Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Miśta, Tadeusz" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Forest site types and soil cover in the Roztocze National Park – the current state of knowledge
Autorzy:
Koba, Jacek
Miśta, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/763855.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Roztocze National Park
soil types
forest site types
Roztoczański Park Narodowy
typy gleb
typy siedliskowe lasu
Opis:
The forest sites and soil survey conducted by the Bureau for Forest Management and Geodesy, Branch in Lublin in the years 2009–2010 involved all of the Roztocze National Park (RNP). The studied area was 8335.31 ha. Throughout the Park, 417 soil sampling plots (open pits) and 2,400 auxiliary soil sampling plots (soil boreholes) were established. A total of 28 soil subtypes, subsumed under 14 soil types, were identified, with the most abundant soil type being rendzina. Furthermore, 17 forest site types were described, including 12 lowland and 5 upland forest site types. Two upland forest types (upland broadleaved forest and upland mixed broadleaved forest), were found to be predominant in the National Park.
Prace glebowo-siedliskowe wykonane przez Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddział w Lublinie w latach 2009–2010 objęły swym zasięgiem cały obszar RPN. Powierzchnia na której dokonano rozpoznania gleb i siedlisk leśnych wyniosła 8335,31 ha. Na terenie Parku założono 417 powierzchni typologicznych - odkrywek glebowych oraz 2400 powierzchni pomocniczych – wierceń glebowych. Ogółem wyróżniono 28 podtypów gleb, ujętych w 14 jednostkach nadrzędnych – typach gleb. Największą grupą gleb pod względem zajmowanej  powierzchni są rędziny. Opisano także 17 typów siedliskowych lasu, wśród których znajduje się 12 typów siedlisk nizinnych oraz 5 typów siedlisk wyżynnych. Biorąc pod uwagę udziały procentowe powierzchni poszczególnych typów siedliskowych lasu, można zaobserwować zdecydowaną dominację siedlisk wyżynnych: lasu wyżynnego oraz lasu mieszanego wyżynnego.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio C – Biologia; 2015, 70, 1
2083-3563
0066-2232
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio C – Biologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies