Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "KULTURA" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
"…a kdo vi, jake všeslijaké potvory byly na těch mincich raženy!" Numizmatyka jako środek komunikacji między archeologią, historią i historią sztuki, czyli kilka uwag na marginesie badań nad historią i kulturą Korony Królestwa Czech w XIV–XVI wieku
Autorzy:
Czechowicz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090148.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2017, 61, 1-2 (203-204); 177-195
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Bible in Translation”: Bulgarian Narrative About St. Clement of Ohrid in the Interwar Period and the Transfer of Modern Ideas
„Biblia w przekładzie”. Bułgarska narracja o św. Klemensie z Ochrydy w okresie międzywojennym a transfer idei nowoczesnych
Autorzy:
Drzewiecka, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38592487.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Biblia
modernizm
przekład
kultura współczesna
św. Klemens z Ochrydy
Bułgaria
okres międzywojenny
Bible
modernism
translation
modern culture
St. Clement of Ohrid
Bulgaria
the interwar period
Opis:
The paper raises the question of the role of Biblical tradition in the transfer and adaptation of modern ideas in cultures rooted in Eastern-Orthodox tradition. The subject of reflection is the narrative about St. Clement of Ohrid, the most famous disciple of SS. Cyril and Methodius, and its various literary paraphrases during the interwar period in Bulgaria, in the context of modernist reading of the Bible, as well as the ambivalent experience of secularization among the local intellectual elites.
W artykule poruszono kwestię roli tradycji biblijnej w transferze i adaptacji idei nowoczesności na gruncie kultur prawosławnych. Przedmiotem namysłu jest narracja o św. Klemensie z Ochrydy, najsłynniejszym uczniu św. św. Cyryla i Metodego, oraz jej literackie parafrazy z okresu międzywojennego w Bułgarii — rozpatrywane w kontekście modernistycznego odczyt(yw)ania Biblii, a także ambiwalentnego doświadczenia sekularyzacji ze strony lokalnych elit intelektualnych.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2023, 13; 1-22
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Biblioteka w świecie cyfrowym. Kultura - edukacja - wychowanie informacyjne". Krajowa konferencja naukowa, Sucha Beskidzka, 17 maja 2013 roku
Autorzy:
Batorowska, Hanna
Sobkowiak, Krzysztof
Witczak, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554942.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Źródło:
Biblioteka i Edukacja; 2014, 5
2299-565X
Pojawia się w:
Biblioteka i Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Być albo nie być” czyli problemy humanizacji pracy we współczesnych systemach zarządzania
To be or not to be – the issues of work humanization in present-day management systems
Autorzy:
Haber, Lesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1312524.pdf
Data publikacji:
2013-12-30
Wydawca:
Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Krakowie
Tematy:
humanizacja
telepraca
kultura organizacji
human relations
Opis:
Celem artykułu jest prezentacja nowego spojrzenia związana z humanizacją pracy jako praktycznego wymiaru kultury organizacyjnej. Główną tezą jest stwierdzenie że XX-wieczne programy humanizacji pracy łączące w sobie filozofie marksizmu i utylitaryzmu human relations wyczerpały swoje możliwości konceptualne wraz z pojawieniem się nowoczesnych systemów zarządzania. Systemy te wprowadzając innowacje realizują główne założenia humanizacji pracy jak: dostosowanie warunków pracy do potrzeb człowieka, dostosowanie człowieka do warunków pracy, czy przystosowanie człowieka do człowieka w środowisku pracy. Stąd propozycja ażeby programy humanizacji pracy zastąpić subiektywnymi emocjami pracowniczymi związanymi z oceną swojego położenia w systemie zarządzania firmą. Jako subiektywne indykatory tego położenia wydzielono: podmiotowość – przedmiotowość, kreatywność - dyspozycyjność, zadowolenie - niezadowolenie. Założono, że jest to nowa jakość humanizacji pracy w kulturze organizacyjnej firmy.
The article aims at the presentation of a new attitude to work humanization as a practical aspect of organizational culture. Its main thesis is that the 20th century programs of work humanization that included the philosophies of Marxism and HR utilitarianism, have exhausted their conceptual potentials with the appearance of modern management systems. By introducing innovations, the new systems put into practice the main assumptions of work humanization: adaptation of working conditions to the needs of man, adaptation of man to working conditions and/or adaptation of man to man in work environment. Hence the author’s suggestion that the programs of work humanization should be replaced by subjective emotions of employees regarding their assessment of their position in company management system. The subjective indicators of staff position are the following: subject – object, creativity – availability, satisfaction – dissatisfaction. It was assumed that this constitutes new quality of work humanization in company organizational culture.
Źródło:
Zeszyt Naukowy Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Krakowie; 2013, 30; 1-14
2300-6285
Pojawia się w:
Zeszyt Naukowy Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Cały dzień żyję jakimś zdaniem muzycznym…”. Muzyka jako pasja życia i motyw przewodni pisarstwa Anny Iwaszkiewiczowej
‘All Day Long I Am Absorbed by Some Musical Sentence…’ Music as Anna Iwaszkiewicz’s Lifelong Passion and a Leitmotiv of her Writings
Autorzy:
Baranowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147328.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
pamiętniki i wspomnienia
życie muzyczne w Warszawie
kultura muzyczna I poł. XX w.
Aleksander Skriabin
Karol Szymanowski
Jarosław Iwaszkiewicz
diaries and memoires
musical life in Warsaw
musical culture in the first half of the 20th century
Alexander Scriabin
Opis:
Tematem artykułu jest rola muzyki w życiu i twórczości Anny Iwaszkiewicz – pisarki i tłumaczki, a nade wszystko wytrawnej melomanki i pianistki-amatorki, dla której obcowanie z muzyką stanowiło w istocie treść codziennego życia. Pomimo iż jej dorastanie upłynęło jedynie pod znakiem edukacji domowej (nigdy nie uczęszczała do żadnej szkoły), wyrosła na osobę o niezwykle szerokich horyzontach intelektualnych i wielkiej kulturze muzycznej. W polskiej historiografii muzycznej zapisała się przede wszystkim jako odkrywczyni muzyki Aleksandra Skriabina, którego Poemat Ekstazy, usłyszany w Moskwie w roku 1917, uznała za artystyczno-duchowe „objawienie”; po powrocie do Polski rok później stała się żarliwą propagatorką twórczości rosyjskiego kompozytora. W swoich Dziennikach i wspomnieniach Anna Iwaszkiewicz zawarła wiele refleksji na temat muzyki, której na co dzień słuchała, a także często wykonywała na fortepianie, grywając często na cztery ręce z Karolem Szymanowskim – kuzynem jej męża, z którym pozostawała w bardzo serdecznych stosunkach. Zacytowane w artykule wypowiedzi dają świadectwo wielkiej wrażliwości Anny Iwaszkiewicz na muzykę wielkich kompozytorów przeszłości, tj. przede wszystkim Bacha, Beethovena, Chopina i Wagnera. Nie brak tu przy tym uwag krytycznych, jakie kierowała głównie pod adresem tzw. impresjonistów francuskich, czyli Debussy’ego i Ravela. Ponadto Anna Iwaszkiewicz – w świetle Dzienników i wspomnień – dała się poznać jako znawczyni arkan interpretacji muzycznej; jej prywatne recenzje z licznych koncertów i przedstawień operowych wydają się stanowić przyczynek do kroniki życia muzycznego Warszawy pierwszej połowy minionego stulecia.
This article discusses the role of music in the life and work of writer and translator Anna Iwaszkiewicz, who was first and foremost a music connoisseur and amateur pianist, a person for whom contact with music was the essence of her everyday life. Though she was educated at home and never attended school, she grew up to become a person of unusually broad intellectual horizons and great musical culture. In music historiography, she is remembered mostly as the person who discovered for Poland the music of Alexander Scriabin, whose Poem of Ecstasy, heard in Moscow in 1917, she hailed as an artistic and spiritual revelation; on her return to Poland a year later, she became a fervent promoter of the Russian composer’s music. Anna Iwaszkiewicz’s diaries and memoirs contain many thoughts on music, which she listened to every day, as well as frequently playing piano, often four handed with Karol Szymanowski, her husband’s cousin, with whom she maintained very warm relations. Her comments quoted in this article confirm her profound sensitivity to the music of great composers from the past, particularly Bach, Beethoven, Chopin and Wagner. There are also critical remarks, aimed mostly at the music of the so-called French impressionists, Debussy and Ravel. Iwaszkiewicz also emerges from her diaries and memoirs as an expert on musical interpretation. Her private reviews of numerous concerts and operas contribute to the history of Warsaw’s musical life during the first half of the twentieth century.
Źródło:
Muzyka; 2021, 66, 4; 60-73
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Chcą urządzić masakrę, od której oślepłyby wieki...” – bomba atomowa a kultura Zachodu w polskiej poezji socrealistycznej
Autorzy:
Marcin, Kowalczyk,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897186.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
poetry of socialist realism
communist propaganda
atomic bomb
Opis:
The atomic bomb used in 1945 by the United States disturbed the military and symbolic balance of the world then. It became a sign of the Western power. The communist propaganda sought to neutralize the meaning of a new weapon. The text reconstructs the attempts of this neutralization and indicates the ways of presentation of nuclear weapons in the Polish poetry of socialist realism. Several motifs can be mentioned here: juxtaposition of the atomic bomb with apocalyptic motifs, highlighting the lack of intellectual and moral qualifications for possessing it, and emphasizing that it is a dangerous by-product of the Western desire for profit. Above all, however, the poetry of socialist realism underlined that Western culture is an incomprehensible and inhuman evil.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2017, 61(1 (456)); 69-79
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Clinical research” Edgara H. Scheina – badanie kultury organizacyjnej między metodyką psychologii, socjologii i antropologii
Edgar H. Schein`s Clinical Research: A study on Organizational Culture Between the Methodology of Psychology, Sociology, and Anthropology
Autorzy:
Jeran, Agnieszka
Basińska, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371558.pdf
Data publikacji:
2020-08-31
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
badania organizacji
clinical research
kultura organizacyjna
E. H. Schein
organization research
organizational culture
Opis:
Jedną z powszechnie przywoływanych w literaturze koncepcji kultury organizacyjnej jest ujęcie E. Scheina, który ujmuje kulturę organizacyjną funkcjonalnie, interpretatywnie i dynamicznie, wskazując na jej złożoność i wielopoziomowość. Schein przedstawił także autorski sposób badania kultury organizacyjnej, który nazwał clinical research (CR). W tekście autorki omówiły podejście CR i wskazały zakres wspólnych rozwiązań metodologicznych między CR a diagnozą psychologiczną, interwencją socjologiczną oraz etnografią. CR z diagnozą psychologiczną łączy poszukiwanie przez organizację wsparcia (u badacza) i wymaganie zaangażowania członków organizacji w badanie. Podobnie jak interwencja socjologiczna A. Touraina CR posługuje się własnymi pojęciami badanych, opiera się na ich refleksyjności i akceptacji konkluzji badania. Analogicznie do etnografii CR każdą organizację traktuje jako odrębny przypadek, zaś badacza uczula na stałe budowanie relacji z badanymi. Wykorzystanie CR w badaniach kultury organizacyjnej jest zatem unikalnym w procedurach badań organizacyjnych przykładem integracji metod badawczych nauk społecznych i humanistycznych.
Edgar H Schein`s approach is one of the most commonly quoted concepts of organizational culture. In it, he recognized organizational culture functionally, interpretatively, and dynamically, pointing to its complexity and multi-levelness. Schein also presented an original method of studying organizational culture, one called clinical research (CR). The authors of this paper discuss the clinical research method and indicate the scope of methodological solutions shared between CR and psychological diagnosis, sociological intervention, and ethnography. The search for support (from the researcher) and the requirement to involve members of the organization are the elements linking CR with psychological diagnosis. As is the case with the sociological intervention of Alain Touraine, CR uses own concepts of the subjects based on their reflectiveness and acceptance of the key findings. And, finally, similarly to ethnography, CR treats each organization as a separate case and sensitizes researchers to permanently build a relationship with their respondents. Therefore, among organizational research procedures, using CR for organizational culture research is a unique example of integrating research methods from within social sciences and the humanities.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2020, 16, 3; 102-119
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Come se fosse antani”: materiali filmici cult in formato OER per l’insegnamento degli shibboleth linguistico-culturali italiani
“Come se fosse antani”: wykorzystanie materiałów z kultowych filmów w formacie OER do uczenia włoskich szyboletów językowo-kulturowych
Autorzy:
Cacchione, Annamaria
Carboni, Giancarla
Mangoni, Flavia
Pioli, Marco
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521158.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
italiano L2
cinema italiano
cultura italiana
włoski jako L2
włoskie kino
kultura Włoch
Opis:
L’articolo parte dalla considerazione che l’italiano contemporaneo contiene una serie di espressioni provenienti da film cult italiani degli anni ’70.’80 e ’90, comunemente usate sia nel parlato che nello scritto – ad esempio giornalistico. E’ importante che gli apprendenti intermedi e avanzati di italiano L2 ne conoscano il significato ed imparino ad usarle. Per questo, viene proposta la creazione di un’antologia online di film didattizzati per l’insegnamento/apprendimento. L’articolo propone, come base di partenza, espressioni tratte da Amici Miei, film di Verdone e Benigni, dalla saga di Fantozzi e da due film di Moretti.
Artykuł rozpoczyna się od stwierdzenia, że we współczesnym języku włoskim występują liczne wyrażenia pochodzące z kultowych filmów z lat 70., 80. i 90. Są one powszechnie używane w języku mówionym i pisanym – m.in. w mediach. Istotne jest, by osoby uczące się języka włoskiego jako L2 na poziomie średnio zaawansowanym oraz zaawansowanym poznały ich znaczenie i nauczyły się ich używać. Z tego powodu postuluje się stworzenie online antologii filmów dydaktycznych przeznaczonych do nauki/nauczania. Jako materiał wyjściowy proponuje się wyrażenia zaczerpnięte z Moich przyjaciół, filmów Verdonego i Benigniego, sagi o Fantozzim oraz dwóch filmów Morettiego.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2017, 9, 3; 180-193
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Communiones" mszalne dawniej i dziś
Mass Communiones in the past and today
Autorzy:
Towarek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147228.pdf
Data publikacji:
2020-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
communio
antyfona na Komunię
Proprium Missae
muzyka liturgiczna
kultura muzyczna
Communiones totius anni
Mikołaj Zieleński
antiphon ad communionem
Mass Proper
liturgical music
musical culture
Opis:
Artykuł niniejszy ukazuje zarys dziejów kształtowania się śpiewu communio (jeden ze śpiewów Proprium Missae przeznaczony na Komunię): od starożytności chrześcijańskiej (Cyryl Jerozolimski, Jan Chryzostom, Konstytucje Apostolskie), poprzez epokę średniowiecza (Ordo Romanus Primus), okres potrydencki (Communiones totius anni Mikołaja Zieleńskiego), aż po reformę Soboru Watykańskiego II, której zawdzięczamy kolekcję znajdujących się w księgach liturgicznych antiphonae ad communionem (Graduale romanum, Graduale Simplex, Missale romanum, Ordo Cantus Missae), a pośrednio również współczesnych śpiewów i pieśni, przeznaczonych na procesję komunijną.
This article presents an outline of the history of shaping communio chants (one of the Proprium Missae chants for Communion): from Christian antiquity (Cyril of Jerusalem, John Chrysostom, Apostolic Constitutions), through the Middle Ages (Ordo Romanus Primus), the post-Tridentine period (Communiones totius anni by Mikołaj Zieleński), to the reform of the Second Vatican Council, to which we owe the collection of antiphonae ad communionem (Graduale romanum, Graduale Simplex, Missale romanum, Ordo Cantus Missae) in liturgical books, and indirectly also contemporary chants and songs intended for the communionprocession.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2020, 21; 131-153
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Composing for the films” Theodora W. Adorno i Hannsa Eislera jako krytyczna refleksja o muzyce filmowej
'Composing for the Films' by Theodor W. Adorno and Hanns Eisler as Critical Reflection on Film Music
Autorzy:
Kwapień, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328085.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
muzyka filmowa
racjonalizacja
fetyszyzacja muzyki
kultura masowa
teoria krytyczna
Hanns Eisler
Theodor W. Adorno
film music
rationalisation
fetishisation of music
mass culture
critical theory
Opis:
Książka Composing for the films jest wyjątkową pozycją wśród literatury muzykologii filmowej. Wydana w 1947 roku była niemal natychmiastową odpowiedzią na szybko rozwijający się w Hollywood przemysł filmowy. Chociaż powstała we współpracy dwóch autorów – Theodora Adorno oraz Hannsa Eislera, przez wiele lat znana była tylko pod nazwiskiem tego drugiego. Pomimo oryginalności koncepcji, nie była ona przedmiotem analizy w Polsce. W pierwszej części artykułu koncentruję się na okolicznościach powstania publikacji oraz historii jej wydań. Proces ten był utrudniony ze względu na skomplikowaną sytuację polityczną obu autorów. Kluczem interpretacyjnym koncepcji zawartej w książce jest teoria krytyczna, zaadaptowana przez Theodora Adorno do badań nad muzyką filmową. W artykule wyodrębniam zawarte w myśli autorów cztery segmenty tematyczne – krytykę kinematografii jako przejawu kultury masowej, krytykę warsztatu kompozytorskiego twórcy muzyki filmowej, krytykę tradycyjnych technik kompozytorskich i możliwości zastosowania w kinie nowej muzyki oraz krytykę i niebezpieczeństwa związane z użyciem w muzyce filmowej nowej technologii. Taki podział umożliwił mi przedstawienie wszystkich czynników analizowanych przez autorów – muzykologicznych, filozoficznych, ekonomicznych, politycznych, socjologicznych. Analizę samej refleksji autorów poszerzam o koncepcje socjologiczne Maxa Webera oraz Theodora W. Adorno - fetyszyzację muzyki, racjonalizację, regresję w słuchaniu. Przedstawiam także część technik kompozytorskich, wciąż stosowanych w muzyce filmowej, które autorzy opisują jako ,,złe nawyki kompozytorskie'' – stosowanych przez kompozytorów do dziś.
 "Composing for the Films" is a unique book in film musicology. Published in 1947, it was a nearly immediate response to the fast developing Hollywood film industry. Though it was the product of a collaboration between two authors, Theodor Adorno and Hanns Eisler, for many years it was known only under the name of that latter artist. Despite its original concepts, it has never been analysed by Polish scholars. The first part of my paper focuses on the circumstances of writing this book and the history of its editions, which was made complicated by both authors’ difficult political situation. Critical theory, as adapted by Adorno for the study of film music, is the key to the concepts contained in this book. In my article, I distinguish four thematic segments in the authors’ commentary: a) criticism of cinematography as a manifestation of mass culture; b) criticism of composition technique in film music; c) criticism of traditional composition techniques and a discussion of the possible uses of new music in films; d) presentation of the dangers related to the use of new technologies in film music. Such a division of topics makes it possible for me to cover all the aspects discussed by the authors, and related to musicology, philosophy, economy, politics, and sociology. My analyses of Adorno and Eisler’s ideas has been extended so as to include Max Weber’s sociological concepts and Adorno’s notions of the fetish character in music, rationalisation, and regression of listening. I also present a survey of selected composition techniques still applied in film music today, which the authors describe as ‘bad habits in composition’.
Źródło:
Muzyka; 2020, 65, 3; 21-40
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Cultural” hate speech and the fall of Yugoslavia – discourse analysis of the selected aspects
„Kulturowa” mowa nienawiści i upadek Jugosławii – wybrane aspekty analizy dyskursu
Autorzy:
PILARSKA, JUSTYNA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556212.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Edukacji Międzykulturowej i Badań nad Wsparciem Społecznym.
Tematy:
Fall of Yugoslavia
hate speech
discourse analysis
culture
nationalistic propaganda in Serbia nationalistic propaganda in Croatia
rozpad Jugosławii
mowa nienawiści
analiza dyskursu
kultura
propaganda nacjonalistyczna w Serbii propaganda nacjonalistyczna w Chorwacji
Opis:
This article tackles the issue of written and spoken propaganda in Serbian and Croatian realms of culture and media proceeding the fall of Yugoslavia at the beginning of the 1990s. It makes two pieces of writing a point of departure for further analysis, i.e. Dubravka Ugrešić’s “The Culture of Lies”, and Ivan Čolović’s “The Balkans: The Terror of Culture: Essays in Political Anthropology”. By so, the article attempts to reveal the banality and brutality of nationalism and the way that nationalistic ideology permeated science, culture and media, involving the conformity of intellectuals, propaganda and censorship, followed by the strategies of human manipulation. The subject of analysis embraces the use of the Serbian and Croatian state-run mass media, anthropological discourse and other written forms of deconstruction of the social order, shortly before and following the fall of Yugoslavia.
Artykuł porusza temat (nacjonalistycznej) propagandy reprezentantów świata kultury w Serbii i Chorwacji u schyłku istnienia Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii, a więc na początku lat 90. XX wieku. Punktem wyjścia dla dalszej analizy autorka uczyniła zbiór esejów Dubravki Ugrešić „Kultura kłamstwa (eseje antypolityczne)”, oraz zbiór tekstów Ivan Čolovicia „Bałkany – terror kultury”. Poprzez analizę prowadzonego w mediach (w słowie i piśmie) dyskursu, zrekonstruowana została brutalność, a zarazem banalność retoryki nacjonalizmu, a także sposób, w jaki ideologia nacjonalistyczna przeniknęła do nauki, kultury i mediów, angażując konformistyczne postawy intelektualistów, propagandę, cenzurę oraz pozostałe strategie manipulacji innymi. Przedmiot analizy obejmuje dyskurs medialny w byłej republice Serbii i Chorwacji, dyskurs nauki (szeroko pojętej humanistyki), oraz innych pisemnych form dekonstrukcji ładu społecznego przed rozpadem Jugosławii.
Źródło:
Multicultural Studies; 2017, 1; 55-71
2451-2877
Pojawia się w:
Multicultural Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Culture of the Person” and “Culture of Works” According to Karol Wojtyła
Autorzy:
Radziechowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195105.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Wojtyła
culture
human act
morality
kultura
czyn
moralność
Opis:
Niniejszy artykuł przedstawia zasadnicze rysy filozoficznej koncepcji kultury Karola Wojtyły. Szczególnie zaś zmierza do podkreślenia rozróżnienia na „kulturę osoby” (culture of the person) i „kulturę dzieł” (culture of works), które wydaje się być fundamentalne dla całej antropologii i etyki filozofa z Wadowic.Z jednej strony desygnatami kultury są dzieła i wytwory człowieka, z drugiej – wartość samego człowieka-osoby, jego życie wewnętrzne, to, kim jest jako człowiek. To drugie znaczenie jest, jak podkreślał Wojtyła, najbardziej wewnętrznym i głębokim wymiarem kultury, gdyż wyraża się w moralności. Sama umiejętność wytwarzania określonych przedmiotów czy wywoływania określonych skutków, np. dzieło sztuki czy urządzenie techniczne, nie przesądza o „kulturze” jej twórcy. Rozstrzygające jest działanie zgodnie z kryterium dobra i zła moralnego, które kształtuje osobowość twórcy, to kim jest on „jako człowiek”, nie zaś wyłącznie „jako inżynier czy kompozytor”.
This article presents basic features of the philosophical concept of culture in the thought of Karol Wojtyła. In particular, it aims to highlight the distinction between the “culture of the person” and “culture of works,” which seems to be fundamental for the whole anthropology and ethics of the philosopher from Wadowice.On one hand, the designators of culture are the works and creations of man, on the other hand, the value of man himself as a person, his inner life, and who he is as a man. As Wojtyła emphasized, the latter is the most internal and profound dimension of culture because it is expressed in morality. The very ability to produce certain objects or produce certain effects, e.g. a work of art or a technical device, does not determine the “culture” of its creator. The decisive factor is acting according to the criterion of moral good and evil, which shapes the personality of the creator, who he is “as a person,” and not only “as an engineer or a composer.”
Źródło:
Logos i Ethos; 2021, 56, 1; 87-100
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czarna skrzynka” białoruskiej kultury – o zbiorach muzealnych w Białoruskiej Bibliotece im. Franciszka Skaryny w Londynie
The "black box" of Belarusian culture – about the museum collections in the Francis Skaryna Belarusian Library in London
“Чорная скрыня” беларускай культуры: пра музейныя зборы ў Беларускай бібліятэцы імя Францішка Скарыны ў Лондане
Autorzy:
Waszczyńska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430806.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
Tematy:
museum
exhibition
Belarusian culture
Francis Skaryna Belarusian Library and Museum in London
muzeum
wystawa
kultura białoruska
Muzeum i Biblioteka im. Franciszka Skaryny w Londynie
музей
выстава
беларуская культура
Беларускай бібліятэцы і музеі Францішка Скарыны ў Лондане
Opis:
The article is dedicated to the museum collections located in the Francis Skaryna Belarusian Library and Museum. The history of the museum was reconstructed and presented, and its collections were characterized. The topic is also the exhibition activity. The last part is a reflection on the meaning of the collected artifacts for Belarusians and their identity.
Artykuł jest poświęcony zbiorom muzealnym, które znajdują się w Bibliotece i Muzeum im. Franciszka Skaryny w Londynie. Została zrekonstruowana i przedstawiona historia muzeum oraz opisane jego zbiory. Podjętym wątkiem jest również prowadzona działalność wystawiennicza. Ostatnią część stanowi refleksja nad znaczeniem zgromadzonych artefaktów dla Białorusinów i ich tożsamości.
Артыкул прысвечаны музейным зборам, якія знаходзяцца ў Беларускай бібліятэцы і музеі Францішка Скарыны ў Лондане (Francis Skaryna Belarusian Library and Museum). Рэканструявана і пададзеная гісторыя музея, ахарактарызаваны яго фонды. Звернутая ўвага таксама і на выставачную дзейнасць. Апошняя частка – разважанні пра значэнне сабраных артэфактаў для беларусаў і іх ідэнтычнасці.
Źródło:
Acta Albaruthenica; 2023, 23; 277-292
1898-8091
Pojawia się w:
Acta Albaruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies