Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kaczyński, Adam" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
The soviet security services in Volyn in 1944-1947
Autorzy:
Kaczyński, Adam Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653700.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Soviet secret police in Volyn
NKVD
NKGB
Volyn
World War II
underground movement in Volyn
Opis:
History of the Soviet secret police in Volyn is a perfect example to illustrate the main problems of Soviet power in controlling the newly incorporated and also hostile to the USSR territory. On the one hand, we are dealing with an extremely efficient reproduction of power structures, but on the other hand we are dealing with a shortage and an exceptionally poor quality of personnel forming the new system. An early preparation of foundations of the new administration and managerial personnel had been largely nullified after the arrival in Volyn. For the Soviet secret police, this situation is perfectly noticeable both in their structure, and also in temporary efforts of the authority aiming at rescuing plans which are falling apart. In contrast to earlier liberated eastern districts of Ukraine by the Red Army, where the reconstruction of prewar structures did not encounter with resistance, Volyn was an extremely difficult and dangerous area. As far as the District Departments of the NKVD and NKGB formed on the east freely develop their activities and had no major problems with the reconstruction of departments and sections standing lower in the organizational hierarchy, so in Volyn even the best trained and experienced commanders were not able to perform their tasks without the adequate preparation of regular officials. In order to find a remedy for the dramatic shortage of personnel in the ranks of the Soviet secret police former partisans were massively conscripted, and local residents formed additional Destructive Troops.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2012, 47
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cerkiew Prawosławna na Wołyniu w pierwszym powojennym dziesięcioleciu
Autorzy:
Kaczyński, Adam Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653680.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Cerkiew Prawosławna na Wołyniu
Pełnomocnik ds. Cerkwi Prawosławnej
podporządkowanie
Cerkwi Prawosławnej na Wołyniu Patriarchatowi Moskiewskiemu
Ukraińska SRR po II wojnie światowej
Opis:
Artykuł poświęcony jest losom Cerkwi Prawosławnej na Wołyniu w pierwszym powojennym dziesięcioleciu. Autor we wstępie opisuje losy ukraińskiego prawosławia w okresie II wojny światowej oraz omawia przebieg i skutki rozłamu na cerkwie Autonomiczną i Autokefaliczną. W części dotyczącej sytuacji Prawosławia w okresie instalacji władzy radzieckiej w sposób szczegółowy przedstawia działania odtworzonej w 1943 r. Cerkwi Prawosławnej Patriarchatu Moskiewskiego oraz jej powiązań ze strukturami władzy państwowej, w tym z obwodowymi pełnomocnikami ds. Cerkwi Prawosławnej, zadaniem których było rozpoznanie sytuacji na Wołyniu, a w dalszej perspektywie przejęcie pełnej kontroli nad duchowieństwem, wyrazem którego miało być zakończenie rozłamu i zjednoczenie wołyńskiego prawosławia pod patronatem Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. Dzięki zastosowaniu represji, umiejętnemu rozgrywaniu konfliktów i stosowaniu zachęt materialnych w krótkim czasie władzom udało się złamać opór niepokornych duchownych i całkowicie podporządkować sobie struktury cerkiewne. W rezultacie instytucjonalna cerkiew została poddana całkowitej kontroli władz państwowych, a działalność duszpasterska była tolerowana jedynie ze względu na pomoc duchownych w opanowywaniu sytuacji w regionie.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2014, 49, 1
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sowieckie organy bezpieczeństwa na Wołyniu w latach 1944‑1947
Autorzy:
Kaczyński, Adam Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653760.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Związek Radziecki
Narodnyj Komissariat Vnutrennyh Del
Komitet gosudarstvennoj bezopasnosti
Wołyń
Ukraina
1939-1945 (Wojna i okupacja)
polityka i rządy 1900-1945
polityka i rządy 1945-1970
Opis:
The Soviet secret police in Volyn in the years 1944‑1947History of the Soviet secret police in Volyn is a perfect example to illustrate the main problems of Soviet power in controlling the newly incorporated and also hostile to the USSR territory. On the one hand, we are dealing with an extremely efficient reproduction of power structures, but on the other hand we are dealing with a shortage and an exceptionally poor quality of personnel forming the new system. An early preparation of foundations of the new administration and managerial personnel had been largely nullified after the arrival in Volyn. For the Soviet secret police, this situation is perfectly noticeable both in their structure, and also in temporary efforts of the authority aiming at rescuing plans which are falling apart. In contrast to earlier liberated eastern districts of Ukraine by the Red Army, where the reconstruction of prewar structures did not encounter with resistance, Volyn was an extremely difficult and dangerous area. As far as the District Departments of the NKVD and NKGB [NKVD – The People’s Commissariat of Internal Affairs, NKGB – The People’s Commissariat for State Security] formed on the east freely develop their activities and had no major problems with the reconstruction of departments and sections standing lower in the organizational hierarchy, so in Volyn even the best trained and experienced commanders were not able to perform their tasks without the adequate preparation of regular officials. In order to find a remedy for the dramatic shortage of personnel in the ranks of the Soviet secret police former partisans were massively conscripted, and local residents formed additional Destructive Troops. Similarly, the emphasis in the Red Army was placed on the number of officials not on the quality of the new officials. The acceptance of partisans on the one hand solved the problem of the number of officials and knowledge of the terrain, but on the other hand it completely loosened discipline, and drastically reduced the level of the whole the secret police. It should be emphasized that the Soviet secret police, especially the Militia, were often the only representatives of Soviet power in the field and became a symbol of its kind. As a result, the common perception, not only the Chekisty, but also ordinary people directed from the inside of the USSR to work in Volyn caused reasonable fear and distrust.In the initial period of the Soviet secret police in Volyn, successes in combating the underground movement have been achieved only by a large number of involved officials and thanks to the impetus of taken actions. The massive arrests connected with the primitive and brutal interrogation methods caused that sooner or later investigators pointed out at people really connected with the underground movement and handed them over to further „processing” to more professional cadres from the Boards of Districts or even to the officers working at the republican level. Massive terror applied in the fight against banditry in addition to numerous abuses and crimes committed by the officials immensely contributed to the continuation of the underground movement resistance and deepen already gigantic human loss and devastation of the war.It is worth emphasizing that the Soviet secret police continually evolved and changed, not only ways of its activities, but also structures. Along with the defeat of the partisan units and transition of the underground movement to deep conspiracy, the main emphasis was moved from actions conducted by the Internal Forces to the operational activities coordinated by the Departments of Battle against Bandits. The system of command and registration was also subject to continuous improvement.Analyzing the documents concerning the activities of the Soviet secret police we can make an attempt to propose the thesis that Volyn became a sort of peculiar training ground on which, without losses, the Soviet leadership tested various methods of taking control of the terrain and subordination of the reluctant population. As a result of these actions total Sovietization was performed. An effective, extremely bloody and brutal combat system with the underground movement was also created. Советские органы безопасности на Волыни в 1944‑1947 гг.История советских органов безопасности на Волыни является хорошим примером, иллюстрирующим основные проблемы советской власти при овладении ново присоединенных, но враждебно относящихся к СССР территориям. С одной стороны, наблюдалось здесь очень быстрое и организованное восстановление власти, с другой стороны, недобор и исключительное низкое качество кадров, участвующих в восстановлении и укреплении строя. Вступительная подготовка новой администрации и управленческих кадров были в значительной степени потеряны после прибытия на Волынь. В случае органов безопасности эта ситуация очень хорошо видна как на их структуре, так и на экстренных мерах властей, целью которых было спасение срывающихся планов. В отличие от освобождаемых ранее восточных областей Украины, где восстановление довоенных структур не встретило сопротивления, Волынь была территорией необычайно трудной и опасной. Если на востоке сформированные областные отделы НКВД И НКГБ без всяких препятствий развивали свою деятельность и не встречали каких бы то ни было проблем с восстановлением своих отделов и ячеек, то на Волыни даже самые лучшие руководители не были в состоянии реализовать поверенных им заданий без специально приготовленных рядовых функционеров. Чтобы решить проблему огромного недобора кадров в ряды органов безопасности массово включили бывших партизан, а из жителей образовали вспомогательные Истребительные Батальоны. Подобно, как и в Красной Армии, упор был положен на количество, а не на качество новых функционеров. Включение партизан, с одной стороны, решило проблемы недобора кадров и знания территории, а с другой стороны, абсолютно расшатало дисциплину и резко снизило уровень всех органов. Следует подчеркнуть, что органы безопасности, особенно милиция, часто были единственными представителями советской власти на территории, поэтому стали ее своеобразным символом. В результате в массовом сознании не только чекисты, но и обычные люди, направленные с центральных районов СССР на работу на Волынь, возбуждали небеспричинные страх и недоверие.На начальном этапе деятельности советских органов безопасности на Волыни, успехи в разгроме подполья удалось достигнуть только лишь благодаря огромному количеству задействованных функционеров и масштабу проводимых операций. Массовые аресты в сочетании с примитивными жестокими методами привели к тому, что рано или поздно следователи ловили людей, которые реально были связаны с подпольем и передавали их для дальнейшей ≪разработки≫ более профессиональным кадрам с Областных Управлений или даже офицерам работающим на республиканском уровне. Массовый террор, применяемый в рамках борьбы с бандитизмом в сочетании с многочисленными превышениями полномочий функционеров, привели к увели‑ чению времени сопротивления подполья и уже итак колоссальных людских потерь и военных разрушений.Необходимо подчеркнуть, что органы безопасности постоянно эволюционировали и изменяли не только способы своей деятельности, но также и структуру. Вместе с разгромом партизанс‑ ких отрядов и переходом подполья в глубокую конспирацию главный упор был перенесен с мероприятий, проводимых Внутренними войсками на оперативные действия, координируемые Отделами по Борьбе с Бандитизмом. Постоянному улучшению поддавались также система их управления и учета.Анализируя документы, касающиеся деятельности органов безопасности, мы можем рискнуть выдвинуть тезис, что Волынь стала своеобразным опытным полигоном, на котором не учитывая человеческих потерь, советское руководство тестировало разные методы овладения территорией и подчиняла враждебно настроенное население. В результате этих действий удалось провести не только абсолютную советизацию, но также разработать эффективную, хоть необычайно кровавую и жестокую систему мероприятий по борьбе с подпольем.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2012, 47
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cmentarze legionowe na Wołyniu
Autorzy:
Kaczyński, Adam Rafał (1984- ).
Współwytwórcy:
Oettingen, Urszula (1957- ). Recenzja
Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Warszawa : Oficyna Wydawnicza RYTM
Tematy:
Legiony Polskie (1914-1917)
Cmentarze wojenne polskie Ukraina 1914-1918 r.
Miejsca pamięci
Opis:
Bibliogr. s. 151-155. Indeksy.
O cmentarzach legionowych na Wołyniu.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Ostlegionen albo śmierć : sowieccy jeńcy narodowości azjatyckiej przeszli na stronę Niemców, bo łudzili się, że walczą o wolność swoich krajów
Autorzy:
Kaczyński, Adam Rafał (1984- ).
Powiązania:
Polska Zbrojna 2012, nr 5, s. 66-67
Data publikacji:
2012
Tematy:
Waffen-SS
Jeńcy wojenni
Trzecia Rzesza (1933-1945)
Wojsko
Opis:
Art. dotyczy sformowanego przez Niemców Legionu Turkiestańskiego.
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Should Advertisers Avoid Controversial TV Content? Female Viewer Loyalty and Purchase Intent in the Context of Targeted Sponsorship Vignettes
Autorzy:
Banerski, Grzegorz
Biele, Cezary
Awdziej, Marcin
Kaczyński, Adam
Molenda, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1934213.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
sponsorship vignette
loyalty
purchase intentions
controversial program
media context
congruence
Opis:
Purpose: This study aims to investigate whether controversial TV content impacts the effects of non – standard advertising such as sponsorship vignette among female viewers. Methodology: The present study used two field experiments (n = 222; n = 219) conducted as a Computer-Assisted Web Interview (CAWI) questionnaire, during which video material was presented. The study manipulated controversial and non-controversial and the variable of congruence and incongruence – through the argument of video material in the form of TV programs and advertising spots. Results: The empirical investigation revealed that controversial and incongruent content does not necessarily alter the effect of a sponsorship vignette. Loyal viewers who consistently follow programs were found to have higher purchase intent than less loyal ones. Implications: The results suggest that advertisers should consider placing their messages in the context of controversial TV programming, which does not have to be congruent with the ads displayed. Limitations: The stimuli applied in the studies were arbitrary, to a certain extent. The study did not investigate program’s about sex that fit the definition of controversiality. Originality/value: The study contributes to the existing literature on ad–content congruence by investigating consumer responses to innovative ad format: the sponsorship vignette. We investigated how specific content watched in longer periods of time (i.e. a series) may impact the advertising effectiveness of embedded sponsorship vignettes. This approach allowed us to demonstrate the importance of viewers’ loyalty towards a TV program, resulting in a change of the level of purchase intent of advertised product.
Źródło:
Central European Management Journal; 2021, 29(2); 2-32
2658-0845
2658-2430
Pojawia się w:
Central European Management Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jarosława Kaczyńskiego krytyka Adama Michnika w latach 1979–1993
Jarosław Kaczyński’s critique of Adam Michnik between 1979–1993
Autorzy:
Kratiuk, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/489543.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
J. Kaczyński
A. Michnik
system polityczny RP dekomunizacja
political system of the Polish Third Republic
decommunisation
Opis:
The article is an analysis of the polemics of Jarosław Kaczyński with Adam Michnik. The first one took place on the pages of the underground paper in 1979. Both this one and further polemics of Kaczyński and Michnik point out a clear ideological division of the “Solidarity” camp, which did not vanish during the 25 years of the existence of the Polish Third Republic. An analysis of direct polemics of Kaczyński on the Michnik texts, television debates of them both and the attacks of the “Tygodnik Solidarność” led by Jarosław Kaczyński on the editorial board of “Gazeta Wyborcza” has been made. An answer has been found to e.g. the questions: what topics were the subject of the discussion between Kaczyński and Michnik in that time? What was the evaluation of the PPR by Michnik in texts referred to by Kaczyński, and vice versa? What was the opinion of both of them towards decommunisation?
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica; 2015, 14; 115-123
2081-3333
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A REVIEW OF THE BOOK: PATRYK WAWRZYŃSKI, PREZYDENT LECH KACZYŃSKI. NARRACJE NIEDOKOŃCZONE [PRESIDENT LECH KACZYNSKI. THE UNFINISHED NARRATIVES], WYDAWNICTWO ADAM MARSZAŁEK, TORUŃ 2012
Autorzy:
Zabdyr-Jamróz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594406.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
book review
Lech Kaczyński
Opis:
With these words of Mark Antony – as a motto – Patrick Wawrzyński could start his book. Published in 2012, the work is titled "President Lech Kaczynski. The unfinished narratives" (Prezydent Lech Kaczyński. Narracje niedokończone), and it is just such an attempt of doing justice to the tragically deceased president of the Republic of Poland. The author has undertaken the task of presenting the views of Lech Kaczynski as they actually were – separating them from incorrect interpretations and opinions attributed by other actors of the Polish political scene: his opponents as well as allies.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2014, 43; 443-445
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontrowersje historyczne weryfikują się w dialogu : Adam Dobroński profesor historii uniwersytetu w Białymstoku
Autorzy:
Dobroński, Adam C.
Powiązania:
Rzeczpospolita 2000, nr 104, s. A3
Współwytwórcy:
Kaczyński, Andrzej. Opracowanie
Data publikacji:
2000
Tematy:
Pogrom w Jedwabnem (1941)
II wojna światowa (1939-1945)
Martyrologia
Pogromy Żydów
Opis:
Dot. udziału Polaków w pogromie Żydów w Jedwabnem 10 VII 1941 r.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Od „oszołomów” do „zakonu PC”. Wizerunek medialny Porozumienia Centrum. Próba naszkicowania problemu
From „Fanatics” to „PC Order”. The Media Image of the Center Agreement Party. The Attempt to Draw the Problem
Autorzy:
Chmielecki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421195.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Porozumienie Centrum (PC)
Prawo i Sprawiedliwość (PiS)
Jarosław Kaczyński
Lech Kaczyński
?Gazeta Wyborcza?
?Polityka?
mediokracja
Center Agreement (party)
Law and Justice (party)
mediocracy
Opis:
The article presents the media image of Center Agreement (CA) party, and its causes and consequences through an analysis ofarticles published in the daily newspaper "Gazeta Wyborcza” and the weekly news magazine “Polityka.” These titles compose a representative case study of the problem due to their position in the Polish media market, and relations with political camps constituting the “core” of Polish transition. The pejorative image of the CA – including the image of founder and longtime president of the party Jarosław Kaczyński – should be considered to be one of the most enduring myths in the Polish media and public life after 1989. The CA’s “black legend” was one of the determinants of the end of party’s activity; it was also moved by the media for the next political initiative made by Jarosław and Lech Kaczynski – the Law and Justice Party. The ideological, political and personal reasons for this attitude are presented with a clear distinction between the cases of “Gazeta Wyborcza” and “Polityka.” This approach to the problem not only contributes to the study of the independence (or rather the shortage of it) in the Polish media market of leftist and liberal political camps, but also leads to a conclusion of purely political nature. The emotional attitude to the CA – not as a part of reality, but as a political enemy par excellence – presented by the authors of “Gazeta Wyborcza” argues that the division within the former democratic opposition in communist Poland – through the creation of the CA in 1990 – is the most important political conflict in the political history of Poland after 1989. At the same time maintaining a significant political position around J. Kaczynski can be seen as an indication fo the limited effectiveness of media strategies directed towards political actors. The “Demos” is still stronger than the media, and democracy acts as a defence against “mediocracy.”
Artykuł przedstawia wizerunek medialny Porozumienia Centrum oraz jego przyczyny i konsekwencje poprzez analizę poświęconych tej partii artykułów opublikowanych w „Gazecie Wyborczej” i tygodniku „Polityka”. Oba tytuły medialne uznano za reprezentatywne dla badanego problemu studium przypadku z uwagi na ich pozycję na rynku medialnym oraz związki ze środowiskami politycznymi stanowiącymi „rdzeń” polskiej transformacji ustrojowej. Pejoratywny wizerunek PC – w tym twórcy i wieloletniego prezesa tej partii Jarosława Kaczyńskiego – należy uznać za jeden z najtrwalszych mitów w polskim życiu medialnym i publicznym po 1989 roku. „Czarna legenda” PC była jednym z determinantów zakończenia działalności tego ugrupowania, została również przeniesiona przez media na kolejną inicjatywę polityczną Jarosława i Lecha Kaczyńskich – partię Prawo i Sprawiedliwość. Przyczyny tego zjawiska – o charakterze ideowym (ideologicznym), politycznym i personalnym – zostały przedstawione z wyraźnym rozróżnieniem na przypadek „Gazety Wyborczej” i tygodnika „Polityka”. Takie ujęcie problemu stanowi nie tylko przyczynek do badań nad niezależnością (lub raczej zależnością) polskiego rynku medialnego od politycznych obozów lewicowego i liberalnego, ale również prowadzi do wniosku natury stricte politycznej. Emocjonalne traktowanie przez autorów „Gazety Wyborczej” Porozumienia Centrum nie jako elementu opisywanej rzeczywistości, lecz jako wroga politycznego par excellence dowodzi, że to podział w obrębie tak zwanej opozycji demokratycznej w PRL – poprzez powstanie PC w 1990 roku – stanowi najważniejszy konflikt polityczny w dziejach III RP. Jednocześnie utrzymanie znaczącej pozycji politycznej przez środowisko J. Kaczyńskiego należy traktować jako brak pełnej skuteczności strategii medialnych kierowanych wobec aktorów politycznych. „Demos” wciąż pozostaje silniejszy niż media, a demokracja odpiera ataki „mediokracji”.  
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2015, 6, 15; 81-95
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"WiN", czyli gest dla przeszłości
Autorzy:
Kunert, Andrzej Krzysztof (1952- ).
Eisler, Jerzy.
Dobroński, Adam C.
Powiązania:
Rzeczpospolita 2001, nr 94, s. A6
Współwytwórcy:
Sowa, Andrzej (dziennikarz). Opracowanie
Kaczyński, Andrzej. Opracowanie
Miś, Józef J. Polemika
Data publikacji:
2001
Tematy:
Zrzeszenie Wolność i Niezawisłość 1945-1954 r.
Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956)
Opis:
Polem.:; W odpowiedzi obrońcom z urzędu "WiN"; Józef J. Miś; Głos Kombatanta Armii Ludowej; 2001; nr 7; s. 18-22.
Zapis dyskusji historyków, jaką zorganizowała "Rzeczpospolita" i Polskie Radio Bis po uchwale Sejmu RP z 14 III 2001 r. w sprawie hołdu poległym, pomordowanym i prześladowanym członkom Zrzeszenia WiN.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies