Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Nasiłowska, Barbara" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Analysis of residual stress in 1.4539 austenitic steel joints welded with TIG method
    Analiza naprężeń własnych w połączeniach ze stali austenitycznej 1.4539 wykonanych metodą TIG
    Autorzy:
    Nasiłowska, Barbara
    Bogdanowicz, Zdzisław
    Mońka, Grzegorz
    Tomaszewski, Rafał
    Zdunek, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/208921.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
    Tematy:
    residual stress
    welded joints
    TIG
    Knoop microhardness
    shot peening
    naprężenia własne
    połączenia spawane
    mikrotwardość Knoopa
    kulowanie
    Opis:
    The article compares the results of tests of residual stress determined based on Knoop microhardness measurements and obtained experimentally with the use of an x-ray diffractometer. Distribution of residual stress in the weld after strengthening of the surface layer, resulting from shot peening, was specified. A method of residual stress determination proposed by Oppel, based on Knoop microhardness distribution, was applied. An analysis of residual stress of 1.4539 austenitic steel welded joints, made with the use of TIG method and additionally strengthened with shot peening of the surface, showed good agreement of the results obtained both with the sin²ψ method and based on the microhardness measurement. The highest compression stress has occurred in a so-called Belayev point, approximately of 35 ÷ 40 μm from the surface.
    W artykule porównano wyniki badań naprężeń własnych wyznaczonych na podstawie pomiarów mikrotwardości Knoopa i doświadczalnie przy użyciu dyfraktometru rentgenowskiego. Określono rozkład naprężeń własnych w spoinie po umocnieniu warstwy wierzchniej w wyniku kulowania. Zastosowano metodę wyznaczania naprężeń własnych zaproponowanych przez Oppela na podstawie rozkładu mikrotwardości Knoopa. Analiza naprężeń własnych połączeń spawanych ze stali austenitycznej 1.4539 wykonanych metodą TIG dodatkowo umocnionych przez kulowanie powierzchni wykazała dobrą zgodność wyników uzyskanych za pomocą metody sin²ψ oraz na podstawie pomiaru mikrotwardości. Największe naprężenia ściskające występowały w tzw. punkcie Bielajewa ok. 35 ÷ 40 μm od powierzchni.
    Źródło:
    Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej; 2019, 68, 1; 101-110
    1234-5865
    Pojawia się w:
    Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie materiałów grafenowych w tribologii : analiza stanu zagadnienia i badania wstępne
    Application of graphene materials in tribology : analysis of state of the problem and the preliminary research
    Autorzy:
    Dąbrowski, Igor Jakub
    Nogas, Patrycja Magdalena
    Kałdoński, Tadeusz
    Nasiłowska, Barbara
    Djas, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/211119.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
    Tematy:
    tribologia
    substancje smarne
    grafen
    tlenek grafenu
    tribology
    lubricants
    graphene
    graphene oxide
    Opis:
    Publikacja ma na celu przybliżenie podstawowych informacji na temat jednego z najbardziej interesujących materiałów ostatnich lat, jakim jest grafen. Zamieszczono w niej informacje dotyczące struktury grafenu oraz niezwykłych właściwości, jakie z niej wynikają. Przedstawione zostały również metody wytwarzania grafenu oraz obszary techniki, w jakich opisywana substancja znajduje zastosowanie, oraz to, jak może zostać wykorzystana w przyszłości. Szczególną uwagę poświęcono formom zastosowania grafenu w tribologii, obejmującym wykorzystanie wspomnianej substancji w materiałach kompozytowych, powłokach ochronnych oraz jako dodatku do substancji smarnych. Publikacja została opracowana w oparciu o informacje i wyniki badań, zamieszczone w krajowych oraz zagranicznych artykułach, a także wyniki wstępnych badań własnych. Wyniki tych badań dotyczą zmian podstawowych parametrów smarnościowych substancji (oleju i smaru plastycznego) zawierających różną ilość tlenku grafenu (lub porównawczo heksagonalnego azotku boru). Rezultaty potwierdziły korzystny wpływ obecności tlenku grafenu w substancji smarującej na jej właściwości smarnościowe.
    Present publication describes one of the most interesting materials discovered in recent years, which is graphene. This paperwork contains information about graphene’s structure, properties, applications and methods of synthesis. The special attention has been given to tribological applications of graphene structures, including the usage of the graphene itself in the composite materials, protective integuments, and additives to lubricants (oils, greases). This publication was based on the information and research results published in the international articles and preliminary researches realized at the Military University of Technology as well. The research results concern the changes of basic lubricants’ parameters, which contain different amount of graphene oxide (or comparatively of hexagonal boron nitride). The results obtained during the tests indicate that graphene oxide could improve lubricating abilities of oils and greases.
    Źródło:
    Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej; 2019, 68, 2; 81-108
    1234-5865
    Pojawia się w:
    Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of the mix composition with superplasticizer admixture on mechanical properties of high-strength concrete based on reactive powders
    Wpływ składu mieszanki z domieszką superplastyfikatora na właściwości mechaniczne betonu o wysokiej wytrzymałości na bazie proszków reaktywnych
    Autorzy:
    Siwiński, Jarosław
    Szcześniak, Anna
    Nasiłowska, Barbara
    Mierczyk, Zygmunt
    Kubiak, Katarzyna
    Stolarski, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2185900.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Opis:
    This paper outlines effect of the mix composition on mechanical properties of high - strength concrete based on aggregate size like in of Reactive Powder Concrete (RPC) but without fiber reinforcement. The main purpose which guided the authors choosing proportion of water and superplasticizer (SP) was to achieve a similar consistency in the test slump for various concrete mix. Test results for 3 groups of superplasticizers, designated as D - with chemical base - acrylic polymer, V - with chemical base - polycarboxylate ether, P - with chemical base - modified polycarboxylates, two cement groups, designated as Cem A - with fineness Blaine 3980 cm2/g, Cem B - with fineness Blaine 4430 cm2/g and 2 types of aggregate: basalt and granite were presented. After curing for 1, 7 and 28 days samples were tested for compressive strength and flexural tensile strength. The article also presents the study of the elemental composition and structure of the SP with the use of the SEM electron microscope. The amount of solid particles in the SP was also determined by the water vaporization. The assumption of the paper was to maintain the consistency of the mixture at the S2 level according to the Eurocode standard. The paper proposes a method based on SEM analysis in order to select a superplasticizer with the best ductility parameters, and the best results of the compressive and flexural tensile strength of concrete samples were obtained. The best results for compressive strength after 28 days are obtained for concrete series with the polycarboxylate ether superplasticizer and modified polycarboxylate ether superplasticizer in combination with the use of type A cement and it is greater than for the concrete series with type B cement by 11.7%.
    W artykule zamieszczono wpływ składu recepturowego betonu na jego właściwości mechaniczne. Badaniom poddano betony wysokowytrzymałościowe bazujące na proszkach reaktywnych, ale bez wykorzystania dodatkowego zbrojenia rozproszonego. Głównym założeniem autorów było uzyskanie klasy konsystencji S2 dla wszystkich receptur uwzględnionych w artykule. Betony zaprojektowano posługując się zmodyfikowaną procedurą de Larrarda opartą na modelu CPM (concrete packing model). W metodzie tej wprowadzono dodatkowe współczynniki uwzględniające ilość włókien zbrojenia rozproszonego, rodzaj i kształt formy próbek badawczych, czas, w którym wyznaczana jest wytrzymałość oraz współczynnik kruszywowy uwzględniający ilość frakcji poniżej 0,2 mm w mieszance betonowej. W badaniach uwzględniono dwa rodzaje kruszywa: granitowe i bazaltowe, dwa rodzaje betonu oznaczonych jako Cem A o powierzchni właściwej Blaina 3980 cm2/g i Cem B o powierzchni właściwej Blaina 4430 cm2/g oraz 3 rodzaje superplastyfikatorów oznaczonych jako D - z chemiczna bazą polimeru akrylowego, V - z chemiczną bazą eteru polikarboksylanowego i P - z chemiczną bazą zmodyfikowanego eteru polikarboksylanowego. Dla wszystkich wykonanych serii próbek badawczych wykonano test opadu stożka. Wyniki wytrzymałości betonów na ściskanie i rozciąganie przedstawiono dla serii próbek badawczych spełniających kryterium klasy konsystencji S2. Określono współczynnik ciągliwości wytrzymałościowej jako proporcję wytrzymałość betonu na rozciąganie przy zginaniu w stosunku do wytrzymałości betonu na ściskanie. Przedstawiono wyniki współczynnika ciągliwości dla średnich wytrzymałości wszystkich serii próbek badawczych po 1, 7 i 28 dniach. W artykule przedstawiono również badanie składu pierwiastkowego odparowanego superplastyfikatora z wykorzystaniem analizy SEM. Przedstawiono zdjęcia odparowanych i przygotowanych próbek superplastyfikatorów w celu określenia, który z SP ma największą ciągliwość, tzn. największe wymiary jednorodnych obszarów pomiędzy powstałymi pęknięciami. Wskazano na jakościową zgodność wyników opartych na współczynniku ciągliwości wytrzymałościowej i ciągliwości struktury superplastyfikatorów obserwowanej na podstawie analizy SEM. W wyniku przeprowadzonych badań i analiz stwierdzono, że zastosowanie superplastyfikatora typu P pozwala uzyskać największe wytrzymałości betonu na rozciąganie przy zginaniu oraz wytrzymałości betonu na ściskanie przy zachowaniu założonej klasy konsystencji S2. Podkreślić należy również, że metodyka projektowania betonów UHPC oraz RPC z założenia uwzględnia domieszkę superplastyfikatora.
    Źródło:
    Archives of Civil Engineering; 2022, 68, 4; 77--95
    1230-2945
    Pojawia się w:
    Archives of Civil Engineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies