Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Meyer, Manfred" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Co musi wiedzieć chirurg (ogólny i jamy brzusznej) o chirurgii plastycznej?
    Autorzy:
    Kraus, Armin
    Infanger, Manfred
    Meyer, Frank
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392093.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    chirurgia jamy brzusznej
    chirurgia ogólna
    chirurgia plastyczna
    Opis:
    Wprowadzenie: Chirurgia plastyczna została wprowadzona w Niemczech jako podspecjalizacja chirurgii ogólnej w 1978 r. Od tego czasu dyscyplina ta rozwinęła ogromne możliwości, m.in. dzięki współpracy z innymi dziedzinami, takimi jak: chirurgia ogólna i chirurgia jamy brzusznej. C el: Podkreślenie i podsumowanie podstawowych możliwości, opcji technicznych i nowych aspektów chirurgii plastycznej, które w codziennej praktyce klinicznej są istotne dla wspólnych interdyscyplinarnych strategii zabiegowych chirurgii plastycznej, ogólnej i chirurgii jamy brzusznej. Metoda: Krótki i zwięzły przegląd literatury oparty na: 1) wyborze właściwego tematycznego piśmiennictwa z medycznej literatury naukowej oraz 2) doświadczeniu chirurgicznym zdobytym w codziennej pracy. Wyniki: (wybrane punkty styczne): 1) Zabiegi ochrony biologicznej w chirurgii naczyniowej stosowane, aby przezwyciężyć poważny problem zakażeń protez naczyniowych obarczony ryzykiem przerwania zespolenia i krwawienia. Po starannym opracowaniu z ewentualną rekonstrukcją autologicznych naczyń protezę naczyniową pokrywa się płatem tkankowym, aby przekazać właściwości immunologiczne i ostatecznie spowodować gojenie zakażonego obszaru. 2) Leczenie przetok aortalno-tchawiczej lub aortalno-dwunastniczej, będących znacznym wyzwaniem dla chirurga ogólnego. Mogą być one leczone odpowiednio przez interpozycję płata mięśnia piersiowego większego lub pokrycie płatem sieci większej. 3) W odniesieniu do chirurgii nerwów odnotowano zachęcające efekty w postaci subiektywnej poprawy jakości głosu po wczesnej mikrochirurgicznej naprawie nerwu krtaniowego wstecznego oraz przywrócenia pojemności oddechowej w porażeniu przepony. 4) Chirurgia limfatyczna w przypadku obrzęków limfatycznych o charakterze pierwotnym (z powodu braku lub niedoboru naczyń limfatycznych) lub wtórnym (w przebiegu zakażenia, urazu, radioterapii lub zabiegu operacyjnego) może być wskazana w ośrodkach mikrochirurgicznych wyspecjalizowanych w naprawie dróg limfatycznych. Uszkodzony układ chłonny: (I) może być odtworzony przez interpozycję lub (II) limfa może być drenowana nieanatomicznie, na przykład przez zespolenie limfatyczno-żylne. Dalsze techniki to: przeszczepienie wolnego węzła chłonnego zawartego w wolnym unaczynionym płacie z pachwiny, przeniesienie autologicznego naczynia chłonnego lub interpozycja przeszczepu żylnego. 5) Redukcja masy jak dermolipektomia z późniejszym przeszczepem skóry niepełnej grubości jest cenną opcją zapewniającą znaczne zmniejszenie objętości. 6) Uzupełnianie ubytków: A. Przeszczepy skóry o niepełnej lub pełnej grubości są powszechną metodą uzupełniania ubytków w przypadku, gdy łożysko rany jest czyste i dobrze unaczynione. Jeśli nie ma miejsca do pobrania skóry lub łożysko przeszczepu jest wątpliwej jakości, stosuje się różne allogeniczne lub ksenogeniczne zamienniki skóry. B. Kolejne metody obejmują szeroki arsenał miejscowych i wolnych płatów powięziowo-skórnych i mięśniowo-skórnych, takich jak: pionowy płat mięśnia prostego brzucha (VRAM), stosowany na przykład po brzuszno-kroczowym wycięciu odbytnicy, lub płaty śmigłowe odpowiednich „angiosomów”. 7) Zamknięcie przepuklin ściany jamy brzusznej z niestabilnym pokryciem skóry. Uzupełnienie płatem tkankowym, samym lub w połączeniu z siatką, jest lepsze od zastosowania wyłącznie siatki. 8) Wolne płaty – gdy miejscowe lub uszypułowane płaty są niedostępne, do uzupełnienia ubytku ściany jamy brzusznej można wykorzystać wolne płaty (częstość występowania powikłań jest niewielka). Wniosek: Chirurgia plastyczna jest niezastąpionym partnerem w specyficznych problemach chirurgicznych oraz przypadkach klinicznych w chirurgii ogólnej i chirurgii jamy brzusznej. Każdy chirurg ogólny i chirurg jamy brzusznej powinien być poinformowany o ogromnych możliwościach i technikach chirurgicznych, jakie może zapewnić współczesna chirurgia plastyczna, aby osiągnąć najlepsze wyniki i podnieść jakość życia pacjentów przez połączenie fachowej wiedzy tych dwóch dziedzin chirurgicznych.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 5; 42-51
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    What does a (general and abdominal) surgeon need to know on plastic surgery?
    Autorzy:
    Kraus, Armin
    Infanger, Manfred
    Meyer, Frank
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392073.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    abdominal surgery
    general surgery
    plastic surgery
    Opis:
    Background: Plastic surgery was first introduced as a sub-specialty of general surgery in Germany in 1978. Since then, this surgical subspecialty/discipline has evolved enormous potential, e.g. in collaboration with other disciplines such as general andabdominal surgery. Aim: To highlight and summarize the basic potential, technical options and novel aspects of plastic surgery, which are relevant for the common interdisciplinary surgical strategies of plastic and general as well as abdominal surgery in clinical practice. Method: Short and compact narrative review based on 1) a selection of relevant references from the medical scientific literature and 2) surgical experiences obtained in daily practice. R esults (selected corner points): 1) Biological protection procedures in vascular surgery by flap coverage after meticulous debridement with or without autogenic vascular reconstruction are used to overcome infection of a vascular prosthesis, a serious problem, associated with the risk of anastomotic rupture and bleeding by transfer of immunological competence due to tissue coverage and finally to induce healing in the area of an infected vascular prosthesis. 2) Fistula treatment for aorto-tracheal or aorto-duodenal fistulas, a big challenge for the referring general surgeon, can be treated by flap coverage, i.e. interposition of the pectoralis-major flap and the omentum-majus flap, respectively. 3) With regard to nerve surgery, encouraging results have been reported after early microsurgical recurrent laryngeal nerve repair, i.e. improved subjective voice quality or reconstitution of respiratory capacity in diaphragmatic. 4) Lymphatic surgery for lymphedema occurring either primarily due to an absence or lack of lymphatic vessels or secondarily due to infection, trauma, radiation therapy or surgery can be indicated in specialized microsurgical centers, e.g. for surgical repair of the lymphatic pathway: I) the interrupted lymphatic system can be reconstructed by an interposition, or II) the lymphatic fluid can be drained extraanatomically (e.g. by a lymphatic-venous anastomosis). Further techniques are the following: free lymph node transplantation included in a free vascularized groin flap or autologous lymphatic vessel transfer or vein graft interposition (used for lymphatic vessel interposition). 5) Mass reduction such as dermolipectomy with subsequent split-thickness is a valuable option, which provides excellent volume reduction. 6) Defect coverage: A. Split- or full-thickness skin grafts are a common method of defect coverage (in cases of clean and well-vascularized wound bed and lacking donor skin, or if the graft bed is of questionable quality) using various allogenic or xenogenic skin substitute materials. B. Further methods offer a wide-range armamentarium of local and free fasciocutaneous and musculocutaneous flaps, e.g. after abdomino-perineal rectum extirpation using the vertical rectus-abdominis myocutaneous flap (VRAM) or propeller flaps according to the “angiosome”. 7) Abdominal wall hernia closure with instable skin coverage, flap closure, either alone or in combination with mesh is superior to mesh closure only. 8) Free flaps: If there is no option for a local or pedicled flap available, free flaps can be well used for abdominal wall defect closure (complication rate in experienced hands is low). Conclusion: Plastic surgery is an indispensable partner for specific surgical problems and clinical situations of general and abdominal surgery, which indicates that each general and abdominal surgeon should be well notified on great options and surgical techniques offered by modern plastic surgery to achieve best outcomes and quality of life for patients and should combine the expertise of these two surgical disciplines.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 5; 42-51
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nauczanie chirurgii na Uniwersytecie Ottona von Guericke w Magdeburgu - podstawowy opis koncepcyjny
    Autorzy:
    Udelnow, Andrej
    Meyer, Frank
    Kraus, Armin
    Infanger, Manfred
    Chiapponi, Costanza
    Piatek, Stefan
    Zardo, Patrick
    Haß, Hans-Jürgen
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392708.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    Nauczanie chirurgii
    wykład
    seminarium
    nauczanie kliniczne przy łóżku pacjenta (IV rok studiów medycyny)
    chirurgia ogólna/ specjalistyczna
    staż chirurgiczny studenta medycyny szóstego roku
    Opis:
    Nauczanie chirurgii jako jednej z klasycznych, rozległych dyscyplin klinicznych oraz głównych dziedzin obok medycyny chorób wewnętrznych powinno otrzymywać należytą uwagę w kontekście możliwości uzyskania wysokiego wyniku końcowego na zakończenie studiów medycznych. Chirurgia jest nie tylko przedmiotem wielu wykładów, lecz także stanowi również jedną trzecią (cztery miesiące) obowiązkowego stażu (rok praktyczny – w języku niemieckim Praktisches Jahr) na koniec studiów medycznych. Dlatego też nauczanie medyczne studentów powinno zawsze stanowić część rzetelnych i stałych prób optymalizacji programu nauczania i treści jako elementu przewodnich działań, które koncentrują się na znacznej poprawie studiów medycznych. Co więcej, klasyczny i tradycyjnie ustanowiony format nauczania, tj. wykład (ustny), wymaga dalszego rozwoju i racjonalnego uzupełnienia poprzez liczne formy nauczania interakcyjnego, zorientowanego na praktykę, metody przekazywania wiedzy i egzaminowania (obligatoryjne lub fakultatywne seminaria/kursy, szkolenia w małych grupach uczniów, nauczanie przy łóżku pacjenta, indywidualne ćwiczenia praktyczne w ramach SkillsLab, grupy młodych badaczy, projekty badawcze w toku nauczania, publikacje naukowe na wszelkie tematy i cenne doświadczenia związane z nauczaniem, w których mogą uczestniczyć studenci, metoda „Nauczaj nauczyciela”, projekty itp.). Chociaż zainicjowanych zostało wiele nowatorskich koncepcji i dokonano znacznych postępów, istnieje ciągła potrzeba dalszej poprawy. W prezentowanym ogólnym zarysie specyficznym dla indywidualnych uczelni, mającym charakter reprezentacyjny, obecna złożona koncepcja nauczania chirurgicznego, która w ostatnich latach podlegała nieustannej optymalizacji na Uniwersytecie Ottona von Guerickego w Magdeburgu ze Szpitalem Uniwersyteckim (Niemcy), opisana jest jako dokument naukowy i systematyzujący, a także jako manuskrypt związany z ciągłym przygotowywaniem instytucjonalnego „Podręcznika nauczania” na temat rozwijania wiedzy o chirurgii i szkolenia studentów medycyny. Na koniec temat powinien stanowić podstawę do publicznej dyskusji, która, miejmy nadzieję, może doprowadzić do dalszych reform strukturalnych nauczania (chirurgii) w najbliższej przyszłości.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 3; 37-42
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Surgical teaching at the Medical School Otto-von-Guericke University of Magdeburg – basic conceptual description
    Autorzy:
    Udelnow, Andrej
    Meyer, Frank
    Kraus, Armin
    Infanger, Manfred
    Chiapponi, Costanza
    Piatek, Stefan
    Zardo, Patrick
    Haß, Hans-Jürgen
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392671.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    Surgical teaching
    Lecture
    Seminar
    clinical bed-side teaching
    (4th year of the study of medicine)
    General / specialized surgery
    Surgical internship as a medical student of the sixth year
    Opis:
    Teaching in surgery, one of the classical big clinical and main disciplines beside internal medicine, needs to be also associated with great attention in regard to a valuable final result at the end of the study of human medicine. In particular, surgery is not only the subject to a large number of lectures it also represents one third (four months) of the compulsory internship (practical year – in German, “Praktisches Jahr”) at the end of the study of medicine. Therefore, medical teaching of students should be always part of serious and steady attempts to optimize course und contents as a component of guiding activities focussing onto the substantial improvement of the study of medicine. In detail, the classical and traditionally established type of teaching, the (oral) lecture, has to be further developed and reasonably completed by numerous interactive and practice-oriented teaching, learning and examining modalities (obligatory or facultative seminars / courses, training in [very] small groups of students, bed-side teaching, individual practical exercises within the SkillsLab, groups of young researchers, research projects in teaching, scientific publications on topics and recommendable experiences ot teaching including students, ”Teach-the-teacher“ projects etc.). Although many novel concepts have been inaugurated and considerable advances have been achieved, there is a steady need for further improvement. In the presented representative but medical school-specific overview, the current complex surgical teaching concept, which has been continuously optimized over the last couple of years, at the Otto-von-Guericke University Medical School with University Hospital of Magdeburg (Germany) is described as a scientific and systematizing document as well as a manuscript associated with the ongoing preparation of an institutional “Teaching Manual” on surgical teaching and training for medical students. It should – last but not least – provide the basis for a public discussion, which vice versa might hopefully and possibly result in further structural reforms of (surgical) teaching in the near future.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 3; 37-42
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    In Vitro Chemo-Sensitivity Assay Guided Chemotherapy is Associated with Prolonged Overall Survival in Cancer Patients
    Autorzy:
    Udelnow, Andrej
    Schönfelder, Manfred
    Würl, Peter
    Halloul, Zuhir
    Meyer, Frank
    Lippert, Hans
    Mroczkowski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1396300.pdf
    Data publikacji:
    2013-06-01
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    chemo-sensivity in vitro
    survival prediction
    chemotherapy
    drug sensivity
    cancer
    Opis:
    The overall survival (OS) of patients suffering From various tumour entities was correlated with the results of in vitro-chemosensitivity assay (CSA) of the in vivo applied drugs. Material and methods. Tumour specimen (n=611) were dissected in 514 patients and incubated for primary tumour cell culture. The histocytological regression assay was performed 5 days after adding chemotherapeutic substances to the cell cultures. n=329 patients undergoing chemotherapy were included in the in vitro/in vivo associations. OS was assessed and in vitro response groups compared using survival analysis. Furthermore Cox-regression analysis was performed on OS including CSA, age, TNM classification and treatment course. Results. The growth rate of the primary was 73-96% depending on tumour entity. The in-vitro response rate varied with histology and drugs (e.g. 8-18% for methotrexate and 33-83% for epirubicine). OS was significantly prolonged for patients treated with in vitro effective drugs compared to empiric therapy (log-rank-test, p=0.0435). Cox-regression revealed that application of in vitro effective drugs, residual tumour and postoperative radiotherapy determined the death risk independently. Conclusions. When patients were treated with drugs effective in our CSA, OS was significantly prolonged compared to empiric therapy. CSA guided chemotherapy should be compared to empiric treatment by a prospective randomized trial.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2013, 85, 6; 340-347
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies