Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kosielińska-Grabowska, Urszula" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Reguła uznania – remedium na zewnętrzną niepewność prawa?
    The Rule of Recognition – a Remedy for the External Uncertainty of Law?
    Autorzy:
    Kosielińska-Grabowska, Urszula Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/531744.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
    Tematy:
    Herbert L. A. Hart
    Hans Kelsen
    norma podstawowa
    reguła uznania
    zewnętrzna niepewność prawa
    Grundnorm
    rule of recognition
    External Uncertainty of Law
    Opis:
    Jak wskazywał H.L.A. Hart, reguła uznania jest jedną z reguł wtórnych, która powinna stanowić remedium na niepewność reguł pierwotnych. W tekście zawarta została próba odpowiedzi na pytanie: w jakim stopniu reguła ta może gwarantować pewność prawa? Po omówieniu ważnych różnic między pojęciem reguły uznania a H. Kelsena koncepcją normy podstawowej (Grundnorm), zbadana zostaje rola reguły uznania w kontekście problemu zewnętrznej pewności prawa. Analizując jego treść, znaczenie i skutki zastosowania kryteriów walidacyjnych zawartych w regule uznania, odkryć można trzy typy niepewności powiązane z regułą uznania: substancjalną, interpretacyjną i aplikacyjną. Rozważania prowadzą zaś do wniosku, że reguła uznania, mająca na celu eliminowanie niepewności prawnej, jest sama w sobie jednym z jej źródeł. Trudno więc uznać ją za rzeczywiste i skuteczne rozwiązanie dla zewnętrznej niepewności prawa. Konstrukcja reguły uznania wskazuje, że stopień pewności uzyskany w wyniku jej zastosowania wydaje się większy niż w przypadku zwykłych reguł pierwotnych w ramach systemu, przy czym nigdy nie uzyskamy całkowitej zewnętrznej pewności prawa, jeżeli nie zastosujemy kolejnej konstrukcji teoretycznej.
    According to H.L.A. Hart, the rule of recognition is one of secondary rules that is supposed to be a remedy for the uncertainty of primary rules. In this paper we will try to answer the question: To what extent may this rule guarantee legal certainty? After discussing important differences between the concept of the rule of recognition and Kelsenian concept of the basic norm (Grundnorm), we will examine the role of the rule of recognition in the context of the problem of the external certainty of law. When analyzing its content, meaning and effects of using the criteria of validity contained in the rule of recognition, we discovered three types of uncertainty related to the rule of recognition: the substantive, interpretive and applicative one. Our considerations have led us to the conclusion that the rule of recognition, having as its aim the function of removing the uncertainties of law, is itself one of the sources of these uncertainties. It is difficult to consider it as a genuine effective remedy to the external uncertainty of law. The construction of the rule of recognition means that the degree of certainty which we obtain as a result of its application appears to be greater than in the case of “ordinary” primary rules within the system, yet we will never obtain a total external certainty of law unless we apply another theoretical construction.
    Źródło:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2012, 1(4); 23-33
    2082-3304
    Pojawia się w:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dopuszczalność ulepszania natury ludzkiej (enhancement)
    Autorzy:
    Holocher, Justyna
    Kosielińska-Grabowska, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/781349.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Opis:
    The paper presents moral and legal aspects of the human’s nature enhancement in the context of answering the questions to what extent and to whom the modern technologies may be applied, which purpose is not the recovery (therapy), but the improvement of natural human potential by increasing the strength, endurance, immunity, physical fitness and human’s  ability to regenerate, as well as by improving the cognitive capacities in the  form of the betterment of human thinking and memory. The problems of  enhancement are associated with the movement of transhumanism, which postulates the perfecting of a man and assumes the possibility to control more and more the domains of human activities, both physical and intellectual. In  finding the answer to the question of the limits of moral acceptance for the  enhancement of human nature, we analyze the cases of a soldier and  sportsman, which illustrate the most important problems of the issue. The  choice of such examples was due to the belief that social function and the types of activity connected with the exercise of these professions are very important for the determination of the acceptable limits of human enhancement. In our opinion the determination of the limit should be made by referring to the types of activity, based on the division of human activities elaborated by A. MacIntyre. According to MacIntyre, in the case of human activities known as practices, a man achieves internal goods, which define the practice and can only be achieved by improving human skills/abilities. While the external goods, like fame, money or prestige, do not belong to the essence of a practice. For these goods can be achieved both through honest work and self-improvement, and by the fraud. After considering a number of theoretical and practical problems, we argue for the thesis that the admissibility of artificial enhancements and the establishment of its acceptable limits are to be resolved by determining whether a given activity is oriented to achieve essential goods, like life, health or national security, which constitute the moral or social good (in such cases the use of enhancements sometimes will be even a duty), or this activity merely consist in the practice of virtues for the moral improvement of man, which should be made exclusively by using the natural human potential. Thus, the limit of the morally acceptable enhancement of the human nature is to be Dopuszczalność ulepszania natury ludzkiej (enhancement determined (at the stages of law-making and law-application) by indicating the nature of a given activity, its social function and importance, and therefore  its moral or social significance.
    Źródło:
    Ethics in Progress; 2015, 6, 1; 85-118
    2084-9257
    Pojawia się w:
    Ethics in Progress
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies