Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "LORD’S SUPPER" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Wokół Stołu Pańskiego – sakramentalne dziedzictwo Reformacji
AROUND THE LORD’S TABLE – THE SACRAMENTAL HERITAGE OF THE REFORMATION
Autorzy:
Sojka, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/425432.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
Tematy:
LORD’S SUPPER
ECCLESIOLOGY
ETHICS
REFORMATION
LWF
Opis:
The Lutheran understanding of Lord’s Supper, formed in course of the 16th century arguments, is an important heritage present in today’s reflection of Lutheranism worldwide. Its main outline can be observed based on the most commonly acknowledged Symbolical Books: Luther's Small Catechism and Augsburg Confession, as well as Martin Luther’s early sermon The Blessed Sacrament of the Holy and True Body of Christ, and the Brotherhoods (1519). Among them are: the Lord’s Supper as nota ecclesiae (Mark of the Church), confirma¬tion of body and blood’s presence in bread and wine, salvation as benefit of the sacrament, as well as communion built among those approaching the sac¬rament. In the reflection of the Lutheran World Federation (LWF), the biggest confessional organisation of Lutheranism, Lord’s Supper as nota ecclesiae (Augsburg Confession, art. VII) has a special significance. This article shapes LWF’s ecclesiological self-understanding (introducing pulpit and altar fellow¬ship in LWF, LWF as a communio of churches). The unity model from art. VII also influences Lutheran ecumenical engagement (the model of unity in rec¬onciled diversity, Leuenberg Agreement). The LWF also started a debate on sufficiency of the notae ecclesiae from art. VII, which were also an important argument in the ongoing debates (e.g. concerning worship). The interpreta¬tion of body and blood’s presence in the sacrament is a challenge for LWF’s theological reflexion, while remaining a reference point defining the meaning of a sacrament (e.g. in the context of mission and diaconia). In the LWF’s debate, as sacrament’s benefits, next to salvation, appear: communion, strengthening to everyday life of a Christian, healing. Reflexion on the Lord’s Supper became also an impulse for ethical consideration, both in context of unity of the church (the problem of apartheid in Lutheran churches of the Republic of South Africa), and critical view of economic ethics.
Źródło:
Gdański Rocznik Ewangelicki; 2012, 6; 197-211
1898-1127
Pojawia się w:
Gdański Rocznik Ewangelicki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ulrich Zwingli und die Reformation in der Schweiz
Ulrich Zwingli and the Reformation in Switzerland
Ulrich Zwingli i reformacja w Szwajcarii
Autorzy:
Nowak, Joachim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595198.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Ulrich Zwingli
reformation
debate
Lord’s Supper
reformacja
dysputy
Wieczerza Pańska
Opis:
Ulrich Zwingli was born on 1st January 1484 in Wildhaus. He studied in Vienna and Basel. After a few months of theological study was ordained a priest in 1506, and took over the parish community in Glarus, where he stayed until 1516. From 1516 to 1518 he was a priest in the Pilgrimage Centre in Einsiedeln. In December 1518 he was appointed to Zurich. Zwingli’s reformation activity in Zurich revealed in 1520 as preaching activity, theological disputes and removal worship objects from the churches as well as the Lord’s Supper celebration associated with two symbols since 1525. The theological disputation with Luther in 1529 in Marburg, who recognised those changes in the Church as a new dogmatic and disciplinary order, showed to Zwingli his own reformation. It was more radical and dynamic, developing and eliminating the authority of theology. These views became the basis and the content of the First Helvetian Confession of Faith from 1536 laid by Zwingli’s successor H. Bullinger.
Ulrich Zwingli urodził się 1 stycznia 1484 r. w Wildhaus. Studiował w Wiedniu i Bazylei. Po paru miesiącach studium teologicznego przyjął w roku 1506 święcenia kapłańskie i przejął wspólnotę parafialną w Glarus, gdzie przebywał do roku 1516. W latach 1516 –1518 był duszpasterzem w centrum pielgrzymkowym w Einsiedeln. W grudniu 1518 r. został powołany do Zurychu. Reformacyjna działalność Zwingliego w Zurychu przejawia się od 1520 r. w działalności kaznodziejskiej, w dysputach teologicznych i usuwaniu z kościołów przedmiotów kultu oraz w sprawowaniu od 1525 r. Wieczerzy Pańskiej pod dwoma postaciami. W dyspucie teologicznej w 1529 r. w Marburgu z Lutrem, który dokonane w Kościele zmiany uznał za nowy porządek dogmatyczny i dyscyplinarny, ukazał Zwingli własny nurt reformacyjny, bardziej radykalny, dynamiczny, rozwojowy i eliminujący autorytet teologii. Poglądy te stały się podstawą treści ułożonego przez jego następcę, H. Bullingera, pierwszego Helweckiego Wyznania Wiary z 1536 r.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2017, 17; 209-220
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Eucharist or the Lords Supper in the light of the Catholic-Pentecostal dialogue (1972-2015)
Autorzy:
Kocoł, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1066273.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Catholic Church
Eucharist
Pentecostal churches
The Pentecostal Movement
the Lord`s Supper
Opis:
The ongoing Catholic-Pentecostal dialogue highlighted a certain disproportion in the approach of each of the parties to the Eucharist or the Lord's Supper. For Pentecost Christians participation in the Lord's Supper is of secondary importance. Common conversations been shown that in Catholic spirituality the Eucharist occupies a significant and central place. It is the presence of the sacrifice that took place once and for all on the cross of Christ. Pentecostals are not unanimous, however, in the meaning of the Lord's Supper. For this community usually the Lord's Supper means only commemoration of Last Supper. They do not believe, however, that during it the bread and wine will transform truly, really, and substantially into the Body and Blood of Christ, which is the fundamental doctrine of the Catholic Church. The presence of the Savior during this rite, according to the Pentecostals, is only spiritual. Although Pentecostal Christians do not attach so much importance to the Eucharist, as Catholics do, nevertheless for the followers of both communities this celebration is an important spiritual experience. This article aims to show similarities and differences in relation to the above issues in the light of the Catholic-Pentecostal dialogue.
Źródło:
World Scientific News; 2019, 130; 137-148
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagadnienie obecności Chrystusa w Wieczerzy Pańskiej w publikacjach Światowej Federacji Luterańskiej
Question of presence of Christ in Lord`s Supper in LWF-Publications
Autorzy:
Sojka, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494578.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Światowa Federacja Luterańska
Wieczerza Pańska
obecność Chrystusa
Lutheran World Federation
Lord`s Supper
presence of Christ
Opis:
Artykuł „Zagadnienie obecności Chrystusa w Wieczerzy Pańskiej w publikacjach Światowej Federacji Luterańskiej” prezentuje, jak w latach 1947-2010, tj. od I Zgromadzenia Ogólnego w Lund po XI Zgromadzenie Ogólne w Suttgarcie, publikacje tej największej światowej organizacji zrzeszającej Kościoły luterańskie odnoszą się do kluczowego motywu luterańskiej nauki o Wieczerzy Pańskiej. Temat ten był przedmiotem szczególnego zainteresowania w czasie dwóch pierwszych Zgromadzeń Ogólnych (Lund, Hanower). W rozważaniach o obecności Chrystusa w Wieczerzy Pańskiej na przestrzeni badanego okresu można wyróżnić następujące motywy: kategoria „Słowa” (w tym w kontekście liturgicznym i pneumatologicznym), relacja ciała i krwi Chrystusa do elementów sakramentu, a także konteksty eklezjologiczny (w tym praktyczny: misji i diakonii) oraz eschatologiczny.
The article „Question of presence of Christ in Lord`s Supper in LWF-Publications” presents how in the years 1947-2010, i.e. since the I General Assembly in Lund until the XI General Assembly in Stuttgart the publications of the world’s biggest Lutheran churches’ association refer to the key motive of Lutheran doctrine on Lord`s Supper. This subject was of special interest to the first two General Assemblies (Lund, Hanover). In the reflection on the presence of Christ in Lord`s Supper in the period presented here, the following motives can be distinguished: category of „Word” (including liturgical and pneumatological contexts), relationship of the body and blood of Jesus Christ to the sacrament’s elements, as well as ecclesiological (including practical: Mission and Diaconia) and eschatological contexts.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2015, 57, 2; 203-244
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagadnienie gościnności eucharystycznej w dialogu ekumenicznym a dokument „La Cena del Signore”
The question of eucharistic hospitality in ecumenical dialogue and the document “La Cena del Signore”
Autorzy:
Wawrzyńczak, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22896864.pdf
Data publikacji:
2023-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
ekumenizm
interkomunia
communicatio in sacris
gościnność eucharystyczna
Wieczerza Pańska
Eucharystia
ecumenism
intercommunion
eucharistic hospitality
Lord’s Supper
Eucharist
Opis:
Artykuł stanowi prezentację zagadnienia gościnności eucharystycznej w dialogu ekumenicznym Kościoła katolickiego z kościołami i wspólnotami eklezjalnymi w odniesieniu do tekstu „La Cena del Signore” (2019), który jest ekumenicznym apelem dwóch włoskich teologów o otwartą komunię eucharystyczną, praktykowaną na bazie chrztu. Poruszane tematy są bardzo aktualne we współczesnym dialogu ekumenicznym. Opierając się na dokumentach Kościoła i Konkordii Leuenberskiej, prezentuje się najpierw katolickie i protestanckie ujęcie zagadnienia, by następnie dokonać omówienia i krytyki tekstu. Całość prowadzi do wniosku, że chociaż pośród chrześcijan istnieje pragnienie takiej jedności, jej zamanifestowanie przy stole eucharystycznym jest w świetle katolickiej teologii obecnie niemożliwe.
This article is a presentation of the issue of Eucharistic hospitality in the ecumenical dialogue of the Catholic Church with the Churches and ecclesial communities with reference to the text ‘La Cena del Signore’ (2019), which is an ecumenical appeal by two Italian theologians for an open Eucharistic communion practised on the basis of baptism. The themes addressed are highly topical in contemporary ecumenical dialogue. Based on the documents of the Church and the Leuenburg Concordia, a Catholic and Protestant treatment of the issue is first presented, followed by a discussion and critique of the text. The whole leads to the conclusion that, although there is a desire for such unity among Christians, manifesting it at the Eucharistic table is currently impossible in the light of Catholic theology.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2023, 24; 219-232
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sakrament Wieczerzy Pańskiej w Kościele reformowanym w Anglii w świetle Formy Jana Łaskiego z 1555 r.
The Sacrament of Lord’s Supper in the Evangelic Reformed Church in England in the view of The Form by Jan Łaski from 1550
Autorzy:
Wodziński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/503455.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Jan Łaski
liturgia protestancka w Anglii
sakrament Wieczerzy Pańskiej
Opis:
The present article discusses the question of 16th century evangelic reformed church rite, which was introduced in London by Jan Łaski. Particularly, we have analyzed one of its elements – the form of saying the Sacrament of Lord‟s Supper. The Polish reformator organizing the Reformed Church in England with the acceptance of Edward VI, focused mainly on liturgy in its broad meaning, articulating all of its elements which must find their place in the church. He did not omit the theological questions basing his claims on the authority of the Bible. His thoughts were written down on the pages of the greatest work of his life entitled “Forma i całkowity porządek kościelnego posługiwania”, which we have used as the source document. The Sacrament of Lord‟s Supper seems to be interesting in the way that in the Reformation times it caused inquisitive and heated discussions in the heart of the Protestantism itself. However, the denominational situation in the Republic of Poland in the mid 16th century that is the fatherland of the reformator did not allow him to come back to his homeland, which he desperately desired. He dedicated his work to the Polish King Zygmunt August, expressing his hopes that it would find the reach soil in Polish multidenominational movement. Łaski indicated in details how he understood the sacrament of the Supper, and also how it should be said in the churches. He theologically proved that Mass is not the repetition of the sacrifice, which was once made on the cross by Christ, therefore he strongly rejected the papists‟ teaching concerning transubstantiation. He also polemized lively in this field with the followers of Lutheran Reformation, who saw the „reality‟ in the Sacrament of the Altar and at the same time he expressed his respect towards the father of the Reformation – Martin Luther. His reformation idea „sola scriptura‟ is particularly conspicuous in his writing, as each element of the liturgy concerning the Supper had its confirmation in the Bible. Łaski worked out the whole ceremony of the liturgy for the foreign – reformed Church in England. He also described how the life of the believers should look like, and similarly to Calvin in Institutio, he worked out the organizational model of the Church defining, beside theological basis, the religious life of the congregation and the duties of the pastors.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2009, 18; 295-303
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wieczerza Pańska – „pamiątka” Chrystusowej męki, śmierci i zmartwychwstania jako ekspiacyjnej Ofiary „za wielu” i Ofiary Nowego Przymierza (1 Kor 11,23-27; Łk 22,19-20)
The Lord’s Supper – the Memorial of Jesus’ Passion, Death and Resurrection as the Sacrifice of Expiation “for Many” and the Sacrifice of the New Covenant (1 Cor 11:23-27; Luke 22:19-20)
Autorzy:
Witczyk, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051181.pdf
Data publikacji:
2018-10-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ostatnia Wieczerza
ofiara ekspiacyjna
ofiara nowego Przymierza
Wieczerza Pańska
pamiątka
Ciało Pana
Krew Pana
The Last Supper
the sacrifice of expiation
the New Covenant Sacrifice
the Lord’s Supper
memorial
the Body of the Lord
the Blood of the Lord
Opis:
Research on the role of oral tradition (orality) in the process of Gospel and Pauline letters composition provides a basis for the synchronic reading of the traditions on the Last Supper (Matt 26:26-29; Mark 14:22-24; Luke 22:14-14-20; 1 Cor 11:23-26). The author, taking into consideration the data contained in the mentioned textual traditions, seeks an answer to the question of what Jesus recommended to his disciples in the Cenacle by saying: “Do this in remembrance of me” (Luke 22:19; 1 Cor 11:24). The author enters into a polemic with the latest theories according to which Jesus intended to celebrate the Last Supper as a “covenant sacrifice”, precisely speaking a “feast of covenant”. Through the analysis of the formulas pronounced over bread and wine, which take into consideration the texts on the suffering and death of Jahwe’s Servant (Isa 53), the author seeks to demonstrate that Jesus applied to his death the sense of the sacrifice of expiation which also establishes the New Covenant. To interpret the formulas only in light of “covenant sacrifice/feast” means to radically diminish the meaning of the prophetic words and gestures of Jesus from the Last Supper.
Źródło:
The Biblical Annals; 2018, 8, 4; 545-565
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La Música litúrgica en la reflexión sobre el Misterio Pascual
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668853.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
liturgical music
Paschal Triduum
choir singing and lay brother’s singing
Mass of the Lord’s Supper
Liturgy of the Passion
Easter Vigil
música litúrgica
Triduo Pascual
cantos del coro y de los hermanos
egos durante el Triduo
Misa de la Cena del Señor
Liturgia de la Pasión
Vigilia Pascual
Opis:
If “the music is an integral part of the solemn liturgy” (SC 112) it is tremendously important that during the crucial ceremonies at churches, particularly those involving liturgical celebrations, it would become its clear sign. Since, when we prepare liturgical music we always draw our special attention to: liturgical year, namely, to a particular season, feast or celebration, examining the contents of the holy mass antiphon (referring to entrance songs and the holy communion), the mass order, the collect and the readings, especially the Gospel. And this entire content of liturgical prayers and readings is to be reflected through music of the celebrations. Therefore the music becomes integral because its role is not merely supplementary, complementary, substitutive nor decorative, but incorporated in liturgy with which it is inextricably linked. Music springs from liturgy and leads to liturgy. It enriches mass liturgy, makes it more grandly and clearly rendered.It should be no different during the Easter Triduum for which the music ought to be even more thoroughly prepared as for the most important season of the liturgical year, that is, the Feast of Christ, suffering, crucified and resurrected. As it is the greatest event of the mystery of redemption observed here and now. The importance of the Easter Triduum was indicated by Pope Benedict XVI during his General Audience on 19 March 2008. May his words serve as the conclusion of my speech:These three days are commonly known as ‘holy’ because they allow us to re live the event central to our Redemption. They lead to nucleus of Christian faith: the passion, Heath, and resurrection of Jesus Christ. These three days could be considered as one single day. They make up the heart and are the key to both the liturgical year and the life of the Church. … Remembering the mysteries of Christ also means a willing and complete adherence to the history of today, convinced that when we celebrate, it is vivid and present reality… These holy days reawaken a great hope in us: Christ was crucified, yet he rose again and conquered the world. Love is stronger than hate, it has triumphed and we should affiliate ourselves with this victory of love. We should therefore start again from Christ and work together with him for a world founded on peace, justice and love.
Si “la música constituye la parte integral de la liturgia solemne” (KL 112), es muy importante que durante las celebraciones más importantes en el templo, y especialmente durante las celebraciones litúrgicas, ella se convierta en un signo muy comprensible, transparente. Cuando de hecho preparamos la música litúrgica, debemos tomar siempre en consideración: el año litúrgico, es decir el período, la solemnidad o recuerdo, nos centramos en el contenido de la antífona de la misa en referencia a los cantos de entrada y de la comunión), el formulario de la misa, el contenido de la colecta y de las lecturas de la misa, especialmente el Evangelio. Todos estos valores y contenidos de las oraciones y de las lecturas litúrgicas contempladas deben verse reflejados en la música que se propone para una celebración concreta. Ahí radica su integralidad: no es un simple complemento, añadido, substitución, entretenimiento musical, sino que es idéntica que la liturgia, está relacionada con la misma de forma indisoluble, intrínseca. Fluye de la misma y a ella conduce. La enriquece, la embellece y constituye su signo más comprensible. No ocurre de forma distinta con la música durante el Triduo Pascual. Esta música debe ponderarse mucho más, porque nos encontramos con el punto culminante del año litúrgico, la fiesta de Cristo sufriente, crucificado y resucitado. Es el acontecimiento salvífico más importante que celebramos en ese momento. Hacia el gran significado y expresividad de estos días santos del Triduo Pascual llamó nuestra atención el papa Benedicto XVI durante la audiencia general del 19 de marzo de 2008. Que estas palabras sean una conclusión particular de mi intervención. El Santo Padre dijo: Los próximos tres días se llaman comúnmente “santos” porque nos hacen revivir el evento central de nuestra Redención; nos reconducen de hecho al núcleo esencial de la fe cristiana: la pasión, la muerte y la resurrección de Jesucristo. Son días que podemos considerar como un único día: constituyen el corazón y el punto de apoyo de todo el año litúrgico, así como de la vida de la Iglesia. […] Recordar los misterios de Cristo significa también vivir en profunda y solidaria adhesión al hoy de la historia, convencidos que todo lo que celebramos es una realidad viva y actual. […] Estos días renuevan en nosotros la gran esperanza: Cristo crucificado ha resucitado y ha vencido al mundo. El amor es más fuerte que el odio, ha vencido y debemos asociarnos a esta victoria del amor. Así que debemos recomenzar desde Cristo y trabajar en comunión con Él por un mondo fundado en la paz, en la justicia y en el amor
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2014, 12
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka liturgiczna w przeżyciu Misterium Paschalnego
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668857.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Church music
Paschal Triduum
chants of choirs and of congregation during Triduum
the Mass of the Last Supper
Liturgy of the Lord’s Passion
the Paschal Vigil
muzyka kościelna
Triduum Paschalne
śpiewy chóralne i wiernych podczas Triduum
msza Wieczerzy Pańskiej
Liturgia Męki Pańskiej
Wigilia Paschalna
Opis:
If “music is an integral part of the solemn liturgy” (SC 112) it is tremendously important that during the crucial ceremonies at churches, particularly those involving liturgical celebrations, it would become its clear sign. Since, when we prepare liturgical music we always draw our special attention to: liturgical year,  namely, to a particular season, feast or celebration, examining the contents of the holy mass antiphon (referring to entrance songs and the holy communion), the mass order, the collect and the readings, especially the Gospel. And this entire content of liturgical prayers and readings is to be reflected through music of the celebrations. Therefore the music becomes integral because its role is not merely supplementary, complementary, substitutive nor decorative, but incorporated in liturgy with which it is inextricably linked. Music springs from liturgy and leads to liturgy. It enriches mass liturgy, makes it more grandly and clearly rendered.It should be no different during the Easter Triduum for which the music ought to be even more thoroughly prepared as for the most important season of the liturgical year, that is, the Feast of Christ, suffering, crucified and resurrected. As it is the greatest event of the mystery of redemption observed here and now. The importance of the Easter Triduum was indicated by Pope Benedict XVI during his General Audience on 19 March 2008. May his words serve as the conclusion of my speech:these three days are commonly known as ‘holy’ because they allow us to re live the event central to our Redemption. They lead to nucleus of Christian faith: the passion, Heath, and resurrection of Jesus Christ. These three days could be considered as one single day. They make up the heart and are the key to both the liturgical year and the life of the Church. … Remembering the mysteries of Christ also means a willing and complete adherence to the history of today, convinced that when we celebrate, it is vivid and present reality… These holy days reawaken a great hope in us: Christ was crucified, yet he rose again and conquered the world. Love is stronger than hate, it has triumphed and we should affiliate ourselves with this victory of love. We should therefore start again from Christ and work together with him for a world founded on peace, justice and love.
Jeśli „muzyka jest integralną częścią uroczystej liturgii” (KL 112), to niezmiernie ważne jest, by podczas najważniejszych wydarzeń w świątyni, a zwłaszcza liturgicznych celebracji, stawała się ona czytelnym znakiem. Gdy bowiem przygotowujemy muzykę liturgiczną, zawsze zwracamy uwagę na: rok liturgiczny, a więc okres, uroczystość czy wspomnienie, zatrzymujemy się nad treścią antyfony mszalnej (w odniesieniu do pieśni na wejście i komunię), formularzem mszalnym, treścią kolekty i czytań mszalnych, zwłaszcza zaś Ewangelii. I ta cała treść przeżywanych liturgicznych modlitw i czytań ma znaleźć swoje odzwierciedlenie właśnie w muzyce, którą proponuje się na celebrację. Na tym właśnie polega jej integralność, że nie jest jakimś uzupełnieniem, dopełnieniem, zastąpieniem, oprawą, ale jest tożsama z liturgią, jest z nią nierozerwalnie związana. Ona z niej wypływa i do niej prowadzi. Ona ją ubogaca, upiększa i jest bardziej czytelnym jej znakiem.Nie inaczej ma być z muzyką podczas Triduum Paschalnego. Ta muzyka musi być jeszcze bardziej i lepiej przemyślana, bowiem tu mamy do czynienia z najważniejszym wydarzeniem całego roku liturgicznego jakim jest święto Chrystusa, cierpiącego, ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. To jest najważniejsze wydarzenie zbawcze sprawowane tu i teraz. Na wielkie znaczenie i wymowę tych świętych dni Triduum Paschalnego zwrócił uwagę papież Benedykt XVI podczas audiencji generalnej 19 marca 2008. Niech słowa te będą szczególną konkluzją mojego wystąpienia. Ojciec święty powiedział:te trzy dni są powszechnie nazywane „wielkimi”, ponieważ przeżywamy w nich na nowo najważniejsze wydarzenie naszego odkupienia. Przypominają nam bowiem o samej istocie wiary chrześcijańskiej – męce, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Te dni moglibyśmy potraktować jako jeden jedyny dzień: stanowią one serce i kulminacyjny moment całego roku liturgicznego oraz życia Kościoła. […] Wspominać tajemnice Chrystusa znaczy również głęboko i solidarnie uczestniczyć w obecnie dokonującej się historii, z przekonaniem, że to, co celebrujemy, jest rzeczywistością żywą i aktualną […]. Te dni budzą w nas wielką nadzieję: ukrzyżowany Chrystus zmartwychwstał i zwyciężył świat. Miłość jest silniejsza od nienawiści, odniosła zwycięstwo, a my powinniśmy uczestniczyć w tym zwycięstwie miłości. Powinniśmy więc zacząć na nowo od Chrystusa i pracować w jedności z Nim na rzecz świata, którego fundamentami są pokój, sprawiedliwość i miłość.  
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2014, 12
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies