Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Konwencja" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
„Chce się żyć” i „Carte blanche” – model niepełnosprawności w filmach inspirowanych historią prawdziwą
“Life Feels Good” and “Carte Blanche” – a model of disability in films inspired by true stories
Autorzy:
Bieganowska-Skóra, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954369.pdf
Data publikacji:
2021-11-29
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Instytut Pedagogiki
Tematy:
model niepełnosprawności w filmie
społeczny model niepełnosprawności
wizerunek filmowy niepełnosprawności
Konwencja o Prawach Osób Niepełnosprawnych
disability model in film
social model of disability
film image of disability
Convention
on the Rights of Persons with Disabilities
Opis:
W artykule scharakteryzowano rolę filmu jako narzędzia upowszechniającego społeczny wizerunek niepełnosprawności oraz dokonano analizy modelu niepełnosprawności w dwóch polskich filmach fabularnych, inspirowanych prawdziwymi wydarzeniami: „Chce się żyć” i „Carte blanche”. Charakterystykę przeprowadzono w odniesieniu do 7 cytowanych w literaturze kryteriów opisujących założenia modeli niepełnosprawności: podejście do niepełnosprawności, istota i miejsce zjawiska, rola osoby z niepełnosprawnością, rozwiązanie, kontrola oraz oczekiwane wyniki. W podsumowaniu odniesiono wyłaniające się z analiz profile bohaterów do wyników badań preferencji modelu niepełnosprawności przeprowadzone wśród osób z niepełnosprawnością.
The article characterizes the role of film as a tool to popularize the social image of disability and analyzes the model of disability in two Polish feature films inspired by real events: “Life Feels Good” and “Carte Blanche”. Characterization was carried out in relation to 7 criteria cited in the literature describing the assumptions of disability models: approach to disability, the nature and place of the phenomenon, the role of a person with a disability, solution, control and expected results. In the summary, the profiles of the heroes emerging from the analyzes were compared to the results of the research on the preferences of the disability model conducted among people with disabilities.
Źródło:
Niepełnosprawność; 2021, 41; 216-230
2080-9476
2544-0519
Pojawia się w:
Niepełnosprawność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Monumentum", T. I, 1967; T. II, 1968; T. III, 1969 : [recenzja]
Autorzy:
Lenard, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539190.pdf
Data publikacji:
1970
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
„Monumentum” 1967-1969
historyczny ośrodek Budy
zabezpieczenie zabytków na wypadek Wojny
Konwencja Haska
niszczenie kamieni
prawodawstwo Stanów Zjednoczonych w zakresie ochrony zabytków
rekonstrukcja ruin w Seibalu
architekt-restaurator
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1970, 2; 148-153
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„My, Lud Chile”. Procedura uchwalenia nowej konstytucji Republiki Chile
“We the People of Chile” Procedure for the Adoption of the New Constitution of the Republic of Chile
Autorzy:
Uziębło, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2047757.pdf
Data publikacji:
2022-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
nowa konstytucja Chile
Konwencja Konstytucyjna
procedura uchwalenia konstytucji
Chile
new constitution of Chile
Constitutional Convention
the procedure of adopting the constitution
Opis:
In this article, the author analyzes the process of adopting the new Chilean constitution. The adoption of changes in the sphere of the system, which allowed the establishment of the constitutional convention, was an expression of a compromise between the authorities and participants of social protests in 2019.The new basic law is to replace an act, the democratic nature of which is questionable, dating back to the dictatorship of A. Pinochet. Importantly, a significant role of the collective subject of sovereignty in the constitutional process was envisaged. In a referendum, it is the people who decide not only about the need to adopt the constitution, but also about the manner of its procedure and its final approval. It is worth noting the appreciation of the role of indigenous peoples in the legislative process, as well as pro-equality mechanisms. However, the final assessment of the effectiveness of the adopted procedure will be possible only after the entire process is completed and the Constitution of the Republic of Chile enters into force.
W niniejszym artykule autor dokonuje analizy procesu przyjęcia nowej konstytucji Chile. Przyjęcie zmian ustrojowych pozwalających na zwołanie konstytuanty było wyrazem kompromisu pomiędzy władzą a uczestnikami protestów społecznych w 2019 r. nowa ustawa zasadnicza ma zastąpić akt, którego demokratyczność jest wątpliwa, pochodzący jeszcze z czasu dyktatury A. Pinocheta. Co istotne, w procesie konstytucyjnym przewidziana została istotna rola zbiorowego podmiotu suwerenności, który w referendum decyduje nie tylko o potrzebie przyjęcia konstytucji, ale także sposobie jej procedowania i jej ostatecznym zatwierdzenie. Nie sposób też nie zauważyć docenienia roli rdzennej ludności w procesie legislacyjny, a także mechanizmów prorównościowych. Ostateczna ocena skuteczności przyjętej procedury będzie możliwa jednak dopiero po zakończeniu całego procesu i po wejściu w życie Konstytucji Republiki Chile.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 2(66); 149-161
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„POWAŻNE RYZYKO” W ROZUMIENIU ART. 13 LIT. B KONWENCJI HASKIEJ. ANALIZA ORZECZNICTWA SĄDÓW AMERYKI ŁACIŃSKIEJ
“Grave risk” in the Meaning of Article 13 (b) of the Abduction Convention: Review of the Latin American Jurisprudence
Autorzy:
Króliński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096651.pdf
Data publikacji:
2021-03-13
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Konwencja haska; uprowadzenie rodzicielskie; Ameryka Łacińska; przemoc domowa; poważne ryzyko.
Te Hague Convention; parental child abduction; Latin America; domestic violence; grave risk.
Opis:
Ameryka Łacińska to unikalny obszar funkcjonowania konwencji haskiej dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę. Z uwagi na wiele okoliczności prowokujących do relokacji, w szczególności wspólny język, orzecznictwo tamtejsze stanowi obszerny materiał do analizy. Praktyka stosowania przez sądy latynoamerykańskie wyjątku z art. 13 lit. b konwencji dokumentuje najczęstsze patologie występujące w środowiskach domowych oraz zewnętrznych, odzwierciedlając zarazem sposób, w jaki sądy skłonne są te problemy adresować. Do najczęściej powoływanych przyczyn uzasadniających uprowadzenie zalicza się: przemoc domową, niepokoje społeczne oraz rozłączenie z rodzicem pełniącym rolę opiekuna wiodącego. Skuteczne powołanie się na wyjątek „poważnego ryzyka” obwarowane jest warunkami wynikającymi z orzecznictwa. Problemy, z którymi mierzą się sądy latynoamerykańskie, są tożsame z tymi, które adresować muszą sądy europejskie. Stanowi to silny argument za powołaniem ponadnarodowego konwencyjnego organu sądowniczego.
Latin America is an idiosyncratic region as regards the Hague Convention on the Civil Aspects of International Child Abduction. A number of factors provoking relocation, in particular the common language, make Latin American case-law an extensive collection of material worth a special review. Te application of the exception in Art. 13. b of the Convention as practised in Latin American courts offers a record of the most frequent pathologies in the domestic and outdoor environment, reflecting the way in which the courts tend to address these problems. The most frequently invoked reasons justifying abduction include domestic violence, social unrest, and separation from the parent who is the primary carer. Various conditions deriving from the case-law have to be met to successfully invoke the grave risk exception. The problems faced by Latin American courts are the same as those addressed by European courts. This fact is a cogent argument for the establishment of a supranational court to hear cases under the Hague Convention.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 1; 271-299
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘NULLUM CRIMEN, NULLA POENA SINE LEGE’ A ZBRODNIE MIĘDZYNARODOWE
‘Nullum crimen, nulla poena sine lege’ and International Crimes
Autorzy:
Gacka, Patryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096634.pdf
Data publikacji:
2021-03-13
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
zasada legalizmu; międzynarodowe prawo karne; Europejski Trybunał Praw Człowieka; Europejska Konwencja Praw Człowieka.
the principle of legality; international criminal law; the European Court of Human Rights; the European Convention on Human Rights.
Opis:
Artykuł ma na celu podjęcie problemu moralnej dostępności prawa w zestawieniu ze standardem nullum crimen, nulla poena sine lege możliwym do wywiedzenia z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka oraz pomocniczo także innych sądów i trybunałów w sprawach dotyczących przewidywalności bezprawnego i karalnego charakteru czynów składających się na zbrodnie międzynarodowe. Dwa pytania wyznaczają zakres prowadzonych analiz. Po pierwsze, analizie poddane zostaje to, do jakiego stopnia karalność zbrodni międzynarodowych była i jest przewidywalna dla zwykłego adresata normy karnoprawnej. Po drugie zaś, artykuł podejmuje kwestię, w jakim zakresie uzasadnione jest powoływanie się na argument z tzw. dostępności moralnej komunikatu kryminalizacyjnego w celu zrekompensowania pewnych niedociągnięć formalnych charakterystycznych dla legislacji międzynarodowej. Badane są ponadto poszczególne kryteria zasady legalizmu w zestawieniu ze zbrodniami międzynarodowymi. Szerszemu omówieniu poddano także trzy rozpatrywane przez ETPC sprawy (Kononov, Vasiliauskas oraz Korbely) odnoszące się kolejno do zbrodni wojennych, zbrodni ludobójstwa oraz zbrodni przeciwko ludzkości.
The aim of this article is to address the problem of the moral availability of the law in relation to the standard nullum crimen, nulla poena sine lege, which may be derived from the case law of the European Court of Human Rights and other courts and tribunals in cases concerning the predictability of the unlawful and punishable nature of acts constituting an international crime. Two questions determine the scope of this inquiry. First, I examine to what extent the punishability of international crimes has met the predictability criterion as far as the ordinary addressee of a provision of criminal law is concerned. Secondly, the article raises the question of the extent to which it is justified to rely on an argument on the grounds of the “moral availability” of criminalization to compensate for certain formal shortcomings characteristic of international legislation. In addition, I examine particular criteria of the principle of legality in relation to international crimes. In this respect, I discuss three cases heard by the ECHR (Kononov, Vasiliauskas and Korbely) concerning war crimes, the crime of genocide, and crimes against humanity respectively
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 1; 159-194
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘We condemn abusing violence against women’. The criminalization of domestic violence in Poland
„Potępiamy nadużywanie przemocy wobec kobiet”. O kryminalizacji przemocy domowej w Polsce
Autorzy:
Grzyb, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375553.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
domestic violence
violence against women
Istanbul Convention
penal law
criminal justice
Polska
przemoc domowa
przemoc wobec kobiet
Polska
prawo karne
konwencja stambulska
Opis:
One can often hear Polish politicians saying there is no violence against women in Poland, since Polish men respect their women and women hold a strong position in Polish culture. The conviction rates for domestic abuse in Poland are indeed low, though the attrition rates are high. Every year, for approximately 75,000 registered cases of domestic violence, there are roughly 10,000 convictions. Most of the prison sentences are conditionally suspended. Protective orders or other punitive measures are seldom handed down. There is a visible reluctance on the part of the criminal justice system to punish and correct domestic abusers. One of the reasons is that domestic abuse provisions in the Polish Penal Code (Article 207 of the Polish Penal Code from 1997) criminalises a very different behaviour than is defined in the Counteracting Family Violence Act from 2005. Another, possibly even greater, reason is the culture of sentencing (both in general and of domestic abuse) within the Polish judiciary and the very strong conservatism of Polish decision-makers and society. The protection of family values by legislators and the judiciary is often enforced at the expense of the victims’ right to life and to a life free from violence. This article discusses the Polish system for preventing domestic violence, which was set up in 2005 and the construction and jurisprudence of crime described in Article 207 of the Polish Penal Code. In particular, the question of culpability raises many problems when it comes to prosecution. First, we must compare Article 207 with the definition of ‘family violence’ specified inthe Counteracting Family Violence Act and the Istanbul Convention. Then, I will explain how such an understanding and interpretation of Article 207 translates into the dynamics of sentencing and penal decision-making and the virtual ineffectiveness of both penal provisions (the lack of deterrent effect) and the system of counteracting family violence designed by lawmakers.
One can often hear Polish politicians saying there is no violence against women in Poland, since Polish men respect their women and women hold a strong position in Polish culture. The conviction rates for domestic abuse in Poland are indeed low, though the attrition rates are high. Every year, for approximately 75,000 registered cases of domestic violence, there are roughly 10,000 convictions. Most of the prison sentences are conditionally suspended. Protective orders or other punitive measures are seldom handed down. There is a visible reluctance on the part of the criminal justice system to punish and correct domestic abusers. One of the reasons is that domestic abuse provisions in the Polish Penal Code (Article 207 of the Polish Penal Code from 1997) criminalises a very different behaviour than is defined in the Counteracting Family Violence Act from 2005. Another, possibly even greater, reason is the culture of sentencing (both in general and of domestic abuse) within the Polish judiciary and the very strong conservatism of Polish decision-makers and society. The protection of family values by legislators and the judiciary is often enforced at the expense of the victims’ right to life and to a life free from violence. This article discusses the Polish system for preventing domestic violence, which was set up in 2005 and the construction and jurisprudence of crime described in Article 207 of the Polish Penal Code. In particular, the question of culpability raises many problems when it comes to prosecution. First, we must compare Article 207 with the definition of ‘family violence’ specified inthe Counteracting Family Violence Act and the Istanbul Convention. Then, I will explain how such an understanding and interpretation of Article 207 translates into the dynamics of sentencing and penal decision-making and the virtual ineffectiveness of both penal provisions (the lack of deterrent effect) and the system of counteracting family violence designed by lawmakers.   Powszechnie przyjmuje się, że art. 207 kodeksu karnego kryminalizujący znęcanie się nad najbliższymi osobami jest formą kryminalizacji przemocy domowej w polskim ustawodawstwie karnym. Jednak czy tak jest w istocie? Gdy Polska ratyfikowała konwencję stambulską (Konwencja Rady Europy ws. zwalczania przemocy domowej i przemocy wobec kobiet, CETS 210) w 2015 r. uznano, że nasze ustawodawstwo odnośnie do przemocy domowej spełnia wymogi konwencji, jeśli chodzi o zintegrowane, kompleksowe i skoordynowane ogólnokrajowe strategie obejmujące środki mające na celu zapobieganie wszelkim formom przemocy objętych zakresem konwencji. Pod względem ścigania aktów przemocy domowej uznano, że art. 207 jest wystarczającym instrumentem prawnokarnym, by zadośćuczynić wymogom konwencji. W artykule przedstawię polski system przeciwdziałania przemocy w rodzinie ustanowiony w ustawie z 2005 r. oraz zarysuję wzajemne relacje między systemem z ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie a regulacjami prawnokarnymi, a dokładnie to, czy zachowanie stypizowane w art. 207 k.k. pokrywa się z ustawową definicją przemocy w rodzinie. Te relacje bardzo wyraźnie obrazują liczby, które pokazują, że państwo polskie nie jest specjalnie responsywne na przemoc domową, a owa niska responsywność tylko po części wynika z niedoskonałych przepisów prawa, a w ogromnej części z pewnej inercji podmiotów stosujących prawo, archaicznej wykładni znamion omawianego przestępstwa i braku woli politycznej.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2020, XLII/1; 163-183
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
32. SESJA KOMITETU ŚWIATOWEGO DZIEDZICTWA UNESCO Quebec, 2 - 10 lipca 2008 r.
32nd SESSION OF THE UNESCO WORLD HERITAGE COMMITTEE Quebec, 2- 10 July 2008
Autorzy:
Piotrowska-Nosek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537613.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Komitet Światowego Dziedzictwa
Konwencja UNESCO
miejsca wpisane na Listę UNESCO
Lista Światowego Dziedzictwa w Zagrożeniu
realizacja Konwencji UNESCO
Opis:
The UNESCO World Heritage Committee, representing 185 signatories of the UNESCO Convention Concerning the Protection of World Cultural and Natural Heritage, took place on 2-10 July 2008 in Quebec City (Canada). The Committee session made several decisions concerning sites from the UNESCO World Heritage List located in Poland. One of the sites that the Committee has been discussing for several years is the Auschwitz-Birkenau Nazi concentration and death camp (1940-1945) and the state of its vicinity. This time was no such debate was held, but the government of the Republic of Poland was requested to provide information about the preparation and realisation of an administration plan relating to the site and its immediate surrounding. Other issues included the delineation of the boundaries of historical city centres in Warsaw and Cracow, the medieval town of Toruń, the Old Town in Zamość and the Castle of the Teutonic Order in Malbork. In the case of the Białowieska Forest the Committee obligated the Polish and Belarusian sides to organise a mission of experts for the purpose of explaining the boundaries and principles of the protection of this particular site. Information about World Heritage as well as the sessions and decisions of the UNESCO World Heritage Committee is available on: http://whc.unesco.org and the website of the National Heritage Board of Poland: http://www.kobidz.pl
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2008, 1; 5-6
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
4. Europejskie Forum Dziedzictwa Wrocław, 10-12 października 2011 rok
4th European Heritage Forum Wrocław, 10-12 October 2011
Autorzy:
Therond, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/537555.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Europejskie Forum Dziedzictwa
Europejskie Dni Dziedzictwa
Wrocław
Konwencja Faro
Opis:
European Heritage Days are mainly local initiatives that give inhabitants an opportunity to learn about the history of their nations and regions inhabited by them and arouse their sensitivity to treasures of nature and culture. In 2011 the thematic scope of programmes offered in almost 50 countries played a significant role in the improvement of the level of awareness among citizens. The year 2011 was marked by the introduction of the Framework Convention of the Council of Europe on the value of cultural heritage for society, called alternatively the Faro Convention, on 1 July 2011; it is the first treaty containing a detailed definition of the conception of “common European heritage”. The subject of the Wrocław forum in 2011 is: “Value the Heritage. European Heritage and Economic Development”. In modern society, guaranteeing the future of the heritage requires not only work on the part of professions and specialised administration, but also collective projects and joint responsibility that would engage the public sector, legal entities, voluntary workers and the entire civil society. The economic nature of the Wrocław forum should not be surprising if we take into account the current crisis that causes anxiety in many countries. The discussion regarding the subject of the 4th European Heritage Forum will be continued in works of the Steering Committee for Culture, Heritage and Landscape (CDCPP) of the Council of Europe. EHDs reveal the importance of joint activities of the Council of Europe and the European Union for the purpose of experiencing the common European heritage in a more direct way and making life better for all of us.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2012, 3-4; 165-167
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Digressive Poem: Słowacki—Norwid
Poemat dygresyjny: Sowacki – Norwid
Autorzy:
Toruń, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807324.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Beniowski
konwencja literacka
krytyka literacka
Norwid
poemat dygresyjny
poezja
romantyzm
rozum
serce
Słowacki
digressive poem
heart
literary convention
literary criticism
poetry
reason
romantism
Opis:
Głównym celem niniejszego szkicu jest ukazanie stosunku tych dwóch twórców do poematu dygresyjnego. Cyprian Norwid nie napisał, co prawda, sensu stricto poematu dygresyjnego tego typu jak Beniowski Juliusza Słowackiego, ale w wykładach O Juliuszu Słowackim wypowiadał się na temat tego poematu i nawiązywał do poetyki tego gatunku. W takich utworach Norwida jak Wesele, Szczęsna, Epimenides, Quidam, Rzecz o wolności słowa, Assunta, Emil na Gozdawiu, A Dorio ad Phrygium znajdujemy liczne dygresje, pełniące różne funkcje artystyczne. Uogólniając, można powiedzieć, że dla Norwida, osobowości tak bogatej i niestandardowej, tok dygresyjny był bardzo użyteczny. Patronowała temu nie tyle parodia, autotematyzm czy ironia, ile przyświecał główny cel twórczości artystycznej - docieranie do prawdy.
The main purpose of the sketch is to show the relation of these two artists to digressive poem. Cyprian Norwid although not written in the strict sense digressive poem of this type as Beniowski of Juliusz Słowacki, but in the lectures O Juliuszu Słowackim [On Juliusz Słowacki] spoke about this poem and referred to the poetics of the genre. In such works of Norwid as: Wesele [The Wedding Party], Szczesna, Epimenides, Quidam, Rzecz o wolności słowa [On Freedom of Speech], Assunta, Emil na Gozdawiu [Emil in Gozdaw], A Dorio ad Phrygium we find numerous digressions, having different functions arts. Generally it can be said that for Norwid personality so rich and nonstandard digressive course was very useful. The patron of it was not so much parody, autothematicity or irony as the main purpose prevailed artistic creativity, reaching out for the truth.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 3; 111-122
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Few Remarks on the Concept of Secularism and the Judgments of the European Court of Human Rights
Kilka uwag na temat pojęcia sekularyzmu oraz orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
Autorzy:
Famulski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082836.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
secularism
freedom of religion
European Court of Human Rights
European Convention on Human Rights
Lautsi v. Italy
Leyla Şahin v. Turkey
Kokkinakis v. Greece
sekularyzm
wolność wyznania
Europejski Trybunał Praw Człowieka
Europejska Konwencja Praw Człowieka
Opis:
The article is divided into two parts. The first part discusses a certain concept of secularism, where secularism is considered to be composite of three principles: separation of church and state, freedom of religion, and equality. Subsequently, the European Convention on Human Rights is reflected upon with that concept of secularism in mind. While it does not warrant separation of church and state, freedom of religion and equality are enshrined in it. Therefore, the Convention may be considered secularist to an extent. In the second part, three of the European Court of Human Rights landmark cases are analyzed with regard to secularism. While not much can be said about Kokkinakis v. Greece on its own, the comparison with Leyla Şahin v. Turkey and Lautsi v. Italy allows to point out that appearance of secularism (understood as one of its components – the principle of separation) provides the Court with a possibility to defer to the doctrine of the margin of appreciation and draw the focus away from the actual violation of the principles enshrined in the Convention. Finally, it is noted that the only appearance of the concept of secularism as a personal conviction in the Court’s judgment is inconclusive.
Artykuł podzielony jest na dwie części. W pierwszej części rozważane jest pewne pojęcie sekularyzmu, w którym sekularyzm uznaje się za zestawienie trzech zasad: rozdziału Kościoła od państwa, wolności religijnej, oraz równości. Następnie ma miejsce refleksja nad Europejską Konwencją Praw Człowieka z punktu widzenia powyższego pojęcia sekularyzmu. O ile konwencja nie zapewnia rozdziału Kościoła od państwa, chroni ona wolność religijną oraz równość, co pozwala na stwierdzenie, że jest ona do pewnego stopnia sekularystyczna. W drugiej części pod kątem sekularyzmu analizowane są trzy precedensowe sprawy zaistniałe przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka. O ile niewiele powiedzieć można na temat samej w sobie sprawy Kokkinakis przeciwko Grecji, o tyle porównanie ze sprawami Leyla Şahin przeciwko Turcji oraz Lautsi przeciwko Włochom pozwala zauważyć, że pojawienie się sekularyzmu (rozumianego jako jedna z jego składowych – zasada rozdziału) daje Trybunałowi możliwość powzięcia względu na doktrynę marginesu tolerancji i odciągnięcie uwagi od konkretnego naruszenia zasad chronionych przez Konwencję. Końcowo zauważa się, że jedyne wystąpienie w orzecznictwie ETPCz pojęcia sekularyzmu jako osobistego przekonania jest niekonkluzywne.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2019, 11, 4; 33-50
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A New Model of Appeal Proceedings in Criminal Cases: Acceleration v. Fairness? A Few Remarks from the Perspective of the Standards of Protecting Human Rights
Nowy model postępowania odwoławczego w sprawach karnych. Przyspieszenie v. rzetelność postępowania? Kilka uwag z perspektywy standardów ochrony praw człowieka
Autorzy:
Wąsek-Wiaderek, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096366.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
system of appeal measures in the Polish criminal proceedings
European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms
complaint against the cassatory judgement of the appellate court
International Covenant on Civil and Political
system środków zaskarżenia w polskim w procesie karnym
Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności
skarga na wyrok kasatoryjny sądu odwoławczego
Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych
Opis:
The purpose of this study is to present and evaluate the main changes to the appeal proceedings model introduced in the last few years to the Polish criminal proceedings in order to accelerate it and, thereby, satisfy the requirements of Article 6 (1) of the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms. The article presents arguments supporting the thesis whereby these have weakened the right of the defendant to appeal against the judgement. Under the currently applicable regulations, it is permissible that an appellate court may impose a penalty for the first time which cannot be subject to an effective appellate review. Such a solution may raise doubts as to its compliance with Article 14 (5) of the International Covenant on Civil and Political Rights. The article also formulates a thesis whereby the newly introduced measure – a complaint against the cassatory judgement of the appellate court – contrary to preliminary fears, has not in fact “blown up” the system of appeal measures in the Polish criminal proceedings. At the same time, despite the relatively small scope of its use, it may contribute to strengthening the appeal – as opposed to the revisory – model of appellate proceedings and thus accelerating the criminal proceedings. This thesis is based on the research of all complaints brought to the Supreme Court in 2016–2019.
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie i ocena głównych zmian modelu postępowania odwoławczego wprowadzonych w ciągu ostatnich kilku lat do polskiego procesu karnego w celu jego przyspieszenia i uczynienia w ten sposób zadość wymogom art. 6 ust. 1 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. W artykule przedstawiono argumenty na rzecz tezy, że zmiany te osłabiły prawo oskarżonego do odwołania się od wyroku. W rezultacie w świetle obecnie obowiązujących przepisów dopuszczalne jest wymierzenie kary po raz pierwszy przez sąd odwoławczy i rozstrzygnięcie to nie może być poddane efektywnej kontroli odwoławczej. Takie rozwiązanie może budzić wątpliwości co do jego zgodności z art. 14 ust. 5 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych. W opracowaniu sformułowano też tezę, że nowo wprowadzony środek zaskarżenia – skarga na wyrok kasatoryjny sądu odwoławczego – wbrew początkowym obawom nie spowodował w praktyce „rozsadzenia” systemu środków zaskarżenia w polskim procesie karnym. Jednocześnie, pomimo stosunkowo niewielkiego zakresu jego wykorzystania, może przyczynić się on do wzmocnienia apelacyjnego – w przeciwieństwie do kasacyjnego – modelu postępowania odwoławczego i tym samym do przyspieszenia postępowania karnego. Teza ta znajduje oparcie w badaniach wszystkich skarg wniesionych do Sądu Najwyższego w latach 2016–2019.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 4; 187-207
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Access to justice on EU level: The long road to implement the Aarhus Convention
Dostępność systemu sprawiedliwości na szczeblu Unii Europejskiej: długa droga do wdrożenia Konwencji z Aarhus
Autorzy:
BECHTEL, Sebastian D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1895660.pdf
Data publikacji:
2021-09-02
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
dostęp do sprawiedliwości
Konwencja z Aarhus
rządy prawa
środowisko
Rozporządzenie EU w sprawie Konwencji z Aarhus
access to justice
Aarhus Convention
rule of law
environment
EU Aarhus Regulation
Opis:
More than 15 years after the EU’s accession to the Aarhus Convention, EU legislation does not yet ensure that members of the public have access to justice as envisaged  by the Convention. Specifically, the possibilities to judicially challenge contraventions of EU environmental law by EU institutions and bodies remain very limited. The result is a lack of accountability to EU law, which undermines the rule of law and the protection of the environment and human health. This article describes the EU’s long road to implement the Convention. It analyses the EU’s current legislative proposal to amend the Aarhus Regulation  and explains why it would not, in this form, suffice to ensure compliance with the Convention,  leaving the Council and European Parliament to ensure that international law is respected.  More broadly, the lengthy process reflects wider issues of the EU legal framework, related  to the institutional balance and the overconstitutionalisation of the EU’s standing regime.
Po ponad 15 latach przystąpienia UE do Konwencji z Aarhus, prawodawstwo Unii wciąż jeszcze nie zapewnia swoim obywatelom dostępu do sprawiedliwości jak określone jest to w w/w Konwencji. Szczególnie ograniczone pozostają możliwości sądowego sprzeciwu  wobec naruszeń prawa ochrony środowiska Unii Europejskiej przez unijne instytucje czy  organy. W efekcie występuje brak odpowiedzialności wobec prawa Unii, co z kolei podważa  idee praworządności oraz ochrony środowiska i zdrowia ludzi. Niniejszy artykuł opisuje  długą drogę jaką UE przechodzi w procesie wdrażania Konwencji z Aarhus. Autor analizuje bieżącą propozycję wysuniętą przez EU w sprawie wniesienia poprawek do tej Regulacji oraz wyjaśnia dlaczego w takiej formie nie byłyby one wystarczające do zapewnienia zgodności z Konwencją, pozostawiając w gestii Rady oraz Parlamentu Europejskiego konieczność dopilnowania aby prawo międzynarodowe było respektowane. Z szerszej perspektywy,  wydłużający się proces odzwierciedla istotne kwestie unijnej ramy prawnej, jakie związane są z instytucjonalną równowagą i ‘przekonstytucjonalizowaniem’ systemu obowiązującego w Unii Europejskiej.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2021, 19, 2; 19-42
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies