1949.
Źródło:
Muzealnictwo; 2022, 63; 95-105
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapomniany bohater – Jan Morawiński (1907–1949). Część druga
Autorzy:
Olkowski, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27783418.pdf
Data publikacji:
2022-08-04
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Jan Morawiński
Muzeum Narodowe w Warszawie
rewindykacja
Polska Misja Wojskowa
Muzeum w Wilanowie
Opis:
Po opuszczeniu szpitala w styczniu 1945 r. Jan Morawiński został kustoszem nowego Oddziału Muzeum Narodowego w Warszawie. Jego głównymi zadaniami były opieka nad zbiorami oraz zabezpieczenie pałacu. 13 stycznia 1946 r. wyjechał na placówkę do Polskiej Misji Wojskowej w Berlinie jako specjalista ds. restytucji polskiego mienia kulturalnego z Niemiec. Do zakresu działania Morawińskiego miały należeć przede wszystkim sprawy związane z rewindykacją polskiego mienia kulturalnego, pozyskanie poloników ze zbiorów niemieckich oraz zakupienie dzieł sztuki. Podczas swojej misji działał przede wszystkim w brytyjskiej strefie okupacyjnej Niemiec. Roszczenia polskie przedstawione przez niego stronie brytyjskiej dotyczyły głównie składnicy w Grasleben oraz dzwonów zgromadzonych w Hamburgu. Po wielomiesięcznych zabiegach udało mu się wyjechać do Hamburga i na miejscu stwierdzić obecność ok. tysiąca dzwonów o polskiej proweniencji. Morawiński działał także na terenie radzieckiej strefy okupacyjnej. W Nossen w Saksonii znalazł dziewięć obrazów o proweniencji krakowskiej. Jednym z największych jego sukcesów było uzyskanie zgody Anglików na rewindykację archiwaliów pochodzących z terenu Gdańska, Elbląga, Szczecina i Torunia. Za fundusze otrzymane z Ministerstwa Kultury i Sztuki zakupił m.in. obraz Teodora Lubienieckiego Portret rodziny na tle parku, puchar Augusta II z 1698 r., dwa sztychy przedstawiające Jana III Sobieskiego. Po zakończeniu pracy w Berlinie został szefem Polskiej Misji Wojskowej we francuskiej strefie okupacyjnej w Niemczech. W maju 1949 r. powrócił do kraju, by w październiku, mimo pogarszającego się stanu zdrowia, objąć stanowisko radcy kulturalnego w Ambasadzie RP w Rzymie. Zmarł nagle w Warszawie 13 grudnia 1949 r.
Źródło:
Muzealnictwo; 2022, 63; 214-224
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapomniany bohater - Jan Morawiński (1907–1949)
Autorzy:
Olkowski, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27323321.pdf
Data publikacji:
2021-09-09
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Jan Morawiński
Muzeum Narodowe w Warszawie
zbiory wilanowskie
Zamek Królewski w Warszawie
grabież dzieł sztuki
Opis:
Notatki kustosza Muzeum Narodowego opublikowane w 1970 r. w drugim tomie książki Walka o dobra kultury, to jedyne ogólnodostępne świadectwo ratowania zabytków wilanowskich przez Jana Morawińskiego, zapomnianego bohatera z czasów II wojny światowej. Bezcenne ze względu na udokumentowanie przez Morawińskiego grabieży 137 obrazów należących do przedwojennej kolekcji Branickich w Wilanowie. Wspomniane Notatki zostały opublikowane przez Państwowy Instytut Wydawniczy na podstawie rękopisu istniejącego w domowym archiwum córki ich autora, Agnieszki Morawińskiej. Sprawiają jednak wrażenie kartek wyrwanych z notatnika, w którym brakuje wcześniejszego rozdziału. Rozdział ten istnieje, ale z niewyjaśnionych przyczyn został pominięty w dwutomowym dziele pod redakcją prof. Stanisława Lorentza pt. Walka o dobra kultury. Warszawa 1939–1945. Niniejszy artykuł opiera się na rękopiśmiennym świadectwie Morawińskiego, popartym archiwalnymi źródłami i wspomnieniami kolegów z Muzeum Narodowego w Warszawie (MNW). Jan Morawiński od sierpnia 1939 r. do sierpnia 1944 r. ratował, wraz z innymi, bezcenne muzealia w gmachu muzeum, a także na terenie stolicy. Pakował zabytki do skrzyń, by przetrwały najcięższy okres i z narażeniem życia gasił pożary budynku muzeum. Ratował zbiory Zamku Królewskiego w czasie najcięższego bombardowania Warszawy, przewożąc je do magazynów w Alejach Jerozolimskich. Za swoje poświęcenie otrzymał z rąk gen. Juliusza Rómmla krzyż Virtuti Militari V klasy. Po kapitulacji Warszawy został mianowany kierownikiem magazynów i inwentarzy MNW – w czasie nieobecności dyrektora Lorentza był jego zastępcą. W pierwszym okresie okupacji odważnie stawiał czoła niemieckim urzędnikom. Kierował tajną akcją inwentaryzacji i dokumentacji zniszczeń i rabunków niemieckich. Wiedza zgromadzona w ten sposób była niezwykle pomocna w restytucji zagrabionych zabytków, nie tylko muzealnych. Brał także udział w dokumentowaniu zniszczeń Zamku Królewskiego. Schwytany przez Niemców, przeszedł przez Gestapo w więzieniu przy ul. Daniłowiczowskiej w Warszawie. W późniejszym czasie został kierownikiem Muzeum Dawnej Warszawy na Starym Mieście, a równolegle był także opiekunem zbiorów wilanowskich. Po upadku powstania warszawskiego brał udział w tzw. akcji pruszkowskiej, podczas której został ciężko ranny.
Źródło:
Muzealnictwo; 2021, 62; 260-271
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A forgotten hero: Jan Morawiński (1907–1949)
Zapomniany bohater – Jan Morawiński (1907–1949)
Autorzy:
Olkowski, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932766.pdf
Data publikacji:
2021-09-09
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Jan Morawiński
National Museum in Warsaw
Wilanów collection
Royal Castle in Warsaw
plunder of art works
Opis:
Notes of a Curator at the National Museum published in 1970 in the second volume of the book Struggle for Cultural Goods is the only generally available testimony to saving the Wilanów historic monuments by Jan Morawiński, a forgotten hero from the times of WW II. Additionally priceless because of Morawiński documenting the looting of 137 paintings belonging to the pre-WW II Branicki collection at Wilanów. The above-mentioned Notes were published by the Państwowy Instytut Wydawniczy after the manuscript kept in the private archive of the author’s daughter Agnieszka Morawińska. The notes, however, resemble pieces of paper torn from a notebook in which an earlier chapter is missing. The missing chapter does exist, yet for unknown reasons was omitted in the two-volume Struggle for Cultural Goods. Warsaw 1939–1945 edited by Prof. Stanisław Lorentz. The present paper is based on Morawiński’s hand-written testimony, supported by archival sources and recollections of his colleagues from the National Museum in Warsaw (MNW). From August 1939 to August 1944, Jan Morawiński, together with others, was involved in saving precious museum exhibits in the Museum building, but also throughout Warsaw. He was involved in packing the historic monuments into crates which were to help them survive the toughest times, and he helped to put out fires at the Museum, risking his own life. Moreover, he rescued the Royal Castle collections during the hardest bombing of Warsaw, transporting them to the storages in Warsaw’s Jerozolimskie Avenue. For his dedication he was awarded the Virtuti Militari Cross of the 5th class by Gen. Juliusz Rómmel. After Warsaw’s surrender, he was assigned Head of MNW’s storerooms and inventories: when Director Lorentz was absent, he acted as his deputy. In the first period of the Nazi occupation he courageously faced German officials. Furthermore, he headed the clandestine action of inventorying and documenting German destructions and plundering. The knowledge amassed in this way was extremely helpful in the restitution of the looted historic monuments, not only museum ones. He also contributed to documenting the destruction of the Warsaw Castle. Imprisoned by the Nazis, he went through Gestapo’s hands at Daniłowiczowska Street in Warsaw. Later on, he became manager of the Museum of Old Warsaw in the Old Town, at the same time acting as a guardian of the Wilanów collection. Following the defeat of the Warsaw Uprising, he participated in the so-called Pruszków Action in whose course he was badly injured.
Źródło:
Muzealnictwo; 2021, 62; 220-226
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WALKA O TZW. REWINDYKACJĘ WILEŃSKICH DÓBR KULTURY PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ
STRUGGLE FOR THE SO-CALLED RECLAMATION OF CULTURAL GOODS IN VILNIUS AFTER WORLD WAR II
Autorzy:
Roman, Olkowski,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432799.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Wilno
rewindykacja
Muzeum Narodowe w Warszawie
Maria Rzeuska
muzealia
zbiory wileńskie
Vilnius
reclamation
National Museum in Warsaw
museum exhibits
Vilnius collections
Opis:
The article describes the so-called requisition campaign carried out in Vilnius city and region and Kaunas, Lithuania, the aim of which was to recover the cultural heritage which was supposed to stay abroad as a result of the change of borders after World War II for the Polish State and its citizens People connected with the Cultural Department established by the Polish Committee of National Liberation in 1944 at the Office of the Chief Plenipotentiary for Evacuation in the Lithuanian Soviet Socialist Republic. The Cultural Department carried out this activity under the Agreement between the Polish Committee of National Liberation and the Government of the Lithuanian Soviet Socialist Republic regarding the evacuation of Polish citizens from Soviet Lithuania and Lithuanian citizens from Poland concerning the mutual repatriation of peoples. The article aims to recall the private collections and most important cultural institutions in Vilnius from the period before 1939 which failed to be transported from Vilnius to Poland, despite the great efforts of many people. However, regardless of the result, the actions described and those who conducted them deserve to be recalled and mentioned in the subject-matter literature.
Tematem artykułu są działania tzw. akcji rewindykacyjnej prowadzone na terenie Wilna, Wileńszczyzny i tzw. Litwy Kowieńskiej, których celem było uratowanie dla Państwa Polskiego i jego obywateli dorobku kulturalnego, mającego pozostać poza obszarem kraju na skutek zmiany granic po II wojnie światowej. Ratowaniem zabytków, archiwów i bibliotek zajmowały się osoby związane z Wydziałem Kultury utworzonym przez Rząd PKWN w 1944 r. przy Urzędzie Głównego Pełnomocnika do Spraw Ewakuacji w Litewskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej. Wydział Kultury prowadził działalność w następstwie podpisania Układu pomiędzy Polskim Komitetem Wyzwolenia Narodowego a Rządem Litewskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej dotyczącego ewakuacji obywateli polskich z terytorium Litewskiej SSR i ludności litewskiej z terytorium Polski, mówiącego o wzajemnej repatriacji ludności. Zamiarem artykułu jest przywołanie kolekcji prywatnych i najważniejszych instytucji kulturalnych Wilna sprzed 1939 r., których mimo ogromnego wysiłku wielu osób, w większości nie udało się przewieść z Wilna do Polski. Jednak – niezależnie od wyników – opisane działania i przeprowadzające je osoby zasługują na ich przypomnienie i utrwalenie w literaturze przedmiotu.
Źródło:
Muzealnictwo; 2017, 58; 195-207
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies