Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jurczyszyn, Artur" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Postępy w leczeniu szpiczaka mnogiego w roku 2012
Progress in treatment of multiple myeloma in year 2012
Autorzy:
Jurczyszyn, Artur
Engel, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1066051.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
bortezomib
karfilzomib
lenalidomid
pomalidomid
szpiczak
Opis:
Multiple myeloma (MM) is still considered as incurable proliferative disease. In 2012 almost 100 articles were published showing progress in the treatment of this disease. The importance of further research on cereblon was reported. Cereblon is protein which sensitivity to the immunomodulatory drugs determines the effectiveness of treatment. In the United States of America two new drugs were approved for treatment of MM: carfilzomib and pomalidomide. They exhibit fewer side effects and longer survival rate than the first generation drugs. In the United States were registered as drugs of second and third lines of treatment in patients with refractory or progressed MM.
Szpiczak mnogi (MM, multiple myeloma) nadal jest uznawany za rozrostową nieuleczalną chorobę nowotworową. W roku 2012 opublikowano ok. 100 artykułów pokazujących postępy w jego leczeniu. W badaniach podstawowych zwrócono uwagę na znaczenie istnienia cereblonu – białka, którego wrażliwość na leki immunomodulujące decyduje o skuteczności terapii. Do leczenia w Stanach Zjednoczonych zatwierdzono dwa leki: karfilzomib oraz pomalidomid. Powodują one mniej działań ubocznych oraz wydłużają czas przeżycia w porównaniu z lekami pierwszej generacji. W USA zostały zarejestrowane jako leki drugiej i trzeciej linii u pacjentów z opornym/nawrotowym MM.
Źródło:
OncoReview; 2013, 3, 2; 89-92
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Angioplastyka wieńcowa oraz wymiana zastawki aortalnej u dwóch chorych ze szpiczakiem mnogim – opisy przypadków
Coronary angioplasty and aortic valve replacement in two patients with multiple myeloma – case reports
Autorzy:
Jurczyszyn, Artur
Mrozek, Maria
Paleń, Joanna
Rajzer, Marek
Terlecki, Michał
Skotnicki, Aleksander B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1067899.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
angioplastyka
leczenie kardiochirurgiczne
leczenie przeciwkrzepliwe
powikłania
szpiczak
myeloma
cardiac surgery
angioplasty
complications
anticoagulation
Opis:
Multiple myeloma is a hematological disorder characterized by a clonal proliferation of atypical plasma cells, which produce a monoclonal immunoglobulin. The annual incidence rate in Europe is about 4.5/100 000 persons, the peak age of onset falls on the sixth and seventh decade of life. This is also the age in which the risk of cardiovascular diseases starts to increase. Therefore, cardiological treatment and cardiac surgery in patients with multiple myeloma becomes an important issue. This includes the problem of perioperative complications and the need for postoperative use of anticoagulants and antiplatelet agents. Patients with oncological diseases, including multiple myeloma, are often disqualified from cardiac surgery and cardiac procedures because of an uncertain prognosis and the lack of clear guidelines. In this paper we describe two cases of patients with multiple myeloma who successfully underwent procedures such as replacement of the aortic valve and angioplasty of the left anterior descending artery. This paper aims to present the potential problems associated with cardiac surgery and perioperative care in these patients and to consider whether such treatment should be advised. A comprehensive and interdisciplinary cooperation can lead to optimal therapeutic results.
Szpiczak mnogi jest schorzeniem hematologicznym charakteryzującym się klonalnym rozrostem atypowych plazmocytów, produkujących monoklonalną immunoglobulinę. Roczna zapadalność na niego w Europie wynosi ok. 4,5/100 000 osób, a szczyt zachorowalności przypada na szóstą i siódmą dekadę życia. W tym okresie życia wzrasta też ryzyko zachorowania na choroby układu sercowo-naczyniowego. Z tych powodów istotnym zagadnieniem staje się leczenie kardiologiczne i kardiochirurgiczne chorych na szpiczaka mnogiego, w tym kwestie związane z powikłaniami okołooperacyjnymi i koniecznością pozabiegowego stosowania leków przeciwkrzepliwych i przeciwpłytkowych. Pacjenci ze schorzeniami onkologicznymi, w tym chorzy na szpiczaka mnogiego, niejednokrotnie nie są dopuszczani do leczenia kardiochirurgicznego i do zabiegów kardiologicznych z uwagi na niepewne rokowanie oraz brak jednoznacznych standardów postępowania. W niniejszej pracy opisano dwa przypadki chorych na szpiczaka mnogiego, u których z powodzeniem przeprowadzono wymianę zastawki aortalnej i angioplastykę gałęzi międzykomorowej przedniej lewej tętnicy wieńcowej. Poniższa praca ma na celu przedstawienie potencjalnych problemów związanych z leczeniem operacyjnym i postępowaniem okołozabiegowym u tych pacjentów oraz rozważenie ich celowości. Kompleksowa i interdyscyplinarna współpraca może prowadzić do osiągnięcia optymalnych rezultatów terapeutycznych.
Źródło:
OncoReview; 2012, 2, 4; 279-283
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies