Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Mazur, Elżbieta" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 74
Tytuł:
Akademicki Komitet Obrony Ziem Plebiscytowych Warmii, Mazur i Górnego Śląska działający na Uniwersytecie Lubelskim i jego losy
The Academic Committee for the Defence of Plebiscite Lands of Warmia, Masuria and Upper Silesia active at the University of Lublin and its history
Autorzy:
Albiniak, Elżbieta s. Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365596.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
plebiscyt
Uniwersytet Lubelski
Lublin
Sandomierz
Bytom
plebiscite
Lublin University
Opis:
The Academic Committee for the Defence of Plebiscite Lands of Warmia, Masuria and Upper Silesia was active and successful at the University of Lublin. It was one of the developmental stages of the Academic Committee for the Defense of Plebiscite Areas, established at the University of Lublin on 30 May 1920. The Academic Committee conducted a variety of actions, all the while aiming at providing material assistance to the uprisings, spreading a sense of connection of the Lublin inhabitants with the Upper Silesian people and maintaining the state of eagerness to cooperate with them in the fight for their rights. At the Bytom Commissariat in Silesia, the University of Lublin was represented before the plebiscite by Sandomierz clerics and simultaneously students of canon law at the University of Lublin: Stefan Grelewski and Józef Sznuro. They worked in Upper Silesia first as teachers and then in the Press Department of the Polish Plebiscite Commissariat in Bytom. The most intense period for the Academic Committee was the time between 10 May and June 1921. They intensified their efforts by engaging in various types of activities. A great fundraiser was held at the time, readings and rallies were organised as signs of support for Silesian insurgents. The Academic Committee dissolved in July 1921.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2020, 310, 4; 565-586
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przez ręce Maryi
Autorzy:
Bleja, Wojciech.
Powiązania:
Nasza Służba 2001, nr 8, s. 4-5
Współwytwórcy:
Szmigielska-Jezierska Elżbieta. Opracowanie
Mazur, Adam. Opracowanie
Data publikacji:
2001
Tematy:
Centrum Szkolenia Czołgowo-Samochodowego (Piła) praca kulturalno-oświatowa
Ruch artystyczny w wojsku Polska
Teatry wojskowe Polska
Ośrodki szkolenia wojskowego Polska
Opis:
Teatr przy Centrum Szkolenia Wojskowo-Samochodowego w Pile.
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
„Pan Bóg stworzył wieś, a człowiek miasto”, czyli Adama Marczyńskiego „powroty do natury”
“God Created the Countryside, and Man Created the City”: Adam Marczyński’s “Returns to Nature”
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26850522.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Adam Marczyński
art colony
Polish art of the 1940s and 1950s
countryside
city
kolonia artystyczna
sztuka polska lat 40. i 50. XX wieku
wieś
miasto
Opis:
Znaczenie zagranicznych wojaży artystów dla ich dalszej formacji jest bezsprzeczne. W niniejszym artykule autorka dowartościowuje podróże bliskie, wywodzące się z potrzeby ucieczki artystów z miasta na wieś w celu szukania inspiracji w otoczeniu natury. Ich bezpośrednim następstwem były licznie powstające kolonie artystyczne, zwłaszcza w pierwszej połowie XX wieku. Tytułowe „powroty do natury” ukazano, opierając się na kazusie Adama Marczyńskiego (1908-1985) z Grupy Krakowskiej. Polski malarz znany jest przede wszystkim z kompozycji abstrakcyjnych, półplastycznych obrazów-obiektów wypełnianych drewnianymi kasetonami z ruchomymi klapkami. Równolegle do poszukiwań w obrębie sztuki niefiguratywnej tworzył liczne szkice z natury, a także wysmakowane kolorystycznie portrety i widoki. Artysta nigdy nie zrezygnował z tego rodzaju twórczości, dając upust zamiłowaniu do obserwacji natury wyznaczającej rytm jego życiu i sztuce – naturalny i wolniejszy poza miejskim gwarem.
The significance of foreign travel for the development of artists is undeniable. In this article, the author emphasises the value of short trips, which reflect artists’ need to escape from the city to the countryside to seek inspiration in nature. One direct consequence of such trips was the creation of numerous artistic colonies, especially in the first half of the 20th century. The eponymous “returns to nature” are exemplified by the case of Adam Marczyński (1908-1985) from the Kraków Group. The Polish painter is primarily known for his abstract, semi-sculptural paintings filled with wooden panels with movable flaps. Alongside his exploration of non-figurative art, he created numerous sketches from nature, as well as beautifully coloured portraits and landscapes. Marczyński never abandoned this kind of artistic expression, giving vent to his passion for observing nature, which set the rhythm of his life and art – natural and slow, away from the hubbub of city life.
Źródło:
Facta Simonidis; 2023, 16, 1; 253-264
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Art and Artists in City Space. Political and Economic Conditions of Art-based Revitalisation/Gentrification in Poland in both the Communist and Neo-liberal Reality: Elbląg Biennale of Spatial Forms and Gdańsk Shipyard Case Studies
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787945.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przestrzeń publiczna
gentryfikacja
rewitalizacja
Biennale Form Przestrzennych w Elblągu
Stocznia Gdańska
public space
gentrification
revitalisation
Biennale of Spatial Forms in Elbląg
Gdańsk Shipyard
Opis:
Sztuka i artyści w przestrzeni miasta. Polityczne i ekonomiczne uwarunkowania rewitalizacji / gentryfikacji w Polsce komunistycznej i wolnorynkowej. Przypadek biennale form przestrzennych w Elblągu i Stoczni Gdańskiej Artykuł w sposób komparatystyczny podejmuje zagadnienie wprowadzenia nowych form sztuki, w funkcji rewitalizacyjnej bądź gentryfikacyjnej, w przestrzeń miasta w dwóch różnych realiach polityczno-ekonomicznych: w komunistycznej i wolnorynkowej Polsce. Przeanalizowano zjawisko biennale, organizowanych szczególnie często w dekadzie lat 60., na przykładzie I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu z 1965 r., jak również współczesne procesy rewitalizacyjne przestrzeni miasta poprzez aktywność artystów – przypadek Stoczni Gdańskiej. Wymienione zjawiska natury artystycznej zostały osadzone w realiach polityczno-ekonomicznych odpowiednio Polski komunistycznej dekady lat 60., balansującej pomiędzy wolnością artystyczną a politycznymi ograniczeniami, oraz Polski współczesnej, po transformacji 1989 r., w której uwarunkowane ekonomicznie działania artystów na rzecz rewitalizacji dawnych terenów postoczniowych ścierają się z twardymi prawami wolnego rynku.
This paper addresses and compares the issue of introducing new art forms into the city space in order to revitalise or gentrify it, in two different political and economic realities: that of Poland under Communism and in the era of the free market. The phenomenon of the biennales, which were most frequently organised in the 1960s, is analysed, based mainly on the First Elbląg Biennale of Spatial Forms in 1965, as is one contemporary revitalisation process which has been achieved thanks to artistic activity, namely, the case of the Gdańsk Shipyard. These artistic phenomena are presented against the backdrop of the political and economic realities of Communist Poland in the 1960s, where they had to find a balance between artistic freedom and political limitations, as well as contemporary post-1989 Poland, where economically-conditioned artistic activities (intended to revitalise the post-shipyard space) clash with the hard rules of the free-market economy.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 425-445
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Colour as a ready-made: notes on the margins of the works of Adam Marczyński
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106617.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Adam Marczyński
Refleksy zmienne
kolor w sztuce współczesnej
farby fluorescencyjne
sztuka lat 60. i 70. XX wieku
Variable Reflections
colour in contemporary art
fluorescent paints
the art of the 1960s and 1970s.
Opis:
The article deals with the issue of colour and its perception in selected works by Adam Marczyński (1908-1985), which are part of the Variable Reflections series from the 1960s and 1970s. The starting point for our considerations is colour treated as a ready-made, a colour swatch annexed to the painting arts by artists aware of the fact that colour can be a commercial product. The subject of the analysis are Marczyński’s works filled with square or rectangular coffers covered with movable flaps hinged on an axis. The artist covered the interior of the coffers with intense colour, usually achieved through the use of fluorescent paints. Their vivid colour was to be transmitted through reflections of light bouncing off of the silvery surface of flaps, and changing depending on the angle of inclination.
Artykuł podejmuje zagadnienie koloru i jego percepcji w wybranych dziełach Adama Marczyńskiego (1908-1985) z cyklu Refleksy zmienne z lat 60 i 70. XX wieku. Punktem wyjścia do rozważań jest kolor traktowany jako ready-made, karta kolorów zaanektowana w przestrzeń malarską przez artystów świadomych faktu, że kolor może być komercyjnym produktem. Przedmiotem analizy są prace Marczyńskiego wypełnione kwadratowymi lub prostokątnymi kasetonami zamykanymi ruchomymi na osi, uchylnymi klapkami. Wnętrza kasetonów artysta pokrywał intensywnym kolorem, najczęściej z użyciem farb fluorescencyjnych, a ich soczysta barwa miała być transmitowana w formie odbić, refleksów powstających na srebrzystych klapkach, zmieniających się w zależności od kąta nachylenia.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2021, Wydanie specjalne, 28; 176-186
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag o życiu i twórczości malarskiej Bohdana Kelles-Krauzego
Some Remarks on the Life and Painting of Bohdan Kelles-Krauze
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elzbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945489.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sztuka Lublina i Lubelszczyzny
malarstwo okresu międzywojnia
architektura – modernizm
architektura – funkcjonalizm
the art of Lublin and the Lublin region
painting of the inter-war period
architecture – modernism
architecture – functionalism
Opis:
Bohdan Kelles-Krauze (1885-1945) was an architect by profession, but a painter by avocation and that from his early age onward. This artist was an extremely important figure in the artistic milieu of Lublin in the inter-war period. He settled in Lublin together with his family in 1921. Today he is forgotten undeservedly and his name is well-known only to a small group of scholars. He graduated from Lviv Polytechnic in 1910, and then went on artistic journeys to Munich and Paris. Several times he changed his jobs until he finally permanently settled in Lublin. There he was employed at the Regional Administration of Public Works at the post of regional architect, where he stayed until his premature death in 1945. He was an author of several dozen buildings in Lublin and in the Lublin region. They are different with regard to style and function. Then his designs gradually passed from national forms to functionalism. Krauze's passion outside his job was painting. Many of his works have been preserved to date. They are composed of various paintings, and at the same time they are coherent in term of their workshop. Despite concrete transformations with regard to their form, especially with regard to colour and texture, subtle references to the works of home painters and those from the circle of French post-Impressionism, his style is clear. Against the backdrop of Lublin painters who advocated traditional stylistics he appeared as a modern artist. In his works he combined two apparently incongruent elements: the sensitive painter Krauze always maintained the clear logic of Krauze architect with solid drawing and real form built with an elaborated colour.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2007, 55, 4; 245-277
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Memorial site as space of engagement. Ideological and artistic concept of the museum and memorial in Sobibór
Miejsce pamięci jako przestrzeń zaangażowania. Koncepcja ideowo-artystyczna muzeum i miejsca pamięci w Sobiborze
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932662.pdf
Data publikacji:
2021-05-24
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Museum and Memorial in Sobibór
'space of engagement'
monument
counter-monument concept
Muzeum i Miejsce Pamięci w Sobiborze
„przestrzeń zaangażowania”
pomnik
koncepcja kontr-pomnika (counter-monument)
Opis:
The implementation of the new ideological and artistic concept of the Museum and Memorial in Sobibór on the site of the former Nazi German death camp selected in the 2013 competition is discussed. The winning design is analysed; apart from the arranging of the area of the former camp, it also envisaged raising of a museum, the latter stage already completed with the building opened to the public in 2020. The concept of 'space of engagement' is proposed by the Author as best characterising a memorial site created on the premises of the former Nazi concentration camps and death camps for the people of Jewish descent. As a departure point, earlier examples of commemorating similar sites are recalled, beginning with the early monuments from the 1940s, through the 1957 competition for the International Monument to the Victims of the Auschwitz-Birkenau Camp, the latter of major impact on the process of the redefinition of monuments. The then awarded design of the The Road Monument by Oskar Hansen and his team, however unimplemented owing to the protest of former Auschwitz prisoners, became from that time onwards a benchmark for subsequent concepts. Also the mentioned memorial design on the area of the former Belzec extermination camp from 2004 is related to James E. Young’s concept of a counter-monument. The main subject of the paper’s analysis is, however, the reflection on means thanks to which the currently mounted Museum and Memorial in Sobibór, including the permanent display at the newly-raised Museum, become 'space of engagement' for contemporary public on different perception levels of their multi-sensual activity essential in the process of remembrance.
Artykuł dotyczy realizacji nowej koncepcji ideowo-artystycznej Muzeum i Miejsca Pamięci w Sobiborze na terenie byłego niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady, wyłonionej w konkursie z 2013 roku. Autorka analizuje zwycięski projekt obejmujący oprócz opracowania przestrzennego terenów poobozowych także budowę obiektu muzealnego – ten etap został już zrealizowany, budynek udostępniono w 2020 roku. Autorka proponuje używanie pojęcia „przestrzeń zaangażowania”, jako najlepiej charakteryzującego miejsca pamięci powstające na terenach dawnych nazistowskich obozów koncentracyjnych i obozów zagłady ludności pochodzenia żydowskiego. Jako punkt wyjścia przywołane zostają wcześniejsze przykłady upamiętniania takich miejsc, począwszy od pierwszych pomników z lat 40. XX w., poprzez niezwykle istotny w procesie redefinicji pomnika konkurs na Międzynarodowy Pomnik Ofiar Obozu w Birkenau z 1957 roku. Nagrodzony – choć niezrealizowany z powodu protestów byłych więźniów Auschwitz – projekt Pomnika-Drogi Oskara Hansena i zespołu stał się odtąd punktem odniesienia dla kolejnych koncepcji. W relacji do pojęcia kontr-pomnika (counter-monument) Jamesa E. Younga zostaje także wspomniane założenie memorialne na terenie byłego obozu zagłady w Bełżcu z 2004 roku. Głównym przedmiotem analiz artykułu jest jednak refleksja nad środkami, dzięki którym aktualnie organizowane Muzeum i Miejsce Pamięci w Sobiborze – w tym stała ekspozycja w nowo wybudowanym obiekcie muzealnym – stają się „przestrzenią zaangażowania” dla współczesnych odbiorców na różnych poziomach percepcji ich wielozmysłowej aktywności nieodzownej w procesie pamiętania.
Źródło:
Muzealnictwo; 2021, 62; 73-83
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce pamięci jako przestrzeń zaangażowania. Koncepcja ideowo-artystyczna muzeum i miejsca pamięci w Sobiborze
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27323895.pdf
Data publikacji:
2021-05-24
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Muzeum i Miejsce Pamięci w Sobiborze
„przestrzeń zaangażowania”
pomnik
koncepcja kontr-pomnika (counter-monument)
Opis:
Artykuł dotyczy realizacji nowej koncepcji ideowo-artystycznej Muzeum i Miejsca Pamięci w Sobiborze na terenie byłego niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady, wyłonionej w konkursie z 2013 roku. Autorka analizuje zwycięski projekt obejmujący oprócz opracowania przestrzennego terenów poobozowych także budowę obiektu muzealnego – ten etap został już zrealizowany, budynek udostępniono w 2020 roku. Autorka proponuje używanie pojęcia „przestrzeń zaangażowania”, jako najlepiej charakteryzującego miejsca pamięci powstające na terenach dawnych nazistowskich obozów koncentracyjnych i obozów zagłady ludności pochodzenia żydowskiego. Jako punkt wyjścia przywołane zostają wcześniejsze przykłady upamiętniania takich miejsc, począwszy od pierwszych pomników z lat 40. XX w., poprzez niezwykle istotny w procesie redefinicji pomnika konkurs na Międzynarodowy Pomnik Ofiar Obozu w Birkenau z 1957 roku. Nagrodzony – choć niezrealizowany z powodu protestów byłych więźniów Auschwitz – projekt Pomnika-Drogi Oskara Hansena i zespołu stał się odtąd punktem odniesienia dla kolejnych koncepcji. W relacji do pojęcia kontr-pomnika (counter-monument) Jamesa E. Younga zostaje także wspomniane założenie memorialne na terenie byłego obozu zagłady w Bełżcu z 2004 roku. Głównym przedmiotem analiz artykułu jest jednak refleksja nad środkami, dzięki którym aktualnie organizowane Muzeum i Miejsce Pamięci w Sobiborze – w tym stała ekspozycja w nowo wybudowanym obiekcie muzealnym – stają się „przestrzenią zaangażowania” dla współczesnych odbiorców na różnych poziomach percepcji ich wielozmysłowej aktywności nieodzownej w procesie pamiętania.
Źródło:
Muzealnictwo; 2021, 62; 140-150
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy drewnianej architektury sakralnej na Lubelszczyźnie z okresu dwudziestolecia międzywojennego
Problems of Wooden Sacred Architecture in the Lublin Region Coming from the Period Between Two World Wars
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887741.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dwudziestolecie międzywojenne
drewniana architektura sakralna
Bohdan Kelles-Krauze
Tadeusz Witkowski
Franciszek Kopkowicz
interwar period
wooden sacred architecture
Opis:
Architektura drewniana od kilku stuleci jest nieodłącznym elementem polskiego krajobrazu. Szczególną rolę odgrywają w nim kościoły, które powoli znikają z architektonicznego pejzażu. Budowle powstałe w okresie dwudziestolecia międzywojennego stanowią odrębną grupę. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości pojawił się problem wyboru odpowiedniej formy architektonicznej dla nowych świątyń. Zastosowana konstrukcja, układy planistyczne i rozwiązania przestrzenne w połączeniu z preferencjami inwestorów zadecydowały o dominacji tradycyjnych form architektonicznych, odwołujących się do nurtu „swojskiego” i stylów historycznych. Poszukiwania „swojskości”, rozumianej jako nawiązywanie do wzorów przeszłości, przebiegały od popularnego pod koniec XIX wieku stylu zakopiańskiego po typ kościoła charakterystyczny dla ziem górskich, z dominującą wieżą na fasadzie. Przegląd form przedwojennych kościołów drewnianych Lubelszczyzny pozwala uznać je za typowe na tle drewnianej architektury sakralnej, powstającej w omawianym okresie na terenie całego kraju. Na Lubelszczyźnie powstało około czterdziestu drewnianych kościołów, z których blisko połowa już nie istnieje lub przestała pełnić swoją pierwotną funkcję. Do najciekawszych realizacji należą projekty wykonane przez dyplomowanych architektów, związanych z administracją państwową. Bohdan Kelles-Krauze był autorem trzech kościołów drewnianych na Lubelszczyźnie: w Leszkowicach, Kłodnicy Dolnej i Olbięcinie. Tadeusz Witkowski zaprojektował kościół dla dzielnicy Dziesiąta w Lublinie, przeniesiony do Pilaszkowic w latach 80. XX wieku. Interesujący projekt kościoła w Białej Ordynackiej z malowniczymi sobotami i charakterystycznym zakopiańskim dachem, wykonany przez Franciszka Kopkowicza nie doczekał się realizacji. Poważnym problemem jest powolne „umieranie” drewnianych kościołów, powstałych w dwudziestoleciu międzywojennym, które są stosunkowo młodymi zabytkami. Często zbyt ciasne dla potrzeb parafii, nie wytrzymują konkurencji bardziej okazałych, nowych, murowanych budowli. Nawet wpis obiektu do rejestru zabytków nie zawsze stanowi jego skuteczną ochronę.
Wooden architecture has been a typical element of the Polish landscape for a few centuries. A special role is played by churches that at present are slowly disappearing from the architectural landscape. Ones that were built in the period between the two World Wars are a separate group. After the end of World War I and after Poland regained independence the problem appeared with choosing a proper architectural form for new churches. The structure, planning arrangements, and spatial solutions that were used, combined with the investors’ preferences, decided that traditional architectural forms dominated; they referred to the “familiar” current and historical styles. A search for “familiarity” understood as referring to the patterns from the past, ranged from the Zakopane Style architecture that was popular at the end of the 19th century, to the type of church characteristic of the Polish highlands, with a dominating spire over the façade. A review of the forms of the wooden churches built before the Second World War in the Lublin region allows stating that they are typical against the background of wooden sacred architecture of the whole country. In the Lublin region about forty wooden churches were built; and nearly half of them do not exist at the moment, or they ceased to perform their original function. The most interesting ones include the projects carried out by professional architects, bound up with the state administration. Bohdan Kelles-Krauze was the author of three wooden churches in the region: in Leszkowice, Kłodnica Dolna and Olbiecin. Tadeusz Witkowski designed the church for the Dziesiąta Quarter in Lublin, transferred to Pilaszkowice in the 1980s. An interesting project of a church in Biała Ordynacka with picturesque “sobotas” and a characteristic roof in the Zakopane Style by Franciszek Kopkowicz finally was not carried out. A serious problem is posed by the slow “dying” of wooden churches built in the interwar period that are relatively new monuments of the past. Often they are too small for their parishes and they cannot win a competition with more impressive, new brick or concrete structures. Even if they are entered in the list of vintage buildings, it does not always protect them efficiently.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 4; 111-129
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rethinking Polish assemblages of the 1960s: The (re)turn to things
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806875.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polskie asamblaże; zwrot materialny; przedmioty w sztuce; polska sztuka lat 60. XX wieku
Polish assemblages; material turn; objects in art; Polish art of the 1960s
Opis:
Przemyśleć na nowo polskie asamblaże z lat 60. XX wieku: powrót do rzeczy Celem artykułu jest analiza statusu obiektu w praktykach neoawangardowych wybranych polskich artystów w latach 60. XX wieku, z perspektywy „zwrotu materialnego”, zainicjowanego przez kryzys reprezentacji postrukturalizmu w naukach społecznych i humanistycznych. Chęć wyjścia poza tradycyjne dzieło malarskie, pojmowane w kategoriach płaskiej, dwuwymiarowej powierzchni, sprawiła, że artyści zaczęli wprowadzać do sztuki przedmioty z prawdziwego życia, dzięki czemu dzieło zyskiwało nowe życie i „osobowość”. Artykuł koncentruje się na pracach czterech wybitnych polskich artystów neoawangardowych: Erny Rosenstein, Włodzimierza Borowskiego, Tadeusza Kantora i Aliny Szapocznikow. Biorąc pod uwagę różnice między ich postawami artystycznymi i osobistymi doświadczeniami, można zaobserwować wspólne zainteresowanie materialnością świata, które zaowocowało różnorodnymi interpretacjami przedmiotów (Rosenstein, Borowski, Kantor), a także reifikacją ciała (Szapocznikow). Odniesienie do teorii aktora-sieci Latoura tworzy także nową perspektywę dla badań nad rolą obiektów w dziełach sztuki (Kantor).
The article aims to analyse the status of the object in the neo-avantgarde practice of selected Polish artists in 1960s assemblages, from the perspective of the ‘material turn’, initiated by postructuralism’s crisis of representation in the social sciences and humanities. Trespassing on the intellectual ground associated with traditional painting, which was conceived as a flat two-dimensional surface, led the artists to introducing objects from real life into their art, this gave the artwork containing objects new life and ‘personality’. The paper focuses on the works by four prominent modernist Polish artists: Erna Rosenstein, Włodzimierz Borowski, Tadeusz Kantor and Alina Szapocznikow. Taking into account the differences between their artistic attitudes and personal experiences, one may observe a common interest in the materiality of the world that resulted in a variety of object interpretations (Rosenstein, Borowski, Kantor) as well as the reification the body (Szapocznikow). Reference to Latour’s Actor-Network-Theory also creates a new perspective for research on the objects in works of art (Kantor).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 4; 131-150
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The taming of space in recovered territories. the participatory aspects of biennale of spatial forms in Elbląg and visual arts symposium Wrocław 70
Oswajanie przestrzeni ziem odzyskanych. Aspekty partycypacyjne biennale form przestrzennych w Elblągu i sympozjum plastycznego Wrocław 70
Autorzy:
Błotnicka-Mazur, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593937.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
partycypacja w sztuce
sztuka w przestrzeni publicznej
Biennale Form Przestrzennych w Elblągu
Sympozjum Wrocław '70
sztuka Ziem Zachodnich i Północnych
participation in art
art in public space
Biennale of Spatial Forms in Elbląg
Visual Arts Symposium Wrocław '70
art of Western and Northern Territories
Opis:
This article will cover a number of issues concerning artistic events indicated in the title with emphaisis on the activities or projects of the artists actively involved ‘ordinary citizens,’ the inhabitants of Poland’s Western and Northern Territories, where Poles were resettled after 1945, in the process of co-creation/reception of their artistic work. An attempt will be made to answer the following questions: To what extent did the en plein air events and symposia de facto realize the ideas propagated by the communist authorities in Poland? Perhaps these artworks, originally intended by their creators to enliven the public space, are now perceived from the contemporary perspective and have finally triumphed over empty communist dialectics, creating artistic value that Pierre Bourdieu could include within the scope of objectified forms of cultural capital? Did they really contribute to the cultural ‘domestication’ of the northern and western territories, where the dicussed events were organized? Also, last but not least: the question concerning the nature of the aforementioned participation – what was the nature of the contribution from the individual participants to the co-creation and realization of the projects?
W niniejszym artykule przeanalizowano kilka wątków dotyczących tytułowych wydarzeń artystycznych, ze szczególnym uwzględnieniem działań lub projektów artystów włączających aktywnie zwykłych ludzi – mieszkańców zasiedlonych po 1945 roku Ziem Zachodnich i Północnych – w proces współtworzenia / odbioru dzieła. Została podjęta próba odpowiedzi na następujące pytania: na ile omawiane plenery i sympozja w rzeczywisty sposób realizowały idee propagowane przez władzę ludową? A może odczytywane z dzisiejszej perspektywy dzieła, świadomie w zamyśle autorów ingerujące w przestrzeń publiczną, ostatecznie „wygrały” z pustą dialektyką komunistyczną, tworząc dobra, które Pierre Bourdieu włączyłby w zakres uprzedmiotowionej formy kapitału kulturowego? Czy rzeczywiście przyczyniły się do „oswojenia” terenów północnych i zachodnich, na których zorganizowano omawiane imprezy? Ponadto last but not least: pytanie o naturę owej partycypacyjności – jaki charakter miał udział poszczególnych uczestników przy współtworzeniu projektów i realizacji?
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 133-157
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Risk factors and the incidence of overweight and obesity in pre-school children from the southern part of Poland
Autorzy:
Dereń, Katarzyna
Jarmakiewicz, Sara
Sokal, Aneta
Łuszczki, Edyta
Motyka, Elżbieta
Wyszyńska, Justyna
Kowal, Regina
Mazur, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454951.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
obesity
overweight
undernourishment
preschool children
Opis:
Introduction. In recent years there has been a significant increase in the prevalence of overweight and obesity in humans. It turns out that the problem is not limited to adults; excessive body weight is occurring in children more often. Aim. The main purpose of this work was to determine the prevalence of overweight and obesity in preschool children from the Rzeszów district, and to determine risk factors for occurrence. Materials and survey method. The study was conducted among 200 preschool children (3 - 6 years of age) from the Rzeszów poviat area. Measurements of height, weight, and determination of BMI were performed and these values are standardized according to the WHO centile grids appropriate for each age group. Survey results. Normal weight was observed in 58% of the respondents, 11% were overweight, and 10.5% were obese, whereas 20.5% of children had undernourishment. Obese children were the largest group among 6-year-olds. Among 4 year old children, abnormal body weight were more frequent in boys. On the other hand, in children aged 5 years, undernourishment or overweight was found more frequently in girls. Conclusions. The study did not confirm a significant relationship between gender, place of residence and socio-economic situation of respondents, and the prevalence of overweight or obesity. The results of this study indicate that the problem of excessive body weight refers to the increasing number of children.
Źródło:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2018, 2; 97-102
2544-2406
2544-1361
Pojawia się w:
European Journal of Clinical and Experimental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ultrasonographic evaluation of transverse abdominal muscle thickness and quality of life in patients with osteoarthritis of the large joints depending on age
Ocena ultasonografi czna grubości mięśnia poprzecznego brzucha oraz jakości życia u chorych z chorobą zwyrodnieniową dużych stawów w zależności od ich wieku
Autorzy:
Golec, Joanna
Mazur, Justyna
Turzański, Damian
Golec, Justyna
Masłoń, Agata
Szczygieł, Elżbieta
Czechowska, Dorota
Kuzaj, Artur
Golec, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790829.pdf
Data publikacji:
2019-03-08
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
eldery people
quality of life
TrA muscle
deep muscle training
osoby starsze
jakość życia
USG m. TrA
trening mięśni głębokich
Opis:
Introduction: The aim of the study was to evaluate quality of life and changes in transverse abdominal muscle thickness depending on the age of patients’ subjected to physiotherapy with elements of central stabilisation. Material and methods: The study involved 35 persons divided into 2 groups: under the age of 60 (n=16, mean age 43 ± 12) and above 60 (n=19, mean age 68 ± 5 years) treated at the Whole-body Rehabilitation Unit. The aim of hospitalisation was to rehabilitate large joints in the course of osteoarthritis. All those involved in the study assessed the quality of life subjectively using the SF-36 questionnaire; ultrasound evaluation of transverse abdominal muscle thickness (TrA) was performed, and additionally, activation ratio and percentage changes in muscle thickness were determined. Results and conclusions: In the group of patients above the age of 60, the average difference in thickness of the muscle (TrA) measured between rest and contraction was 0.07±0.06 mm in exam 1, and 0.06 ±0.05 mm in exam 2. In the assessment of quality of life, the patients obtained the mean score of 103.5 ± 16.08 points and after the physiotherapy, the mean score was 93.4 ± 17.2 points. In the group of people below the age of 60, in exam 1, the average difference in the thickness of the TrA muscle measured between rest and contraction was 0.08 ± 0.06 mm and in exam 2, 0.09 ± 0.06 mm. In the assessment of quality of life, patients received an average score of 91.8 ±26.7 points in exam 1, and 86.1 ± 28.19 points in the second one. After the application of the physiotherapy programme with elements of deep muscle training, quality of life improved significantly in both groups. The TrA muscle thickness changed positively, especially in the group of people age 60 and above.
Wstep: Celem pracy była ocena jakości życia oraz zmian grubości mięśnia poprzecznego brzucha w zależności od wieku u osób poddanych fizjoterapii z elementami stabilizacji centralnej. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 35 osób podzielonych na dwie grupy: poniżej 60 roku życia (r.ż.) (n=16, średnia 43 ±12 lat) oraz powyżej 60 r.ż. (n=19, średnia 68 ±5 lata) leczonych na Oddziale Rehabilitacji Ogólnoustrojowej. Celem hospitalizacji była rehabilitacja w przebiegu choroby zwyrodnieniowej dużych stawów. Wszyscy włączeni do badania oceniali subiektywnie jakość życia za pomocą kwestionariusza SF-36, dokonano ultrasonograficznej oceny grubości mięśnia poprzecznego brzucha (TrA), dodatkowo wyznaczono współczynnik aktywacji oraz procentowe zmiany grubości mięśnia. Wyniki i wnioski: W grupie chorych powyżej 60 r.ż. w badaniu I średnia różnica w grubości mięśnia TrA mierzona między spoczynkiem, a skurczem wyniosła 0,07 ±0,06 mm., w II badaniu 0,06 ±0,05 mm. W ocenie jakości życia pacjenci uzyskali średni wyniki 103,5 ±16,08 pkt. a po zastosowanej fizjoterapii średni wynik wyniósł 93,4 ±17,2 pkt. W grupie osób poniżej 60 r. ż. w I badaniu średnia różnica w grubości mięśnia TrA mierzona między spoczynkiem a skurczem wyniosła 0,08 ±0,06 mm a badaniu II 0,09 ±0,06 mm. W ocenie jakości życia pacjenci uzyskali średni wynik 91,8 ±26,7 pkt. w I badaniu a w kolejnym 86,1 ±28,19 pkt. Po zastosowaniu programu fizjoterapii z elementami treningu mięśni głębokich w obydwu grupach badanych jakość życia uległa wyraźnej poprawie. Korzystnie zmieniła się grubość mięśnia TrA, szczególnie w grupie osób powyżej 60 r.ż.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2019, 23(2); 10-16
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 74

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies