Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jan Dobrogost Krasiński" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Kościół i prepozytura bartolomitów w Węgrowie fundacji Jana Dobrogosta Krasińskiego, wojewody płockiego, w świetle materiałów z archiwum diecezjalnego w Drohiczynie
Church of the Bartholomew in Węgrów, the foundation of Jan Dobrogost Krasiński, voivode of Płock, in the light of materials from the Diocesan Archives in Drohiczyn
Autorzy:
Górczyk, Wojciech Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/466517.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
Jan Dobrogost Krasiński
bartolomici
Krasińscy
Węgrów
bartoszkowie
księża życia wspólnego
Jan Dobrogost Krasinski
The Apostolic Union of Secular Priests
Bartholomew
Opis:
Węgrowski kościół farny, którego budowę rozpoczęto w 1703 r. jest drugim kościołem w Węgrowie fundowanym przez wojewodę płockiego Jana Dobrogosta Krasińskiego. W archiwum diecezjalnym w Drohiczynie zachował się kontrakt spisany pomiędzy Janem Dobrogostem Krasińskim a Carlem Ceronim 12 sierpnia 1703 r. na budowę fary węgrowskiej, której projekt wykonał Carlo Ceroni przy współpracy z Janem Reisnerem. Ceroni zakończył budowę kościoła w 1708 r., a pracami wykończeniowymi kierował Jan Reisner. Wnętrze świątyni ozdobił freskami Michał Anioł Palloni.
The parish church in Węgrów, whose construction started in 1703, is the second church in the town funded by the governor of Płock Jan Dobrogost Krasiński. The diocese archive in Drohiczyn still holds a contract made by Jan Dobrogost Krasiński and Carlo Ceroni on 12 August 1703. The contract envisaged construction of a parish church in Węgrów to the design created by Carlo Ceroni in cooperation with Jan Reisner. Ceroni finished construction of the church in 1708 and the finishing works were supervised by Jan Reisner. The interior of the temple was decorated with frescos painted by Michał Anioł Palloni.
Źródło:
Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2019, 11; 69-90
0860-5637
2657-7704
Pojawia się w:
Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prepozytura kanoników regularnych laterańskich w Krasnem na Mazowszu (1681-1819), fundacji Krasińskich herbu Ślepowron,
The Prepositure of Canons Regular of the Lateran in Krasne in Mazovia (1681-1819), foundation of the Krasiński family of the Ślepowron coat of arms,
Autorzy:
Górczyk, Wojciech Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/545188.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
Jan Dobrogost Krasiński
Jan Kazimierz Krasiński
Węgrów
Czewińsk,
opactwo
Czerwińsk
abbey
Opis:
Prepozytura kanoników regularnych laterańskich w Krasnem na Mazowszu, w ziemi ciechanowskiej, rodowym gnieździe Krasińskich herbu Ślepowron, została utworzona w 1681 r. Kościół będący siedzibą prepozytury, którego początki sięgają XIV w., został przebudowany przez Jana Kazimierza Krasińskiego (ur. 1607 r., zm. 28 marca 1669 r.), który rozpoczął starania, aby uczynić z niego prepozyturę opactwa czerwińskiego kanoników regularnych laterańskich i Jana Dobrogosta Krasińskiego (ur. 10 czerwca 1639 r., zm. 21 lutego 1717 r.), który uskutecznił zabiegi ojca, dając początek prepozyturze. Od tej pory parafia w Krasnem, która jest wzmiankowana po raz pierwszy pod datą 1443 r., przeszła w ręce kanoników regularnych laterańskich. Pierwszym prepozytem w Krasnem został 22 stycznia 1681 r. kanonik regularny laterański ks. Franciszek Jagodkowicz. Wśród kanoników regularnych z opactwa czerwińskiego znajdujemy także Pawła Krasińskiego (†1768), który zapewne był także prepozytem kraśnieńskim. Prepozytura w Krasnem funkcjonowała do 1819 r., kiedy to uległo kasacie opactwo czerwińskie. Ostatnim prepozytem kraśnieńskim był ks. Franciszek Sulima Sułkowski. Jednak okres bytności kanoników regularnych w Karsnem jest dłuższy, bowiem od objęcia parafii w Krasnem pierwszego kanonika regularnego do śmierci ostatniego, już ekskanonika regularnego, ks. Idziego Godlewskiego, który był proboszczem w Krasnem od 1855 r., minęło 198 lat. Kościół w Krasnem pozostaje do dzisiaj jednym z cenniejszych zabytków architektury sakralnej na Północnym Mazowszu.
The Prepositure of Canons Regular of the Lateran in Krasne in Mazovia, in the Ciechanów land, the Krasiński family nest of the Ślepowron coat of arms, was created in 1681. The seat of the prepositure – a church dating back to the 14th century, was rebuilt by Jan Kazimierz Krasiński (born in 1607, deceased on March 28, 1669), who made efforts to make it the prepositure of the Czerwińsk Ab-bey of Canons Regular of the Lateran and Jan Dobrogost Krasiński (born on June 10, 1639, deceased on February 21, 1717), who put his father's efforts into effect, initiat-ing the creation of the prepository. From then on, the parish in Krasne, first mentioned in 1443, passed into the hands of Canons Regular of the Lateran. The first provost in Krasne, Fr. Franciszek Jagodkowicz CRL, was appointed on January 22, 1681. Among the Canons Regular of the Czerwińsk Abbey, we also find Paweł Krasiński († 1768), who most probably was also a provost. The prepositure in Krasne existed until 1819, when the Czerwińsk Abbey was dissolved. The last provost of Krasne was Fr. Franciszek Sulima Sułkowski. However, the Canons Regular of the Laterans stayed in Krasne for the overall period of 198 years: from taking over the parish in Krasne by the first Canon Regular, until the death of the last ex-Canon Regular, Fr. Idzi Godlewski, the provost of Krasne since 1855. The church in Krasne remains to this day one of the most valuable monuments of sacred architecture in northern Mazovia.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2019, 132; 181-218
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spór Instytutu Księży Życia Wspólnego (bartolomitów) z biskupem Janem Marcelim Gutkowskim o prepozyturę Węgrowską i jej likwidacja
Dispute between the Institute of the Apostolic Union of Secular Priests (the Bartholomites) and Bishop of Podlasie Jan Marceli Gutkowski over the Węgrów provostry and provostry dissolution
Autorzy:
Górczyk, Wojciech Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676869.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Bartłomiej Holzhauser
diecezja podlaska
fara węgrowska
Jan Dobrogost Krasiński
Kacper Jaworski
kasata zakonów
Bartholomew Holzhauser
dissolution of monasteries
diocese of Podlasie
Węgrów parish church
Opis:
A decision made in April 1836 by the Bishop of Podlasie to close down the seminary and the library of the Institute of the Apostolic Union of Secular Priests in Węgrów was the first controversial move for the Bartholomites. Soon after, in 1839, their provostry was finally dissolved when Bishop Gutkowski appointed a diocese priest the parish priest of Węgrów. The Bishop’s decisions ran counter to the will expressed by the founder Jan Dobrogost Krasiński, who had established the provostry in the 18th century. In consequence, superior rev. Kacper Jaworski filed a complaint with the government, in which he reiterated Jan Krasiński’s will to leave his legacy to the Institute. Nonetheless, the Bishop made other attempts to show that Krasiński’s legacy had been bequeathed to the parish, which proved entirely unfounded. Finally, with the other bishops remaining passive, the dispute led to a complete dissolution of the Institute in 1850.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2023, 32, 1; 97-118
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pałac Krasińskich w Warszawie - stan zachowania i problemy ratowania dekoracji rzeźbiarskiej
The Krasiński Palace — State of Preservation and the Salvage of Sculpted Decoration
Autorzy:
Procyk, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/535787.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Pałac Krasińskich w Warszawie
Tylman z Gameren
Jan Dobrogost Krasiński
Pałac Rzeczypospolitej w Warszawie
tympanon Pałacu Krasińskich
posągi Marsa i Ateny
rzeźba Marka Waleriusza
posąg Corvinusa
pomiar objętości porów efektywnych
porometr helowy
technologia konserwatorska rzeźb wolno stojących
erozja piaskowca
wietrzenie piaskowca
usuwanie nawarstwień
konserwacja rzeźb kamiennych
konserwacja piaskowca
impregnacja kamienia
zabezpieczenie hydrofobowe
Opis:
The articles discusses historical buildings or their fragments salvaged or recreated in the course of postwar reconstruction. Conservation frequently entails the necessity of decisive intervention in matter more than fifty years old. The concealed phase of the corrosion of steel connectors entails numerous threats. It is necessary to study the technology of fixtures applied in historical monuments; this holds true also for postwar reconstruction. Despite constant surrusion the non-symptom period is brief and has an uncontrolled course. Its consequences include the dramatic effects of the disintegration of the stone. In such situations the best option is the disassembly of the strained compositions, the elimination of threats, and a structural impregnation of the strained stone by means of petrification compounds. The assembly of the Krasiński Palace attic revealed the durability of water-repellent protection and its impact upon stratification and the methods of its removal. The most essential conclusion drawn from scanning and studies of porosity was the ascertainment of the cumulation of amorphous layers of siliceous-organic resin in the capillary systems under the stone surface in consecutive cycles of conservation. Individual research confirmed the reduction of the general diameter of effective pores after consolidation and impregnation. The last phase drew attention to the iconographie aspect of the depiction of a duel between Corvinus and a Gaul in the bas-relief decoration of the tympanum. An analysis of source material collected in the course of conservation demonstrated irrefutably th a t the postwar reconstruction of the elements of the sculpted decoration of this p a rt of the composition was not conducted to the very end or that the interpre tation was mistaken. A minute analysis of enlarged prewar photographs made it possible to make a new proposal of a reconstruction of the nonextant elements, thus restoring meaning to this part of the likeness. The article also brings the reader closer to the southern elevation of the palace (the bas-relief motif of the triumphant entry of Marcus Valerius Corvinus to Rome); here threats remain unresolved, the destruction of block makes headway, and details of the bas relief continue to be shed.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2002, 2; 170-185
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies