Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Nō theatre" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Żaden obiekt o wysokich wymaganiach technicznych czy jakościowych nie jest dla nas problemem
    No structure that is technologically demanding or of high quality poses a problem for us
    Autorzy:
    Werle, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/364750.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne
    Tematy:
    wywiad
    budownictwo
    rynek budowlany
    projekt
    opracowanie
    Teatr Muzyczny Capitol
    droga ekspresowa S8
    interview
    architecture
    construction market
    project
    elaboration
    Capitol Music Theatre
    expressway S8
    Opis:
    Wywiad z Jerzym Werle, wiceprezesem zarządu firmy Warbud SA.
    Joanna Miciak talks to Jerzy Werle, Vice President at Warbud SA.
    Źródło:
    Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne; 2014, 6; 12-16
    1734-6681
    Pojawia się w:
    Nowoczesne Budownictwo Inżynieryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Os dereitos das mulleres no teatro (de homes) das Irmandades da Fala
    Autorzy:
    Tato Fontaíña, Laura
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2079161.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
    Tematy:
    Galician theatre
    gender studies
    feminism
    critical analysis
    literary history
    Opis:
    Para contextualizar o tema, este artigo comeza expoñendo a situación das mulleres no teatro galego das primeiras décadas do século XX, atendendo á súa participación nas actividades dramáticas como escritoras, tradutoras, actrices e tamén, desde a perspectiva da temática, como protagonistas das obras da época, as do teatro social ou teatro de tese. Móstrase a escasa presenza de escritoras, así como os prexuízos sociais que tiñan que superar para traballar como actrices; canto ao tratamento que recibían no teatro de tese, proba que as mulleres das clases populares aparecían como vítimas propiciatorias dos poderosos. Entre 1920 e 1936, fronte a unha única dramaturga, Herminia Fariña Cobián (1904-1966), cuxa obra non chegou até a actualidade, houbo catro dramaturgos galegos que escribiron, e estrearon, algunha peza destinada a defender a igualdade de dereitos para as mulleres, tres deles do grupo xeracional das Irmandades da Fala e o cuarto, da Xeración das Vangardas: Donosiña (1920), de Xaime Quintanilla (; Entre dous abismos (1920), de Antón Vilar Ponte Ponte (1881-1936); A tola de Sobrán (1920), Francisco Porto Rey (1876-1941); María Rosa (1921), de Gonzalo López Abente (1878-1963) e Branca (1934), de Luís Manteiga ((1903-1949). O corpo do artigo está constituído pola análise destas obras e a reacción que provocaron nos sectores máis conservadores.
    Źródło:
    Itinerarios; 2014, 20; 71-88
    1507-7241
    Pojawia się w:
    Itinerarios
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teatr „Łejery” – edukacja przez sztukę na przykładzie działalności Szkoły Podstawowej nr 83 im. Emilii Waśniowskiej w Poznaniu (wybrane problemy)
    “Łejery” Theater – education through art on the example of the activities of Primary School No. 83. Emilia Waśniowska in Poznań (selected problems)
    Autorzy:
    Sadowska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38166435.pdf
    Data publikacji:
    2024-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    kultura szkoły
    teatr szkolny
    edukacja przez sztukę
    Szkoła Podstawowa nr 83 „Łejery” w Poznaniu
    towarzyszenie w rozwoju
    school culture
    education through art
    School theatre
    Primary School No. 83 “Łejery” in Poznań
    accompaniament in development
    Opis:
    Primary School No. 83 Emilia Waśniowska in Poznań is known in Poland as “Łejery”. It is a unique institution in the country because, although it is a “systemic” school, it implements its educational programme through art, is based on selected assumptions of non-directive pedagogy, and the main educational means at the school is broadly understood theatre. The subject of the author’s study is to present the theatre operating at Primary School No. 83. “Łejery” in Poznań as a means of comprehensive education for children and young adolescents. The author, based on sources (websites, sources evoked – interviews with Jerzy Hamerski) and observations made from September 1 to December 22, 2023, as well as the literature on the subject, considers education at Primary School No. 83 in Poznań, presents the figure the founder of the Poznań “Łejery”, and analyses the ways of using theatre in the education process of children and youth attending the described school.
    Szkoła Podstawowa nr 83 im. Emilii Waśniowskiej w Poznaniu znana jest w Polsce pod nazwą „Łejery”. Jest to placówka wyjątkowa w skali całego kraju z tego względu, iż pomimo że jest szkołą „systemową”, realizuje autorski program edukacyjny wychowania przez sztukę, opiera się nadto na wybranych założeniach pedagogiki niedyrektywnej, zaś głównym środkiem edukacyjnym w szkole jest szeroko rozumiany teatr. Przedmiotem studiów autorki jest zatem ukazanie gromadnego, uczniowskiego teatru funkcjonującego w Szkole Podstawowej nr 83 „Łejery” w Poznaniu jako środka wszechstronnej edukacji dzieci i młodych adolescentów. Autorka, w oparciu o źródła (strony internetowe, źródła wywołane – wywiady z Jerzym Hamerskim) oraz obserwację uczestniczącą i nieuczestniczącą czynioną od 1 września do 22 grudnia 2023 roku, a także literaturę przedmiotu podejmuje rozważania dotyczące koncepcji kształcenia w Szkole Podstawowej nr 83 w Poznaniu, przybliża sylwetkę założyciela poznańskich „Łejerów” oraz dokonuje analizy sposobów zastosowania teatru w procesie edukacji dzieci i młodzieży uczęszczających do opisywanej szkoły.
    Źródło:
    Kultura i Edukacja; 2024, 2(144); 93-114
    1230-266X
    Pojawia się w:
    Kultura i Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Artystyczne założenia tradycyjnego teatru koreańskiego p’ansori w ujęciu Sin Chae-hyo (1812-1884)
    Artistic principles of the traditional Korean p’ansori theatre in Sin Chae-hyo(1812–1884)’s theory
    Autorzy:
    Rynarzewska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/577901.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-28
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Orientalistyczne
    Tematy:
    p’ansori
    Korean theatre
    Sin Chae-hyo
    kwangdae
    nŏ’rŭmsae
    tŭg’ŭm
    sasŏl ch’ire
    inmul ch’ire
    Opis:
    The p’ansori performance represents one of the three main genres of traditional Korean theatre. It was presented by professional singers (kwangdae), who told an epic story taken from shamanic songs, folk stories and classic literature. P’ansori began to develop at the end of the 17th century and over the next two centuries was passed down in the oral tradition. Artistic practice was undermined in the second half of the 19th century by Sin Chae-hyo (1812-1884), who wrote down a few p’ansori and was the first to formulate its theoretical principles. He depicted four basic artistic components of p’ansori, including “acting talent” (nŏ’rŭmsae), “vocal talent” (tŭg’ŭm), “narrative talent” (sasŏl ch’ire) and “presence” (inmul ch’ire). Considered as key components, they were presented in the poetic work by Sin Chae-hyo, entitled Kwangdae ka (Song of the actor, around 1875). The main purpose of this article is to identify and define the components that constitute the artistic essence of p’ansori theatre.
    Źródło:
    Przegląd Orientalistyczny; 2019, 3-4(271-272); 275-292
    0033-2283
    Pojawia się w:
    Przegląd Orientalistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    No Calm After the Storm. A Decade of "The Tempest" in Polish Theatres (2012–2021)
    Autorzy:
    Romanowska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/39777196.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Shakespeare
    'The Tempest'
    Polish theatre
    adaptation
    theatre seasons 2012–2021
    Opis:
    The article discusses twelve productions based on The Tempest shown in Polish theatres in the years 2012-21, a decade whose challenges included escalation of the migration crisis, increasing climate change, social and political unrest around much of the globe, and the covid pandemic, but which was also marked by important Shakespearean anniversaries. In order to inspect the play’s significance for contemporary Polish audiences the productions are scrutinised in relation to four categories of interrelated issues: modification of characters, depiction of suspended reality connected with sleep, dreaming, memory and recollection, references to current social and political challenges, and employment of the play’s meta-artistic potential. The productions’ interpretative tendencies reveal a number of common denominators which are analysed with an aim of explaining why, in today’s Poland, the possibility of reconciliation and return to some form of re-established order that the playwright contemplates is seen as very difficult, if not impossible.
    Źródło:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2023, 28, 43; 209-225
    2083-8530
    2300-7605
    Pojawia się w:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kerygmat w mieście. Religijny performance czy heideggerowskie wydarzenie?
    Kerygma in the City. A Piece of Religious Performance or a Heidegger-like Event?
    Autorzy:
    Regiewicz, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2033580.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    kerygmat
    ewangelizacja
    nie-miejsce
    performans
    flash mob
    widowisko
    wydarzenie
    kerygma
    evangelisation
    no-place
    performance
    theatre act
    event
    Opis:
    For the past few years, on Sundays during the Easter period, groupsof Catholics fill city squares (parks, shopping centres and the like) andcelebrate the liturgy giving a testimony to Christian life. Very often theseplaces are crossroads of trade, leisure, entertainment and commute trails,hence the celebrations raise actual bewilderment in busy passers-by. Suddenly,by imposing sacral references on the spaces of the profanum, theybecome symbolic places, the embodiment of a living Church on the move.The article attempts to read these specific meetings in the context of culturalphenomena: a theatre play, a live performance act, flash mobs, andothers. The article also contemplates the construction of meaning of suchspace interpreted anew through the prism of these forms of evangelisation.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2019, 89, 3; 137-159
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialog with a Ghost: Modern Nō Plays by Mishima Yukio on the Stages of the Polish Theatre
    霊魂との会話、ポーランドの劇場における三島由紀夫の近代能楽
    Autorzy:
    Kubiak Ho-Chi, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1810610.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polskie Stowarzyszenie Badań Japonistycznych
    Tematy:
    Mishima Yukio
    Tadeusz Łomnicki
    Andrzej Wajda
    Agnieszka Olsten
    Natalia Sołtysik
    Nō theatre
    modern Nō plays
    Polish theatre
    shingeki
    Opis:
    20世紀の日本の偉大な作家の一人である三島由紀夫（1925–1970）にとって、中世の能は重要な霊感の源であった。1950年から1962年にかけて、彼は九つの能作品を書き、これらを「近代能楽集」と名付けた。能とは呼ばれるものの、舞台は20世紀であり、登場人物は古典的な作品とは対照的に現代の話し言葉を用い、現代の観客が無理なく理解できるものとなっている。これらの作品は、日本のみならず、海外でも瞬く間に人気を得た。幾つかの作品は英語、ドイツ語、スペイン語、フランス語、そしてポーランド語にも翻訳され、1950年代からはアメリカおよびヨーロッパの舞台で成功を収めた。ポーランドの演出家もこれらの短い劇作品に魅せられ、幾度もポーランドの劇場で上演してきた。既に1965年に、タデウシュ・ウォムニツキは 三島由紀夫の三作品の近代能楽を演出し、それからおよそ30年後、1994年にアンジェイ・ワイダは四作品の舞台化を実現した。若い演出家達は、それによって能に興味を示すようになった。2007年には、アグニェシカ・オルステンとナタリア・ソウティシクの二人の演出家が、三島の能に対する彼女らの解釈を示した。 筆者はこの論文で二つの問題に取り組みたい。第一には、日本の劇作家によって書かれ、西洋とは異なると思われる表現や詩情に満ちた作品が、どのようにポーランドの重鎮とも言える演出家達や若手の関心をひいたのか。第二に、三島由紀夫はどのように中世の能の世界を自身の作品の中に反映させたのか。そしてポーランドの演出家達はこれらの三島作品をどのようにポーランドの文脈の中で発展させていったのかを考察したい。
    Źródło:
    Analecta Nipponica; 2014, 4; 11-29
    2084-2147
    Pojawia się w:
    Analecta Nipponica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Żadnej metafizyki. Idioci!»: Teatr postdramatyczny – ateizm – polityka
    «No Metaphysics. Idiots!»: Postdramatic Theatre, Atheism, and Politics
    Autorzy:
    Kościelniak, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32083668.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Tadeusz Różewicz
    teatr polski
    dramat polski
    teatr postdramatyczny
    Polish theater
    Polish drama
    Postdramatic theater
    Opis:
    Autor podejmuje lekturę teatru otwartego Tadeusza Różewicza, przede wszystkim Aktu przerywanego  i Kartoteki, wedle porządku określonego w podtytule: „teatr postdramatyczny – ateizm – polityka”. Wychodząc od propozycji Mateusza Borowskiego i Małgorzaty Sugiery, by na projekt teatralny zawarty w Akcie przerywanym spojrzeć z perspektywy teatru postdramatycznego, autor zwraca uwagę na tkwiące u źródeł koncepcji postdramatyczności Hansa-Thiesa Lehmanna, ściśle splecione z estetycznymi kryteria polityczne. To pozwala zadać pytanie o kryteria epistemologiczne i aksjologiczne, tkwiące u źródeł rozpadu formy dramatycznej w teatrze otwartym Różewicza. Autor, przywołując fragmenty twórczości poetyckiej Różewicza oraz sięgając po interpretacje Ryszarda Nycza czy Aleksandra Fiuta, proponuje tym politycznym źródłem uczynić ateizm Różewicza. Idąc tym tropem, w podstawowych dla koncepcji teatru postdramatycznego – a zarazem teatru otwartego Różewicza – kategoriach estetycznych („tu i teraz”, realność w miejsce iluzji), autor dostrzega gesty polityczne (odrzucenie metafizyki, materializm). „Brutalny realizm” proklamowany przez Różewicza oznacza w tym świetle nie (tylko) próbę przesunięcia spektaklu teatralnego w stronę performansu, ale (też) – brak transcendencji. Autor „przechwytuje” głosy Jana Błońskiego i Małgorzaty Dziewulskiej, którzy oskarżali Różewicza o uwielbienie rozpadu, właśnie w tym widząc największą wartość jego twórczości. Postrzegając Różewicza jako ateistę, materialistę, realistę, autor chce przywrócić wywrotowy potencjał jego teatru, zasadzającego się na radykalnej odrębności wobec dominującej, romantyczno-chrześcijańskiej tradycji polskiego teatru.
    This article undertakes a reading of Tadeusz Różewicz’s open theatre, particularly The Interrupted Act and The Card Index, in accordance with the sequence defined in the subtitle: postdramatic theatre, atheism, and politics. Following a suggestion put forth by Mateusz Borowski and Małgorzata Sugiera that we look at the theatrical project underlying The Interrupted Act from the perspective of postdramatic theatre, the author points out that Hans-Thiers Lehmann’s conception of the postdramatic is based not only on aesthetic but also on political criteria, and the latter are as important and fundamental as the former. This makes it possible to pose the question about the epistemological and axiological criteria underlying the decay of dramatic form in Różewicz’s open theatre. Citing passages from Różewicz’s poetry and referring to interpretations by Ryszard Nycz and Aleksander Fiut, the author proposes that we see the political grounds of Różewicz’s postdramatic theatre in his atheism. Following this lead, the author views the central aesthetic categories of both postdramatic theatre and Różewicz’s open theatre, i.e. “the here and now,” reality in place of an illusion, as political gestures as well (rejection of metaphysics, materialism). In this light, the “brutal realism” proclaimed by Różewicz is as much about drawing the theatrical spectacle closer to performance as it is about the lack of transcendence. The author seizes upon the opinions expressed by Jan Błoński and Małgorzata Dziewulska who accused Różewicz of being too fond of decay, as it is precisely the most valuable quality of his creative work. Viewing Różewicz as an atheist, materialist, and realist, the author wants to reclaim the subversive potential of Różewicz’s theatre, which consists in its being radically apart from the dominant Romantic and Christian tradition of Polish theatre.
    Źródło:
    Pamiętnik Teatralny; 2017, 66, 1/2; 199-208
    0031-0522
    2658-2899
    Pojawia się w:
    Pamiętnik Teatralny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biblijny teatr Nô Claudela
    Le théâtre biblique Nô de Claudel
    Autorzy:
    Kaczmarek, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1964311.pdf
    Data publikacji:
    1994
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Opis:
    La Bible était pour Claudel le plus grande inspiration poetique et dramaturgique, mais il ne transferait le contenu biblique d'une manière mécanique à ses oeuvres, en cherchant une nouvelle forme artistique que pouvait exprimer ses buts. Le Festin de la Segesse était une exemple de la soumission de la „forme” au „contenu”. Dans cette pièce Claudel remonta au drame liturgique et rituel du théâtre japonais Nô. Conformément au plan structural du théâtre Nô le poète introduisit trois motifs dans le texte du drame: le motif de la Sagesse du Livre des Proverbes de l'Ancien Testament; le parable des noces dans les Évangiles selon Matthieu et Luc; la vision des noces de la pâque del'Agneau dans l'Apocalypse. C'était pour dire à la fin que le but qui nous poursuivons est le Festin de la Sagesse, parce que celui qui trouvera la Sagesse, il trouvera la vie.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 1994, 42, 1; 15-23
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Słowno-muzyczne widowisko składankowe jako palimpsest kulturowy – na przykładzie Niech no tylko zakwitną jabłonie Agnieszki Osieckiej
    The musical spectacle by Agnieszka Osiecka Let apple trees blossom as a cultural palimpsest
    Autorzy:
    Ignaczak, Lidia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/649166.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Agnieszka Osiecka
    piosenki
    spektakl muzyczny
    okres międzywojenny
    historia teatru XX wieku
    Songs
    Musical Spectacle
    Interwar Period
    History of the Theatre of the 20th century
    Opis:
    This article concerns the concept of a musical spectacle by Agnieszka Osiecka „Niech no tylko zakwitną jabłonie” (Let apple trees blossom) presented in 1964 in the Ateneum Theater in Warsaw. It is concluded that in this spectacle Osiecka continues the aesthetic tradition of Kram z piosenkami (A stall with the songs) by Leon Schiller, who in his music often recalled the history of Poland of the eighteenth/nineteenth century as recorded in songs. Osiecka reconstructs the next historical period, combining documentary material with literature, both interspersed with songs. This results in a special collage, thanks to which the viewer can immerse in the atmosphere of interwar period and compare it with the 20 years after the Second World War. However, in the Osiecka’s approach, it is no longer a matter of Schiller’s sentimental Arkadia, but the stage reality reflecting the truth of historical facts, and at the same time treating them with ironic distance and commenting often through parody and pastiche.
    Artykuł dotyczy koncepcji słowno-muzycznego widowiska składankowego autorstwa Agnieszki Osieckiej Niech no tylko zakwitną jabłonie, wystawionego w roku 1964 w Teatrze Ateneum w Warszawie. Ważne wydaje się nawiązanie Osieckiej do estetyki Kramu z piosenkami Leona Schillera, który w wielu swoich widowiskach przypominał historię XVIII / XIX–wiecznej Polski zapisaną w piosenkach. Osiecka rekonstruuje późniejszy niż Schiller okres historyczny, łącząc materiały dokumentalne z literackimi (także tymi słowno-muzycznymi), czego efektem stał się afabularny sceniczny collage, dzięki któremu widz mógł zanurzyć się w atmosferze epoki międzywojennej i dwudziestolecia tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. W ujęciu Osieckiej to już nie była sentymentalna Schillerowska Arkadia ‒ choć sceniczna rzeczywistość odzwierciedlała prawdziwość historycznych faktów, to jednak autorka traktowała ów świat z ironicznym dystansem, komentując go niejednokrotnie parodystycznie i pastiszowo.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 52, 1; 425-445
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Cognitive Approach to Shakespeare Plays in Immersive Theatre: With a Special Focus on Punchdrunk’s "Sleep No More" in New York (2011-) and Shanghai (2016-)
    Autorzy:
    Hamana, Emi
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033509.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Cognitive science
    4E cognition
    immersive theatre
    „Sleep No More”
    Opis:
    Although cognitive science is an interdisciplinary field, its central questions are ‘what is humanity?’ and ‘what is emotion?’ Since the field of theatre and performing arts is deeply concerned with humans and emotions, we expect that it will contribute to the understanding of these concepts. Immersive theatre is an experimental performance form that emphasizes site, space and design while immersing spectators in a play. The number of immersive theatre companies or productions has been growing worldwide. This paper discusses Punchdrunk’s Sleep No More, directed by Felix Barrett and performed in London (2003), New York (2011-) and Shanghai (2016-). While elucidating the cognitive impact of immersive Shakespeare performances on spectators, this paper aims to uncover new artistic and cultural value in Shakespeare plays performed in an experimental form in order to advance their contemporary relevance.
    Źródło:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2020, 21, 36; 13-26
    2083-8530
    2300-7605
    Pojawia się w:
    Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “No one will ever be alone again”: Performances of Precarity and Solidarity amid the Greek #MeToo
    Autorzy:
    Fragkou, Marissia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2031436.pdf
    Data publikacji:
    2022-02
    Wydawca:
    Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
    Tematy:
    MeToo
    Greek theatre institutions
    solidarity
    precarity
    feminism
    Opis:
    This essay considers how #MeToo’s recent iteration in the Greek context has stirred trouble in the theatre, instigating a politics of resistance against obdurate histories of injustice against women’s bodies in the industry whilst also creating spaces for solidarity among performers and theatre makers. My main intention is to examine how the above issues form part of the same ecology of precarity that dovetailed when the Greek #MeToo began to take force. In doing so, I will first focus on two recent major incidents occurring in the country’s flagship state theatre, the National Theatre of Greece, which involved two of its former male artistic directors in order to discuss how debates around precarity and exclusion in the theatre industry were unearthed. I will then shift focus to Greek artists’ self-organizing tactics through the examples of the activist network Support Art Workers and the Actors’ Trade Union who have started developing codes of conduct and strategies to challenge the devaluation and feminization of artistic labour. The article will further make reference to specific developments across the international theatre industry that connect to the tenets of the #MeToo which offer apertures for progressive change in the field of Greek theatre and its institutions.
    Źródło:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2022, 167; 6-32
    2720-0043
    Pojawia się w:
    Didaskalia. Gazeta Teatralna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies