Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kozubski, A" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Trigeminal autonomic cephalalgias: a review
Trójdzielno-autonomiczne bóle głowy – przegląd piśmiennictwa
Autorzy:
Modestowicz, Michał
Kozubski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030034.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
SUNA
SUNCT
cluster headache
hemicrania continua
paroxysmal hemicrania
trigeminal autonomic cephalalgia
Opis:
Trigeminal autonomic cephalalgias are a group of primary headache disorders presenting as unilateral pain in the somatic distribution of the trigeminal nerve, associated with ipsilateral cranial autonomic symptoms. This clinicopathologic group includes cluster headache, paroxysmal hemicrania, hemicrania continua and short-lasting unilateral neuralgiform headache attacks with conjunctival injection and tearing/cranial autonomic features, which differ mainly as regards the duration and frequency of pain as well as response to treatment. These disorders are not as rare as they were thought to be and due to the severity of the pain can substantially affect the patients’ quality of life. Many other forms of primary headaches, such as migraine, trigeminal neuralgia and primary stabbing headache, as well as secondary headaches, particularly those caused by pituitary, posterior fossa, orbital, paranasal sinus and vascular pathology, need to be carefully considered in the diagnosis of trigeminal autonomic cephalalgias. Research in this field, particularly using functional neuroimaging, has resulted in a much better understanding of these disorders. Dysfunction in the nociceptive modulatory pathways in brain’s pain matrix is currently thought to produce a permissive state for the occurrence of a trigeminal autonomic cephalalgia attack, with posterior hypothalamus serving as a terminator rather than the generator of the attack. The current treatment strategies include medical and surgical approaches; of the latter, neuromodulation techniques, particularly deep brain stimulation of posterior hypothalamus, have proven to be particularly effective and promising.
Trójdzielno-autonomiczne bóle głowy stanowią grupę pierwotnych bólów głowy, w których jednostronny ból w okolicy zaopatrywanej przez nerw trójdzielny związany jest z tożstronnymi objawami autonomicznymi w obrębie czaszki. Ta kliniczno-patologiczna grupa obejmuje klasterowy ból głowy, hemikranię napadową, hemikranię ciągłą i krótkotrwałe napady jednostronnego bólu głowy przypominającego nerwoból z przekrwieniem spojówek i łzawieniem/objawami autonomicznymi w obrębie czaszki. Postaci te różnią się przede wszystkim czasem trwania i częstością występowania bólu, a także odpowiedzią na leczenie. Zaburzenia te nie są tak rzadkie, jak dawniej przyjmowano, a ich nasilenie może znacząco wpływać na jakość życia pacjentów. W diagnostyce różnicowej trójdzielno-autonomicznych bólów głowy należy wziąć pod uwagę wiele innych rodzajów pierwotnych bólów głowy, takich jak migrena, neuralgia trójdzielna i pierwotny kłujący ból głowy, jak również wtórne bóle głowy, zwłaszcza te spowodowane przez patologię przysadki mózgowej, tylnego dołu czaszki, oczodołów, zatok przynosowych i naczyń. Badania na tym polu, w szczególności z wykorzystaniem neuroobrazowania funkcjonalnego, zaowocowały znacznie lepszym zrozumieniem tych chorób. Obecnie uważa się, że zaburzenia modulacyjnych dróg nocyceptywnych w macierzy bólu ośrodkowego układu nerwowego wytwarzają permisywny stan dla wystąpienia napadu trójdzielno-autonomicznego bólu głowy, przy czym tylna część podwzgórza wydaje się służyć raczej jako terminator niż generator napadu. W leczeniu tej grupy schorzeń stosuje się środki farmakologiczne, jak również techniki chirurgiczne; z tych ostatnich neuromodulacja, szczególnie głęboka stymulacja mózgu w obrębie tylnej części podwzgórza, okazała się szczególnie skuteczna i obiecująca.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 4; 180-186
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fałszerstwo z Piltdown a racjonalność nauki K. Poppera i socjologiczny redukcjonizm Szkoły Edynburskiej
Piltdown Mistification in View of the K. Popper Science Rationality and Sociological Reductionism of Edinburgh School
Autorzy:
Abdank-Kozubski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1817837.pdf
Data publikacji:
2004-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Fałszerstwo z Piltdown
racjonalność nauki
redukcjonizm socjologiczny
Szkoła Edynburska
Karl R. Popper
Piltdown Mistification
Science Rationality
Sociological Reductionism
Edinburgh School
Opis:
Historically evidenced faulty scientific theories undoubtedly influenced the formation of particular concepts of science. The paleoanthropological case known as a discovery of Piltdown Human illustrates this statement. In this context, the persistent tendency for rescuing questioned hypotheses or theories is a characteristic feature of science. Despite natural expectations, it is just the feature that guarantees the correct development of science. The statement corresponds to the K. R. Popper concept of the rationality of science, as well as to some particular postulates of the Edinburgh School.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2004, 2, 1; 373-380
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pourazowe uszkodzenie tętnic domózgowych ze szczególnym uwzględnieniem tętnic kręgowych: charakterystyka procesu diagnostyczno-terapeutycznego
Traumatic damage of cervical arteries with a particular consideration of vertebral arteries: characteristics of diagnostic therapeutic process
Autorzy:
Rogoziewicz, Marcin
Borkowska-Konieczna, Anna
Kozubski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053612.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
rozwarstwienie tętnic domózgowych
uraz szyi
ultrasonografia
skrzeplina
udar mózgu
cervical and vertebral dissection
neck injury
ultrasonography
thrombus
stroke
Opis:
Vertebral artery dissection is a disease that occurs rarely, but binding, however, with serious consequences. It is estimated that this is one of the most common causes of ischemic stroke in people under 45 years of age. The diagnosis of vertebral artery damage is easier when the patient shows signs of the occurrence of neck injury (e.g. cut injuries). However, the dissection of the vessel may also be a result of the so-called blunt trauma to the mechanism of “whip” for example, during an accident or during application of the abdominal pressure. Initially there is a rupture of the arterial intima, followed by the detachment and the formation of thrombus. This leads to the formation of thrombus or narrowing the lumen closure resulting in a clinical cerebral ischemia and neurological symptoms. Thrombus formation in the so-called misrepresent the artery can also be a source of embolic material. In case of suspicion of vertebral artery dissection are important: monitoring the neurological status of the patient and careful diagnosis of vascular. The aim of this study was to present the current state of knowledge about the causes of damage to the vertebral arteries, characteristic of the symptoms, diagnostic options and treatments and negotiations. It is believed that early diagnosis of arterial dissection and application of treatment increases the chance of survival and the patient avoid permanent neurological complications.
Rozwarstwienie tętnic kręgowych jest chorobą występującą rzadko, niemniej wiążącą się z poważnymi konsekwencjami. Szacuje się, że jest to jedna z najczęstszych przyczyn udaru niedokrwiennego mózgu u osób przed 45. rokiem życia. Rozpoznanie uszkodzenia tętnic kręgowych jest łatwiejsze, gdy u chorego widoczne są ślady po doznanym urazie szyi (np. rana cięta). Rozwarstwienie naczynia może być również wynikiem tzw. urazów tępych w mechanizmie „bicza”, powstałych np. podczas kolizji drogowej lub w czasie działania tłoczni brzusznej. Początkowo dochodzi do pęknięcia błony wewnętrznej tętnicy, a następnie jej odwarstwienia i tworzenia skrzepliny – zwężającej lub zamykającej światło naczynia, czego następstwami są niedokrwienie mózgu i kliniczne objawy neurologiczne. Tworzenie skrzepliny w tzw. fałszywym świetle tętnicy może być także źródłem materiału zatorowego. W przypadku podejrzenia rozwarstwienia tętnicy kręgowej ważne są monitorowanie stanu neurologicznego pacjenta i wnikliwa diagnostyka naczyniowa. Celem pracy było przedstawienie aktualnego stanu wiedzy dotyczącej przyczyn uszkodzenia tętnic kręgowych, charakterystycznych dla jednostki objawów, możliwości diagnostycznych i sposobów leczenia oraz rokowań. Uważa się, że wczesne zdiagnozowanie rozwarstwienia tętnicy i zastosowanie leczenia zwiększa szansę na przeżycie, a chory unika trwałych powikłań neurologicznych.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2013, 13, 4; 279-286
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena efektywności klinicznej interferonu β-1b oraz porównanie bezpośrednie interferonu β-1b z interferonem β-1a w leczeniu stwardnienia rozsianego
Evaluation of clinical effectiveness of interferon beta1B and direct comparison of interferons beta1B and beta1A in the treatment of sclerosis multiplex
Autorzy:
Bartosik-Psujek, Halina
Stelmasiak, Zbigniew
Kozubski, Wojciech
Pankiewicz, Oskar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061830.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
interferon beta
multiple sclerosis
przegląd systematyczny
stwardnienie rozsiane
systematic review
Opis:
Background: The article presents results of systematic review focusing on clinical effectiveness and safety of interferon β-1b use in patients with multiple sclerosis and its direct comparison with interferon β-1a. Material and methods: The assessment is based on meta-analysis of the results of clinical trials identified in the wysystematic review that followed Cochrane Collaboration methodology. Primary endpoints related to therapy effectiveness and some secondary endpoints which may indirectly reflect intervention efficacy have been analyzed. Major electronic databases (incl. EMBASE, MEDLINE, CENTRAL) have been searched. Results: Interferon β-1b administered subcutaneously in a dose of 8 MIU each other day (e.o.d.) was found to have confirmed effectiveness with regard to analyzed primary endpoints and also an acceptable safety profile in relapsing-remitting multiple sclerosis during a period of 2-5 years and in secondary progressive multiple sclerosis during a period of 3 years. The potency of intervention is regarded as clinically significant. Effectiveness of interferon β-1b in primary multiple sclerosis has not been confirmed. On the basis of the results of a single clinical trial (INCOMIN) it is concluded that interferon β-1b administered subcutaneously in the dose of 8 MIU e.o.d. might have higher efficacy compared to 6 MIU once weekly intramuscular interferon β-1a in relapsing-remitting multiple sclerosis during a period of 2 years. Conclusions: The results show that interferon β-1b is a medication with confirmed effectiveness in multiple sclerosis with relapsing activity and could be more effective than interferon β-1a given once a week.
Wstęp: W artykule przedstawiono wyniki przeglądu systematycznego dotyczącego skuteczności i bezpieczeństwa stosowania interferonu β-tb oraz bezpośredniego porównania efektywności klinicznej interferonu β-tb z interferonem β-^ w leczeniu pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Material i metoda: Oceny dokonano na podstawie metaanalizy wyników badań klinicznych odnalezionych w ramach przeglądu systematycznego, zgodnie z wytycznymi Cochrane Collaboration. Analizie poddano pierwszorzędowe punkty końcowe, na podstawie których można wnioskować o efektywności terapii, oraz niektóre drugorzędowe punkty końcowe, które pośrednio mogą świadczyć o skuteczności interwencji. Przeszukano najważniejsze bazy informacji medycznych (m.in. EMBASE, MEDLINE, CENTRAL). Wyniki: Analiza skuteczności wykazała, że interferon β-Λ podawany podskórnie w dawce 8 MIU co drugi dzień jest lekiem o udowodnionej skuteczności wobec pierwszorzędowych punktów końcowych oraz o akceptowalnym profilu bezpieczeństwa w stwardnieniu rozsianym z okresami rzutów i remisji w okresie 2-5 lat leczenia, a także w stwardnieniu rozsianym o przebiegu wtórnie postępującym w okresie 3 lat leczenia. Jest to lek o istotnej klinicznie sile interwencji. Nie udowodniono skuteczności interferonu β-Λ w leczeniu pierwotnie przewlekle postępującego stwardnienia rozsianego. W oparciu o wyniki jednego badania (INCOMIN) stwierdzono, że interferon β- 1b podawany podskórnie w dawce 8 MIU może być lekiem o wyższej skuteczności w porównaniu z interferonem β-^ podawanym domięśniowo w dawce 6 MIU w stwardnieniu rozsianym z okresami rzutów i remisji w okresie 2 lat leczenia. Wnioski: W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, że interferon β-Λ jest lekiem o udowodnionej skuteczności klinicznej w leczeniu stwardnienia rozsianego z aktywnością rzutową i być może jest skuteczniejszy od interferonu β-^ podawanego raz w tygodniu.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 4; 224-231
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies