Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Komunia św." wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Spory w Kościele w Polsce wokół sposobów przyjmowania Komunii św. w dobie pandemii w perspektywie historyczno-teologicznej
Contentions in the Church in Poland around the ways of receiving Holy Communion in times of pandemics in a historical and theological perspective
Autorzy:
Bartocha, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1550654.pdf
Data publikacji:
2021-07-07
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Holy Communion on the hand
Holy Communion on the tongue
pandemic
theological
disputes
Komunia św. na rękę
Komunia św. do ust
pandemia
spory teologiczne
Opis:
Doświadczenie czasu pandemii w Kościele w Polsce doprowadziło do intensyfikacji sporów wokół sposobów przyjmowania Komunii św. Różne kręgi, zwłaszcza tradycjonalistyczne, zaczęły propagować niewłaściwą argumentację teologiczną mającą na celu nie tylko podważenie zasadności udzielania Komunii św. na rękę, ale także możliwości ewentualnego zarażenia się wirusami przez Eucharystię. Celem artykułu jest ukazanie genezy tych sporów oraz reakcji Konferencji Episkopatu Polski i poszczególnych biskupów na działania podejmowane przez określone grupy osób bądź pojedyncze osoby rozpowszechniające, zwłaszcza w mediach społecznościowych, błędne poglądy teologiczne.  Po ukazaniu w pierwszej części opracowania istoty sporów oraz po wyodrębnieniu obszarów, do których można sprowadzić najczęściej pojawiające się błędy, w kolejnych częściach artykułu zostanie przedstawiona zarówno argumentacja historyczna, jak i teologiczna odnośnie kwestii udzielania Komunii św. na rękę.  Szerokie spojrzenie na zagadnienie, które w obecnym czasie wydaje się problemem krucjalnym, pozwoli wykazać prawdziwość postawionej we wstępie artykułu tezy. Błędem są bowiem wszelkiego rodzaju próby przeciwstawiania sobie obu form przyjmowania Komunii Świętej – „do ust” czy to „na rękę”. Nacisk w działalności mistagogiczno-katechetycznej Kościoła powinien być położony na to, co należy do istoty, czyli na godnym przyjmowaniu Najświętszego Sakramentu, a nie na absolutyzowaniu samej formy obrzędu. Spory w Kościele w Polsce wokół sposobów przyjmowania Komunii św. w dobie pandemii odsłoniły słabe strony życia Kościoła oraz rozwijające się przez lata nieprawidłowości, a także obnażyły poważne braki w formacji zarówno duchowieństwa, osób konsekrowanych jak i wiernych świeckich. Stąd też domagają się one konstruktywnej odpowiedzi ze strony Kościoła na płaszczyźnie jego pastoralnej działalności.
The experience of the time of the pandemic in the Church in Poland has led to the intensification of disputes about the ways of receiving Holy Communion. Various circles, especially traditionalists, began to promote inappropriate theological arguments aimed not only at undermining the legitimacy of Communion in the hand, but also the possibility of a contagion of viruses through the Eucharist. The purpose of this article is to show the genesis of these contentions and the reaction of the Polish Episcopal Conference and individual bishops to the actions taken by certain groups of people or individuals spreading erroneous theological views, especially in the social media.  After presenting the essence of the disputes in the first part of the study and after separating the areas to which the most frequent errors can be reduced, the following parts of the article will present both historical and theological arguments regarding the issue of distributing Holy Communion in the hand.  A broad look at the issue, which at the present time seems to be a crucial problem, will make it possible to prove the truth of the thesis stated in the introduction to the article. It is a mistake to try to oppose the two forms of receiving Holy Communion – “on the tongue” or “in the hand” to each other. The emphasis in the mystagogical and catechetical activities of the Church should be placed on what belongs to the essence, that is, on the worthy reception of the Blessed Sacrament, and not on absolutizing the form of the rite itself. Disputes in the Church in Poland concerning the ways of receiving Holy Communion in the time of the pandemic have exposed weaknesses in the life of the Church and irregularities which have developed over the years, as well as serious deficiencies in the formation of both clergy, consecrated persons and lay faithful. Hence they demand a constructive response from the Church at the level of her pastoral activity.  
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2021, 57, 1; 7-31
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misterium Eucharystii w świetle katechez z Agendy ks. Hieronima Powodowskiego a echa Soboru Trydenckiego
Mystery of the Eucharist in the Light of Catecheses from the Agenda of Fr. Hieronim Powodowski and Echoes of the Concil of Trent
Autorzy:
Pałęcki, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035174.pdf
Data publikacji:
2020-02-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Eucharystia
ofiara
Komunia św.
agenda
Sobór Trydencki
Eucharist
sacrifice
Holy Communion
Council of Trent
Opis:
Sobór Trydencki podjął zadanie przedłożenia nauki o Eucharystii, zwłaszcza w konfrontacji z nauką innowierców. Refleksja ta w sposób systematyczny została zawarta w dekretach uchwalonych na sesjach w 1551 i 1562 r. Naukę tę na płaszczyźnie pastoralnej, jako pomoc dla duszpasterzy, ujęto w Katechizmie Rzymskim, opublikowanym w 1566 r. W myśl nauki Soboru Trydenckiego w agendach polskich zamieszczano katechezy, które miały pomóc wiernym nie tylko zrozumieć głębię teologiczną sakramentów, ale również miały charakter parenetyczny. Przykładem są katechezy dotyczące Eucharystii znajdujące się w Agendzie ks. Hieronima Powodowskiego. Istotnym fundamentem w katechezach w Agendzie Powodowskiego dotyczących Eucharystii były teksty biblijne: zarówno obrazy starotestamentalne, jak też wydarzenia nowotestamentalne. Na podkreślenie zasługuje ukazanie Eucharystii w świetle całej historii zbawienia – od stworzenia świata aż do apogeum misterium Odkupienia. Wezwanie Chrystusa: „to czyńcie na moją pamiątkę” od początku chrześcijaństwa było realizowane w Kościele. Sakrament ten bowiem postrzegano jako źródło wszystkich sakramentów. Istotną treścią takiego ujęcia jest fakt, że Chrystus jest realnie obecny w misterium Eucharystii. Przyjęcie tej prawdy wymaga postawy wiary w realną obecność Chrystusa we Mszy św. Zakłada ona postawę wiary w przeistoczenie, podkreślając znaczenie Eucharystii jako ofiary. Oddzielnym zagadnieniem było przygotowanie wiernych do przyjęcia Komunii św. Zwracano uwagę na konieczność sakramentalnej spowiedzi w przypadku grzechów ciężkich. Jednocześnie Eucharystia chroni przed grzechami ciężkimi, odpuszcza grzechy lekkie, umacnia wiarę, nadzieję i miłość, a jednocześnie pozwala zachować pobożność. Dlatego wymagano postawy pokory i skruchy, na wzór setnika z Ewangelii, i zalecano, aby nie przystępować w roztargnieniu. Historyczne spojrzenie na misterium Eucharystii na pewno przyczyni się do pogłębienia świadomości eucharystycznej wśród wiernych i przyczyni się do pełnego, świadomego i czynnego uczestniczenia we Mszy świętej.
The Council of Trent undertook the task of presenting the doctrine of the Eucharist, especially in confrontation with the teaching of dissenters. This reflection was systematically included in the council decrees adopted at sessions in 1551 and 1562. At the pastoral level, this teaching, as an aid for priests, was included in the Roman Catechism, published in 1566. According to the teaching of the Council of Trent, catecheses were included in Polish agendas, which were to help the faithful not only understand the theological depth of the sacraments, but also had a parenetic character. An example are catecheses on the Eucharist on the agenda of Fr. Hieronim Powodowski. Biblical texts, both Old Testament images and New Testament events, were an important foundation in the Powodowski’s catecheses on the Eucharist. It is worth emphasizing the presentation of the Eucharist in the light of the whole history of salvation—from the creation of the world to the apogee in the mystery of Redemption. Christ’s call: “do this in remembrance of me” has been realized in the Church since the beginning of Christianity. This sacrament was seen as the source of all sacraments. The essential content of this approach is the fact that Christ is really present in the mystery of the Eucharist. Accepting this truth requires an attitude of faith in the real presence of Christ in Mass. It assumes an attitude of faith in transubstantiation, emphasizing the importance of the Eucharist as a sacrifice. Preparing the faithful to receive Holy Communion was a separate issue. Attention was drawn to the need for sacramental confession in the case of grave sins. At the same time, the Eucharist protects against grave sins, forgives venal sins, strengthens faith, hope and love, while maintaining piety. Therefore, humbleness and repentance were required, following the example of the Gospel centurion, and they were advised not to absentmindedly. A historical look at the mystery of the Eucharist will certainly contribute to the deepening of Eucharistic awareness among the faithful and will contribute to full, conscious and active participation in the Holy Mass.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 8; 91-110
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komunia Święta na sposób Wiatyku
Holy Communion in the way of Viaticum
Autorzy:
Kaszak, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469431.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Komunia św.
Najświętsza Eucharystia
niebezpieczeństwo śmierci
wierny chrześcijanin
Holy Communion
Eucharist
a danger of death
faithful Christians
Opis:
Specyfika Komunii św. na sposób Wiatyku polega na tym, że wierny chrześcijanin przyjmuje Go w najbardziej decydującym, a zarazem delikatnym momencie swojego życia, tzn. w chwili przejścia z tego świata do wieczności, a przynajmniej w bliskiej perspektywie tego momentu. Udzielanie i przyjmowanie Komunii św. jako Wiatyku jest jednym z najstarszych zwyczajów Kościoła. Wiatyk powinien przyjąć wierny znajdujący się z jakiejkolwiek przyczyny w niebezpieczeństwie śmierci. O wypełnienie tego obowiązku powinni zadbać przede wszystkim duszpasterze, ale także sam wierny oraz jego rodzina lub najbliżsi. W przypadku zaistnienia różnych wątpliwości duszpastersko-prawnych zawsze należy rozstrzygać na korzyść wiernego, zgodnie z zasadą, że najwyższym prawem jest zbawienie dusz.
The specificity of the Holy Communion in the way of Viaticum is receiving Him in the most decisive yet delicate moment of life, for example at the moment of passing from this world into eternity or at least in the short perspective of this moment. Giving and receiving Holy Communion as Viaticum is one of the oldest traditions of the Church. The faithful should receive Viaticum in any danger of death. Not only priests should take care of the fulfillment of this obligation, but also the faithful himself and his family and relatives. In the case of any pastoral and legal concerns the salvation of souls should be the most important so the problem should be always resolved in favour of the faithful.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2015, 22; 107-114
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojednanie sakramentalne: szczególna rola rodziny
Reconciliation sacramental: the special role of the family
Autorzy:
Biały, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1291813.pdf
Data publikacji:
2014-07-01
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
rodzina
owoce pojednania sakramentalnego
pokuta
dzieci
Komunia św.
fruit of sacramental reconciliation
repentance
Holy Communion
children
family
Opis:
Opierając się na Adhortacji „Christifideles laici”, autor przyjmuje założenie, iż należy „podjąć szerokie, pogłębione i systematyczne działania, wspierane nie tylko przez kulturę, ale także środkami ekonomicznymi i ustawodawstwem, ażeby zapewnić rodzinie warunki, by zgodnie ze swym powołaniem była pierwszym miejscem «humanizacji» osoby i społeczeństwa”. W tym celu zajął się tematem roli współczesnej rodziny w kwestii pojednania sakramentalnego. Postawił sobie pytanie, na ile rodzina, rozumiana jako pierwsze środowisko życia i poznania wiary, sprzyja (lub powinna sprzyjać) w doprowadzeniu do pojednania się (w szerszym znaczeniu tego słowa) ze sobą, z Bogiem, i z ludźmi? W odpowiedzi uzyskał przekonanie, iż w wychowaniu liczy się przede wszystkim atmosfera rodzinna, klimat wzajemnego przebaczenia, twórczej (kreatywnej) miłości, jedności. Dziecko w innym przypadku może mieć poważne trudności z rozumieniem sensu pojednania, co uwidocznić się może podczas spowiedzi św., a tym samym w kwestii potrzeby przystępowania do Komunii św. Może to także zaowocować brakiem zaufania do drugiej osoby, np. lękiem przed wejściem na drogę sakramentalnego małżeństwa. Może to skutkować również tendencjami do zejścia na tzw. złą drogę, a z czasem doprowadzić nawet do utraty wiary. Bez dobrego wzorca rodzicielskiego dziecko będzie miało poważne trudności w tworzeniu pozytywnych relacji do wszelkich wartości (rodzinnych, społecznych, religijnych); trudności w pojmowaniu głębszego sensu ich realizacji (np. poprzez potrzebę wspólnego ich przeżywania, tzn. świętowania w rodzinie).
Coming from the assumption (ie, based on the document, which is the exhortation Christifideles Laici) that we need “a vast, extensive and systematic work, sustained not only by culture but also by economic and legislative means, which will safeguard the role of family in its task of being the primary place of „humanization” for the person and society”, the author took up the subject of the role of the family in matters of sacramental reconciliation. He asked a question to what extent the family understood as the first environment of life and faith is (or should be) conducive to bringing about reconciliation (in the broader sense of the word): with each other, with god and with men? His conviction is that what counts in education is, first of all, a family atmosphere, a climate of mutual forgiveness, creative love and unity. otherwise the child may have serious difficulties in understanding the meaning of reconciliation, which might affect his confessions and his need to receive communion. this may also lead to lack of trust in other people, e.g. in fear to enter a sacramental marriage. Such a person may have a tendency to go astray, and sometimes even lose faith. Simply put, without a good parental pattern, the child will have serious difficulties in establishing positive relationships to all values: (family, social, religious); problems to understand a deeper meaning of their implementation (e.g. in the need for sharing them through celebrations in the family).
Źródło:
Studia nad Rodziną; 2014, 18, 1(34); 59-72
1429-2416
Pojawia się w:
Studia nad Rodziną
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Eucharist as a Sacrament Integrating the Family (Under Canon Law)
Eucharystia jako sakrament integrujący rodzinę (w ujęciu prawa kanonicznego)
Autorzy:
Janczewski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339288.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
canon law
family
communion
Eucharist
holy communion
integration
prawo kanoniczne
rodzina
wspólnota
Eucharystia
Komunia św.
integracja
Opis:
The Eucharist is the source and top of the Christian life. This article analyzes the regulations of canon law related to participation in the Eucharist and receiving holy communion by the family. The author aims to show how such activities affect the unification of the entire family community, spouses, their children, and even grandparents. The first part discusses the Eucharist as the sacrament of unity. The next one discusses the family’s partaking in holy communion. The last one shows the role of the sacrament in the life of mixed marriages and marriages between individuals of different Catholic rites.
Eucharystia jest źródłem i szczytem życia chrześcijańskiego. Niniejszy artykuł zajmuje się analizą przepisów prawa kanonicznego związanych z uczestnictwem w Eucharystii i przyjmowaniem Komunii św. przez rodzinę. Jego cel to ukazanie, w jaki sposób takie działania wpływają na integrowanie się całej wspólnoty rodzinnej, małżonków, ich dzieci, a nawet dziadków. W części pierwszej omówiono Eucharystię, jako sakrament jedności. Następna dotyczy przystępowania rodziny do Komunii św. Ostatnia ukazuje rolę tego sakramentu w życiu małżeństw mieszanych oraz o różnej przynależności obrządkowej.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 161-171
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eucharystia w procesie wtajemniczenia chrześcijańskiego
Eucharist in the Process of Christian Initiation
Autorzy:
Megger, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038099.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
inicjacja chrześcijańska
sakramenty inicjacji chrześcijańskiej
Eucharystia
Pierwsza Komunia św.
Christian initiation
sacraments of the Christian initiation
Eucharist
First Communion
Opis:
Katechizm Kościoła katolickiego przedstawia sakramenty inicjacji jako fundamenty całego życia chrześcijańskiego, przez które wierni coraz głębiej i doskonalej uczestniczą w życiu Bożym i postępują w miłości (zob. KKK 1212). Eucharystia dopełnia to wtajemniczenie i jest jego ostatnim etapem, ponieważ w niej swój szczyt osiąga dzieło dokonane przez Jezusa Chrystusa. Wierni odrodzeni przez chrzest i umocnieni darem Ducha Świętego, który upodobnił ich do Chrystusa, jednoczą się z Nim w Jego jedynej Ofierze. W ten sposób urzeczywistnia się komunia życia z Bogiem i jedność ludu Bożego, przez co objawia się i buduje Kościół. Ponadto Eucharystia celebrowana we wspólnocie stale pogłębia komunię z Chrystusem, odnawia życie łaski otrzymane na chrzcie i sprawia jego wzrost w postawie chrześcijańskiej miłości. Dlatego w artykule najpierw zostaje ukazany Sakrament Ołtarza jako źródło i szczyt życia Kościoła i jego członków, a następnie omówione jest w świetle dokumentów Kościoła powszechnego i polskiego przygotowanie do Pierwszej Komunii św., które odgrywa istotną rolę we wprowadzeniu do ostatniego z sakramentów wtajemniczenia i kształtowaniu duchowości eucharystycznej.
The Catechism of the Catholic Church (CCC) presents the initiation sacraments as the foundation of every Christian life through which the faithful more profoundly and perfectly participate in the divine life and charity (see  CCC 1212). The Eucharist makes this initiation complete and is its ultimate stage for the work of Jesus Christ culminates in it. The faithful are born anew in Baptism and strengthened by the gift of the Holy Spirit, who made them in the likeness of Christ. They unite with Him in His only Sacrifice. In this way, the communion of life with God and unity of the People of God become real, whereby the Church is revealed and built. Moreover, the Eucharist celebrated in a community deepens the communion with Christ, renews the life of grace received at Baptism and makes it grow in Christian charity. This is why the article starts with the Sacrament of the Altar  presented as a source and height of life for the Church and its members. Then, the study goes on to present the preparation for the First Communion in the light of documents created by the Universal Church and the Church in Poland. This preparation plays a crucial role in introduction to the final Sacrament of initiation as well as in the shaping of Eucharistic spirituality.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 21-41
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udzielanie Komunii Św. osobom rozwiedzionym? Analiza Adhortacji Amoris Laetitia papieża Franciszka
Communication of the blessed Eucharist to divorced persons? Analysis popes Francis adoration “Amoris laetitia”
Autorzy:
JANCZEWSKI, ZBIGNIEW
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662155.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Komunia św.
spowiedź
rozwód
małżeństwo cywilne
dyscyplina Kościoła rzymsko katolickiego
blessed Eucharist
penance
divorce
civil marriage
discipline of Roman Catholic Church
Opis:
Many catholic peoples after divorce can receive the blessed Eucharist. New popes document “Amoris laetitia” details relative to that question. This elaboration in the first part shows Eucharist as expression of unity in the Church and marriage. Next part is about receiving Body of Christ by persons leaves  in not sexual relations in the civil marriage. The last part is about Holly communion divorced persons on the scope of “Amoris laetitia”. This document not changes Doctrina of the Church in those matter. Pope Francis try changes only discipline of Roman Catholic Church.
 Niniejsze opracowanie stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czy osoby rozwiedzione, żyjące w nowych, niesakramentalnych związkach, całkowicie utraciły prawo do przyjęcia sakramentalnego Ciała Chrystusa, w świetle obowiązujących dokumentów Stolicy Apostolskiej, a szczególnie wydanej ostatnio adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia. Posynodalna adhortacja Amoris laetitia stanowi zwieńczenie i zarazem posumowanie wcześniejszych obrad Synodu Biskupów poświęconego małżeństwie i rodzinie. W obliczu skomplikowanej sytuacji rodzin poranionych, duszpasterze dla miłości i prawdy, mają obowiązek właściwego jej rozeznania. Stopień odpowiedzialności małżonków za rozpad ich małżeństwa nie jest równy w każdym przypadku i mogą wystąpić czynniki ograniczające zdolność podejmowania przez nich decyzji. Papież Franciszek zaznacza, że „nie można już mówić, że wszyscy, którzy znajdują się w sytuacji tak zwanej nieregularnej, żyją w stanie grzechu śmiertelnego, pozbawieni łaski uświęcającej”. Ponadto osoba znająca dobrze normę moralną może mieć duże trudności w zrozumieniu zawartych w niej wartości, albo też znaleźć się w określonych warunkach niepozwalających działać inaczej i podejmować inne decyzje bez zaciągania nowej winy. Tak więc mogą zaistnieć czynniki ograniczające zdolność podejmowania decyzji przez interesujące nas osoby. Skoro w takich przypadkach nie występuje przesłanka dobrowolności popełnianego grzechu konieczna, aby uznać go za ciężki, spowiednik, zgodnie z wielowiekową praktyką i nauczaniem doktrynalnym Kościoła, ma prawo, jak się wydaje, udzielić rozgrzeszenia, a przez to dopuścić do przyjęcia Eucharystii. Jednak przed rozgrzeszeniem proszący o sakrament powinni przejść dłuższy okres rozeznania swojej sytuacji duchowej pod kierownictwem swojego duszpasterza.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2016, 59, 2; 41-58
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem recepcji Adhortacji apostolskiej Amoris leatitia w kwestii przystępowania do sakramentów pokuty i Eucharystii osób rozwiedzionych
Reception problem of Apostolic exhortation Amoris leatitia in terms of admission to sacraments penance and holy communion divorced persons
Autorzy:
Janczewski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372560.pdf
Data publikacji:
2018-06-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Adhortacja Amoris laetitia
osoby rozwiedzione
Komunia św.
sakrament pokuty
rozeznanie
Exhortation Amoris laetitia
divorced persons
holy communion
sacrament of penance
discernment
Opis:
In the year 2015 pope Francis issued Apostolic exhortation Amoris la-etitia. This document raises among other things the problem admission to sacraments penance and holy communion divorced persons. The first part of this article concerns scientific discussion about sacraments for divorced persons before 2014 year. Next part is about receiving the Body of the Lord according to the Familiaris consortio i Amoris laetitia. On the third part are canonists and theologian interpretations of the popes Francis exhortation. Last part of article is about application of this document to local conditions in the word.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 2; 31-62
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo o sakramentach wtajemniczenia chrześcijańskiego jako imperatyw budujący communio familiaris
Canon law regarding christian initiation sacraments as a family communion-forming imperative
Autorzy:
Janczewski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21150587.pdf
Data publikacji:
2019-04-15
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
chrzest
bierzmowanie
Eucharystia
Komunia św.
sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego
prawo kanoniczne
wspólnota rodzinna
baptism
confirmation
Eucharist
holy communion
christian initiation sacraments
canon law
family community
Opis:
The baptism, the confirmation and the Eucharist are three christian initiation sacraments. The sacraments were instituted by Christ the Lord and entrusted to the Church. As actions of Christ and of the Church, they are signs and means by which faith is expressed and strengthened, worship is offered to God and our sanctification is brought about. Thus they contribute in the most effective manner to establishing, strengthening and manifesting ecclesiastical communion. The sacraments of christian initiation also to establishing, strengthening and manifesting family communion. This science article shows how the sacramental canon law inspired spouses to build a communio familiaris.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2019, 30, 2; 29-47
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Diskussion über die Unauflöslichkeit der Ehe im Zusammenhang mit dem nachsynodalen apostolischen Schreiben Amoris laetitia. Einige offene Fragen
The Discussion about the indissolubility of Marriage on the margin of Amoris laetitia. Some open questions
Dyskusja o nierozerwalności małżeństwa na marginesie adhortacji Amoris laetitia. Pytania otwarte
Autorzy:
Machinek, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595318.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Amoris laetitia
indissolubility of the marriage
divorce and remarried people
pastoral care
holy communion
nierozerwalność małżeństwa
rozwiedzeni powtórnie zaślubieni
troska duszpasterska
Komunia św.
Opis:
The indissolubility of sacramental marriage has been over the centuries the crucial point of the teaching of the Catholic Church about marriage based on the Jesus’ expressions about marriage and divorce. The indissolubility of marriage can be understood in a twofold manner. The first dimension is the moral indissolubility which means a serious moral obligation of being faithful towards the husband. Marriage should not be dissolved but in fact it is dissolved in an increasing number of Christian couples. But there is also the second dimension – the ontological indissolubility. Being a creation of God the sacramental marriage cannot be dissolved, even if the relationship breaks apart. Though Pope Francis emphasizes that the Church’s teaching about marriage remains unchanged, some passages of the Papal Letter cannot be interpreted clearly. As a result, the statements of the particular bishop conferences as well as the guidelines launched by some bishops concerning the pastoral care of divorced and remarried couples are ambiguous. The author of the article stands for the integral keeping of the entire teaching of the church about the indissolubility of the sacramental marriage in every new proposal for the pastoral care of people living in “irregular” situations.
Nierozerwalność sakramentalnego małżeństwa była przez wieki centralnym punktem nauczania Kościoła katolickiego o małżeństwie, bazującego na wypowiedziach Jezusa na temat małżeństwa i rozwodu. Pojęcie „nierozerwalność małżeństwa” można rozumieć w dwojaki sposób. Pierwszym wymiarem jest nierozerwalność moralna, która oznacza poważne zobowiązanie do wierności wobec prawowitego małżonka. Małżeństwo nie powinno być rozwiązywane, jednak w praktyce rozpada się i ostatecznie rozchodzi się pokaźna liczba chrześcijańskich małżeństw. Jednak jest jeszcze drugi wymiar, jakim jest nierozerwalność ontologiczna. Jako Boże dzieło sakramentalne małżeństwo nie tylko nie powinno, ale nie może zostać rozwiązane nawet wtedy, gdy rozpada się relacja między małżonkami. Mimo deklaracji papieża Franciszka, że nauczanie Kościoła w tym obszarze pozostaje niezmienione, pewne fragmenty adhortacji mogą być różnie interpretowane. W efekcie oświadczenia różnych episkopatów oraz pierwsze instrukcje duszpasterskie wydane przez biskupów, a dotyczące duszpasterstwa rozwiedzionych żyjących w nowych związkach, są bardzo różne. Autor artykułu opowiada się za tym, by we wszystkich nowych propozycjach dotyczących duszpasterstwa osób znajdujących się w sytuacjach nieregularnych zachowana została integralność nauczania Kościoła o nierozerwalności małżeństwa.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 121-140
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies