Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Konstańczak, Stefan." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 64
Tytuł:
Роман Сапенько, Искусство рекламы в современной культуре, Издане Международнного Благотворительного Фонда Конкурса Владимира Горовица, Киев 2005, 295 с.
Autorzy:
Konstańczak, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156763.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Źródło:
Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne; 2008, 2; 173-180
1898-0171
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wkład Zbigniewa Jordana w podtrzymywanie kontaktów polskiej filozofii emigracyjnej z filozofią krajową
Zbigniew Jordan’s Contribution to Supporting Contacts Between Polish Émigré Philosophy and Philosophy Developed in Poland
Autorzy:
Konstańczak, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31232828.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Zbigniew Jordan
Polish philosophical tradition
popularization of national philosophy in the world
polskie tradycje filozoficzne
popularyzacja krajowej filozofia i socjologia na świecie
Opis:
Autor prezentuje mało znane fakty z historii polskiej nauki świadczące o tym, że przedstawiciele polskiej emigracji powojennej mieli bardzo dobre rozeznanie o sytuacji w nauce krajowej. W filozofii przykładem tego były kontakty Zbigniewa Jordana (1911–1977) z przedstawicielami filozofii pracującymi w kraju. Jordan przez wiele lat utrzymywał systematyczne kontakty z około czterdziestoma osobami, stanowiącymi elitę polskiej powojennej filozofii i socjologii. Do grona jego znajomych i korespondentów należeli m.in. Jan Łukasiewicz, ks. Józef Pastuszka, Tadeusz Czeżowski, Maria i Stanisław Ossowscy, Tadeusz i Janina Kotarbińscy, Adam Schaff, Leszek Kołakowski, Jan Szczepański, Andrzej Grzegorczyk, a także przedstawiciele polskiej emigracji pracujący na uczelniach zachodnich. Dzięki tym kontaktom potrafił zrealizować naraz dwa cele. Po pierwsze, popularyzował godne upamiętnienia osiągnięcia nauki polskiej, dzięki czemu jego starania zapewniały ścisły związek między nauką krajową a światową. Po drugie, zapewniał historyczna ciągłość nauki polskiej, której nie przerwało nawet wprowadzenie komunistycznych porządków w kraju, które sprowadzały się do próby odrzucenia całej dotychczasowej tradycji. Autor stoi na stanowisku, że nauka stanowi najważniejszą część kultury i z tej racji dokonania Jordana powinny zostać spopularyzowane w całym środowisku nauki w Polsce jako przykład, którym winni kierować się jej młodzi adepci, koncentrujący się wyłącznie na karierze w zagranicznych instytucjach naukowych. 
The author presents little-known facts from the history of Polish science proving that representatives of Polish post-war emigration had a very good understanding of the situation of science in Poland. In philosophy, this situation was exemplified by the contacts of Zbigniew Jordan (1911–1977) with representatives of philosophy active in Poland. For many years, Jordan maintained regular contacts with approx. forty people belonging to the elite of Polish post-war philosophy and sociology. His friends and correspondents included, among others, Jan Łukasiewicz, Rev. Józef Pastuszka, Tadeusz Czeżowski, Maria and Stanisław Ossowski, Tadeusz and Janina Kotarbińscy, Adam Schaff, Leszek Kołakowski, Jan Szczepański, Andrzej Grzegorczyk, as well as Polish emigrants employed at Western universities. Owing to these contacts, he was able to achieve two goals at once. First of all, he popularized the achievements of Polish science worthy of commemoration, thanks to which his efforts ensured a close relationship between national and world science. Secondly, he ensured the historical continuity of Polish science, which was not interrupted even by the introduction of communist orders in the country, that boiled down to an attempt at rejecting the entire previous tradition. The author is of the opinion that science is the most important part of culture and for this reason Jordan's achievements should be popularized throughout the scientific community in Poland, as an example to be followed by its young adepts focusing exclusively on careers in foreign scientific institutions.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2023, 71, 3; 93-113
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wbrew pozorom niezależny. Adama Schaffa droga od totalitaryzmu do ekumenicznego socjalizmu
Независимый, вопреки видимости. Путь Адама Шаффа от тоталитаризма к экуменическому социализму
Independent Anyway Philosophical and Ideological Dilemmas of Adam Schaff
Autorzy:
Konstańczak, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497526.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
марксизм
идеология
социализм
экуменический гуманизм
marksizm
ideologia
socjalizm
humanizm ekumeniczny
marxsism
ideology
socialism
ecumenical humanism
Opis:
Адам Шафф является одним из наиболее известных философов ХХ века. Идеологическая ангажированность ввела мыслителя в узкий круг лиц, принимавших политические решения, что, в свою очередь, позволило ему оказать огромное влияние на всю польскую науку. Адам Шафф явился отцом институциональных изменений в польской социологии и философии, связанных с попыткой их повсеместной подмены кафедрами исторического материализма. В то же время период этих изменений оказался непродолжительным: уже в 1956 году стал возможен быстрый возврат социологии и философии их прежнего научного статуса. Сама оценка активного участия Адама Шаффа в этом процессе не представляется однозначной, поскольку он, будучи ревностным исполнителем партийных приказов, сумел не только уберечь польские научные учреждения от идеологического доминирования, но также поддержать международные научные контакты. За свою относительную независимость философ заплатил высокую цену, теряя в 1968 году как все руководящие должности, так и влияние на польскую науку. В настоящее время в публикациях по истории польской науки он представлен исключительно в негативном свете в качестве реализатора программы сталинизации польской науки, что фактически деформирует его действительные достижения в послевоенной Польше.
Adam Schaff is one of the best-known Polish philosophers of the 20th century. Due to his ideological commitment, he was also a member of the circle of political decision makers, who had a huge influence on the entire Polish science. His work also included institutional changes in Polish sociology and philosophy related to the attempt to replace them by departments of historical materialism. However, these changes were made to a limited extent, thanks to which in 1956 it was possible to quickly restore the sociology and philosophy to their current scientific status. The very evaluation of Schaff’s activity in this process is not obvious, because apart from the keen implementation of party´s tasks, he was able not only to protect the institutions of Polish science from ideological dominance but also maintain contact with the world science. He paid the highest price for his relative independence, losing all posts and influences in Polish science in 1968. Nowadays, he appears in publications on the history of Polish science almost exclusively in the negative light, as the executor of the Stalinization programme of Polish science, which actually deforms his real achievements in post-war Poland.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2018, 18; 199-226
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WALKA JAKO PROBLEM MORALNY W TWÓRCZOŚCI MARII OSSOWSKIEJ
FIGHT AS A MORAL ISSUE IN THE WORK OF MARIA OSSOWSKA
Autorzy:
Konstańczak, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418376.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
Maria Ossowska
conflict
struggle
chivalric ethos
ethics of struggle
honour
Opis:
The author presented the concept of Maria Ossowska’s ethics of struggle. He also analyzed her views on morally acceptable ways of struggle. What is more, the author showed the evolution of chivalric ethos and analyzed its historical conditionings. In conclusion, he states that the moral character of the struggle depends on honorable behaviors of its participants.
Źródło:
Colloquium; 2015, 7, 1; 7-20
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwarunkowania bezpieczeństwa nauczycieli i uczniów w szkole
Autorzy:
Konstańczak, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147485.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
teacher
safety
school
Opis:
The author in his article takes up a problem of pupils’ and teachers’ safety at school. A safe school for pupils is a school that ensures development of their interests without violence, stress, respecting their feeling of freedom, and protecting their need of membership. For teachers a safe school is a well organized institution, which guarantees security at work, and at the same time does not demand additional educational services. Individual safety stands for a possibility of being oneself in a wellorganized society, so basically it is a result of guarantee of community, not our care of it. According to the author individual safety is different from collective safety. Threats at school are of twofold kind: known and anticipated, and unexpected. A school’s task is therefore to provide children and young people with a skill of independent facing any possible threats. Safety is often identified with order, which usually means a regular sequence of events, harmonious functioning of parts. However discipline, which has to introduce the school order, does not introduce authentic order, because it requires continuous control and supervision. This situation derives from the fact that school is a compulsory institution for many pupils, due to which they do not associate the school’s aims with their own ones. On the other hand teachers voluntarily take social actions in this institution. From the student’s point of view discipline is often apprehended as dehumanization of relations at school. Lack of feeling of safety increases parallelly with a progressive disintegration of the school system. This in turn brings implementation of new elements, which are entirely external to school assignments. A relatively isolated sub-system created by bodyguards, regardless of their techniques and dexterity, is a target of the students’ disguised war. Students win this clash since their efficiency is not covered in any calculations. Therefore the author is inclined towards the conviction that new elements in school functioning will not improve neither pupils, not teachers safety, because they will bring new planes of rivalry. Excessive confidence in technical side of safety in school functioning causes a transfer of specific relations "man versus system” onto its grounds. Administration and supervisory institutions controlling school functioning will inevitably remain the system, while pupils and teachers will stand on the opposite side. This is since teachers and pupils together create a specific homogeneous group, which can only exist in school conditions, never outside. Summary measures such as monitoring school, or bodyguards, do not eliminate threats, but only transfer them beyond the controlled zone. School has to be future directed, so also in the sphere of safety it has to anticipate new threats. And this a fundamental way to create "safe school”.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2008, 1(1); 151-158
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theory of sustainable development and social practice
Teoria zrównoważonego rozwoju a praktyka społeczna
Autorzy:
Konstańczak, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371503.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
eco-development
sustainable development
anthroposphere
biosphere
ecological crisis
safety
strategies of crisis’ overcoming
ekorozwój
rozwój zrównoważony
antroposfera
biosfera
kryzys ekologiczny
bezpieczeństwo
strategie pokonywania kryzysu
Opis:
The paper shows, that the hopes associated with globalisation, which were also supposed to overcome the effects of the ecological crisis, have not been fulfilled. This situation is associated with the fact that nowadays the biggest influence on the functioning of the global ecosystem is by man himself, who exists simultaneously in two environments: social and cultural. According to the author, all crises are global and furthermore embrace both environments in which man functions. Therefore, people are most at risk to pay for every crisis, including the ecological one. Human communities would be able to function in any environment, if they accept and implement sustainable development, which includes the functioning of the anthroposphere and the biosphere at the same time. Communities which were unable to do so, collapsed and even disappeared. In conclusion, the author claims that even today there is such a requirement. Today’s advocated sustainable development ensues from our species’ historical experiences. The implementation of sustainable development could provide the best optimal develop-ment conditions for both mankind and the natural environment.
Autor wskazuje, że nadzieje związane z globalizacją, która miała doprowadzić także do przezwyciężenia skutków kryzysu ekologicznego, nie spełniły się. Taki stan rzeczy wiąże z faktem, że współcześnie największy wpływ na funkcjonowanie ziemskiego ekosystemu ma sam człowiek egzystujący równoległe w dwóch środowiskach: społecznym i kulturowym. Zdaniem autora wszystkie zjawiska kryzysowe mają zasięg globalny, a ponadto obejmują oba środowiska, w których funkcjonuje człowiek. Dlatego każdy kryzys, w tym i ekologiczny, jest dotkliwie odczuwalny zwłaszcza przez ludzi. Społeczności ludzkie potrafiły funkcjonować w każdym środowisku, jeśli były w stanie przyjąć i realizować jakąś postać zasady zrównoważonego rozwoju, która obejmowała zarazem funkcjonowanie antroposfery i biosfery. Społeczności, które tego nie potrafiły, upadały a nawet ginęły. Autor w konkluzji stwierdza, że również obecnie istnieje taki wymóg, a zatem propagowana współcześnie zasada zrównoważonego rozwoju jest konsekwencją doświadczeń historycznych naszego gatunku i najlepszą drogą dla zapewnienia optymalnych warunków rozwoju zarówno dla ludzkości jak i środowiska naturalnego.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2014, 9, 1; 37-46
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 64

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies