Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jasiński, Artur" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
Architektura nowych siedzib tajnych służb i instytucji bezpieczeństwa publicznego – próba charakterystyki i systematyki
The architecture of new headquarters of special services and public security institutions – attempt to provide a specification and semantics
Autorzy:
Jasiński, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501838.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
architektura
tajne służby
instytucje bezpieczeństwa publicznego
architektura jako narzędzie kształtowania wizerunku
architecture
secret services
public security institutions
architecture as a public image creating tool
Opis:
Siedziby tajnych służb i instytucji bezpieczeństwa publicznego są wznoszone najczęściej albo jako podmiejskie parki biurowe otoczone parkingami, albo jako śródmiejskie cytadele, zazwyczaj położone w pobliżu dzielnic rządowych. Są to wielkie budowle, niedostępne i silnie strzeżone. Dawniej wizerunki tych obiektów były utajniane, dziś coraz częściej ich nowoczesna architektura przypominająca uniwersyteckie kampusy i siedziby korporacji służy jako narzędzie kształtowania ich pożądanego wizerunku, sugerując odbiorcy, że ma do czynienia z instytucjami otwartymi, przejrzystymi i demokratycznymi.
Headquarters of secret services and public security institutions are typically built as suburban office parks, surrounded with parking lots, or as downtown citadels, situated close to government districts. They are huge, inaccessible and strongly secured structures. Their images used to be classified, but now, very often, their contemporary architecture, which resembles university campuses or corporation headquarters, is being used as a marketing tool to create a desirable public image, suggesting that they are open, transparent and democratic institutions.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2014, 6, 11; 22-36
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chmura: polsko-japońskie warsztaty architektoniczne w cieniu pandemii Covid-19
The Cloud: Polish-Japanese Architectural Workshop during Covid-19 Pandemic
Autorzy:
Ingarden, Krzysztof
Jasiński, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170604.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
warsztaty studenckie
konstrukcje drewniane
Kengo Kuma
Wydział Architektury i Sztuk Pięknych
projektowanie parametryczne
student workshops
wooden structures
Faculty of Architecture and Fine Arts
parametric design
Opis:
Celem artykułu jest analiza doświadczeń zgromadzonych podczas polsko-japońskich warsztatów architektonicznych zrealizowanych na studiach Master of Architecture prowadzonych na Wydziale Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego z udziałem biura Kengo Kumy z Tokio. Tematem warsztatów było twórcze wykorzystanie złącz ciesielskich charakterystycznych dla tradycyjnego budownictwa Podhala i Orawy. Ich rezultaty w formie instalacji przestrzennej Chmura – The Cloud oraz prezentacji prac studenckich zostały pokazane na wystawie „Kengo Kuma. Eksperyment. Materiał. Architektura” w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, która została otwarta 15 grudnia 2021 r. Wyzwania związane z ograniczeniem mobilności uczestników i koniecznością przeprowadzenia zasadniczej części warsztatów w formie zdalnej zostały przeanalizowane z dwóch perspektyw: doświadczeń osób prowadzących warsztaty i wniosków zebranych z analizy najnowszej literatury dotyczącej nauczania projektowania architektonicznego w czasie pandemii. Rozważania te prowadzą do wniosku, że bezpośredni, osobisty kontakt jest nadal najbardziej efektywnym i satysfakcjonującym sposobem nauczania projektowania architektonicznego.
The aim of the article is to analyze the experiences gathered during the Polish-Japanese architectural workshop carried out at the Master of Architecture studies at the Faculty of Architecture and Fine Arts of the Andrzej Frycz Modrzewski Krakow University with the participation of Kengo Kuma’s office from Tokyo. The creative use of carpentry joints characteristic of the traditional construction of Podhale and Orawa was the topic of the workshop. Its result in the form of the spatial installation called Chmura – The Cloud and the presentation of student works were shown at the exhibition „Kengo Kuma. Experiment. Material. Architecture” at the Manggha Museum of Japanese Art and Technology, which was opened on December 15, 2021. The challenges related to limiting the mobility of the workshop participants and the need to conduct the main part of the workshop in the online form were analyzed from two perspectives: the experiences of the workshop leaders and the conclusions gathered from the analysis of the latest literature on teaching architectural design during a pandemic. These considerations lead to the conclusion that direct, personal contact is still the most effective and satisfying way of teaching architectural design.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2022, 2; 101-118
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog Renzo Piano z Louisem Kahnem: Kimbell Art Museum w Fort Worth
Renzo Piano and Louis Kahn dialogue: Kimbell Art Museum in Fort Worth
Autorzy:
Jasiński, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/528671.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
architecture of museum
Renzo Piano
Louis Kahn
architektura muzeów
Opis:
Kimbell Art Muzeum Building in Fort Worth, Texas, has been designed by Louis Kahn in between 1965–1970. Since then this building is considered as a masterpiece, in which collection of art is perfectly joined with architecture by means of the light. In 2013, in front of Kahn building the new museum pavilion designed by Renzo Piano was erected. Those two structures conduct an outstanding dialog: Kahn architecture is playing the role of classical standard, and Piano, as if a jazz pianist, is playing around it his own slender, swinging phrase.
Budynek Kimbell Art Museum w Fort Worth w Teksasie został zaprojektowany w latach 1965–1970 przez Louisa Kahna. Uznaje się go za arcydzieło, w którym w wyjątkowy sposób udało się zespolić architekturę budynku muzealnego z umieszczoną w nim kolekcją dzieł sztuki. Spoiwem łączącym architekturę i zbiory sztuki jest światło. W 2013 roku obok budynku Kahna, na kształt jego lustrzanego odbicia, wzniesiono ogrodowy pawilon autorstwa Renzo Piano. Te dwie budowle prowadzą ze sobą fenomenalny dialog: architektura Kahna pełni tutaj rolę klasycznego standardu, linii melodycznej, wokół której Piano, niczym pianista jazzowy, buduje swoją lekką, swingującą frazę.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2018, 2; 65-81
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eli Broad and his work: The Broad Museum in Los Angeles
Eli Broad i jego dzieło – Muzeum The Broad w Los Angeles
Autorzy:
Jasińska, Anna
Jasiński, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932634.pdf
Data publikacji:
2021-02-10
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Eli Broad
collecting
charity
modern art
museum architecture
kolekcjonerstwo
filantropia
sztuka nowoczesna
architektura muzeów
Opis:
In the paper the profile and activity of Eli Broad is presented; an American entrepreneur, collector, philanthropist, Broad is one of the wealthiest individuals in the world who has allocated most of his assets to charity. His collecting passion climaxed in The Broad Museum of modern art designed by the New York architects Diller Scofidio + Renfro, and opened in September 2015 in Downtown Los Angeles. Not only has Eli Broad funded the museum bearing his own name and numerous other buildings designed by the most outstanding modern architects, but many other museum institutions are indebted to this charity.
W artykule omówiona została sylwetka i działalność Elia Broada, amerykańskiego przedsiębiorcy, kolekcjonera i filantropa, jednego z najbogatszych ludzi na świecie, który większość swojego majątku przeznaczył na cele dobroczynne. Zwieńczeniem jego pasji kolekcjonerskiej jest otwarte we wrześniu 2015 r. muzeum sztuki nowoczesnej The Broad, wzniesione w centrum Los Angeles, które zostało zaprojektowane przez znaną nowojorską pracownię Diller Scofidio + Renfro. Eli Broad ufundował nie tylko muzeum swojego imienia i wiele innych budowli projektowanych przez najwybitniejszych współczesnych architektów, także liczne instytucje muzealne zawdzięczają swoje istnienie jego filantropii.
Źródło:
Muzealnictwo; 2021, 62; 2-12
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eli Broad i jego dzieło – Muzeum The Broad w Los Angeles
Autorzy:
Jasińska, Anna
Jasiński, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27323412.pdf
Data publikacji:
2021-02-10
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Eli Broad
kolekcjonerstwo
filantropia
sztuka nowoczesna
architektura muzeów
Opis:
W artykule omówiona została sylwetka i działalność Elia Broada, amerykańskiego przedsiębiorcy, kolekcjonera i filantropa, jednego z najbogatszych ludzi na świecie, który większość swojego majątku przeznaczył na cele dobroczynne. Zwieńczeniem jego pasji kolekcjonerskiej jest otwarte we wrześniu 2015 r. muzeum sztuki nowoczesnej The Broad, wzniesione w centrum Los Angeles, które zostało zaprojektowane przez znaną nowojorską pracownię Diller Scofidio + Renfro. Eli Broad ufundował nie tylko muzeum swojego imienia i wiele innych budowli projektowanych przez najwybitniejszych współczesnych architektów, także liczne instytucje muzealne zawdzięczają swoje istnienie jego filantropii.
Źródło:
Muzealnictwo; 2021, 62; 180-190
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Experimental Tests of the Vector II Slab in Field Conditions, Slab and Strip Model
Autorzy:
Zając, Jakub
Drobiec, Łukasz
Jasiński, Radosław
Wieczorek, Mirosław
Kisiołek, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1838083.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
crack pattern
flexural analysis
interface
precast
slab
short-term load
pęknięcia
zginanie
prefabrykaty
płyty
obciążenie krótkotrwałe
Opis:
Vector II slab was tested on a natural scale (a slab with a dimension of 6.30 × 6.30 m) and a strip 6.30 m long and 1.20 m wide. The Vector II slab is built by precast panel 60 cm wide, 4 cm thick and 14-20 cm thick concrete overtopping on the construction site. The main purpose of the slab tests on a natural scale was to observe the "faulting" effect and temporary deflections. During the tests, the displacements in the area of the panel joints in the middle of the slab span were recorded. The maximum difference in displacement between adjacent panels of the slab model was 0.16 mm, and the vertical displacement was 1.9 mm. The strip model had no cracks that could indicate a interface cracks between the precast element and the concrete overlay. After completion of the field tests, the load was left on the slab model to verify long-term effects.
Źródło:
Civil and Environmental Engineering Reports; 2021, 31, 1; 54-69
2080-5187
2450-8594
Pojawia się w:
Civil and Environmental Engineering Reports
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Experimental Tests of the Vector II Slab in Field Conditions, Slab and Strip Model
Autorzy:
Zając, Jakub
Drobiec, Łukasz
Jasiński, Radosław
Wieczorek, Mirosław
Kisiołek, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1838085.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
crack pattern
flexural analysis
interface
precast
slab
short-term load
pęknięcia
zginanie
prefabrykaty
płyty
obciążenie krótkotrwałe
Opis:
Vector II slab was tested on a natural scale (a slab with a dimension of 6.30 × 6.30 m) and a strip 6.30 m long and 1.20 m wide. The Vector II slab is built by precast panel 60 cm wide, 4 cm thick and 14-20 cm thick concrete overtopping on the construction site. The main purpose of the slab tests on a natural scale was to observe the "faulting" effect and temporary deflections. During the tests, the displacements in the area of the panel joints in the middle of the slab span were recorded. The maximum difference in displacement between adjacent panels of the slab model was 0.16 mm, and the vertical displacement was 1.9 mm. The strip model had no cracks that could indicate a interface cracks between the precast element and the concrete overlay. After completion of the field tests, the load was left on the slab model to verify long-term effects.
Źródło:
Civil and Environmental Engineering Reports; 2021, 31, 1; 54-69
2080-5187
2450-8594
Pojawia się w:
Civil and Environmental Engineering Reports
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Greener, greater and… safer? How COVID-19 pandemic verified New York’s planning strategies
Większy, bardziej zielony i… bezpieczniejszy? Jak pandemia COVID-19 zweryfikowała strategie planistyczne Nowego Jorku
Autorzy:
Jasiński, Artur
Oktawiec, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2200370.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
resilient urbanism
density
connectivity
waterfront
green areas
bicycle route
odporna urbanistyka
gęstość zaludnienia
częstotliwość spotkań
teren zielony
trasa rowerowa
Opis:
The COVID-19 pandemic has exposed a specific paradox of contemporary urban planning. Cities that since the dawn of civilization have been considered the safest and most attractive human habitats turn into traps in a pandemic. For example New York, the most densely populated city in the United States, became the world’s epicentre of the pandemic in April 2020. Since 1992, successive teams governing the city stimulated proecological planning strategies. From a neglected city, threatened with crime and plagued by terrorism, they turned it into a green metropolis, a symbol of a city of the 21st century. One of the most important planning and urban achievements was the successful revitalization of the post-industrial waterfront piers of Brooklyn and Queens. The rapid growth of bicycle transport stimulated by the planning authorities and supported by the construction of a network of bicycle routes along the main streets and coastal promenades should be noted as well. The aim of this study is to investigate the effects of the planning transformations in New York on the course of the COVID-19 pandemic, and to answer the question whether they made the city more resilient and safer.
Pandemia COVID-19 obnażyła swoisty paradoks współczesnej urbanistyki. Miasta, które od zarania cywilizacji były uważane za najbardziej bezpieczne i atrakcyjne siedliska ludzkie, podczas pandemii zmieniły się w pułapki. Nowy Jork, najgęściej zaludnione miasto USA, w kwietniu 2020 roku stał się światowym epicentrum pandemii. Specyfika Nowego Jorku wynika m.in. z faktu, że począwszy od 1992 roku władze prowadziły w miarę spójną politykę przestrzenną, co przyczyniło się do całkowitej zmiany wizerunku tej metropolii. Z miasta zaniedbanego, zagrożonego przestępczością działania te uczyniły zieloną metropolię, symbol miasta XXI wieku. Jednym z najważniejszych osiągnięć planistycznych i urbanistycznych była udana rewitalizacja poprzemysłowych nadbrzeży Manhattanu i sąsiadujących z nim nadbrzeży dzielnic Brooklyn i Queens. Odnotować należy także stymulowany przez planistów szybki rozwój komunikacji rowerowej. Celem niniejszej pracy jest zbadanie, jakie skutki dla przebiegu pandemii COVID-19 miały rezultaty tych przekształceń planistycznych dokonanych w Nowym Jorku w ciągu ostatniego trzydziestolecia, a także odpowiedź na pytanie, czy dzięki nim miasto stało się bezpieczniejsze i bardziej odporne.
Źródło:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie; 2022, 50; 109--129
0079-3450
2450-0038
Pojawia się w:
Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddział PAN w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Memory of the City: New York 9/11/2013
Autorzy:
Jasiński, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/636847.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
New York architecture
Twin Towers
WTC One
Opis:
The article presents functional, spatial and symbolic transformations of New York City and its architecture after the terrorist attack of 9/11. Destroyed Twin Towers have been replaced by the new WTC One, highest building in the US. Its architecture is controversial, but according to author, it will soon became a new symbol of New York. 9/11 tragedy did not stop development of the city. Just contrary: New York’s ambition is to become a model for cities in the 21st century, a resident-friendly and sustainable urban eco-system.
Źródło:
Przegląd Kulturoznawczy; 2013, 3(17); 216-225
1895-975X
2084-3860
Pojawia się w:
Przegląd Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Międzywydziałowa konferencja naukowa i warsztaty studenckie „Projektowanie Bezpiecznej Przestrzeni” – sprawozdanie
Autorzy:
Jasiński, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/556821.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2013, 2; 113-115
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MUZEUM FUNDACJI BARNESA W FILADELFII
MUSEUM OF THE BARNES FOUNDATION IN PHILADELPHIA
Autorzy:
Anna, Jasińska,
Artur, Jasiński,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/432774.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Albert C. Barnes
kolekcja Barnesa
Muzeum Fundacji Barnesa w Filadelfii
Tod Williams
Billie Tsien
architektura muzeów
Opis:
This article presents the history of Albert. C. Barnes collection. Its major part consists of the extraordinary set of Impressionist and Postimpressionist paintings. Because of the quality of paintings, as well as their original arrangement, there is no other collection like this in the whole world. Barnes compiled paintings, furniture and different types of craft arts in characteristic sets, so called ensembles. Since 1925 his collection was at the public display in custom designed classicist building, located in Merion, at the outskirts of Philadelphia. In 2012 Barnes collection was removed, against the collector's will and terms of endowment, into new building, designed by the pair of American architects: Tod Williams and Billie Tsien. The New Barnes Museum is situated in the Museum Quarter, in the Philadelphia downtown. This location provides better access to the public and secures higher number of visitors, it also strengthens tourist offer of the city. The move of Barnes Foundation to the City Center was highly disputable, it included a two-year legal battle. The controversy was marked by the fact, that collector himself, once derided and rejected by Philadelphia elites, despised them, and in his will he made sure, that his collection would be kept intact, invariable and in original place.
Niniejszy artykuł przedstawia losy kolekcji Alberta C. Barnesa, w skład której wchodzi jeden z najwybitniejszych na świecie zbiorów malarstwa impresjonistycznego i postimpresjonistycznego. Ze względu na jakość dzieł i sposób ich przedstawienia kolekcja ta jest niepowtarzalna: Barnes zestawiał obrazy, meble i przedmioty rzemiosła artystycznego – głównie metaloplastykę – w charakterystyczne zestawy, tzw. ansamble. Jego zbiory, które od 1925 r. mieściły się w specjalnie dla nich zaprojektowanym klasycystycznym budynku, położonym w Merion, przedmieściu Filadelfii, zostały wbrew woli fundatora przeniesione w 2012 r. do nowego gmachu, zaprojektowanego przez parę amerykańskich architektów: Toda Williamsa i Billie Tsien. Nowe Muzeum Fundacji Barnesa zlokalizowane zostało w kwartale muzeów, w śródmieściu Filadelfii, co z jednej strony zapewnia popularyzację, łatwiejszy dostęp i lepszą frekwencję, z drugiej wzbogaca ofertę turystyczną miasta. Przeprowadzce kolekcji Barnesa towarzyszyła batalia sądowa i liczne kontrowersje, wzmacniane faktem, że sam kolekcjoner, kiedyś wyśmiany i odrzucony przez elity miasta Filadelfia, wzgardził nimi, a zapisy poczynione przez niego w akcie fundacyjnym i testamencie miały zabezpieczać zbiory przed rozproszeniem, zmianami układu ekspozycji dzieł i przed przeniesieniem w inne miejsce.
Źródło:
Muzealnictwo; 2014, 55; 204-211
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MUZEUM KALUSTA GULBENKIANA W LIZBONIE
THE CALOUSTE GULBENKIAN MUSEUM IN LISBON
Autorzy:
Anna, Jasińska,
Artur, Jasiński,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433651.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Kalust Sarkis Gulbenkian (1869–1955)
kolekcjoner
filantrop
architektura muzeów
Muzeum Gulbenkiana w Lizbonie
Calouste Gulbenkian (1869–1955)
collector
philanthropist
museum architecture
Calouste Gulbenkian Museum in Lisbon
Opis:
The Calouste Gulbenkian Museum is located off the tourist paths, on the outskirts of Europe, and far away from the centre of Lisbon, in the serenity of the Santa Gertrudes Park. Its austere concrete buildings hide treasures from the collection of an extraordinary man, a millionaire of Armenian origin, an oil magnate, and an art and garden lover. The article presents the collector, the history of his collection and the museum buildings which now form an original park and museum complex run by the Calouste Gulbenkian Foundation. In 2010, the complex was entered into the register of national monuments of Portugal, thus being the first masterpiece of the 20th-century architecture to feature in this register.
Z dala od utartych tras turystycznych, na uboczu Europy i na uboczu Lizbony, w zacisznym parku Santa Gertrudes mieści się Muzeum Kalusta Gulbenkiana. W surowych betonowych gmachach ukryte zostały skarby należące do kolekcji niezwykłego człowieka, ormiańskiego milionera, magnata naftowego, wielbiciela sztuki i miłośnika ogrodów. W artykule omówiona została sylwetka kolekcjonera, losy powstania kolekcji i historia budynków, które tworzą dziś oryginalny kompleks parkowo-muzealny, zarządzany przez Fundację Kalusta Gulbenkiana, który w 2010 r. został wpisany do rejestru zabytków, jako pierwsze arcydzieło XXwiecznej sztuki muzealnej.
Źródło:
Muzealnictwo; 2017, 58; 24-37
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies