Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kabała-Dzik, Agata" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Aktywność przeciwdrobnoustrojowa etanolowego ekstraktu propolisu
    Antibacterial activity of ethanol extract of propolis
    Autorzy:
    Wojtyczka, Robert Dariusz
    Kubina, Robert
    Kabała-Dzik, Agata
    Bułdak, Rafał Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038639.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    etanolowy ekstrakt propolisu
    właściwości przeciwdrobnoustrojowe
    metoda seryjnych rozcieńczeń
    ethanolic extract of propolis
    antimicrobial activity
    serial dilution method
    Opis:
    INTRODUCTION Propolis (bee glue) is a resinous hive product collected by honeybees (Apis mellifera carnica) from various plant sources and is used to seal holes in their honeycombs, smooth out the internal walls and protect the entrance against intruders. Many pharmaceutical properties including antibacterial, antifungal, antiviral, antiprotozoan, anti-infl ammatory, antioxidant, hepatoprotective, immunostimulating, antitumor, and cytostatic activities have been reported for propolis. MATERIAL AND METHODS The following microorganisms were used in this study to test antimicrobial activity of propolis. Six bacteria strains obtained from ATCC Staphylococcus aureus ATCC 25923; Staphylococcus aureus ATCC 29123; Enterococcus faecalis ATCC 29212; Escherichia coli ATCC 11775; Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853; Candida albicans ATCC 60193 strains were used. Antimicrobial activity of propolis ethanol extract was investigated by the Serial Dilution Method. RESULTS The present results allow the conclusion that Gram-positive bacteria (Staphylococcus aureus) are more susceptible than Gram-negative bacteria (Escherichia coli and Pseudomonas aeruginosa) to ethanolic extract of propolis. CONCLUSIONS 1. Ethanol extract of propolis demonstrates diverse antimicrobial properties depending on species of the examined strain and activity time. 2. Ethanol extract of propolis demonstrates strong antimicrobial activities regarding Gram-positive cocci strains belonging to Staphylococcus aureus species.
    WSTĘP Propolis (kit pszczeli) jest żywicznym produktem zbieranym przez pszczoły (Apis mellifera carnica) z rozmaitych roślin i jest używany do zamykania otworów w plastrach, pokrywania wewnętrznych ścian i ochrony wejścia przed intruzami. Propolis wykazuje wiele cech farmaceutycznych, takich jak właściwości przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwwirusowe, przeciwzapalne, antyutleniające, hepatoprotekcyjne, immunostymulujące, przeciwnowotworowe oraz cytostatyczne. MATERIAŁ I METODY W celu określenia działania przeciwbakteryjnego do badań użyto następujących szczepów: Staphylococcus aureus ATCC 25923; Staphylococcus aureus ATCC 29123; Enterococcus faecalis ATCC 29212; Escherichia coli ATCC 11775; Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853; Candida albicans ATCC 60193. Antybakteryjne działanie etanolowego ekstraktu propolisu oceniono metodą seryjnych rozcieńczeń. WYNIKI Uzyskane wyniki antybakteryjnego działania sześciu referencyjnych szczepów pokazują większą wrażliwość bakterii Gram-dodatnich (Staphylococcus aureus) na działanie EEP niż bakterie Gram-ujemne (Escherichia coli i Pseudomonas aeruginosa). WNIOSKI 1. Etanolowy ekstrakt propolisu wykazuje zróżnicowane właściwości przeciwdrobnoustrojowe w zależności od gatunku badanego szczepu i czasu działania. 2. Etanolowy ekstrakt propolisu wykazuje silne działanie przeciwbakteryjne w stosunku do szczepów ziarniaków Gram-dodatnich z gatunku Staphylococcus aureus.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 2; 39-48
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of perphenazine and prochlorperazine on viability of human astrocytes
    Wpływ perfenazyny i prochlorperazyny na przeżywalność ludzkich astrocytów
    Autorzy:
    Otręba, Michał
    Rzepecka-Stojko, Anna
    Stojko, Jerzy
    Kabała-Dzik, Agata
    Kleczka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33297601.pdf
    Data publikacji:
    2024-06-28
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    perphenazine
    prochlorperazine
    DMSO
    human astrocytes
    viability
    WST-1
    perfenazyna
    prochlorperazyna
    ludzkie astrocyty
    przeżywalność
    Opis:
    Phenothiazine derivatives are well-known anti-psychotic drugs that possess several biological activities including anticancer activity. Much research provides data about its anticancer activity against human glioblastoma cell lines. Unfortunately, to date in vitro studies analyzing the impact of phenothiazines on the viability of human astrocytes have not been performed. However, it is possible to find one study about the viability of neurons and neurons with glia after incubation with perphenazine. Thus, in this study we measured the viability of human astrocytes after 24-, 48-, and 72-hour incubation with perphenazine and prochlorperazine dimaleate using the WST-1 assay. The obtained results suggest that perphenazine is safer for human astrocytes than prochlorperazine dimaleate. Moreover, 24-hour incubation with perphenazine or prochlorperazine did not significantly reduce cellular viability. It is a very important finding since previously we proved that in similar concentrations both drugs reduce the viability of the human glioblastoma U-87 MG cell line by approximately 50%. Therefore, the results suggest that phenothiazines can be used in glioblastoma treatment in concentrations that do not impact human astrocyte viability.
    Pochodne fenotiazyny należą do dobrze znanej grupy leków przeciwpsychotycznych, posiadających wiele nowych aktywności biologicznych, w tym działanie przeciwnowotworowe. Istnieje wiele doniesień naukowych na temat działania przeciwnowotworowego wobec ludzkich linii komórkowych glejaka wielopostaciowego. Niestety, jak dotąd nie przeprowadzono badań in vitro oceniających wpływ fenotiazyn na żywotność ludzkich astrocytów. Można jednak znaleźć badanie dotyczące żywotności neuronów i neuronów z komórkami glejowymi po inkubacji z perfenazyną. Dlatego też w niniejszym badaniu z użyciem testu WST-1 oznaczono żywotność ludzkich astrocytów po 24-, 48- i 72--godzinnej inkubacji z perfenazyną lub dimaleinianem prochlorperazyny. Uzyskane wyniki sugerują, że perfenazyna jest bezpieczniejsza dla ludzkich astrocytów niż dimaleinian prochlorperazyny. Co więcej, 24-godzinna inkubacja z perfenazyną lub prochlorperazyną nie zmniejszyła znacząco żywotności komórek. Jest to o tyle istotne, że już wcześniej wykazano, iż oba leki w podobnym stężeniu zmniejszają żywotność ludzkiego glejaka wielopostaciowego U-87 MG o około 50%. Wyniki sugerują zatem, że fenotiazyny mogą mieć zastosowanie w leczeniu glejaka wie-lopostaciowego w stężeniu, które nie wpływa na żywotność ludzkich astrocytów.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 167-172
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Assessment of antiproliferative, cytotoxic and proapoptotic properties of selected flavonoids in relation to liver cancers – in vitro studies
    Ocena właściwości przeciwproliferacyjnych, cytotoksycznych i proapoptotycznych wybranych flawonoidów w stosunku do nowotworów wątroby w badaniach in vitro
    Autorzy:
    Skalny, Tomasz
    Kleczka, Anna
    Kubina, Robert
    Owczarzy, Aleksandra
    Wyszyńska, Magdalena
    Kabała-Dzik, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035512.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    apoptosis
    bcl-2
    naringin
    hesperidin
    mtt
    chrysin
    sk hep-1
    kaempferol
    apoptoza
    chryzyna
    hesperydyna
    naryngina
    kemferol
    Opis:
    INTRODUCTION: Flavonoids belong to phytotherapeutics with a wide spectrum of pharmacological activity. It has been proven that flavonoids possess properties that can inhibit the development of cancer by inducing cells into the programmed cell death process. The aim of the work was to demonstrate the apoptotic, antiproliferative and cytotoxic properties of selected flavonoids. MATERIAL AND METHODS: The test material was the human primary hepatocellular carcinoma SK Hep-1 cell line. The tested compounds were assessed for cytotoxicity with the MTT assay. The next step was to evaluate the level of protein expression from the Bcl-2 family using the human Bcl-2 ELISA test. RESULTS: The compound with the strongest cytotoxic properties confirmed by the MTT test is chrysin, the IC50 value of which was 316.67 μM/L. In the case of all the tested compounds, apoptotic processes were confirmed by the human Bcl-2 ELISA test. The highest level of Bcl-2 protein expression occurred after 48 hours after the administration of chrysin, hesperidin, naringin and kaempferol. CONCLUSIONS: On the basis of the obtained research results, it can be concluded that the studied flavonoids (chrysin, hesperidin, naringin, kaempferol) exhibit cytotoxic, proapoptotic and antiproliferative properties in relation to SK Hep-1 hepatoma cells.
    WSTĘP: Flawonoidy należą do fitoterapeutyków o szerokim spektrum działania farmakologicznego. Udowodniono, że flawonoidy posiadają właściwości mogące hamować rozwój choroby nowotworowej poprzez wywoływanie w komórkach procesu programowanej śmierci komórki. Celem pracy było wykazanie właściwości apoptotycznych, antyproliferacyjnych oraz cytotoksycznych wybranych flawonoidów. MATERIAŁ I METODY: Materiał do badań stanowiła ludzka linia komórkowa pierwotnego raka wątrobowokomórkowego. Badane związki poddano ocenie cytotoksyczności za pomocą testu MTT. Kolejnym etapem była ocena poziomu ekspresji białek z rodziny Bcl-2 testem Human Bcl-2. WYNIKI: Związkiem posiadającym najsilniejsze właściwości cytotoksyczne, potwierdzone testem MTT, jest chryzyna, której wartość IC50 wyniosła 316,67 μM/L. W przypadku wszystkich badanych związków stwierdzono zainicjowanie procesów apoptotycznych potwierdzone testem Human Bcl-2 ELISA. Najwyższy poziom ekspresji białek Bcl-2 miał miejsce po upływie 48 godzin od podania chryzyny, hesperydyny, narynginy i kemferolu. WNIOSKI: Na podstawie uzyskanych wyników badań można wnioskować, że badane flawonoidy (chryzyna, hesperydyna, naryngina, kemferol) wykazują właściwości cytotoksyczne, proapoptotyczne i antyproliferacyjne w stosunku do komórek raka wątrobowokomórkowego SK Hep-1.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2020, 74; 181-190
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies