Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ja Jestem" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
"Ja córka jestem rycerzy..." (Kilka słów o bohaterze "Zawiszy Czarnego" Juliusza Słowackiego
Autorzy:
Banul, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624042.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Juliusz Słowacki
Zawisza Czarny
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę interpretacji dramatu Słowackiego "Zawisza Czarny"
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2006, 1, 1; 51-68
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ich bin [...] als großer Lacher bekannt“. Ein ergänzender Blick auf Briefe und Tagebücher von Franz Kafka
„Ja też potrafię się śmiać [...] jestem nawet powszechnie znany jako wielki śmieszek”. Śmiech w pamiętnikach i listach Franza Kafki
Autorzy:
Rutka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933658.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
śmiech
ironia
humor
Franz Kafka – życie i twórczość
laughter
irony
humour
life and literary achievements of Franz Kafka
Opis:
Życie i twórczość Franza Kafki zwykło się utożsamiać ze schyłkowymi nastrojami modernizmu. Zarówno liczni badacze, jak i czytelnicy, którzy mało lub prawie nic nie wiedzą o przeszło czternastu tysiącach publikacji naukowych na temat życia i dzieł autora, zgodni są co do tego, że twórczość Kafki jest przede wszystkim, jak czytamy w definicji słownikowej, „przygnębiająca, niesamowita, budząca lęk”. Strach, cierpienie, wewnętrzne rozdarcie, daleko posunięta izolacja społeczna, długoletnia choroba, poczucie permanentnego zagrożenia ze strony autorytatywnego ojca, kompleks żydowskiego pochodzenia, ciągła świadomość winy – wszystko to znalazło wstrząsające odbicie w twórczości pisarza. A jednak wbrew tym powszechnym opiniom z licznych przekazów i wspomnień przyjaciół Kafki dowiadujemy się, że był on człowiekiem o pogodnym usposobieniu, który bardzo często i chętnie się śmiał, żartował, a nawet płatał figle. Max Brod, wieloletni przyjaciel pisarza, wspomina, że Kafka śmiał się do rozpuku podczas czytania pierwszego rozdziału swojej powieści Proces w gronie znajomych. Podobnie też w pamiętnikach oraz listach samego autora odnajdujemy liczne dowody na jego poczucie humoru. Franz Kafka wykorzystywał bardzo często śmiech jako środek, za którego pomocą zręcznie manipulował swoim wizerunkiem oraz modyfikował relacje z innymi ludźmi. Jako bardzo charakterystyczne jawią się częste opisy spotkań w gronie praskich przyjaciół, które przepełnione były nieskończonymi żartami, beztroskimi błazenadami i „wiecznym śmiechem”. Ta przeżywana wspólnie wesołość miała dla Kafki znaczenie oswobadzające, stanowiła dla niego, jak czytamy w jednym z listów, „iluzję i [...] prawie początek rzeczywistości, pięknego istnienia [niem. Dasein]” (tłumaczenie A. Rutka). Wypróbowana podczas tych spotkań oswobadzająca strategia śmiechu wykorzystywana była również w podejściu pisarza do trawiącej go latami choroby i słabości fizycznej. Humorystyczne lub autoironiczne opisy stanów chorobowych, fobii i lęków związanych z pogarszającym się stanem zdrowia nie należą w Kafkowskich listach do rzadkości. Jako niezwykle intrygujące jawią się funkcja i znaczenie śmiechu w kontekście miłości pisarza do Felice Bauer i Mileny Jasenskiej. Kafce bardzo zależało, aby kobiety, które kochał, widziały w nim mężczyznę wesołego i pełnego humoru. W korespondencji z Felice i Mileną charakterystyczne są pasaże, w których stara się on zaimponować swoim śmiechem czy wręcz przechwala się rolą żartownisia. Nieodłącznym elementem tych trudnych związków z kobietami był strach przed raniącym wyśmianiem ze strony ukochanej. Ów lęk nie jest jednoznaczny i nosi cechy ambiwalentne, gdyż listy zarówno do Felice, jak i do Mileny zawierają wiele próśb o wyśmianie własnych niepewności, lęków i emocjonalnej labilności, jakie towarzyszyły jego rozterkom miłosnym. Ta na pozór paradoksalna potrzeba bycia wyśmianym jest świadectwem spontanicznego poszukiwania przez pisarza oswobadzającej i dystansującej siły śmiechu.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 5; 147-162
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
U prząśniczki siedzą jak anioł dzieweczki i ja jestem szparka, ja sekretarka, czyli tajemnice dawnej leksyki
Autorzy:
Malinowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459252.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Opis:
In the 21st century Polish language, many of the archaic words and expressions of yesteryear still function. In spite of their relative frequency (occurrences in familiar folk or pop songs), they often remain incomprehensible to the vast majority of language users. The ignorance of the lexeme’s denotational definition is usually the reason. Often, the context in which the word occurs is misleading. The lexeme prząśniczka has always meant ‘part of the reel, narrow small board to which the yarn is attached’, rather than ‘a woman spinner, a person performing the activity of spinning’. The adjective szparki is largely forgotten today, with its archaic meaning ‘quick, jaunty, perky’. In the past, people would say that ‘an old man still walked szparki’ (that is ‘fast’) or he was a szparki fellow. The adverb szparko ‘firmly, strongly, heavily’ was also used. A contemporary songwriter makes a clever use of the archaic adjective in one of the texts for Maryla Rodowicz entitled Szparka sekretarka (literally: ‘A lively, efficient secretary’). Meanwhile the lyrics were mostly misinterpreted as obscene probably due to the existence of the homonymous noun szparka (Eng. slit, gap).the author appends a comprehensive glossary of the CB language.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica; 2011, 6
2083-1765
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MIĘDZYNARODOWA KONFERENCJA: JESTEM NIE PO TO, ABY MNIE KOCHAĆ I PODZIWIAĆ, ALE PO TO, ABYM JA DZIAŁAŁ I KOCHAŁ – DZIEŁO I ŻYCIE JANUSZA KORCZAKA Kraków, 31 maja – 1 czerwca 2012 roku
Autorzy:
Wnęk-Gozdek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/570560.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wyższa Szkoła Pedagogiczna Związku Nauczycielstwa Polskiego
Źródło:
Ruch Pedagogiczny; 2012, 2; 145-147
0483-4992
Pojawia się w:
Ruch Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postawa „Ja jestem OK – Ty jesteś OK” jako warunek skutecznej pomocy psychologicznej
The “I’m Ok, You’e Ok” Approach as the Condition of Efficient Psychological Support
Autorzy:
Motyka, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469072.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
psychological support
I’m OK – You’re OK
Nonviolent Communication Model
Opis:
The phenomenon of providing support is a vital component of social life, assuming numerous and various forms. In the article, the author focuses on characterising the crucial condition of efficient psychological support provided on an individual basis for people facing difficulties surpassing their current adaptation capacities. The basis of efficient support is the creation of the so-called helping relationship that is a taskoriented, contains a specific emotional relation with the client, and facilitates support provision and acceptance. According to the author, the “I’m OK, you’re OK” attitude of the helper is an essential condition for the achievement of an effective helping relationship. The author advocated the Nonviolent Communication Model by Rosenberg as a specific tool not only for developing such social skills as empathy and assertiveness, but also as a tool for helping to develop the “I’m OK, you’re OK” approaches. Although the presentation concerns individual support, it can be supposed that this approach can be referred, at least partially, to other forms of support found in social and economic life.
Źródło:
Prakseologia; 2012, 153; 215-226
0079-4872
Pojawia się w:
Prakseologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ja jestem Bogiem, a nie człowiekiem!” (Oz 11,9). Prorocka wizja doskonałej miłości Boga „ojca mającego serce matki”
"I am God, and not Man" (Hos 11:9). The Prophetic Vision of the Perfect Love of God, "the Father with the Mothers Heart"
Autorzy:
Kot, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622030.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
miłość Boża
teologia feministyczna
ojcostwo
macierzyństwo
God's love
feminist theology
fatherhood
motherhood
Opis:
Since the 1960s, in the circles of the so called feminist theology, there has been a strong call for a departure from the androcentric image of God in the exegesis of biblical texts. It initialized a differentiation, very radical at times, into fatherly and motherly features of God. This dualistic approach is evident especially in the aspect of God’s love to the human. However, a thorough analysis of the prophetic texts by Hosea and Isaiah, in which we find the metaphor of God’s motherly love, also leads to a significant observation that these authors never fragment God’s qualities, but present them as complementary: God loves the human with a love that is fatherly and motherly at the same time. God is a perfect being. The Scripture is a testimony of God who is Fullness (see: Col 1:19; 2:9; Eph 1:23; 3:19) and as such he gives himself to the human. Exposed to the effect of the loving God, the human receives a love that in the material world is associated with either male or female features, but which – in itself – is simply divine.
Źródło:
Verbum Vitae; 2013, 23; 39-56
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies