Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kazimierz Jagiellończyk" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Edycja krytyczna dokumentu z 1465 roku Kazimierza Jagiellończyka zezwalającego na budowę wodociągu w Bieczu
Critical Edition of a Document from 1465 by Kazimierz Jagiellończyk Allowing for the Construction of a Water Main in Biecz
Autorzy:
Soczek, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143737.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
Biecz
wodociągi
Kazimierz Jagiellończyk
miasta małopolskie
waterworks
Casimir IV Jagiellon
towns of Lesser Poland
Opis:
Wydawany dokument dotyczy zezwolenia Kazimierza Jagiellończyka na budowę wodociągu w mieście Biecz. Źródło to jest ważne dla historii wodociągów w Polsce, a także do dziejów gospodarczych Biecza. Edycja została dokonana według zaleceń projektu instrukcji wydawniczej Adama Wolffa z uwzględnieniem rozwiązań zastosowanych w najnowszych wydawnictwach źródłowych.
The document issued contains the permission of Casimir IV Jagiellon to build a water supply system in the town of Biecz. This source is important for the history of waterworks in Poland, as well as for the economic history of Biecz. The edition was prepared following the recommendations included in the draft of Adam Wolff’s publishing instruction, taking into account the solutions introduced in the most recent source publications.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2019-2020, 69-70; 27-34
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krzysztof Rafał Prokop, Św. Kazimierz Jagiellończyk
Autorzy:
Przybylski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640758.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
RecenzjaKRZYSZTOF RAFAŁ PROKOP, ŚW. KAZIMIERZ JAGIELLOŃCZYK, WYDAWNICTWO APOSTOLSTWA MODLITWY, KRAKÓW 2008, SS. 77
Źródło:
Studia Religiologica; 2008, 41
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:
Studia Religiologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O liczebności dworu królewskiego Kazimierza Jagiellończyka w świetle spisów dworzan z 1470 i 1478 r.
Autorzy:
Nalewajek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040882.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Polish royal court
royal accounts
the Jagiellonian Dynasty (Jagiellons)
Kazimierz Jagiellończyk (Casimir IV Jagiellon)
polski dwór monarszy
rachunki królewskie
Jagiellonowie
Kazimierz Jagiellończyk
Opis:
W nieopublikowanych fragmentach rachunków podskarbińskich Tomasza Trąmbczyńskiego z 1470 i 1478 r. przechowywanych w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie (Zespół Archiwum Skarbu Koronnego, Oddział 1 Rachunki Królewskie, sygn. 338; Oddział 85 Rejestry Popisowe Wojska Koronnego, sygn. 1) znajdują się całościowe wykazy dworzan konnych Kazimierza Jagiellończyka, które stanowią bezcenne źródła wiedzy o organizacji, składzie i liczebności polskiego dworu monarszego w tym okresie. Między innymi ukazują czytelne rozróżnienie członków dworu, którzy posiadali w służbie poczty konne, na dworzan i pokojowców królewskich. Z wykazów wynika, że w skład dworu królewskiego w tym czasie wchodziło na stałe około 80 osób mających poczty konne. Połowę tej liczby stanowili członkowie dworu pełniący funkcje dworzan królewskich łącznie z należącymi do tej grupy osobami piastującymi urzędy centralne i nadworne. Do 40 osób dochodziła również liczba pokojowców królewskich mających poczty konne. Na podstawie danych opartych na wykazach dworzan konnych można oszacować, że w pocztach członków dworu króla Kazimierza Jagiellończyka w 1478 r. znajdowało się w sumie około 650–660 koni. Z ustaleń tych wynika, że w skład dworu władcy wchodziło 30 osób z pocztami konnymi więcej, niż obliczyła w oparciu o opublikowane rachunki królewskie M. Wilska. Uwzględniając nowe dane można przyjąć, że dwór króla Kazimierza Jagiellończyka liczył co najmniej 160 osób, a przy uwzględnieniu liczebności pocztów konnych około 730–740 osób.
The hitherto unpublished excerpts from the account record of sub-treasuries from the years 1470 and 1478, which were dispensed by Tomasz Trąmbczyński, and which are kept in the Central Archives of Historical Records in Warsaw (Crown Treasury Archive Complex, Branch 1 Royal Accounts, ref. no. 338; Division 85 Crown Army Signature Registers, ref. no. 1) feature comprehensive lists of equerries with the court of Casimir IV Jagiellon, therefore constituting invaluable sources of knowledge about the organization, composition and population of the Polish royal court at that time. Among some of the insights they offer is the clear distinction between courtiers and royal valets among the members of the court who maintained post riders in their service. The inventory indicates that the royal court at that time consisted of about 80 persons having post riders at their disposal. Half of this quorum was composed of the members of the court who served as royal courtiers, including those who held central and court-based offices. The group of royal valets with post riders at their disposal also amounted to 40 people. Based on the data drawn from the lists of equerries, it can be estimated that in 1478 there were about 650–660 horses in the postal service of the members of the court of King Casimir IV Jagiellon. These findings show that the court of the ruler consisted of 30 persons with post riders more than calculated by M. Wilska on the basis of the published royal accounts. Taking into account the new data, it can be assumed that the court of King Casimir IV Jagiellon consisted of at least 160 courtiers, while upon consideration of the number of equestrian postal units, it may be inferred that this quorum encompassed 730–740 persons.
Źródło:
Res Historica; 2021, 52; 61-83
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O okolicznościach narodzin królewskich dzieci w świetle itinerarium Kazimierza Jagiellończyka i Elżbiety Rakuskiej
On the Circumstances of the Births of Royal Children in the Light of the Itineraries of Kazimierz Jagiellończyk and Elżbieta Rakuska
Autorzy:
Możejko, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1997536.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Opis:
On 10 February 1454, the Polish King, Kazimierz Jagiellończyk (born 1427) married Elżbieta Rakuska (born around 1436/1437), daughter of the German, Czech, and Hungarian king, Albrecht II Habsburg and Elizabeth of Luxemburg. Kazimierz Jagiellończyk and Elżbieta had 13 children, 7 daughters (two of them – also called Elżbieta – died in early childhood and 6 sons. So, in total, 11 children survived into adulthood. The royal couple gave birth to children with a certain regularity, more or less every several months, especially in the first years of their marriage. It is well‑known that Elżbieta accompanied Kazimierz Jagiellończyk on his journeys for many years. Research has revealed the itineraries of the King and his wife. This article analyzes these itineraries with regard to the details of the journey and the place of conception of individual royal children. The analysis reveals that, especially in the first years of the marriage, King Kazimierz Jagiellończyk spent a lot of time journeying between different places. This was not just a consequence of the custom (common then) of royal progresses, but also of the military situation. Queen Elżbieta did not give up the company of her husband on his journeys, although she did not venture into areas directly affected by warfare. So it is not surprising that the first royal offspring – the future Czech and Hungarian King Władysław – saw the light of day in Wawel Castle, but he was conceived outside Kraków. Possibilities include Łuków, Kazimierz Dolny, Radom, Opoczno, or, finally, Piotrków. Nor is it difficult to see that from the moment of the birth of their first‑born son to Elżbieta’s next pregnancy, the royal pair were practically never parted, leaving Kraków together, travelling and spending time in Lithuania. Their daughter Jadwiga was conceived during a winter stay in Lithuania, most likely in Wilno. The next children were also conceived during the couple’s long visits to Lithuania: Kazimierz in winter, and Jan Olbracht in spring. Most likely, their son Aleksander was conceived in Łęczyca. In turn Zofia was conceived in Breść Kujawski. It is difficult to fix the place where Elżbieta (1) was conceived; it happened while travelling, at the time of one of the couple’s brief stops in Kłodawa, Łęczyca, Piotrków, or Parczew. Zygmunt was conceived in Łęczyca, and Fryderyk in Kraków. He was the first but not the only one of the royal children to be conceived in Wawel Castle; his sisters Elżbieta (2) and Barbara were conceived there too. Anna, older than Barbara, was conceived somewhere en route between Lublin and Nowe Miasto Korczyn. Like their eldest brother, the majority of the royal children were born in Wawel Castle. Exceptions were: Zygmunt, born in Kozienice (in this case, we know that this was a result of a search for a place safe from plague), Anna, born in Nieszawa (almost to the birth, the Queen accompanied her husband on his current journey), and Barbara, born in Sandomierz. The King was present at the following births: of Władysław, Jan Olbracht, Zofia, Elżbieta (1), Zygmunt, Fryderyk, Elżbieta (2), and Barbara. We know the dates of the christenings of several of the children: Władysław – 4 April 1456 (more than a month after his birth; his parents set off on a journey when he was almost two months old); Kazimierz – 5 November 1458 (more than a month after his birth; the christening waited till the King returned; the royal couple set off on a journey three months after his birth); Jan Olbracht – christened three days after his birth (30 December); Zofia – christened a week after being born (her parents set off on a journey five months after her birth). The King was certainly present at the christenings of Elżbieta (1) in June 1465 (a week after her birth), Zygmunt, Fryderyk (christened eleven days after being born), Elżbieta (2), and Barbara (eleven days elapsed between her birth and her christening). If we look at the bates of birth of the children of Kazimierz Jagiellończyk and Elżbieta, we also see that in the first few years the gaps between a birth and a subsequent pregnancy were quite short. Between 1456 (the first birth) and 1461, pregnancies occurred at the following intervals: the second pregnancy was nine months from the first birth; the third pregnancy was five to five and a half months after the second; the fourth was around seven months after the third birth; and the fifth pregnancy came eleven to twelve months after the fourth birth. After the birth of a fifth child (Aleksander), there was a gap of more than two years before the Queen’s next pregnancy, a subsequent conception being in September 1463. From the birth of her sixth child to her seventh pregnancy there was an interval of four to five months; from the seventh birth to the eighth pregnancy there was an interval of around ten to eleven months; from the eighth birth to the ninth pregnancy, it was eight months. After this eighth birth (27 April 1468), it was three years before the Queen was pregnant again, this interval being most likely caused by illness (perhaps miscarriage). It was only around mid‑September 1471 that the Queen was pregnant again. After giving birth to her tenth child (20 April 1472), there was a gap of more than three years. The Queen only became pregnant again in June 1475. The child was born in March 1476, and a further conception took place more or less eighteen months later. We cannot discuss the date and place of conception of the royal daughter Elżbieta (3); we do not have annual data relating to the date of her birth.
Źródło:
Studia z Dziejów Średniowiecza; 2020, 24; 126-158
2544-2562
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Średniowiecza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pieczęć królewicza Kazimierza Kazimierzowica Jagiellończyka z okresu starań o koronę węgierską i jej program polityczny
Autorzy:
Titkow, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603501.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
sfragistyka
heraldyka
Jagiellonowie
Habsburgowie
św. Kazimierz Jagiellończyk
Władysław Warneńczyk
polityka dynastyczna
sphragistics
heraldry
Jagiellons
Habsburgs
St. Casimir Jagiellon
Władysław III of Varna
dynastic policy
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza pieczęci królewicza Kazimierza Kazimierzowica Jagiellończyka z okresu jego starań o koronę węgierską w latach 1471–1472. Po zaprezentowaniu źródła autor dokonuje interpretacji jego programu ideowo-politycznego w kontekście rywalizacji habsbursko-korwińsko-jagiellońskiej w trzeciej ćwierci XV w.
The article deals with the seal of Prince Casimir Jagiellon (the second son of King Casimir IV) from the period of his claims to the Hungarian Crown in 1471–1472. After presenting the source material, the author interprets his ideological and political programme in the context of the rivalry between the Jagiellons, Habsburgs and Corvinus in the third quarter of the fifteenth century.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2019, 57
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska a imperium mongolskie oraz Złota Orda w latach 1241–1502
Poland, the Mongol Empire and the Golden Horde in the Years 1241–1502
Autorzy:
Bojko, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038465.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
ułus
najazdy
muzułmanie
jarłyk
Mongołowie
Czyngis-chan
Ułus Dżocziego
Złota Orda
Batu-chan
Tatarzy
Legnica
Połowcy
Henryk II
Saraj
Chorezm
Kazimierz Wielki
Ruś halicko-włodzimierska
Witold
Worskla
Kazimierz Jagiellończyk
Moskwa
Ugra
Aleksander
Mongols
Ulus
Genghis Khan
Jochi Ulus
Golden Horde
Batu Khan
Tatars
Cumans
Henry the II Pious
Sarai
Khawarezm
Muslims
Casimir the Great
Kingdom of Galicia-Volhynia
Vytautas
Vorskla
Casimir IV
Moscow
jarlig
Alexander Jagiellon
Opis:
W związku z najazdem w 1241 roku armii Batu-chana na Europę Środkową i Wschodnią doszło do pierwszego, bardzo niefortunnego dla Polski spotkania z ówczesnym imperium mongolskim. Klęska pod Legnicą, śmierć księcia Henryka II Pobożnego, upadek państwa Henryków na Śląsku nie tylko odsunęły o kilka dekad proces zjednoczenia ziem polskich, ale też w praktyce wyeliminowały Piastów śląskich ze skutecznej rywalizacji o przyszłe zjednoczenie Polski. Jedynie śmierć wielkiego chana Ugedeja skłaniająca Batu-chana do powrotu wraz z armią do Mongolii uratowały Polskę i Węgry od długotrwałego zniewolenia, które spotkało księstwa ruskie. Kolejne mongolskie najazdy na Polskę z lat 1259 na 1260 oraz z przełomu roku 1287 na 1288 jedynie pogłębiły proces upadku gospodarczego i zniszczeń ziem polskich. Klęski poniesione przez Mongołów w walkach z egipskimi Mamelukami oraz upadek Królestwa Jerozolimskiego w 1291 roku spowodowały, że Zachód stracił zainteresowanie nawiązywaniem politycznych układów z Mongołami. W Europie Wschodniej umocniła się natomiast zachodnia dzielnica imperium mongolskiego, tzw. Złota Orda, która zaczęła odgrywać znaczącą rolę w życiu politycznym całego regionu. Szczyt jej potęgi przypadał na pierwszą połowę XIV wieku za rządów chanów Uzbeka i Dżanibeka. Od drugiej połowy XIV wieku widoczne jest osłabienie Złotej Ordy. W wieku XV przekształciła się ona w tzw. Wielką Ordę. Powstrzymanie chana Wielkiej Ordy Ahmeta w 1480 roku nad Ugrą przez księcia moskiewskiego Iwana III było triumfem Moskwy. Polska natomiast traciła jednego z nielicznych sojuszników na wschodzie. Nieudzielenie zaś przez króla polskiego Aleksandra Jagiellończyka w 1502 roku wsparcia ostatniemu chanowi Wielkiej Ordy Szach-Achmadowi umożliwiło zniszczenie Wielkiej Ordy przez sojusznika Iwana III, władcę Chanatu Krymskiego, chana Mengli Gireja. Upadek Wielkiej Ordy dla Polski oznaczał symboliczne zakończenie wspólnej historii zapoczątkowanej jeszcze najazdem Mongołów z 1241 roku. Dla Rosji był ostatecznym potwierdzeniem zrzucenia przez nią zwierzchności tatarskiej. Dla Chanatu Krymskiego, który niszcząc Wielką Ordę, de facto zrywał dotychczasowe związki z dawnym imperium mongolskim, oznaczał natomiast, iż stawał się on częścią nowego, kształtującego się wówczas ładu polityczno-gospodarczego w Europie Wschodniej.
The army of Batu Khan’s 1241 invasion of Central and Eastern Europe was the first, highly unfortunate encounter between Poland and the Mongol empire. The defeat at Legnica, the death of Prince Henry the Pious, and the collapse of his line’s reign in the Duchy of Silesia not only delayed the unification of Poland by decades, but in practice it also eliminated the Silesian Piasts from effective competition for the future Polish union. It was only the death of Ögedei Khan that forced Batu Khan to return with his army to Mongolia and that saved Poland and Hungary from a prolonged enslavement that was the fate of Ruthenian duchies. The subsequent Mongol invasions of Poland at the turn of 1260 and 1288 only deepened the process of economic decline and destruction of Poland. The defeat suffered by the Mongols in the battles with the Egyptian Mamluks and the collapse of the Kingdom of Jerusalem in 1291 made the West lose interest in establishing political relations with the Mongols. In Eastern Europe, the western domain of the Mongol Empire, the so-called Golden Horde, grew in strength, and began playing a significant role in the political life of the entire region. The peak of its power was in the first half of the fourteenth century during the reign of Öz Beg and Jani Beg khans. From the second half of the fourteenth century faltering of the Golden Horde began. In the fifteenth century it was transformed into the so-called Great Horde. The Grand Prince Ivan III of Muscovy’s Great Stand on the Ugra River against Khan Akhmat’s Great Horde in 1480 was a Muscovite triumph. Poland, however, lost one of its few allies in the east. The Polish King Alexander Jagiellon’s failure in 1502 to support the last Khan of the Great Horde, Shah-Akhmad, made way for the destruction of the Great Horde by Ivan III’s ally, the ruler of the Crimean Khanate, Meñli I Giray. The fall of the Great Horde meant a symbolic end of shared history between Poland and Mongolia, which had begun with the invasion Mongol in 1241. For Russia, it was the final confirmation of its dropping its sovereignty to the Tatars. For the Crimean Khanate, which de facto broke off previous relations with the former Mongol empire by destroying the Great Horde, meant, however, that it become part of a new, emerging political and economic governance in Eastern Europe.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 31, 4; 169-206
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawodawstwo dla miast z wczesnego okresu polskiego parlamentaryzmu (do 1468 roku)
Legislation for Cities Dating Back to the Early Period of Polish Parliamentarism (to 1468)
Autorzy:
Mikuła, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/924153.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Sejm
parliament
Władysław Jagiełło
Władysław Warneńczyk
Kazimierz Jagiellończyk
Magdeburg law
statutes
acts
Middle Ages
Kingdom of Poland
municipal law
Opis:
An intensive development of Polish parliamentarism took place in the 15th century; the composition, procedures and competence scope of the General Sejm (Polish parliament) were being established, an example of which may be the principle that the Polish gentry was to be represented in Parliament by elected deputies – two from each land. Among the numerous regulations established at all kinds of conventions which took place in the early period of Polish parliamentarism, there were issues devoted to cities and town dwellers. Among them, one should mention, among others, regulations relating to trade and trade routes, those counteracting the high costs of life, changes relating to the principles of court proceedings, and taxes. Numerous regulations had to be reevaluated and reconsidered at successive parliamentary sessions, also in the 16th century, which testifies to the fact that due to the resistance of the townsfolk, the regulations passed by the sejm, had not been applied. Yet the overall evaluation of parliamentary legislation dating back to the early period of Polish parliamentarism, does not allow one to conclude that this legislation was unequivocally anti-urban. Numerous laws and regulations which had been passed in the interest of the gentry were also favorable to the townsmen.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2014, 7, 1; 133-145
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przywilej Kazimierza Jagiellończyka dla Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1447 roku. Kształtowanie się treści na tle tekstologii aktu
The 1447 Charter of Casimir Jagiellon for the Grand Duchy of Lithuania. The Formation of Its Content Through the Textual Criticism of the Text
Autorzy:
Bierastavy, Hlieb
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832815.pdf
Data publikacji:
2021-10-25
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Casimir Jagiellon
charters of grand Lithuanian dukes
1447 Charter of Casimir Jagiellon for the Grand Duchy of Lithuania
grand dukes of Lithuania Chancery
textual criticism
Kazimierz Jagiellończyk
przywileje wielkich książąt litewskich
przywilej Kazimierza Jagiellończyka dla Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1447 r.
kancelaria wielkich książąt litewskich
tekstologia
Opis:
Celem artykułu jest ustalenie możliwych źródeł, z których korzystali twórcy tekstu przywileju Kazimierza Jagiellończyka dla Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1447 r., a także inspiracji pojedynczych jego części – artykułów, klauzul. Badanie problemu możliwe jest m.in. dzięki metodzie tekstologicznej, której jednym z zadań jest zestawienie badanego aktu z innymi tego typu tekstami. Wykorzystując tę metodę do analiz, możemy ustalić zarówno bezpośrednie zapożyczenia poszczególnych fragmentów w przywileju, jak i wskazać na wzorowanie się na formularzu innych aktów.
The article aims to investigate the possible sources used by the authors of the 1447 charter of Casimir Jagiellon for the Grand Duchy of Lithuania and examine the feasible sources of its individual fragments, articles, and clauses. The research is made possible by, among other things, the textual criticism method, which concentrates on comparing the text with the other relevant texts. The method allows us to determine the direct borrowings of the individual articles or clauses to this charter and indicate the forms of other acts used as models.
Źródło:
Rocznik Lituanistyczny; 2021, 7; 7-38
2450-8454
2450-8446
Pojawia się w:
Rocznik Lituanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja pruskiego przywileju inkorporacyjnego Kazimierza Jagiellończyka w Gdańsku w XV–XVI w.
The Reception of Kazimierz Jagiellończyk’s Prussian Privilege of Incorporation in Gdańsk in the Second Half of the Fifteenth Century
Autorzy:
Grulkowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106637.pdf
Data publikacji:
2022-09-16
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
privileges
Prussian states
Gdańsk envoys
Opis:
In 1454, King Kazimierz IV Jagiellończyk incorporated Prussia intothe Kingdom of Poland. This act became the direct cause of the Thirteen Years’ War with the Teutonic Order. The privilege of incorporation (Privilegium incorporationis) of March 6, 1454, granted to representatives of the Prussian states at that time, became the most important source of rights that created the legal basis for the autonomy of Royal Prussia within the Polish‑Lithuanian Commonwealth. The original of the document was kept in the Toruń archives. Numerous copies from the sixteenth to the eighteenth centuries testify to a considerable interest in issues relating to the autonomy of Royal Prussia. This resulted from the actions of the Commonwealth of Poland aimed at limiting the political separateness of Prussia. The subject of the article is the question of knowledge of the content of the incorporation privilege in Gdańsk in the period immediately after the end of the Thirteen Years’ War (after 1466). In 1470, Gdańsk obtained a copy of the privilege (which has not survived to this day), sent from Toruń. A second copy is in a manuscript drawn up in 1485 in connection with the participation of envoys from Gdańsk in the congress of Prussian states in Toruń. During this congress, King Kazimierz Jagiellończyk demanded the levying of new taxes in Prussia to meet the needs of royal policy. This met with opposition from the Prussian states and led to a dispute with the King. Central to the matter were the rights of the Prussian states set out in the Privilegium incorporationis of 1454. It is to be assumed that the Gdańsk sources presented in the article are among the oldest identified copies of the incorporation privilege.
Źródło:
Studia z Dziejów Średniowiecza; 2022, 25; 363-398
2544-2562
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Średniowiecza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
RZYMSKA EDYCJA HYMNÓW O ŚW. KAZIMIERZU Z ROKU 1525 I JEJ STAROPOLSKIE TŁO
THE ROMAN EDITION OF THE HYMNS OF ST. KAZIMIERZ OF 1525 AND HER OLD POLISH BACKGROUND
Autorzy:
Okoń, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592142.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Vilnius
Matthew Chrysostom Wołodkiewicz
Grzegorz Święcicki
hymns
Pope Leo X
Zaccaria Ferreri
St. Casimir IV
Wilno
Mateusz Chryzostom Wołodkiewicz
hymny kościelne
papież Leon X
św. Kazimierz Jagiellończyk
Opis:
Przedmiotem uwagi są hymny o św. Kazimierzu wydane przez biskupa humanistę Zachariasza Ferreriego (Zaccaria Ferreri) w zbiorze Hymni novi ecclesiastici (Rzym 1525). Spisał je Ferreri cztery lata wcześniej w Wilnie, gdy jako nuncjusz papieża Leona X prowadził proces kanonizacyjny królewicza Kazimierza Jagiellończyka. Autor omawia w związku z tym żywot królewicza, a następnie poświęcone mu hymny Ferreriego jako wczesną promocję św. Kazimierza w całym Kościele. Podobnie jak cały zbiór, hymny te są przykładem odchodzenia od tradycji hymnów średniowiecznych. Tym bardziej godna uwagi jest ich recepcja w XVII wieku: zostały one ponownie wydane w Wilnie w roku 1604 z okazji kanonizacji, a w 1606 roku przełożono je na język polski. Autor analizuje przekład i jego stosunek do oryginału.
The object of attention are the hymns of St. George. Kazimierz issued by Bishop-humanist Zacharias Ferreri (Zaccaria Ferreri) in the set Hymni Novi ecclesiastici (Rome, 1525). Ferreri wrote it four years earlier in Vilnius, when as the nuncio of Pope Leo X led the canonization of Prince Casimir. The author discusses the life of the prince, and then hymns by Ferreri, as an early promotion of St. Kazimierz throughout the Church. Like the entire collection, the hymns are an example of departure from the tradition of medieval hymns. Even more remarkable is their reception in the 17c.: they have been re-issued in Vilnius in the year 1604, on the occasion of the canonization, and in 1606 were translated into Polish. The author discusses the translation and its relationship to the original.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2017, 1; 91-110
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Służba na dworze królewskim drogą do kasztelanii spycimierskiej na przykładzie nominacji z lat 1483–1496
Service at the royal court as a way to the spycimierskie castellany on the example of nominations in 1483–1496
Autorzy:
Kałużny, Jędrzej Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130195.pdf
Data publikacji:
2022-09-15
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Spycimierz
kasztelan
kasztelania
chorągiew nadworna
dwór
XV wiek
Kazimierz Jagiellończyk
Jan Olbracht
dworzanie konni
castellan
castellany
court company
court
15th century
Casimir IV Jagiellon (Kazimierz Jagiellończyk)
John I Albert (Jan Olbracht)
Opis:
W ostatnich dwóch dekadach XV w. urząd kasztelana spycimierskiego powierzany był dworzanom konnym władców Polski Kazimierza Jagiellończyka i Jana Olbrachta. Urząd kasztelana sprawowali wówczas między innymi: Rafał Leszczyński, Mikołaj Bronowski, Mikołaj Lubrański i Jan Jarand Brudzewski. Wchodzili oni w skład chorągwi nadwornej i tworzyli tym samym bezpośrednie otoczenie monarchów. Sprawując funkcje dworzan konnych, należeli do osobistego oddziału królewskiego, prowadząc swoje konne poczty.
In the last two decades of the 15th century, the function of the castellan of Spycimierz was entrusted to the king’s courtiers: Rafał Leszczyński, Mikołaj Bronowski, Mikołaj Lubrański and Jan Jarand Brudzewski. They were members of the court equestrian company that was part of the private court of the kings of Poland. This text is based on analyzed source material, which made it possible to trace their court and clerical careers before and after serving as the castellan of Spycimierz.
Źródło:
Biuletyn Uniejowski; 2022, 11; 9-25
2299-8403
Pojawia się w:
Biuletyn Uniejowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies