Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Matuszewski, Józef" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-18 z 18
Tytuł:
Pisma wybrane, tom I
Autorzy:
Matuszewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/43443670.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Oddając do rąk Czytelnika zbiór rozpraw, artykułów i drobniejszych prac Józefa Matuszewskiego, poświęconych zagadnieniom z dziedziny historii państwa i prawa oraz historii gospodarczej, stosujemy się do starego, dobrego zwyczaju, dyktowanego względami głównie utylitarnej natury. Prace tu pomieszczone były publikowane na przestrzeni wielu dziesięcioleci w szeregu czasopism i dzieł zbiorowych, do których niekiedy trudno jest dotrzeć. Zebranie ich w jednej publikacji powinno ułatwić kontakt z nimi. Doniosłość poruszanej problematyki i jej rozległość tematyczna czynią ten kontakt niezbędnym nie tylko dla mediewisty.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Pisma wybrane, tom IV
Autorzy:
Matuszewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/43466403.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Oddając do rąk Czytelnika zbiór rozpraw, artykułów i drobniejszych prac Józefa Matuszewskiego, poświęconych zagadnieniom z dziedziny historii państwa i prawa oraz historii gospodarczej, stosujemy się do starego, dobrego zwyczaju, dyktowanego względami głównie utylitarnej natury. Prace tu pomieszczone były publikowane na przestrzeni wielu dziesięcioleci w szeregu czasopism i dzieł zbiorowych, do których niekiedy trudno jest dotrzeć. Zebranie ich w jednej publikacji powinno ułatwić kontakt z nimi. Doniosłość poruszanej problematyki i jej rozległość tematyczna czynią ten kontakt niezbędnym nie tylko dla mediewisty.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Pisma wybrane, tom V
Autorzy:
Matuszewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/43469292.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Oddając do rąk Czytelnika zbiór rozpraw, artykułów i drobniejszych prac Józefa Matuszewskiego, poświęconych zagadnieniom z dziedziny historii państwa i prawa oraz historii gospodarczej, stosujemy się do starego, dobrego zwyczaju, dyktowanego względami głównie utylitarnej natury. Prace tu pomieszczone były publikowane na przestrzeni wielu dziesięcioleci w szeregu czasopism i dzieł zbiorowych, do których niekiedy trudno jest dotrzeć. Zebranie ich w jednej publikacji powinno ułatwić kontakt z nimi. Doniosłość poruszanej problematyki i jej rozległość tematyczna czynią ten kontakt niezbędnym nie tylko dla mediewisty.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Pisma wybrane, tom II
Autorzy:
Matuszewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/43444387.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Oddając do rąk Czytelnika zbiór rozpraw, artykułów i drobniejszych prac Józefa Matuszewskiego, poświęconych zagadnieniom z dziedziny historii państwa i prawa oraz historii gospodarczej, stosujemy się do starego, dobrego zwyczaju, dyktowanego względami głównie utylitarnej natury. Prace tu pomieszczone były publikowane na przestrzeni wielu dziesięcioleci w szeregu czasopism i dzieł zbiorowych, do których niekiedy trudno jest dotrzeć. Zebranie ich w jednej publikacji powinno ułatwić kontakt z nimi. Doniosłość poruszanej problematyki i jej rozległość tematyczna czynią ten kontakt niezbędnym nie tylko dla mediewisty.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Pisma wybrane, tom III
Autorzy:
Matuszewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/books/43444857.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Opis:
Oddając do rąk Czytelnika zbiór rozpraw, artykułów i drobniejszych prac Józefa Matuszewskiego, poświęconych zagadnieniom z dziedziny historii państwa i prawa oraz historii gospodarczej, stosujemy się do starego, dobrego zwyczaju, dyktowanego względami głównie utylitarnej natury. Prace tu pomieszczone były publikowane na przestrzeni wielu dziesięcioleci w szeregu czasopism i dzieł zbiorowych, do których niekiedy trudno jest dotrzeć. Zebranie ich w jednej publikacji powinno ułatwić kontakt z nimi. Doniosłość poruszanej problematyki i jej rozległość tematyczna czynią ten kontakt niezbędnym nie tylko dla mediewisty.
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Książka
Tytuł:
Le mariage nobiliaire en Pologne à lépoque de la Renaissance
Małżeństwo wśród szlachty polskiej w dobie Renesansu
Autorzy:
Matuszewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035095.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria; 1985, 14
0208-6085
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marszałek Józef Piłsudski i pułkownik Ignacy Matuszewski. Kilka refleksji o wzajemnych relacjach
Marshal Józef Piłsudski and Colonel Ignacy Matuszewski. A Few Reflections on their Relationship
Autorzy:
Wołos, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156698.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Józef Piłsudski
Ignacy Matuszewski
polska elita polityczna 1918–1939
Józef Piłsudski (1867–1935)
Ignacy Matuszewski (1891–1946)
Polish political elites 1918–1939
Opis:
Ignacy Matuszewski zadeklarował się jako zwolennik obozu politycznego Józefa Piłsudskiego stosunkowo późno, bo dopiero na przełomie 1917 i 1918 r. Szybko awansował w formalnej i nieformalnej hierarchii tegoż obozu. Już w grudniu 1918 r. został oficerem wywiadu, a nieco ponad półtora roku później – w lipcu 1920 r. – szefem wywiadu. Tym samym stał się jednym z najbliższych współpracowników Piłsudskiego w czasie wojny polsko-sowieckiej, zyskując kredyt zaufania na przyszłość. Po odzyskaniu władzy przez Piłsudskiego w wyniku zamachu stanu w maju 1926 r. Matuszewski pracował na odpowiedzialnych stanowiskach w dyplomacji. W latach 1929–1931 był kierownikiem Ministerstwa Skarbu. Jego współpraca z Marszałkiem układała się dobrze, mimo trwającego wielkiego kryzysu gospodarczego. Jednak wiosną 1931 r. Piłsudski nakazał usunąć Matuszewskiego z rządu i odmówił mu jakiejkolwiek możliwości pracy w dyplomacji. Przyczyny tej zmiany stanowiska nie są do końca jasne. Zapewne były one spowodowane nie tyle ograniczeniem przez Matuszewskiego budżetu dla wojska, ile uczynieniem tego pod nieobecność Piłsudskiego i bez jego zgody. W opinii Marszałka było to złamanie zasad obowiązujących w jego obozie władzy i najwyższy wyraz nielojalności. Mimo to Matuszewski pozostał wierny ideałom Piłsudskiego do końca życia.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 452-475
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ignacy Matuszewski. Piłsudczyk, czyli kto?
Ignacy Matuszewski. Who is a Piłsudskiite?
Autorzy:
Kloc, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156700.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Ignacy Matuszewski
Józef Piłsudski
piłsudczyk
piłsudczycy
państwo
niepodległość
Piłsudskiite
Piłsudskiites
state
independence
Opis:
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, co oznaczało bycie piłsudczykiem w myśli oraz w filozofii politycznej Ignacego Matuszewskiego. Autor pominął biografię i działalność polityczną bohatera artykułu jako już stosunkowo dobrze znane, skoncentrował się natomiast na jego wypowiedziach na temat przedstawiony w tytule artykułu, zawartych w ogromnym dorobku pisarskim Matuszewskiego, powstałym zarówno w okresie międzywojennym, jak i na uchodźstwie po 1945 r. Przedstawiony został stosunek piłsudczyków do osoby Józefa Piłsudskiego, do państwa, do niepodległości, a także do dogmatyzmu w myśleniu politycznym, do czego piłsudczycy, w tym sam Matuszewski, mieli stosunek negatywny. Autor wskazał, że w omawianym okresie rozumienie pojęcia „piłsudczyk” w polskiej myśli politycznej ewoluowało od nazwy żołnierzy służących pod komendą Piłsudskiego do określenia wszystkich Polaków, którzy podzielali idee kierujące pierwszym marszałkiem Polski.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 432-451
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sylwetki oprawców więzienia na Radogoszczu w świetle relacji naocznych świadków
Profiles of the executioners in Radogoszcz prison in the light of the eye-witnesses relations
Autorzy:
Jadczyk, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688062.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Radogoszcz
więzienie na Radogoszczu
Józef Heinrich „Józio”
„Krwawy Józio”
Józef Flescher „Rolowany”
Bruno Mathäus vel Matuszewski „sanitariusz Mateusz”
prison on Radogoszcz
„Bloody Józio”
Józef Flescher „Rolled”
Bruno Mathäus vel Matuszewski „paramedic Mateusz”
Opis:
The place, that played a significant role in German extermination plans of inhabitans of Lodz and lodzko-kaliski region was a prison on Radogoszcz, localized at the suburbs of the city, in the former textile factory, placed at the junction of Sowinskiego and Zgierska street. The crew of the prison in Radogoszcz consisted of several dozen of wachmans, who with a few exception behave in extremely sadistic way, beating and victimizing prisoner. In addition to commander of the prison Walter Pelzhausen, two commanders of the wachts: Józef Heinrich „Józio”, „Bloody Józio” and Józef Flescher „Rolled” as well as pseudo-doctor Bruno Mathäus vel Matuszewski called by prisoner „paramedic Mateusz” were leaders in ruthless practise. These three members of the crew in Radogoszcz prison used to treat prisoners in an extremally merciless way. The article consists of three parts. In the first part, the author presented a history of the Radogoszcz prison, in the second part he introduced the prison crew, and in the last part, he portrayed the three greatest torturer in Radogoszcz prison, basing on relations of former prizioners. The key source material was handwritten and published memories and relations of prisoners made during the investigation carried on by Commission for the Prosecution of Crimes against the Polish Nation, placed in Archive of Institute of National Remembrance Division in Łódź.
Miejscem, które odegrało czołową rolę w niemieckich planach eksterminacyjnych mieszkańców Łodzi i rejencji łódzko-kaliskiej, było więzienie na Radogoszczu, zlokalizowane na obrzeżach miasta, w byłej fabryce włókienniczej Samuela Abbego u zbiegu ulic gen. Józefa Sowińskiego i Zgierskiej. Załogę więzienia na Radogoszczu stanowiło kilkudziesięciu (od 57 do 83) wachmanów, którzy z nielicznymi wyjątkami odznaczali się wyjątkowym sadyzmem, bijąc niemal na każdym kroku i znęcając się w okrutny sposób nad więźniami. Oprócz komendanta więzienia Waltera Pelzhausena w tym nieludzkim procederze prym wiedli dwaj komendanci zmiany wachmańskiej: Józef Heinrich „Józio”, „krwawy Józio” i Józef Flescher „Rolowany” oraz pseudo-lekarz więzienny Bruno Mathäus vel Matuszewski, nazywany przez więźniów „sanitariuszem Mateuszem”. Ci trzej członkowie załogi radogoskiego więzienia stosowali wyjątkowo wyszukane metody udręczania więźniów. Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej autor przedstawia rys historyczny więzienia na Radogoszczu, w drugiej dokonuje charakterystyki jego załogi, w trzeciej zaś, na podstawie relacji byłych więźniów, skupia się na nakreśleniu sylwetek trzech największych radogoskich oprawców. Kluczowym materiałem źródłowym stały się w tym wypadku rękopiśmienne i publikowane wspomnienia oraz obszerne zeznania więźniów złożone w ramach śledztwa przeprowadzonego przez Okręgową Komisję Badania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu znajdujące się w Archiwum Oddziałowym Instytutu Pamięci Narodowej w Łodzi.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2019, 103; 133-154
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sąd polubowny w Grazu – kształtowanie się organizacyjnej koncepcji rozstrzygnięcia sporu granicznego i podteksty tego procesu
The arbitral tribunal in Graz – shaping of the organizational concept of resolving a border dispute and the subtext of this trial
Autorzy:
Matuszewski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596727.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Franciszek Józef jako mediator
polityczne relacje rządowe w monarchii Austro-węgierskiej
sąd polubowny w Grazu z 1902 roku
spór o Morskie Oko
Władysław hrabia Zamoyski
Opis:
Spór o granicę austriacko-węgierską przy Morskim Oko był po rozbiorowym rabunku (1772 r.) kontynuacją ciągnącego się od XVI w. konfliktu granicznego między Królestwem Polskim a Węgrami. Próby ugodowego ustalenia granicy nie przyniosły przez niemal cały XIX w. efektu. W 1879 r. majątek graniczny po stronie węgierskiej (Jaworzyna) kupił pruski książę Chrystian Hohenlohe i podjął działania w celu zajęcia spornego terytorium. Jednak gdy hrabia Władysław Zamoyski w 1889 r. kupił w Galicji dobra (Zakopane) położone z drugiej strony spornego obszaru, zdecydowanie przeciwstawił się roszczeniom pruskiego magnata. Konflikt o własność prywatną (konflikt prawa cywilnego) eskalował w postaci sąsiedzkich gwałtów i trafiał przed sądy, jednak ich orzeczenia, bez ustalenia przynależności politycznej (państwowej) spornego terytorium, nie mogły wiązać zwaśnionych stron. Wobec zagrożenia bezpieczeństwa i spokoju na granicy austriacko-węgierskiej (doszło nawet do grożenia przez żandarmów węgierskich urzędnikom sądowym Galicji bronią palną) rządy w Wiedniu i Budapeszcie doszły do porozumienia, ustalając poufnie linię podziału. Ponieważ uznano, że publiczne ujawnienie rządowego kompromisu, wiążące się z przyznaniem do wzajemnych ustępstw obu stron, zostanie wykorzystane w walce politycznej zarówno w Austrii, jak i na Węgrzech, postanowiono zrzucić odpowiedzialność za kompromis na międzynarodowy sąd polubowny. W artykule autor przedstawia rozwiązania oraz instrumenty polityczne i prawne, do których sięgnęły władze obu państw, by zapewnić taki wyrok sądu rozjemczego, który realizowałby wcześniej przyjęte międzyrządowe porozumienie, a równocześnie przenosiłby na trybunał odium za dokonane ustępstwa.
The dispute over the Austro-Hungarian border at Morskie Oko was, after the predatory partition of Poland in 1772, a continuation of a border conflict between the Kingdom of Poland and Hungary which started in the 16th century. The attempts to amicably delineate the border did not yield any results for the majority of the 19th century. In 1879, Christian Hohenlohe, a Prussian Prince, bought a border estate situated on the Hungarian side (a village called Jaworzyna) and he subsequently took steps with a view to seize the disputed territory. However, Count Władysław Zamoyski purchased lands in Galicia (Zakopane), located on the other side of the border, in 1889 and then he firmly resisted the claims of the Prussian magnate. The conflict concerning private property (a civil law conflict) continued to escalate and resulted in violence in the area and ended up in courts afterwards. However, without determining the political (state) affiliation of the disputed territory, no decisions made by the courts could be binding for the feuding parties. In the face of danger to safety and peace at the Austro-Hungarian border (there were even threats aimed at Galician court clerks with the use of firearms by Hungarian gendarmes), the governments in Vienna and Budapest came to a covert agreement and delineated a demarcation line. It was deemed that public disclosure of the compromise as well as of the concessions made by both parties would be used in political conflicts in both countries. As a consequence, it was decided that the blame should be put on the international arbitral tribunal. The paper presents solutions as well as the legal and political instruments used by both governments in order to secure such a court decision which would implement the international agreement they had previously reached and, at the same time, it would allow to lay the blame for the concessions on the tribunal.  
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2021, 73, 1; 233-258
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-18 z 18

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies