Wszystkie pola: Konwencja - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Analiza funkcjonowania mechanizmu skargi międzypaństwowej: studium przypadku skarg rosyjskich do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
An analysis of the interstate complaint mechanism: a case study of Russian complaints to the European Court of Human Rights
Autorzy:: Jastrzębski, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/50974383.pdf
Data publikacji:: 2024-03-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: interstate complaint mechanism
European Court of Human Rights
Ukraine – Russia conflict
European Convention on Human Rights
state responsibility
międzypaństwowy mechanizm skargowy
Europejski Trybunał Praw Człowieka
konflikt ukraińsko-rosyjski
Europejska Konwencja Praw Człowieka
odpowiedzialność państwa
Opis:: This paper examines the functioning of the interstate complaint mechanism, focusing on the specific context of Russian complaints submitted to the European Court of Human Rights (ECtHR). The interstate complaint mechanism allows states to bring cases against other states, alleging violations of the European Convention on Human Rights. Through a detailed analysis of Russian complaints, this study aims to shed light on the effectiveness and challenges of the interstate complaint mechanism. The research employs a comprehensive approach, combining legal analysis, case studies, and a review of relevant literature. Key aspects explored include the legal arguments put forward by Russia and the ECtHR’s decisions and the implications of these interstate cases for the protection and promotion of human rights within the Europe.
W artykule zbadano funkcjonowanie mechanizmu skarg międzypaństwowych, koncentrując się na kontekście rosyjskich skarg kierowanych do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPC). Mechanizm skarg międzypaństwowych umożliwia państwom wnoszenie spraw przeciwko innym państwom w oparciu o zarzuty naruszenia Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Poprzez szczegółową analizę rosyjskich skarg niniejszy artykuł ma na celu pokazanie skuteczności i wyzwań związanych z międzypaństwowym mechanizmem składania skarg. W badaniu zastosowano podejście kompleksowe, łączące analizę prawną, studia przypadków i przegląd literatury przedmiotu. Do kluczowych zbadanych aspektów należą argumenty prawne przedstawione przez Rosję oraz decyzje ETPC, a także implikacje tych spraw międzypaństwowych dla ochrony praw człowieka w Europie.
Źródło:: Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2024, 81; 268-283
1505-2192
Pojawia się w:: Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Festiwal Muzyki Ludowej „Mikołajki Folkowe” a zagrożenia wobec dziedzictwa niematerialnego w myśl Konwencji UNESCO z 2003 r.
The Folk Music Festival “Mikołajki Folkowe” and threats to intangible heritage under the 2003 UNESCO Convention
Autorzy:: Kościuk-Jarosz, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/45894225.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:: niematerialne dziedzictwo kulturowe – zagrożenia
Konwencja UNESCO 2003
festiwal
folk
„Mikołajki Folkowe”
Lublin
intangible cultural heritage – threats
2003 UNESCO Convention
festival
“Mikołajki Folkowe”
Opis:: Celem artykułu jest próba oceny Festiwalu Muzyki Ludowej „Mikołajki Folkowe” w Lublinie w kontekście zagrożeń dla niematerialnego dziedzictwa kulturowego. W pierwszej części została ogólnie scharakteryzowana muzyka folk jako twórczość inspirowana folklorem muzycznym, a także przedstawiony tytułowy festiwal. Część główna pracy jest poświęcona rozważaniom, czy festiwal „Mikołajki Folkowe” generuje zagrożenia wobec niematerialnego dziedzictwa kulturowego, a z drugiej strony – czy jest w stanie im przeciwdziałać i w jaki sposób. W części podsumowującej autorka wskazuje, że omawiane cykliczne wydarzenie muzyczne wpisuje się w strategię ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego w myśl zapisów przyjętej przez Polskę Konwencji UNESCO z 2003 r.
This article attempts to evaluate the Folk Music Festival “Mikołajki Folkowe” (Folk Saint Nicholas Day) organised in Lublin in the context of threats to intangible cultural heritage. The first part gives a general characteristic of folk music as creativity inspired by musical folklore, and presents the above festival. The main part of the article is devoted to considerations whether the “Mikołajki Folkowe” festival generates threats to intangible cultural heritage and, on the other hand, whether and how the festival can counteract them. In the final part of the article, the author indicates that the discussed cyclical musical event is a part of the strategy for the protection of intangible cultural heritage according to the provisions of the UNESCO Convention of 2003 adopted by Poland.
Źródło:: Łódzkie Studia Etnograficzne; 2024, 63; 143-161
2450-5544
Pojawia się w:: Łódzkie Studia Etnograficzne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Istanbul Convention and the sex and number of spouses
Konwencja stambulska a płeć i liczba małżonków
Стамбульская конвенция – пол супругов и их количество
Стамбульська конвенція а стать і кількість подружжя
Autorzy:: Barszcz, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/33513277.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Стамбульська конвенція
гомосексуальні стосунки
полігамні стосунки
розірвання шлюбу
Стамбульская конвенция
гомосексуальный союз
полигамный союз
недействительность брака
Konwencja stambulska
związek homoseksualny
związek poligamiczny
małżeństwo
Istanbul Convention
homosexual partnership
polygamous partnership
marriage
Opis:: W artykule wykazuję, że koncepcja małżeństwa zawarta w Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, sporządzonej w Stambule dnia 11 maja 2011 r., nie obejmuje rozstrzygnięć co do liczby osób w małżeństwie i odnośnie do płci małżonków. Podejmując się tego tematu, w pierwszej kolejności badam tekst Konwencji z perspektywy podstawowych reguł wykładni prawa, dekodując w ten sposób atrybuty małżeństwa expressis verbis ulokowane w tekście Konwencji. W dalszej części, angażując okoliczności zewnętrzne wobec tego tekstu, uzasadniam tezy: poligamiczność jest wykluczona z zakodowanego w Konwencji pojęcia małżeństwa (1); w Konwencji jest złożona koncepcja małżeństwa, z której wyłączono realizowanie się między osobami tej samej płci (2) oraz pojęcie małżeństwa z Konwencji denotuje związki poligamiczne lub homoseksualne (3). Następnie zaś każdą tezę – (1), (2) i (3) oraz ich uzasadnienia oceniam według wymogów prawidłowej wykładni prawa.
У статті показую, що концепція шлюбу, яка передбачена в Конвенції Ради Європи про запобігання та боротьбу з насильством щодо жінок і домашнім насильством, підготовленій в Стамбулі 11 травня 2011 року, не врегульовує кількості осіб у шлюбі та статі подружжя. Aналізуючи цю тему, перш за все розглядаю текст Конвенції з точки зору основних норм тлумачення права, таким чином розшифровуючи властивості шлюбу, які містяться expressis verbis в тексті Конвенції. Далі, залучаючи зовнішні по відношенню до тексту обставини, я обґрунтовую тези: полігамія виключена із закодованого в Конвенції поняття шлюбу (1); Конвенція передбачає складне поняття шлюбу, з якого виключена реалізація між особами однієї статі (2) і поняття шлюбу в Конвенції позначає полігамні або гомосексуальні союзи (3). Далі я оцінюю кожну тезу – (1), (2) і (3) та їх обґрунтування відповідно до вимог правильного юридичного тлумачення.
В данной статье доказывается, что понятие брака, содержащееся в Конвенции Совета Европы о предотвращении и борьбе с насилием в отношении женщин и домашним насилием, разработанной в Стамбуле 11 мая 2011 года, не включает в себя решений о количестве лиц в браке и о поле супругов. Подходя к данной теме, сначала исследуется текст Конвенции с точки зрения основных правил юридического толкования, таким образом расшифровывая признаки expressis verbis брака, находящиеся в тексте Конвенции. Затем, привлекая внешние по отношению к тексту обстоятельства, автор обосновывает тезисы: полигамия исключена из зашифрованного в Конвенции понятия брака (1); в Конвенции существует концепция брака, исключающая его реализацию между лицами одного пола (2), понятие брака в Конвенции обозначает полигамные или гомосексуальные союзы (3). Далее оценивается каждый тезис – (1), (2) и (3), а также их обоснования в соответствии с требованиями правильного юридического толкования.
In the paper, I argue that the concept of marriage contained in the Istanbul Convention does not include the resolution of the number of people in a marriage and the sex of the spouses. In pursuing this objective, I first examine the text of the Convention from the perspective of basic principles of legal interpretation, decoding the attributes of marriage expressis verbis contained in the text of the Convention. Next, engaging circumstances external to the text, I substantiate the theses: (1) polygamy is excluded from the concept of marriage encoded in the Convention; (2) the Convention includes a concept of marriage from which unions between persons of the same sex are excluded; and (3) the Convention’s concept of marriage denotes polygamous or homosexual relationships. I then assess theses (1), (2) and 3) and their substantiations in accordance with standards of correct legal interpretation.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2024, 1; 21-37
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Karnoprawna ochrona pokrzywdzonych przestępstwem przymusowego małżeństwa w Polsce
Criminal Law Protection of Victims of the Crime of Forced Marriage in Poland
Autorzy:: Łyżwa, Aneta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32443792.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:: convention
criminal code
marriage
crime
coercion
victim
protection
konwencja
kodeks karny
małżeństwo
przestępstwo
przymus
pokrzywdzony
ochrona
Opis:: Przedmiotem artykułu jest analiza zjawiska przymusowego małżeństwa pod kątem prawnym. Zadaniem Autorki było prześledzenie odpowiednich przepisów międzynarodowych i krajowych w celu ustalenia, czy zapewniają one właściwą i skuteczną ochronę prawnokarną pokrzywdzonych tymi przestępstwami. Dokonany w tym zakresie wywód doprowadził do pozytywnej odpowiedzi. Skutkował także propozycją nowych regulacji w tym zakresie, które w ocenie Autorki, mogą tę ochronę uczynić bardziej efektywną w odniesieniu do ofiar małoletnich.
The subject of the article is to analyze the phenomenon of forced marriage from a legal perspective. The Author’s task was to trace the relevant international and national laws in order to determine whether they provide adequate and effective criminal legal protection for the victims of these crimes. The argument made in this regard led to a positive answer. It also resulted in the proposal of new regulations in this regard, which, in the Author’s opinion, can make this protection more effective for victims of minors.
Źródło:: Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 189-205
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:: Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Konwencja z Aarhus jako przedmiot i wzorzec hierarchicznej kontroli norm
The Aarhus Convention as an object and model for the hierarchical control of norms
Autorzy:: Łyszkowski, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/46615453.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: the Aarhus Convention
right to information on the environment and its protection
environmental law
right to a court
Constitution of the Republic of Poland
proceedings before administrative courts
Opis:: The Aarhus Convention is an international agreement ratified by Poland, the essence of which is the obligation of the parties to introduce into the national legal order solutions guaranteeing access to information relating to the environment, public participation in decision-making processes affecting the state and level of the environmental protection and access to justice in these matters. The powers under the Aarhus Convention, despite its legal rank higher than that of a law, are not used in practice due to the lack of self-enforcement of the Convention. The author's intention is to indicate potential possibilities of taking its provisions into account in the process of law application by administrative courts and in the process of hierarchical control of norms by the Constitutional Court.
Źródło:: Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska; 2024, 1; 1-14
2451-3431
Pojawia się w:: Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Kryminalizacja tzw. przymusowego małżeństwa w polskim prawie karnym
Criminalisation of the so-called forced marriage in the polish criminal law
Autorzy:: Kosonoga-Zygmunt, Julia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/52089844.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:: konwencja stambulska, przymusowe małżeństwo, związek, który odpowiada małżeństwu w kręgu wyznaniowym lub kulturowym sprawcy, przemoc, groźba bezprawna, nadużycie stosunku zależności, wykorzystanie krytycznego położenia, podstęp, cultural defence
Istanbul Convention, forced marriage, relationship corresponding to a marriage in the perpetrator’s religious or cultural environment, violence, unlawful threat, abuse of the relationship of dependence, use of a critical situation, deception, cultural defence
Opis:: Przedmiotem opracowania jest problematyka tzw. przymusowych małżeństw, których kryminalizacja została wprowadzona do polskiego ustawodawstwa karnego Ustawą z dnia 13.01.2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw. Wprowadzenie do Kodeksu karnego przepisów art. 191b ma stanowić wypełnienie zobowiązania wynikającego z art. 37 Konwencji Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej z dnia 11 maja 2011 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 961). W artykule, poza charakterystyką ustawowych znamion nowych typów przestępstw, odniesiono się m.in. do kwestii zagrożenia karnego, zbiegu przepisów oraz problemu tzw. cultural defence.
The article discusses the issue of the so-called forced marriages, the criminalisation of which was introduced into the Polish criminal legislation by Act of 13 January 2023 amending Act: Code of Civil Procedure and some other acts. Introducing the provisions of Article 191b to Criminal Code is to fulfil the obligation arising from Article 37 of the Council of Europe Convention on preventing and combating violence against women and domestic violence of 11 May 2011 (Journal of Laws of 2015, item 961). In the article, in addition to the characteristics of the statutory features of new types of crimes, reference is made, inter alia, to the issue of criminal liability, concurrence of regulations and the problem of the so-called cultural defence.
Źródło:: Ius Novum; 2024, 18, 1; 38-57
1897-5577
Pojawia się w:: Ius Novum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Nielegalna imigracja a azyl polityczny
Autorzy:: Gruszczyński, Krzysztof Jerzy
Błażejewska, Beata
Żurawski, Sławomir
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/45655390.pdf
Data publikacji:: 2024-03-14
Wydawca:: Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:: Konwencja
nielegalna imigracja
azyl
azylant
cudzoziemiec
Unia Europejska
służba imigracyjna
Opis:: Celem artykułu jest przedstawienie obecnej polityki azylowej w państwach członkowskich Unii Europejskiej, w oparciu o metody tradycyjnie stosowane w naukowych badaniach nad prawem (hermeneutyka prawnicza) z zastosowaniem krytycznej analizy tekstów źródłowych, w tym regulacji unijnych i krajowych in rem. W artykule opisano nowe mechanizmy prawne na terenie Polski, pomagające w zwalczaniu zagrożeń powiązanych z nielegalną imigracja. Obejmują one w szczególności działania ponadnarodowych zorganizowanych grup przestępczych, zajmujących się m.in. przemytem narkotyków oraz nielegalnych imigrantów i praniem brudnych pieniędzy. W pierwszej części dokonano analizy danych dotyczących nielegalnej imigracji do Unii Europejskiej w 2023 r. Następnie przedstawiono międzynarodowe regulacje azylu i ochrony, a także politykę Unii Europejskiej w dziedzinie azylu i ochrony. Ponadto opisano założenia nowej ustawy imigracyjnej, a także istotę nowej służby migracyjnej. Odpowiednio do postawionego celu sformułowano problem badawczy: Jakie są najbardziej efektywne mechanizmy prawne w zwalczaniu nielegalnej imigracji przy jednoczesnym przestrzeganiu regulacji międzynarodowych azylu? Uzyskanie odpowiedzi na powyższe pytania wymagało zastosowania metod badawczych, w tym dokonania krytycznej analizy aktów prawnych i dokumentów krajowych oraz zagranicznych, wybranych pozycji literatury przedmiotu, a także analizy aktualnych danych statystycznych.
Źródło:: Przegląd Policyjny; 2023, 152(4); 170-192
0867-5708
Pojawia się w:: Przegląd Policyjny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Potencjalna ofiara naruszeń praw człowieka na tle systemu ochrony Europejskiej Konwencji Praw Człowieka
Potential Victim of Human Rights Violations on the Background of the Protection System of the European Convention on Human Rights
Autorzy:: Kuna, Dominika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32078041.pdf
Data publikacji:: 2024-04-30
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: Europejski Trybunał Praw Człowieka
prawa człowieka
ofiara
Trybunał Konstytucyjny
Europejska Konwencja Praw Człowieka
potencjalna ofiara
human rights
victim
European Court of Human Rights
European Convention on Human Rights
potenial victim
Opis:: The article’s purpose is to present the concept of a potential victim of violations of the rights and freedoms of the European Convention on Human Rights. A group of complainants is treated as a victim, even though the violation affects society. The qualification of complainants as victims of human rights violations can be treated as the creation of European human rights law. The role of the Court is to apply the so-called ‘push’ and ‘pull’ factors, which cannot only effectively contribute to the implementation of the principles of the ECtHR. The article addresses the problem of the assumptions of the living instrument doctrine and the interpretation of the law currently associated with the active activity of judges (judge-made law). The concept of the potential victim of human rights violations represents an opportunity for the postulated expansion of the catalog of fundamental rights.
Celem artykułu jest przedstawienie koncepcji potencjalnej ofiary naruszeń praw i wolności Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz skutków dopuszczalności tych skarg w perspektywie katalogu praw podstawowych. W pracy scharakteryzowane zostały warunki dopuszczalności skargi, zwłaszcza nadanie statusu ofiary. Coraz częściej wpływają skargi obywateli, którym nadaje się status potencjalnych ofiar naruszeń praw człowieka. Grupa skarżących jest traktowany jako ofiara, mimo że naruszenie dotyczy na przykład całego społeczeństwa. Kwalifikacja skarżących jako ofiary naruszeń praw człowieka może zostać potraktowane jako tworzenie prawa europejskiej ochrony praw człowieka. Rolą Trybunału jest między innymi stosowanie tzw. ‘push’ and ‘pull’ factors, które mogą nie tylko skutecznie przyczyniać się do realizacji zasad funkcjonowania ETPC. W artykule poruszono również problem założeń doktryny living instrument oraz interpretacji prawa wiążącej się obecnie z aktywną działalnością sędziów (judge-made law). Koncepcja potencjalnej ofiary naruszeń praw człowieka to nowa instytucja, stanowiąca szansę na postulowaną rozbudowę katalogu praw podstawowych.
Źródło:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 2(78); 149-160
2082-1212
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Rafał Lemkin (1900-1959) – koryfeusz ludzkich sumień
Rafal Lemkin (1900-1959) – coryphaeus of human consciences
Autorzy:: Chrószcz, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31233259.pdf
Data publikacji:: 2024-02-22
Wydawca:: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Raciborzu
Tematy:: Rafał Lemkin
ludobójstwo
genocide
konwencja
prawo
convention
law
Opis:: Podpisanie traktatów pokojowych po zakończeniu I wojny światowej miało zapewnić międzynarodowy pokój i bezpieczeństwo na świecie. Wojna miała zostać raz na zawsze wyeliminowana z dziejów ludzkich. Tymczasem polityka rewizjonistyczna, uprawiana przez skrajnie nacjonalistyczne ugrupowania polityczne w Rzymie i Berlinie, cieszyła się ogromnym poparciem grup społecznych. Demokracje zachodnie chciały uniknąć kolejnego konfliktu zbrojnego, dlatego zdecydowały się na współpracę z reżimami w ramach polityki appeasementu. Niestety taka polityka z góry była skazana na klęskę, czego efektem była II wojna światowa. Ogrom okrucieństw i zbrodni popełnionych w czasie wojny był niewyobrażalny i nie mieścił się w żadnych słownikach politycznych. Złamane zostały wszystkie elementarne zasady i prawa prowadzenia wojny. Podeptane zostały wszelkie standardy prawa międzynarodowego, a postępowanie wobec ludności cywilnej było wyrazem największego odhumanizowania i barbarzyństwa jakie kiedykolwiek miało miejsce w dziejach ludzkości. Już dwa miesiące po ataku wojsk hitlerowskich na Związek Sowiecki premier Winston Churchill stwierdził w jednym ze swoich znakomitych przemówień, że „od czasów mongolskich inwazji na Europę w szesnastym wieku nigdy nie było tak metodycznych, bezlitosnych rzezi na taką skalę albo osiągających taką skalę. A jest to tylko początek. Lada chwila szlakiem krwawych kolein hitlerowskich czołgów nadejdą głód i zarazy. Jesteśmy świadkami bezimiennej zbrodni (podkr. – G.CH.)”1. Alianci po zakończeniu II wojny światowej osądzili głównych zbrodniarzy niemieckich, którzy dopuścili się okropnych zbrodni. Nauczona doświadczeniem, społeczność międzynarodowa zmusiła polityków do działań na rzecz zabezpieczenia przyszłych pokoleń przed popełnianiem kolejnych „bezimiennych zbrodni”. Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło jednogłośnie 9 grudnia 1948 roku Konwencję w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa, która weszła w życie 12 stycznia 1951 roku. Hasło „Nigdy więcej” było na ustach całego świata i jest powtarzane także dzisiaj. „Nigdy więcej” było powielane za każdym razem w przypadku popełniania zbrodni ludobójstwa, zbrodni wojennych, zbrodni przeciwko ludzkości m.in: Khmerów (1975-1979), Kurdów w Iraku (1988), Rwandy (1994), Srebrenicy (1995) czy Buczy (2022). W 2015 roku Zgromadzenie Ogólne ONZ ustanowiło 9 grudnia Międzynarodowym Dniem Pamięci i Godności Ofiar Zbrodni Ludobójstwa oraz Zapobiegania Tej Zbrodni. Społeczność międzynarodowa ma nadzieję, że tocząca się wojna w Ukrainie sprawi, że zbrodniarze wojenni nie mogą czuć się już bezkarni i liczyć na uniknięcie kary za popełnianie najcięższych crime of crimes. Zadbał o to ponad siedemdziesiąt lat wcześniej – Rafał Lemkin. Polski prawnik, twórca pojęcia „genocide” oraz inicjator i główny architekt konwencji ONZ o ludobójstwie z 9 grudnia 1948 roku. Ten wybitny jurysta poświecił całe swoje życie prywatne i zawodowe temu, aby już nigdy więcej nie nazywać popełnionych przestępstw „bezimiennymi zbrodniami”, tylko zbrodniami genocydu. Rafał Lemkin – „FATHER OF THE GENOCIDE CONVENTION”.
The signing of peace treaties after the end of World War I was supposed to ensure international peace and security in the world. War was to be eliminated from human history once and for all. Meanwhile, the revisionist policies pursued by extreme nationalist political groups in Rome and Berlin enjoyed enormous support from the masses. Western democracies wanted to avoid another armed conflict, which is why they decided to cooperate with regimes as part of the policy of appeasement. Unfortunately, such a policy was doomed to failure in advance, which resulted in World War II. The enormity of the atrocities and crimes committed during the war was unimaginable and did not fit into any political dictionaries. All elementary rules and laws of war were broken, all standards of international law were trampled upon, and the treatment of civilians was an expression of the greatest dehumanization and barbarism that has ever taken place in the history of mankind. Winston Churchill stated in one of his excellent speeches that "we are witnessing a nameless crime". After the end of World War II, the Allies tried the main German criminals who committed terrible crimes. Taught by experience, politicians have been forced by the international community to act to secure the future and fate of humanity from committing further "nameless crimes". On December 9, 1948, the UN General Assembly unanimously adopted the Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide, which entered into force on January 12, 1951. The slogan "Never again" was on the lips of the whole world and is repeated every time in the case of committing genocide, war crimes, crimes against humanity m.in: the Khmer (1975-1979); Kurds in Iraq (1988); Rwanda (1994); Srebrenica (1995); or Bucha (2022). In 2015, the UN General Assembly established December 9 as the International Day of Remembrance and Dignity of Victims of Genocide and Prevention of Genocide. The war in Ukraine has meant that war criminals cannot feel unpunished and count on avoiding punishment for committing the most serious crimes of crimes. He took care of it more than seventy years earlier – Rafał Lemkin. Polish lawyer, creator of the term "genocide" and initiator and chief architect of the UN Genocide Convention of 9 December 1948, who devoted his entire private and professional life to never again calling the crimes committed "nameless crimes", but the crimes of genocide. Rafał Lemkin "FATHER OF THE GENOCIDE CONVENTION".
Źródło:: Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development; 2023, 2(105); 171-205
1897-2349
2657-5760
Pojawia się w:: Eunomia – Rozwój Zrównoważony – Sustainable Development
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: The Polish system for the safeguarding of intangible cultural heritage AD 2023 – achievements and challenges
Polski system ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego Anno Domini 2023 – osiągnięcia i wyzwania
Autorzy:: Smyk, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/45903148.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:: UNESCO Convention 2003
safeguarding of heritage
UNESCO
Republic of Poland
local government units
National Heritage Board
Konwencja UNESCO 2003
ochrona dziedzictwa
Rzeczpospolita Polska
jednostki samorządu terytorialnego
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Opis:: The author discusses the current state of organisation of the Polish system for the safeguarding of intangible heritage under the UNESCO Convention 2003 after twenty years since the enactment of the Convention and after ten years of functioning of the National List of Intangible Cultural Heritage. In the introduction, the author recounts the obligations of a State-Party to the Convention and the beginnings of the Polish debate on the shape of the intangible heritage management system. In the main part of the article, the author reviews and assesses the scope and forms of implementation of the National Programme for the Safeguarding of Intangible Cultural Heritage, planned in 2011–2012 by the National Heritage Board of Poland. In the conclusions, the author indicates the next most urgent needs faced by the environment responsible for the safeguarding of intangible cultural heritage in Poland.
Autorka omawia stan organizacji polskiego systemu ochrony dziedzictwa niematerialnego w myśl Konwencji UNESCO 2003 w dwadzieścia lat po ustanowieniu Konwencji oraz w dziesięć lat funkcjonowania Krajowej listy niematerialnego dziedzictwa kulturowego. We wstępie przypomina o zobowiązaniach Państwa-Strony Konwencji oraz o początkach polskiej debaty nad kształtem systemu zarządzania dziedzictwem niematerialnym. W głównej części artykułu dokonuje przeglądu i oceny stopnia i form realizacji Krajowego Programu Ochrony Dziedzictwa Niematerialnego, planowanego w latach 2011–2012 przez Narodowy Instytut Dziedzictwa. W podsumowaniu autorka wskazuje kolejne najpilniejsze potrzeby, jakie stoją przed środowiskami odpowiedzialnymi w Polsce za ochronę niematerialnego dziedzictwa kulturowego.
Źródło:: Łódzkie Studia Etnograficzne; 2024, 63; 11-29
2450-5544
Pojawia się w:: Łódzkie Studia Etnograficzne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: The substantive right to environment and the procedural environmental rights under the Aarhus Convention – Part I
Materialne prawo do środowiska a uprawnienia proceduralne według Konwencji z Aarhus – Cześć I
Autorzy:: Jendrośka, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/29519252.pdf
Data publikacji:: 2024-01-16
Wydawca:: Uniwersytet Opolski
Tematy:: prawo do środowiska
"zazielenienie" praw człowieka
ochrona praw podmiotowych
Konwencja z Aarhus
uprawnienia proceduralne
right to environment
"greening" of human rights
protection of subjective rights
Aarhus Convention
procedural environmental rights
Opis:: Niniejszy artykuł stanowi część I studium, którego celem jest zbadanie wzajemnych relacji między materialnymi i proceduralnymi prawami do środowiska na tle typologii materialnych praw do środowiska i wyzwań napotykanych przy projektowaniu prawa do zdrowego środowiska. Część I zawiera analizę kontekstu w tym zakresie. Przedstawiono w niej pochodzenie terminu "prawo do środowiska" oraz różne podejścia do jego znaczenia, w szczególności różnice pomiędzy "prawem do dostępu do środowiska naturalnego" a "prawem do zdrowego środowiska". Następnie przedstawiono dwa możliwe podejścia do znaczenia terminu "prawo do zdrowego środowiska" i ich konsekwencje. Na tej podstawie artykuł przedstawia trzy główne metody rozwiązywania problemów dotyczących jakości środowiska w ramach systemu praw człowieka oraz relację między podejściem antropocentrycznym i ekocentrycznym. Następnie w artykule przedstawiono główne wyzwania napotykane przy tworzeniu "prawa do zdrowego środowiska", w szczególności kwestię dopasowania tego prawa do istniejącego systemu ochrony praw człowieka oraz ograniczenia związane z "zazielenianiem" innych praw człowieka. Niniejszy artykuł zawiera też krótki przegląd rozwoju odpowiednich przepisów prawnych dotyczących praw środowiskowych, w tym zarówno praw człowieka, jak i praw przyrody. Część I kończy się kilkoma uwagami na temat tendencji do rozwijania proceduralnych praw środowiskowych i oczekiwań wobec Konwencji EKG ONZ z Aarhus oraz jej roli w ochronie materialnych praw środowiskowych i demokracji uczestniczącej - co jest łącznikiem z częścią II, w której szczegółowo omówiono te kwestie i stwierdzono, że przepisy dotyczące dostępu do wymiaru sprawiedliwości w ramach Konwencji z Aarhus ani nie zapewniają wystarczających środków ochrony praw środowiskowych, ani - w świetle koncepcji leżących u podstaw Konwencji - nie powinny być traktowane jako pełniące jedynie taką rolę.
The current article provides Part I of the article which aims at examining the mutual relations between substantive and procedural environmental rights against the background of the typology of the substantive rights to the environment and challenges encountered when designing the right to a healthy environment. Part I provides the background analysis in this respect. It presents the origins of the term “right to environment” and various approaches to its meaning, in particular differences between the “right to have access to natural environment” and the “right to a healthy environment”. This is followed by presenting two possible approaches to the meaning of the term “right to a healthy environment” and their consequences. On this basis the article shows the three main methods of addressing concerns regarding environmental quality within human rights system and the relation between anthropocentric and ecocentric approach. Following this, the article presents the main challenges encountered when creating “right to a healthy environment”, in particular the issue of fitting this right into the existing system of protecting human rights and limitations related to “greening” of other human rights. Finally the current article provides a short overview of the the development of the respective legal provisions regarding environmental rights, including both human rights and Rights of Nature. Part I is concluded with some comments regarding the trend towards developing procedural environmental rights and expectations towards the UNECE Aarhus Convention and its role in protecting substantive environmental rights and participatory democracy – which is the link to Part II which addresses these issues in detail and concludes that access to justice provisions under the Aarhus Convention neither provide sufficient means to protect environmental rights nor – in light of the various conceptual roots of the Convention - should be treated as having only such a role.
Źródło:: Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2023, 21, 2; 141-169
2658-1922
Pojawia się w:: Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Wpływ różnic między Prawem atomowym a Konwencją wiedeńską o odpowiedzialności cywilnej za szkodę jądrową na osobie na warunki ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody jądrowe. Część I
Impact of differences between the Nuclear Law Act and the Vienna Convention on Civil Liability for Nuclear Damage on the Terms and Conditions of Nuclear Civil Liability Insurance
Autorzy:: Orzechowska, Renata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/50139477.pdf
Data publikacji:: 2024-03-27
Wydawca:: Fundacja „Prawo Ubezpieczeniowe”
Tematy:: odpowiedzialność za szkodę jądrową
ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za szkodę jądrową
ubezpieczenie obowiązkowe
szkoda na osobie
fundusz ograniczenia odpowiedzialności
przedawnienie
pule jądrowe
jądrowe towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych
ubezpieczenie elektrowni jądrowej
liability for nuclear damage
nuclear civil liability insurance
compulsory insurance
personal injury
statute of limitation
nuclear pools
nuclear mutual insurance companies
insurance of nuclear power plant
Opis:: Przepisy krajowe dotyczące odpowiedzialności cywilnej za szkodę jądrową nie zawsze korespondują z przepisami Konwencji wiedeńskiej i temu zagadnieniu zostanie poświęcony niniejszy artykuł. Ze względu jednak na jego ograniczone ramy rozważania skoncentrują się tylko na wybranych kwestiach, które mogą mieć wpływ na dostępność ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody jądrowe, oraz zostaną podzielone na dwie części. Pierwsza część jest poświęcona analizie najistotniejszych różnic między przepisami Prawa atomowego i Konwencji wiedeńskiej, do których należą odmienne terminy na dochodzenie naprawienia szkód jądrowych na osobie oraz sposób zaspokajania tych roszczeń. W związku z tym, że obie kwestie odnoszą się do szkody na osobie, analizie zostanie poddana definicja tego pojęcia, szczególnie że na jej tle również można dostrzec pewne rozbieżności między polską ustawą a Konwencją wiedeńską. W drugiej części znajdą się opis warunków ubezpieczenia OC za szkodę jądrową, podmiotów specjalizujących się w oferowaniu ubezpieczania OC za szkodę jądrową, w tym tzw. puli nuklearnych, i jądrowych towarzystw ubezpieczeń wzajemnych oraz rozważenie przeszkód, które mogą utrudnić oferowanie tego ubezpieczenia na polskim rynku jako ubezpieczenia obowiązkowego. Artykuł dotyczy wyłącznie zasad odpowiedzialności cywilnej za szkody jądrowe na osobie, powstałe w związku z eksploatacją elektrowni jądrowej, i postrzeganych przede wszystkim z perspektywy praktyki ubezpieczeniowej. Poza rozważaniami pozostają zasady odpowiedzialności cywilnej za transport materiału jądrowego pochodzącego z urządzeń jądrowych i eksploatację reaktorów badawczych i składowisk odpadów radioaktywnych, gdyż podejście ubezpieczycieli i warunki ubezpieczenia takiej działalności mogą być nieco inne niż w przypadku elektrowni jądrowych.
The focus of this article is that Polish legal provisions on civil liability for nuclear damage do not reflect the provisions of the Vienna Convention in all aspects. However, due to some limitations hereof, the considerations presented deal only with some selected issues that may affect the availability of nuclear third party liability insurance, and will be divided into two parts. The aim of the first part is to consider the major differences between the provisions of the Nuclear Law Act and the Vienna Convention, which include, among others, different deadlines for seeking compensation for nuclear personal injury and/or methods for satisfying such claims. Since both issues refer to personal injury, the notion of the latter is analysed, bearing in mind that certain discrepancies between the Polish Act and the Vienna Convention can also be noted. The second part discusses terms and conditions of third party nuclear liability insurance, entities specializing in offering such insurance, including nuclear pools and nuclear mutual insurance companies, as well as obstacles that may prevent third party nuclear liability insurance from being offered on the Polish market as compulsory insurance. This article covers only the rules relating to civil liability for nuclear personal injury resulting from the operation of a nuclear power plant, with those rules being considered primarily from the perspective of the insurance practice. The principles of civil liability for the transport of nuclear material from nuclear facilities, the operation of research reactors or of radioactive waste storage facilities have not been taken into account, as both insurers’ approach and terms and conditions of insurance covering said activities may vary slightly when compared with nuclear power plants.
Źródło:: Prawo Asekuracyjne; 2023, 4(117), 4; 31-47
1233-5681
2957-1995
Pojawia się w:: Prawo Asekuracyjne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Wpływ różnic między Prawem atomowym a Konwencją wiedeńską o odpowiedzialności cywilnej za szkodę jądrową na osobie na warunki ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody jądrowe. Część II
Autorzy:: Orzechowska, Renata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/47016338.pdf
Data publikacji:: 2024-07-13
Wydawca:: Fundacja „Prawo Ubezpieczeniowe”
Tematy:: odpowiedzialność za szkodę jądrową
ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej za szkodę jądrową
ubezpieczenie obowiązkowe
szkoda na osobie
ubezpieczeniowe pole jądrowe
jądrowe towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych
jądrowe agencje ubezpieczeniowe
ubezpieczenie elektrowni jądrowej
ubezpieczyciele konwencjonalni
ubezpieczyciele jądrowi
ubezpieczenia jądrowe
rynek ubezpieczeń jądrowych
liability for nuclear damage
nuclear civil liability insurance
compulsory insurance
personal injury
nuclear pools
nuclear mutual insurance companies
nuclear insurance undertakings
conventional insurers
nuclear insurers
nuclear insurance
nuclear insurance market
Opis:: Niniejszy artykuł stanowi drugą część publikacji o tym samym tytule, która ukazała się w numerze 4/2023 „Prawa Asekuracyjnego”. W części I omówiono wybrane różnice w regulacji odpowiedzialności cywilnej osoby eksploatującej urządzenie jądrowe za szkody jądrowe na osobie między Prawem atomowym a Konwencją wiedeńską. Były to: definicja szkody jądrowej na osobie, termin przedawnienia roszczeń za taką szkodę oraz zasady jej likwidacji. Konwencja wiedeńska wyznacza minimalny standard ochrony na wypadek szkody jądrowej, który stanowił dla rynku ubezpieczeń jądrowych punkt odniesienia do wypracowania zasady oferowania ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej osoby eksploatującej urządzenie jądrowe za szkody jądrowe. Część II artykułu odnosi się do kwestii praktycznych i stanowi streszczenie najważniejszych informacji o rynku ubezpieczeń jądrowych. Autorka wyjaśnia, kim są tzw. ubezpieczyciele jądrowi i jakie są ich aktualne możliwości ubezpieczeniowe. Znajduje się tu opis najważniejszych elementów ochrony ubezpieczenia OC za szkodę jądrową, które odbiegają od zasad odpowiedzialności cywilnej ubezpieczonego określonych w przepisach. Na koniec analizowane są przeszkody, które mogą utrudnić oferowanie tego ubezpieczenia jako ubezpieczenia obowiązkowego w rozumieniu krajowych przepisów. Artykuł dotyczy wyłącznie zasad odpowiedzialności cywilnej za szkodę jądrową na osobie powstałą w związku z eksploatacją elektrowni jądrowej. Zostały pominięte aspekty ubezpieczeniowe transportu materiału jądrowego pochodzącego z urządzeń jądrowych, eksploatacji reaktorów badawczych i składowisk odpadów radioaktywnych.
This article is the second part of the publication with the same title, which appeared in the issue no. 4/2023 of the “Insurance Law”. The first part discussed selected differences in the regulation of civil liability of the operator of a nuclear installation for nuclear personal injury between the Nuclear Law Act and the Vienna Convention. Those included the definition of nuclear personal injury, the limitation period for claims for such injury and the rules for seeking compensation thereof. The Vienna Convention sets minimum protection standards in the event of nuclear damage, which has served as a benchmark for developing the principle of civil liability insurance of the operator of a nuclear installation for nuclear damage. The second part of the article deals with practical issues and provides a summary of the most crucial information concerning nuclear insurance market. It clarifies the notion of a nuclear insurer and their available insurance options. It also discusses the major elements of the civil liability protection for nuclear damage which differ from the rules of the insured’s civil liability specified by law. Finally, it addresses obstacles which may hinder the offering of this type of insurance as compulsory insurance under national legislation. This Article concerns solely the rules for civil liability for nuclear personal injury suffered as a result of operating the nuclear power plant. Insurance aspects related to the transport of nuclear material from nuclear facilities, the operation of research reactors and radioactive waste repositories have been omitted.
Źródło:: Prawo Asekuracyjne; 2024, 1(118), 1; 3-26
1233-5681
2957-1995
Pojawia się w:: Prawo Asekuracyjne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Access to justice regarding plans and programmes related to the environment – Polish law in the light of Article 9.3 of the Aarhus Convention
Dostęp do sądu w odniesieniu do planów i programów mających wpływ na środowisko – regulacje polskie w świetle artykułu 9.3 Konwencji z Aarhus
Autorzy:: Bar, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11541747.pdf
Data publikacji:: 2023-08-13
Wydawca:: Uniwersytet Opolski
Tematy:: access to justice
Aarhus Convention
challenging of plans and programmes
environmental plans and programmes
prawo do sądu
konwencja z Aarhus
zaskarżanie planów i programów
plany i programy dotyczące środowiska
Opis:: Article 9.3 of the Aarhus Convention grants members of the public (meeting certain requirements, if a Party to the Convention so specifies) access to a review procedure (access to justice) to challenge acts or omissions by private persons or public authorities that contravene provisions of its national law relating to the environment. According to Article 2.4 of the Convention, non-governmental organisations should also be considered as "members of the public". According to the jurisprudence of the Aarhus Convention Compliance Committee, the activities of public authorities covered by the requirements of Article 9.3 of the Convention include adoption of plans and programmes which may have an impact on the environment. In accordance with the Polish law (often following the requirements of EU law), administrative authorities adopt a whole range of plans and programmes relating to the environment or having an impact on the environment. These documents are developed either by regional or local authorities (self-governmental authorities or regional government administration) or at the central level. Polish law provides very limited opportunities to challenge plans or programmes. With respect to documents created at the central level, there are no such possibilities at all, and with respect to documents created at lower levels, certain, limited, rights in this respect are granted only to private entities whose legal interest has been violated. The possibility for NGOs to challenge plans or programmes is completely excluded. Such a situation should be considered non-compliant with the Aarhus Convention.
Artykuł 9.3 Konwencji z Aarhus nakazuje zapewnienie członkom społeczeństwa (spełniającym określone kryteria, jeśli dana Strona Konwencji takie określi) dostępu do procedury odwoławczej (dostępu do sądu) w celu kwestionowania działań lub zaniechań osób prywatnych lub władz publicznych naruszających postanowienia jej prawa krajowego w dziedzinie środowiska. Zgodnie z art. 2.4 Konwencji, za „członków społeczeństwa” należy uznać także organizacje pozarządowe. Zgodnie z orzecznictwem Komitetu ds. Przestrzegania Konwencji z Aarhus, do działań władz publicznych objętych wymaganiami artykułu 9.3 Konwencji, należą m.in. przyjmowane przez te organy plany i programy, których realizacja może mieć wpływ na środowisko. Zgodnie z przepisami prawa polskiego (często w ślad za wymaganiami prawa unijnego), organy administracji opracowują cały szereg takich planów i programów. Dokumenty te opracowywane są albo przez władze regionalne lub lokalne (organy samorządowe lub administrację rządową w województwie), albo na szczeblu centralnym. Tymczasem prawo polskie daje bardzo ograniczone możliwości zaskarżania planów lub programów. W odniesieniu do dokumentów tworzonych na szczeblu centralnym możliwości takich nie ma w ogóle, a w odniesieniu do dokumentów tworzonych na niższych szczeblach – pewne, ograniczone, uprawnienia w tym zakresie przysługują tylko podmiotom prywatnym, których interes prawny został naruszony. Całkowicie wykluczona jest możliwość zaskarżania planów lub programów przez organizacje pozarządowe. Sytuację taką należy uznać za niezgodną z Konwencją z Aarhus.
Źródło:: Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2023, 21, 1; 33-50
2658-1922
Pojawia się w:: Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Conference on wetland protection in Poland on the occasion of World Wetlands Day February 4–7, 2023, Warsaw, Poland
Konferencja o ochronie obszarów wodno-błotnych w Polsce z okazji Światowego Dnia Mokradeł, 4–7 luty 2023, Warszawa
Autorzy:: Kapler, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22858287.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:: World Wetlands Day 2023
Ramsar Convention
wetlands
swamps
climate change
Światowy Dzień Mokradeł 2023
Konwencja Ramsarska
bagna
zmiany klimatu
Opis:: Wetlands have been drained for millennia. However, for over a century, many of them have been recognized and protected as reserves, national parks, and/or Natura 2000 sites. Nevertheless, most of Poland’s swamps have suffered degradation, making it worth considering their restoration. This is an immensely challenging issue, especially in the context of the war in Ukraine, growing social polarization around the NRL (Nature Restoration Law) project, the humanitarian crisis at the Polish-Belarusian border, and the ecological crisis in the Odra River. Therefore, World Wetlands Day 2023, celebrated annually on the initiative of the Wetlands Conservation Centre, on the anniversary of the Ramsar Convention signing, had an unusually rich program this year. Apart from the usual debates, open lectures, poster presentations, and field trips held each year, in February 2023, the agenda also included: a strictly scientific conference on wetland protection, two extra field trips, and a series of workshops for practitioners.
Mokradła były osuszane przez tysiąclecia. Od ponad wieku wiele z nich chroni się jednak jako rezerwaty, parki narodowe i/lub tereny Natura 2000. Większość bagien Polski uległa jednak degradacji, toteż warto pomyśleć o ich odtworzeniu. Jest to problem szalenie trudny do rozwiązania, szczególnie w dobie wojny w Ukrainie, rosnącej polaryzacji społecznej wokół NRL [2022], kryzysu humanitarnego na granicy polsko-białoruskiej oraz klęski ekologicznej w Odrze. Dlatego Światowy Dzień Mokradeł 2023, obchodzony corocznie z inicjatywy Centrum Ochrony Mokradeł, w rocznicę podpisania Konwencji z Ramsar, miał w tym roku szczególnie rozbudowany program. Prócz wygłaszanych corocznie debat, wykładów otwartych, prezentacji posterów i wycieczek terenowych w lutym 2023 r. zorganizowano dodatkowo: ściśle naukową, parodniową konferencję o ochronie obszarów wodno-błotnych, dwie wycieczki terenowe tudzież szereg warsztatów dla praktyków.
Źródło:: MAZOWSZE Studia Regionalne; 2023, Special Edition 2023; 87-106
1689-4774
Pojawia się w:: MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Konwencja" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język