Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Krzepilko, A" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Evaluation of catalase activity and antioxidant properties of soils located in the buffer zone of the Roztocze National Park depending on their use
Ocena aktywności katalazy i właściwości antyoksydacyjnych gleb położonych na terenie otuliny Roztoczańskiego Parku Narodowego w zależności od ich użytkowania
Autorzy:
Skwaryło-Bednarz, B.
Jamiołkowska, A.
Yildirim, I.
Krzepiłko, A.
Kopacki, M.
Patkowska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29433265.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Źródło:
Agronomy Science; 2023, 78, 2; 5-18
2544-4476
2544-798X
Pojawia się w:
Agronomy Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biosensory i nanobiosensory - nowoczesne narzędzia w detekcji fitopatogenów
Biosensors and nanobiosensors - a modern tools in phytopathogen detection
Autorzy:
Święciło, A.
Krzepiłko, A.
Matyszczuk, K.
Sowińska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13925466.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
patogeny roslin
detekcja
biosensory
nanobiosensory
Źródło:
Agronomy Science; 2022, 77, 4; 145-167
2544-4476
2544-798X
Pojawia się w:
Agronomy Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amaranth seeds as a source of nutrients and bioactive substances in human diet
Autorzy:
Skwaryło-Bednarz, B.
Stępniak, P.M.
Jamiołkowska, A.
Kopacki, M.
Krzepiłko, A.
Klikocka, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/12720900.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2020, 19, 6; 153-164
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agronomic biofortification as a means of enriching plant foodstuffs with iodine
Biofortyfikacja agronomiczna sposobem na wzbogacenie żywności pochodzenia roślinnego jodem
Autorzy:
Krzepilko, A.
Prazak, R.
Skwarylo-Bednarz, B.
Molas, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28103.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Iodine is indispensable in the diet of humans and other mammals and iodine deficiencies cause serious illnesses. The content of iodine in food (with the exception of marine foodstuffs) does not meet the nutritional needs of humans, and for this reason prophylactic iodination of salt is currently carried out in many countries. Biofortification of plants with iodine can become a widespread, alternative means of supplying iodine-rich foods. In the present study, we discuss the main issues related to the cultivation of plants enriched with iodine. We describe the effect of various forms of iodine fertilizer on crops, such as natural iodine sources, organic iodine, iodate and iodide salts, as well as ways of biofortifying crops: fertigation, foliar and soil application, and by hydroponics. Effective biofortification of plants with iodine increases its concentration to levels corresponding to human nutritional requirements whilst preserving the desirable eating qualities of the plants. Because each species reacts in a specific manner to a particular chemical form of iodine application, fertilization and cultivation methods, and other conditions, the development of proper cultivation technologies is essential to bring about widespread biofortification with iodine.
Jod jest niezbędnym składnikiem diety człowieka i innych ssaków, a jego niedobory są przyczyną wielu poważnych schorzeń. Zawartość jodu w żywności (za wyjątkiem żywności pochodzenia morskiego) nie zaspokaja potrzeb żywieniowych człowieka, dlatego w wielu krajach profilaktycznie prowadzi się jodowanie soli kuchennej. Biofortyfikacja roślin w jod może stać się powszechnym, alternatywnym sposobem dostarczenia bogatej w ten składnik żywności. W prezentowanej pracy na podstawie literatury przedmiotu przedstawiono główne problemy związane z uprawą roślin wzbogaconych w jod. Omówiono wpływ nawożenia roślin różnymi formami jodu (jod organiczny, sole jodu – jodan i jodek) stosowanych dolistnie i dokorzeniowo w uprawach polowych i hydroponicznych. Zwrócono uwagę na skuteczność biofortyfikacji roślin w jod, która nie tylko powinna zwiększyć stężenie tego pierwiastka do wartości odpowiadających potrzebom żywieniowym człowieka, ale powinna również zapewnić wysoką jakość konsumpcyjną roślin. Ponieważ każdy gatunek reaguje specyficznie na formę chemiczną jodu i sposoby jego aplikacji, kluczowe dla upowszechnienia biofortyfikacji roślin w jod jest opracowanie szczegółowych technologii uprawy w warunkach biofortyfikacji jodem.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2019, 72, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of iron and zinc content in grain of Aegilops L. Triticum aestivum L. hybrid lines
Autorzy:
Prazak, R.
Krzepilko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15453.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Źródło:
Journal of Elementology; 2018, 23, 2
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pąki, liście i nasiona porzeczki czarnej - źródło substancji bioaktywnych o prozdrowotnych właściwościach
Buds, leaves, and seeds of blackcurrant - source of bioactive substances with pro-health properties
Autorzy:
Krzepilko, A.
Prazak, R.
Skwarylo-Bednarz, B.
Swiecilo, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826051.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
zdrowie czlowieka
rosliny lecznicze
czarna porzeczka
Ribes nigrum
surowce lecznicze
wlasciwosci lecznicze
owoce jagodowe
paki
liscie
nasiona
wlasciwosci prozdrowotne
zwiazki bioaktywne
Opis:
Porzeczka czarna jest rośliną uprawianą ze względu na smaczne owoce, które spożywa się w formie świeżej i przetworzonej. Owoce są cennym składnikiem diety ze względu na dużą zawartość związków o działaniu prozdrowotnym, jak: witamina C, związki fenolowe, składniki mineralne. Pąki, liście i nasiona porzeczki czarnej to mało znane źródło związków bioaktywnych o właściwościach prozdrowotnych i leczniczych. W tradycyjnej medycynie wykorzystuje się pąki, liście i nasiona porzeczki w leczeniu niektórych chorób. Współczesne badania naukowe potwierdzają korzystne działanie tych dotychczas niedocenianych części rośliny porzeczki czarnej. Głównymi związkami bioaktywnymi zawartymi w pąkach porzeczki czarnej są olejki eteryczne, w tym węglowodory i terpeny. Olejki z pąków charakteryzują się silną aktywnością przeciwbakteryjną i przeciwgrzybową. Kolejną grupą substancji bioaktywnych są związki fenolowe, wśród których występują głownie rutyna, epikatechiny i kemferole. Substancje te nadają pąkom właściwości przeciwutleniające i przeciwzapalne. Olej z nasion porzeczki czarnej może być dobrym źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych i tokoferoli, zwłaszcza α-tokoferolu. Występują w nim także sterole znane z przeciwmiażdżycowej i przeciwnowotworowej aktywności Wyciągi z nasion czarnej porzeczki zawierają dużo pożądanych składników biologicznie aktywnych, jak związki fenolowe i polisacharydy, głównie galaktany. Ekstrakty z liści ze względu na dużą zawartość różnorodnych związków fenolowych i olejków eterycznych mają w łaściwości przeciwutleniające. Liście porzeczki czarnej mają unikatowy skład kwasów tłuszczowych o potencjalnej aktywności przeciwnowotworowej, przeciwzapalnej i przeciwdrobnoustrojowej. W liściach stosunek zawartości potasu do sodu jest wysoki, co wyjaśnia moczopędne działanie naparów z liści. W pracy podano przykłady zastosowania pąków, nasion i liści. Celem publikacji było usystematyzowanie wiedzy o prozdrowotnych zastosowaniach ekstraktów z tych surowców.
Blackcurrant is a plant cultivated for its tasty fruit eaten fresh and in a processed form. The blackcurrant fruit is a valuable diet component because of its high content of health-promoting compounds such as vitamin C, phenolic compounds, and minerals. Buds, leaves, and seeds of blackcurrant constitute a relatively unknown source of bioactive compounds with pro-health and medicinal properties. Traditional medicine utilizes buds, leaves and currant seeds to treat certain diseases. Contemporary scientific research confirms the beneficial effect of those underestimated parts of the blackcurrant plant. The main bioactive compounds contained in black currant buds are essential oils including hydrocarbons and terpenes. Bud oils are characterized by a strong antibacterial and antifungal activity. Another group of bioactive substances are phenolic compounds, mainly rutin, epicatechin, and kaempferol. Owing to those substances¸ the buds have antioxidant and anti-inflammatory properties. Oil made from seeds of black currant can be an excellent source of unsaturated fatty acids and tocopherols, especially α-tocopherol. It also contains sterols known for the anti-atherosclerotic and anticancer activity. Black currant seed extracts contain large amounts of beneficial biologically active substances such as phenolic compounds and polysaccharides, mainly galactans. Owing to their high content of various phenolic compounds and essential oils, leaf extracts have antioxidant properties. Black currant leaves have a unique fatty acid composition with the potential anti-cancer, anti-inflammatory and antimicrobial activity. The potassium to sodium ratio in the leaves is high and this explains the diuretic effect of their infusions. The paper presents some application examples of the buds, seeds, and leaves. The objective of the study was to systematise the knowledge of the pro-health applications of extracts from those raw materials.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2018, 25, 2
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The impact of copper on catalase activity and antioxidant properties of soil under amaranth cultivation
Autorzy:
Skwarylo-Bednarz, B.
Krzepilko, A.
Brodawska, M.S.
Brodowski, R.
Zieminska-Smyk, M.
Onuch, J.
Gradziuk, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14416.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Źródło:
Journal of Elementology; 2018, 23, 3
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of sulphur fertilization on the content of components influencing fodder quality in cocksfoot (Dactylis glomerata L.)
Autorzy:
Krzepiłko, A.
Brodowska, M.
Skwaryło-Bednarz, B.
Skowrońska, M.
Brodowski, R.
Andrzejewski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/958257.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
The nutritional value of animal feed primarily depends on its chemical composition (content of crude protein, crude ash, crude fibre, crude fat and nitrogen-free extracts), which is to some extent determined by fertilization with sulphur. The aim of the study was to evaluate the effect of different sulphur application regimes on selected quality parameters of cocksfoot Dactylis glomerata L. A field experiment was conducted on brown eutrophic soil. Sulphur was applied in two doses: 10 kg S ha-1, and 20 kg S ha-1. In addition, each experimental treatment was fertilized with 120 kg N ha-1, 30 kg P ha-1, 100 kg K ha-1, and 15 kg Mg ha-1. During the growing period from March to September, air temperature and precipitation were monitored. Fertilization with sulphur was found to affect the content of crude fibre, crude ash, crude fat, cystine and methionine in cocksfoot, while no correlation was observed between the content of these chemical components and the weather conditions. The concentration of nitrogen-free extracts did not vary significantly in response to sulphur application, but the content of these compounds correlated with the average precipitation sum, air temperature, and Selyaninov’s coefficient. Sulphur application did not affect the crude protein content, which was significantly correlated with the temperature and Selyaninov’s coefficient during the growing season of cocksfoot. The results of the field experiment suggest that sulphur fertilization of cocksfoot increased the quality of the fodder.
Źródło:
Journal of Elementology; 2017, 22, 3
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of iodine biofortification of lettuce seedlings on their mineral composition and biological quality
Autorzy:
Krzepiłko, A.
Zych-Wężyk, I.
Święciło, A.
Molas, J.
Skwaryło-Bednarz, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962786.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Opis:
Iodine deficiencies in the human diet have created the need to search for new sources of food enriched with this element. The aim of biofortification of plants with iodine is to increase the iodine content in plants while ensuring that food products are safe for health. Seedlings enriched with iodine may be an alternative source of this element. Iodine is not an essential nutrient for plants, and its role and effects on plants are not fully known, particularly in the early stages of development. The aim of the study was to determine the effect of applying KI on the iodine biofortification of lettuce seedlings of the variety Michalina. The seedlings were grown on Petri dishes lined with filter paper. The doses of KI used for biofortification were 0 (control), 0.5, 1, 2.5 and 5 μM dm-3. Iodine concentration was determined in the seedlings by ICP-MS, while K, Na, Mg, Ca, Fe, Zn, Mn and Cu were assayed by atomic absorption spectrometry. In respect of the biological quality of the iodine-enriched seedlings, we determined their length, biomass yield and chlorophyll content by spectrophotometry following extraction with acetone. A significant increase in the iodine content in seedlings was obtained after each dose of KI and we can claim that even the lowest dose, 0.5 μM dm-3 KI, is sufficient for biofortification. In comparison with the control, KI reduced the length of seedlings but did not affect their biomass or the chlorophyll content. Seedlings growing in the presence of 1, 2.5 and 5 μM dm-3 KI contained more potassium and less sodium and manganese than the control seedlings. The magnesium concentration was lower than in the control seedlings following the application of 2.5 or 5 μM dm-3 KI. No significant differences in the content of calcium, zinc, iron or copper were noted in the biofortified seedlings.
Źródło:
Journal of Elementology; 2016, 21, 4
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of iodine biofortification on selected biological quality parameters of lettuce and radish seedlings
Wpływ biofortyfikacji w jod na wybrane parametry biologicznej jakości siewek sałaty i rzodkiewki
Autorzy:
Krzepiłko, A.
Zych-Wężyk, I.
Molas, J.
Skwaryło-Bednarz, B.
Święciło, A.
Skowrońska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543365.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Iodine deficiency disorders are one of the serious worldwide public health problem in the world. The need to search for alternative methods of iodine supplementation results from the recommendation of the World Heath Organization and aims to significantly reduce iodine malnutrition in humans diet. Iodine is not included among essentials nutrients for plants, but the plants are able to accumulate it. Seedlings biofortified with iodine can become an alternative source of this element for humans. The aim of the study was to attempt to obtain iodine-fortified lettuce and radish seedlings and to determine the effect of the level of iodine applied in the form of potassium iodide on their biological quality. The following levels of KI were used: 0 (control), 0.075, 0.15, 0.0375, 0.75 and 1.5 mg per Petri dishes. The effect of potassium iodide on the selected parameters of their biological quality varied depending on the KI doses and species of plant. The seedlings grown in the presence of KI had a higher iodine content. The results showed that the most appropriate biofortification application rates were 0.075 and 0.15 mg because the enriched seedlings had biological quality parameters similar to the control. Statistically significant differences in the parameters characterizing seedling quality were noted most often in the case of the highest amounts of KI (0.375–1.5 mg). These KI concentrations reduced seedling’s lenght in radish and lettuce seedling but increased dry weight only in lettuce. A significant increase in ascorbic acid concentration only in the lettuce seedlings was obtained. In comparison with the control, no significant differences in the content of biomass and chlorophyll content were noted in the biofortified seedlings. Thiol group content was decreased in both radish and lettuce, but the antioxidant activity measured by DPPH method only in lettuce seedling extracts.
Zaburzenia spowodowane niedoborem jodu są ważnym problem zdrowotnym na świecie. Poszukiwanie alternatywnych metod suplementacji żywności w jod wynika z zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia i ma na celu zmniejszenie niedoborów jodu w żywieniu człowieka. Jod nie jest zaliczany do podstawowych składników odżywczych dla roślin, ale rośliny mogą go akumulować. Siewki biofortikowane w jod mogą stać się dla ludzi źródła tego składnika. Celem przeprowadzonych badań była próba uzyskania siewek sałaty i rzodkiewki wzbogaconych w jod i ustalenie wpływu dawki jodu stosowanego w formie jodku potasu na ich jakość biologiczną. Zastosowano następujące dawki KI: 0; 0,075; 0,15; 0,75 i 1,5 mg na szalkę Petriego. Wpływ jodku potasu na oznaczane parametry jakości biologicznej zależał od dawki KI i gatunku testowanej rośliny. Siewki rosnące w obecności KI charakteryzowały się zwiększoną zawartością jodu. W warunkach doświadczenia najbardziej odpowiednie do biofortyfikacji dawki to 0,075 i 0,15 mg, przy których parametry jakości biologicznej siewek są zbliżone do kontroli. Stwierdzono, że statystycznie istotne różnice wartości parametrów charakteryzujące jakość biologiczną siewek obu gatunków występują najczęściej w przypadku najwyższych dawek KI (0.375–1.5 mg). Zastosowanie KI w tych dawkach spowodowało zmniejszenie długości siewek sałaty i rzodkiewki, ale tylko w przypadku siewek sałaty zwiększenie suchej masy. Tylko w siewkach sałaty stwierdzono znaczący wzrost zawartości kwasu askorbinowego. W porównaniu z kontrolą nie odnotowano znaczących różnic biomasy i zawartości chlorofilu w biofortyfikowanych siewkach. Stężenie grup tiolowych uległo zmniejszeniu zarówno w siewkach rzodkiewki, jak i sałaty, ale całkowita zdolność antyoksydacyjna mierzona metodą DPPH zmniejszyła się tylko w siewkach sałaty.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 3; 3-16
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alternative ways of enriching the human diet with iodine
Autorzy:
Krzepilko, A.
Zych-Wezyk, I.
Molas, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3088.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
micronutrient
prevention
fertilizer
iodine biofortification
human diet
iodine
diet
human nutrition
food
Opis:
Based on the literature, this study presents the main problems associated with introducing iodine into food. The problem of iodization of table salt and its use in the production of processed food is analysed. This method of enriching the human diet with iodine is linked to the over-consumption of salt, and thus to the risk of hypertension and kidney disease. Because of the need to reduce consumption of table salt, alternative methods of supplying the body with iodine are gaining in popularity. Described are attempts to fortify foods of plant origin with iodine. One alternative method of enriching food with iodine is the cultivation of plants fertilized with iodine. The results are presented of experiments aimed at the cultivation of vegetables enriched with iodine and analysed methods of iodine fertilization: foliar application, soil application and hydroponic cultures. Also discussed are the problem of the effects of iodine, not only on yield, but also on selected physiological processes taking place in plants which are responsible for the biological quality of the crop.
Źródło:
Journal of Pre-Clinical and Clinical Research; 2015, 09, 2
1898-2395
Pojawia się w:
Journal of Pre-Clinical and Clinical Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of Stress Conditions on the Antioxidant Properties of Germinating Radish Seeds
Wpływ warunków stresu na właściwości antyoksydacyjne kiełkujących nasion rzodkiewki
Autorzy:
Zych-Wężyk, I.
Krzepiłko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389218.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
total antioxidant capacity
radish
heat shock
salt stress
stress induced by acrolein
całkowita zdolność antyoksydacyjna
rzodkiewka
szok termiczny
stres solny
stres wywołany akroleiną
Opis:
During their growth and development plants are exposed to various types of stress, including drought, temperatures that are too high or too low, or air pollution. This study evaluated the antioxidant properties of extracts from seeds germinating in stress conditions. Radish seeds (Raphanus sativus var. sativus) of the variety Szkarłatna were used for the study. This is a popular radish, whose edible part is round and red with a white tip. The experiment was conducted in three variants: radish seeds were subjected to heat shock, salt stress and stress induced by acrolein. The antioxidant activity of the aqueous extracts from the radish seeds or sprouts was measured using the ABTS and DPPH methods. The effect of temperature shock was manifested as a decrease in total antioxidant capacity. Salt stress in the seedlings was manifested as a decrease in total antioxidant capacity with respect to the control only in the case of the highest NaCl concentration applied (200 mM). Where 50 mM and 100 mM concentrations of the NaCl solution were applied, an increase in total antioxidant capacity was observed. The changes in total antioxidant capacity induced by acrolein in the germinating radish seeds were less pronounced than in the case of the salt or temperature stress.
Podczas procesu wzrostu i rozwoju rośliny narażone są na różnego rodzaju stresy m.in.: suszę, zbyt wysoką lub za niską temperaturę czy zanieczyszczenie powietrza. W prezentowanej pracy oceniono właściwości antyoksydacyjne ekstraktów z nasion kiełkujących w warunkach stresu. Do badań zastosowano nasiona rzodkiewki (Raphanus sativus var. sativus) odmiana Szkarłatna z białym końcem. Doświadczenie wykonano w trzech wariantach, nasiona rzodkiewki poddano szokowi termicznemu, stresowi solnemu oraz stresowi wywołanemu akroleiną. Aktywność przeciwutleniającą wodnych ekstraktów z nasion lub z kiełków rzodkiewki mierzono metodą ABTS i DPPH. Wpływ stresu temperaturowego przejawiał się spadkiem całkowitej zdolności antyoksydacyjnej. Stres solny, któremu poddano siewki, przejawiał się obniżeniem całkowitej zdolności antyoksydacyjnej względem siewek kontrolnych jedynie przy najwyższym z zastosowanych stężeń NaCl (200 mM). W przypadku zastosowania 50 mM i 100 mM stężenia roztworu NaCl zaobserwowano wzrost całkowitej zdolności antyoksydacyjnej. Podczas działania akroleiny na kiełkujące nasiona rzodkiewki nie stwierdzono tak znaczących zmian całkowitej zdolności antyoksydacyjnej, jak w przypadku stresu solnego czy temperaturowego.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 6; 709-717
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of the Antioxidant Properties of Selected Edible Sprouts from the Cruciferae Family
Porównanie właściwości antyoksydacyjnych wybranych jadalnych kiełków z rodziny krzyżowych
Autorzy:
Zych-Wężyk, I.
Krzepiłko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389134.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
rodzina Krzyżowych
całkowita zdolność antyoksydacyjna
ABTS
DPPH
DMPD
Cruciferae family
total antioxidant capacity
Opis:
Germinating seeds of the Cruciferae family are a natural source of valuable nutrients. The aim of this study was to compare the antioxidant properties of selected edible sprouts of the Cruciferae family using different methods. We tested seeds of broccoli, white mustard, red cabbage and cardamine purchased from PNOS Ozarow Mazowiecki S.A. The seeds germinated on Petri dishes lined with filter paper in natural light conditions at 22 oC, with no added nutrients. Aqueous extracts from the seedlings were prepared according to the method described by Zielinski and Kozlowska. Three methods were used to measure the total antioxidant capacity of the extracts: one using ABTS, one by Brand-Williams et al based on the properties of DPPH, and one using DMPD. Antioxidant content was expressed in M of Trolox per 1g fresh weight of seedlings. Substantial differences were found in the antioxidant properties of the extracts tested. The highest values were obtained using the DMPD and ABTS methods. The richest sources of antioxidants were the extracts from red cabbage and white mustard sprouts in the first day of growth. The extract from the cardamine sprouts had the lowest antioxidant properties. The antioxidant content in the seedlings decreased with growth time. The results presented indicate which sprouts have the highest antioxidant properties as well as the optimal time for consuming them.
Kiełkujące nasiona roślin Krzyżowych są naturalnym źródłem cennych składników odżywczych. Celem pracy było porównanie różnymi metodami właściwości antyoksydacyjnych wybranych jadalnych kiełków z rodziny kapustowatych. W badaniach zastosowano nasiona brokuła, gorczycy białej, kapusty czerwonej i rzeżuchy zakupione w firmie PNOS w Ożarowie Mazowieckim S.A. Nasiona kiełkowały na szalkach Petriego wyłożonych bibułą filtracyjną, w naturalnych warunkach oświetlenia, w temperaturze 22 oC, bez dodatku składników odżywczych. Wodne ekstrakty z siewek przygotowano wg metody opisanej w pracy Zieliński i Kozłowska. Do pomiaru całkowitej zdolności antyoksydacyjnej ekstraktów z siewek zastosowano trzy metody: metodę ABTS, metodę Brand-Wiliams i współpr. opartą o właściwości DPPH oraz metodę z DMPD. Zawartość antyoksydantów wyrażano w mmolach troloxu na 1 g świeżej masy siewek. Badane ekstrakty znacznie różniły się właściwościami przeciwutleniającymi. Najwyższe wartości pomiarów uzyskano w metodzie DMPD i ABTS. Najbogatsze źródło przeciwutleniaczy stanowił ekstrakt z kiełków kapusty czerwonej i gorczycy białej sporządzony w pierwszym dniu hodowli. Ekstrakt z kiełków rzeżuchy charakteryzował się najniższymi właściwościami przeciwutleniającymi. Zawartość antyoksydantów w siewkach spadała w miarę czasu trwania hodowli. Prezentowane wyniki badań umożliwiają wskazanie kiełków o najwyższych właściwościach antyoksydacyjnych, a także pozwolą wybrać optymalny czas ich spożycia.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 8; 921-930
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Determination of Total Phenolic Compound Content and Antioxidant Properties of Edible Buckwheat Sprouts
Pomiar całkowitej zawartości związków fenolowych oraz właoeciwości antyoksydacyjnych jadalnych kiełków gryki
Autorzy:
Zych-Wężyk, I.
Krzepiłko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/387899.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
kiełki gryki
całkowita zawartość związków fenolowych
DPPH
ABTS
FRAP
buckwheat sprouts
total phenolic compound content
Opis:
Consumption of buckwheat sprouts is strongly recommended because they have greater nutritional value than buckwheat seeds or products made from them. Sprouts are an excellent source of protein, amino acids, minerals, fibre, rutin and vitamins. Moreover, consumption of buckwheat sprouts is particularly recommended due to their high antioxidant activity and phenolic compound content. The aim of this study was to visually evaluate buckwheat sprouts based on differences in their morphological traits, to measure their total phenolic compound content and to determine total antioxidant capacity. Buckwheat seeds were moistened with distilled water and germinated in Petri dishes lined with filter paper in natural light conditions at 22 oC. Sprouts were collected on days 2–6 of the culture. Ethanol extracts were prepared from the sprouts. Total phenolic compound content was determined by spectrophotometry using Folin-Ciocalteau reagent as described by Pasko et al. Phenolic compound content was expressed in M of gallic acid per 1 g of fresh mass. Three spectrophotometric methods were used to measure the total antioxidant capacity of buckwheat seedling extracts – the method described by Brand-Williams et al based on properties of DPPH, a method using the ABTS radical cation, and the FRAP method. Antioxidant content was expressed in M of trolox per gram of fresh weight. Buckwheat sprouts were found to exhibit substantial antioxidant activity. The study showed that buckwheat sprouts are most suitable for eating on the fifth day of growth, when they have the best properties for consumption and the mean length of the seedling, measured from the root to the cotyledon, is 131.90 mm. The total phenolic compound content in the ethanol extracts of the buckwheat sprouts is highest on the third day – 3.40 M of gallic acid per gram fresh weight. Antioxidant content measured by the various methods first increases, and then after the third day decreases slightly. The maximum TEAC per gram fresh weight was obtained on the third day: 73.56 M of trolox with the ABTS method, 11.47 M of trolox with the DPPH method and 128.99 M of trolox with the FRAP method.
Spożywanie kiełków gryki jest szczególnie polecane, gdyż wykazują lepszą wartość odżywczą niż nasiona gryki czy produkty z nich powstałe. Kiełki są doskonałym źródłem białka, aminokwasów, minerałów, błonnika, rutyny oraz witamin. Ponadto spożywanie kiełków gryki jest polecane ze względu na ich znaczną aktywność antyoksydacyjną oraz zawartość związków fenolowych. Celem prezentowanej pracy była ocena wizualna kiełków gryki na podstawie różnic w cechach morfologicznych, pomiar całkowitej zawartości związków fenolowych oraz pomiar całkowitej zdolności antyoksydacyjnej. Nasiona gryki zwilżone wodą destylowaną kiełkowały na szalkach Petriego wyłożonych bibułą filtracyjną, w naturalnych warunkach oświetlenia, w temperaturze 22 oC. Kiełki gryki zbierano od 2 do 6 dnia hodowli. Przygotowano etanolowe ekstrakty z siewek. Całkowitą zawartość związków fenolowych oznaczano metodą spektrofotometryczną z wykorzystaniem odczynnika Folina-Ciocalteau opisaną przez Paśko i współpr. Zawartość związków fenolowych wyrażono w M kwas galusowego w przeliczeniu na 1 g świeżej masy. Do pomiaru całkowitej zdolności antyoksydacyjnej ekstraktów z siewek zastosowano metodę Brand-Wiliams i współpr. wykorzystującą właściwości DPPH, metodę ABTS oraz metodę FRAP. Zawartość antyoksydantów wyrażano w M troloxu na 1 gram świeżej masy. Kiełki gryki wykazują znaczną aktywność antyoksydacyjną. Z przeprowadzonych badań wynika, że piąty dzień hodowli jest najbardziej odpowiednim dniem do spożycia tych kiełków. Kiełki mają w tym dniu najlepsze właściwości konsumpcyjne a średnia długość siewki mierzona od korzenia do liścieni wynosi 131.90 mm. Całkowita zawartość związków fenolowych w metanolowych ekstraktach z kiełków gryki jest w trzecim dniu największa i wynosi 3.40 M kwasu galusowego w przeliczeniu na gram świeżej masy. Zawartość antyoksydantów mierzona różnymi metodami początkowo rośnie a po trzecim dniu hodowli nieznacznie spada. W trzecim dniu hodowli uzyskano maksymalna wartość w przeliczeniu na świeżą masę, wynosiła ona 73.56 M troloxu w metodzie ABTS, 11.47 M troloxu w metodzie DPPH i 128.99 M troloxu w metodzie FRAP.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 4-5; 441-449
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wzbogacenia jadalnych siewek brokułu selenem na aktywność antyoksydacyjną oraz zawartość chlorofilu
Effect of selenium enrichment of edible broccoli seedlings on antioxidant acitivity and chlorophyll content
Autorzy:
Krzepiłko, A.
Zych-Wężyk, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125847.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
selenian(VI) sodu
siewki brokułu
aktywność antyoksydacyjna
zawartość chlorofilu
sodium selenate
broccoli seedlings
antioxidant activity
chlorophyll content
Opis:
Selen jest niezbędnym mikroelementem o właściwościach przeciwutleniających. Brokuł ma zdolność do akumulowania selenu z gleb i pożywek wzbogacanych w jego związki. Celem prezentowanej pracy była ocena wpływu dodatku selenu (w postaci Na2SeO3) na aktywność antyoksydacyjną i zawartość chlorofilu w jadalnych siewkach brokułu. Zastosowano różne stężenia Na2SeO3: 10, 50 oraz 100 μg na 1 g nasion. Obserwacje morfologiczne siewek brokułu na wczesnych etapach kiełkowania pozwalają na stwierdzenie, że dodatek selenianu(VI) sodu przyspiesza proces kiełkowania nasion i wykształcania korzenia zarodkowego. Siewki brokułu hodowane z dodatkiem selenianu charakteryzowały się większą biomasą w porównaniu do roślin kontrolnych. Oznaczając stężenie chlorofilu, stwierdzono, że stężenie chlorofilu a było wyższe niż chlorofilu b zarówno w kontroli, jak i w siewkach hodowanych z dodatkiem selenianu. Dodatek selenianu przyspieszał proces wytwarzania chlorofilu w siewkach brokułu, co wyraźnie stwierdzono w czwartym dniu hodowli. Dodatek selenianu stymulował także wytwarzanie chlorofilu b w siewkach brokułu w początkowym okresie ich wzrostu. Stężenie chlorofilu w próbkach z selenianem było wyższe niż w kontroli w początkowym okresie wzrostu siewek. Jednak w kolejnych dniach hodowli zawartość chlorofilu w kontroli zwiększała się szybciej niż w próbkach z selenianem. Wewnątrzkomórkowe stężenie selenu wpływa na procesy fizjologiczne zachodzące w roślinach. Oznaczając całkowitą zdolność antyoksydacyjną w ekstraktach z siewek brokułu, stwierdzono, że w czwartym dniu hodowli zawartość antyoksydantów wyrażona w ekwiwalencie troloksu była podobna w próbkach kontrolnych i rosnących w obecności selenianu. W 5 i 6 dniu hodowli obserwowano spadek całkowitej zdolności antyoksydacyjnej (CZA) we wszystkich próbkach. W szóstym dniu hodowli siewki rosnące w obecności selenianu charakteryzowały się niższą wartością CZA niż obiekt kontrolny. Związki selenu w zależności od stężenia mogą działać prooksydacyjnie na komórki roślin.
Selenium is an essential micronutrient with antioxidant properties. Broccoli is capable of accumulating selenium from the soil and from media enriched with its compounds. The aim of the study was to evaluate the effect of selenium supplements (in the form of Na2SeO3) on the antioxidant activity and chlorophyll content of edible broccoli seedlings. Different concentrations of Na2SeO3 were used: 10, 50 and 100 μg per 1 g of seeds. Morphological observations of the broccoli seedlings during the early stages of germination indicate that sodium selenate supplementation accelerates the germination process and radicle formation. Broccoli seedlings grown with selenate had greater biomass than the control plants. Determinations of chlorophyll concentration showed that chlorophyll a concentration was higher than that of chlorophyll b both in the control and in the seedlings grown with selenate. Selenate accelerated the chlorophyll-production process in the broccoli seedlings, which could be clearly seen on the fourth day of growth. Selenate supplementation also stimulated production of chlorophyll b in the broccoli seedlings during the initial period of growth. Chlorophyll concentration in the samples with selenate was higher than in the control in the initial period of growth. On successive days of growth, however, chlorophyll content in the control increased faster than in the samples with selenate. The intracellular concentration of selenium affects physiological processes taking place in the plants. Determination of total antioxidant capacity in the broccoli seedling extracts showed that on the fourth day of growth antioxidant content expressed as trolox equivalent was similar in the control samples and those grown in the presence of selenate. On days 5 and 6 of growth, a decrease in TEAC was observed in all samples. On the sixth day, the seedlings grown in the presence of selenium had lower TEAC than the control samples. Selenium compounds, depending on their concentration, can have a pro-oxidant effect on the cells of the plants.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2012, 6, 1; 225-231
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies