Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ORTHODOX CHURCH" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-100 z 525
Tytuł:
Benedict XVI’s Ecumenical Dialogue with the Eastern Orthodox Church
Autorzy:
Warzeszak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150210.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
ecumenical dialogue
path toward unity
fraternity
ancient Christian tradition
Orthodox Church
ecumenical collaboration
Opis:
The author of this article presents Benedict XVI’s ecumenical dialogue with the Eastern Orthodox Church as a whole through the speeches, declarations, and homilies that he delivered to representatives of the Eastern Church. This dialogue is undoubtedly significant. As a pope, Benedict XVI fostered and authoritatively promoted this interchange by initiating meetings, participating in communal prayer, teaching, treating those who he encountered with fraternal friendship and charity, and overcoming various obstacles. The Holy Father emphasized the theological studies that the two Churches share in common, because complete and visible communion cannot exist without unity of faith. As always – and particularly as the theologian and as the Prefect of the Congregation for the Doctrine of the Faith – he taught that both Churches could celebrate the Eucharist together only when they are fully united. When would this happen? According to Benedict XVI, such union is a gift from God for which the faithful must pray and toward which they must work by: evangelizing together, mutually resisting ideologies hostile to Christianity and humanity, ensuring peace and justice among Christians and those who follow other religions, and cooperating in charitable care of the poor, the sick, and the needy.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2020, 19; 187-210
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cerkiew w Świątkowej Małej
AN ORTHODOX CHURCH AT ŚWIĄTKOWA MAŁA
Autorzy:
Kiełboń, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536118.pdf
Data publikacji:
1982
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
cerkiew łemkowska
Opis:
The orthodox church is situated on the territory of Krępna commune in Krosno district. The author describes in details this wooden monument of sacred art, with a very rich decor of the interiors, dating back to the 17th century. Of particular note is worthy the icon depicting the Last Judgement, from 1651. According to the author the structure was built in 1762, with some parts being older than that. The communique is concluded with a concise chronicle of conservation works carried out on the building in previous years. In the mid-fifties the church was adapted to satisfy the requirements of the Roman-Catholic rituals.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1982, 3-4; 227-229
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Romanian Orthodox Church and the State Testing Pedro Ramet’s Model
Autorzy:
Timofeychev, Ruxandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929448.pdf
Data publikacji:
2008-02-05
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
religion
nationalism
the Romanian Orthodox Church
Church–state relationships
Opis:
This paper analyzes the types of relationships which have been established between the Orthodox Romanian Church and the state starting with the 1866 Constitution. It critically assesses the theoretical model proposed by Pedro Ramet (1987) and reorganizes it applying its basic principles and its structure to the Romanian case study. Taking into consideration the various elements of the model, the study concludes that currently in spite of a delimitation of the religious sphere from the political one, in practice in post-communist Romania the connection between Church and state is much more blurred.
Źródło:
Polish Sociological Review; 2008, 160, 4; 467-480
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WSPÓŁCZESNE OBLICZE POLSKIEGO PRAWOSŁAWIA
MODERN FACE OF THE POLISH ORTHODOX CHURCH
Autorzy:
Romanowicz, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418591.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
religion
Orthodox Chuch
culture
Opis:
Nowadays, Polish Orthodox Church has the uniform oranizational and legal structure, transparent institutional dimension, its own specific character and tradition. It has also shaped an objective religious culture which for hundreds of years has been an integral part of the culture in Poland. The aim of this article is to demonstrate the broad dimension of the social and religious conditions of Polish Orthodox Church in the perspective of Polish society. On the basis of gathered research material it has been shown that the Polish Orthodox Church is characterized by a relatively strong differentiation, which often results in inconsistency of its image, as well as dim knowledge of the Orthodox society causes stereotypical and biased perception of the Orthodox Church and its members.
Źródło:
Colloquium; 2015, 7, 3; 159-180
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawosławie wobec reformacji Lutra
The Orthodox Church towards Luther’s Reformation
Autorzy:
Pańkowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040984.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Luther
orthodoxe Kirche
Westkirche
der Leipziger Disput
Primat
Rechtfertigung
Fegefeuer
Ekklesiologie
the Orthodox Church
the Western Church
the Leipzig dispute
primacy
justification
purgatory
ecclesiology
Luter
Kościół prawosławny
Kościół zachodni
dysputa lipska
prymat
usprawiedliwienie
czyściec
eklezjologia
Opis:
Rocznica 500lecia Reformacji dla Kościoła prawosławnego nie stanowi szczególnego powodu do radości, ponieważ stanowi kolejny podział w Kościele – powiedział metropolita Hilarion (Ałfiejew). Pomimo, że dotyczyła ona relacji Lutra i Kościoła zachodniego, jej odniesieniem stał się Kościół prawosławny, w którym Luter doszukiwał się pierwotnej nauki i eklezjologii. Dowodem tego był dysputa lipska, podczas której prymat, liturgikę, strukturę Kościoła, naukę o usprawiedliwieniu i czyśćcu Luter konfrontował z nauką Kościoła prawosławnego. Skoro Luter widział w prawosławiu osnowę dla swojej reformy, dlaczego nie zdecydował się na konwersję do Kościoła wschodniego? Karmires, podkreślając dużą znajomość prawosławia przez Lutra, twierdzi jednak, iż miała ona jedynie powierzchowny charakter, któremu brakował empirycznego poznania. Konkluduje ponadto, że Luter ani nie chciał, ani nie mógł przyjąć prawosławia ze względu na swoje przywiązanie do mentalności Kościoła zachodniego, a także teologii scholastycznej.
”The 500th anniversary of the Reformation for the Orthodox Church is not a special reason for joy, because that was another division in the Church” – Metropolitan Hilarion (Alfeyev) said. Although it concerned the relationship between Luther and the Western Church, its reference became the Orthodox Church, in which Luther sought primary teaching and ecclesiology. The proof of this was the Leipzig dispute, during which the primacy, liturgy, structure of the Church, the teaching of justification and purgatory, Luther confronted with the teaching of the Orthodox Church. If Luther saw in the Orthodox Church a framework for his reform, why did he not decide to convert to the Eastern Church? Karmires, emphasizing Luther's great knowledge of the Orthodox Church, claims, however, that it had only a superficial character, lacking empirical knowledge. He also concludes that Luther neither wanted nor accepted Orthodoxy because of his affection to the mentality of the Western Church and to scholastic theology as well.  
Der 500. Jahrestag der Reformation ist für die orthodoxe Kirche kein besonderer Anlass zur Freude, da es die nächste Teilung der Kirche bedeutet – sagte der Metropolit Hilarion (Ałfiejew). Obwohl sie das Verhältnis zwischen Luther und der westlichen Kirche betrifft, wurde die orthodoxe Kirche zum Referenzpunkt, da Luther in ihr die ursprüngliche Lehre und Ekklesiologie gesucht hat. Der Beweis dafür ist der Leipziger Disput, in der Luther die Problematik des Primats, der Liturgie, der Kirchenstruktur sowie der Rechtfertigung und des Fegefeuers mit der Lehre der orthodoxen Kirche konfrontiert hat. Wenn Luther in der Orthodoxie einen Bezugspunkt für seine Reform gesehen hat, warum hat er nicht zur orthodoxen Kirche konvertiert? Karmires ist der Meinung, dass trotz der detaillierten Kenntnisse Luthers über die Orthodoxie, sein Verständnis oberflächlich war, ohne empirische Erfahrung. Er stellt fest, dass Luther weder die Orthodoxie annehmen wollte noch konnte wegen seiner Verbundenheit mit der Mentalität der westlichen Kirche und der scholastischen Theologie.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 83-91
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Srpska pravoslavna crkva, desekularizacija i demokratija
Serbian Orthodox Church, Desecularization and Democracy
Autorzy:
Vukomanović, Milan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951766.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Serbian Orthodox Church
desecularization
democracy
religiosity
Church – state relations
Serbia
Opis:
In Serbia, in the aftermath of 5 October 2000, the process of desecularization, including the revitalization of the Serbian Orthodox Church (SOC), overlapped with the democratization of its political institutions, as well as with the political and social pluralism. The desecularization of the Serbian society had already started in the socialist Yugoslavia, but the process itself intensified in the early period of political pluralism and establishment of the democratic political institutions. Is Orthodoxy compatible with democracy, viewed not only as the will of the majority or an election procedure, but also as a political culture of pluralism and rule of law? Is Orthodoxy possible as a “civic” church, in line with the European political tradition of democracy and pluralism? The author contends that the contemporary Orthodoxy, including the SOC, accepts globalization in its technical, technological and economic sense, with a parallel tendency towards cultural fragmentation. Thus one needs a consensus between the SOC, state and society in Serbia concerning the basic values, such as: democracy, civil society, pluralistic discourse, secular tolerance and individual human rights.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2016, 10; 169-279
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cerkiew Świętej Trójcy w Hajnówce i Podwyższenia Krzyża Świętego w Jałówce
The Holy Trinity Orthodox Church in Hajnówka and the Holy Cross Exaltation Orthodox Church in Jałówka
Autorzy:
Woźniak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293716.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
architektura sakralna
cerkiew
świątynia
ecclesiastical architecture
orthodox church
temple
Opis:
W artykule autor przedstawia formy wyróżniających się poziomem architektonicznym cerkwi Świętej Trójcy w Hajnówce i Podwyższenia Krzyża Świętego w Jałówce, obie autorstwa prof. Aleksandra Grygorowicza. Oba te obiekty stanowią rzadki przykład udanej integracji tradycji i współczesności, często zresztą postulowanej w literaturze przedmiotu. Jednak w obu przypadkach integracji tej dokonano w ramach zupełnie innej fi lozofi i projektowej. Świątynia jałowska, zbudowana zasadniczo w konwencji tradycyjnej, wpisuje w swój historyzujący układ współczesne, żelbetowe elementy, czytelnie wskazujące na czas jej powstania. Obiekt hajnowski, zasadniczo modernistyczny, stanowi jednak rozpoznawalną reinterpretację tradycyjnego układu krzyżowo-kopułowego. Odmienność obu obiektów sięga o wiele dalej, co stanowi przedmiot porównań w ramach niniejszego artykułu. Nie ulega jednak wątpliwości, że oba obiekty są przede wszystkim udanymi przykładami świątyń stojących po dwóch stronach cezury dzielącej współczesną architekturę cerkiewną na nurt tradycyjny i współczesny. Oba także stanowią konstruktywną odpowiedź na problem projektowania współczesnej cerkwi (niezwykle konserwatywny sektor architektury), a także udowadniają, że wpisanie obiektu w tradycję nie musi oznaczać czerpania z form historycznych.
The article presents the forms of architecturally outstanding churches The Holy Trinity Church in Hajnówka and the Holy Cross Exaltation Church in Jałówka. Both churches were designed by Professor Aleksander Grygorowicz. They are a rare example of a successful integration of tradition and contemporaneity which is often postulated in the literature on the subject. This integration is based on an entirely different design philosophy in each case. Built in a traditional and historicizing convention, the church in Jałówka contains contemporary elements made of reinforced concrete, clearly indicating the time of its construction. The modern church in Hajnówka constitutes a recognizable reinterpretation of the traditional crosswise and domed arrangement. Both objects are dissimilar in many more ways, and have been compared within this article. The churches stand on both sides of the line dividing the contemporary Orthodox church architecture into a traditional and a contemporary trend. Both churches answer constructively to the problem of designing a contemporary church (a very conservative sector of architecture), and prove that the use of traditional solutions does not have to mean culling from historical forms literally.
Źródło:
Architectus; 2013, 3(35); 113-129
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE DESTRUCTION AND TRANSFER OF ORTHODOX CHURCH PROPERTY IN POLAND, 1919-1939
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594731.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Orthodox Church
Polska
Opis:
The most difficult period that the Polish Autocephalous Church of the 2nd Polish Republic experienced was in 1938 when, by the decision of administrative authorities, over 127 sacral buildings in Khelm region and Podlachia were pulled down. The third transfer stage took place from 1937 to 1939 and, for the most part, took the form of demolishing Orthodox churches. (It should be noted that the demolition of Orthodox churches happened throughout the whole period of the existence of the Second Polish Republic.) The churches which were destroyed were those which were the symbols of the Russian Tsar’s reign. Over thirty Orthodox churches were destroyed, including the cathedral in Saski Square in Warsaw, the Sts. Cyril and Methodius cathedral in Khelm and the Resurrection cathedral in Bialystok. The demolition of these Orthodox churches – regarded as symbols of Russian rule – was spontaneous and often irrational. Nevertheless, it never happened on a massive scale. Only in 1938 did a programme of destroying Orthodox churches emerge as a distinct element of the Polonisation effort. This programme was initiated by the government itself. The official reason was that those churches were not needed, dilapidated, or had been built as a result of Russifi ation in the past. However, it appears that the reason was to weaken the Belarusian and Ukrainian national minority movement through closing parishes and active Orthodox churches. The “pacification: of parishes in 1937 started in the Lublin region. First, a kind of social movement for the “propagation of Polish values and traditions” was created by the polish local authority. Then the army and police persecuted the Orthodox Church and people in order to convert them to Roman Catholicism. The demolition of Orthodox churches was conducted from the second half of May until the first half of July 1938. The actions were taken up by the local administration and co-ordination committees with help from the army and police in a hostile, anti-Orthodox atmosphere. To this end, the government used youth, army sappers, worker brigades, and even prisoners. Administrative and material measures were used to pressure the Orthodox who were blackmailed and threatened while their churches, which often served thousands of faithful, were destroyed. In most cases, the Orthodox community made no attempt to actively resist the demolitions. They prayed and protested, but were unable to oppose such an officially organised action. The transfer and destruction of Orthodox Church property naturally weakened the position of the Orthodox Church for the campaign limited its priestly activities, in turn creating the very conditions for transfer, the main goal of the state’s policy. Many Orthodox faithful started attending Roman Catholic churches when they had no church or parish of their own. Nonetheless, the threat to the property of the Orthodox Church brought the faithful, clergy, and church hierarchy closer together. Anti-government and anti-Polish attitudes began to grow in the Orthodox community. The result may be seen in the Khelm, Podlachia, and Volhynia regions during the Second World War.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2014, 43; 405-420
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orthodox Church and State in Russia
Cerkiew prawosławna i państwo w Rosji
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142622.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Cerkiew prawosławna
Rosja
państwo
stosunki religijne
władza
Opis:
Rosyjska Cerkiew Prawosławna była i pozostaje największą wspólnotą wyznaniową na terenie Federacji Rosyjskiej, Białorusi i Ukrainie. Chrześcijaństwo wschodnie było stałym elementem życia religijnego w ponadtysiącletniej historii państwa rosyjskiego. Wschodnia tradycja chrześcijańska w Europie Środkowo-Wschodniej zakorzeniła się we wszystkich formach życia ludności. Szczególne oddziaływanie widzimy w rozwoju kultu cudownych ikon i w życiu monastycznym, które miało silne oddziaływanie na religijność wielu narodów. Jeszcze większe znaczenie miała bizantyjska kultura materialna. Jej wtórne oddziaływanie nastąpiło po upadku Konstantynopola, kiedy wielu greckich mistrzów sztuki malarskiej udało się na Bałkany i na ziemie ruskie. Ogromna sfera bizantyjskiej kultury umysłowej, tak niedostępna społeczeństwu zachodniemu, w Europie Wschodniej była przyjmowana w greckiej i cerkiewnosłowiańskiej wersji językowej. Propagatorami kultury bizantyjskiej byli nie tylko Grecy, ale głównie prawosławni Serbowie, Bułgarzy, Białorusini, Ukraińcy, Rumuni i Rosjanie. W końcu XV stulecia Rosja przyjęła rolę opiekuna prawosławnego chrześcijaństwa, a jej władcy uważali się za spadkobierców bizantyjskiej tradycji państwowej i kulturalnej. Uświadomienie sobie faktu stałej obecności tej wielkiej tradycji chrześcijańskiej ma fundamentalne znaczenie w zrozumieniu tożsamości religijno-narodowej Rosjan i innych mieszkających tam narodów. Polityka hierarchii Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej i władz państwowych, zmierzająca do stworzenia z prawosławia religii państwowej, powoduje wspólne wystąpienie państwa i Cerkwi przeciwko ruchom sekciarskim, innowierczym, a nawet tendencjom niezgodnym z tradycyjną kulturą i tożsamością Rosjan. Szczególnie mocno akcentuje się w wypowiedziach duchownych i polityków, że Rosyjska Cerkiew Prawosławna była i pozostaje integralną częścią struktury państwowej Rosji. Ewangelizacja ziem ruskich była przeprowadzana przy pomocy aparatu państwowego. Rosyjska Cerkiew Prawosławna, podobnie jak Cerkiew bizantyjska, była ściśle połączona z państwem. Panujący w Rosji, z wyjątkiem okresu komunistycznego, zawsze dążyli do konsolidacji państwa i społeczeństwa przy pomocy Cerkwi. Chrześcijaństwo wzmacniało istniejącą strukturę społeczną oraz dawało możliwość rozwoju kulturalnego i intelektualnego wszystkim mieszkańcom państwa rosyjskiego. Źródłem przymierza państwa i Cerkwi początkowo stały się zasady apostolskie, a w ciągu ostatnich trzech stuleci, wyłączając okres komunizmu, symbioza Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej i państwa w Rosji opiera się na obopólnych interesach.
Źródło:
Białostockie Teki Historyczne; 2018, 16; 57-85
1425-1930
Pojawia się w:
Białostockie Teki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nierozerwalność małżeństwa w Kościele prawosławnym
Indissolubility of Marriage in the Orthodox Church
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554145.pdf
Data publikacji:
2010-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
nierozerwalność małżeństwa
małżeństwo
Kościół prawosławny
Opis:
The Orthodox Church lays a big emphasis on indissolubility of marriage as the Roman Catholic Church does. However, the Orthodox Church does not treat the indissolubility as an absolute requirement of the law, but as a moral ideal which should be defended by the Church. When the indissolubility turns out to be inaccessible - the spouses having not become mature enough for receiving the mystery which the Church entrusts them with – then the Orthodox Church allows for a divorce and another marriage of the divorced. Attempts at justifying the practice of divorce in the Orthodox tradition focus on three basic arguments: 1/ a literal interpretation of Matthew’s clause (5:32); 2/ a specific concept of marriage in which the emphasis is put on its personalistic and synergic dimension; 3/ reference to the “principle of oikonomia”. So far, the issue of marriage indissolubility has not been subject of a broader debate in the ecumenical dialogue between the Roman Catholic Church and the Orthodox Church. The documents of the dialogue were confined to stating the differences between the Roman Catholic and Orthodox positions on this issue. These differences have their pastoral implications, especially in the context of determining the singleness of persons who were ever married in the Orthodox Church.
Źródło:
Sympozjum; 2010, 1(19); 41-60
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cerkiew prawosławna w I Rzeczypospolitej
Orthodox Church in the history of Poland
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23944094.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Kościół prawosławny
Cerkiew
Rzeczpospolita
Polska
Wielkie Księstwo Litewskie
Opis:
Społeczeństwo Rzeczypospolitej w mniejszym lub większym stopniu zawsze posiadało zróżnicowaną strukturę wyznaniową i narodową. Problem związany ze społecznością o odmiennej specyfice wyznaniowej pojawił się w Polsce na szeroką skalę już w XIV w., kiedy w jej granicach znalazły się obszary zamieszkałe przez ludność etnicznie niepolską. W XIV w. Królestwo Polskie utraciło znaczne obszary etnicznych ziem polskich na zachodzie. W rezultacie włączenia przez Kazimierza Wielkiego Rusi Halickiej zmieniła się struktura wyznaniowa i etniczna kraju. Wagę problemu, obecności w granicach państwa polskiego wyznawców Kościoła prawosławnego rozumiał ostatni przedstawiciel dynastii piastowskiej - Kazimierz Wielki. Zachował on prawa i obrządek Kościoła prawosławnego. Związek polityczny Wielkiego Księstwa Litewskiego z katolicką Polską miał ważne konsekwencje w relacjach wyznaniowych. Zahamował rozwój prawosławia i utorował drogę Kościołowi łacińskiemu ze wszystkimi skutkami polityczno-kulturowymi. Prawosławie z wyznania dominującego stało się wyznaniem tolerowanym. Mimo to, Jagiellonowie rozumieli, że ludność prawosławna była na swym etnicznym terytorium. Jagiellonowie, w odróżnieniu od Andegawenów czy Walezjuszy, swoją potęgę budowali na wielowyznaniowej strukturze Wielkiego Księstwa Litewskiego. Obcy był im model zachodni jednowyznaniowego państwa katolickiego, z jedną dominującą kulturą łacińską. Do takiej postawy zmuszała ich struktura etniczna Księstwa Litewskiego. W epoce jagiellońskiej prawosławie stało się wiarą narodową i ludową, poprzez wszechobecność różnorodnych form kultu i obrzędów. Potęga Rzeczypospolitej opierała się na uznaniu przez ludność ruską, wyznania prawosławnego Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego za własne państwo. Fenomen dobrego wielowyznaniowego i wielokulturowego współżycia został zachwiany zawarciem unii brzeskiej (1596 r.). Unia brzeska podważyła główny element podstawy kultury ruskiej, opierający się na duchowej jedności z Bizancjum. Do istniejącego układu katolicko-prawosławnego doszedł jeszcze jeden element pośredni, zawieszony między dwoma tradycjami. Inicjatorzy unii błędnie liczyli, że jej atrakcyjność spowoduje odejście Rusinów od prawosławia. Pomimo tej tendencji nie nastąpił upadek Cerkwi prawosławnej, a nawet jej rozwój w nowych strukturach, bardziej dostosowanych do XVII i XVIII–wiecznej rzeczywistości.
Society of the Polish-Lithuanian Commonwealth has always been, to a greater or lesser extent, diverse in terms of nationality and religion. Problems related to communities of different religious characteristics have emerged on a broad scale as early as 14th century, when territories inhabited by ethnically non-Polish peoples have fallen within Poland’s borders. In 14th century, the Kingdom of Poland has lost significant areas of ethnically Polish lands in the West. As a result of incorporation of Halych-Ruthenia by Casimir the Great, religious and ethnical structure of the country has changed. Casimir the Great, last king of the Piast dynasty, understood well the importance of the problem of having followers of the Orthodox Church within the borders of Poland. He maintained the rights and rite of the Orthodox Church. Political union between the Grand Duchy of Lithuania and Catholic Poland had important consequences for religious matters and relationships. It has hampered the expansion of Orthodox Church and opened the way for Catholic Church, with all its political and cultural impacts. Orthodox faith ceased to be the prevalent denomination and became a tolerated one. Despite that, Jagiellonians understood, that the Orthodox population lived on its own ethnic territory. As opposed to representatives of Houses of Anjou or Valois, monarchs of Jagiellonian dynasty built their power on multi-denominational structure of the Great Duchy of Lithuania. The Western model, of mono-denominational state with a single dominant Latin culture, was alien to them. Such an attitude was required due to the ethnic structure of the Grand Duchy. During the rule of the Jagiellons, Orthodox denomination has become a folk and popular religion, through ubiquity of diverse types of worship and rites. Power of the Polish-Lithuanian Commonwealth was based on Ruthenian, Orthodox population recognizing the Crown and Grand Duchy as their own state. The phenomenon of good multi-denominational and multi-cultural coexistence was undermined by the Union of Brest (1596). That union has undermined the main foundation of Ruthenian culture, rooted in spiritual unity with Byzantium. The existing Catholic/Orthodox structure was expanded to include another, intermediate element, suspended between the two traditions. Initiators of the Union have mistakenly hoped, that its attractiveness would induce the Ruthenians to depart from Orthodox faith. Despite such a tendency, the Orthodox Church did not collapse, and it even developed new structures, better adapted to the realities of 17th and 18th century.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 321-354
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Matthew the Poor: Towards Modern Birth Control Methods in the Coptic Orthodox Church
Autorzy:
Franc, Jaroslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475405.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Matta el-Meskeen
Matthew the Poor
bioethics
theology
the Coptic Orthodox Church
state
Egypt
deification
birth control
Opis:
The paper is focused on the Matta el-Meskeen (Matthew the Poor) and his reflection of selected bioethical issue: birth control. The paper deals with the forming stages of the bioethical discussions within the Coptic Orthodox Church in Egypt. The research is based on Matthew the Poor´s articles and books. The first part presents his teachings about theosis as an key concept of his theology in general and bioethics in particular. The second part brings analysis of his birth control reflections and presents his observations about the role of the Church and the state in the decision making process of Christian believers.
Źródło:
Family Forum; 2019, 9; 173-190
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reply to Disclosure Scandals in Romania Political Parties and the Romanian Orthodox Church
Autorzy:
Mica, Adriana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929528.pdf
Data publikacji:
2020-08-27
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
post-communism
Romanian Orthodox Church
transitional justice
disclosure
scandal
Opis:
In this paper the evolution of specific types of scandals within the field of transitional justice in Romania is shown. Furthermore, the study makes an inquiry into the reactions of different actors, socio-professional categories and organizations to the implementation of the disclosure law in Romania and to the flourishing of several legislative proposals on lustration and decommunization in the years following the 1989 anti-communist revolution. The actors under scrutiny are main political parties and the Romanian Orthodox Church respectively. The cases under review indicate that scandal is a quite versatile institution, and that the outcome of the disclosure scandals might as well be the advancement of disclosure and lustration measures, as well as also the hampering of such initiatives.
Źródło:
Polish Sociological Review; 2009, 165, 1; 39-61
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia ikony w Kościele prawosławnym
The theology of icons in the Orthodox Church
Autorzy:
Skomoroszko, Andrej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154388.pdf
Data publikacji:
2022-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
teologia
ikona
chrystologia
antropologia
liturgia
theology
icon
christology
anthropology
liturgy
Opis:
Artykuł przedstawia miejsce ikony w teologii oraz jej funkcję w liturgii w Kościele prawosławnym. Na początku zarysowano bogatą teologię ikony i jej znaczenie w tradycji wschodniej. W Kościele Wschodnim ikona jest chrystologiczna, antropologiczna i liturgiczna, gdyż ukazuje prawdziwego Boga w Chrystusie. Również ważna jest rola ikony w wyjaśnianiu wiernym nauczania Jezusa Chrystusa. Funkcje te pełni ikona przede wszystkim w obrębie świątyni, głównie podczas liturgii, która sprawowana na ziemi jest też uważana za obraz – ikonę niebiańskiej liturgii. Znajdując właściwe miejsce w przestrzeni sakralnej, ikony potwierdziły swoje liturgiczne i teologiczne znaczenie w życiu Kościoła Wschodniego.
The article presents the place of the icon in theology and its function in the liturgy in the Orthodox Church. At the beginning, the rich theology of the icon was outlined and its importance in the Eastern tradition. In the Eastern Church, the icon is Christological, Anthropological and Liturgical because it shows the true God in Christ. The role of the icon in explaining to the faithful the teaching of Jesus Christ is also important. These functions areperformed primarily by the icon within the temple, mainly during the liturgy, which when celebrated on earth is also considered an image – an icon of the heavenly liturgy. Finding the right place in the sacred space, the icons confirmed their liturgical and theological importance in the life of the Eastern Church.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2022, 23; 371-382
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nierozerwalność małżeństwa w rozumieniu Cerkwi prawosławnej
Indissolubility of marriage according to the Orthodox Church
Autorzy:
Rosochacki, Piotr Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662952.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Cerkiew prawosławna
nierozerwalność małżeństwa
małżeństwo
rozwód
Orthodox Church, indissolubility of marriage, divorce
Opis:
Though the indissolubility of marriage is deeply rooted in the faith and the tradition of both the Catholic and Orthodox Churches, the understanding of this attribute of marriage is one of the differences in the doctrine on marriage in the teaching of the sister Churches. In the article the question of the indissolubility of marriage was presented from the point of view of teaching of the Orthodox Church with the detailed consideration given to the regulations of the Russian Orthodox Church (the Patriarchate of Moscow). Both the biblical and theological arguments were presented which gave the understanding of the indissolubility of the orthodox marriage, but also its eternal character. The author has shown the conflict which lays between the theological theory – teaching about the eternal marriage and the pastoral practice, which due to human weakness lets the new marriages to be blessed. “The sacrament of love” (as the marriage is often named in the orthodox theology) is for eternity – not only till the end of life, the article shows the actual juridical situation of the reasons for which the marriage could be dissolved. The article is a help to understand the teaching of the Orthodox Church in such an important sphere of the ecclesiastical law as the conjugal law.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2018, 29, 1; 27-49
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektura cerkiewna na Ukrainie 1991–2022
Orthodox Church Architecture in Ukraine 1991–2022
Autorzy:
Janocha, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52163946.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
sztuka ukraińska
architektura sakralna
architektura współczesna
tradycja bizantyńska
tradycja ruska
Ukrainian art
sacral architecture
modern architecture
Byzantine tradition
Ruthenian tradition
Opis:
Po upadku ZSSR nastąpiła na Ukrainie prawdziwa eksplozja budownictwa sakralnego. Artykuł, o charakterze przeglądowym, prezentuje czternaście spośród blisko tysiąca cerkwi zbudowanych na Ukrainie w okresie trzydziestolecia od odzyskania niepodległości do agresji rosyjskiej (1991–2022). Kryterium wyboru jest kategoria reprezentatywności, zarówno pod względem jakościowym, formalnym, regionalnym, jak i wyznaniowym (świątynie unickie oraz prawosławne Cerkwi Ukraińskiej i Cerkwi Patriarchatu Moskiewskiego). Przy całym zróżnicowaniu łączy je swoista kanoniczność w podejściu do materii architektonicznej. Opiera się ona zasadniczo na bizantyńskim modelu świątyni krzyżowo-kopułowej, przyjętym na Rusi Kijowskiej. Wybrane przykłady odzwierciedlają zjawisko odwołania do różnych tradycji budowlanych, za którymi kryją się pewne racje ideowe – między swojskością a importem, między ukraińskością a rusofilstwem, między Rusią Kijowską a barokiem, między tradycją a nowoczesnością. Za każdą decyzją wyboru stoi określone przesłanie historyczno-kulturowe, ale także i polityczne. Współczesne ukraińskie cerkwie są nowym wcieleniem, wręcz manifestacją, architecture parlante.  
After the fall of the USSR, there was a real explosion of religious construction in Ukraine. The review article presents fourteen out of nearly a thousand churches built in Ukraine in the thirty years from regaining independence until the Russian aggression (1991–2022). The selection criterion is the category of representativeness, both in terms of quality, formal, regional and denominational aspects (Uniate and Orthodox temples of the Ukrainian Church and the Church of the Moscow Patriarchate). Despite all their diversity, they have in common a certain canonicity in their approach to architectural matter. It is essentially based on the Byzantine model of a cross-dome temple, adopted in Kievan Rus. The selected examples reflect wide spectrum of forms between traditionalism and modernism, ukrainism and rusophilism, regionalism and universalism. Behind each choice there is a specific historical and cultural, but also political, message. Contemporary Ukrainian Orthodox churches are a new incarnation, even a manifestation, of architecture parlante.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2023, XIX; 155-171
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Srpska pravoslavna crkva tokom 90-ih
The Serbian Orthodox Church in the 90s
Autorzy:
Radić, Radmila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951764.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Serbian Orthodox Church
Federal Republic of Yugoslavia
wars of the 90s
desecularization
Kosovo
episcopate
interchurches relations
Opis:
This paper is based on the earlier works of the author (incurred mainly on the analysis of the press of state and Church provenance), surveys of sociologists of religion, and findings of other researchers dealing with the issues of the Serbian Orthodox Church. Several characteristic points could be drawn that marked the history of the Church in the late 80s and throughout the 90s: the Church’s return from the margins and its more significant presence in society; accelerated process of desecularization; complicated relationship to authorities, ranged from the first closeness to the complete break and disappointment over unfulfilled expectations of the Church; refusal to admit the divisions and the creation of new states formed into the wars on 90s, which for the Church constituted acts of violent secession to detriment of the Serbian people; negative attitudes to the West, ecumenism, Vatican and interfaith dialogue; efforts to resolve the issue of schism within the Church; and growing internal contradictions in the episcopate. Entering unprepared for transition processes that led from one political system to another, followed by the wars and the collapse of the state, and movements into the Church, the Serbian Orthodox Church has tried to oscillate between maintenance of the traditional role of the national Church, and a gradual adjustment to the changes, in aim to avoid major consequences for ecclesiastical organization.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2016, 10; 257-268
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraińska Cerkiew Prawosławna wobec Euromajdanu 2013 – 2014
Ukrainian Orthodox Church and Euromaidan 2013 – 2014
Autorzy:
Kozyrska, Antonina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944994.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Euromajdan
kryzys polityczny na Ukrainie 2013 – 2014
Ukraińska Cerkiew Prawosławna (Patriarchatu Moskiewskiego)
związki wyznaniowe w  procesach politycznych
religia i polityka
Euromaidan
the political crisis in Ukraine 2013 – 2014
the Ukrainian Orthodox Church of the Moscow Patriarchate
religious groups in the political process
religion and politics
Opis:
Artykuł prezentuje stanowisko Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej (Patriarchatu Moskiewskiego) wobec Euromajdanu na Ukrainie na przełomie 2013/2014 r. Kościół ten zajął pozycję neutralną, w odróżnieniu od niektórych innych związków wyznaniowych, zwłaszcza tak zwanych Kościołów narodowych, które poparły protestujących. Jego oficjalne stanowisko wyrażało się w apelach do zachowania pokoju, porządku społecznego, integralności terytorialnej i jedności narodu, potępienia przemocy, nawoływania stron konfliktu do rozpoczęcia i kontynuacji dialogu. W artykule szczegółowo przeanalizowano przyczyny i skutki stanowiska Cerkwi.
The paper presents the reaction of the Ukrainian Orthodox Church (Moscow Patriarchate) to Euromaidan in the Ukraine at the turn of 2013 – 2014. The Church has not taken a clear univocal position, unlike some other religious groups, especially the so-called national Churches. Its official position was confined to general calls for preserving peace and public order, territorial integrity and unity of the people, condemnation of violence, calling for participants of the conflict to begin and continue the dialogue. The causes and consequences of the position taken by the Church are analyzed in detail.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2016, 50; 46-63
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwo w teologii Ortodoksyjnego Kościoła Koptyjskiego
Matrimony in theology of the Coptic Orthodox Church
Autorzy:
Lipniak, Jarosław M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956627.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
matrimony
sacrament
the Coptic Church
małżeństwo
sakrament
kościół koptyjski
Opis:
The Coptic Orthodox Church relates the mystery of trinity unity not only to science about the Church but also to perception of matrimony. The matrimony is for Copts one of seven sacraments. People were appointed to live in image and likeness of the Holy Trinity and will of God is, so as they, with exception of special cases, do not live in loneliness but in family. Like God gave first family his blessing and said to Adam and Eve to be fertile and have increase (Gen 1,28), so the Coptic Church gives its blessing relationship of man and woman. The matrimony is not for Orthodoxy only a state of nature but also a state of grace. Life in marriage, like monastic life is a vocation, requiring specific gift or charisma of the Holy Spirit and just this gift is being given in the sacrament of matrimony.
Źródło:
Studia Teologii Dogmatycznej; 2016, 2; 204-215
2449-7452
Pojawia się w:
Studia Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monastycyzm Kościoła prawosławnego w I Rzeczypospolitej
Monasticism of Orthodox Church in Polish-Lithuanian Commonwealth
Autorzy:
Pawluczuk, Urszula Anna
Wojciechowski, Leszek
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/23943699.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
monastycyzm
bazylianie
klasztory
prawosławie
Rzeczpospolita
Opis:
Rzeczpospolita od wieków związana jest z tradycją monastycyzmu wschodniego. Monastery w strukturach Kościoła prawosławnego zajmowały i zajmują najważniejsze miejsce, jako centra duchowości i przekazu tożsamości religijnej oraz kulturowej. Monastery na ziemiach ruskich Rzeczypospolitej nie tworzyły sieci zakonnej-kongregacji, a poszczególne jednostki były od siebie niezależne. W krajach znajdujących się w kręgu bizantyjsko-słowiańskim, zanim jeszcze ukształtowały się struktury cerkiewne najpierw powstawały ośrodki monastyczne. Głęboka tradycja monastycyzmu, tkwiąca korzeniami w czasach Rusi Kijowskiej, swoją kontynuację znalazła w prawosławnych ośrodkach monastycznych XVI-wiecznej Rzeczypospolitej. W wiekach XVII-XVIII monastery, szczególnie na terenie miast Wielkiego Księstwa Litewskiego, stały się główną ostoją prawosławia i opozycji antyunijnej [=przeciwko unii kościelnej, unii brzeskiej]. Szczególnie ważne były monastery, w których znajdowały się słynące z cudów ikony czy relikwie świętych. Edukacja przyklasztorna zajmowała istotne miejsce w systemie edukacji religijnej młodego pokolenia, a bogate zbiory biblioteczne, chociażby monasteru supraskiego czy ławryszewskiego, znane były poza granicami kraju. Monastery dostarczały kandydatów na biskupów, były miejscami rozwoju sztuki sakralnej. W ośrodkach monastycznych mnisi oraz mniszki prowadzili m.in. pracownie ikonopisców i kopistów, drukarnie, przytułki, szpitale czy gospodarkę monasterską.
The Commonwealth has had ties to the Eastern monastic tradition for centuries. In structures of the Orthodox Church, monasteries held, and continue to hold, the most important position as centres of spirituality and conveyance of identity, both religious and cultural. On Ruthenian territories of the Commonwealth, the monasteries did not form monastic networks-congregations; individual entities operated independently. In the countries of Byzantine-Slavic circle, monastic centres were established even before church structures were formed. Deep monastic tradition, dating back to the times of Kievan Rus’, found its continuation in Orthodox monastic centres of 16th century Commonwealth. In 17th and 18th centuries, the monasteries, especially those located in the cities of Grand Duchy of Lithuania, have become the mainstay of Orthodox faith and opposition against the Union of Brest. Particular importance was attached to monasteries, which held icons famous for miracles or relics of saints. Cloister schools were and important element of religious education of the young generation, and rich library holdings, such as those of Supraśl or Ławryszew monasteries were well known outside the country. The monasteries supplied bishop candidates, they fostered sacral art. In monastic centres, the monks and nuns have maintained icon painting and copying workshops, print houses, orphanages, hospitals and monastery economy.
Źródło:
Rola Kościoła w dziejach Polski. Kościoły w Rzeczypospolitej; 355-366
9788394837433
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kult maryjny w Etiopskim Kościele Ortodoksyjnym
The Marian Cult in the Ethiopian Orthodox Church
Autorzy:
Krawczuk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/522607.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Języków i Kultur Afryki. Polskie Towarzystwo Afrykanistyczne
Tematy:
Virgin Mary
theology
Christian art
religious poetry
Ark of the Covenant
Opis:
The cult of Virgin Mary plays an important role in the life of Ethiopian Orthodox Christians. Although Ethiopia is one of the eldest Christian realms in the world, information on the Marian cult in Ethiopia before 13th Century are scarce. It seems that the origin of the Marian devotion as we know it today harks back to the reign of king Zar‘a Yā‘qob (1434-1468). Its general features are easily recognizable to someone acquainted with Roman or Eastern Orthodox tradition. This is hardly surprising since the cult of Mary has its roots in early Christianity. However the Ethiopian interpretation of the Virgin has its peculiarities. In Ethiopia Mary is very strongly associated with the Old Testament, which is clearly visible throughout Ethiopic literature. A particularly close affinity is depicted between Mary and the Arc of the Covenant. This affinity has been incorporated into the Ethiopian ideology of power. Apart from the official theological expression promoted by the Church, the Marian cult has its more popular forms.
Źródło:
Afryka; 2015, 41; 67-80
1234-0278
Pojawia się w:
Afryka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjska Cerkiew Prawosławna a imperialna polityka Kremla
Russian Orthodox Church and the Kremlins imperial policy
Autorzy:
Woźniak, Sylwester
Czeluskin, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151062.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
geopolitics
Russia
Russian Orthodox Church
Russkiy mir
soft power
geopolityka
Rosja
Rosyjska Cerkiew Prawosławna
ruski mir
Opis:
The purpose of this article is to clarify the role of the Russian Orthodox Church as an institution supporting the Russian Federation's international policy activities. Based on historical facts, the origins of the ties between the Russian Orthodox Church and the Kremlin authorities are explained, where there is a tradition of using religion as an instrument of ideological influence (soft power). Most space was devoted to showing the church's ties with the ideology of the Russkiy mir, the methods used by religion to propagate this ideology, and, in particular, justifying the main thesis of the study, according to which the Orthodox Church is an element of Kremlin soft power and an instrument of information warfare. The methods of conducting this war in the countries formed after the collapse of the USSR were shown. For this reason, the activities of the Russian Orthodox Church in Ukraine, Moldova and other countries inhabited by Russian (Orthodox) minorities can lead to destabilization and pose a threat to the sovereignty and territorial integrity of the states. The Orthodox Church is one of the most important centers for justifying the Russian invasion of Ukraine and a tool for propagating the Kremlin narrative among the believers outside Russia.
Celem artykułu jest wyjaśnienie roli Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej (RCP) jako instytucji wspierającej działania Federacji Rosyjskiej w zakresie polityki międzynarodowej. W oparciu o fakty historyczne wyjaśniona została geneza powiązań rosyjskiego prawosławia z władzami na Kremlu, gdzie istnieje tradycja wykorzystywania religii jako instrumentu oddziaływania ideologicznego (soft power). Najwięcej miejsca poświęcono ukazaniu związków kościoła z ideologią ruskiego miru, metodom służącym propagowaniu tej ideologii przez religię, a zwłaszcza uzasadniono główną tezę opracowania, zgodnie z którą Cerkiew Prawosławna stanowi element kremlowskiej soft power i instrument wojny informacyjnej. Ukazano metody prowadzenia tej wojny w państwach powstałych po rozpadzie ZSRR. Z tego też powodu działalność Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej na Ukrainie, w Mołdawii i innych krajach zamieszkanych przez rosyjskie (prawosławne) mniejszości, może prowadzić do destabilizacji i stanowi zagrożenie dla suwerenności i integralności terytorialnej państw. Cerkiew jest jednym z najważniejszych ośrodków usprawiedliwiających rosyjską inwazję na Ukrainę i narzędziem propagowania kremlowskiej narracji wśród wiernych poza granicami Rosji.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2023, 43; 29-48
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakrament namaszczenia chorych w Kościele prawosławnym
The Sacrament of Holy Unction in the Orthodox Church
Autorzy:
Szmajda, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497096.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
sakrament namaszczenia chorych
Kościół prawosławny
świeca
oliwa
wino
materia sakramentu
chory
7 kapłanów
Ewangelia
Sacrament of Holy Unction
Orthodox Church
candle
oil
matter of sacraments
sick
seven priests
Gospel
Opis:
Sakrament sięga swymi korzeniami do pierwszych wieków Chrześcijaństwa. Modlitwa i namaszczenie olejem chorego, ukazuje wierność nauce zawartej w Nowym Testamencie: „Choruje ktoś pośród was? Niech wzywa prezbiterów Kościoła i niech się modlą nad nim, namaszczając go olejem w imię Pana! A modlitwa wiary zbawi dotkniętego słabością i Pan mu ulży, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5,13‑16). Troska o chorych wiernych jest obowiązkiem całej Cerkwi. Obrzęd ten powinien być sprawowany w cerkwi, w obecności tak wielu parafian, jak to tylko możliwe. Jeśli chory nie może się poruszać, wówczas obrzęd jest sprawowany w domu lub tez w szpitalu. W obrzęd uzdrowienia chorych powinna być zaangażowana cała Cerkiew, ponieważ choroba jednego z członków, podobnie jak grzech każdego z nich, dotyka całej Cerkwi. Takie właśnie znaczenie ma również cerkiewny wymóg, aby obecnych było siedmiu prezbiterów, którzy siedmiokrotnie czytają Ewangelię oraz modlitwy, w czasie których pomazują chorych olejem.
The origins of the Sacrament of Holy Unction are found in the first centuries of Christianity. Prayer and anointing the sick with oil shows faithfulness to the teachings of the New Testament: “Is any one among you suffering? Let him pray. Is any cheerful? Let him sing praise. Is any among you sick? Let him call for the elders of the church, and let them pray over him, anointing him with oil in the name of the Lord; and the prayer of faith will save the sick man, and the Lord will raise him up; and if he has committed sins, he will be forgiven” (James 5:13‑16). Providing care for sick Christians is the obligation of the whole Church. This rite should be performed in the church, and in the presence of as many parishioners as possible. If the sick person is not able to move, the rite is then performed at home or in the hospital. “The whole Church should be engaged in the rite of healing, because the sickness of one of its members, as in the case of sin, has an impact on the whole Church”. This rite also requires that seven priests, who read fragments of the Gospel and prayers, and later anoint the sick with oil, be present.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2019, 2(20); 63-78
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Romanian Orthodox Church in Hungary and the Kingdom of Yugoslavia in the Interwar Period
Autorzy:
Scridon, Alin Cristian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628698.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
The Romanian Orthodox Church
the interwar period
Hungary
Yugoslavia
Opis:
Aim. The Romanian Orthodox Church in Hungary and Yugoslavia encountered a series of shortcomings between the two world wars.  Conclusion. Regardless of the political realities of the times, the Romanians coalesced around the Romanian Orthodox Church. That is why, not by chance, the great poet Mihai Eminescu identifies the Romanian Orthodox Church with the institution that preserved the Latin element near the Danube. The activity of the Romanian Orthodox Church in Hungary and Yugoslavia in the interwar period was mainly performed by priests.  
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2018, 9, 1; 190-195
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Icon from the Orthodox Church in Tatаurоvо (Eastern Siberia)
Autorzy:
Panasiuk, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508842.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
icon
Orthodoxy
Catholicism
Siberia
Opis:
An Icon from the Orthodox Church in Tatаurоvо (Eastern Siberia)In the Orthodox church in Tataurovo (Татаỳрово), a settlement in Eastern Siberia, consecrated in 2013, there is a noncanonical old icon with features of eastern and western painting. Ikona z cerkwi prawosławnej z Tataurowa (wschodnia Syberia)W miejscowości Tataurowo (Татаỳрово), znajdującej się we wschodniej Syberii, w prawosławnej cerkwi konsekrowanej w 2013 roku znajduje się niekanoniczna stara ikona nosząca cechy zarówno wschodniego, jak i zachodniego malarstwa.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2017, 6
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obecność Kościoła prawosławnego w przestrzeni medialnej
Presence of the Orthodox Church in the Media Space
Autorzy:
Karczewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168691.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
media
telewizja
internet
radio
Orthodoxia
Cerkiew.pl
Opis:
The paper describes the main problems and challenges connected to the presence of the Orthodox Church and religious content in the media space – especially in electronic media (radio, television, internet). The text outlines the general history and current status of activities of the Polish Autocephalous Orthodox Church in the media, with particular emphasis on the role of the laity. Problems and possible ways of solving them are presented, as well as challenges faced by the clergy and lay people who use new forms of evangelization.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2018, Rola laikatu w życiu Cerkwi, 9; 150-157
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Importance of the Autocephaly of the Orthodox Church of Ukraine for the Confessional Policy of the Russian Federation in Central and Eastern Europe
Autorzy:
Orzechowski, Marcin
Wejman, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076652.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Autocephaly
Orthodox Church of Ukraine
Russian Orthodox Church
confessional
policy
Eastern Europe
Opis:
The subject of the article is an analysis of the impact of the Orthodox Church of Ukraine's autocephaly process on Ukraine's relations with the Russian Federation. Orthodoxy, understood as both a religious institution and a denomination, has been a constant and most important component of Russia's identity since the very beginning of its existence. It remains the dominant religion in the Russian Federation, despite the religious diversity resulting from the multi-ethnic nature of the state. The aim of the article is to analyze the role of the Orthodox Church in the internal and foreign policy of the Russian Federation. In Russian-Ukrainian relations, it played an important role in supporting activities such as the annexation of Crimea or support for pro-Russian separatists in the Donbas. The position of the Russian Orthodox Church in contemporary Russia is also associated with a specific type (model) of the policy pursued by that state, referred to as "confessional policy (diplomacy)", integrally connected with the issues of religious security of the country. The analysis of the content of the program documents of the state institutions of the Russian Federation and internal organizations of the Russian Orthodox Church allows to distinguish the so-called differentia specifica, characterizing the community of assumptions and the identity of actions undertaken by state and church institutions in Russia. Church institutions are perceived as the so-called The "national" church of the Russian Federation. This results in the Church becoming entangled in various parapolitical affiliations, which in turn has specific implications in the political and interfaith sphere. The authors, on the basis of the conducted analysis, conclude that the autocephaly of the Orthodox Church of Ukraine is essential for the country's independence from Russia – it strengthens the Ukrainian national identity and limits Russian influence in this country.
Tematem artykułu jest analiza wpływu procesu autokefalii Prawosławnego Kościoła Ukrainy na stosunki Ukrainy z Federacją Rosyjską. Prawosławie, rozumiane zarówno jako instytucja religijna, jak i wyznanie, jest stałym i najważniejszym elementem tożsamości Rosji od samego początku jej istnienia. Pozostaje religią dominującą w Federacji Rosyjskiej, pomimo zróżnicowania religijnego wynikającego z wieloetnicznego charakteru państwa. Celem badawczym artykułu jest analiza roli Cerkwi w polityce wewnętrznej i zagranicznej Federacji Rosyjskiej. W stosunkach rosyjsko-ukraińskich odgrywał ważną rolę we wspieraniu działań takich jak aneksja Krymu czy wspieranie prorosyjskich separatystów w Donbasie. Pozycja Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej we współczesnej Rosji wiąże się także ze specyficznym typem (modelem) prowadzonej przez to państwo polityki, określanej mianem „polityki wyznaniowej (dyplomacji)”, integralnie związanej z kwestiami bezpieczeństwa religijnego państwa. Analiza treści dokumentów programowych instytucji państwowych Federacji Rosyjskiej i organizacji wewnętrznych Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej pozwala na wyodrębnienie tzw. différentia specifica, charakteryzującej wspólnotę założeń i tożsamość działań podejmowanych przez państwo i cerkiew instytucje w Rosji. Instytucje kościelne postrzegane są jako tzw. Kościół „narodowy” Federacji Rosyjskiej. Powoduje to uwikłanie Kościoła w różne afiliacje parapolityczne, co z kolei ma określone implikacje w sferze politycznej i międzywyznaniowej. Na podstawie przeprowadzonej analizy autorzy dochodzą do wniosku, że autokefalia Prawosławnego Kościoła Ukrainy jest niezbędna dla niezależności tego kraju od Rosji – wzmacnia narodową tożsamość Ukrainy i ogranicza rosyjskie wpływy w tym kraju.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2021, 21; 133-147
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ETNICZNOŚĆ I RELIGIA – KOŚCIÓŁ GRECKOKATOLICKI W POLSCE PO AKCJI „WISŁA”
ETHNICITY AND RELIGION – UKRAINIAN ORTHODOX CHURCH AFTER OPERATION „WISŁA”
Autorzy:
Domagała, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418438.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
Ukrainian Orthodox Church
nationalism
diaspora
Opis:
There are three traditional foundation or pillars of Ukrainian national identity; language, religion and social memory but religion is the most important. It is connected in special way with the Orthodox Church and its role to the preservation and reconstruction that identity. Interviews conducted among Orthodox Church priests working in the decanates of Olsztyn, Elbląg and Węgorzewo and other researches make clear that religion is the real value of native ethnic culture and center of Ukrainian national consciousness. Social and cultural role of Orthodox parish churches in the Ukrainian community refers also to the situation before 1947 i.e. deportation Ukrainians on Wamia and Mazury. History and memory of the polish-ukrainian borderland show that among principles of coexistence of Poles and Ukrainians religion and church were the most important. Now significance of religion in processes of identification is also recognized. It seems that future existence of Ukrainian diaspora in Warmia and Mazury depends on religion. It means that the range of the assimilation processes will depend not only on rate of conversional and mixed marriage but also on different forms of secularization. Religious institutions are connected with political; Ukrainian Orthodox Church which gained full political and cultural rights after 1989 increased his social and cultural activity to become the most important institution of presentation of ethnic group interests.
Źródło:
Colloquium; 2015, 7, 4; 45-60
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autocephalization of the Church in Ukraine as an Element of Competition between the Patriarchates of Constantinople and Moscow for the Leadership in the Orthodox World
Autokefalizacja Cerkwi Na Ukrainie Jako Element Rywalizacji Patriarchatów Konstantynopolitańskiego I Moskiewskiego O Przywództwo W Prawosławnym Świecie
Autorzy:
Dudra, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1938259.pdf
Data publikacji:
2019-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
autocephaly
patriarch
Orthodox Church
Ukrainian Orthodox Church
autokefalia
patriarcha
Cerkiew prawosławna
Ukraińska Cerkiew Prawosławna
Opis:
After regaining independence, the state authorities of Ukraine undertook actions aimed at obtaining the autocephaly by the local Orthodox Church. This process was difficult due to the existing divisions in Ukrainian Orthodoxy. The most numerous Ukrainian Orthodox Church of the Moscow Patriarchate, with autonomous status, did not show any aspirations for independence from the Russian Orthodox Church. The political activities undertaken in 2018, supported by the Ukrainian Orthodox Church of the Kiev Patriarchate, led to the acquisition of the tomos from the Patriarchate of Constantinople and the creation of the Orthodox Church of Ukraine.
Po odzyskaniu niepodległości władze państwowe Ukrainy podjęły działania mające na celu uzyskanie przez lokalną Cerkiew prawosławną autokefalii. Proces ten był trudny ze względu na istniejące podziały w ukraińskim prawosławiu. Najliczniejsza Ukraińska Cerkiew Prawosławna Patriarchatu Moskiewskiego, mająca status autonomicznej, nie wykazywała dążeń do niezależności od Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. Podjęte w 2018 roku działania polityczne wsparte przez Ukraińską Cerkiew Prawosławną Patriarchatu Kijowskiego doprowadziły do uzyskania tomosu od Patriarchatu Konstantynopolitańskiego i utworzenia Prawosławnej Cerkwi Ukrainy.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 63; 137-155
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przeszłość i teraźniejszość staroprawosławia na Ukrainie
Autorzy:
Pastuszewski, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46106073.pdf
Data publikacji:
2021-11-20
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Orthodox Church
Russians
Ukraine
minorities
Opis:
The small (6–7 thousand) diaspora of Old Orthodox Russians in Ukraine, rooted for over 350 years, after the events of 2014, began to be subject to processes of alienation. The amended religious law began to stigmatize Russians by imposing the obligation to specify in the statutes and names of their organizations and institutions that they are Russian, that is, related to the “aggressor state”. There were local attacks on religious buildings of Old Orthodox Russians. After a few years, the situation stabilized.
Źródło:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej; 2021, 14; 24-53
1898-4215
Pojawia się w:
Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święcenia kapłańskie kobiet z perspektywy prawosławnej
Ordination of Women from the Perspective of the Orthodox Church
Autorzy:
Kałużny, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953978.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
prawosławie
święcenia (ordynacja) kobiet
kapłaństwo
dialog ekumeniczny
Orthodoxy
ordination of women
priesthood
ecumenical dialogue
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest prezentacja aktualnego stanowiska prawosławia w sprawie możliwości święceń kapłańskich kobiet. Z problemem święceń (ordynacji) kobiet Kościoły prawosławne zetknęły się w latach 60. ubiegłego stulecia w ramach Światowej Rady Kościołów. Początkowo teologowie prawosławni postrzegali tę kwestię jako obcą dla ich świadomości eklezjalnej. Z biegiem czasu, pod wpływem kontaktów z Kościołami chrześcijańskimi na Zachodzie, prawosławie uświadomiło sobie wagę problemu i potrzebę pogłębionej refleksji na ten temat. Wyzwanie to podjęli teologowie prawosławni, zwłaszcza z Europy Zachodniej i USA. Praktyka święceń kapłańskich kobiet została negatywnie oceniona w dokumencie końcowym Międzyprawosławnej Konsultacji Teologicznej na Rodos (1988). Podobne stanowisko strona prawosławna wyraziła w dokumentach końcowych międzywyznaniowych dialogów ekumenicznych. Zawarte w tych tekstach prawosławne argumenty przeciw święceniom kobiet koncentrują się wokół tradycji poświadczonej w Piśmie Świętym, antropologii, symbolizmu liturgicznego i jedności chrześcijan. Aktualne stanowisko prawosławia w sprawie możliwości święceń kapłańskich kobiet jest więc negatywne. Można jednocześnie zauważyć pewne zróżnicowanie poglądów teologów prawosławnych w tej kwestii, co może świadczyć o tym, że debaty wokół święceń kapłańskich kobiet w prawosławiu nie można uznać za zakończoną.
The present article aims at explicating the present position of the Orthodoxy on a possibility of ordaining women to the priestly office. The Orthodox Churches met with the problem of women’s ordination in 1960’s when participating in the World Council of Churches. At first, the Orthodox theologians saw this issue as something alien to their ecclesiastic awareness. In the course of time however, influenced by contacts with Christian Churches in the West, the Orthodoxy realized the importance of the problem and the need for a deeper reflection on it. The challenge was taken up by Orthodox theologians, especially those from Western Europe and the USA. The practice of ordaining women was negatively evaluated in the final document of the Rhodes Inter-Orthodox Consultation (1988). The Orthodox party took a similar position in the final documents of interconfessional ecumenical dialogues. The Orthodox arguments against ordination of women which are contained in these texts concentrate on the Tradition testified in the Holy Scriptures, anthropology, liturgical symbolism and Christian communion. Thus, the present position of the Orthodoxy on a possibility of women’s ordination to the priestly office is negative. At the same time, one can notice certain differences in opinions of Orthodox theologians on this issue, which can mean that the debate on ordination of women should not be regarded as finished.
Źródło:
Polonia Sacra; 2015, 19, 4(41); 133-153
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in Ukrainian orthodoxy after the revolution of dignity: the “Russian” context
Autorzy:
Hurak, Ihor
Kobuta, Svitlana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116142.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Fundacja Copernicus na rzecz Rozwoju Badań Naukowych
Tematy:
Ukraine
Russia
UOC (MP) (Ukrainian Orthodox Church Moscow Patriarchate)
OCU (Orthodox Church of Ukraine)
autocephaly
Opis:
Within the framework of the implementation of foreign policy employing “soft power”, the leadership of the Russian Federation traditionally assigns an important role to the Russian Orthodox Church (ROC). After the occupation of Crimea and the beginning of the armed conflict in Donbas, the ROC lost much of its direct influence on the situation in Ukraine. Under such circumstances, the new leadership of the Ukrainian Orthodox Church (UOC) Moscow Patriarchate (MP) has taken on the key role in conveying messages to Ukrainian society favorable to the Kremlin. Initiating the distancing of the church from social processes in the state, the hierarchs of the UOC (MP) have simultaneously taken steps and made statements that, within the framework of Ukrainian-Russian confrontation, clearly demonstrate their support for the Russian point of view. In fact, despite the ongoing armed conflict in the east of Ukraine, the UOC (MP) has been able to maintain its position within Ukrainian Orthodoxy in terms of numbers. At the same time, the emergence of the local autocephalous Orthodox Church of Ukraine (OCU) in early 2019 marked a fundamental transformation in its religious landscape. The OCU was formed mainly from the UOC-KP (Ukrainian Orthodox Church – Kyiv Patriarchate) and the UAOC (Ukrainian Autocephalous Orthodox Church) which had not been canonically recognized by the world Orthodox Church, unlike the UOC-MP. Having received the Tomos from the Ecumenical Patriarch, Bartholomew, the OCU became the only canonical Orthodox Church in Ukraine. Within the two years following its formation, the OCU was recognized by three more Orthodox churches along with the Ecumenical Patriarchate and was included in their lists of the recognized Eastern Orthodox churches (diptychs). This accounts for the OCU’s promising prospects while it also signifies a loss of authority by the ROC as well as the growing threats it faces in terms of its weakened influence within world Orthodoxy.
Źródło:
The Copernicus Journal of Political Studies; 2021, 2; 33-50
2299-4335
Pojawia się w:
The Copernicus Journal of Political Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The authority vs. the Orthodox Church – historical and contemporary role of the Russian Orthodox Church as an actor in the political system
Władza vs. Cerkiew – historyczna i współczesna rola Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej jako aktora systemu politycznego
Autorzy:
Sieńko, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850916.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Russia
Russian Orthodox Church
religion
secular state
Rosja
Kościół Prawosławny
religia
państwo świeckie
Opis:
In this article devoted to the relationship between the authority and the Russian Orthodox Church on the canvas of history. The author demonstrates the influence of historical experiences and the role of the Russian Orthodox Church on the current model of relations between secular and spiritual authority. An important part of the work is the assessment of the opportunities and threats stemming from the subordination of the Russian Orthodox Church to the current elites.
Niniejszy artykuł jest analizą stosunków pomiędzy władzą a Cerkwią w Rosji w ujęciu historycznym. Autorka podjęła próbę wykazania wpływ doświadczeń historycznych i roli Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na współczesny model relacji pomiędzy władzą świecką a duchową w Federacji Rosyjskiej. Ważną część rozważań stanowi ocena szans i zagrożeń wynikających z podporządkowania Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego obecnym elitom władzy.
Źródło:
Facta Simonidis; 2018, 11, 1; 297-312
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The celebrant of the Holy Sacrament of the Eucharist. Rules and canonical norms of the Orthodox Church
Autorzy:
Mititelu, Cătălina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554705.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Holy Sacrament
Eucharist
Orthodox Church
canon law
theology
Opis:
This review presents the canonical legislation text of the Orthodox Church, from the first millennium – corroborated with the text of the typiconal guidelines made and published over the centuries in this part of this ecumenical Christian world – concerning the celebration of the Divine Sacrament of the Eucharist and, ipso facto, its celebrant. Thus an opportunity is created to offer to the reader (canonist or theologian) some eloquent testimonies of the liturgical-canonical Tradition of this Church, which is part of the common liturgical-canonical heritage of the ecumenical Church of the first millennium.
Źródło:
Annales Canonici; 2014, 10; 137-150
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orthodox Church in the Legal Field of Modern Ukraine
Kościół prawosławny w porządku prawnym współczesnej Ukrainy
Autorzy:
Lozinsky, Konstantin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1998568.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Church
state
Ukrainian Constitution
right to freedom of thought and religion
Kościół
państwo
Konstytucja Ukrainy
prawo do wolności myśli i religii
Opis:
Ustrojodawca w Konstytucji Ukrainy stanowi, że Kościół i związki wyznaniowe na Ukrainie są oddzielone od państwa. Na Ukrainie relacje między Kościołem a państwem rozpoczynają się od procedury rejestracji jednostek kościelnych – np. parafii i diecezji – z których powstaje widzialna struktura organizmu kościelnego. Państwo nie ingeruje w działalność organizacji religijnych, jeżeli nie naruszają obowiązującego ustawodawstwa, życia, zdrowia, godności osoby, a także praw innych obywateli i organizacji.
The legislator in the Constitution of Ukraine states that the Church and religious organizations in Ukraine are separated from the state. In Ukraine the relations between the Church and the state begins with the procedure for registering Church units – e.g. parishes and dioceses – of which the visible structure of the Church organism actually forms. The state does not interfere with the activities of religious organizations, if they do not violate the current legislation, do not encroach on life, health, dignity of a person, as well as the rights of other citizens and organizations.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2018, 7, 1; 61-73
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role of the Russian Orthodox Church in the context of the Russian-Ukrainian armed conflict
Autorzy:
Baluk, Walenty
Doroshko, Mykola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031308.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Orthodox Christianity
“Russian world”
hybrid war
Ukraine
Russia
OCU
ROC
Kyiv Patriarchate
Moscow Patriarchate
Kościół prawosławny
wojna hybrydowa
konflikt na Ukrainie
Ukraina
Rosja
Patriarchat Kijowski
Patriarchat Moskiewski
Opis:
The article analyses the influence of the religious factor on the internal processes of nation-state consolidation in Ukraine and on the causes and consequences of the Russian-Ukrainian conflict. The division of the Ukrainian Orthodoxy into three branches (UAOC, UOC-KP and UOC-MP) did not allow the Church to become a consolidating factor in the formation of a nation-state in independent Ukraine and a generator of social transformation. The situation may change for the better after the creation of the Autocephalous Orthodox Church of Ukraine in 2018.
Artykuł analizuje wpływ czynnika religijnego na wewnętrzne procesy konsolidacji państw narodowych na przykładzie Ukrainy oraz na przyczyny i konsekwencje konfliktu rosyjsko-ukraińskiego. Podział ukraińskiego prawosławia na trzy gałęzie (UKP, UKP-KP i UKP-MP) nie pozwolił Cerkwi stać się czynnikiem konsolidującym tworzenie państwa narodowego na niepodległej Ukrainie i generatorem przemian społecznych. Sytuacja może zmienić się na lepsze po utworzeniu Autokefalicznej Cerkwi Prawosławnej Ukrainy w 2018 roku.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2021, 56, 3; 121-140
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawosławne koncepcje rozwiązania współczesnych problemów nacjonalistycznych
Autorzy:
Ławreszuk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167281.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Kościół prawosławny
nacjonalizm
Orthodox Church
Nationalism
Opis:
The aim of the paper is to show how to solve contemporary nationalistic issues, known also as „ethnophiletism”, in Orthodox way. Although nationalism is not the ecclesiological problem, its ideas affect the Church, too. The aim of this study is to identify problems, which arising from these nationalistic ideas touch the Church, and to present some ways of solving them. This paper indicates the difference between Orthodox and secular understanding of the term „nation”. The Church attitude to nationality and related issues is not based on a secularism, but it takes as a foundation Christ’s teachings . The paper indicates the problematical questions, in which the clash between the Church teaching and the nationalistic ideas takes place. Church problems based on the ethnic and nationalistic ideas are especially emphasized in this article. Ethnic problems in the Church are presented as an ecclesiological distortion and redefinition of Christian ideals, from which the issue of ethnophiletism was discussed more detailed. The paper shows the problems and also indicates possible solutions in the spirit of the Orthodox Church teaching. Discussing questions of the universal councils decisions and returning to the original ecclesial standards, this paper points out the necessity of eliminating dangerous ideas inside the Church.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2011, Kościół prawosławny na Bałkanach i w Polsce – wzajemne relacje oraz wspólna tradycja, 2; 205-215
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misja ewangelizacyjna w Rosyjskim Kościele Prawosławnym
Evangelizing Mission in the Russian Orthodox Church. A Historical Outline
Autorzy:
Górka, Leonard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343382.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawosławie rosyjskie
misja
ewangelizacja
metody misyjne
mission
Church
koinonia
nature
ecumenism
Opis:
After the East-West Schism the Byzantine Church did not participate in the geographical spread of the Kingdom of Heaven. In the family of the autocephalous Orthodox Churches, the Orthodox Church in Russia was the only one which was engaged in the missionary work. This fact is the more worthy of notice, as the Russian Orthodox Church has been within jurisdiction of the Patriarch of Constantinople down the centuries. This article intend to describe the Russian-Orthodox mission to the pagan nations. First, it seems to be important for the missiology in particular, to present the way of the Russian Orthodoxy to the pagans. After the historical scrutiny it is not easy to state, whether the missionary work had been recognized by the Russian Church from the very beginning and interpreted according to the Christian meaning. It seems, according to the missiological methods, that the Russian mission to the pagans had more to do in transforming nominal Christians into real Christians.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2012, 4; 5-30
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Церковь и общество: место и значение православных песнопений в современном социуме
Kościół i społeczeństwo: miejsce i znaczenie śpiewów prawosławnych we współczesnym społeczeństwie
Church and society: the place and significance of Orthodox chants in modern society
Autorzy:
Лебецкий, Владимир
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917010.pdf
Data publikacji:
2019-11-26
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Церковь
общество
православные песнопения
Orthodox Church
society
orthodox church singing
Cerkiew prawosławna
społeczeństwo
prawosławny śpiew cerkiewny
Opis:
В статье поднимаются вопросы значимости православных песнопений в жизни современного общества, рассматривается актуальность их исполнения на концертной эстраде, вне богослужебной практики, а также анализируется богослужебный репертуар и доминирующие факторы, необходимые композитору, приступающему к созданию церковных и духовных сочинений. Одновременно систематизируются и сопоставляются фестивали православных песнопений, их сферы воздействия на слушателей и социум.
The article raises questions of the importance of Orthodox chants in the life of modern society, considers the relevance of their performance on the concert stage, outside the liturgical practice, and analyzes the liturgical repertoire and the dominant factors necessary for the composer, who begins to create Orthodox works. At the same time, the Festivals of Orthodox chants, their spheres of influence on listeners and society are systematized and compared.
Artykuł porusza pytania o znaczenie śpiewów prawosławnych w życiu współczesnego społeczeństwa, rozważa znaczenie ich występów na scenie koncertowej, poza praktyką liturgiczną, i analizuje repertuar liturgiczny oraz dominujące czynniki konieczne dla kompozytora, który zaczyna tworzyć dzieła prawosławne. W tym samym czasie festiwale śpiewów prawosławnych, ich sfery wpływów na słuchaczy i społeczeństwo są usystematyzowane i porównywane.
Źródło:
ELPIS; 2019, 21; 9-13
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lauds by Krzysztof Penderecki – a musical transmission of a spiritual message: <i>Поем Твою, Христе, спасительную Страсть, и славим Твое воскресение!<i>
Autorzy:
Krawczyński, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146656.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Penderecki
Lauds
Orthodox church music
Opis:
The centre of research interest described in the article is the analysis of the relationship of the work of the eminent Polish composer Krzysztof Penderecki, LAUDS I – Złożenie do grobu (Laying in the Tomb) and LAUDS II – Zmartwychwstanie (Resurrection), with the texts of the Orthodox rite of Good Friday and Holy Week Saturday. The first part of the article presents the political and historical context of the work, its influence on the choice of content and form of composition. The liturgical coherence of Penderecki’s three works is presented: St Luke’s Passion and both Lauds, as a unity combining the cohesiveness of the Paschal themes. The construction of the work itself according to the division into individual parts is discussed. Each is placed within the liturgical, timbral and semantic layers of the Holy Week liturgy and discussed in terms of its musical construction, which makes use of extremely varied and often unconventional means of artistic expression. The article concludes that Krzysztof Penderecki’s Lauds, being an artistic – not liturgical – work, subordinates the text of the service to musical needs, using it as an inspiration for the spiritual values subsequently contained in the music. It is difficult, therefore, to find in it the preservation of the liturgical canon, or its setting in the direct course of an Orthodox Paschal service. Rather, one should seek, translated into musical language, the values contained in the prayer layer of the Good Friday and Saturday rites. Crucial for all the considerations carried out in the article are the relations between the verbal layer of the service and the form and musical layer of the work, which is an unprecedented, until then, artistic approach to the Easter rite. The whole is illustrated with examples taken from the scores of the work, referring to the descriptions presented in the article.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2023, 21; 67-81
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modlitwy za Ukrainę i o pokój „w czas próby i rozdziału”
Prayers for Ukraine and Peace in the “Times of Tribulation and Division”
Autorzy:
Naumow, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635425.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
liturgical prayers
war
peace
Moscow Patriarchate
Ukrainian Orthodox Church
Ukrainian Orthodox Church of the Kiev Patriarchate
Opis:
Based upon web-published materials, the article analyzes the eulogies composed in the Church Slavonic and Ukrainian languages, which have arisen following Kiev’s Maidan and its subsequent developments in the period December 2013 – December 2014. The texts under analysis come from Ukrainian Orthodox Church of the Moscow Patriarchate and from the Patriarchate of Moscow itself, from the Ukrainian Orthodox Church of the Kiev Patriarchate and some other texts. Initiatives from the laity are also taken in account (e.g. Ruslana Lyžyčko). The prayers under analysis show historical and political influences. In the Muscovite texts and in Patriarch Kirill’s statements, the attempt to impose the idea of a Russian Commonwealth (Russkij mir) is quite evident. This idea is based upon the unity and brotherhood of a people united by the christening of the Prince St. Vladimir. There are also charges brought against Greek Catholics and non-canonical Churches. The texts composed in Ukraine are either more decisively patriotic and anti-muscovite, with statements backing the European project (the Kiev Patriarchate Ukrainian Orthodox Church), or more religious in general terms, with a plea for fundamental Christian values and declarations of loyalty towards the State (the Moscow Patriarchate Ukrainian Orthodox Church).
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2016, 10
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filip Melanchton – prekursor dialogu z Kościołem wschodnim
Philipp Melanchthon – a precursor of dialoque with the Orthodox Church
Autorzy:
Pracki, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/425346.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
Tematy:
Reformation
Orthodoxe Kirche
Dialog
Ökumene
Opis:
Philipp Melanchthon (1497-1560), mit seiner inklusiven Perspektive in evangelischer Ekklesiologie, war wie ein Theologe von heute. Zu den wichtigsten dogmatischen Themen des sechzehnten Jahrhunderts, die auch im modernen ökumenischen Dialog weitergeführt werden, soll man die Confessio augustana graeca – die von Melanchthon ins griechische Übersetzte Augsburgische Konfession – und die theologische Korrespondenz zwischen dem Patriarchen von Konstantinopel Jeremiah II und dem lutherischen Theologen der Universität Tübingen, erwähnen. Die beiden wurden als Protagonisten in der Geschichte des ökumenischen Dialogs betrachtet. Bei der Übersetzung der Augustana hat Philipp Melanchthon statt der apologetischen Themen, die Begriffe der Orthodoxie und der Wiedergeburt bewusst betont, um die theologische Sensibilität des Ostens zu beachten. Auch im liturgischen Kontext kommt die griechische Version der Mentalität der Griechen entgegen. Zu den wichtigsten Initiativen des deutschen Reformators gehörte die zweiseitige Annäherung der Reformation und der Orthodoxe Kirche, die im interkonfessionellen multilateralen Dialog des XX-sten Jahrhunderts wiedererneuert wurde.
Źródło:
Gdański Rocznik Ewangelicki; 2011, 5; 218-239
1898-1127
Pojawia się w:
Gdański Rocznik Ewangelicki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie laikatu i kleru w Kościele prawosławnym
The Concept of Laity and Clergy in the Orthodox Church
Autorzy:
Kostiuczuk, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168704.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Kościół prawosławny
kler
laikat
hierarchia
Opis:
The article describes the terminological issues referring to the concept of laity and clergy on the basis of the Holy Scripture and their use in the early Christian Church. In the further part of the article, we refer to the formation of the clergy, its degrees and the requirements and privileges basing on the canons. The question of various translations of canons into modern languages is also discussed, with reference to concepts related to clergy and laity. The last part of the article is devoted to the Orthodox understanding of the role and service of the laity in the Orthodox Church.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2018, Rola laikatu w życiu Cerkwi, 9; 8-17
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjski Kościół Prawosławny a nauka. XX-wieczne debaty wokół teorii ewolucji
Russian Orthodox Church and science. Debates on the theory of evolution in 19th and 20th Centuries
Autorzy:
Obolevitch, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690634.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Copernicus Center Press
Tematy:
Russian Orthodox Church
theory of evolution
Opis:
In this article the author considers an attitude of the Russian Orthodox Church towards the theory of evolution beginning with the year of publication of Darwin 'The Evolution of Species' until contemporary times. The orthodox theology relies upon the thought of Greek Fathers of the Church who emphasized a difference between the incomprehensible essence of God and His actions (energies), by which He reveals Himself in the created world. In the light of the above conception the Orthodox Church acknowledges every scientific theory as an reflexion of this revelation, if only it doesn't trespass its relevant boundaries. Thus, the Russian Orthodox Church has never condemned the evolution theory itself, although some of her theologians have been criticizing some of its aspects. In the last part the author presents contemporary polemics between orthodox evolutionists and creationists. He also suggests some insight into their arguments exposing their limitations. In this article the author considers an attitude of the Russian Orthodox Church towards the theory of evolution beginning with the year of publication of Darwin 'The Evolution of Species' until contemporary times. The orthodox theology relies upon the thought of Greek Fathers of the Church who emphasized a difference between the incomprehensible essence of God and His actions (energies), by which He reveals Himself in the created world. In the light of the above conception the Orthodox Church acknowledges every scientific theory as an reflexion of this revelation, if only it doesn't trespass its relevant boundaries. Thus, the Russian Orthodox Church has never condemned the evolution theory itself, although some of her theologians have been criticizing some of its aspects. In the last part the author presents contemporary polemics between orthodox evolutionists and creationists. He also suggests some insight into their arguments exposing their limitations.
Źródło:
Zagadnienia Filozoficzne w Nauce; 2007, 41; 91-124
0867-8286
2451-0602
Pojawia się w:
Zagadnienia Filozoficzne w Nauce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święci prawosławni – łączą i dzielą: zarys historyczny
The Saints of Orthodox Church – connect and share: historical overview
Autorzy:
Pastuszewski, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148277.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Prawosławie
święci
kult
relikwie
kanonizacja
dekanonizacja
Orthodoxy
saints
cult
relics
canonization
decanonization
Opis:
Kult świętych jest jednym z wyróżników prawosławia. Różni się on od kultu w katolicyzmie przede wszystkim tym, że wynika głównie z wiary i przekonania wspólnot lokalnych. Bardzo często zaczyna się za życia osób uznanych za świątobliwe. Święty w prawosławiu, w odróżnieniu od świętego w katolicyzmie, nie jest pośrednikiem między Bogiem a człowiekiem, tylko pomocnikiem człowieka w kontakcie z Bogiem, a także pomocnikiem Boga w kontakcie z człowiekiem. W prawosławiu wymogi kanonizacyjne są mniej sformalizowane niż w katolicyzmie. Świętymi zostają także ludzie szczególnie zasłużeni dla Cerkwi i państwa (vide – Serbia, Rosja), bez zbytniego wnikania w ich sylwetki duchowo-moralne. Kościoły lokalne „mnożą” kanonizacje, kreując Sobory Świętych, także w formie ikonicznych wizerunków. Ma to być dowodem świętości całego Kościoła. Z tego też względu powstają dodatkowe bariery między Kościołami lokalnymi; bądź niektóre kanonizacje nie są wzajemnie akceptowane. Kryteria i praktyki kanonizacyjne w prawosławiu zmieniały się w ciągu wieków. Z racji silnego związku Kościołów lokalnych z narodami i państwami znaczny wpływ na kanonizacje miały i nadal mają czynniki polityczne, co obecnie szczególnie jest widoczne w Cerkwi rosyjskiej i serbskiej. Prawosławny kult świętych wyrasta z kultury danej społeczności wiernych oraz umacnia tę kulturę. Z racji tego, że przestrzeń okołokościelna jest w krajach prawosławnych intensywnie sakralizowana, ów kult oddziałuje także na przedstawicieli innych kręgów społecznych. Święci z danego regionu, miasta czy wsi są wyraźnie obecni w świadomości społecznej, współtworząc tożsamość wspólnoty lokalnej, niekiedy stając się bohaterami narodowymi. Tak więc święci prawosławni łączą wspólnoty lokalne, choć równocześnie mogą przyczyniać się do pogłębienia podziałów między Kościołami lokalnymi.
The cult of saints is one of the features of the Orthodox Church. It differs from the worship of Roman Catholicism above all that is mainly due to the faith and belief communities. Very often it starts in the lives of people considered saintly. The Saints of then Orthodox Churches, unlike the saint of the Roman Catholic Church, are not a mediators between God and human, only helpers human in touch with God, and the helpers of God in contact with the human. The requirements for canonization are less formalized than in Roman Catholicism. Saints are also people especially meritorious for the Church and state (vide – Serbia, Russia), without much penetration in their spiritually-moral figure. Local Churches „abound” canonizations, creating Cathedrals of Saints, also in the form of icon images. This has to be proofof the holiness of the entire Church. For this reason, there are additional barriers between the local Churches; some canonizations are not mutually accepted. The criteria and the practice of canonization in Orthodoxy changed over the centuries. Because of the strong association of the local Churches and countries a significant impact on the canonizations were and still are political factors, which today is particularly evident in the Russian Orthodox Church and Serbian Orthodox Church.Orthodox cult of the saints grow from the culture of the faithful community and make the culture stronger. Due to the fact that the space church-driven in countries dominated by Orthodox Christianity intensively sacralized, this cult also affects the representatives of other social circles. The saints of the region, city or village are clearly present in the public consciousness, contributing to the identity of the local community, sometimes becoming national heroes. Thus, the Saints of the Orthodox Churches combine local communities, while at the same time can contribute to deepening the divisions between the local Churches
Źródło:
Studia Elbląskie; 2017, 18; 113-124
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Resurrection of Christ in the teachings of the Orthodox Church
Zmartwychwstanie Chrystusa w nauce Kościoła prawosławnego
Autorzy:
Białous, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695605.pdf
Data publikacji:
2019-01-01
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Opis:
This article argues that in the thinking of the Orthodox Church, in spite of the simplified preconceptions, the kerygma of the resurrection is not limited to preach the theology of glory, but it covers the entire paschal mystery: the Cross of Christ, His descent into hell, His victory over death and the entrance to the glory of the Father. Such a way of seeing is a result of the biblical and patristic teachings. Its great importance lies in the fact that it takes into account the unity of the mystery of Jesus Christ, God and man. Therefore it assume the intrinsic unity of the cross and the incarnation, the passion and the glory. This unity is strongly present in the Orthodox theology but also the Liturgy celebrated in the Lent, Easter or Sunday.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2014, 22, 1
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja statusu prawnego cerkwi w Korczminie
The evolution of the legal status of the Orthodox Church in Korczmin
Autorzy:
Bielecki, Marek
Skorniewski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912807.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
GREEK CATHOLIC CHURCH
ORTHODOX CHURCH
church-state relations (Poland)
churches and religious associations
freedom of religion
law on religion
religious freedom
Greek Catholic Church
Orthodox Church
Kościół greckokatolicki
prawo wyznaniowe
cerkiew
relacje panstwo - kościół
kościoły i inne związki wyznaniowe
związek wyznaniowy
Opis:
Kościół greckokatolicki w Polsce od momentu powstania w 1596 r. narażony był na częste zmiany swojego statusu prawnego. Działo się tak dlatego, że Kościół prawosławny, nie mogąc pogodzić się ze stratą dużej liczby wiernych i licznych dóbr materialnych, usilnie dążył do powtórnego włączenia go w swoje struktury. Przedmiotem niniejszego opracowania jest ukazanie ewolucji statusu prawnego majątku będącego w posiadaniu Kościoła greckokatolickiego, na przykładzie zabytkowej cerkwi w Korczminie, położonej w powiecie tomaszowskim w województwie lubelskim. Opracowanie składała się z dwóch zasadniczych części. W pierwszej została omówiona - ograniczona do najważniejszych wydarzeń - ewolucja uwarunkowań historyczno-prawnych działalności Kościoła greckokatolickiego w Polsce, w drugiej zaprezentowane zostały wyniki badań dotyczące cerkwi w Korczminie. Artykuł ukazuje jak decyzje władz centralnych wpływały na sytuację obiektu i jego właścicieli. Autorzy zwracają ponadto uwagę na wciąż istniejący problem braku ostatecznej regulacji statusu prawnego wielu obiektów należących do Kościoła greckokatolickiego, pomimo upływu ponad 20 lat od przemian, które dokonały się w Polsce.
Ever since its inception in 1596, the Greek Catholic Church in Poland has been compelled to alter her legal status several times. This was caused by the desire of the Orthodox Church, unable to come to terms with the loss of numerous adherents and property, to seek to incorporate the Greek Catholics back into its structure. This paper discusses the evolution of the legal status of the property held by the Greek Catholic Church, namely a historical Orthodox church in Korczmin near Tomaszow Lubelski, the Lublin region. The study has been structured into two main parts. The first covers the major facts of the evolving historical and legal aspects of the Greek Catholic Church in Poland; the other shows the outcomes of the research done on the Orthodox church in Korczmin. The authors demonstrate how the central government's decisions affected the status of the property and its owners. Further, they underscore the existing problem of failure to ultimately resolve the legal status of many immovables owned by the Greek Catholic Church, despite the twenty years that have passed since the political transformation in Poland.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2011, 14; 221-239
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Релациите меѓу Високата Порта и Охридската архиепископија во 18 век (причини за приближување и одделување)
Autorzy:
Миронска-Христовска [Mironska-Hristovska], Валентина [Valentina]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677625.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Muslims
Orthodox Church
Macedonians
Macedonian identity
Opis:
Relations between the Sublime Porte and the Archbishopric of Ohrid in the 18th century (reasons for rapprochement and estrangement)Non-canonical abolition of the Ohrid Archbishopric on May 17, 1767 is an act that made deep impact in Macedonian history. The abolition of the Ohrid Archbishopric, conducted at the discretion of the Constantinople Patriarchate – is the key axis around which present denials of Macedonian Church revolve together with the denial of historical cultural tradition of Macedonian nation, Macedonian territories and Macedonian name. As a result of this situation, from today’s perspective, we are given the opportunity to highlight the raising of Macedonian question, which unfortunately hasn’t been resolved primarily due to the politics of our neighbours.Since the abolishment occurred during the Ottoman rule in Macedonia, the subject matter results from it as well as the consideration of relations between the Sublime Porte and the Ohrid Archbishopric. Ever since the 14th century Macedonia was territorially and administratively under the Sublime Porte, where as spiritually it was independent (as of the 10th century). The Porte not interfering with the autocephaly of Ohrid Archbishopric provided a range of benefits to the development of Macedonian medieval written tradition (notably by scriptor centers), the continued development of Slavic church services, the development of other cultural spheres as well as preservation of Macedonian folk language and Macedonian beat.The key turning point in deteriorated relationship between the Archbishopric and the Porte occurred in the late 17th or early 18th century, when the Porte was highly engaged in European political and military events, when its economic power declined, when phanariotes strengthened their positions as Constantinople Patriarchate and in the external and internal politics of the Ottoman empire. Their propaganda against Ohrid church superiors was so successful that triggered frequent replacement of archbishops, their financial power was so great that they became leaders in trade on the Balkans, Russia and Europe, they acquired range of privileges, one of the key being that they were official interpreters – dragomen in negotiations between the Porte and European powers. They used it all to achieve their political goal – abolition of the Ohrid Archbishopric, an act through which they tended to realize their Megali Idea for the process of which they began assimilation that interfered with church services, cultural heritage, language, identity and the territory of Macedonian people.  Relacje pomiędzy Wysoką Portą a arcybiskupstwem ochrydzkim w XVIII wieku (powody zacieśniania i rozluźniania wzajemnych stosunków) Niekanoniczna likwidacja arcybiskupstwa ochrydzkiego 17 maja 1767 roku okazała się wydarzeniem brzemiennym w skutki dla historii Macedonii. Decyzja patriarchatu w Carogrodzie o jego likwidacji stała się punktem odniesienia, wokół którego koncentrują się problemy współczesności – negowanie istnienia Macedońskiego Kościoła Prawosławnego, kulturowo-historycznej tradycji macedońskiej, narodu macedońskiego, terytorium państwa oraz jego nazwy własnej. Ciągłość tej sytuacji z dzisiejszej perspektywy daje możliwość podkreślenia problemu macedońskiego, który nie został rozwiązany w wyniku polityki, jaką prowadziły sąsiednie państwa.Likwidacja arcybiskupstwa nastąpiła w okresie panowania osmańskiego, co pozwala na ukazanie relacji kształtujących się pomiędzy Wysoką Portą a arcybiskupstwem ochrydzkim. Ziemie macedońskie od XIV wieku znajdowały się pod terytorialną i administracyjną jurysdykcją państwa osmańskiego, utrzymywały jednak od X wieku niezależność religijną.Autokefalię arcybiskupstwa ochrydzkiego wobec Wysokiej Porty umożliwiała średniowieczna tradycja piśmiennicza (skupiona głównie wokół ośrodków skryptorskich), kontynuacja liturgii w języku słowiańskim oraz zachowanie języka, którym posługiwali się słowiańscy mieszkańcy ziem macedońskich.Pogorszenie relacji pomiędzy arcybiskupstwem a Portą nastąpiło pod koniec XVII wieku i na początku wieku XVIII, kiedy imperium osmańskie było maksymalnie zaangażowane w politykę i wojny prowadzone w Europie, kiedy słabło ekonomicznie. Tymczasem fanarioci wzmacniali swe pozycje w patriarchacie w Carogrodzie, zyskiwali też na znaczeniu w wewnętrznej i zewnętrznej polityce państwa. Działania, jakie podejmowali wobec biskupów ochrydzkich, okazały się na tyle skuteczne, że zaczęli wypierać hierarchów macedońskich z ich stanowisk. Fanarioci stawali się coraz większą siłą finansową – zyskali uprzywilejowany status w handlu na Bałkanach, w Rosji i w Europie, otrzymali również liczne przywileje, jakie zapewniała im funkcja oficjalnych tłumaczy (dragomanów) w rozmowach pomiędzy Portą a państwami europejskimi. Wszystko to wykorzystywali do realizacji swoich celów politycznych – likwidacja arcybiskupstwa w Ochrydzie miała być krokiem do urzeczywistnienia Megali Idei, prowadzącym do asymilacji ludności ziem macedońskich poprzez wprowadzenie liturgii w języku greckim, asymilację dziedzictwa kultury, języka i tożsamości.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2011, 11
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kalendarze używane w życiu liturgicznym Kościoła prawosławnego
Calendars used in the liturgical life of the Orthodox Church
Autorzy:
Kostiuczuk, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171313.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
kalendarz liturgiczny
Pascha
Kościół prawosławny
reforma
gregoriańska
Opis:
The calendar in a crucial element of the liturgical sphere of the Orthodox Church. All the attempts to change any detail in the calendar had significant consequences. At the very beginning the Christians celebrated Passover together with the Jews. The persecution of the Christian Church resulted in a great differentiation between Christian and Old Testament tradition. With the passage of time, the Christian Passover was celebrated at different time, on a fixed date, and the rules which were supposed to help to compute the exact date of Passover established at that time, are still being used in the Orthodox Church. The reform of a calendar raised by Pope George was introduced in 1582. According to its reformers, the spring equinox was to be always dated on 21st of March, and the 21st day of March did not mean only the earliest celebration of Jewish Passover but the spring equinox as well. The reintroduction of a new calendar style into the liturgical practice of the Orthodox Church (sometimes called a new Julian calendar), which also occurred in particular local churches is, in fact, illogical. The admission of the reforms and leaving the date of Passover computed with the Julian calendar resulted in the introduction of two calendars into the Orthodox Church. Additionally, a constant date change of nonshifting celebrations towards the shifting ones imputed on the basis of a standing rule of Passover boards, will introduce further changes in so called typik, which will cause an inevitable confusion in liturgical practice of mass serving.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2013, Kalendarz w życiu Cerkwi i wspólnoty, 4; 59-68
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kalendarz w macedońskiej tradycji cerkiewnej i ludowej
The calendar of the Macedonian Orthodox Church and folklore tradition
Autorzy:
Stamatoski, Zdravko
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171304.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
kalendarz
Cerkiew prawosławna
Kościół macedoński
tradycja
ludowa
dwuwiara
hołd
święta
pogaństwo
obrzędy
zwyczaje
Opis:
In the process of celebrating holidays and cultivation of religious ceremonies Orthodox Macedonians mainly were using the Julian calendar, even though, at the time when the territory of Macedonia was ruled by other countries, also the Gregorian calendar were in use. At the moment, the Macedonian Orthodox Church and the faithful use the Julian calendar, i.e. an old, unreformable style, but numerous members of the diaspora are convinced they should use, for pragmatic reasons, the calendar of the “Western tradition” in calculation holidays, because they want to have the opportunity to spend holidays – especially Christmas – in the family circle and in their own country, like the other Christians. An important aspect is the issue of differential treatment of many rites (ceremonies) and rituals. As an example we can give the ritual of Christmas, consists in inserting a coin into the so-called “pita” (layer pastry) and breads in Macedonia: central, southern and eastern parts of the country celebrate it on the day of Christmas Eve by the old calendar style (i.e. 6 January), while in the northern, western and south-western regions it is celebrated on the eve of Vasilica (St. Basil, January 13). Cultural and religious diversity and tradition that prevailed in Macedonia over the centuries, has imposed some form of celebrating holidays that have a little in common with Christianity, such as the celebration of the Virgin Mary on August 28th or the time of “unclean days “, which are celebrated between Christmas and the revelation of the Lord. Therefore it is important to examine what is the view of the majority of the faithful, ordinary citizens or the Synod about this issue.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2013, Kalendarz w życiu Cerkwi i wspólnoty, 4; 163-174
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczne uwarunkowania Soboru Stu Rozdziałów
Historical conditions of the Stoglavy Synod
Autorzy:
Wilkiel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917114.pdf
Data publikacji:
2019-11-26
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
The Orthodox Church
history of church
council
Russian Orthodox Church
Prawosławie
historia kościoła
sobór
Rosyjski Kościół Prawosławny
Opis:
Artykuł podejmuje historyczne uwarunkowania jednego z ważniejszych soborów, który odbył się w ruskiej cerkwi. Został zwołany przez cara Iwana IV, na początku 1551 r. w Moskwie i przeszedł do historii pod nazwą Sobór Stu Rozdziałów. Nazwa soboru wynika z jego postanowień – dokumentu końcowego, który zawierał sto artykułów (rozdziałów). Niniejszy artykuł ma za zadanie ukazać zawiłości historyczne jakie były obecne w cerkwi na Rusi w XVI w., z których wynikała potrzeba zwołania soboru. Druga część artykułu przedstawia okoliczności otwarcia oraz przebieg obrad soborowych.
The article concerns historical conditions of one of the key councils  which took place in Russian Orthodox Church. It was convened by Tsar Iwan IV, at the beginning of 1551 in Moscow, and it was signed up in history under the name The Stoglavy Synod. The name of the Council follows its decisions -  a final document  which contained one hundred chapters. This article is to present historical complexities which were in Russian Church in 16th  century and which resulted in  the need to convoke the Council. The second part of the  article presents opening circumstances and the course of the conciliar proceedings.
Źródło:
ELPIS; 2019, 21; 27-33
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Najstarsze dzieje parafii mielnickich
The oldest history of Mielnik parishes
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913062.pdf
Data publikacji:
2021-09-23
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Orthodox Church
Mielnik
parish
Cerkiew prawosławna
parafia
Opis:
Najstarsze dzieje prawosławnych parafii mielnickich wskazują, że były one ściśle związane z dziejami miasta. Pierwsza murowana świątynia powstała w grodzie ruskim w XIII wieku. Do tradycji XIII – wiecznej świątyni nawiązywała wybudowana w 1431 roku drewniana cerkiew Narodzenia NMP przy ulicy Drohickiej na podzamczu a następnie kolejne wzniesione na wzgórzu ruskim w 1614 roku i obecna wybudowana w latach 1821-1823. Duże znaczenie dla mieszkańców miasta miała cerkiew Zmartwychwstania Chrystusa usytuowana przy ulicy Brzeskiej na początku XVI wieku. Odbudowana po pożarze w 1648 roku przetrwała do 1878 roku. Na terenie parafii Narodzenia NMP w 1777 roku wybudowano kaplicę cmentarną Opieki Matki Bożej, w której znajdowała się otoczona szacunkiem ikona Matki Boskiej Orantki.
The oldest history of the Orthodox parishes in Mielnik shows that they were closely related to the history of the city. The first brick temple was built in the Ruthenian stronghold in the 13th century. The tradition of the thirteenth-century temple was related to the wooden church of the Nativity of the Blessed Virgin Mary built in 1431 at Drohicka Street, and then another one erected on the Ruthenian hill in 1614 and the present one built in the years 1821-1823. The Orthodox Church of the Resurrection of Christ situated on Brzeska Street at the beginning of the 16th century was of great importance to the inhabitants of the city. Rebuilt after a fire in 1648, it survived until 1878. In 1777, in the parish of the Nativity of the Blessed Virgin Mary, a cemetery chapel of the Protection of the Mother of God was built, which housed the revered icon of the Mother of God of the Protection.
Źródło:
ELPIS; 2021, 23; 147-153
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polonisation Projects for Polesia and Their Delivery in 1921–1939
Autorzy:
Cichoracki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/601733.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polesia
Polonisation
ethnic minorities
Orthodox Church
education
Opis:
The western part of Polesia (Polish: Polesie) was made part of Poland resulting from the Treaty of Riga, 1921. Characteristic to the area were specific economic and ethnic traits. Civilisational retardation and, in a number of cases, underdeveloped ethnic/national awareness of the locals caused Polish authorities to formulate projects with respect to this region aimed at gradual Polonisation of its populace. The process was regarded as an element of civilisation-instilling mission, as well as a precondition for achievement of the desired goals related to internal and external safety. These projects, and the results of Polonisation process, are analysed herein.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2014, 109
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postanowienia Soboru Stu Rozdziałów z zakresu teologii praktycznej
Decisions of the Stoglavy Synod regarding practical theology
Autorzy:
Wilkiel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1913391.pdf
Data publikacji:
2020-11-12
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
The Orthodox Church
history of church
council
Russian Orthodox Church
Prawosławie
historia kościoła
sobór
Rosyjski Kościół Prawosławny
Opis:
Artykuł podejmuje analizę wybranych postanowień jednego z ważniejszych soborów, który odbył się w ruskiej cerkwi. Został zwołany przez cara Iwana IV na początku 1551 r. w Moskwie i przeszedł do historii pod nazwą Sobór Stu Rozdziałów. Nazwa soboru wynika z jego postanowień – dokumentu końcowego, który zawierał sto artykułów (rozdziałów). Niniejszy artykuł przedstawia analizę postanowień Soboru Stu Rozdziałów, które dotyczą teologii praktycznej. Owe postanowienia ukazują również problemy praktyki liturgicznej, z jakimi borykała się ruska cerkiew w XVI w.
The article concerns historical conditions of one of the key councils which took place in Russian Orthodox Church. It was convened by Tsar Ivan IV at the beginning of 1551 in Moscow, and it was signed up in history under the name The Stoglavy Synod. The name of the Council follows its decisions – a final document which contained one hundred chapters. This article is the analysis of its decisions, concerning practical theology, as well as problems with conduction of liturgy, faced by the Russian Orthodox Church in 16th century.
Źródło:
ELPIS; 2020, 22; 45-54
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walka o uznanie. Kościół prawosławny w Polsce i jego starania o akceptację autokefalii przez Rosyjski Kościół Prawosławny w latach 1923–1928
The Struggle for Recognition. The Orthodox Church in Poland and Its Efforts to Recognize Its Autocephaly by the Russian Orthodox Church, 1923–1928
Autorzy:
Wysocki, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33916528.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Orthodoxy
Orthodox Church in Poland
Russian Orthodox Church
autocephaly
Prawosławie
Kościół prawosławny w Polsce
Rosyjski Kościół Prawosławny
autokefalia
Opis:
Podpisanie w 1924 r. przez patriarchę konstantynopolitańskiego tomosu nadającego autokefalię Kościołowi prawosławnemu w Polsce nie kończyło starań o pełne uznanie jego samodzielności. Kluczowym elementem było jeszcze uznanie tego aktu przez autokefaliczne Kościoły prawosławne. Największe problemy napotkano w kontaktach z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym, który uważał, że tylko on miał prawo wydawać akt zezwalający na usamodzielnienie się Kościoła prawosławnego w Polsce. W latach 1923–1928 pomiędzy zwierzchnikami obu Kościołów trwała wymiana korespondencji, która choć nie doprowadziła do porozumienia, to jednocześnie pokazywała ich stanowiska.
The tomos by the Patriarch of Constantinople that granted autocephaly to the Orthodox Church in Poland in 1924 did not end the efforts to independence that Church. The main question was the recognition of the act by all of the other Orthodox Churches. The greatest problems were encountered in contacts with the Russian Orthodox Church, which believed that only it had the right to issue an act allowing the Orthodox Church in Poland to become independent. There was an exchange of correspondence between the heads of the both Churches (1923–1928), which did not lead to an agreement, but at the same time showed their stances.
Źródło:
Res Historica; 2023, 56; 1329-1375
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosyjska Cerkiew Prawosławna po śmierci patriarchy Tichona (Biełławina)
Russian Orthodox Church after the death of Patriarch Tikhon (Bellavin)
Autorzy:
Pawełczyk-Dura, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912875.pdf
Data publikacji:
2021-09-23
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Rosyjska Cerkiew Prawosławna
Tichon (Biełławin)
Piotr (Polanski)
Siergiej (Stragorodskij)
Grigorij (Jackowski)
Agafangel (Prieobrazenski)
The Russian Orthodox Church
Tikhon (Bellavin)
Peter (Polansky)
Sergius (Stragorodsky)
Grigory (Yatskovskiy)
Agafangel (Preobrazhensky)
Opis:
Cerkiewna smuta, wywołana śmiercią patriarchy Tichona (Biełławina), doprowadziła do głębokich podziałów w łonie rosyjskiego prawosławia. Precedens w kanonicznym porządku władzy cerkiewnej i desygnowanie na strażnika tronu patriarszego metropolity krutickiego Piotra (Polanskiego) nie utrzymały monolitu wspólnoty. Targane wewnętrznymi podziałami i osobistymi ambicjami, ujawniającymi się szczególnie po aresztowaniu patriarszego locum tenes, a nade wszystko prześladowane przez komunistyczne władze państwowe środowisko cerkiewne spolaryzowało ostatecznie objęcie tronu patriarszego przez metropolitę niżnienowogrodzkiego Siergieja (Stragorodskiego). Pozycję hierarchy, de facto zastępcy strażnika tronu patriarszego, komplikował konflikt o charakterze kanonicznym z arcybiskupem jekaterynburskim Grigorijem (Jackowskim) oraz osłabiały kontrowersje personalne narosłe między nim a metropolitą jarosławskim Agafangelem (Prieobrażenskim). Rozłamy wewnętrzne przypieczętowało ostatecznie ogłoszenie Posłania (deklaracji) zastępcy strażnika tronu patriarszego metropolity niżnienowogrodzkiego Siergieja (Stragorodskiego) i utworzonego przy nim Tymczasowego Świętego Synodu o stosunku Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej do władzy państwowe.
The crisis in the Russian Orthodox Church, connected with the Patriarch Tikhon’s death, initiated the deep divisions between hierarchs. A precedent in the canonical order of the Orthodox Church authorities and nomination of metropolitan of Krutitsy Peter (Polansky) on the Guardian of the Patriarchal Throne were not able to maintain the monolith community. Church was destructed by internal divisions, personal ambitions, manifested especially after the arrest of the patriarchal locum tenes, and persecuted by the communist state authorities. Community was ultimately divided by the taking of the patriarchal throne by the metropolitan of Nizhny Novgorod Sergius (Stragorodsky). Sergius position, de facto deputy of the deputy of the Guardian of the Patriarchal Throne, complicated canonical conflict with the archbishop of Yekaterinburg Grigory (Yatskovskiy) and personal controversies arising between him and the metropolitan of Jaroslaw Agafangel (Preobrazhensky). Internal schizm was finally sealed by the announcement of The declaration of the acting locum tenens of the Moscow patriarchal throne the metropolitan of Nizhny Novgorod Sergius citizen Stragorodsky and the list of the temporary so-called “patriarchal Holy Synod” organized by him about attitude of the Russian Orthodox Church to state authority.
Źródło:
ELPIS; 2021, 23; 97-103
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cerkiew w Nowym Bruśnie – próba rekonstrukcji, problematyka badawcza
Orthodox church in Nowe Brusno – attempt at reconstruction, research issues
Autorzy:
Gosztyła, M.
Gołda, Ł.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217308.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
restauracja
rekonstrukcja
konserwacja
ustroje konstrukcyjne
średniowieczny kościół
restaurant
reconstruction
conservation
structural systems
medieval church
Opis:
Artykuł omawia prace rekonstrukcyjne prowadzone w drewnianej cerkwi w miejscowości Nowe Brusno w województwie podkarpackim. Cerkiew, która nie była użytkowana od zakończenia II wojny światowej, znajdowała się w stanie awarii budowlanej. Kolejne próby ratowania zabytku kończyły się niepowodzeniami z powodu braku możliwości finansowych. Proces rewaloryzacji cerkwi, zapoczątkowany w latach 90., w roku 2013 spotkał się z nowym podejściem konserwatorskim. Zdecydowano się na przeprowadzenie rekonstrukcji obiektu, chcąc przywrócić cerkwi pierwotną formę historyczną. Zabieg o dużym stopniu ryzyka został podjęty przez inwestora. Należy podkreślić, że prace o takim charakterze, zaliczane do rekonstrukcyjnych, prowadzone są tylko w wyjątkowych przypadkach, i tylko w oparciu o wyczerpujące badania naukowe. W każdy przypadku mogą rodzić nieudokumentowane domysły. Prace prowadzone w cerkwi w Nowym Bruśnie, usuwające późniejsze nawarstwienia, a ukierunkowane na odtworzenie formy historycznej, mogą zakończyć się nową formą obiektu, z wieloma współczesnymi przestrzennymi rozwiązaniami. W artykule opowiedziano się za zachowaniem cerkwi z późniejszymi nawarstwieniami.
The article discusses reconstruction work of wooden church in Nowe Brusno in Podkarpackie Voivodeship. The church, which was not in use since the end of the Second World War, was in a state of construction failure. Subsequent attempts to rescue the monument ended in failure due to lack of fi nances. The process of restoration started in the 1990s and in 2013 it took a new conservation approach. It was decided to carry out reconstruction work in order to restore the original form of the church. The procedure with a high degree of risk was accepted by the investor. It should be emphasized that the work of this kind, treated as reconstruction work, is carried out only in exceptional cases and only on the basis of exhaustive research. In each case, they may give rise to unsubstantiated conjectures. The work in the church in Nowe Brusno aiming to remove subsequent layers and focused on restoration of historical form, may result in a new form of the object, with many modern spatial solutions. The article advocates for the preservation of the church with subsequent layers.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2016, 45; 22-32
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Orthodox Education in Poland
Edukacja prawosławna w Polsce
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420408.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Orthodox Church
Education
Polska
Kościół prawosławny
Edukacja
Polska
Opis:
The Orthodox educational system has been meeting important tasks, which is raising a general mental level of clergy and faithful. Its foundation was driven by needs of the Orthodox Church. Educating a young generation in the spirit of the Orthodoxy happened to be the main task of the enlightened class. Brotherhood, monastery and parish school were to be part of this program. The Orthodox education shaped religious life, helped preserve the religious and national identity of the believers. An evidence of that is the fact, that only those localities preserved “the Greek faith “, in which next to the monasteries were schools. Higher education, and espe- cially Mohyla Academy, shaped by the then elite, played a vital role in the history of Orthodox Church in the Republic and neighboring countries. A similar role had to play in the interwar period College of Orthodox Theology at the University of Warsaw and in post-war Orthodox Section of the Christian Academy of Theology Presented here outline of history of Orthodox education in Poland indicates to the, appreciated by clergy and hierarchy, need of development of theological schools. Theological schools played and still play important role in shaping the attitudes of clergy and faithful. Schools provide necessary pastoral resources, shape Orthodox cultural and scientific environment. Theological education has remained an essential element for the proper functioning of Orthodox Church in the Polish Republic.
Prawosławny system oświatowy spełniał ważne zadania w podniesieniu ogólnego poziomu umysłowego społeczności ruskiej. Jego powstanie wynikało z potrzeb Cerkwi. Wychowanie młodego pokolenia w duchu prawosławnym stało się głównym zadaniem warstw oświeconych. Szkoły brackie, przyklasztorne i przycerkiewne miały być elementem tego programu. Szkolnictwo prawosławne kształtowało życie religijne, pozwoliło zachować tożsamość wyznaniową i narodową wiernych. O jego znaczeniu świadczy fakt, że jedynie te miejscowości zachowały ,,wiarę grecką”, w których obok monasterów istniały szkoły. Szkolnictwo wyższe, a zwłaszcza Akademia Mohylańska, formowało ówczesne elity, które odegrały istotną rolę w dziejach Kościoła prawosławnego w Rzeczypospolitej i w krajach sąsiednich. Przedstawiony rys dziejów szkolnictwa prawosławnego w Rzeczypospolitej wskazuje na docenianie przez hierarchię i duchowieństwo potrzeby rozwoju szkół teologicznych. Uświadomienie konieczności dobrego przygotowania kadr w odległej i mniej odległej przeszłości potwierdza, wysoki stan świadomości religijnej elit prawosławnych. Szkoły teologiczne odgrywały i odgrywają ważną rolę w kształtowaniu postaw duchowieństwa i wiernych. Szkoły dostarczają niezbędnej kadry duszpasterskiej, kształtują prawosławne środowiska kulturalne i naukowe. Szkolnictwo teologiczne zawsze było i pozostaje niezbędnym elementem do prawidłowego funkcjonowania Kościoła prawosławnego w Rzeczypospolitej.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 27-35
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój formuł melodycznych w staroruskiej monodii cerkiewnej na przykładzie dogmatyka tonu drugiego na podstawie wybranych zachodnioruskich irmologionów XVI-XVIII w.
The Development of the Melodic Formulas in Old Ruthenian Orthodox Church Monody on the Example of Dogmaticon of the Second Tone Based on Selected 16th-18th Century West Ruthenian Irmologions
Autorzy:
Sawicki, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1795773.pdf
Data publikacji:
2020-01-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
śpiew liturgiczny Kościoła prawosławnego
muzyka cerkiewna
znamienny śpiew
liturgical singing of the Orthodox Church
Orthodox church music
znamenny chant
Opis:
W artykule autor dokonał analizy formuł melodycznych zastosowanych w dogmatyku tonu drugiego. W tym celu posłużył się wybranymi Irmologionami, zarówno tymi najstarszymi, pochodzącymi z terytoriów dzisiejszej Białorusi i Ukrainy, jak również śpiewnikami pochodzącymi z cerkwi unickich Południowego Podlasia, w szczególności Rokitna i Witoroża. Autor wskazuje na istotną rolę prawosławnych monasterów, a po zawarciu Unii brzeskiej (1596 r.) także parafii w rozwoju staroruskiego śpiewu cerkiewnego. W toku prowadzonych badań autor wykazał, iż pomiędzy melodyką dogmatyka tonu drugiego a tekstem zachodzi ścisły związek. Ponadto prowadzone badania ukazały, iż struktura melodii dogmatyka tonu drugiego oraz dobór formuł melodycznych, mimo upływu lat, nie uległy istotniejszym zmianom.
In the work in question, the author has analysed the melodic formulas used in the dogmaticon of the second tone. For this purpose, the author has used selected Irmologions, both the oldest, which originate from the territories of today’s Belarus and Ukraine, and song books originating from the southern Podlachia Uniate Orthodox churches, in particular of Rokitno and Witoroże. The author points to the important role of the Orthodox monasteries and, after the signing of the Union of Brest (1596), also to that of the parish, in the development of the Old Ruthenian Orthodox church singing. In the course of the research, the author has proven a close connection between the dogmaticon of the second tone melodics and the text. Moreover, the conducted research has shown that, despite the passage of time, there has been no change in the structure of the dogmaticon of the second tone and in the selection of the melodic formulas. Key words: liturgical singing of the Orthodox Church; Orthodox church music; znamenny chant
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2019, 67, 12; 39-55
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konflikt konfesyjny na Ukrainie przełomu lat 2018/2019
A confessional conflict on Ukraine 2018/2019
Autorzy:
Myślicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540504.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
Ukraina
Kościół Prawosławny Ukrainy
Ukraiński Kościół
Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Kijowskiego
Ukraiński Autokefaliczny Kościół Prawosławny
autokefalia
prawosławie
tomos
wojna hybrydowa
wojna informacyjna
Ukraine
Orthodox Church of Ukraine
Ukrainian Orthodox Church (Moscow Patriarchate)
Ukrainian Orthodox Church (Kiev Patriarchate)
Ukrainian Autocephalous Orthodox Church
autocephaly
Orthodox Church
Tomos
hybrid war
informational warfare
Opis:
Sobór zjednoczeniowy ukraińskiego prawosławia, który odbył się w dniu 15 grudnia 2018 roku, oraz nadanie tomosu o autokefalii przez patriarchę konstantynopolitańskiego Bartłomieja I w dniu 6 stycznia 2019 roku, zapoczątkowały trwający do chwili obecnej proces przechodzenia wspólnot religijnych Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego, podległych Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, pod jurysdykcję nowo utworzonego Kościoła Prawosławnego na Ukrainie. Celem artykułu jest analiza rywalizacji o wiernych, przybierająca formę wojny informacyjnej. Ponadto, przeanalizowano najważniejsze akty prawne, przyjęte przez Radę Najwyższą Ukrainy, dające podstawę prawną przedmiotowemu procesowi, a także – w takim zakresie jak jest to możliwe – przestawiono ogólne dane statystyczne, obrazujące jego dynamikę.
The Unification Council of the Orthodox churches of Ukraine held on 15th December 2018 and the granting of the tomos on autocephaly by the Patriarch of Constantinople, the Bartholomew I on 6th January 2019, have initiated, lasting to date, the religious communities’ conversion process from the Ukrainian Orthodox Church (Moscow Patriarchate) subordinated to the Russian Orthodox Church, to the jurisdiction of newly established Orthodox Church of Ukraine. The article’s aim is the analysis of the rivalry on followers, that has transformed into the informational war. Furtherly, the most important laws providing the juridical foundation for the process implemented by the Verkhovna Rada of Ukraine were analysed, and – as widely as possible – the basic statistical data on its intensity was investigated.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2019, 29; 102-121
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cerkiew prawosławna w carskiej Rosji
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420400.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Orthodox Church
tsar
Russia
cerkiew prawosławna
carat
Rosja
Opis:
W tworzeniu duchowych wartości narodu rosyjskiego, szczególna rola przypadła świętym z nim związanych.  Pierwszymi kanonizowanymi świętymi byli kniaziowie Borys i Gleb, nazwani na chrzcie imionami Roman i Dawid. Borys i Gleb zostali uznani za świętych jako „strastotierpcy”, tzn. cierpiący męki. W ten sposób powstał nowy typ świętości, znany szczególnie na ziemiach ruskich. Tytuł „równy apostołom” w tradycji bizantyjskiej przypisuje się zwykle pierwszym misjonarzom danego kraju. W przypadku ziem ruskich mianem tym określano księżnę Olgę i księcia Włodzimierza. Kolejną grupą wśród pierwszych świętych ruskich są „podwiżniki”. Określenie to dotyczy osób duchownych i świeckich podejmujących heroiczny wysiłek duchowo-ascetyczny (Antoni i Teodozy Pieczerski, Cyryl Turowski). Osobna grupę świętych w Rosji stanowią „błagowierni” książęta. Mianem tym określano panujących, którzy przyczynili się do rozwoju chrześcijaństwa i prowadzili życie zgodne z nauką Cerkwi. Do tego grona należy książę smoleński Rościsław i księcia Aleksandra Newskiego. Odrodzenia życia religijnego na Rusi Moskiewskiej nastąpiło w XIV w. Na dużą skalę rozwijało się życie monastyczne, a chrześcijaństwo przeniknęło do wszystkich form życia (polityki, kultury, etc.). Nowy impuls do życia duchowego mieszkańców ziem ruskich wniósł św. Sergiusz z Radoneża, propagator życia kontemplacyjnego i założyciel Ławry Św. Trójcy. Wyzwolenie ziem ruskich z niewoli mongolskiej zbiegło się w czasie z upadkiem Konstantynopola. Mieszkańcy Księstwa Moskiewskiego uważali, zgodnie z tradycją bizantyjską, że państwo jest tak samo potrzebne do zbawienia jak Cerkiew, a ścisłe powiązanie państwa z Cerkwią wyraża związek ludzi z Bogiem. Po 1453 r., na Rusi Moskiewskiej, wśród prawosławnych powszechnie panowało przekonanie, że uprawnienia cesarstwa bizantyjskiego przeszły na „Trzeci Rzym”, czyli Moskwę. W tym okresie nastąpił rozwój ośrodka zakonnego na Wyspach Sołowieckich na Morzu Białym. Święci mnisi sołowieccy Sawwati, Zosima i Herman stworzyli wielkie duchowe centrum rosyjskiego prawosławia. Za panowania Iwana IV doszło do konfliktu między panującym a duchowieństwem. Metropolita moskiewski Filip domagał się niezależności Cerkwi i padł ofiarą gniewu carskiego. Po śmierci Iwana IV, za panowania Borysa Godunowa ustanowiono w 1589 r. w Moskwie patriarchat. Pierwszym patriarchą został metropolita moskiewski Hiob. Lata „wielkiej smuty” ponownie zjednoczyły Cerkiew i państwo. Do 1694 r. w stosunkach między państwem a Kościołem panowała pełnia harmonia. Istotne zmiany w życiu religijnym Rosji nastąpiły za panowania Piotra I. Rosyjska Cerkiew Prawosławna nie potrafiła skutecznie przeciwstawić się reformom politycznym Piotra I, który po śmierci patriarchy Adriana (1700) nie dopuścił do wyboru jego następcy. Ostatecznie Piotr Wielki zniósł patriarchat i zastąpił go instytucją Świątobliwego Synodu. W XVIII w. doszło do ponownego odrodzenia życia religijnego w Rosji i wzrostu znaczenia Cerkwi prawosławnej w życiu publicznym. Rozwój myśli teologicznej nastąpił w Rosji za sprawą upowszechnienia się nauczania św. Tichona Zadońskiego. Odnowę życia zakonnego zapoczątkował żyjący w XVIII w. mnich Paisij Wieliczkowski. Poglądy charyzmatycznych starców, obdarzonych szczególnymi zdolnościami przewidywania (mnisi z pustelni Optino, św. Serafim Sarowski) wpływały na elity społeczeństwa ruskiego z carem włącznie. W XIX wieku carat w celu zapewnienia sobie poparcia ludności rosyjskiej popierał ideologię państwa prawosławnego opartego na symbiozie „prawosławia, samowładztwa i narodowości”. W środowisku wyższego duchowieństwa odradzały się tendencje niezależności Cerkwi od państwa. Zwolennikiem autonomii Cerkwi był metropolita moskiewski Filaret. Biskupi, nie mogąc uniezależnić Cerkwi od wpływu państwa, wybierali życie w klasztorze np. Ignatij Brianczaninow, Ambroży z pustelni Optino czy Teofan Pustelnik. Inny nurt w postawie duchowieństwa reprezentował św. Iwan z Kronsztadu. Kapłan propagował udział w codziennej liturgii, pomoc biednym i głosił potrzebę niesienia oświaty szerokim masom. Na początku XX w. Cerkiew domagała się przywrócenia niezależności od państwa i reaktywowania patriarchatu. W okresie I wojny światowej i dwóch rewolucji 1917 r. Cerkiew pozostała wierna carowi. Po obaleniu monarchii, zanim rozpoczęły się prześladowania Cerkwi przez bolszewików, doszło na Kremlu do zwołania soboru, na którym przywrócono kanoniczną wybieralność biskupów i reaktywowano patriarchat. Patriarchą moskiewskim został w 1918 r. arcybiskup wileński Tichon.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leksyka religijna w nazewnictwie miejscowym woj. kijowskiego i czernihowskiego w XVII i XVIII wieku
Religious lexicon in place names in Kievian and Chernihivian voivodeships in 18th and 19th century
Autorzy:
Pluskota, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/481626.pdf
Data publikacji:
2008-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Orthodox Church
Catholic Church
religious toponymy
linguistic
Opis:
The subject of religious toponymy of the investigated period was shown on the example of appellatives, Orthodox church names and most frequent Christian names. Terminology connected with Catholic Church and Orthodox Church has been analyzed to show Polish influence in the native lexicon.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2008, 1, XIII; 457-468
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgiczno-sakralne źródła inspiracji dla homilii prawosławnej
The Liturgical Inspiration as a Source for the Preaching in Orthodox Church
Autorzy:
Oliynyk, Andriy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037078.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
Kościół Prawosławny
liturgia
przestrzeń sakralna
homily
Orthodox church
liturgy
sacred space
Opis:
W tradycji prawosławnej głoszenie słowa Bożego jest powiązane z czynnościami liturgicznymi, a w związku z tym z przestrzenią sakralną. Homilia, która jest głoszona podczas sprawowania Boskiej Liturgii, jest w pełni aktem sakramentalnym. Jego celem jest dokonanie przemiany w życiu człowieka dzięki doświadczeniu sacrum. W artykule zostało omówione zagadnienie symbiozy liturgii i homilii w tradycji prawosławnej. W zaprezentowanej refleksji teologicznopastoralnej wskazano ich wzajemne wpływy. Nadrzędnym celem artykułu jest odpowiedź na pytanie: jak kontekst liturgiczno-sakralny może stać się dla kaznodziei źródłem odnowy treści głoszonego słowa.
The process of preaching the word of God in the Orthodox Church tradition is linked with the liturgy and sacred space. The preaching of homily during the Divine Liturgy is a sacramental act. Due to sacred space, which could be an inspiration for a preaching, homily can cause converting the congregation. The author considers in the paper about the right place for the preaching in the Orthodox church liturgy. The author pointed also out the mutual influence between homily, sacred space and liturgy. The quoted conclusions can renewal preaching in the Orthodox church tradition.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 12; 119-127
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół grekokatolicki w wpływ cywilizacji łacińskiej na Ukrainie
Greek Orthodox Church and the Influence of Latin Civilization in Ukraine
Autorzy:
Szczupak, Adam
Wliczyński, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540332.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
kościół greckokatolicki
Ukraina
cywilizacja łacińska
Greek Orthodox Church
Ukraine
Latin civilization
Opis:
W Ukrainie, poszukującej coraz intensywnie swojej najautentyczniejszej tożsamości narodowej, wpływy Kościoła greckokatolickiego polu transmisji wartości łacińskich będą cały czas rosły. W pierwszej kolejności, dzięki zniesieniu dawnych granic między Zachodnią a Centralną i Wschodnią Ukrainą, Kościół greckokatolicki może prowadzić swobodną działalność duszpasterską na terenie całego kraju, a co za tym idzie, trafić z katolicką etyką i dogmatyką do większej ilości chrześcijan, wychodząc poza „tradycyjny” dla grekokatolików obszar dawnej Galicji Wschodniej. Jednocześnie, łacińskie wzorce życia społecznego, przyniesione na Ukrainę przez Kościół greckokatolicki i nadal propagowane przez jego duchownych, będą w dalszym ciągu rozwijane ku pożytkowi tej wspólnoty wiernych oraz kultury politycznej, społecznej oraz duchowej narodu ukraińskiego.
In independent Ukraine influence of the Greek Catholic Church will grow all the time. With the abolition of the former boundaries between Western and Central and Eastern Ukraine, the Greek Orthodox Church could engage with the peaceful pastoral work throughout the country, and thus, hit with ethics and Catholic dogma to more Christians, going beyond the “traditional” area of the former Greek Catholics in Eastern Galicia. Latin patterns of social life, brought to Ukraine by the Greek Orthodox Church and still propagated by the clergy, will continue to be developed for the benefit of the community of the faithful and a culture of political, social, and spiritual Ukrainian nation.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2014, 9; 119-
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specificity of designing a House of God in the light of the Orthodox theology
Specyfika projektowania Domu Bożego w świetle teologii prawosławnej
Autorzy:
Musiuk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420313.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Orthodox church
house
designing
świątynia prawosławna
dom
projektowanie
Opis:
A house of God is a particular house. According to the Orthodox liturgics the whole world participates in a service – the priest, the faithful gathered, but equally the temple build of a material. It forces the designer to familiarize himself thoroughly with the technical requirements concerning the temple and observe them absolutely, so that the designed home could become the house of God.
Dom Boży, to dom szczególny. Zgodnie z liturgiką prawosławną w nabożeństwie bierze udział cały kosmos, a więc i kapłan, i lud zgromadzony, ale i materialnie zbudowana świątynia. Zmusza to projektanta do ścisłego zapoznania się z wymaganiami teologicznymi dotyczącymi świątyni i bezwzględnego ich przestrzegania, tak aby zaprojektowany dom mógł stać się Domem Bożym.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 87-91
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ średniowiecznej kultury południowosłowiańskiej na wschodnią i zachodnią Słowiańszczyznę
The Influence of Medieval South Slavic Culture on the Eastern and Western Slavdom
Autorzy:
Canev, Canko
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/482193.pdf
Data publikacji:
2006-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Medieval South Slavic Culture
Orthodox culture
orthodox church
Opis:
The Orthodox trend in Polish culture has not been fully appreciated yet. Usually, when speaking about the Orthodox Church in Poland, we connect it with religious centers, first of all in Constantinople and then in Moscow.Most scholars seem to forget that Orthodox culture does not stem from these centers only. Exceptionally important centers are still underestimated; these include the Holy Mount of Athos, Bulgaria, and later also Serbia, while in separate cases even East Christian centers such as Palestine, Egypt (Sinai), Syria, Antioch and Cappadocia played their roles. Quite often South Slavic countries not only acted as intermediaries in the transfer of Byzantine culture to Eastern and Western Slavic lands but also participated actively in the process of creating a common Orthodox and Slavic culture.The paper seeks to demonstrate that during the Middle Ages there were seldom direct relations between the eastern regions of Poland and Western Russia (Ruthenia) and Constantinople, they were rather mediated by or with the Bulgarian Orthodox Church.This aspect is illustrated by examples from the history of the Orthodox Church, of medieval literature and church architecture, and by examples of the spread of worship of East Slavic saints in the territory of Poland.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2006, 1, XI; 57-65
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Provisional Governing Council as Part of the Impact of State Authorities on the Functioning of the Polish Autocephalous Orthodox Church (1948 – 1951)
Tymczasowe Kolegium Rządzące jako element wpływu władz państwowych na politykę Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (1948–1951)
Autorzy:
Dudra, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1953191.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Orthodox Church
Council of Bishops
Provisional Governing Council
Opis:
On April 26, 1948, the Provisional Governing Council of PAKP was formed on the basis of minister of public administration Edward Osóbka- Morawski’s directive. The decision was a consequence of the removal of Metropolitan Dionizy (Waledyński) from his position as the head of the Orthodox Church. It left the de facto function of the board of trustees in charge of the Orthodox Church. Provisional Governing Council had de facto the function of the receivership management in charge of the Orthodox Church. It took over all matters and documents of the Warsaw Orthodox Theological Consistory and the entire property of the Church in Poland. The state authorities appointed the Provisional Governing Council two main tasks to solve. They concerned: the problem of autocephaly and election of a new superior. The Council was also to solve the problem of deposed Metropolitan Dionizy (the expulsion outside Warsaw) and the reorganization of the administrative structure of the Church. Until July 1951, these tasks were completed.
Tymczasowe Kolegium Rządzące PAKP zostało powołane 26 kwietnia 1948 roku zarządzeniem ministra administracji publicznej Edwarda Osóbki-Morawskiego. Decyzja ta była następstwem usunięcia metropolity Dionizego (Waledyński) ze stanowiska zwierzchnika Cerkwi prawosławnej. Spełniało ono de facto funkcję komisarycznego zarządu kierującego Kościołem prawosławnym. Przejęło wszystkie sprawy i akta Warszawskiego Duchownego Konsystorza Prawosławnego oraz cały majątek Cerkwi w Polsce. Władze państwowe wyznaczyły Tymczasowemu Kolegium Rządzącemu do rozwiązania dwa główne zadania. Dotyczyły one: problemu autokefalii i wyboru nowego zwierzchnika. Miało ono też zająć się sprawą odsuniętego metropolity Dionizego (wysiedlenie poza Warszawę) oraz reorganizacją struktury administracyjnej Cerkwi. Do lipca 1951 roku zadania te zostały wykonane.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2015, 48; 263-278
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gniazdo słowotwórcze wyrazów motywowanych nazwą własną Содом w dyskursie radykalnego ruchu prawosławnego we współczesnej Rosji
The word-formation nest of words motivated by a proper noun Содом in a discourse of the radical Orthodox Church movement in modern Russia
Autorzy:
Zemszał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022149.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Sodom
conservative
Orthodox Church
discourse in Russia
homosexuality
Opis:
One of the important issues discussed in discourse texts of the radical Orthodox Church movement in Russia is the area of man’s sexual life, including the issue of homosexuality. In the studied texts, resources of nominations referring to sexual orientation and homosexual people are relatively small. The group of lexemes referring to homosexuality, mainly male, most numerously represented in the studied material and most diversified grammatically is the word-formation nest of words motivated by the proper noun Sodom (Содом). The elements of the word-formation nest with the stem содом- are usually used in the text because, due to their significantly axiological character, they make unnecessary the use of other strongly axiological units belonging already to lower stylistic registers. It is also not surprising that in the conservative and Orthodox Church circles the units of biblical origin prevail, and the richness of their forms definitely confirms their current importance in the studied discourse.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2020, 45, 1; 163-179
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrońca Wiary - topos hagiograficzny w Cerkwi prawosławnej
Defender of the Faith – hagiography’s topos in the Orthodox Church
Autorzy:
Dżega, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420324.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Obrońcy Wiary
Ortodoksja
Święte Nieposłuszeństwo
Święta Pycha
Święta Doskonałość
ŚwiętaGorliwość
Święci Ojcowie-Hierarchowie
Męczennicy
Mnisi
Chrystusowa Pokora
Diabelska Pokora
Smiriennomúdrije
Defender of the Faith
Orthodoxy
Holy Insubordination
Holy Pride
Holy Perfection
Holy Zeal
Holy Fathers-Hierarchs
Martyrs
Monks
Christ’s Humility
Devil’s Humility
Opis:
In this article, the author wanted to show the specific for Orthodoxy – topos Her defender. As demonstratedby this topos is universal for any kind of holiness. Starting from the Martyrs ending the Hierarchs and Ascetics, inthe Orthodox Church, there is a never-ending battle for Purity of the Faith in Christ. In this paper author have shown thethree main determinants for the Fight of Faith: 1) Holy Zeal, 2) Holy Pride and 3) Holy Insubordination. To confirm histhesis the author gives some examples from the history of the Eastern Orthodox Church. At the same time author usingthe patristic and liturgical texts.
Źródło:
ELPIS; 2013, 15; 187-206
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szesnastowieczne pobizantyńskie freski z Supraśla w świetle dokumentacji konserwatorskiej – historia zniszczeń
Autorzy:
Stawecka, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420285.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
frescoes
Supraśl
orthodox church
restoration
freski
cerkiew
konserwacja
Opis:
Artykuł poświęcony jest historii unikatowych, szesnastowiecznych pobizantyńskich fresków supraskich. Znajdziemy w nim próbę określenia czasu powstania dekoracji malarskiej cerkwi Zwiastowania Bogarodzicy w Supraślu, głównej świątyni zgromadzenia monastycznego, a także jej autorów. Zasadnicza część tekstu zawiera opisy kolejnych etapów degradacji polichromii, poczynając od uszkadzających ją nowych elementów wyposażenia wnętrza, pojawiających się w siedemnastym wieku (ikonostas,ołtarze boczne), poprzez zakrycie malowideł w XVIII w. tabulaturą i całkowitą zmianę wystroju architektoniczno-malarskiego prezbiterium,skończywszy na niemal doszczętnym zniszczeniu fresków w czasie II wojny światowej. W części tej znalazły się również odniesienia do zabiegów restauratorskich prowadzonych nad tym zabytkiem od końca XIX w. Omówienie działań ratujących ocalałe fragmenty malowideł, prowadzonych w powojennej rzeczywistości oraz dokumentacja prac konserwatorskich jakie miały miejsce w latach 1964–1965(66), jak również w 2012 i 2014 r., zamyka to opracowanie.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziedzictwo kulturowe na Bałkanach. Pomiędzy prawosławiem a islamem
Cultural Heritage in the Balkans. Between Eastern Orthodox Church and Islam
Autorzy:
Dębowczyk, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635620.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Opis:
Lektury. Poza tematem
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2017, 12; 399-406
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kozaczyzna Zaporoska wobec synodów kijowskich w latach 1628–1629
The Zaporozhian Cossacks towards the Kiev synod in 1628–1629
Autorzy:
Drozdowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171280.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Kiev
synods
the Orthodox Church
bisho
the Cossacks
Opis:
The article shows the attitude the Cossacks presented on two Kiev synods in 1628 and 1629. Their strong position during the Synod of Kiev in 1628 led Meleciusz Smotrycki to give up his efforts not only to reconcile the Orthodox and Orthodox priests, but above all to persuade the latter to accept union. The Cossacks, opposing the presence of the followers of the Orthodox Church at the synod of Lwów, undoubtedly expressed their uncompromising stance on the issue of the Uniate-Orthodox reconciliation. The attitude of the Cossacks at the synods of Kiev in 1628–1629 also provides us with another argument for her independent actions in the religious field, which should be treated as a clear testimony of the importance of matters of faith in her activities. Just like during the Kiev events from the beginning of 1625, the Cossacks’ activity was at odds with the attitude of the then authorities of the Orthodox Church, which undoubtedly were both Job Borecki and Piotr Mohyła. The undeniable fact of the Zaporozhians’ influence on the change of their initially positive attitude towards the idea of re-entering the union with the Uniate Church, makes them increasingly self-supporting in defending the rights, privileges and, above all, the sovereignty of the Orthodox Church regardless of the weaknesses of its spiritual leaders.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2019, Вѣнецъ хваленїѧ. Studia ofiarowane profesorowi Aleksandrowi Naumowowi na jubileusz 70-lecia, 10; 41-51
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opieka społeczna w Kościele wschodnim
Social care in the eastern Church
Autorzy:
Surdacki, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891848.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawosławie
unici
Ormianie
bractwa cerkiewne
szpital
przytułek
monastyr
cerkiew
Orthodox Church
Uniates
Armenians
Orthodox brotherhoods
hospital
shelter
monastery
Orthodox church
Opis:
Charitable work in the Orthodox Church on the territories of the Republic of Poland was carried on mainly on the basis of Orthodox brotherhoods set up as institutions affiliated to churches or monasteries. The brotherhoods were established on a larger scale from the beginning of the 16th century in towns situated on the Eastern lands of the Polish-Lithuanian state. Members of the brotherhoods were called „brothers of mercy”, as they practiced „mercy and pious deeds”. The brotherhoods established and maintained hospitals for the poor, they organized aid for the sick and old, gave away alms, took care of funerals, organized relief and loan associations, pupils' dormitories, and a variety of charitable funds. The most intensive development of the Orthodox brotherhoods fell on the end of the 16th and the first half of the 17th centuries. In the 18th century apart from the brotherhoods already working, Uniate confraternities were affiliated to Orthodox churches. They were modeled after Orthodox associations also conducting charitable work, albeit to a lesser degree. Besides brotherhoods social care was conducted in the Orthodox Church on the basis of hospitals–shelters. Ruthenian shelters were established in bigger towns that were centers of Ruthenian settlement movement, and at the same time of the work of Orthodox brotherhoods that controlled them. After the Brest Union of 1596 also the Uniate Church established its shelters. Moreover, in the Eastern Church charitable work was also conducted by monks in monasteries (Basilian monks), establishing hospitals at their monasteries, or giving away alms at the monastery gates. In Lvov and Zamość also believers of the Armenian rite had their hospitals.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 2; 249-271
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy Kościoła prawosławnego w Polsce w okresie międzywojennym
Problems of the Orthodox Church in Poland in the Interwar Period
Autorzy:
Sawicki, Doroteusz ks.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494576.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Kościół prawosławny
cerkiew
autokefalia
rewindykacja mienia
burzenie cerkwi
Tymczasowe przepisy o stosunku rządu do Kościoła prawosławnego w Polsce
Polska międzywojenna
stosunki wyznaniowe
prześladowania
episkopat
Orthodox Church
church
autocephaly
revindication of property
destruction of churches
The Provisional Regulations Concerning the Government’s Relation to the Orthodox Church in Poland
Interwar Poland
religious relations
persecution
episcopate
Opis:
W 1918 r. po ponad 120 latach niewoli Polska powróciła na mapy Europy. Wraz z odradzaniem się państwa wielkie przemiany sięgnęły Kościoła prawosławnego w Polsce. Przed I wojną światową był on częścią Patriarchatu Moskiewskiego, który decydował o jego kadrach, statucie, życiu liturgicznym, obrzędowości, itp. Teraz cerkiew w Polsce została oderwana od rosyjskiej. Z jednej strony władze Rzeczypospolitej pragnęły jak najmocniej zerwać z przeszłością niewoli. Dążyły więc do kościelnej niezależności polskiego prawosławia. Z drugiej strony Rosja ogarnięta pożogą Rewolucji Październikowej zamknęła się w kręgu wewnętrznych problemów. Patriarchat zmuszony był walczyć o przetrwanie. Sprawy cerkwi w Polsce siłą rzeczy miały dla niego drugorzędne znaczenie. W kraju tymczasem brakowało biskupów i duchownych. Co gorsza powracający na rodzinną ziemię przedwojenni hierarchowie i kapłani posiadali rosyjskie obywatelstwo. Ukształtowani też byli w duchu rosyjskich szkół teologicznych, z których się wywodzili i w duchowości rosyjskiego Prawosławia. Nie sprzyjało to normalizacji stosunków państwo – cerkiew. Władze nieprzychylnie patrzyły na Kościół prawosławny widząc w nim relikt zaborów. Od hierarchów wymagano pełnej lojalności włącznie z podpisywaniem deklaracji lojalności. Społeczność kapłańską podzielono na uznawaną przez państwo i nieuznawaną. Ta druga nie mogła liczyć na objęcie etatowych placówek duszpasterskich, zatrudnienie jako katecheta w szkołach publicznych, czy też uzyskanie obywatelstwa (w każdej chwili mogli być – i bywali – wydaleni poza granice Ojczyzny). Wystarczyło tylko sprzeciwiać się polonizacji cerkwi, zwalczać neounię, czy też krytykować plany autokefalii Kościoła by znaleźć się w tej grupie kapłanów „drugiej kategorii”. Władze dążyły również do ograniczenia ilości czynnych placówek duszpasterskich. Czyniono to na trzy sposoby. Po pierwsze wielu dawnym parafiom nie przyznano prawa samodzielności degradując je do rangi filii nieetatowej (nawet jeśli posiadały kilka tysięcy wiernych). Po drugie od razu po zakończeniu wojny rozpoczęła się rewindykacja prawosławnego mienia. Jeśli w przeszłości jakieś prawosławne grunta lub świątynia, choć przez kilka dni należały do Kościoła rzymskokatolickiego lub unickiego, mogły teraz być odebrane czy to w ramach wyroku sadowego czy też samowolnej akcji nieprawosławnej społeczności. Cerkiew pozbawiono kilkuset świątyń i dziesiątków tysięcy hektarów ziemi uprawnej oraz lasów. Trzecim sposobem destabilizacji życia parafialnego były akcje burzenia świątyń. Propagowane, jako rozbiórka opuszczonych świątyń w bardzo złym stanie technicznym były barbarzyńskim, zaplanowanym programem zniszczenia cerkwi w Polsce. Wysadzano, palono, rozbierano profanując, bijąc i poniżając nielicznych obrońców domów bożych. Jednocześnie z tym „fizycznym niszczeniem” państwo prowadziło „wojnę prawną”. Przez długie lata posługiwało się carskim ustawodawstwem cerkiewnym pozwalającym mu penetrować wewnętrzne życie cerkwi. Konstytucja marcowa z 1921 r. potwierdziła uprzywilejowaną rolę Kościoła rzymskokatolickiego. Tymczasowe przepisy o stosunku rządu do Kościoła prawosławnego w Polsce, jako jednostronny akt rządowy nie uwzględniały specyfiki Prawosławia. Nie rozwiązywały też najważniejszych spraw. Episkopat coraz bardziej skłaniał się, wobec zaistniałej sytuacji politycznej (niezbyt przyjazne państwo i utrudniony kontakt z kanoniczną zwierzchnością w Moskwie), w stronę starań o uzyskanie statutu autokefalii z Konstantynopola, do którego należeliśmy do XVII w. Po wieloletnich zabiegach w Moskwie i Konstantynopolu ogłoszenie autokefalii nastąpiło w 1925 r. Niezależność sprzyjała reorganizacji i rozwojowi działalności edukacyjno – wydawniczej, normalizacji struktur w terenie, ujednoliceniu życia liturgiczno – obrzędowego, organizacji duszpasterstw specjalnych (w tym wojskowego ordynariatu), działalności młodzieżowej (bractwa cerkiewne), normalizacji zagadnień narodowościowych, itp. Oczywiście pozbawiała Kościół zewnętrznej opieki i patronatu. Zyski wydają się jednak dużo większe niż straty. Tych ostatnich było całkiem sporo. Państwo ograniczało rozwój prawosławnego monastycyzmu. Dążyło do narzucenia cerkwi nowego kalendarza (gregoriańskiego) i języka polskiego jako urzędowego i liturgicznego. Nie zaprzestało, a w 1938 r. nasiliło, proceder burzenia świątyń. Czteromilionowa prawosławna społeczność (11-15% obywateli) wielokrotnie zastanawiała się czym zasłużyła sobie na tak niesprawiedliwe traktowanie. Pokonała wszystkie te problemy, choć przyszło się jej złożyć daninę łez i krwi. Pamiętajmy, że wszystko to działo się w przededniu II wojny światowej. Rzeczpospolita zamiast jednoczyć się wewnętrznie wobec śmiertelnego zagrożenia prowadziła zgubną politykę szowinizmu, ksenofobii i nietolerancji.
In 1918, after over 120 years of captivity, Poland appeared once again on the map of Europe. Great changes also affected the Orthodox Church in Poland at the time of the re-emergence of the state. Before the First World War, the Orthodox Church was a part of the Moscow Patriarchate, which made decisions about its personnel, statutes, liturgical life, rites, etc. The church in Poland now has been detached from the Russian Church. On the one hand, the Republic’s authorities wanted to sever itself from the captivity of the past as much as possible. They strived for ecclesiastical independence for Polish Orthodoxy. On the other hand, Russia was overcome by the horrors of the Russian Revolution and was therefore confined to the sphere of domestic problems. The Patriarch was forced to struggle to survive. For him, the church’s situation in Poland was inevitably of secondary importance. At the time, there was a lack of bishops and priests in Poland. What’s worse, the pre-war hierarchs and priests, who were returning to their homeland possessed Russian citizenship. They were also shaped by Russian spirit of theological schools, from which they graduated, and by Russian Orthodox spirituality. This was not favourable for normalizing church-state relations. The authorities regarded the Orthodox Church in an unfavourable way, as they saw it as a relic of the partitions. The hierarchs were required to be fully loyal and to sign a declaration of loyalty. The community of priests were divided into two groups: those who were recognized by the state and those who were not. The latter could not count on receiving full-time pastoral positions, employment as catechists in public schools or obtaining citizenship (at any time they could be, and in some cases were, deported from their homeland). It was enough to oppose the polonization of the church, to fight the neo-union or criticise the plans for an Autocephalous church to find oneself in the “second category” of priests. The authorities also strived to limit the number of operational places for pastoral care. This was done in three ways. Firstly, several former parishes were not granted the right to independence, thus degrading them to the ranks of dependant parishes (even if they were made up of several thousand faithful). Secondly, immediately after the ending of the war, the process of revindication of Orthodox property commenced. If, in the past, any Orthodox land or church, even it belonged to the Roman Catholic or Uniate Church for merely a couple days, could now be re-possessed either by court ruling or by arbitrary action on the part of the non-Orthodox community. The Orthodox church was deprived of several hundred church buildings, tens of thousands of hectares of cultivated land and forests. The third way of destabilizing parish life were campaigns to destroy churches. What was propagated as dismantling abandoned churches in very poor technical condition was in fact a barbarian and planed program of destroying the Orthodox church in Poland. These churches were exploded, burned and dismantled and the few who defended the temples were mocked, beaten and humiliated. Simultaneously with the “physical destruction”, the state also waged a “legal war.” For many years, the Tsar’s church legislation, which allowed the state to penetrate into the internal life of the church was applied. The March Constitution of 1921 reaffirmed the privileged role of the Roman Catholic Church. The Provisional Regulations Concerning the Government’s Relation to the Orthodox Church in Poland as a unilateral governmental act did not take the specific nature of Orthodoxy into consideration. It also failed to resolve the most important issues. The episcopate was more and more inclined, in the face of the existing political situation (a hostile state and difficulties in contacting the canonical leader in Moscow), to strive for obtaining autocephalous status from Constantinople, to which we belonged until the 17th century. After several years of intervention in Moscow and Constantinople, autocephaly was announced in 1925. Independence allowed for the reorganization and development of education and publishing, normalization of structures within the territory, standardization of liturgical and ceremonial life, organization of specific areas of pastoral care (including the military ordinariate), youth activities (church brotherhoods), normalization of issues of nationality, etc. This, of course, deprived the Church of external protection and patronage. The gains seem to be much greater than the losses. There was a great amount of the latter. The state limited the development of Orthodox monasticism. It strived to impose on the Church the new (Gregorian) calendar and Polish as the official and liturgical language. These efforts did not cease, and in 1938 they intensified, now taking the form of destroying churches. The Orthodox community, which was composed of four million people (11-15% of citizens), repeatedly wondered why they deserved such unfair treatment. The community overcame all of these problems, but only after paying a tribute of blood and tears. Let us remember that all of this took place just before the outbreak of the Second World War. The Republic, instead of uniting itself internally in the face of the deadly threat of war, chose to pursue a fatal policy of chauvinism, xenophobia and intolerance.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 2; 75-106
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgiczne aspekty kształtowania wnętrz cerkwi
The liturgical aspects of interiors of orthodox churches
Autorzy:
Wozniak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40727.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
architektura sakralna
cerkwie
architektura wnetrz
wystroj wnetrz
aspekty liturgiczne
cerkiew Podwyzszenia Krzyza Swietego w Jalowce
cerkiew Narodzenia Przenajswietszej Bogurodzicy w Grodku
cerkiew Wniebowstapienia Panskiego w Klejnikach
cerkiew Opieki Matki Bozej w Bielsku Podlaskim
cerkiew Swietego Mikolaja w Czestochowie
sacral architecture
orthodox church
interior design
interior decoration
liturgical aspect
orthodox church in Jalowka
orthodox church in Grodek
orthodox church in Klejniki
orthodox church in Bielsk Podlaski
orthodox church in Czestochowa
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Architectura; 2012, 11, 2
1644-0633
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Architectura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sociocultural Byzantine Influence on Thought Formation in Medieval Russia
Autorzy:
Revko-Linardato , Pavel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/633643.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Byzantine Empire
Medieval Russia
philosophy
education
Orthodox Church
Opis:
The Byzantine influence was at the very origins of the formation of various philosophic ideas in the medieval Russia. A major factor responsible for this influence was the Orthodox Church. Thus, it was owing to Byzantium that the foundations of Russian philosophy were laid and all its subsequent developments cannot be properly understood without considering the Byzantine influence. 
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2014, 5, 1; 321-336
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wooden orthodox churches of the Polish-Ukrainian borderland
Drewniane cerkwie polsko-ukraińskiego pogranicza
Autorzy:
Kurek, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147199.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
architecture
orthodox church
wood
Ukraine
architektura
cerkiew
drewno
Ukraina
Opis:
During the period of the difficult birth and development of Polish statehood and the formation of the national spirit in the lands of present-day Ukraine, architecture became an important marker for these tendencies. For centuries, these structures had been built at the point of contact between Latin and Eastern cultures. Christian churches of the Eastern rite – wooden Orthodox churches – were the most numerous, right after wooden Latin churches, group of religious buildings in Poland, and are the largest in present-day Ukraine. In comparison to Latin churches, the forms of Orthodox ones are much more diverse. The research conducted by the author in the years 1989-2002 made it possible to identify many of the most valuable orthodox churches in Western Ukraine. Today remains only hope that the current Russo-Ukrainian war will not deplete this priceless cultural heritage.
W czasie trudnego rodzenia się i kształtowana państwowości polskiej oraz formowaniu się ducha narodowego na terenach obecnej Ukrainy, architektura stała się ważnym wyróżnikiem tych tendencji. Szczególnie widać to w drewnianych budowlach sakralnych. Budowle te powstawały przez stulecia na styku kultury łacińskiej i kultury wschodniej. Świątynie chrześcijan obrządku wschodniego – czyli drewniane cerkwie – to najliczniejsza, po drewnianych kościołach, grupa budowli sakralnych w Polsce, a największa w dzisiejszej Ukrainie. W porównaniu z kościołami formy cerkwi są znacznie bardziej zróżnicowane. Badania prowadzone przez autora w latach 1989-2002 umożliwiły rozpoznanie wielu najcenniejszych budowli cerkiewnych Ukrainy zachodniej. Dziś pozostaje nadzieja, że obecne rosyjskie działania wojenne w Ukrainie nie spowodują uszczuplenia tego bezcennego dziedzictwa kulturowego.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2022, 50; 317--334
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznane losy pierwszego ihumena supraskiego
Unknown history of the first hegumen of Suprasl
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951447.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Orthodox Church
hegumen of Suprasl
Vladimir-Brest diocese
Opis:
Pafnucy Siehen, from Bielsk, was the founder of the Suprasl monastery. He was the one who had the biggest contribution to the creation of the first churches, financial security and determination of the status of the monastery in the Orthodox Church. The Siehen family incurred costs of raising the monastic congregation in Gródek. The Siehens, who co-founded the construction of the monastery, received numerous estates from King Sigismund the Old (Zygmunt Stary). Pafnucy Siehen created a well-organized religious community and supervised legal and material protection of his monastery. At the beginning of 1509 Hegumen Pafnucy Siehen made a request to the king for permission to build a stone Orthodox church of the Annunciation of the Blessed Virgin Mary. The construction of the church began in October 1510. According to the majority of historians, this year was the date of Pafnucy Siehen’s death. On the basis of new evidence, it has been proven that Pafnucy Siehen did not die that year; he participated in the council of Vilnius in 1509–1510. At this council Pafnucy Siehen, the hegumen of Supraśl, was declared a bishop. After bishop Wassian’s death in 1512, Pafnucy Siehen became the ordinary of Vladimir-Brest diocese. His nomination was supported by the Metropolitan of Kiev, Joseph and secular Orthodox elites. After choosing hegumen Pafnucy the Vladimir-Brest leader, the importance of the Siehen family rapidly increased. Bishop Siehen, as a bishop, initiated the restoration of numerous churches and monasteries destroyed during the Tatar invasion in 1491. In the years 1514–1516 Pafnucy received from the king the confirmation of privileges granted to the episcopate and the Cathedral of the Dormition in Vladimir-Volynski. Bishop Pafnucy managed the Lutsk-Ostroh diocese since 1523. He officially took over the Lutsk diocese after the death of bishop Cyril in 1526. Pafnucy Siehen held his episcopal function in Lutsk until 1528.
Źródło:
Białostockie Teki Historyczne; 2015, 13
1425-1930
Pojawia się w:
Białostockie Teki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Status prawny cerkwi pod wezwaniem św. Mikołaja w Horodle
The Legal Status of St Nicolas Uniate Orthodox Church in Horodlo
Autorzy:
Bielecki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38971406.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Horodło
neounia
Kościół katolicki
Horodlo
Neounion
Orthodox church
Opis:
The present paper reveals the legal status evolution of St Nicolas' Uniate Orthodox Church in Horodlo. For this purpose the author presents origins of neouniate movement as the main reason of establishment of the building in Horodlo. The history of the Orthodox church is the perfect example of Polish-Ukrainian evolution of religious and national relations. Despite development of Ukrainian nationalistic movement at that time, the building established as mutual initiative of Neouniates and Catholics showed possibility of Polish and Ukrainian (Ruthenian) cooperation. Post-war history of Horolo reflects relations between Church and the people's government on each organisational level.
Źródło:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2011, 7, 1; 189-202
1896-6365
Pojawia się w:
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KSIĄDZ HENRYK NOWACKI 18911968 I JEGO BADANIA NAD MUZYKĄ CERKIEWNĄ
Rev. Henryk Nowacki (1891-1968) and his research on the orthodox church music
Autorzy:
Sawicki, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/946274.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
Tematy:
ks. Henryk Nowacki
śpiew liturgiczny Kościoła Prawosławnego
muzyka cerkiewna
znamienny śpiew
liturgical singing of the Orthodox Church
Orthodox church music
znamenny chant
Opis:
The author of the article familiarized us with father Henryk Nowacki, a distinguished musicologist, historian and a researcher of the Orthodox church music. The author made thorough critical analysis of the articles published by father Nowacki from 1929 to 1931 in Hossanna journal. Furthermore, he points out father Nowacki’s paucity on basis of content and elaboration. Next, the author of the article claims that father Nowacki’s main thesis were the result of making use solely from Russian sources concerning the Orthodox music. In spite of the above-mentioned reservations, the author of the article stands in a position that father Nowacki’s elaborations concerning the Orthodox church music became a stimulant to further studies on the Orthodox church music in Poland.
W prezentowanym artykule autor przedstawił sylwetkę ks. Henryka Nowackiego, wybitnego muzykologa, historyka oraz badacza muzyki cerkiewnej. Autor dokonał szczegółowej analizy krytycznej prac ks. Nowackiego z dziedziny muzyki cerkiewnej, publikowanych w latach 1929–1931 na łamach czasopisma Hosanna. Autor zwraca uwagę na liczne braki merytoryczne i warsztatowe oraz istotne uzależnienie głównych tez autora od literatury rosyjskiej. Mimo wielu niedociągnięć prace ks. Henryka Nowackiego stały się, zdaniem autora, silnym impulsem dla dalszych badań nad muzyką cerkiewną w Polsce.
Źródło:
Musica Ecclesiastica; 2020, 15; 89-123
2353-6985
Pojawia się w:
Musica Ecclesiastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pogrzeb nieochrzczonych dzieci w praktyce liturgicznej Cerkwi prawosławnej
Funeral of unbaptized children in the liturgical practice of the Orthodox Church
Autorzy:
Ławreszuk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595272.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Prawosławie;
Cerkiew
pogrzeb
nieochrzczone dzieci
Orthodoxy
Orthodox Church
funeral
unbaptized children
Opis:
The article addresses the issue of liturgical practice related to the death of unbaptized children. In the historical liturgical tradition of the Orthodox Church, the funeral rite of unbaptized children did not function. This article analyzes changes in the liturgical practice of local churches in Greece and Russia regarding prayer for unbaptized children. The liturgical and pastoral considerations are complemented by the funeral rite of an unbaptized child, prepared on the basis of current Greek and Russian texts.
Artykuł podejmuje zagadnienie praktyki liturgicznej związanej ze śmiercią nieochrzczonych dzieci. W historycznej liturgicznej tradycji Cerkwi prawosławnej obrzęd pogrzebu nieochrzczonych dzieci nie funkcjonował. Niniejszy artykuł analizuje zmiany w praktyce liturgicznej lokalnych cerkwi w Grecji i Rosji dotyczące modlitwy za nieochrzczone dzieci. Uzupełnieniem rozważań liturgicznych i pasterskich jest obrzęd pogrzebowy nieochrzczonego dziecka, przygotowany w oparciu o aktualne greckie i rosyjskie teksty.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 193-211
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Św. Włodzimierz i jego rola w chrystianizacji ziem ruskich
St. Vladimir the Great and his Input to the Christianization of Rus’
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171226.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Vladimir the Great
Baptism
Kievan Rus’
Orthodox Church
Opis:
The article presents the figure of St. Vladimir the Great, grand prince of Kievan Rus’, and his role in the process of christianization of Kievan Rus’. Author recalls the circumstances in which the ruler was baptized, such as Vladimir’s participation in the liberation of Crimea and Korsun from the influence of rebels grouped under the leadership of Bardas Phocas or marriage to Anna Porphyrogenita. A significant part of the article is dedicated to the description of the Orthodox Church’s structure in the lands of Kievan Rus’ with important centers in Kiev, Navahrudak, Belgorod, Yuryev, Chernihov, Pereyaslav, Polotsk, Volodymyr-Volynskyi, Rostov and Turow. The close relationship between the newly established Church and the state has been emphasized. Christianity united the society in Kievan Rus’ and gave it an opportunity of cultural and intellectual development.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2015, Cerkiew w drodze, 6; 45-52
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradycje śpiewania psalmów 140, 141, 129 oraz 116 funkcjonujące na południowo-zachodniej Rusi na przykładzie wybranych Irmologionów z XVI-XVIII wieku
Традиции пения псалмов 140, 141, 129 и 116 существующая на юго-западе Руси на примере избранных ирмологий XVI-XVIII веков
Autorzy:
Sawicki, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969743.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
Prawosławie
irmologion
śpiew liturgiczny kościoła prawosławnego
muzyka cerkiewna
znamienny śpiew
Orthodox church
liturgical singing of the Orthodox Church
Orthodox church music
znamenny chant
Православная церковь
ирмологий
литургическое пение православной церкви
православная церковная музыка
Знаменное пение
Opis:
В этом исследовании автор обсуждает происхождение и принципы исполнения вечерних псалмов 140, 141, 129 и 116: Господь, я призываю Тебя (гр. κεκραγάρια сцс. воззвахи). Автор указывает на три традиции выполнения этих псалмов, функционирующие на территории современной Беларуси и Украины в период с 16 по 18 века, в частности, русскую, болгарскую и греческую. Автор посвятил много места русской традиции, которую он обсуждает на основе ирмологии Лаврова XVI века. В ходе исследования автор указывает на многочисленные связи между двумя традициями древнерусского церковного пения, в частности московским и западнорусским. Автор опирается на глубокую привязанность певцов к певческой традиции Киевской Руси и в то же время на их восприимчивость к тенденциям других православных стран
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 3; 83-106
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje założenia dworskiego w Witulinie
History of the Manor Complex in Witulin
Autorzy:
Iwanek, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887848.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Witulin
dwór
Franciszek Wężyk
cerkiew
park
court
orthodox church
Opis:
The manor complex in Witulin has a rich history. The key role in its history was played by the Wężyk family that moved from Wielka Ruda to Witulin and lived there for over 150 years. In the history of the manor Franciszek Wężyk marked his presence in a particular way; he was a poet, the Krakow Castellan, the President of the Polish Academy of Learning. The larch manor was a nine-axis building, designed on the plane of a rectangle. It had one floor with a three-axis middle part that had two floors. The park was an element of the complex. The manor was burnt down in 1940.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 4; 313-323
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zarys historyczny parafii prawosławnego Soboru Katedralnego Narodzenia NMP w Białej Podlaskiej w latach 1875–1917
Autorzy:
Sęczyk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607527.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the orthodox church in the Kingdom Polish
orthodox church
basilian
prawosławie w Królestwie Polskim
Biała Podlaska
cerkiew
Bazylianie
cerkiew prawosławna
Jozafat Kuncewicz
Opis:
Orthodox Cathedral of the Nativity of the Blessed Virgin Mary was founded in 1875 with the former church after bazylianach. Since the beginning of the function of parish priests in the parish clergy exercised title protojereja to help were two priests and a deacon. The parish grew rapidly despite the material poverty and the resistance of former Uniates, belonged to the branches: Orthodox church in the city hospital in White, Sławacinek, Wolka Plebańska, Hruda and Cicibor. Orthodox clergy took an active part in the life: cultural, social and parishes of the city and undertook charity among treatment units. Business council was interrupted by the World War I, the estate folk evacuated into Russia, the temple was taken over by Protestants.
Prawosławny Sobór Narodzenia NMP powstał w 1875 r. z byłej cerkwi po bazylianach. Od początku funkcję proboszczów w parafii sprawowali duchowni z tytułem protojereja, do pomocy mieli dwóch kapłanów oraz diakona. Parafia rozwijała się dynamicznie pomimo materialnego ubóstwa i oporu byłych unitów. Należały do niej filie: cerkiew w miejskim szpitalu w Białej, Sławacinku, Wólce Plebańskiej, Hrudzie i Ciciborze. Prawosławne duchowieństwo brało czynny udział w życiu kulturalnym i społecznym miasta i parafii oraz podejmowało akcje charytatywne wśród unitów. Działalność soboru przerwała I wojna światowa, majątek cerkiewny ewakuowano w głąb Rosji, a świątynię przejęli ewangelicy.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2014, 69
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Męczeństwo i zniewolenie Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej w latach 1917-1970
Martyrdom and enslavement of the Russian Orthodox Church (1917-1970)
Autorzy:
Radwan, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147631.pdf
Data publikacji:
2021-11-20
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Sobór Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej w latach 1917-1918
Rada ds. Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej
Tichon Biełławin
Sergiej Stragorodzki
Aleksiej Szymański
Piotr Polańskij
Cyryl Smirnow
Józef Petrowych
Georgij Karpow
Włodzimierz Kurojedow
Ewgenij Tuczkow
The Russian Orthodox Sobor (1917-1918)
The Council of the Russian Orthodox Church Affairs
Opis:
Od 1721 roku z woli cara Piotra Wielkiego Rosyjska Cerkiew Prawosławna została pozbawiona patriarchy i na jej czele stawał każdorazowy monarcha. Urząd ten został przywrócony dopiero w 1917 roku, kiedy Synod w tajnym głosowaniu doprowadził do wyboru metropolity T. Biełławina (+1925). Po obaleniu Rządu Tymczasowego przez bolszewików nowe władze podjęły starania o podporządkowanie sobie Cerkwi. W ramach tej inicjatywy podejmowano próby rozbicia Cerkwi przez prorządowe ugrupowania religijne (np. Żywa Cerkiew W. Wwiedienskiego, Ruch georgiewski G. Jackowskiego), podstępne przejęcie administracji cerkiewnej, przygotowania do postawienia przed sądem patriarchy Tichona, wykonanie wyroków śmierci na osobach broniących cerkwi podczas akcji odbierania cerkwiom sakralnych precjozów. Niezależność Cerkwi została złamana w 1927 roku po publikacji tzw. Deklaracji metropolity S. Stragorodzkiego. Jego oponenci odtąd byli prześladowani (P. Polańskij, C. Smirnow, J. Petrowych), a lojalni duchowni awansowani. Powołanie tzw. Rady ds. Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej na czele z oficerem władz bezpieczeństwa G. Karpowem zakończyło proces zniewalania Cerkwi. Rada ta manipulowała wyborem patriarchy Stragorodzkiego i A. Szymańskiego oraz nominacjami biskupów. Masowo likwidowano cerkwie, szkolnictwo teologiczne, klasztory, redukowano liczbę diecezji. Na polecenie władz z udziałem Karpowa podjęto nieudaną próbę utworzenia w Moskwie Prawosławnego Watykanu. Zarówno Stragorodzki, jak i Szymański kierowali się głównie żądaniami władz politycznych a nie oczekiwaniami wiernych.
The Russian Orthodox Church was deprived of a patriarch by the tsar Peter I the Great in 1721 and since then had been ruled by every next monarch. The position of a patriarch was restored in 1917, when the Synod chose Tikhon Biellavin (died in 1925), by secret voting. When the Russian Provisional Government was overthrown by bolsheviks, the new government started to subordinate the Orthodox Church. There were many attempts of destroying the Orthodox Church by pro-government religious groups, deceptional taking over the Orthodox administration, accusing the Patriarch Tikhon, and executing people defending churches during sacral pretiosas depriving action. The Orthodox Church’s independence was cut short in 1927 after the so-called Declaration of Metropolitan Sergei Stragorodski was published. Since then, his opponents had been persecuted, and his supporters had got promoted. The process of the Russian Orthodox Church enslavement ended when the Council of the Russian Orthodox Church Affairs with the security service officer Karpow as a director was established. The Council had its impact on the election of patriarchs Stragorodski and Simansky and bishops nominations. Orthodox churches, theological schools, monasteries, were liquidated massively, the number of dioceses was reduced, as well. On the Karpov’s and the government order, there was an unsuccessful attempt of establishing the Orthodox Vatican in Moscow. Patriarchs Stragorodsky and Simansky ruled according to governmental demands, not faithful people’s needs.
Źródło:
Sympozjum; 2021, 2(41); 167-221
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conservation delemmas – the fate of the timber Orthodox church in Miękisz Stary
Konserwatorskie dylematy – losy drewwnianej cerkwi w Miękiszu Starym
Autorzy:
Kurek, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/369311.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
conservation
Miękisz Stary
orthodox church
wood
cerkiew
drewno
konserwacja
Opis:
Attempts to describe the fate of timber Orthodox churches in the region of the former Galicia (primarily Greek Orthodox ones) have been made for over 100 years. They were not aided in the least by the geopolitical and cultural changes that happened in this part of Europe, as well as the permanent loss of research subject matter. Already in 1989, the technical condition of the church in Miękisz Stary was bad and for the next 30 years it deteriorated significantly. The conservation project currently under preparation envisages strengthening its structure, securing polychromes and recreating the original historical environment of the church.
Próby opisania losów drewnianych cerkwi na terenie dawnej Galicji (w przeważającej liczbie greckokatolickich) podejmowane są od ponad 100 lat. Nie sprzyjały im przemiany geopolityczne i kulturowe w tej części Europy, a także permanentny ubytek materii badawczej. Już w 1989 roku stan techniczny cerkwi był zły i przez kolejne 30 lat znacznie się pogorszył. Opracowany obecnie projekt konserwatorski przewiduje wzmocnienie jej struktury, zabezpieczenie polichromii oraz odtworzenie pierwotnego historycznego otoczenia cerkwi.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2019, 38; 59-72
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Międzynarodowy dialog teologiczny Kościoła prawosławnego z Kościołem rzymskokatolickim
International Theological Dialogue between the Orthodox Church and the Roman Catholic Church
Autorzy:
Kuźma, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420363.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Chrześcijaństwo
Dialog teologiczny
Kościół rzymskokatolicki
Kościół prawosławny
problem Uniatyzmu i prozelityzmu
Christianity
Theological Dialogue
Roman Catholic Church
Orthodox Church
problem of Uniatism and proselytism
Opis:
Artykuł omawia historię i wartości teologiczne pierwszej fazy Międzynarodowego Dialogu Teologicznego między Kościołem prawosławnym i rzymskokatolickim w latach 1981-2000. Omówiony został proces przygotowawczy do rozpoczęcia dialogu. Podkreślona została rola i znaczenie działań patriarchy Konstantynopola Atenagorasa (1948-1972), który w znaczący sposób przyczynił się do rozwoju kontaktów ekumenicznych. Ze strony Kościoła rzymskokatolickiego istotnym dla kontaktów między-chrześcijańskich okazało się wstąpienie na tron rzymski kolejno papieży Jana XXIII (1958-1963) i Pawła VI (1963-1978), oraz zwołanie Soboru, Vaticanum II. Omówione zostały osiem sesji plenarnych, które odbyły się w latach 1982-2000, oraz przygotowania do nich. Rezultatem spotkań Komisji okazały się wspólnie przyjęte dokumenty teologiczne: 1) Misterium Kościoła i Eucharystii w świetle tajemnicy Trójcy Świętej (Monachium 1982), 2) Wiara, sakramenty i jedność Kościoła (Bari 1987), 3) Sakrament kapłaństwa w sakramentalnej strukturze Kościoła ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia Sukcesji apostolskiej dla uświęcenia i jedności Ludu Bożego, (Valamo 1988), 4) Uniatyzm, metoda unijna przeszłości a obecne poszukiwanie pełnej wspólnoty (Balamand 1993). Omówione też zostały najistotniejsze problemy w tym dialogu tj. problem uniatyzmu i prozelityzmu, który zdominował tematykę spotkań po roku 1991.
This article discusses the history and theological values in the first phase of the International Theological Dialogue between the Orthodox Church and the Roman Catholic Church in the years from 1981 to 2000. In particular, this article addresses the preparatory process of commencing the dialogue and producing common theological documents; and also discusses the most important problems in the dialogue, such as the problem of Uniatism and proselytism, which have dominated the subject matter of the dialogue since 1991.
Źródło:
ELPIS; 2014, 16; 11-18
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
De Facto or De Iure? Ukrainian Autocephaly as a Contentious Issue in Orthodoxy
Autorzy:
Kałużny, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28394733.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
autokefalia
Kościół prawosławny
ukraińska autokefalia
Kościół Prawosławny Ukrainy
eklezjologia prawosławna
autocephaly
Orthodox Church
Ukrainian autocephaly
Orthodox Church of Ukraine
Orthodox ecclesiology
Opis:
The purpose of this article is to present the contentious issue of Ukrainian autocephaly in today’s Orthodox Church. The topic is developed in four sections. Firstly, the method of proclaiming autocephaly in the Orthodox Church is presented. Then the history of establishing Ukrainian autocephaly is shown. The third section presents the problems related to the recognition of Ukrainian autocephaly in the Orthodox world. The final section sums up the results of the reflection and draws conclusions. They demonstrate that the Orthodox Church does not have unambiguous canonical regulations on the establishment of autocephaly, resulting in controversies surrounding Ukrainian autocephaly. The controversies consist especially of three theological-canonical issues: (1) the jurisdictional affiliation of the Kyiv Metropolitan See; (2) the manner of establishing Ukrainian autocephaly; and (3) the validity of the ordination of certain clergy of the new Ukrainian Orthodox Church. Finally, it is concluded that a definitive solution to the contentious issue of Ukrainian autocephaly requires agreement at the level of the whole Orthodox Church.
Celem niniejszego artykułu jest prezentacja spornej w dzisiejszym prawosławiu kwestii ukraińskiej autokefalii. Temat został rozwinięty w czterech częściach. Na początku przedstawiono sposób ogłaszania autokefalii w prawosławiu. Następnie ukazano historię ustanowienia ukraińskiej autokefalii. W trzeciej części zaprezentowano problemy związane z uznaniem ukraińskiej autokefalii w świecie prawosławnym. W końcowej części zestawiono wyniki refleksji i sformułowano wnioski. Wynika z nich, że prawosławie nie posiada jednoznacznych regulacji kanonicznych co do ustanawiania autokefalii i z tym łączą się kontrowersje wokół ukraińskiej autokefalii. Składają się na nie zwłaszcza trzy kwestie teologiczno-kanoniczne: 1) przynależność jurysdykcyjna metropolii kijowskiej; 2) sposób ustanowienia ukraińskiej autokefalii; 3) ważności święceń sprawowanych przez niektórych duchownych nowego Kościoła Prawosławnego Ukrainy. Ostatecznie stwierdzić należy, że definitywne rozwiązanie spornej kwestii ukraińskiej autokefalii wymaga porozumienia na poziomie całego prawosławia.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2023, 93, 3; 175-200
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie do postawy dialogu w katechezie Kościoła prawosławnego
Education to the Attitude of Dialogue in Catechesis of the Orthodox Church
Autorzy:
Ławreszuk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594995.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
The Orthodox Church
catechesis
dialogue
education
attitude of dialogue
Kościół prawosławny
katecheza
dialog
wychowanie
postawa dialogu
Opis:
The article focuses on showing the basics of education to the dialogue present in the Orthodox catechesis carried out in the schools and catechetical-pastoral activities undertaken in the framework of parish communities and church organizations. Of the many issues taken in catechesis, we focus on the elements of upbringing and education aimed at interreligious dialogue. Conclusions focus on the justification of actions undertaken in the Orthodox Church towards education to the attitude of dialogue.
Artykuł skupia się na ukazaniu wychowania do postawy dialogu obecnego w katechezie prawosławnej prowadzonej w szkołach oraz w działalności katechetyczno-duszpasterskiej realizowanej w ramach wspólnot parafialnych i organizacji cerkiewnych. Spośród wielu podejmowanych w katechezie zagadnień, uwzględniono elementy wychowawcze i edukacyjne ukierunkowane na dialog międzyreligijny. Wnioski skupiają się na uzasadnieniu podejmowanych w Kościele prawosławnym działań w kierunku wychowania do postawy dialogu.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 151-166
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosunek polityków Dyrektoriatu Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1919 roku wobec Cerkwi prawosławnej
The attitude of the Directorate of Ukraine’ politicians towards the Orthodox Church in 1919
Autorzy:
Kucy, Aleksy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951445.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Ukrainian Orthodox Church
1917 revolution
national movement
autocephaly
Directorate
Opis:
In the third period of Ukrainian prerevolutionary statehood, called Directorate, national groups took over the authority. As a result of various events, in February 1919 Symon Petlura became the leader of the republic. One of the most revolutionary decisions of the Directorate consisted in adoption of the act of autocephaly of the Ukrainian Orthodox Church. Although the episcopate of the Ukrainian Orthodox Church boycotted this act, the Directorate strived hard to execute its resolutions. One of the most important Directorate’s actions was sending to Constantinople a representative of O. Łotocki’s government, with the mission of gaining the ecumenical patriarch’s – Germanos V’s support. A fast collapse of the new authority made it impossible for the Ukrainian nationals to achieve the main objective – the autocephaly of the Church.
Źródło:
Białostockie Teki Historyczne; 2015, 13
1425-1930
Pojawia się w:
Białostockie Teki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kampania otwierania świętych relikwii jako element antycerkiewnej polityki władz komunistycznych
The Campaign of Confiscation of Saints’ Relics as an Element of Communist Anti-religious Politics
Autorzy:
Pawełczyk-Dura, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956832.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
The Russian Orthodox Church
relics
communism
anti-religious campaign
Opis:
The elimination of religion was a fundamental ideological goal of the communist state. According to Marxist theory, religion was a product of material conditions. Working from this premise, militant atheism initially considered that religion would disappear on its own through the coming of the new society system. After the revolution the Bolsheviks started a massive persecution. When it became clear that religion was not dying out on its own, the USSR began general antireligious campaigns. One of the lesser known campaigns was confiscation of saints’ relics, carefully preserved for the purposes of veneration or as a touchable or tangible memorial.
Źródło:
Studia Religiologica; 2012, 45, 3; 227-235
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:
Studia Religiologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The former St. Nicholas Church in Zamość as a Russian lieu de mémoire
Autorzy:
Korneluk, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138732.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Instytut Historii Sztuki
Tematy:
Zamość
Orthodox church
Russia
Chełm Land
site of memory
Opis:
This article aims to show the history of the Orthodox church in Zamosc based on the concept of sites of memory developed by Pierre Nora. Zamosc’s church is one of the most important yet enigmatic buildings in the town. It was built for the town’s Greek and Ruthenian communities and for a good number of years was the mainstay of Orthodoxy in the region. At the beginning of the 18th c., it was taken over by the Basilian Order, and in its interiors the statutes of the Synod of Zamosc were signed, which significantly led to the unification of the Latin Church and the Uniate Orthodox Church and the widespread Latinisation of the Eastern Rite. During the Partition period, this church was subjected to ideologisation by the Russians. For them, it was a symbol of disgrace and heresy, just like St. Nicholas’ Church in Brest, where the act of the Union of Brest was signed. The Russians did everything to reverse the memory of the synod and to make the church a new place of consolidation for the local population, as well as for the elites in Russia, who were shown Zamosc and the Chelm Land, of which it was a part, as the eternal part of the Ruthenian lands. The Zamosc Orthodox Church appeared in books, albums and postcards. It was intended both to build communion with Russia and to create a “new Rus” citizen of the Chelm Land.
Źródło:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego; 2022, 64, 2; 122-143
1896-4133
Pojawia się w:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Język mniejszości jako czynnik zachowania tożsamości grupowej na przykładzie polskich staroobrzędowców w regionie suwalsko-augustowskim
The minority’s language as a factor of a group identity preserving, based on the example of Old Orthodox church followers’ in Suwalki-Augustow region
Autorzy:
Głuszkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/482149.pdf
Data publikacji:
2008-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Old Believers
Old Orthodox church
minority’s language
linguistic
Opis:
In this text the connections between the group identity and its language are described. The identity is here understood as self-determination of group members, their common history, religion, language, sense of integrity and tradition belonging to all the individuals in the group. The selfconsciousof bilingual group’s members can affect their language behaviour and the level of competencein each of their languages. The language itself, can be a kind of marker emphasising the differences between the group members and the outer world. Depending on the situation and conditions, this fact may be underlined or disguised. The language can be a strong factor supporting the group identity. On the other hand, the sense of bond with tradition and minority’s values, influence the language structure and act a role of an important non-structural factor, which can strengthen or reduce total amount of language interference. Thus, the influence and connections between the group’s identity and its language, are mutual.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2008, 1, XIII; 389-398
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterstwo wojskowe wyznania prawosławnego Okręgu Korpusu I w latach 1922–1939. Wybrane zagadnienia
Orthodox military ministry in 1st Corps District in 1922–1939. Selected issues
Православное военное духовенство в округе 1-го Корпуса в 1922–1939 годах
Autorzy:
Grzybowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925387.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
II Rzeczpospolita
prawosławie
Warszawa
cerkiew garnizonowa
Second Polish Republic
Orthodox Church
Warsaw
Garrison Orthodox Church
2-я Польская Республика
православие
Варшава
гарнизонная церковь
Opis:
Siły zbrojne II Rzeczypospolitej stanowiły prawdziwą mozaikę narodowościową i religijną. Drugą (po katolikach) co do liczebności grupą wyznaniową w wojsku byli prawosławni. Najwięcej wojskowych wyznania prawosławnego skupiały m.in. oddziały Okręgu Korpusu nr I (Warszawa). Opiekę duchowną nad tymi ludźmi sprawował zespół kapelanów wojskowych wyznania prawosławnego z ks. protoprezbiterem na czele. Duchowieństwo wojskowe musiało zmierzyć się z wieloma problemami, z których jednym z najważniejszych był brak świątyń garnizonowych. Dotyczyło to zwłaszcza Warszawy. W latach dwudziestych problem ten próbowano rozwiązać poprzez przekazanie na potrzeby duszpasterstwa wojskowego wyznania prawosławnego byłych cerkwi rosyjskich. Rozmowy pomiędzy władzami państwowymi i samorządowymi, przedstawicielami wojska z udziałem duchowieństwa poszczególnych konfesji religijnych nie przyniosły jednak oczekiwanych rezultatów. Brak świątyń garnizonowych przysparzał wiele trudności w pracy duszpasterskiej.
The armed forces of the Second Polish Republic were a true mosaic of nations and denominations. The second largest religious group in the army after the Catholics were members of the Orthodox church. The majority of Orthodox military personnel belonged to the units of the District Corps no. 1 (Warsaw). Pastoral care over those people was taken by a team of Orthodox military chaplains led by the archpriest. The military clergy had to face numerous problems, one of the most important being the the lack of garrison churches, especially in Warsaw. In the 1920s the problem was attempted to be solved by handing over the former Russian Orthodox churches to the Orthodox military clergy. Talks between state and local authorities on one side and representatives of the army and religious denominations on the other did not bring the expected results. The lack of garrison temples caused many difficulties in the pastoral work.
Вооружённые силы 2-й Польской Республики представляли собой настоящую национальную и религиозную мозаику. Второй (после католиков) по численности религиозной группой были православные. Наибольшее число военнослужащих православного вероисповедания было, среди прочих, в отделениях Округа I Корпуса (Варшава). Военное духовенство было вынуждено столкнуться с множеством проблем, среди которых наиважнейшей проблемой был недостаток гарнизонных храмов. В особенности это касалось Варшавы. В двадцатых годах были предприняты попытки решить эту проблему путём передачи военному духовенству православного вероисповедания некогда русских церквей. Переговоры между центральными и местными властями, представителями армии с участием духовенства отдельных религиозных концессий, однако, не принесли ожидаемых результатов. Нехватка гарнизонных храмов была причиной многих трудностей пасторской работы.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2016, XVII (LXVIII), 2-3 (256-257); 119-144
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Господственная vs душепопечение: практика исповеди в Русской духовной традиции синодального периода
Autorzy:
Черный, Алексей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1833705.pdf
Data publikacji:
2020-07-10
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
confession
priest
russian orthodox church
synodal period
pastoral counseling
Opis:
The article attempts to reconstruct various pastoral models that appeared in the history of the Russian Orthodox Church over several centuries. The author identifies several "images" of confession, which are very different, among them: the realization of "despotical" power in a "confessional" family of the sixteenth century, the fulfillment of conscription, deeply personal interaction based on mutual trust and the value of a hierarchical aspect, counseling under the guidance of a "parish elder". The state, depending on the circumstances, either embeds the pastor in itself as a necessary part of its own mechanism, or considers the priesthood as a foreign element, or completely distances itself from religious affairs. The author suggests that the “types” of confession presented in the article can be compared with the forms of pastoral self-consciousness to be found in the modern life of the church. This in turn suggests that in the Russian Church today is characterized by the search for pastoral identity, in which the priesthood plays a key role.
Źródło:
Conversatoria Litteraria; 2020, 14; 71-84
1897-1423
Pojawia się w:
Conversatoria Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cerkiew prawosławna na Podlasiu do końca XVI wieku
The Orthodox Church in Podlasie until the end of the 16th century
Autorzy:
Kiryluk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917172.pdf
Data publikacji:
2019-11-19
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
The Orthodox Church
Podlasie Region
parish
foundation of the church
Cerkiew prawosławna
Podlasie
parafia
założenie cerkwi
Opis:
Artykuł przedstawia zarys historii Cerkwi Prawosławnej na terenach Podlasia do końca XVI wieku. Przeanalizowano przynależność jurysdykcyjną podlaskich prawosławnych parafii , założycieli oraz liczebność cerkwi.
The article presents the outline of the history of Orthodox Church In the region of Podlasie until the end of 16-th century. The jurisdiction of Podlasie orthodox parishes , their founders and the number of churches were being analysed.
Źródło:
ELPIS; 2019, 21; 41-50
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Starotestamentowi prorocy jako typ świętości w Kościele prawosławnym
The Old Testament prophets as a type of sanctity in the Orthodox Church
Autorzy:
Charkiewicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494377.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
święci
świętość
Kościół prawosławny
prorocy
praojcowie
saints
sanctity
Orthodox Church
prophets
forefathers
Opis:
Zgodnie z nauka Kościoła prawosławnego prorocy stanowią osobny typ starotestamentowych świętych, czczonych jako osoby natchnione Świętym Duchem, które głosiły ludowi wolę Bożą. To nie tyle osoby zapowiadające czy przepowiadające przyszłość, co ludzie będący „ustami” Boga na ziemi. W prawosławiu prorocy, obok praojców, traktowani są zasadniczo jako osobna kategoria świętych Starego Testamentu. Przedmiotem rozważań autora artykułu jest przedstawienie proroków jako osobnej kategorii świętości w Kościele ze szczególnym zaakcentowaniem ich wewnętrznej systematyki. Autor przedstawia również definicje terminów: „prorok” oraz innych używanych wobec proroków terminów. Omawia rozwój profetyzmu starotestamentowego w różnych okresach historycznych, poczynając od Mojżesza, zwanego „pierwszym z proroków”, poprzez proroków poszczególnych epok dziejów narodu wybranego, na ostatnim proroku Starego Testamentu i pierwszym Nowego Testamentu – św. Janie Chrzcicielu – kończąc.
According to the teaching of the Orthodox Church prophets are the separate type of the Old Testament saints, venerated as persons inspired by the Holy Spirit, men announcing the will of God to the people. There were not so much persons foretelling the future as rather men fulfilling role of “the mouth of God” on the earth. In Orthodoxy, prophets as well as forefathers, are basically considered as a separate category of the Old Testament saints. In this article the author presents prophets as a separate category of sanctity in the Church, particularly accentuating their interior systematic. The author defines the term “prophet” as well as other words or expressions used when talking about prophets. He discusses the development of Old Testament prophetism in various historical periods, beginning with Moses – called “the first among prophets”, throughout the prophets of consecutive epochs in the history of the Chosen People, ending with the last of the Old Testament prophets being at the same time the firs of the New Testament – saint John the Baptist.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2015, 57, 2; 155-168
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Уния и реституция православия на территории православного прихода Вознесения Господня в Клейниках
The Union and Orthodox Church restitution in Klejniki Parish
Autorzy:
Kuprianowicz, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2118257.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
the Union
restitution of Eastern Orthodox religion
Klejniki Parish
Orthodox Church
Uniate Church
Opis:
This article is an attempt to present violent history of Klejniki Parish related to the Union of Brest and its subsequent dissolution. The Union was a breakthrough event with significant orthodox changes in various spheres of its existence. It led to great confusion in previously uniform spiritual life of Klejniki parishioners and disorganized strongly “orthodox life” of the parish. As the time passed by, parish community accepted a new religious practice concerning celebration of masses and temple fittings. In new Uniate Church there appeared pulpits and icons with saints whose image deviated from orthodox canonical symbolism. After 1839, the Uniates turned to the Eastern Orthodox tradition. One of the main reasons of the dissolution of the Union was a lack of liturgical vessels to celebrate masses in Eastern Orthodox rites. Then, Klejniki parishioners inclined to retain certain religious practices of the Union.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2019; 251-266
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Balkan Orthodox Churches in Soviet Union policy (in the first years after the Second World War)
Autorzy:
Czekalski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32321755.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Balkan history
Soviet Union
communism
Orthodox Church
religious policy
Opis:
The aim of the article is to present the concept and actions taken by the Soviet diplomacy and the hierarchy of the Russian Orthodox Church to subjugate the Orthodox communities in the communist Balkan countries. The mechanism of the subjugation of the Balkan churches has been included into a comparative perspective and integrated into the broader concept of the Moscow Patriarchate towards gaining a leading role in the Orthodox world in the first years after the end of the Second World War. The process of dependency and its effects are reflected in diplomatic documents, but also in those produced by the Orthodox Churches themselves. The key element for gaining central position in the Orthodox world by Moscow was the organisation of anniversary celebrations and conferences to integrate the community and to involve it in the implementation of plans towards Soviet political domination. The results of these efforts were very limited in relation to ambitions outlined by the leadership of the Soviet state, revealing differing positions of the major patriarchates, as well as a real strength of authority and prestige that the Ecumenical Patriarchate invariably enjoyed.
Źródło:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2023, 30; 207-224
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:
Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-100 z 525

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies